ความคิดเห็นที่ 1 หลังจากได้สำรวจมุมต่างๆของปราสาทหินไกรลาสนาถไปแล้วเมื่อวาน วันนี้ก็เลยถ่ายรูปได้เป็นเรื่องเป็นราวหน่อย เพราะภาพแกะสลักฝีมือช่างหลวงสมัยราชวงศ์ปัลลวะเมื่อพันกว่าปีก่อนที่นี่ บรรยายเรื่องราวจากเทพนิยายฮินดูที่เกี่ยวข้องกับองค์พระศิวะเป็นสำคัญครับ ลองมาดูก็แล้วกันว่าเป็นเรื่องอะไรกันบ้าง จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 9 ก.ย. 47 00:25:10 ]

ความคิดเห็นที่ 2 รูปแรก ผมชอบภาพสลักนี้ก็ตรงการโพสท่าทางครับ เป็นเหตุการณ์ตอนที่พระศิวะแปลงกายเป็นมนุษย์มาทดสอบฝีมือเจ้าชายอรชุน (ตัวเอกในเรื่องมหาภารตะ) ในภาพจะเห็นว่าทั้งสองฝ่ายโพสท่าขณะกำลังต่อสู้กันอย่างเท่สุดๆ ดูไปก็คล้ายๆยังกะว่าเป็นการ “ประลองยุทธ” ของพวกยอดฝีมือในหนังจีนประมาณนั้นเลยอ่ะครับ คนซ้าย...เจ้าชายอรชุน...........ส่วนคนขวามงกุฎสูงๆน่ะ...พระศิวะ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 9 ก.ย. 47 00:28:12 ]

ความคิดเห็นที่ 3 รูปนี้...เป็นตอนที่พระศิวะปล่อยแม่น้ำคงคาลงมายังโลกมนุษย์ ที่เห็นเป็นเส้นยาวๆตรงพระเศียรท่านนั่นแหละครับคือแม่น้ำคงคา ชาวฮินดูเขาเลยนับถือว่าแม่น้ำนี้ศักดิ์สิทธิ์ เพราะไหลออกจากเศียรพระศิวะไงล่ะครับ...พระศิวะท่านเลยมีพระนามอีกอย่างนึงว่า "คงคาธร" หมายถึง "ผู้ทรงไว้ซึ่งแม่น้ำคงคา"... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 9 ก.ย. 47 00:31:14 ]

ความคิดเห็นที่ 4 รูปนี้เรียกว่า “โยคทักษิณามูรติ” หรือองค์พระศิวะ ในฐานะมหาฤๅษีผู้เป็น “ปรมาจารย์แห่งโยคะ” ดูท่านั่งซะก่อน โยคะแบบ original ต้องเป็นอย่างนี้นะครับ....ดูสิครับ ทรงผมท่านเนี่ย เท่สไตล์เร็คเก้ตลอดเลยนะ...อิอิอิ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 9 ก.ย. 47 00:32:51 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อันนี้คงจะคุ้น...“ศิวนาฎราช” หรือพระศิวะผู้เป็น King of Dance อย่าหาว่าผมบ้านะครับ ภาษาอังกฤษเค้าอธิบายอย่างงี้จริงๆนะ เรื่องศิวนาฏราชเนี่ย เดี๋ยวเก็บไว้เล่าที่จิตัมพรัมดีกว่า เพราะต้นกำเนิดอยู่ที่นั่นครับ...สังเกตท่าเต้นท่านก็ไม่เบานะครับ ยืดพระบาทซะสูงยังกะจะเล่นกายกรรมนะครับเนี่ย แถมยังมีโคนนทิกับคนแคระตัวอ้วนเป็นแดนเซอร์ประกอบอีก ท่าทางจะทรงพระเมามันสำราญฤทัยมิใช่น้อย ถัดออกมาด้านข้างก็มีพระพรหมกับพระนารายณ์ กำลังชู “หัตถ์ขวา” ยังกะแฟนเพลงมาดูคอนเสิร์ตซะอีกแน่ะ ได้อารมณ์จริงๆ 5555 จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 9 ก.