ความคิดเห็นที่ 1 ขอบคุณมากนะค่ะ ไปตามอ่านมาล้วค่ะ จากคุณ : baby_lotion - [ 22 ก.พ. 48 19:28:01 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ขอบคุณด้วยคนค่ะ คุณโดดเดี่ยวฯ ...เราก็ว่า เอ๊ะ เข้ามาดูทุกวัน ไมไม่มีใครมาต่อเลยอะ อยากฟังต่ออีกค่ะ... จากคุณ : minou - [ 22 ก.พ. 48 20:50:12 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แล้วจะมีเล่ากันต่อมั้ยคะ จริงๆเราก็มีจะเล่าเหมือนกันแต่ไม่อยากเล่าเป็นคนแรกเลยอ่ะ จากคุณ : ลิลลี่(•ิ_•ิ) - [ 22 ก.พ. 48 21:35:57 ]

ความคิดเห็นที่ 4 รออ่านอยู่จ้า คุณลิลลี่... มาหลอกให้เสียว แล้วเลี้ยวกลับอีกแล้ว...ง่ะ จากคุณ : minou - [ 22 ก.พ. 48 21:55:48 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณค่ะ สงสัยอยู่เหมือนกัน เราก็มาดูทุกวันทำไมไม่มีคนมาต่อเลย จากคุณ : TMD - [ 22 ก.พ. 48 22:35:54 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มาต่อจากคราวที่แล้ว ที่พักรีสอร์ทเมืองกาญที่เดียวกันนี่แหละครับ  คราวนี้พี่ ที่พักห้องเดียวกับผม แกเป็นหัวหน้าทีมผม  นิสัยธรรมะธรรมโมมากๆ แกจะเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยคุยกับใคร แกจะนอนก่อนผมทุกคืน พอผมเจอดี ตามที่เล่าให้ฟัง (ก่อนแตกกระทู้มา) แกก็ยิ้มๆ เพื่อนๆ คนอื่นๆ ก็บอกได้ยินเสียงบ้าง เห็นอะไรแวบๆ บ้าง รุ่นพี่คนนี้แกก็ไม่สนใจฟัง จนกระทั่งคืนสุดท้าย แกก็ปริปากพูดมาว่าคืนแรก ที่เข้าพักแกตื่นมากลางดึก เพราะรู้สึกเหมือนมีคนมาจ้องมองแกตลอด ซึ่งรู้สึกว่ามองตั้งแต่เข้ามาในห้อง ทั้งที่มีผม กับแก 2 คนที่พักในห้องนี้ คืนนั้นแกตื่นกลางดึก (คืนแรก) ลืมตาขึ้นมามองขึ้นไปบนฝ้าซึ่งสูงมาก (ห้องพักชั้นสองเป็นจั่ว แนวคันทรี่) แกตกใจมากเจอคนตัวดำๆ เกาะอยู่จั่วข้างบนครับ มองมาทางแก แกตกใจมาก ก็ลืมตามาเจอดีเลย ไม่ใช่ว่างัวเงียพึ่งตื่น คนนั้นเกาะอยู่อย่างนั้นนานมาก จนแกแน่ใจว่าไม่ใช่คนแน่ๆ แกก็ท่องนะโมเลย แกยังหันมามองผมเลย ท่องจนกระทั่งผมตื่นนอน แล้วเดินออกไปข้างนอกระเบียง (เป็นที่มาที่ผมเจอดี ตามที่เล่าให้ฟังคราวที่แล้ว) แกพยายามเรียกผมแต่ไม่มีเสียง พอหันมาคนนั้นหายไปแล้ว..แกก็สวดมนต์จนหลับไป ..แกไม่กล้าเล่าให้พวกผมฟังเพราะกลัวว่าจะกลัวกัน และอีกอย่างรีสอร์ทนี้เป็นของผู้ใหญ่ของธนาคารฯ ที่ผมทำงานอยู่ มันจำเป็นต้องพักเลย เท่านั้นแหละไม่กล้ากลับห้องเลยนั่งอยู่ห้องอาหารรีสอร์ทยันเช้าเลย แกนี่ใจดำจริงๆ เลย (คล้ายเรื่องแม่นาคที่ยืนห้อยหัวจากหลังคาบ้าน แต่เรื่องนี้เกิดก่อนหนังแม่นาค ตอนนี้ประมาณ 7-8 ปี ครับ) หุหุ...ถึงตาพวกคุณเล่าให้ผมฟังบ้างแล้ว น่ะครับ จากคุณ : phuphi - [ 22 ก.พ. 48 23:41:53 ]

