ความคิดเห็นที่ 1 พอดีเหลือบไปเห็นพนักงานตรงเคาน์เตอร์ข้างๆ ครับ เธอคือ พี่พนักงาน “อู๊ดๆ” ที่เล่นมุขกรงสุนัข(ที่ใส่แคบหมู)ของผมตอนเที่ยวบินเมื่อปีใหม่นั่นเอง ผมจึงไปทักทายเธอ และเธอเองก็ยังจำเหตุการณ์วันนั้นได้ดีครับ เป็นที่สนุกสนานมากๆ ก็จึงได้สัมภาษณ์เธอเล็กน้อย เธอชื่อ พี่หล้า เรียนจบจาก คณะศึกษาศาสตร์ (ภาษาอังกฤษ) มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ (เธอบอกว่าจบมานานแล้ว เป็นรุ่นสุดท้ายที่รับปริญญาที่ศาลาอ่างแก้ว) เธอบอกว่า การทำงานของพนักงานภาคพื้นดินที่นี่ จะมี 2 ชุดสลับกัน ตามเที่ยวบินของไทยแอร์เอเชีย ที่มีบินมาเชียงใหม่ วันละ 2 เที่ยวบิน เช้า-ดึก แล้วก็จะมีการสลับเปลี่ยนหมุนเวียนกันไป โดยในวันที่ 3 กุมภาพันธ์ 2548 เป็นวันแรกที่มีเที่ยวบินรอบบ่ายมาเชียงใหม่ พนักงานชุดรอบเช้า ก็จะต้องให้บริการเที่ยวบินรอบบ่ายนี้ด้วย กิจวัตรของพนักงานภาคพื้นดินทั้งหมดในเวลาเข้ารอบกะคือ จะต้องมาก่อนเวลาเที่ยวบินออกอย่างน้อย 3 ชั่วโมง เพราะเคาน์เตอร์เช็คอินจะเปิดให้บริการก่อนเที่ยวบินออก 2 ชั่วโมง ดังนั้น เที่ยวบินเช้าจากเชียงใหม่เวลา 8.00 น. พนักงานจะต้องมาถึงสนามบินตั้งแต่ ตี 5 และทำงานไปจนกว่าเที่ยวบินรอบบ่าย 14.25 น. จะบินกลับกรุงเทพไป หรือรอบกะเที่ยวดึก พนักงานจะต้องมาถึงสนามบินประมาณ 2 ทุ่ม เพื่อให้บริการเที่ยวบินเวลา 22.55 น. เป็นต้น ผมได้ถามเธอเกี่ยวกับความเห็นเกี่ยวกับ “ไทยแอร์เอเชีย ครบรอบ 1 ปี” เธอให้ความเห็นว่า เป็นสายการบินที่โตมาแล้ว 1 ปี และโตขึ้นเรื่อยๆ ทำให้คนไทยมีทางเลือกในการเดินทางที่ประหยัดและสะดวกสบายมากขึ้น จากเดิมที่จะต้องเดินทางกันเป็นคืนๆ ก็เหลือเพียง 1 ชั่วโมง ทำให้ไม่อ่อนเพลียเหนื่อยล้าไปกับการเดินทาง และทำให้ได้อยู่ใกล้ชิดครอบครัวได้ยาวนานขึ้น หรือ ได้ท่องเที่ยวได้มากขึ้นในระยะเวลาที่จำกัด อีกทั้ง ถ้าหากสามารถจองล่วงหน้าได้ถูกจังหวะ มีความตื่นตัวในการจองตั๋ว ก็จะได้รับราคาพิเศษ ซึ่งอาจถูกยิ่งกว่าการเดินทางวิธีอื่นใด ระหว่างนั้นมีผู้โดยสารมาขอซื้อตั๋วเดินทาง กันแบบ Go Show เลย ซึ่งราคาอยู่ที่ 1,552 บาท ครับ ก็ยังถูกกว่าการบินไทยนะ แต่อย่าลืมว่า วันนี้มีผู้โดยสารแค่ 42 คนเท่านั้นครับ เคาน์เตอร์เช็คอินปิดพอดีครับ เธอขอตัวไปเตรียม boarding ผู้โดยสาร “แล้วเจอกันข้างบนนะคะ” หมายเหตุ : รูปนี้ถ่ายเมื่อตอนปีใหม่ครับ ครั้งนั้นก็เรื่องกรงสุนัขใส่แคบหมูนั่นแหล่ะ อิอิ (เธอคือคนซ้ายสุดครับ) จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 5 ก.พ. 48 12:58:07 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมก็ขึ้นไปนั่งตรงหน้าห้องขาออก ชั้น 2 พยายามจะเล่นเน็ตกับตู้เล่นเน็ต ADSL TT&T ที่เขาให้เล่นฟรี (เมื่อ 2 วันก่อนยังเล่นได้อยู่เลย) แต่วันนี้เล่นไม่ได้แล้วครับ ก็เลยเข้าไปรอข้างในดีกว่า เชื่อไหมครับว่า ผมเดินผ่านเครื่องสแกนที่เชียงใหม่ ไม่เคยร้องซักครั้ง แต่ที่ดอนเมือง ร้องทุกครั้ง ทั้งๆ ที่ใส่ชุดเหมือนกัน (ซักแล้วนะครับ) จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 5 ก.พ. 48 13:00:20 ]