ย. 47 00:34:15 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อันนี้ขอตั้งชื่อว่า “แก๊งค์ตุ้ยนุ้ย” ก็แล้วกันนะครับ เป็นกลุ่มคนแคระอ้วนจ้ำม่ำ กำลังเริงระบำอย่างเมามัน....น่ารักเหลือเกินนะ ว่ามั้ยครับ... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 9 ก.ย. 47 00:36:01 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เพลิดเพลินกับการเดินดู ตีความ ทายเรื่องจากภาพสลักในปราสาทหินแห่งนี้ได้พอสมควร พอดูนาฬิกาอีกทีก็ปาเข้าไป 10 โมงครึ่งแล้ว เห็นจะต้องมูฟไปที่อื่นต่อได้แล้ว ผมกับเจ้าหนึ่งเลยหารถตุ๊กตุ๊กเพื่อไปยังที่หมายต่อไปซึ่งไกลพอดู นั่นคือเทวสถานใหญ่ของพวกที่นับถือพระนารายณ์ในเมืองนี้ครับ ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของตัวเมืองกาญจีปุรัม การจะไปถึงต้องนั่งรถผ่ากลางเมืองเป็นเส้นทะแยงครับ ระหว่างทาง เราจะเห็นอยู่ 2 อย่างที่มีมากในเมืองกาญจีปุรัม อย่างแรกก็คือ “ร้านขายผ้าไหม” เนื่องจากเมืองนี้ขึ้นชื่อมากในการผลิตผ้าไหมเนื้อดี ชื่อเสียงเรื่องนี้มีมาตั้งแต่สมัยโบราณแล้วนะครับ ร้านขายผ้าไหมเลยเป็นสิ่งที่เห็นได้อย่างดาษดื่น แต่ราคาก็ไม่น้อยนะครับ ต้องไฮโซล่ำซำพอสมควรถึงจะซื้อได้ครับ .อีกอย่างนึงที่เห็นมาก ก็คือ “ร้านถ่ายเอกสาร” ซึ่งก็ประหลาดดีครับ เพราะเมืองนี้ไม่มีมหาวิทยาลัย แต่ดันมีร้านซีร็อกซ์ประมาณ 30 ร้าน (เท่าที่ผ่านเห็น) บางร้านก็ตั้งติดๆกันเป็นพืด แต่ละร้านก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไร เห็นตั้งอยู่เครื่องนึงบ้าง สองเครื่องบ้าง ตามตรอกซอกซอยก็มีนะครับ สงสัยคนเมืองนี้คงชอบถ่ายเอกสาร ??? นั่งตุ๊กตุ๊กนับร้านซีร็อกซ์ตามทางมาได้พักใหญ่ เราก็เห็นแนวกำแพงหินสูงตระหง่านยังกะป้อมโบราณ เป็นอันรู้กันว่าถึงที่หมายแล้วล่ะครับ เป็นเทวสถานใหญ่อุทิศแด่พระนารายณ์ นามว่า “วรทราชาเปรุมัล” ความใหญ่โตของที่นี่ก็สูสีกับวัดเอกัมพเรศวรที่เราไปดูมาเมื่อวานนี้ครับ เพราะเมืองนี้จะมีเทวสถานของพระนารายณ์และพระอิศวรเป็นคู่กันครับ ถ้าเป็นของโบราณรุ่นพันปีก่อนก็ “ไวกุณฐเปรุมัล” คู่กับ “ไกรลาสนาถ” ส่วนเทวสถานขนาดใหญ่รุ่นหลังก็ “เอกัมพเรศวร” คู่กับ “วรทราชาเปรุมัล” แห่งนี้ล่ะครับ ที่ผมว่าเป็นเทวสถานขนาดใหญ่รุ่นหลัง ก็ไม่ได้หมายความว่าเพิ่งสร้างนะครับ อายุอย่างต่ำเบาะๆนี่ก็ 500 กว่าปี up ครับ เมื่อมาถึง ด่านแรกที่เจอก็คือ “โคปุระ” ที่เทวสถานแห่งนี้ ลักษณะคล้ายกับที่เอกัมพเรศวรครับ คือเป็นซุ้มประตูสูงใหญ่ ไว้ข่มขวัญศัตรูผู้รุกราน และเสริมสร้างความศักดิ์สิทธิ์แก่สถานที่ครับ ถึงตรงนี้ปุ๊บต้องถอดรองเท้าแล้วนะครับ . จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 9 ก.ย. 47 00:37:32 ]