ความคิดเห็นที่ 7 แว๊กกกก!!! กลัวผีๆๆๆๆ แต่อดที่จะอ่านไม่ได้อ่ะ จากคุณ : แมวโต๋เต๋ - [ 23 ก.พ. 48 03:26:02 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอเล่านิดหนึ่ง หลังจากที่อ่านของคนอื่นมาแล้ว เหตุการณ์เกิดเมื่อสด ๆ ร้อน ครับ หลังจากรับปริญาที่รามเมื่อกลางเดือนมกราคมที่ผ่านมานะครับ เลยตัดสินใจเช่ารถตู้หนึ่งคัน พาพี่น้องญาติ รวม สิบสองคนไปเที่ยวเชียงใหม่ เพราะเป็นคนใต้กัน ยังไม่เคยมีใครไปเที่ยวเหนือเลยครับ ก่อนไปก็ได้จองที่พักผ่านทางเอเย่นที่หนึ่ง รับปริญญาเสร็จก็ออกเดินทางเย็นนั้นเลยครับ โรงแรมที่ไปพักเป็นโรงแรมชื่อดังครับ มีทั้งตึกเก่าและใหม่ ซึ่งเชื่อมติดกับห้างชื่อดังของเชียงใหม่ที่แยกสาขาไปจากกรุงเทพเนี่ยแหละครับ เราเข้าเช็คอินแล้วบรรยากาศก็ไม่น่าจะเลวร้ายอะไรนักหนา เพียงแต่พรมเก่าไปหน่อยเท่านั้น ผมเช้าทั้งหมด ห้าห้องครับ ซึ่งนอนกับสามคนบ้าง สองคนบ้างตามความสมัครใจของแต่ละคน แต่ห้องทีได้ ชั้นหนึ่ง สองห้อง ชั้น สอง หนึ่งห้อง ชั้น ห้า สองห้องครับ ชั้น หนึ่งที่ว่านี้ไม่ใช่ชั้นติดพื้นดินนะครับ แต่ต้องขึ้น ลิฟไปที่ชั้นห้า ถึงจะถึงเคาเตอร์เช็คอิน ชั้นถัดจากเค้าเตอร์เช็คอินถึงจะเป็นชั้น หนึ่ง หากจะนับจากพื้นดินก็คือชั้น เจ็ดนั่นเอง ลืมบอกไปว่าเพื่อนฝรั่งมาแสดงความยินดีเลยชวนเขาไปเที่ยวด้วยกัน หลังจากเช็คอินเรียบรอ้ยแล้ว ก็เก็บเข้าเก็บของแล้วก็ออกไปเที่ยวกันเลยครับ เพราะเวลามีน้อย หลังจากนั้น ก้กลับมาเย็นเลยทานข้าวมร่วมกันเสร็จก็เข้านอน คืนแรกทุกคนไม่มีปัญหามีแค่ห้องเดียวที่พี่สาวพักคือชั้น หนึ่ง เป็นห้องมุมไม่ห่างจากลิฟมากนักครับ เขาก็มาแอบกระซิบคุยกับแม่ ซึ่งนอนอยู่ห้องชั้นสองครับ และผมก็นั่งอยู่ด้วย เขาไม่อยากให้ลูกสาวเขาได้ยิน ซึ่งลูกสาวเขาอายุราว ๆ สิบขวบครับ ห้องที่เขานอนมีสามเตียงครับ พี่สาว สามีเขาและลูกสาวนอนด้วยด้วย แต่คนที่เจอคือพี่สาวเพราะเขาหลับช้ากว่าคนอื่น เขาได้ยินคนอาบน้ำในห้องนำครับ เพราะเตียงที่เขานอนเป็นเตียงที่ติดกับห้องน้ำ ทีแรกเขาก็คิดว่าคงเป็นห้องอื่นแต่มาเอะใจว่า ก็ห้องที่ติดกันไม่มีคนพักนิ จะได้ยินมาจากห้องไหนอีก เลยลุกขึ้น เดินไปดูที่ห้องน้ำ แหวกม่านเข้าไป มันก็แห้งสนิทเสียงก็หายไป พอจะล้มตัวลงนอน ได้ยินอีกแล้ว คราวนี้ลุกขึ้นไปดูอีก เปิดไฟห้องน้ำทิ้งไว้เลย กลับมานอน ก็ได้ยินอีก พี่สาวเลยแอบย่องเบา ๆ เพื่อจะเห้นไห้ได้ว่าเป้นอะไร แต่พอย่องไปก็ไม่มีอะไร เลยปลุกสามีให้ตื่นมาได้ยินด้วย ด้วยความที่สามีเขาไม่อยากให้เขากลัวเลยบอกว่า