ความคิดเห็นที่ 3 พอผมเข้าไป ก็เห็นห้องผู้โดยสารขาออกที่มีผู้โดยสารนั่งรออยู่น้อยนิดมากๆ รู้สึกโล่งๆ อย่างบอกไม่ถูก พนักงานสนามบินตรงเครื่องสแกน ก็บอกว่า เป็นปรกติของเที่ยวบินกลางสัปดาห์ ที่ผู้โดยสารจะน้อยมากๆ แบบนี้ รอไม่นานก็เรียกขึ้นเครื่องแล้วครับ เวลา 22.35 น. ซึ่งเร็วกว่ากำหนดพอสมควร ผู้โดยสารน้อยนิดจึงไม่จำเป็นต้องรีบแย่งกันขึ้นเครื่องครับ เพราะ “ใครใคร่นั่งไหนนั่ง” อิอิ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 5 ก.พ. 48 13:01:11 ]

ความคิดเห็นที่ 4 พี่หล้าก็ได้ประกาศเรียกให้ผู้โดยสารสูงอายุ และผู้โดยสารที่เดินทางพร้อมเด็กเล็กขึ้นเครื่องก่อน ส่วน แอร์โฮสเตสที่มา boarding วันนี้คือ พี่ตั๊กแตน รุ่นที่ 5 (คนเดียวกับพี่แตงแหล่ะครับ ที่รีวิวก่อนๆ ผมเขียนชื่อเธอผิดครับ ขออภัยด้วย) เธอก็จำผมได้แน่นอน เพราะเราเจอกันเป็นครั้งที่ 3 แล้ว อิอิ ก็ดีใจครับ ที่ได้เจอพี่แอร์ที่เคยรู้จักกันมาก่อน (จะได้ไม่ต้องแนะนำตัวมาก อิอิ) จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 5 ก.พ. 48 13:02:25 ]

ความคิดเห็นที่ 5 และแล้วก็เดินเป็นระยะทางไกลไปขึ้นเครื่องที่ Gate C6 สุดทางเดินเลย ว่าแล้วพอไปถึงเครื่องบิน ก็เจอแอร์โฮสเตสที่เคยเจอ คือ พี่อุ๋ม รุ่นที่ 1 ที่ประกาศบนเครื่องเป็นภาษาเมืองตอนเที่ยวบินขามานั่นเอง เธอได้บอกกับผู้โดยสารว่า “ขอให้นั่งตั้งแต่แถวที่ 6 เป็นต้นไปนะคะ” (เรื่อง Weight balance น่ะครับ) จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 5 ก.พ. 48 13:03:13 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เที่ยวบินวันนี้โล่งเตียนสบายมากๆ ครับ โล่งที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา นอนครองที่นั่งได้ 6 ที่นั่ง (ก็พอแล้ว) รู้สึกว่าพี่ๆ แอร์จะส่งซิกแนวกันแล้วว่าอีตายุ่งชะมัดฯ ได้มาปรากฎตัวบนเที่ยวบินนี้แล้ว เลยเหมือนจะรู้กันครับ ผมจึงได้มีโอกาสได้พูดคุยกับแอร์โฮสเตสคนที่ 3 ของเที่ยวบินนี้ คือ พี่อั้น แอร์โฮสเตสไทยแอร์เอเชีย รุ่นที่ 4 เลยได้คุยกันเล็กน้อยระหว่างรอ Push Back ครับ เธอบอกว่า “รู้จักยุ่งชะมัดฯ ซิ ก็ที่บริษัทนั่งดูกันใหญ่เลย” ว่าแล้ว เครื่องบินก็ Push Back เวลา 22.53 น. พี่อั้นเธอก็บอกว่า “ขอตัวไปทำ DEMO แป๊บนึงนะ” เธอก็เลยได้ไปแสดง คู่กับพี่ตั๊กแตน โดยมีพี่อุ๋ม พี่ที่อาวุโสสุดเป็นผู้พากษ์นั่นเอง “นี่คือเสื้อชูชีพ วิธีการใช้ให้สวมเข้าไปทางศีรษะ ปรับสายรัดให้แน่น ....” จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 5 ก.พ. 48 13:04:09 ]

ความคิดเห็นที่ 7 พอพี่ๆ ทำ DEMO เสร็จ พี่ตั๊กแตน ก็เดินผ่านมาแล้วก็ทักว่า “บินบ่อยจังเลยนะคะ นี่เขียนชื่อชั้นผิดด้วยแหล่ะ” หุหุ ตายุ่งเขียนชื่อแอร์ผิด กัปตันไพรัช ก็ได้นำเครื่องขึ้นจากท่าอากาศยานเชียงใหม่ เวลา 23.00 น. ครับ ซักพัก สัญญาณเตือนรัดเข็มขัดก็ดับลง วันนี้ผู้โดยสารน้อยมาก จึงไม่มีการเข็นรถออกมาครับ ให้ใช้วิธีสั่งได้กับพนักงานต้อนรับได้ ตายุ่งก็บุกครัวสิครับ ตอนแรก พี่อั้นจะมาคุยตรงแถวท้ายสุดแล้ว แต่ผมบอกว่า “คุยในครัวได้บรรยากาศกว่าครับ” อย่างน้อยก็จะรู้สึกว่าเป็นกันเองและไม่ประเจิดประเจ้อ อิอิ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 5 ก.พ. 48 13:05:22 ]