ความคิดเห็นที่ 8 จากซุ้มประตูใหญ่...เราก็เจอะกับทางเข้าสู่ระเบียง ก็เลยรีบจ้ำอ้าวพุ่งเข้าไปที่นั้น เพราะตอนนี้ร้อนฝ่าเท้ามากๆ แต่แล้วก็ต้องชะงักครับ...เพราะเจอเอากับพราหมณ์หน้าดุโบกมือพร้อมกับพูดเร็วปรื๋อเป็นทำนองว่า “Non Hindu ห้ามเข้า!!!” วัยรุ่นเซ็งเลยอ่ะ...อุตส่าห์นั่งตุ๊กตุ๊กมาตั้งไกล ใจคอพ่อจะให้ดูแต่โคปุระเหรอเนี่ย เฮ้ออ..... ขณะถอนหายใจอยู่นั้น เจ้าหนึ่งก็ตาไวเหลือบไปเห็นศาลาใหญ่ด้านขวาของโคปุระ เห็นมีฝรั่งเดินขึ้นลงบ่อยๆ ชะรอยจะมีอะไรให้ดูแก้เซ็งแน่ๆ เลยลากผมไปที่ศาลาหลังนั้น ผมก้เดินตามด้วยอารมณ์ขุ่นนิดๆ ร้อนก็ร้อนเพราะใกล้เที่ยงเต็มที แต่พอขึ้นมาบนนี้เท่านั้นแหล่ะ ตาโตเลยครับ.... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 9 ก.ย. 47 00:39:39 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เพราะภายในศาลาหลังนี้ เต็มไปด้วยเสาหินที่แกะสลักอย่างสวยงาม นับได้เป็นร้อยต้นครับ เสาแต่ละต้นก็ลวดลายไม่ซ้ำกันเลยนะครับ อลังการมากๆ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 9 ก.ย. 47 00:41:25 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เสียดายก็แต่ถ่ายรูปลำบากครับ เพราะมันค่อนข้างมืด เปิดแฟลชถ่ายก็ไม่ค่อยสวยเท่าตาเห็นน่ะครับ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 9 ก.ย. 47 00:43:06 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สรุปแล้วก้คือ...ต้องไปดูที่จริงถึงจะซึ้งครับ อิอิอิ จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 9 ก.ย. 47 00:44:26 ]

ความคิดเห็นที่ 12 พวกผมออกจากเทวสถานวรทราชาเปรุมัล ในช่วงเวลาที่เขาปิดเที่ยงให้ “พระเป้นเจ้าเข้าบรรทม” พอดี นั่งรถกลับไปเก็บของที่ที่พักครับ จากนั้นแวะเติมพลังด้วย “ข้าวผัดไก่ทอด” เจ้าเก่าที่ติดใจในรสชาติและลีลาการผัด และแล้วก็ถึงเวลาต้องเดินทางออกจากเมืองกาญจีปุรัมล่ะครับ.....จุดหมายปลายทางในวันนี้ อย่างที่บอกไว้แล้วก็คือ “สะดือจักรวาล” ที่เมือง “จิตัมพรัม” (Chidambaram) ซึ่งไกลจากที่นี่หลายร้อยกิโลเลยครับ เราแบกสัมภาระมาเดินสอบถามแถวๆท่ารถ ได้ความว่า จากที่นี่ไม่มีรถประจำทางวิ่งตรงไปจิตัมพรัมครับ ถ้าจะไปต้องไปต่อรถที่เมืองปอนดิเชรีซะก่อน เหลือบดูเวลานี่ก็บ่ายโมงครึ่งแล้ว ขืนชักช้าจะไปไม่ทันค่ำ ว่าแล้วผมกะหนึ่งก็แบกเป้โดดขึ้นรถบัสที่เขียนว่า Pondichery ทันที... เล่าถึงสภาพรถนิดนึง เป้นรถบัสที่ยังค่อนข้างใหม่นะครับ ไม่มีแอร์ครับ ลมโชยแบบ บขส.สีส้มบ้านเรา แต่รถบัสอินเดียเนี่ยผมว่าดูดีกว่านะครับ....