คงเป็ฯห้องอื่นมั้ง แล้วทำทีไม่สนใจแล้วก็หลับไป ส่วนพี่สาวกว่าจะหลับได้ก็ได้ยินทั้งคืน วันที่สองหลังจากเที่ยวกันทั้งวันก้กลับมากินข้าวที่โรงแรม ผมพักห้องชั้นห้า กับเพื่อนฝรั่ง แต่บังเอิญกุญแจที่จะเข้าห้องไม่ได้อยู่ที่ผม เพื่อนมันเอารูปไปล้างเลยไปนั่งเล่นห้องพี่สาวอีกคนที่พักด้วยกับน้าสาว ที่ห้องชั้นห้า ไม่ไกลกันมากนัก นั่งคุยกับน้าสารทุกข์สุขดิบ เพราะไม่เคยมาเที่ยวด้วยกัน คุยกันจนถึงสี่ทุ่ม ผมก็เดินกลับห้อง อาบน้ำอาบท่าแล้วเข้านอน แต่พอเที่ยงคืน (โอ้ย ตกใจหมดเลย ข้อความจากมือถือดัง) พี่สาวที่พักกับน้าสาว ก็โทรมาที่ห้อง ซึ่งปกติแล้วทุกคนจะเกรงใจ เพราะดึกแล้ว ผมก็รับสาย พี่สาวบอกว่าให้มาที่ห้องหน่อยนอนไม่ได้เลย ผมก็ถามว่าทำไม เขาบอกว่ามาซิ มาเร็วหน่อย ผมก็ลุกขึ้นด้วยความตกใจ เพราะคิดว่าจะมีใครไม่สบายคว้ามือถือไปด้วยจะได้โทรไปโรงพยาบาลได้ทันที ออกจากห้องผมก็วิ่งทันทีไปที่ห้องพี่สาว ก็เคาะประตู พอพี่สาวเปิดประตูให้ผมเข้าไป สิ่งแรกที่เกิดขึ้นคือ ผมขนลุกทั้งตัวโดยไม่มีสาเหตุ แต่ก็ไม่สนใจ เห็นน้าสาวนั่งอยู่บนเก้าอื้ หน้ากระจกเปิดไฟทั้งห้องเลย ผมก้คิดว่าเขาไม่สบายเลยเข้าไปถาม น้าสาวก็เลยเริ่มเล่าให้ฟังว่า สาเหตุที่นอนไม่ได้เลย เพราะระหว่างที่เขากำลังพริ้ม ๆ แต่ยังไม่ได้หลับเลย เขาเห็นมีสามีภรรยาฝรั่งคู่หนึ่งพยายามจูงมือเขาออกจากที่นอน เพื่อให้ไปช่วยดูแลลูกของสองคนที่กำลังเตาะแตะอยู่หน้าห้องน้ำ แต่เขาพยายามปฎิเสธ เพราะไม่ชอบเล่นกับเด็ก เพราะตัวเองก็เลี้ยงลูกมาก็ ห้าคนแล้วเบื่อ ก็สะบัดมือ ลักษณะผู้ชายก็ล่ำตั่วใหญ่เหมือนฝรังหัวแดงทั่วไป ไม่ใส่เสื้อใส่แต่กางเกงยีนส์ขาว ส่วนภรรยาก็ใส่เสื้อแขนสั้นบางๆ กางเกงขาสั้น เหมือนฝรั่งมาพักร้อนทั่วไป ทั้งสองคนพยายามดึงมือเขาให้ไปที่เด็กหลายครั้ง แต่น้าก็สะบัดทุกครั้ง น้าบอกว่าเขาสองคนหันคุยกันเองด้วย แต่น้าฟังไม่เข้าใจว่าเขาพูดอะไรกัน สองสามครั้งผ่านไป น้าก็เลยเปิดไฟสว่าง แล้วปลุกพี่สาวบอกให้มานอนด้วยกัน แต่พี่สาวบอกว่า ให้น้านะมานอนเตียงเดียวกับเขา น้าเลยกระโดดไปเลย นอนเปิดไฟเสียอย่างนั้นเลยให้รู้แล้วรู้รอด ปรากฏยังไม่ทันได้ปิดตาสนิทดี เขาก็มาอีก คราวนี้ภรรยาเขาไม่มาแล้ว แต่ผู้ชายคนนั้นยังมาแสดงสีหน้าเหมือนโกรธ จะดึงน้าสาวไปให้ได้ น้าสาวหมั่นใส้เลยเอาเท่าถีบไป จนตัวเธอเองตกเตียง ทำให้ได้สติเต็มร้อยคืนมา พี่สาวก็ตกใจตื่นขึ้นมา น้าสาวเลยตะโกนออกมาดัง ๆ แม่.... เห้...