ความคิดเห็นที่ 8 แอร์โอสเตสสาวก็ได้มาครบกันทั้ง 3 คนครับ ผมเองก็เริ่มจากพี่อุ๋ม ผู้อาวุโสสุดก่อน เนื่องจาก พี่ตั๊กแตน และพี่อั้นยังไม่ว่าง กำลังขายอาหารอยู่ พี่อุ๋มซึ่งผมได้เคยเจอมาแล้ว แต่ยังไม่ได้คุยกันเลย เธอเป็นคนลำปางครับ เรียนจบพยาบาล กองทัพอากาศ มา เธอก็ได้บินตั้งแต่ไฟล์ทปฐมฤกษ์แหล่ะครับ เดิมทีตามตารางเธอจะได้บินเที่ยวเช้าสุดสู่เชียงใหม่ ซึ่งแน่นอนว่าจะต้องเจออีตายุ่งชะมัดถ่ายรูปแน่ๆ แต่เธอก็โชคดีที่เธอเปลี่ยนไปบินรอบบ่ายแทน (จึงไม่ได้เจอตายุ่ง) เธอให้ความเห็นกับสายการบินไทยแอร์เอเชีย ครบรอบ 1 ปีว่า ก็แก่ขึ้นอีกปี (ทั้งสายการบินและอายุพนักงาน) กิจการก็เจริญก้าวหน้าดี และก็ขอให้เป็นอย่างนี้ตลอดไป หมายเหตุ : หยิบรูปตอนขามามาโพสต์ครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 5 ก.พ. 48 13:06:35 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ว่าแล้วผมก็ได้คุยกับ พี่ตั๊กแตน และพี่อั้นครับ เธอบอกว่า ถ้าหากผู้โดยสารค่อนข้างน้อยก็จะไม่มีการเข็น cart ออกไป จะใช้วิธีรับ order เข้ามาจะง่ายสะดวกและรวดเร็วกว่า (ผมแซวว่า แถมแอร์ก็ไม่ต้องเหนื่อยด้วย อิอิ) ... ต้องเท้าความนิดนึง พี่ตั๊กแตน เป็นแอร์โฮสเตสที่ผมได้เจอตอนเที่ยวบินสิ้นปี ท่านสามารถตามไปดูรีวิวพี่ตั๊กแตนได้ที่คลังกระทู้เก่าโต๊ะ Blueplanet ตามลิ๊งค์นี้ครับ http://topicstock.pantip.com/blueplanet/topicstock/E3208349/E3208349.html ส่วน พี่อั้น เธอเรียนจบมาจาก คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ (เธอเป็นรุ่นพี่ผม เธอรุ่น KU56 ครับ) พอดีผมก็เลยทักเธอว่า แว๊บแรกที่ผมเห็นเธอ ผมนึกถึงหน้าดาราคนหนึ่ง .. (ยุ่งชะมัดฯ ทำท่ากำลังนึกชื่อ) ... .. “ที่แสดงคู่กับติ๊ก เจษฏาภรณ์ น่ะครับ” .... .. “เจี๊ยบ โสภิตนภา เหรอ??” ... .. “ใช่เลยครับ ตอนแรกผมเห็นพี่แล้วนึกถึงเจี๊ยบ โสภิตนภาเลย” ... .. “ว้าย จริงเหรอคะคุณน้อง ... (มีทุบ มีทุบ อิอิ) คุณน้องอยากจะกินอะไรบ้างล่ะคะ กินมาม่าหรือกาแฟร้อนมั้ย เดี๋ยวพี่จัดให้” .... อีตายุ่งเกือบได้กินฟรีแล้ว อิอิ ผมเลยได้ถามเธอต่อว่า “บนเที่ยวบินนี้มีมาม่าขายด้วยเหรอครับ” เธอตอบว่า “ไม่มีหรอก ถึงแม้จะเป็นเที่ยวบินไปมาเก๊าก็ไม่มี แต่พนักงานเราพกมากินกันเองแหล่ะ เขาไม่ได้จัดให้ค่ะ” ดูท่าทางคุยง่ายถูกคอขึ้นเยอะเลยล่ะครับ (ผมก็เล่าไปตามที่ผมรู้สึกน่ะครับ ว่าเห็นแว๊บแรกผมนึกถึง โสภิตนภา ทันที) หมายเหตุ : พี่ตั๊กแตนคนซ้าย พี่อั้นคนขวาครับ แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 48 13:11:09 จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 5 ก.พ. 48 13:09:12 ]

