ความคิดเห็นที่ 1 การเดินทางของเราเริ่มจากเมืองคุนหมิง และเดินทางขึ้นเหนือไปเรื่อยๆ จากคุนหมิง (Kunming) - ต้าหลี่ (Dali) – ลี่เจียง (Lijieng) – จงเตี้ยน (Zhongdian) เริ่มจากความสูงประมาณ 1,900 ม.จากระดับน้ำทะเล จนถึงจงเตี้ยนที่ระดับความสูง 3,350 ม. หลายคนในคณะเริ่มออกอาการของโรคแพ้ความสูง (Attitude Sickness) คือมีอาการปวดหัว หายใจยาก เป็นเพราะการเปลี่ยนแปลงความดันอากาศซึงพวกเราไม่เคยชิน เหมือนถุงขนมโป่งจนเต่งเมื่อขึ้นที่สูงมากๆอย่างดอยอินทนนท์ แต่นี่มันเกิดกับร่างกายของเรา เกิดกับความดันในร่างกาย จึงพาลทำให้ปวดหัวและหมดแรงกันง่ายๆ จากคุณ : notmai - [ 28 พ.ย. 47 21:52:01 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เมืองจงเตี้ยนมีสถานที่ที่ทุกคนต้องไปเยี่ยมชมคือวัด ซงจ้านหลิน (SongJanLin Si) ซึ่งเป็นวัดที่จำลองแบบจากพระราชวังโปตาลาของธิเบต เราเยี่ยมวัดซงจ้านหลิน แล้วก็ไปชมทุ่งหญ้าทะเลสาบนาปา (Napahai) ซึ่งเป็นแหล่งที่นกกระเรียนย้ายถิ่นจะมารวมกันมากมายในหน้าหนาวราวๆเดือนกุมภาพันธ์ จากคุณ : notmai - [ 28 พ.ย. 47 21:53:38 ]

ความคิดเห็นที่ 3 จากนั้นพวกเราก็ออกตามหา แชงกรีล่าในใจของพวกเราต่อไป รถเริ่มออกเดินทางไต่ไหล่เขาไปเรื่อยๆ ทางเริ่มเป็นลูกรังแดง แคบ ชัน ไต่ความสูงไปเรื่อยๆ หลับไปร่วมชั่วโมงก็ถูกปลุกให้ลงมาชมความงาม พร้อมทั้งลงมายืดเส้นยืดสายบ้าง ข้างทางเป็นแม่น้ำที่เป็นช่วงค่อนข้างแคบและคดเคี้ยวจนดูเหมือนลำธาร เริ่มมีใบไม้เปลี่ยนสีสวยๆให้ได้พบเห็น จากคุณ : notmai - [ 28 พ.ย. 47 21:55:21 ]

ความคิดเห็นที่ 4 หลังจากนั่งรถมาร่วม 3 – 4 ชม. เราก็คิดว่าเรามาถึง แชงกรีล่า ที่เรารอคอยแล้ว เพราะที่นี่คือ หุบเขาแชงกรีล่า (Shangri-la george) (ซึ่งเรามารู้ทีหลังว่า ที่นี่ไม่ใช่แชงกรีลาในใจเราเลย...) ในหุบเขาสามารถเดินเข้าไปได้เป็นระยะทางประมาณ 8 กม. หรือจ้างม้านั่งเข้าไปก็ได้ แต่เราเลือกที่จะเดินไปเรื่อย เพื่อถ่ายภาพได้ตามใจ และเราจะไม่เข้าลึกเกินไป เพราะจุดมุ่งหมายของเราคืนนี้จะไปนอนที่เมืองข้างหน้า จากคุณ : notmai - [ 28 พ.ย. 47 21:57:23 ]

