ประสบการณ์สปา ครั้งที่ 2

    หลังจากสปาครั้งแรกที่เด๊ดซี แต่เรายังไม่เด๊ดซ๊ากกะที เราก็มีโอกาสไปสปาอีกครั้งในหลายเพลาต่อมา คราวนี้ฟ้าสั่งมาว่าให้ไปทดลองสปาในสถานที่ที่เขารำ่ลือกันนักหนาว่าดีที่สุดในประเทศไทย บันยัน ทรี ที่ภูเก็ตค่ะ คราวนี้

    "โอว อิจฉาเว๊ย" เสียงเพื่อนฝูงกระซิบสั่งดังแว่วเข้ามาให้แก้วหูสั่นสะเทือน ไอ้เราน่ะมันก็ไม่ค่อยอยากเท่าไหร่หรอก เพราะไม่ชอบไปแก้ผ้าให้คนแปลกหน้าดู แต่บอกแล้วว่าฟ้าสั่ง ใครเลยจะฝืนพรมลิขิต เราก็ไปตามหน้าที่อีกตามเคย

    หนึ่งชั่วโมงกว่าๆ เครื่องบินลัดฟ้ามาหารัก เอ๊ย มาลงที่ภูเก็ต แล้วเจ้าหญิงอย่างเราก็มีราชรถมาเสยถึงที่ พาเราไปวิมานที่บันยัน ทรี โรงแรมที่ชื่อแปลว่าต้นไทร ใหญ่ย้อย

    เจ้าหน้าที่ของโรงแรมมาต้อนรับพร้อมแนะนำสถานที่ ซึ่งกว้างขวางเกินกว่าจะเดินได้ทั่วถึง เขาต้องใช้รถกอล์ฟพาไปห้องพัก แม้เราจะยืนยันเป็นกระต่ายสามขาว่าเราเดินได้ๆ เขาก็ไม่ยอม "แขกผู้ทรงเกียรติอย่างนี้ เราต้องต้อนรับอย่างดี" ฮะ ฮะ เขาไม่ได้พูดออกมาอย่างนี้หรอกค่ะ คิดเอาเอง

    อูย ห้องพักที่โรงแรมต้นไทรนี้ใหญ่โต โอ่โถง พอๆกับวังประทับ(ในฝัน) ของเรา ภายในบริเวณของบ้านพักเรามีสระว่ายน้ำส่วนตัวด้วย ขอบอกให้อิจฉา (โอม จงอิจแา ๆๆๆ อิอิ) แต่ว่าผู้เดินทางที่ไปคนเดียวเปลี่ยวเอกาอย่างเราให้รู้สึกเหว่ว้าเป็นยิ่งนัก รู้สึกเหมือนตัวเองประดุจนกน้อยในกรงทอง ให้รู้สึกอึดอัดกับบรรยากาศเช่นนั้นเป็นที่ยิ่ง แต่เอาเถอะ ทดลองใช้ชีวิตแบบเจ้าหญิงสักวันสองวัน คงไม่คันก้นไปจนตาย เรายังไม่ได้ไปสปาจนกว่าจะวันรุ่งขึ้น เพราะวันแรกของการไปถึงเขาบอกให้เรานั่งซึมซับและซาบซ่านกับบรรยากาศของความรวยไปก่อน อือม จะบอกว่ามันหอม ก็ไม่ใช่ สำหรับเราเราว่ามันบรรยากาศของความหรูหราตรงนั้นมันแล้งเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก

    มื้อเย็นวันนั้น มนุษย์สามัญอย่างเรา แต่งกายด้วยเสื้อผ้าอย่างไพร่ เพราะไม่ิคิดว่าเขาจะยกระดับเราขนาดนั้น เขาจัดให้เรากิน เอ๊ย รับประทาน เอ๊ะ...หรือเสวย...เอาว่าเป็นแบบวีไอพีแล้วกัน เอ้อเฮอ พนักงานของโรงแรมเอามาเสริฟอาหารให้ถึงที่ห้องพัก พนักงานใส่สูทอย่างดี ของอาร์มานีรึเปล่าก็ไม่รู้ ส่วนตัวเรานี้ ไม่อยากจะเซดเล๊ยย ไม่เซดแล้วกัน แต่อย่างว่าหน้าที่ก็คือหน้าที่ เราต้องมาทดลองสปา ไม่ใช่มาทำท่าเป็นเศรษฐีทั้งที่ จิตใจยังเป็นไพร่อยู่ แต่มันก็กระดากในบทบาทตรงนั้นยังไงก็ไม่รู้ แหม ก็คนมันไม่เค๊ย ไม่เคยนี่นา กว่ามื้อเย็นมื้อนั้นจะผ่านไป มีอะไรแล่นเข้าสู่หัวมากมาย อยากจะขอบคุณพระเจ้า อยากจะต่อว่าพระเจ้า อยากจะถามพระเจ้า ว่านี่เป็นบททดสอบอะไรกันนักหนา อ๋อ ให้หนูรู้ว่ารสชาติของเศรษฐีเป็นอย่างไรงั้นหรือ มันก็ดีนะ แต่ส่งใครสักคนให้มาอยู่เป็นเพื่อนกันบ้างสิท่าน หนูเหงาเหมือนกันนา

    (เดี๋ยวมาต่อ)

    จากคุณ : มาดามโม - [ 10 เม.ย. 47 23:13:56 A:203.151.206.82 X:203.209.107.140 ]