ความคิดเห็นที่ 10 น้องยุ่งครับ มีเรื่องหารือ ที่หลังไมค์ หน่อยนะครับ จากคุณ : กู้ Skyline - [ 5 ก.พ. 48 13:12:18 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ก็เลยได้คุยในหลายๆ เรื่องครับ โดยเฉพาะเรื่องที่ผมเขียนชื่อพี่ตั๊กแตนผิด เธอบอกว่าไม่เป็นไร เพราะเข้าใจว่าเสียงเครื่องบินค่อนข้างดัง อาจฟังผิดได้ เธอเล่าว่า เมื่อวันที่ 1 เธอได้ไปงานเปิดตัวเที่ยวบินสู่นราธิวาสมา เธอบอกว่า เห็นมี Booking วันปฐมฤกษ์ 9 กพ. เพียง 5 ที่นั่งเท่านั้นเอง พี่อั้นเธอก็บอกว่า รู้สึกค่อนข้างกลัวเหมือนกัน กับเส้นทางบินใหม่นี้เหมือนกัน ดูท่าทางยังไม่น่าจะปลอดภัยเลย จะมีผู้โดยฯ หรือเปล่าเนี่ยะ อืมม ของขวัญพิเศษสำหรับไทยแอร์เอเชียครบรอบ 1 ปี คือ จะมีการมอบเค้กอร่อยๆ (พี่ตั๊กแตนคอนเฟิร์มเพราะไปชิมมาแล้ว) ให้กับผู้โดยสารที่เกิดเดือนกุมภาพันธ์ และเดินทางในวันที่ 3 กุมภาพันธ์ ในฐานะที่ผมได้ส่ง Flight Check ไปให้ Thaicabincrew.com ด้วย ก็เลยถามเธอว่า จะฝากอะไรถึงคนที่อยากจะมาเป็นลูกเรือไทยแอร์เอเชียมั้ย ... เธอทั้ง 2 ก็ได้บอกว่า “ที่นี่ไม่จำเป็นต้องสวยต้องเท่ต้องเนี้ยบ แต่ว่าต้องมั่นใจ กล้าแสดงออก และเป็นตัวของตัวเองที่สุด” เธอจึงได้ทีถามผมเลยว่า ผมสนใจที่อยากจะทำงานด้านนี้หรือ? แน่นอนเป็นคำถามที่หลายๆ ท่านใน BP อาจจะอยากจะรู้ เพราะเห็นผมสนใจด้านนี้ (ยังมีบางท่านแซวเลยว่า ทำด้านสายการบินท่าจะรุ่งกว่าสัตวแพทย์แน่ๆ) ส่วนตัวผมแล้ว สิ่งที่ผมสนใจทั้งหมดที่เห็นๆ อยู่นี้ ถือว่าเป็นงานอดิเรกของผมครับ ก็เหมือนทุกๆ ท่านที่ได้ทำรีวิวออกมา ซึ่งต่างก็มีความสนใจด้านการบินอยู่เป็นทุนเดิมอยู่แล้วครับ ส่วนวิชาชีพที่ผมร่ำเรียนมายังไงก็ต้องทำครับ เพราะวิชาชีพนี้ ถ้าเรียนมาแล้วไม่ได้ทำเลยจะถือว่าสูญเปล่ามากๆ นอกจากจะลืมไปอย่างรวดเร็วแล้วในการที่รัฐบาลได้ลงทุนเพื่อผลิตสัตวแพทย์ออกมา 1 คนก็ได้ใช้ภาษีประชาชนอุดหนุนช่วยไปมิใช่น้อยทีเดียว อีกทั้งสังคมรอบข้างตัวผมค่อนข้างคาดหวังสูงว่า อีก 2 ปีข้างหน้า นายยุ่งชะมัดฯ จะต้องจบมาเป็นนายสัตวแพทย์ที่ดีให้จงได้ครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 5 ก.พ. 48 13:13:27 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ก่อนเข้าประเด็นหลัก เราก็ได้พูดถึงการทำงานของเหล่าลูกเรือกันก่อน โดยแต่ละคนจะมีตำแหน่งแยกกันทำงานระหว่างที่เครื่องเข้าแวะที่สนามบิน(เข้า-ออก) ในแต่ละเที่ยวบินจะมีลูกเรืออย่างน้อย 3-4 คน แยกตำแหน่งเป็น P1 P2 และ P3 โดย P1 ซึ่งมักเป็นตำแหน่งที่ผู้อาวุโส(เป็นลูกเรือรุ่นแรกๆ กว่า) อยู่ตรงประตูหน้า ทำหน้าที่ไหว้ส่งผู้โดยสาร และไหว้ต้อนรับผู้โดยสาร หน้าที่ของ P2 จะอยู่ท้ายเครื่อง ทำหน้าที่เก็บกวาดครัวให้เรียบร้อย จัดเก็บอุปกรณ์ต่างๆ ในครัวให้เข้าที่เข้าทาง และถ้าเครื่องมาถึงสนามบินดอนเมือง ต้องเปิดประตูเพื่อให้พนักงานภาคพื้นดินเข้ามาโหลดอาหารใหม่ เอาขยะออก จัดการเรื่องบัญชีค่าใช้จ่าย รวมถึงทำความสะอาดด้วย สุดท้ายคือ P3 ซึ่งมักจะเป็นลูกเรือน้องใหม่(เพิ่งเข้ามาไม่นาน) จะต้องมีหน้าที่ไปที่ตัว terminal เพื่อส่งผู้โดยสารในอาคาร และเมื่อผู้โดยสารคนสุดท้ายลงหมดก็จะต้องรีบไปเรียกผู้โดยสารชุดใหม่ขึ้นเครื่อง