ความคิดเห็นที่ 5 Shangri-la george จากคุณ : notmai - [ 28 พ.ย. 47 21:58:33 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เราข้ามเขตมณฑลยูนนาน (Yunnan) เข้าสู่มณฑลเสฉวน (Sichuan) ตอนใต้ พักค้างคืนกันที่เมืองเซียงเฉิง (Xiengchen) เมืองเล็กระหว่างทาง และเดินทางต่อในรุ่งเช้า ทางเริ่มขึ้นสูงไปเรื่อยๆ จุดที่สูงที่สุดวัดได้ 4,700 ม.จากระดับน้ำทะเล ภูเขายังมีหิมะคลุมประปราย น้ำในลำธารกลายเป็นน้ำแข็ง ลมพัดกระโชกแรงหนาวยะเยือก อาการเหนื่อยหอบเกิดขึ้นชัดเจน เดิน 3 ก้าว 4 ก้าวก็ต้องหยุดพัก ปวดหัวนิดๆ แม้ว่าจะอยากเดินไปหามุมสวยๆถ่ายภาพขนาดไหน แต่ร่างกายก็ไม่ไป คงได้แต่ระยะไม่ไกลรถเท่าไหร่นัก อย่างนี้นี่เองที่ไกด์พื้นเมืองบอกมาตลอดทางว่า ลงรถให้เดินช้าๆ อย่าตื่นเต้น อย่าทำอะไรเร็วๆ จากคุณ : notmai - [ 28 พ.ย. 47 22:00:21 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เราแวะพักทานอาหารกลางวันที่เมือง เต้าเฉิง (Daochen) เต้าเฉิงเป็นเมืองเล็กๆระหว่างทาง มีการสร้างบ้านเรือนใหม่เป็นร้านค้ามากขึ้น แต่ก็ยังคงกลิ่นอายของชาวธิเบตพื้นเมืองอยู่ บ้านเมืองค่อนข้างสงบด้วยจำนวนคนที่ไม่มากนัก ในฤดูนี้ต้นหยางเริ่มเปลี่ยนสี และจะร่วงหมดจนเหลือแต่กิ่งก้านในเร็ววันนี้ จากคุณ : notmai - [ 28 พ.ย. 47 22:01:19 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เราเข้าสู่พื้นที่เขตอนุรักษ์ธรรมชาติย่าดิง (Yading Nature Reserve) เอาก็บ่ายแก่แล้ว หลังจากแจ้งจำนวนคนและจ่ายค่าธรรมเนียมแล้ว รถก็ไต่ขึ้นเขาสูงชันอีกครั้งหนึ่ง ทางเป็นลูกรัง แคบ ชัน เหมือนเดิม ฝุ่นตลบอบอวนจนแทบหายใจไม่ออก รถเลี้ยวผ่านโค้งแล้วโค้งเล่า จนพ้นโค้งๆหนึ่ง ทุกคนก็ตกตะลึงกับ สิ่งที่เห็นด้านหน้า จากคุณ : notmai - [ 28 พ.ย. 47 22:02:40 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ที่พักของเราคืนนี้ อยู่ที่บ้านพักในหมู่บ้าน Yading ซึ่งอยู่ในหุบเขา สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ 3,600 ม.แล้ว ตอนอาหารเย็นพวกเรายังอาการดีๆกันอยู่ทุกคน แต่หลังจากเข้านอน เพื่อนบางคนก็เกิดอาการเวียนหัว นอนไม่หลับ บางคนลุกมาอ้วกกลางดึก เราเองเกิดอาการหายใจไม่ออก เหมือนจะขาดใจ นอนหอบหายใจทั้งคืน พยายามหลับก็หลับได้เป็นช่วงสั้นเท่านั้น เช้าตื่นมาถามไถ่กัน พบว่ามีอาการคล้ายๆกันทุกคน ขนาดไกด์จีนก็ยังรู้สึกไม่ดีนัก แต่ไกด์ก็บอกว่าเป็นอาการธรรมดา ของคนไม่ชินอากาศและความสูง จะนอนไม่หลับหายใจไม่ออก โดยเฉพาะถ้านอนราบ อ้าว...แล้วก็ไม่บอก ต้องนอนโดยหนุนหัวให้สูงหน่อยจะช่วยให้หายใจได้ จากคุณ : notmai - [ 28 พ.ย. 47 22:04:58 ]