ย ตามประสาคนโกรธ ไม่อยากให้กูนอน กูไม่นอนก็ได้ว่ะ จะนั่งมันทั้งคืนตรงนี้แหละรบกวนดีนัก หลังจากนั้นก็นั่งคิดว่าจะทำยังไงดี จะโทรหาผมก็เกรงใจ พี่สาวบอกว่าไม่ต้องเกรงใจ เขาถึงได้โทรมาหาผม ผมก็เลยรู้ว่าทำไมตอนเดินเข้ามาผมถึงได้ขนลุก ผมก็ถามว่า น้าเห็นเด็กหน้าห้องน้ำได้ไง เพราะเตียงที่น้านอนมันมีเหลี่ยมห้องน้ำบังอยู่ เขาบอกว่า ในตาเขาตอนนั้นมันเห็น เด็กก็น่ารักมาก สรุปคืนนั้นผมก็เลยเอาเขาไปฝากไว้กับน้าอีกห้องที่นอนอยู่ชั้นหนึ่งครับ ตอนเช้าพี่สาวผมกับน้าก็ขึ้นมาเก็บของตั้งแต่ตีห้าไปรอที่เคาเตอร์เช็คเอ้าครับ น้าสาวบอกว่าเป็นครั้งแรกในชิวิตของการนอนโรงแรม ไม่รู้ว่าจะกล้านอนอีกหรือเปล่า ตอนกำลังเช็คเอ้าอยุ่ ก็ถามพี่ที่ช่วยยกกระเป๋าว่ามีอะไรหรือเปล่าห้องที่เรานอน เขาบอกว่าเอ้าโดนดีมาอีกแล้ว เหมือนกับหลุดปากออกมา ก่อนจะบอกต่อว่า ไม่มีอะไรหรอกพี่ ปกติหมายเลขห้องของโรงแรมนี้มีห้าตัวครับ แต่เราจะเรียกกันแค่สามตัวท้ายเท่านั้น ซึ่งห้องเกิดเหตุคือ 509 และห้อง 116 น้าบอกว่ายังจำได้ติดตาไม่ลืมเลย ตอนนั่งรถกลับกรุงเทพฯ น้าบอก นึกเมื่อไหร่ยังขนลุกไม่หาย ดีนะที่น้าเขาออกทอม ๆ หน่อยไม่ค่อยกลัวอะไร ส่วนตัวผมเองไม่เคยเจอเลย เพราะเกิดวันพุธ ซึ่งเป็นวันแรงตามที่เขาบอกกัน เลยไม่ได้เจอ น้ายังทิ้งท้ายตามความเชื่อของคนใต้แถวบ้านหน่อยว่า หากน้าไม่ปฎิเสธและเดินตามฝรั่งคนนั้นไป มันคงเอาไปเลี้บงลูกมันตลอดชีวิต น้าก็คงต้องตายแน่นอน เลย คือ ถ้าเห็นมีวิญญาณ หรือญาติ หรือคนที่ตายแล้วมาชวนไปไหน หรือชวนไปอยู่ด้วยแล้วเราตามเขาไป เราก็อาจจะตายในอีกไม่กี่วันครับ หากป้องกันไม่ทันก็อาจจะไปจริงๆ แต่หากยังไม่อยากไปก็ต้องไปวัดทำบุญครับ จากคุณ : โรงแรมเชียงใหม่ - [ 23 ก.พ. 48 18:16:56 A:62.194.27.143 X: TicketID:052742 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เอาล่ะ เราเล่าบ้าง มี 2 เรื่องนะ เป็นเรื่องที่เกิดกับตัวเอง เรื่องแรก เกิดขึ้นเมือ 2 ปีก่อน เราตามแฟนกลับเมืองไทย แฟนเราไปประชุมที่นั่น เราพักที่โรงแรมดังแห่งนึงในกรุงเทพฯแถวสาธรใต้ ใบ้ให้ว่าโรงแรมนี้ใช้ชื่อจังหวัดเก่าแก่เป็นชื่อโรงแรม ทีนี้พอไปถึงปรากฎว่าบริษัทจัดให้แฟนเราพักห้องการ์เด้นสวีทซึ่งห่างจากห้องพักธรรมดาที่ลูกน้องเค้าพักกัน ลักษณะจะเป็นปีกอาคารแยกออกไปต่างหาก เข้าพักคืนแรกเราไม่เจออะไร แต่แฟนเราเจอ ตอนเช้าวันรุ่งขึ้นเค้าเล่าให้เราฟังว่าเมื่อคืนตอนเราหลับเค้าเปิดประตูระเบียงออกไป(ตี2 กว่าๆ)<---(ลักษณณะห้องจะมีระเบียงกว้าง เปิดไปเจอสวน มีสระบัว)เค้าเจอผู้หญิงนั่งอยู่ในสวน เค้าไม่รู้ว่าเป็นใครก็เลยยิ้มให้ ผู้หญิงก็ยิ้มตอบ แล้วก็ยิ้มค้างจ้องเค้าอยู่อย่างนั้นนานมากจนเค้าว่าผิดปกติ เค้าบอกว่ายิ้มนั้นเป็นยิ้มที่ไร้อารมณ์มาก แฟนลี่ก็เลยรีบเดินเข้ามาปิดประตู