ในบางเที่ยวบินอาจจะมีลูกเรือชาวมาเลเซียเข้ามาดูแลในเที่ยวบินด้วย ถ้าหากว่ามีลูกเรือน้องใหม่เข้ามา ส่วนใหญ่จะมีลูกเรือ 4 คน เพราะยังถือว่ายังเป็น Obserb Flight ของลูกเรือน้องใหม่อยู่หลังจากการเทรนมา 2-3 เดือน โดยที่ผมพบจะสังเกตได้ว่า ถ้าหากเที่ยวบินไหนมีลูกเรือไทยแอร์เอเชียรุ่นที่ 7 และ 8 ซึ่งเป็นน้องใหม่สุดออกมา ก็จะต้องมีลูกเรือทั้งหมด 4 คนเป็นอย่างน้อยครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 5 ก.พ. 48 13:16:43 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ถึงประเด็นหลักที่ผมได้ตั้งชื่อเป็นหัวกระทู้แล้วครับ เราได้คุยกันในเรื่อง ## “ความปลอดภัยต่างๆ บนเที่ยวบิน ที่ผู้โดยสารควรทราบ” ## พี่แอร์โฮสเตสสาวทั้ง 2 ได้กล่าวต่อไปว่า มีเรื่องความปลอดภัยหลายๆ เรื่องที่ผู้โดยสารส่วนใหญ่มักจะไม่รู้ และเมื่อได้ตักเตือนบางครั้งก็อาจพบการแสดงอาการไม่พึงพอใจหงุดหงิดออกมาบ้าง 1.เรื่องการยกที่เท้าแขนขึ้น จากกรณีที่ผมเล่าให้เธอฟังว่า ตอนที่บินไปภูเก็ต เจอกับคุณนิ้ง กุลสตรี เธอเป็นแอร์ฯคนแรกที่เตือนให้ผมเอาที่เท้าแขนลง เธอให้เหตุผลว่า ปกติแล้วจะต้องให้เอาที่เท้าแขนลงทั้งหมด เนื่องจากถ้าหากเครื่องเกิดการกระแทก หรือเกิดเหตุฉุกเฉินที่หยุดแรงๆ ที่เท้าแขนอาจจะฟาดลงมาโดนแขนของผู้โดยสารได้ 2.ตามปกติแล้ว ผู้โดยสารสูงอายุ และ ผู้โดยสารที่เดินทางด้วยเด็กเล็ก ที่ได้ขึ้นเครื่องก่อน มีโอกาสได้เลือกที่นั่งก่อน มักจะชอบมานั่งตรงบริเวณกลางเครื่อง นั่นคือแถวที่ 12 และ 14 ซึ่งเธอเรียกตำแหน่งนี้ว่า Over Wing ซึ่งจะตรงกับประตูทางออกฉุกเฉิน เหตุผลที่ผู้โดยสารชอบมานั่งเนื่องจากระยะห่างของที่นั่งค่อนข้างกว้างกว่าปกติ สามารถเหยียดขาได้สบาย อันที่จริงแล้ว ลูกเรือทุกคนพยายามที่จะแนะนำที่นั่งอื่นที่มีความเหมาะสมมากกว่า อาทิเช่นที่นั่งแถวที่ 2-11 ซึ่งอยู่ทางด้านหัวของเครื่องบิน เนื่องจาก ที่นั่งแถวที่ 1 หน้าสุดที่ตรงประตูหน้า 12 และ 14 ที่ตรงกับประตูทางออกฉุกเฉินนั้น ควรจะให้ผู้โดยสารที่มีความแข็งแรงกว่าได้นั่ง เผื่อว่าถ้าเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉินขึ้นมาจะสามารถช่วยลูกเรือได้ ลูกเรือจะพยายามเลือกผู้โดยสารที่มีความแข็งแรง และร่างกายขนาดพอเหมาะสมไม่อ้วนเกินไปได้นั่งตรงนี้ เพราะถ้าอ้วนเกินไปก็อาจมีอุปสรรคติดขัดไม่สามารถออกได้รวดเร็วอีก อีกทั้งเก้าอี้ทั้ง 2 แถวนี้ไม่สามารถเอนพนักพิงได้ แต่ผู้โดยสารก็พยายามที่จะเอนกันให้ได้ จนกระทั่งเก้าอี้เสีย แต่ประสบการณ์ที่พวกเธอเจอมา หลังจากให้คำแนะนำเรื่องพวกนี้ ผู้โดยสารบางคนก็ย้อนกลับว่า “แล้วเครื่องบินจะเกิดอุบัติเหตุเหรอ” ซึ่งของพวกนี้เธอก็บอกกับผมว่า ทุกอย่างมันก็ไม่แน่เสมอไป และปัญหาที่เจอบ่อยมากๆ คือ ผู้โดยสารบางคนชอบนำสัมภาระวางไว้ตรงที่ว่างด้านข้างที่นั่งแถว 12 หน้าประตูฉุกเฉิน ซึ่งลูกเรือก็ได้พยายามเตือน และแนะนำให้นำสัมภาระไว้เหนือศีรษะ มากกว่า แต่ผู้โดยสารบางท่านก็ไม่พอใจเท่าไหร่นัก ผมได้ถามเธอว่า ใครเป็นผู้เปิดประตูฉุกเฉินถ้าหากเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉินขึ้น เธอเล่าให้ฟังว่า ลูกเรือทั้ง 4 คน (หรือ 3 คน) จะต้องเปิดประตูด้านหน้า และ ด้านท้ายเครื่อง คนละ 1 ประตู ส่วนประตูฉุกเฉินที่อยู่ตรงกลาง ผู้ที่เปิดคือ กัปตันผู้ควบคุมเที่ยวบิน และ นักบินที่ 1 ผมเองก็เพิ่งจะรู้ครับ .... แต่ถ้าหากว่ากัปตันและนักบินไม่สามารถออกมาได้ ผู้ที่จะต้องช่วยลูกเรือเปิดก็คือผู้โดยสารคนที่นั่งด้านหน้าประตูฉุกเฉินนั่นเองครับ 3.