ติดค้างไว้ตั้งนาน ล่วงเลยมาก็หลายเดือน มีโอกาสก็เลยมาเล่าให้ฟังครับ
ครั้งนี้เดินทางตะลอนร่วม 11 วัน ในดินแดนที่คนไทยไม่ค่อยจะนิยมไปกันนัก คือ รัฐทมิฬนาฑุ Tamilnadu รัฐที่อยู่ใต้สุดปลายประเทศอินเดีย แม้ว่าชื่อจะดูน่ากลัวไม่คุ้นหูแต่ไปแล้วจะติดใจ ที่ไปก็เพราะได้รับคำชวนและข้อมูลที่น่าสนใจจากเพื่อนผมที่อยู่ที่โน้น (เขาเรียนเกี่ยวกับเรื่องศิลปกรรมโบราณ ก็เลยชอบเที่ยวเหมือนๆกัน) ซึ่งไปมาแล้วก็ประทับใจดีจริงๆ เลยมาเล่าสู่กันฟังครับ
------- 5 มีนาคม 47 (วันแรก) -------
เดินทางสุขใจด้วยการบินไทย สายการบินที่รัก (เงิน) คุณเท่าฟ้า
อิอิ เครื่องออกเกือบ 11 โมง ใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมง จากกรุงเทพฯบินข้ามทะเลอันดามันแสนสวย ก็มาถึงสนามบินเมืองเจนไน เมืองหลวงของรัฐทมิฬ ช่วงประมาณเกือบบ่ายโมงตามเวลาท้องถิ่น สนามบินเค้าก็ชื่อน่ารักนะครับ Anna International Airport วันนี้แดดจัดดีจริงๆ เรื่องประหลาดลำดับแรกที่เจอก็คือ ตม.ของอินเดีย บริการฉับไวมาก ผมลงจากเครื่องผ่านด่าน ตม. จนทะลุออกไปเจอเพื่อนตรงหน้าสนามบิน เบ็ดเสร็จใช้เวลาไม่ถึง 15 นาทีเองครับ (ถ้าเป็นที่ดอนเมืองนะ รอเป็นชาติเลยล่ะครับ) พอปะหน้ามิตรผู้ร่วมชะตากรรม (นามสมมติว่า หนึ่ง) เราก็ออกเดินทางต่อทันที
หน้าสนามบินมีตุ๊กตุ๊กแขก เรียกว่า ริกชอว์ รอกันอยู่เพียบ พอเห็นหน้าชาวสยามสองนาย พี่แขกทั้งหลายก็เข้ามาเลียบๆเคียงๆถาม (ไม่มีรุมล้อมนะครับ ค่อยยังชั่ว) เจ้าหนึ่งมันอยู่เมืองแขกจนเขี้ยวได้ระดับ จึงทำเป็นไม่สน ลากผมเดินไปเรื่อยๆ สารถีชาวทมิฬทั้งหลายก็แข่งกันตัดราคาหน้าดู ไอ้หนึ่งเลยยื่นคำขาดว่า มามัลลปุรัม 400 รูปี ตอนแรกมีอิดออดกันบ้างจะเอาเกือบพัน แต่พอเห็นชาวสยามยังเดินต่อไม่หยุด ก็มีสารถีแขกนายนึงยอมตกลง ฮ่าๆๆ เสร็จชาวสยามซะแล้ว
ว่าแล้วก็ขนของขึ้นรถ
จากคุณ :
NMkrung
- [
7 ก.ย. 47 02:32:38
]