* * * * * แ ล ก ม า ด้ ว ย เ ลื อ ด * * * * *

    สวัสดีปีใหม่เจ้าค่ะ … อิอิ

    ชื่อกระทู้อาจดูหวาดเสียวไปซักหน่อย แต่ท่านผู้ปกครองไม่ต้องเป็นห่วงน่ะค่ะเนื้อเรื่องหาได้บู๊ล้างผลาญไม่ แค่หวาดเสียวนิดๆ หน่อยๆ อย่างที่พี่ชี่วิดเคยบอกไว้เมื่อครั้งเจอกันในงานอบรมดูนกที่ดอยสุเทพว่า “ดูนกทางเหนือเหมือนกับหนังรักโรแมนติก ส่วนดูนกทางใต้เหมือนกับหนังบู๊” นั่นเอง

    คราวนี้คงเป็นการสวนกระแสกับกระทู้ทั่วไปในช่วงนี้อย่างแรงเจ้าค่ะ เพราะถ้าสังเกตดู กว่าร้อยล่ะ 90 จะเป็นเรื่องราวและรูปภาพของนกจากเชียงใหม่ … แต่หนูเองเมื่อตอนก่อนสิ้นปีต้องลงไปดูงานที่ชายทะเลบ้านกรูด จ.ประจวบฯ พอดี ไอ้ครั้นจะย้อนกลับไปภาคเหนือก็คงต้องบวกระยะทางอีก 400 กิโลเมตรทีเดียว แต่หากว่าไหลเลื่อนไปต่อก็จะประหยัดไปถึง 400 กิโลเมตรเช่นกัน อิอิ.. เป็นไงล่ะค่ะความคิดหนู ประหยัดทั้งเงินทั้งเวลา และอีกสาเหตุนึงก็คือว่าหนูแพ้อากาศหนาว เวลาเจออากาศหนาวเป็นต้องระดมครีมประทินผิวโปะซ่ะทีละหลายขนาดเชียวไม่งั้นผิวขาวๆ สวยๆ เป็นต้องแตกระยับ คันระยิบไปหมด…ว่าแล้วก็เลยตั้งจุดหมายไปที่ “เขานอจูจี้” แห่งทุ่งบางเตียว…

    ออกเดินทางจาก บ้านกรูดก็ปาเข้าไป 5 โมงเย็นแล้ว..เอ้ยระเหยไปพร้อมกลับเพลงแฟนฉันจาก CD พร้อมทั้งนึกไปว่าน่าเสียดายจริงๆ ที่ตัวเองเกิดไม่ทันยุคนั้น เอิ้กๆ …. เด๋วนี้เราสามารถเดินทางเข้ากระบี่ได้ง่ายขึ้นจากเดิมอีกนิดนึง ก็คือมีถนนสาย 44 ที่แยกเข้ากระบี่ จากสาย 41 ตรง กม. ที่ 189 เป็นถนนใหม่เรียบกริบเรียกว่าขับไปหลับไปยังไม่ตกถนนเลย เอิ้กๆ เส้นนี้จะไปโผล่เจอสาย 4 ใกล้ๆ อ. อ่าวลึกแล้วมุ่งตรงเข้ากระบี่ จากนั้นเลยไปคลองท่อมอีกทีนึง นับว่าสะดวกกว่าเข้าทาง 4038 ทุ่งใหญ่-ลำทับ-คลองท่อม ที่เคยใช้เป็นประจำ

    จากบ้านกรูด 5 โมงเย็นไปถึงคลองท่อมประมาณ 5 ทุ่มพอดี แต่เนื่องจากไม่ได้จองที่พักเอาไว้จึงรีบโทรเข้าไปที Log Cabin เจ้าเก่าปรากฏว่า กระท่อมน้อยว่างพอดีจึงตัดปัญหาเรื่องที่พักออกไปได้ไม่ต้องกังวล หนูก็เลยเถลไถล แวะไปปลุกพี่ชายแสนดีขึ้นมานั่งเสวนาซ่ะครึ่งชั่วโมง ( พี่ชายคนนี้ก็คือคนที่ไปตะลุย ฮาลา-บาลา กันมาเมื่อครั้งก่อนนั่นเอง ) กว่าจะเข้าถึง Log Cabin ก็ปาเข้าไปเที่ยงคืนแล้วต้องขอขอบคุณคุณแม่ของเจ้าของที่นั่งรอส่งมอบกุญแจให้

    เช้าวันที่ 23 หนูตื่นประมาณ 7 โมงเช้า ออกมาเดินเล่นรอบๆ กระท่อมหลังน้อยด้วยชุดนอนวาบหวิว อากาศที่นี่สุดแสนจะสบายไม่หนาว และไม่มีฝนอย่างที่หลายๆ คนที่รู้ว่าหนูจะลงใต้อวยพรให้หนูเจอ เอิ้กๆๆ.. เสียงนกร้องดังไปทั่ว นับว่าเป็นนิมิตหมายที่ดีทีเดียว …. จากที่นัดหมายกันไว้กับพี่ชายใจดีแห่งบ้านบางครามเอาไว้ว่าจะเจอกันตอน 9 โมงเช้าหนูก็เลยถือโอกาสลงไปทักทายกับลุงบุญ เจ้าของ “ศูนย์ข้อมูลเล็กๆ น้อยๆ แห่งทุ่งบางเตียว” พร้อมกับข้าวผัดกระเพราไข่ดาว ( อีกแระ…ขึ้นเหนือก็กินกระเพราลุงแดง..ลงใต้เจอกระเพราลุงบุญอีก ) พลันก็สอดส่องสายตามองหาเจ้า Blue-eared Kingfisher ( กระเต็นน้อยหลังสีน้ำเงิน ) เพื่อนเก่าที่กิ่งเดิมพร้อมทั้งถามลุงบุญว่าเจอมันบ้างมั้ย แกก็บอกว่าไม่เจอนานแล้ว…อ้าวววว…มันไปไหนซ่ะแล้ว .. แต่ไม่ถึงอึดใจหลังจากที่ลุงแกบอกหนูก็ได้ยินเสียง ปิ๊ดดด….ปิ๊ดดดด…อา…ใช้แล้วเสียงเพื่อนเก่าที่คุ้นเคยนั่นเอง นั่นไงมาแล้วทำเอาลุงบุญถึงกับอ้าปากเหวอเลย …อิอิ ตัวแรกก็เลยเป็นเจ้านี่แหละค่ะ

     
     

    จากคุณ : สาวน้อยร้อยชั่ง - [ 5 ม.ค. 47 14:01:15 ]