เรื่อง Demo Satety on board ตอนก่อนเครื่องจะออกจากสนามบิน เธอเล่าให้ฟังว่า ผู้โดยสารมักไม่ค่อยสนใจกับการสาธิตเรื่องความปลอดภัยต่างๆ ส่วนใหญ่ก็จะเมินเฉยนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ หรือพูดคุยกัน ซึ่งพวกเธอเองก็อดเป็นห่วงไม่ได้ว่าถ้าหากเกิดเหตุฉุกเฉินขึ้นมาจริงๆ แล้วจะทำอย่างไร ผมเองก็บอกกับเธอว่า 2 อาทิตย์กับ 4 ไฟล์ทของผม ยังจำไม่ได้ทุกประโยคเลยครับ เธอบอกว่าไม่เป็นไร แค่ดูๆ ซักหน่อย อย่างน้อยก็น่าจะได้ทำอะไรถูกบ้าง ส่วนตัวผมแล้ว ผมก็ดูทุกครั้งนะครับ เพราะชอบดูเวลาพี่ๆ Demo กัน ถ้าหากทำได้พร้อมเพรียงจะสวยงามมากๆ ทีเดียว และค่อนข้างมีความสำคัญนะครับ เพราะถ้าหากเกิดเหตุการณ์ขึ้นมาจริงๆ หลายๆ คนจะคุมสติตัวเองได้อยู่หรือเปล่ายังไม่แน่เลยครับ เธอจึงฝากมาบอกว่า อยากให้ผู้โดยสารได้สละเวลาชม Demo บ้างก็เท่านั้นเอง 4. เรื่องการขึ้นเครื่องของผู้โดยสาร มีผู้โดยสารจำนวนไม่น้อยที่คิดว่า เวลา Boarding คือเวลาที่เครื่องออก จึงทำให้หลายคนไม่ได้สนใจที่จะฟังประกาศเรียกขึ้นเครื่อง อย่างกรณีวันนี้ ก็มีผู้โดยสาร 2 คนนั่งคุยกันอยู่ ทางพนักงานก็ได้ประกาศเรียกอยู่หลายครั้งแล้ว แต่ 2 คนนั้นก็ยังเฉย จนกระทั่งแอร์โฮสเตสได้เดินเข้าไปเรียก ทั้ง 2 คนก็ได้ตอบกลับมาว่า "ยังไม่ถึงเวลาไม่ใช่เหรอคะ" 5.เรื่องนี้ผมขอเสริมเองครับ เป็นเรื่องที่เคยมีคนมาถามมากมาย ว่าทำไมตอนก่อนที่นักบินนำเครื่องขึ้น และก่อนนำเครื่องร่อนลงจอด ทำไมจะต้องดับไฟในห้องโดยสารด้วย หรือจะต้องเปิดม่านหน้าต่าง เคยมีลูกเรือให้เหตุผลว่า เพื่อลูกเรือและผู้โดยสารจะได้มองเห็นภายนอกได้อย่างชัดเจน และถ้าเกิดเหตุตรงไหนก็จะได้ช่วยเป็นหูเป็นตาและลูกเรือจะได้ช่วยเหลือ และเปิดประตูได้ถูกทิศทาง จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 5 ก.พ. 48 13:22:22 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เราก็ได้คุยกันเรื่องอื่นๆ ต่อ เธอก็บอกว่าถ้าหากเปลี่ยนแบบเครื่องเป็นแอร์บัส A320 ก็ต้องไปเทรนกันใหม่หมดที่มาเลเซียกันอีก และเส้นทางที่เธออยากจะให้เปิดบิน นอกจากคิดว่าแน่ๆ ว่าจะเปิดบินไปเซียะเหมินและเมืองอื่นๆ ของจีนในกลางปีนี้ เธออยากจะให้เปิดเส้นทางบินในภูมิภาคแถบอินโดจีน ได้แก่ ฮานอย โฮจิมินห์ พนมเปญ และ เสียมเรียบ ซึ่งกรณีเสียมเรียบ เธอก็รู้ว่าบางกอกแอร์เวย์สได้สิทธิ์ขาดในการบินเส้นทางนี้ เหมือนกับบินกรุงเทพ – สมุยเลย เธอบอกว่าเส้นทางนี้มีโอกาสการเติบโตค่อนข้างสูงทีเดียว เห็นวงในแว่วๆ ว่าจะเปิด กรุงเทพ-ฮานอย แต่ก็เห็นเงียบหายไป ผมก็เลยได้เล่าเรื่องที่นกแอร์จะเปิดบินไปมาเก๊า กับ เชินเจิ้น