คันนี้คนขึ้นเยอะน่าดู แต่ไม่ถึงกับโหนครับ เข้าใจว่าคงมีขึ้นลงกับตามทางด้วยล่ะครับ....นั่งอยู่บนรถได้สักพักใหญ่รถก็ออกครับ มุ่งหน้าออกจากเมืองกาญจีปุรัมไปทางทิศใต้ ตามถนนลาดยางขนาดสองเลน ทิวทัศน์ข้างทางของรัฐทมิฬนี่ก็ไม่ต่างจากเมืองไทยเท่าไร่นะครับ มีไร่นา มีหมู่บ้าน เพียงแต่ว่าบ้านคนอินเดียจะสร้างด้วยอิฐครับ ไม่มีบ้านไม้อย่างชนบทไทย และก็มีเทวาลัยฮินดูหลังน้อยๆโผล่ขึ้นเป็นระยะๆ เหมือนกับวัดตามชนบทไทยครับ.....ผมเองระหว่างนั่งไปชมวิวไป ลมโชยหนักๆเข้าก็คอพับหลับเลยครับ เจ้าหนึ่งก็สภาพไม่ต่างจากผมเท่าไหร่ ไปๆมาๆพวกผมก็ดูไม่ค่อยแปลกแยกจากชาวบ้านพื้นถิ่นที่ขึ้นลงรถบัสนี่เรื่อยๆนะครับ สงสัยจะแบกของมากจนดูโทรมมั้ง... แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 47 00:52:40 จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 9 ก.ย. 47 00:45:35 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ผลัดกันหลับผลัดกันตื่นอยู่หลายรอบครับ ถ้าตื่นก้จะคอยสังเกตหลักกิโลว่าใกล้ถึงรึยัง (หลักกิโลในอินเดียเขียนเป็นภาษาอังกฤษครับ) รู้สึกว่าเวลามันช่างนานๆๆๆๆๆๆๆ เหลือเกิน ไม่ถึงซักกะที บางช่วงเซ้งๆก็งัดขนมที่ตุนมาจากเมืองไทยขึ้นมากินเล่นแก้เซ็งบ้าง แล้วก็หลับต่อ...เหอๆๆ ตรงกับภาษิตนักเดินทางที่ว่า “นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นแ-ก” เลยอ่ะครับ....55555 เวลาล่วงเลยมาจนถึงสี่โมงเย็น รถก็เริ่มเข้าเขตชุมชนเมืองใหญ่ พอชะโงกดูป้ายก็รู้แล้วว่าเข้าเขตเมือง “ปอนดิเชรี” แล้ว เมืองนี้ดูท่าทางจะใหญ่กว่ากาญจีปุรัมนะครับ เพราะตึกรามบ้านช่องร้านรวงคึกคักมาก ผู้คนก็ขวักไขว่ไม่น้อย เนื่องจากเมืองนี้เคยเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศสมาก่อน ก็เลยยังเหลือร่องรอยความเป็น Francaise อยู่ไม่น้อย อย่างเช่น โบสถ์คาทอลิกสวยๆหลายแห่ง และตำรวจจราจรสวมหมวกสักหลาดแดงแป้ด ผิดไปจากที่อื่นในอินเดียครับ.....รถบัสเข้ามาจอดตรงบริเวณท่ารถของเมือง ทีนี้ก็มันล่ะครับ เพราะในบริเวณนี้มีรถบัสเป็นร้อยคัน รถบัสบางคันเท่านั้นที่มีป้ายภาษาอังกฤษ แถมผู้คนที่เดินสับสนขวักไขว่อีกแปดแสน โอ๊ยยย...แล้วกรูจะไปต่อรถตรงไหนล่ะเนี่ย....ปรากฏว่าเจ้าหนึ่งปฏิภาณดีกว่าผม มองซ้ายแลขวาซักกะเดี๋ยวก็วิ่งหิ้วของนำหน้าไปแล้ว ผมเองก็ต้องรีบปุเลงๆตามให้ทัน มันพุ่งพรวดขึ้นไปบนรถคันนึงพร้อมกับตะโกนถามเด็กรถเสีงลั่นว่า “Chidambaram?” “yes!!” โอย...ค่อยยังชั่วหน่อยครับ...นั่งที่เสร็จแล้ว ผมก็ถามเจ้าหนึ่ง “เอ็งรู้ได้ไงวะว่าคันนี้” “ข้าเห็นป้ายภาษาทมิฬไวๆเขียนว่าว่า...