พอเช้าเล่าให้เราฟังเราก็ถามว่าผู้หญิงคนนั้นแต่งตัวยังไง เค้าบอกใส่เสื้อเหมือนเสื้อคอจีนสีครีม ผมยาว ท่อนล่างมองไม่เห็นมันมืด เราก็บอกว่าบ้า ใครจะมานั่งในสวนดึกๆ เราว่าเค้าเมาอ่ะ พออีกคืนเราก็เจอดีเลย คือตอนประมาณค่ำๆ(น่าจะเป็น 2-3ทุ่ม)เราดูทีวีจนหลับไป เรารู้ว่าเดี๋ยวแฟนเราจะออกจากห้องไปคุยกับลูกค้าที่ห้องอาหาร เราหลับแต่หลับไม่สนิทประมาณว่าได้ยินและรู้สึกตัวว่าแฟนเราอาบน้ำ ใช้ไดร์เป่าผม แล้วก็แต่งตัวออกไป ก่อนออกก็ปิดทีวีปิดไฟให้เราด้วย เวลาเรานอนท่านอนประจำของเราก็คือนอนตะแคงกึ่งๆนอนคว่ำ นึกออกมั้ยคะ คือจะเอาหน้าหันตะแคงซุกหมอนนิดๆ ตัวนอนคว่ำ แล้วงอคู้เข่าข้างเดียว พอนอนอยู่คนเดียวกำลังจะหลับลึกก็ต้องสะดุ้งเพราะเรารูสึกว่ามีมือมาลูบหัวลูบผมเราจากด้านหลัง มือนั้นเย็นมากๆเหมือนไปเดินตากหิมะมางั้นเลย  เรากลัวมาก คิดว่าอาจจะเจอดีเพราะแน่ใจว่าแฟนเราออกไปตั้งนานแล้ว แล้วความรู้สึกคือขนหัวมันชันมาก ตั่วสั่นโดยอัตโนมัติเลย  แล้วเราก็ตัดสินใจหันไป ปรากฎว่าเห็นเป็นผู้หญิงเดินจากไป เห็นเป็นหลังผู้หญิงผมตรงยาวน่ะค่ะ วินาทีที่เราหันไปปุ๊บเค้าก็เดินไปแล้วทั้งๆที่เมื่อกี้ยังรู้สึกว่ามีคนอยู่ใกล้ๆบนเตียงด้วยกันแล้วเอามือมาลูบหัวเราอยู่เลย เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเร็วนะคะ หันไปปุ๊บเค้าก็เดินจากออกไปห่างไปประมาณ 2-3เมตรแล้ว แต่เดินเหมือนลากๆนะไปทางห้องน้ำ ขอบอกว่าน่ากลัวสุดๆ ไม่เคยเจออะไรน่ากลัวอย่างงี้เลย แล้วเราก็นอนนิ่ง  อยู่ตรงนั้นไม่กล้าขยับเลยเพราะกลัวขยับแล้วจะมีอะไรมาอีก ซักพักตัดสินใจเปิดไฟหัวนอน แล้วรีบแต่งตัวออกมาเลย คืนนั้นเราก็นั่งอยู่ที่บาร์จนแฟนเสร็จธุระแล้วก็กลับห้องด้วยกัน เล่าให้เค้าฟังเค้าก็ดูเหมือนจะกลัวๆนะ ปากก็บอกว่าเราคิดไปเอง แต่เปิดไฟทุกดวงเปิดทีวีนอน เช้ามาก็เช็คเอาท์กลับบ้านค่ะ  นั่งพิมพ์ไปยังขนลุกเลยอ่ะ เรื่องที่สองเดี๋ยวขอพิมพ์ก่อน รอแป้บนะคะ แก้ไขตกหล่น แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 48 19:42:54 จากคุณ : ลิลลี่(•ิ_•ิ) - [ 23 ก.พ. 48 19:36:15 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มานั่งรอฟังงงงงงงง จากคุณ : เกือกซ่าสีชมพู - [ 23 ก.พ. 48 19:54:05 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณค่ะ คุณลิลลี่ ..มารอฟังเรื่องต่อไปด้วยค่ะ ... จากคุณ : minou - [ 23 ก.พ. 48 20:06:50 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อันนี้เรื่องที่สอง เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นตอนเราอยู่ ป.5 ตอนนั้นพ่อเราตัดสินใจซื้อบ้านที่จ.