เธอบอกว่าเส้นทางมาเก๊าผู้โดยสารค่อนข้างเยอะ ไม่แปลกที่นกแอร์สนใจจะบินมา พอพูดถึงนกแอร์แล้วนึกถึงการประกาศต่างๆ เป็นภาษาท้องถิ่นน่ะครับ เธอบอกว่า เธอก็เคยได้ยินเหมือนกัน รู้สึกเส้นทางอุดรธานีมั้ง เป็นภาษาอีสานมี “เด้อค่ะ เด้อค่ะ” ด้วยอ่ะ เธอก็บอกว่าน่ารักดี ส่วนไทยแอร์เอเชีย ถ้าหากว่าพนักงานคนไหนสามารถพูดภาษาท้องถิ่นได้ หรือมีภูมิลำเนามาจากภูมิภาคไหน ก็จะมีการประกาศบนเที่ยวบินตามเส้นทางที่จะไปถิ่นนั้น อย่างที่พี่อุ๋มเป็นคนลำปาง ก็จึงพูดภาษาเมืองประกาศได้ แต่เธอบอกว่า รู้สึกว่าลูกเรือทั้งหมดยังไม่มีคนใต้นะ จึงคงไม่มีแหลงใต้คอทองแดงกันบนเครื่องไทยแอร์เอเชียแน่ๆ ว้า ดูท่าทางจะมีเรื่องคุยกันต่ออีกมากมายทีเดียว ถ้าเป็นไฟล์ทไปสิงคโปร์ สงสัยยังคุยไม่หยุดแน่ๆ (ตายุ่งยิ่งโม้เก่งอยู่ด้วย) ผมก็ได้แต่ลุ้นว่า ไฟล์ทไปสิงคโปร์ FD5012 24 มีนาคม อยากให้เจอพี่แอร์โฮสเตสที่เคยรู้จัก หรือที่คุยกันได้ถูกคอเถอะ ถ้าเจอคุณนิ้ง กุลสตรี ผมเองคงจะต้องม้วนเสื่อกับไปนอนอยู่กับที่ครอง 3 ที่นั่งแน่ๆ เพราะแน่นอนว่าเธอเป็นคนดัง เธอค่อนข้างเต็มที่กับงานมากๆ และเธอค่อนข้างหวงตัวและกลัวสื่อมวลชนทีเดียวครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 5 ก.พ. 48 13:24:18 ]

ความคิดเห็นที่ 15 และแล้ว สัญญาณเตือนรัดเข็มขัดก็ดังนั้น ผมก็กลับไปนั่งประจำที่ของตัวเองซะที และเครื่องก็ร่อนลงจอดเวลา 23.52 น. ก่อนกำหนดเวลาครับ พอเครื่องจอดสนิทเวลา 23.59 น. เห็นชัดนะครับ ว่าผู้โดยสารน้อยมากๆ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 5 ก.พ. 48 13:25:30 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ผมก็แวะไปดูในครัว ก็เจอพี่อั้นเธออยู่รอเปิดประตูท้ายเครื่อง ทำหน้าที่รอเปิดประตูท้ายเครื่องอยู่ แต่ก็ไม่ได้คุยอะไรกันต่อเนื่องจาก เห็นรถที่มารับมีเพียงแค่คันเดียวเท่านั้น จึงได้แค่ร่ำลาแล้วก็ออกมาจากเครื่องครับ แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 48 13:27:23 จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 5 ก.พ. 48 13:27:08 ]

ความคิดเห็นที่ 17 HS-AAL ครับ เจ้า Lima นี่ผมได้เจอบ่อยมากๆ เลยครับ อิอิ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 5 ก.พ. 48 13:28:35 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ความเห็นสุดท้ายแล้วล่ะครับ วันนี้รูปน้อย แต่เนื้อหาเยอะครับ กระเป๋าวันนี้มาไม่ช้าเท่าไหร่ครับ ผู้โดยสารค่อนข้างน้อย กระเป๋าก็มีไม่มาก กระเป๋าทั้งหมด 69 ใบ น้ำหนัก 770 กิโลกรัม ที่แน่ๆ คือสายสะพายกระเป๋าผมขาดง่ะ ฮือๆๆ ต้องส่งไปซ่อมอีกแล้ว ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านมาจนจบครับ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 5 ก.พ. 48 13:29:19 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ว๊า...พี่ก็อดกินเค้กอร่อยๆ เลยสิ่เนี่ย น่าจะแจกให้ผู้โดยสารที่เกิดเดือนนี้ที่บินกับไทยแอร์เอเชียตลอดทั้งเดือนนะ อิอิ จากคุณ : adangrawi - [ 5 ก.พ. 48 13:40:30 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ชอบอ่านรีวิว คุณยุ่งฯ ครับ  สนุกดี  บางเรื่องไม่เคยรู้มาก่อน ก็ได้รู้  ขอบคุณครับ จากคุณ : Art999. - [ 5 ก.พ. 48 14:14:02 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อิอิ ถ้าใครเห็นผู้โดยสารใส่แว่นแล้วเดินเข้าไปหาแอร์ในครัว ให้สันนิษฐานว่าเป็นคุณยุ่ง จากคุณ : เจเค..LSKY - [ 5 ก.พ. 48 14:39:59 ]