บะรัม บะรัม อะไรเนี่ยแหละถึงรู้” “เออ เอ็งเก่งว่ะ อ่านทันด้วยเนี่ยะ” .ค่อยสบายใจหน่อยว่าวันนี้ถึงที่หมายแน่ๆครับ... ระยะทางจากปอนดิเชรีไปยังจิตัมพรัมประมาณ 50 กม.ครับ รถวิ่งสบายๆ ทิวทัศน์ช่วงนี้จะดูชุ่มชื่นตาหน่อยครับ เพราะเป็นสวนมะพร้าวซะเป็นส่วนใหญ่ บางช่วงก็ข้ามแม้น้ำกว้างที่มีต้นจากขึ้นอยู่ริมฝั่ง บ่งบอกว่าปากน้ำชายทะเลคงอยู่ไม่ไกลนัก เรานั่งรถเพลินๆไม่ถึงชั่วโมง ก็มาถึงจุดหมายปลายทางของวันนี้แล้วละครับ.... “เมืองจิตัมพรัม” เป็นชุมชนใหญ่ที่มีจุดศูนย์กลางอยู่ตรงเทวสถานประจำเมือง ดังนั้นผังเมืองก็เลยเป็นรูปสี่เหลี่ยมตามแนวกำแพงเทวสถานครับ...เวลาจะไปตรงส่วนไหนของเมืองก็แค่จำว่า อยู่ด้านไหนของเทวสถานพอแล้วครับ ไม่มีหลงแน่นอน.... รูปนี้ เจ้าหนึ่งแสกนโปสการ์ดส่งมาให้ครับ.....ของจริงมุมนี้ต้องนั่งคอปเตอร์ถ่าย..อิอิ แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 47 08:51:38 จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 9 ก.ย. 47 00:48:11 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เราลงจากรถที่ตรงด้านทิศตะวันตกของเทวสถาน เพราะแพลนไว้ว่าจะหาที่พักแถวๆนี้ ก็เจอโรงแรมนึงครับ เป็นตึกแถวชิดกำแพงเทวสถานเลย รู้สึกจะชื่อ Sri Murugan Lodge เป็นโรงแรมชั้นสองแบบชาวบ้านๆครับ ขึ้นไปดูห้องตอนแรกเจ้าหนึ่งจะเอาเป็นห้องพัดลม แต่ปรากฏว่าหน้าต่างไม่มีมุ้งลวด ขืนอยู่ล่ะก้ยุงที่นี่อร่อยแน่ หนำซ้ำผมยังเห็นหลังคาตึกแถวข้างๆมีลิงกระโดดไปมาด้วย กลัวมันบุกห้องรื้อของอ่ะครับ เลยขอเค้าดู “ห้องแอร์” ซะหน่อย...สภาพไม่ต่างจากห้องพัดลมครับ หากแต่มีแอร์เก่ารุ่นคุณยายทรงสี่เหลี่ยมอยู่ตัวนึง และหน้าต่างติดกระจกมิดชิด สนนราคา 350 รูปี ก็โอเคครับ ดีกว่าให้ลิงบุกหรือยุงหาม....อิอิอิ ได้ห้องแล้วก็ลงไปหาของกินมื้อเย็นครับ ไม่ไกลจากที่พักนักก็มีย่านขายของ พวกผมเห็นร้านนึงมีไข่ไก่เรียงเป็นแผงข้างหน้า เลยพุ่งเข้าไปสั่ง “ไข่เจียว” มากินกับแผ่นนาน แกล้มด้วยแกงกระหรี่ไก่ครับ เค้าทอดไข่สวยดีใช้ได้ครับ กินแล้วคิดถึงไข่เจียวที่บ้านเลย....เฮ้อ...วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวค่อยมาว่าเล่าต่อว่า...ทำไม...เมืองจิตัมพรัมนี้ถึงเป็น “สะดือจักรวาล”...อยากรู้ก็ต้องรอหน่อยนะครับ อิอิอิ รูปปิดท้าย......สัญลักษณ์ประจำเมืองจิตัมพรัม....ศิวนาฏราช.... จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 9 ก.