ไปเที่ยวมาเก๊าเป็นครั้งแรกบินไปกับแอร์เอเซียราคาประหยัด ก่อนไปบอกใครก็มีแต่คนบอกว่าไปทำไมตั้ง 4 วันไม่เห็นมีอะไรเล็กนิดเดียว กลับมาเลยเล่าให้ฟังแล้วดูกันนะครับว่าเป็นไง
20 ก.ย 47 ประมาณ 19.00 น ถึงสนามบินมาเก๊าผ่านด่านแล้วก็แลกเงิน2,000 บาทเป็นเงินมาเก๊า แล้วก็ออกมาขึ้นรถสาย ap1 ไปที่พัก ผมเลือกโรงแรมkingsway ใกล้ๆดอกบัวทองคำ ป้ายบอกทางรวมถึงแผนที่ของมาเก๊าดูยากเพราะเป็นอังกฤษปนโปรตุเกส อ่านไปงงไปแผนเฉพาะหน้าของผมคือรู้ว่ารถสายนี้ผ่านข้างๆโรงแรมผมถ้าไม่แน่ใจไม่ต้องลงเสียค่ารถ 3.3 เหรียญนั่งให้คุ้มไปให้สุดสายเลย นั่งรถชมเมืองไปลงสุดสายที่ด่านพรมแดนไปจูไห่แล้วนั่งรถสาย 10b กลับมาลงหน้าโรงแรมเสียค่ารถอีก 2.5 เหรียญ ถือเป็น city tour ราคาถูกมากๆนั่งชมเมืองเกือบครึ่งเมืองตามแผนที่ มาถึงโรงแรม20.30 นทำให้รู้ว่าเลือกโรงแรมถูกแล้วเพราะไปไหนต่อไหนได้ง่ายมาก ห้องคืนละ380 เหรียญไม่รวมอาหารเช้า ห้องก็ได้มาตราฐานสะอาดดีกว่าที่คิด หลังจากอาบน้ำเสร็จแล้วผมก็อาสาออกมาเดินสำรวจเส้นทางต่อจากนั่งรถชมเมืองเมื่อหัวค่ำต่อ ผมออกมาตอน21.30 น คนเดียวทำเหนือชั้นไม่ถือแผนที่ไปด้วย เดินออกจากโรงแรมก็เลี้ยวขวากลับหลังหันเดินซอยกลางเป็นถนนคนเดินไปเรื่อยๆเจอร้านอาหารมากมาย เดินตรงไปเรื่อยๆสุดถนนหนึ่งข้ามสวนสาธารณะไปก็เจอถนนคนเดินอีกเส้นที่ร้านค้าเยอะกว่าเดิม เดินลงไปเรื่อยๆก็เจอย่าน lisboa อันโด่งดังผมว่าห่างจากโรงแรมผมราว 1 กม เท่านั้นแวะถ่ายรูปไฟประดับสวยๆซักครู่แล้วก็เดินต่อไปถนนสายหลักของมาเก๊า คล้ายๆถนนสีลมบ้านเราเกือบ22.00 น แล้วคนก็ยังเยอะอยู่ชักหิวแล้วเดินไปเรื่อยๆแผนที่ก็ไม่ได้ถือมาแต่รู้ว่าเดี๋ยวก็ถึงถนนที่สวยที่สุดที่ชื่อ senado square เดินไปไม่ไกลก็ถึงถนนเส้นนั้น แวะถ่ายรูปตึกประดับไฟสวยๆ คนก็เริ่มน้อยร้านก็ปิดเกือบหมดแล้ว ถ่ายรูปเสร็จว่าจะเดินกลับไปกินไวไวที่ซื้อติดมือมาจากดอนเมือง แต่คิดว่ายังไม่ดึกเลยหาของกินดีกว่าเลยตัดสินใจเดินถนนเส้นนั้นต่อไป เดินไปซักพักฝั่งตรงข้ามมีซอยขายของกิน คล้ายๆเยาวราชบ้านเราเลยเดินเข้าไปดู ซอยแต่ละซอยเชื่อมต่อกันเดินเป็นใยแมงมุมได้ เดินไปเดินมาเจอร้านขายหมี่น้ำริมทางเดินแบบที่อยากกินพอดีเลยชี้สั่งหมี่น้ำปีกไก่ร้อนๆมากิน1ชามอร่อยหลายราคา 10 เหรียญพออิ่มท้อง จากนั้นเดินออกมาถนนใหญ่ว่าจะนั่งรถเมล์กลับแต่ตั้งใจแต่เดิมว่าจะเดินอย่างเดียวไม่นั่งรถอะไรทั้งนั้นเลยเดินต่อ ไอ้จะเดินกลับไปทางเดิมก็กลัวไปเทห์ คิดว่าเดินต่อไปแล้วย้อนกลับเป็นวงกลมดีกว่าน่าจะไม่ยาก คิดแล้วก็เดินเกาพุงต่อไปเดินสุดถนนสายหลักแล้วก็เจอสามแยกเอาไงดีเลี้ยวขวาดีกว่า เดินไปเรื่อยๆเจอรถเข็นขายขนมหวานร้อนๆ เลยนั่งกินงาดำร้อนสุดๆราคา 4.5 เหรียญไปอีกถ้วยอร่อยดี ซื้อกลับไปอีกกล่องดีกว่า กินเสร็จเกือบ23.00 น แล้วเอาไงดีกลับดีกว่าง่วงแล้วคิดว่าเดินวนขวาไปเรื่อยๆเดียวคงถึง มองแสงไฟแว็บๆของlisboa ไว้แต่มองไงก็มองไม่เห็นคิดว่าคงโดนตึกบัง เดินต่อไปเรื่อยๆกะจะวนขวาแล้วตรงย้อนกลับเดี๋ยวคงถึง พอดีเจอรถเข็นผัดหมี่น่ากินดีเลยชี้สั่งใส่กล่องมา1กล่อง 16 เหรียญแพงเป็นบ้าถือเดินมาอีกครู่ชัดจำทางไม่ค่อยได้ เห็นป้านบอกทางเข้า camoes garden ใจชักไม่ค่อยดีเพราะจำได้ลางๆว่าสวนนี้อยู่เกือบกลางซ้าย คนละด้านกลับโรงแรมเลย เลยตัดสินใจเลี้ยวขวาเดินย้อนลงมาเดินมาเลื่อยๆถนนเป็นใยแมงมุม ตัดกันไปตัดกันมาเยอะไปหมดไม่รู้ถึงไหนแล้ว เดินไปจนเกือบ24.00 น มาเจอโครมไฟหน้ากำแพงอ่านดูเป็นวัดเจ้าแม่กวนอิมเอาแล้วไงเดินมากลางขวาของแผนที่เลยตู(ไม่ได้เอาแผนที่มาแต่จำได้จากการทำการบ้านมาร่วม 1 เดือน) คิดว่าเอาว๊ะเดินย้อนอีกนิดก็น่าจะถึงแล้วเดินไปชักหิวน้ำเจอซุปเปอร์มาเก็ตเลยแวะดูน้ำหน่อย เห็นน้ำขวดพวกชามะนาวลดราคาขวดละ 3 เหรียญเลยซื้อมา 3 ขวดหนักเหมือนกันไหนจะหมี่พัด งาดำ1กล่อง คิดว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวคงถึง เดินออกจากร้านชักงงไปทางไหนกันแน่ไม่เห็นตึกสูงๆเลยไปไหนหมดว๊ะ เดินต่อไปเจอทางเดินขึ้นเนินยิ่งงงเข้าไปใหญ่ เลยสรุปได้เลยว่าตูหลงทางแล้วเป็นแน่ แต่ไม่ยอมขึ้นรถอะไรทั้งนั้นตั้งใจไว้แล้ว เดินต่อไปเรื่อยๆขาก็เริ่มหมดแรงทางก็เริ่มคุ้นๆอ๋อวนกลับมาใยแมงมุมเดิมนี่หว่า ป้ายถนนก็ไม่มีบอกทางอะไรชัดเจนนักเอาไงดีเดินต่อไปดีกว่าเจอคนเฝ้าหน้าร้านคาราโอเก๊ะถามทางดีกว่าไม่ผิดความตั้งใจเพราะไม่ได้ตั้งใจว่าจะไม่ถามถามเขาว่า