ความคิดเห็นที่ 10 วันนี้เราจะขี่ม้าเข้าไปในเขตอนุรักษ์ธรรมชาติย่าดิง เพื่อเข้าไปชมภูเขาหิมะ และทิวทัศน์ระหว่างทาง ก่อนเดินทาง เราทุกคนได้รับน้ำดื่มคนละ 1 ขวด ขนมขบเคี้ยวคนละ 2 ห่อ เผื่อหิว และบางคนก็ซื้อออกซิเจนกระป๋องติดตัวไปด้วย ราคากระป๋องละ 50 หยวน คือประมาณ 250 บาท ข้าวของทั้งหมด ถ้าไม่อยากแบกเอง ก็ให้เด็กจูงม้าแบกให้ก็ได้ จุดหมายของการเดินทางคือ ไปทานอาหารกลางวันที่จุดพักแรมในหุบเขา ใกล้ยอดเขายาเมียว หรือแจมบียาง (Jambeyang) จากคุณ : notmai - [ 28 พ.ย. 47 22:07:31 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ระหว่างทางที่นั่งม้าไป ทิวทัศน์ 2 ข้างทางมีทั้งป่าเปลี่ยนสี หุบเขา และลำธาร จากคุณ : notmai - [ 28 พ.ย. 47 22:08:29 ]