ย. 47 00:51:23 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เสียดายที่คุณไม่ได้แวะเที่ยว pondichery เมืงอนี้มีอะไรให้ดูเยอะ คุณไม่ได้แวะเข้าไปดู ชุมชนฝรั่งเศส ไม่ได้ไปชม ออโรวิลล์ ซึ่งเป็นที่อยู่ของอาสาสมัครฝรั่งเศส เมืองนี้เป็นเมืองท่องเที่ยวที่มีชื่อของเขตนี้ฝรั่งมาเที่ยวกันเยอะมาก จากคุณ : taxi_หมายเลข8 - [ 9 ก.ย. 47 02:13:48 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตรงในตลาดมีโรงแรมอยู่อันนึงสามารถถ่ายรูปจากมุมสูงได้ครับ สะอาดและราคาไม่แพง อันเดียวกะ คคห 14 จากคุณ : <---TUk---> - [ 9 ก.ย. 47 06:55:03 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อืม ..สวยมาก เป้นการเดินทางที่คุ้มค่าจริงๆ ขอบคุณ หนุ่มเมืองกรุงมาก จะติดตามต่อไปอย่างไม่ลดละ จากคุณ : แอบรักแอบหลง - [ 9 ก.ย. 47 07:51:32 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขอบคุณครับทุกท่านครับที่เข้ามาชมกัน เหตุที่ผมไม่ได้แวะเที่ยวปอนดิเชรี ทั้งที่เป็นเมืองงามสไตล์ฝรั่งเศส ก็เพราะการเดินทางครั้งนี้ของผมกะเจ้าหนึ่งตั้งเป็น Theme ไว้แล้วครับว่า เน้นเรื่องโบราณสถานและเทวสถานเป็นหลัก (เจ้าหนึ่งมันลงมาเก็บข้อมูลเรื่องสถาปัตย์แบบทมิฬ เพราะต้องทำงานส่ง Prof. ของมันที่เดลลี) และเป้นความชอบส่วนตัวด้วยครับ ดังนั้นเวลา 11 วันจึง "กระหน่ำ" ดูแต่เทวสถานเป็นบ้าเป็นหลัง จนแทบจะกลายเป็นคนฮินดูไปแล้ว อ่านๆกันไปก็อย่าเพิ่งอ้วกออกมาเป็นพระนารายณ์ หรือฝันเห็นศิวลึงค์ซะก่อนล่ะครับ......อิอิอิ (ภาพเขียนอายุ 1,300 ปีที่เทวสถานไกรลาสนาถ เมืองกาญจีปุรัม) จากคุณ : หนุ่มเมืองกรุง (NMkrung) - [ 9 ก.ย. 47 08:49:00 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ยังตามเที่ยวอยู่ครับ ไม่หนีไปไหน อิอิ จากคุณ : jojo02 - [ 9 ก.ย. 47 09:01:23 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ภาพสวย บรรยายสนุก ติดตามๆๆ จากคุณ : ฮิมดอย - [ 9 ก.ย. 47 10:29:33 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ตามมาด้วยคน อืม..ข้อมูลเพียบอย่างนี้ ขอ Save นะเจ้าคะ จากคุณ : ลมแล้ง - [ 9 ก.ย. 47 15:40:49 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ผมละอิจฉาจิงๆ มีโอกาสไปแต่ได้แค่ไป เสียดายมาก สักวันหนึ่งต้องไปให้ได้ แบบนี้ จากคุณ : แอบรักแอบหลง - [ 9 ก.ย. 47 21:40:04 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตามมาเซฟครับ จากคุณ : โสฬส16 - [ 9 ก.ย. 47 22:19:41 ]

ความคิดเห็นที่ 24 สุดยอดครับ จากคุณ : ][kendo][ (Engl'_มาโพสต์) - [ 21 ธ.ค. 49 04:52:00 ]

ความคิดเห็นที่ 25 สุดยอดจริงๆ  ต้องบ้างให้ได้!! จากคุณ : Takalot - [ วันวิสาขบูชา 09:21:41 ]