lisboa ไปทางไหนเขาบอกว่าให้ไปแท็กซี่ ผมถามว่าเดินไปทางไหนเขาบอกว่าทางโน้น ผมขอบคุณเขาแล้วก็เดินต่อ(ทั้งหมดถามเป็นภาษาอังกฤษ ต้องตามคนนี้เพราะคิดว่าน่าจะคุยอังกฤษได้ คนจีนส่วนใหญ่อังกฤษอ่อนมากๆๆๆ ผมว่าผมอ่อนแล้วยังดีกว่าเลยครับ) เดินต่อมาตามที่เขาบอกก็มาเจอทางขึ้นเขามีป้ายบอกguia hill แล้วเห็นไฟแว๊บๆบนประภาคาร ยืนนึกอยู่ 5 นาทีดูนาฬิกา01.00 น คิดได้ว่าจากโรงแรมก็เห็นไฟจากประภาคารนี่หว่า อ๋อยูเรก้าโรงแรมอยู่อีกด้านของเขาลูกนี้นี่เองตูถึงมองพวกตึกสูงๆไม่เห็น โดนเขาลูกนี้บังนี้หว่ามิน่าเดินยังไงถึงไม่เห็นฝั่งซักที เลยสรุปว่าผมหลงทางไม่ใช่เพราะความซื่อบื้อของตนเองแต่เป็นเพราะถูกเขาบังผมไม่ผิด แล้วที่นี่ตูจะเดินข้ามเขาไปยังไงหว่า ตัดสินใจเดินเลาะริมเขาไปเรื่อยๆ เจอสะพานข้ามเขาก็ข้ามไปไม่ได้เพราะมีแต่ทางรถวิ่งไม่มีทางคนเดิน เดินเลาะเขาต่อไปเรื่อยๆ เริ่มเห็นรถวิ่งมากขึ้นแสงไฟเริ่มสว่างขึ้น เดินต่อมาเรื่อยๆพ้นเขาแล้วก็เริ่มเห็นแสงสว่างแล้วใจเริ่มชื้นหน่อยเดินเลาะมาอีกนิดก็จ๊ะเอ๋ถนนตัดหน้าโรงแรม lisboa ซึ่งถึงจะ01.30 น แล้วคนยังเยอะอยู่เลยเห็นสาวๆคุณตัวชาวรัสเซีย ยืนกันเต็มไปหมดว่าจะถ่ายรูปมาฝากก็กลัวถูกอุ้มหายไปเลยอย่าดีกว่า กลับมาถึงโรงแรมตอน02.00 น เหนื่อยแถมตายอาบน้ำเสร็จมาดูแผนที่นี่ตูเดินมา4 ชม กว่าเกือบหมดทั้งศูนย์กลางมาเก๊าเลยนี่หว่า มืออาชีพอย่างผมไม่มีวันหลงทางแน่นอนถ้าเอาแผนที่ติดมือไปด้วยและไม่โดนเนินเขาเกียบังซะก่อน คิดดังนั้นแล้วก็นอนด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจพร้อมทั้งวันแรกที่มาเก๊าของผมก่อนหลับก็คิดไปเรื่อยเปื่อยไฟประดับตามตึกต่างๆสวยดีและถนน senado square ก็สวยตามคำเล่าลือนั่งเล่นก่อนค่ำจนมืดคงสวยดี โรงแรมก็แอร์เย็นเตียงสะอาด วิวดอกบัวทองคำ และไฟแว๊บๆของ คาสิโนข้างๆสวยดี หมี่ปีกไก่ งาดำร้อนๆก็อร่อยสาวรัสเซียก็ใหญ่ดี วันแรกที่มาเก๊าแค่ 7 ชมก็รู้สึกดีซะแล้ว.....หลับ
จากคุณ :
k.j 
- [
4 พ.ย. 47 09:36:10
]
มาเก๊าที่ก่อนไปใครๆชอบบอกว่าไม่เห็นมีอะไร(รวมเล่ม)