ลำพูน เป็นบ้านสวนลำไย เค้าตั้งใจว่าจะเอาไว้อยู่ตอนแก่ พอซื้อแล้วอะไรเรียบร้อยเรากับพ่อแม่กับพี่ชายก็ขึ้นเหนือไปดูกัน ตัวบ้านเก่ามากค่ะ เป็นบ้านไม้ยังไม่ได้ซ่อมแซม ตอนกลางคืนเราก็นอนในมุ้งในห้องใหญ่ด้วยกันทั้ง 4 คน เรานอนข้างๆพ่อ เราตั้งนาฬิกาปลุกไว้เพื่อจะตื่นมาดูดาว ที่นั่นเห็นดาวชัดมาก (ตอนเด็กๆจะชอบพวกดาราศาสตร์มาก ชอบให้พ่อเราอธิบายให้ฟังว่าดาวไหนชื่ออะไร มีประวัติยังไง)พอซักตี1 เราก็ตื่น แต่พ่อไม่ยอมตื่น เราก็เลยเดินลากผ้าห่มออกมาคนเดียว ปรากฎว่าคืนนั้นไม่มีดาวเลย ฟ้ามัวมาก ผิดหวังเลยเดินกลับเข้ามานอน ตอนกลับเข้ามาเราลืมดันปิดไฟข้างนอก ในห้องก็เลยสว่างนิดๆเพราะแสงไฟมันลอดเข้ามาตามรอยต่อผนังที่เป็นไม้ พอจะเคลิ้มหลับเท่านั้นแหละ เห็นเลยค่ะว่ามีผู้ชายร่างผอมสูงมายืนอยู่ปลายที่นอนนอกมุ้ง เราตกใจมากแต่พูดอะไรไม่ออกเหมือนเสียงหายไป อึกอักๆอญุ่คนเดียว แล้วหูก็อื้อๆ ลักณะเป็นร่างสูงๆไม่เห็นหน้าตาเสื้อผ้าเพราะเค้ายืนย้อนแสง (แสงจากข้างนอกที่เราลืมปิดไฟ) ซักพักพ่อเราก็รู้สึกตัว พ่อเราหันไปมองเค้าแล้วก็พูดเบาๆออกมาว่า ใครมายืนตรงนั้นน่ะ แล้วก็กำลังจะคว้าไฟฉาย เราก็ขยับตัวได้แล้วก็มุดผ้าห่มเลยค่ะ รู้สึกตัวอีกทีก็เช้าเลย พอตอนเช้าตื่นมาเราก็ไม่แน่ใจว่าเมือนฝันหรือเรื่องจริง ไม่กล้าถามพ่อเพราะกลัวโดนดุ เพราะพ่อเราจะสอนว่าเรื่องพวกเนี้ยไม่มีจริง อยู่บ้านถ้าดูหนังผีหรือเล่นผีหลอกนี่จะโดนทำโทษเลยค่ะ ก็เลยไปเล่าให้แม่กะพี่ชายฟัง แม่เราก็ยิ้มๆไม่รู้ว่าเค้าเชื่อรึเปล่า ส่วนพี่ชายมาด่าเรา หาว่าเราแต่งเรื่องมาหลอกให้คนอื่นกลัว -_-' เราโกรธ+น้อยใจมากเลยที่ไม่มีใครเชื่อ พออีกคืนถัดมาเราไม่เจออะไร หลับสบายค่ะ แต่ตอนเช้าวันรุ่งขึ้น ปรากฎว่าแม่เรามาเล่าให้ฟังว่า เมื่อคืนเค้าครึ่งหลับครึ่งตื่นเห็นผู้ชายมายืนอยู่นอกหน้าต่าง แม่บอกน่ากลัวมากเราเพราะบ้านเป็นบ้านไม้มีไต้ถุน คนไม่สามารถจะมายืนโผล่หน้าที่หน้าต่างจากข้างนอกได้แน่นอน แม่พยายามไล่เค้าไปแต่เค้าก็ไม่ไป จนสุดท้ายหลับตาสวดชินบัญชรพอลืมตาเค้าก็หายไปเลย แล้วพี่ชายเราก็มาเล่าเสริมอีกว่าเมื่อคืนน่ะ เค้าได้ยินเสียงแม่ไล่ใครไม่รู้(พี่นอนข้างแม่) ประมาณว่า ไปๆๆนะ อย่ามาแถวนี้ เหมือนพูดอยู่คนเดียวงึมงำๆ แต่พี่เราไม่ยอมลืมตาตื่น เพราะคิดว่าแม่ละเมออีกแล้ว (แม่เราเป็นคนนอนละเมอน่ะ) แม่เราก็เลยไปจุดธูปบอกเค้าว่าถ้าเป็นเจ้าที่เจ้าทางก็ขออนุญาตมาพักเพราะเราได้ซื้อบ้านนี้ต่อจากเจ้าของเดิมแล้ว แล้วขอให้มาปกป้องคุ้มครองครอบครัวและมาให้ลาภ คืนนี้ขอให้มาอีก ขอเป็นเลข แล้วจะทำบุญไปไห้ ( -_-" ดูแม่เราดิ) แต่เค้าก็ไม่มา และหลังจากนั้นเวลากลับไปที่บ้านหลังนี้เราก็ไม่เจออะไรอีกเลย แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 48 20:24:51 แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 48 20:22:01 จากคุณ : ลิลลี่(•ิ_•ิ) - [ 23 ก.พ. 48 20:18:28 ]