ความคิดเห็นที่ 12 พ้นหุบหนึ่งมา เราพบภูเขาหิมะเป้าหมายของเรา สวยงามจับตา เราบอกตัวเองว่า นี่แหละคือ แชงกรีล่า ของเรา นี่เองแดนสวรรค์อันลึกลับ ที่น้อยคนนักจะได้เข้ามาพบ จากคุณ : notmai - [ 28 พ.ย. 47 22:09:38 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ม้าคือพาหนะที่ดีที่สุดในละแวกนี้ จากคุณ : notmai - [ 28 พ.ย. 47 22:10:41 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ที่พักทานข้าวของเรา เป็นแคมป์พักแรมสำหรับนักท่องเที่ยวที่ต้องการค้างคืนในหุบเขา เพราะที่นี่มีสถานที่ให้เดินชมทิวทัศน์หลายที่ และช่วงเวลาต่างๆ แสงที่เปลี่ยนไปก็ให้ความสวยงามต่างกัน แต่เราแค่มาสัมผัสเพียงผิวเผินเท่านั้น หลังอาหารแล้วเราก็จะย้อนกลับ เพื่อไปแวะเที่ยววัดโบราณกลางทาง จากคุณ : notmai - [ 28 พ.ย. 47 22:12:08 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ระหว่างทางกลับ เรารู้สึกเหนื่อยมาก แม้จะนั่งบนหลังม้าก็ตาม อาการอิดโรยเริ่มเกิดขึ้น อันมาจากเหตุผลหลายอย่างคือ กลางคืนนอนไม่หลับ เช้าไม่ได้ทานอาหารเช้าเนื่องจากมัวแต่ไปถ่ายภาพแสงเช้า ไม่ได้รับน้ำ 1 ขวดจากไกด์เนื่องจากนึกว่ามีแล้วในเป้ ซึ่งที่จริงมีเพียงก้นขวดเท่านั้น และอาหารกลางวันที่แคมป์ค่อนข้างแย่ ทานได้น้อยมาก และน้ำก็มีกลิ่นจนเกินจะทำใจดื่มได้ ทั้งหมดเป็นสิ่งเตือนใจสำหรับผู้ที่จะไปเที่ยวในสถานที่อย่างนี้ว่าควรหลีกเลี่ยงทุกข้อ ต้องทานอาหารให้มากพอ และมีน้ำดื่มติดตัวให้เพียงพอ ในที่สูงและอากาศหนาวต้องดื่มน้ำให้ชุ่มคอบ่อยๆ อาการเราเริ่มแย่มากขึ้น เมื่อกลับไปได้กลางทาง จากคุณ : notmai - [ 28 พ.ย. 47 22:14:47 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เราแวะกลางทางเพื่อชมวัด แต่ก็เปลี่ยนแผนโดยตกลงกับเด็กจูงม้าว่าจะให้เงินเพิ่มถ้าพาขึ้นไปชมทะเลสาบด้านบน ซึ่งเลยวัดขึ้นไปบนเขาด้านหลังไม่ไกลนัก แต่ชันมาก ระดับความสูงประมาณ 3,800 – 3,900 ม.จากระดับน้ำทะเลทีเดียว เด็กม้าตกลง พวกเราจึงเคลื่อนขบวนขึ้นไปชมทะเลสาบกัน เรามาถึงลานๆหนึ่งก่อนถึง Shuomala lake จากนั้นต้องเดินไปอีกประมาณไม่ถึง 100 ม.ขึ้นเนิน เราใช้เวลาเดินนานมาก เพราะ 3 ก้าวก็เหนื่อยหอบแล้ว แค่เนินเตี้ยๆที่เห็นนั้นก็แทบขาดใจ หยุดสูดออกซิเจนไปก็หลายครั้ง ข้ามเนินไปได้ก็พบปัญหาคือแสงอาทิตย์ย้อนแสงมาเต็มๆ เราพยายามเดินหามุมเพื่อหลบแสง ทำให้เดินไกลออกไปเรื่อยๆโดยไม่รู้ตัว แต่ก็แทบไม่มีมุมที่หลบแสงพ้น จากคุณ : notmai - [ 28 พ.ย. 47 22:16:39 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ไม่นานเด็กจูงม้าก็มาตามเราให้รีบลง เนื่องจากเขาละเมิดกฎพาเรานั่งม้าขึ้นมา จึงกลัวว่าเจ้าหน้าที่จะมาพบ ขากลับนี่ซิ ถึงได้รู้ว่าเราเดินลงเนินมาไกลโข ทั้งเหนื่อยและรีบ เด็กม้าก็ฉุดกระชากลากเราไปตลอดทาง เพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่าอาการหมดแรง หายใจขัด เหมือนจะขาดใจเป็นอย่างไร คอแห้ง ปากแห้ง เหมือนอาการขาดน้ำ น้ำก็หมดซะแล้ว คิดว่าตายแน่แล้ว จนพี่คนหนึ่งตามมาช่วย ต้องเดินๆหยุดๆ ไปจนถึงม้า (เด็กม้าก็หน้าหงิกเพราะเราช้ามาก) จากคุณ : notmai - [ 28 พ.ย. 47 22:17:52 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คืนนั้นเรานอนหลับเหมือนตายด้วยความเหนื่อย แต่ก็หลับฝันถึงแชงกรีล่าของเรา แม้อาจจะไม่ใช่แชงกรีล่าที่เดียวกับที่ทางการจีนประกาศอย่างเป็นทางการก็ตาม นึกถึงคำพูดของคุณมนตรี ศรีโอภาส นักเขียนนักถ่ายภาพ ของ Nature Explorer ที่บอกไว้ว่า จริงๆแล้ว แชงกรีล่า ของใครก็คือ ดินแดนสวรรค์ในความคิดของคนนั้นนั่นเอง ดังนั้น....แชงกรีล่าในใจคุณ อาจเป็น ทะเลหมอกที่ห้วยน้ำดัง หรือ ทะเลใสที่หมู่เกาะสุรินทร์ ก็เป็นได้นะ จากคุณ : notmai - [ 28 พ.ย. 47 22:20:03 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ภาพสวยมากค่ะ ดิฉันคิดจะไปที่นี่ทุกปีมา 3 ปีแล้ว แต่ก็มีที่อื่นให้เลือกไปตัดหน้าเสียทุกครั้ง หวังว่าปีหน้าจะได้ไปเสียที ขอบคุณอีกครั้งค่ะ จากคุณ : ไก่แก่แม่ปลาช่อน - [ 28 พ.ย. 47 22:46:34 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ภาพสวยมาก!!! ตะลึงกับความสวยครับ จากคุณ : Hessenboy - [ 29 พ.ย. 47 00:26:37 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สุดยอดเลยค่ะ จากเมืองเซียงเชง ไป Yading นั่งรถอะไรไปค่ะ แล้วไปยากมั๊ยค่ะ เป็นที่ที่อยากไปมากค่ะ แต่ไม่ค่อยมีข้อมูล รูปสวยมากๆค่ะ อยากไปเห็นบ้างจัง จากคุณ : candy perfume girl - [ 29 พ.ย. 47 00:59:26 ]