ความคิดเห็นที่ 22 #19-20 ขอบคุณมากๆ นะครับ #21 อุอุ คราวหน้า ตายุ่งจะใส่ คอนแทคเลนส์บ้าง อิอิ ต้องใช้วิชาตัวเบามากขึ้นซะแร้น อิอิ จากคุณ : ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ - [ 5 ก.พ. 48 15:00:41 ]

ความคิดเห็นที่ 23 หนังสือ Take Off น่าจะติดต่อคุณหมอยุ่งไปเป็นคอลัมนิสต์ อิ อิ จากคุณ : saranboy - [ 5 ก.พ. 48 19:42:16 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ไม่น่ากลัวอย่างที่คิดครับ เนื่องจากสนามบินนราธิวาส (NAW) มีทหารประจำอยู่ตลอด รักษาความปลอดภัยอยู่ตลอด 24 ชั่วโมงครับ จากคุณ : Navy Blue Planet (wrdpkk) - [ 5 ก.พ. 48 21:28:37 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ผมกำลังคิดเหมือน คุณพ่อน้องเตยที่น่ารัก พอดีเลย ที่คุณยุ่งฯ น่าจะไปเขียนคอลัมน์ในหนังสือบางฉบับได้เลย จากคุณ : MlCHAEL - [ 5 ก.พ. 48 22:35:32 ]

ความคิดเห็นที่ 26 จากคุณ : Rassamiman J - [ 6 ก.พ. 48 09:27:47 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อิอิ...........ดีจัง ๆ เดี๋ยวส่งอีเมล์ไปบอก บ.ก. Take Off หน่อยดีกว่า อิอิ จากคุณ : porinter - [ 6 ก.พ. 48 12:52:19 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอถามหน่อยครับ เรื่องการทำ  Demo Satety on board ผมเห็นบางครั้ง ก็มี Demo ใส่เสื้อชูชีพ บางครั้งก็ไม่มี มีเฉพาะสาธิตการใส่หน้ากากออกซิเจน  เขามีหลักเกณฑ์อย่างไรครับ ที่จำได้แน่ๆก็ตอนขึ้นนกแอร์ ไปกลับ กรุงเทพฯ-อุดรฯ ไม่มีการทำ Demo เสื้อชูชีพ ตอนแรกยังคิดในใจว่าลืมหรือเปล่า แต่พอดีแฟนผมบอกว่าจะทำไปทำไม Demo เสื้อชูชีพ เพราะบินไปอุดรฯ ไม่มีทะเลให้ลงหรอก ไม่รู้ว่าใช่เหตุผลนั้นหรือเปล่า จากคุณ : Aerosol - [ 7 ก.พ. 48 11:05:24 ]

ความคิดเห็นที่ 29 คห.28 ไม่ทราบเหมือนกันครับ แต่ก็เป็นได้ครับ ผมเคยนั่ง PG ไปเชียงใหม่ กลับจากเชียงใหม่มากรุงเทพ รวม 5 ไฟลท์ ไม่มีเสื้อเช่นกันครับ(มีเสื้อใต้เบาะครับ แต่ไม่สาธิต) จากคุณ : เจเค..LSKY - [ 7 ก.พ. 48 12:43:47 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เข้ามาชมครับผม ข้อมูลเยอะดีครับ แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 48 18:26:47 จากคุณ : 2500turbo - [ 7 ก.พ. 48 18:26:04 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ติดตามชมตลอดครับ ผมเป็นห่วงไทยแอร์เอเชียจริงๆคิดยังไงที่ไปเปิดนราธิวาส ถึงแม้จะปลอดภัย แต่ไม่น่าจะมีคนซักเท่าไหร่ แต่อีกอย่างก็เห็นใจคนนราธิวาสไม่มีเครื่องไปลงเลย หวังว่าคงได้รับการต้อนรับดีน่ะครับ เป็นห่วง จากคุณ : Tanoshii - [ 7 ก.พ. 48 20:31:12 ]