ความคิดเห็นที่ 13 โอยยยย กลัววว แต่อยากอ่านนนน -"- จากคุณ : มณฑารัตน์ - [ 23 ก.พ. 48 21:46:11 ]

ความคิดเห็นที่ 14 รอคนต่อไปมาเล่าต่อเจ้าค่ะ จากคุณ : baby_lotion - [ 23 ก.พ. 48 22:47:39 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณคุณโดดเดี่ยวฯที่ช่วยแตกกระทู้มาครับ มานั่งรออ่านต่อครับ หวังว่ากระทู้นี้คงไม่เจออาถรรพ์เหมือนกระทู้โน้นนะ จากคุณ : Mustapha - [ 24 ก.พ. 48 10:06:28 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ต่อจากกระทู้ที่แล้วนะคะ อิฉันคนเดียวกันกับที่ถูกผีหลอกที่เชียงรายค่ะ  หลังจากกลับจากเชียงรายแล้ว สักพักอิฉันได้งานใหม่ เป็นสถาบันอุดมศึกษาอยู่นอกเมือง ไปทำงานใหม่ๆ ตอนเดือนมกราคม ที่ทำงานใหม่ตอนแรกเข้าไปอยู่ก็รู้สึกเหมือนกันว่ามีอะไรแปลกๆ แต่ไม่ค่อยแน่ใจเลยไม่พูดอะไร เผอิญตึกที่อิฉันทำงานอยู่เป็นตึกขนาดใหญ่ มี 3 ชั้น แต่มีคนทำงานอยู่ไม่ถึง 10 คน เลยเงียบสงัดมากๆ มีคนพูดให้ฟังบ่อยๆ ว่าทำไมถึงกล้าทำงานอยู่คนเดียวตอนค่ำๆ จนอิฉันสงสัยหนักขึ้นเรื่อยๆว่าทำไม จนกระทั่งวันนึง มีงานด่วนที่ต้องทำให้เสร็จภายในวันรุ่งขึ้น ก็เลยต้องอยู่จนดึกดื่น โต๊ะทำงานกับคอมพิวเตอร์ของอิฉันหันหลังให้กับทางเดิน ห้องทำงานของอิฉันมีกระจกใสรอบๆ สไตล์แบบการ์เด้นท์วิว อะไรเทือกนั้นแหล่ะค่ะ เวลากลางคืนเปิดไฟเพดานตอนมืดๆ แล้วมันจะสะท้อนให้เห็นข้างหลังเราได้ พอนึกกันออกใช่ไหมคะ อิฉันก็นั่งพิมพ์งานไปเรื่อยๆ ไม่ค่อยรู้สึกรู้สมอะไร สักพัก จู่ๆ ก็รู้สึกว่าขนลุกแปลกๆ เลยเงยหน้าขึ้น แล้วอิฉันก็ตกใจสุดขีด เพราะ มองเห็นจากกระจกสะท้อนภาพด้านหลัง อิฉันเห็นจะๆว่า ประตูออฟฟิศด้านในถัดจากห้องทำงานอิฉันมันคล้ายๆกับมีคนเพิ่งเปิดแล้วเดินเข้าไป ซึ่งเป็นไปไม่ได้ค่ะ เพราะอิฉันอยู่คนเดียวในตึก และล็อคประตูทุกบานหมดแล้ว ทำใจอยู่นานลุกออกไปดูก็ไม่เจออะไร เลยกลับไปนั่งทำงานต่อ สักพัก ก็เริ่มความรู้สึเดิม เอาอีกแล้ว ประตูมันเปิดผลัวะออกมา เหมืนมีคนเปิด คราวนี้ก็กรี๊ดสิคะ... เดี๋ยวมาต่อนะคะ จากคุณ : จิตตก (จิตตก) - [ 24 ก.