ความคิดเห็นที่ 22 จริงทีเดียวว่าแต่ละคนก็จะมีแชงกรีล่าในแบบของตนเอง ขอบคุณมากๆ สำหรับรูปสวยๆ จากคุณ : ขวัญของเรียม - [ 29 พ.ย. 47 02:17:07 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 29 พ.ย. 47 08:04:19 ]

ความคิดเห็นที่ 24 กว่าจะได้ภาพสวยๆ ต้องแลกกับความยากลำบาก แต่ก็น่าจะคุ้มค่านะครับ ขอบคุณที่อุตส่าห์นำมาแบ่งให้ได้ชมครับ จากคุณ : บั๊กเม่า (บั๊กเม่า) - [ 29 พ.ย. 47 09:59:33 ]

ความคิดเห็นที่ 25 มาชื่นชมกับความงามครับ แล้วจะหาแชงกรีล่า ในใจตัวเองต่อไป ขอบคุณครับ จากคุณ : jojo02 - [ 29 พ.ย. 47 10:50:19 ]

ความคิดเห็นที่ 26 สวยจัง ทั้งภาพ ทั้งคนโพสต์ จากคุณ : debby - [ 29 พ.ย. 47 14:01:24 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ลองครับ จากคุณ : Natiya - [ 29 พ.ย. 47 23:00:49 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณครับที่เอาเรื่องมาเล่า แค่อ่านก็เหนื่อยแทนแล้วครับ สงสัยคงถอนตัวครับ ร่างกายผมคงรับขนาดนี้ไม่ไหว ได้ไปตายอยู่แชงกรีล่าตลอดไปแน่ จากคุณ : Tanoshii - [ 30 พ.ย. 47 08:33:52 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เข้ามาชม เป็นการเดินทางที่เหนื่อยแต่ก็คุ้มนะคะ ภาพที่ได้สวยงามมาก จากคุณ : redmaple - [ 30 พ.ย. 47 16:26:10 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ก็เหนื่อยเอาการเชียวแหละ แต่เมื่อได้เห็นทิวทัศน์แล้ว ก็หายเหนื่อยทันที เหมือนอยู่อีกโลกหนึ่ง ตอบคุณ candy perfume girl จากเซียงเฉิง ไปย่าดิง ต้องไปหารถที่เมืองเต้าเฉิง ที่เราไปเป็นบัสเหมามาตลอดทางอยู่แล้ว เลยไม่รู้ราคา สามารถนั่งรถประจำทางระหว่างเมืองต่างๆ ไปถึงเมืองเต้าเฉิง แล้วเหมารถให้ไปส่งได้ ใช้เวลาประมาณครึ่งวันค่ะ จากคุณ : notmai - [ 30 พ.ย. 47 17:28:05 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ชอบอ่านที่เล่ามาจังเลย อ่านจบแล้วยิ่งเพิ่มดีกรีความอยากไปอีกมากเลยค่ะ ต้องเร่งหยอดกระปุ๊กซะแล้วหล่ะงานนี้ ^_^ ไปเที่ยวไหนอีก เขียนอีกนะคะ จากคุณ : แป๊บเดียว - [ 6 ธ.ค. 47 15:30:30 ]

ความคิดเห็นที่ 32 สวยจังเลยไปช่วงไหนดีค่ะ ถึงจะเจอบรรยากาศแบบนี้ จากคุณ : twaniya - [ 9 มิ.ย. 48 14:40:02 ]