พ. 48 13:15:32 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ต่อค่ะ คราวก็ไม่ไหวค่ะ อยู่ไม่ได้แล้ว เลยรีบเก็บข้าวเก็บของ ค่อยปิดเครื่องคอมและไฟต่างๆ แล้วเดินทางตัวสั่นๆ ออกทางหลังตึก มีส่งท้ายอีกทีหลัง พอกำลังจะเดินออกจากประตูหลังตึก ต้องผ่านลิฟท์ ปรากฏว่าลิฟท์มันเกิดดัง ติ๊ง!!!!!!! แล้วลิฟท์ก็ถูกกดเรียกจากชั้นบนค่ะ ตอนนี้รู้สึกเหมือนจะเป็นลมแล้วค่ะ รีบกระโจนออกจากตึกทันที แล้ววิ่งไปเรียก รปภ. มาเป็นมาเป็นเพื่อน พอปิดตึกได้ รปภ.แกก็ถามอิฉันว่ากว่า ทำไมยังไม่กลับ อยู่ได้ยังไงคนเดียว ในตึกนี้ ปกติขนาดพวก รปภ. เอง ดึก ๆยังไม่ค่อยกล้าขี่จักรยานผ่านตึกนี้กันเลย เพราะมีอะไรแปลก และพวกนักศึกษาเองก็เคยเห็นอะไรแปลกๆ ทีตึกนี้อยู่เรื่อย แบบมีเห็นเงาคนอยู่ในตึกบ้าง มีแสงแปลกๆ ลอยไปลอยมาแถวตึกบ้าง ดิฉันก็ขนลุกสิคะ ทำไงดีล่ะ ไอ้เรายิ่งเจอบ่อยๆ ด้วย หลังจากนั้นมากอิฉันก็เจอตลอดค่ะ เห็นผู้หญิงเดินไปเดินมาในกระจกเงาบ้าง เห็นคนเดินเข้าเดินออกห้องโน้นห้องนี้บ้าง มีเสียงคนคุยกันทั้งที่ไม่มีใครในตึกบ้าง เพื่อนที่ทำงานอยู่ในตึกเดียวกันบางเห็นก็เจอด้วยค่ะ เจอเป็นคนบ้าง เป็นกลิ่นหอมๆเหมือนกลิ่นธูปบ้าง มีเงารางๆ คนอยู่ในลิฟท์บ้าง ที่ขนลุกที่สุดคือ วันนึงมีพระสงฆ์มาเยี่ยมชมที่ทำงานของอิฉัน พาท่านดูงานเสร็จก็ประเคนน้ำชาแล้วคุยกันสักพัก พอจะกลับท่านก็หันมาบอกพวกอิฉันกับเพื่อนว่า "ตึกนี้จะร้อนนะ คนที่อยู่ในตึกกับพวกหนูน่ะมีเยอะเลยนะ แต่เขามาดูแลพวกหนู ไม่เป็นไรหรอก ทำบุญตึกบ่อยๆ แล้วกัน มีอะไรก็ให้จุดธูปบอกเขาก่อนนะ" คราวนี้ทุกคนก็มองหน้ากันเลิกลั่กเลยค่ะ เคยมีซินแสมาเยี่ยมอีก เขาก็บอกคล้ายกันๆว่าให้ทำบุญตึกบ่อยๆ เจ้าของตึกอยู่เยอะนะ จะได้สงบสุข เลยกลายเป็นธรรมเนียมกันว่าถ้ามีการทำบุญในเขตที่ทำงานอิฉัน พวกอิฉันจะต้องไปเรียกบรรดาท่านที่อยู่ในตึกมาฟังเทศน์ฟังธรรมและรับบุญด้วยเสมอ จากคุณ : จิตตก (จิตตก) - [ 24 ก.พ. 48 13:34:27 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ของผมบ้างครับ ตอนนั้นประมาณ ป.5 ได้ ไปเข้าค่ายลูกเสือสำรองที่โรงเรียนครับ  ไม่ได้กางเต็นท์ อะไรครับ ก็นอนกันบนตึกเรียนน่ะครับ นอนที่ห้องเรียนกันก็ เก็บโต๊ะเรียนแล้วก็ปูเสื่อนอนกันครับ  ตึกนี้มี 2 ชั้นครับ ด้านหลังตึกก็เป็นห้องน้ำ  พวกนักเรียนก็นอนกันบนชั้นบนครับ  ส่วนชั้นล่าง ไม่มีใครอยู่ และ ต้องหัวมุมของตึกชั้นล่างจะเป็นห้องธุรการของโรงเรียน  ซึ่งในตอนเย็นเวลาไปอาบน้ำกับเพื่อน ๆ ผมก็ต้องเดืนผ่านห้องนี้ทั้งไปและกลับเพื่อที่จะอ้อมไปทางด้านหลังตึกไปยังห้องน้ำครับ  ก็ไปกับเพื่อน 4-5 คน พออาบน้ำเสร็จ ก็เดินจะมาถึง ไอ้ห้องธุรการนั้นแล้ว ผมก็นึกขึ้นได้ว่าลืมสบู่ ครับ  ก็กลัวนะเพราะมันมืดแล้ว เพื่อนก็แสนดีครับ ผมบอกว่าจะกลับไปเอาสบู่ มันก็ไม่ไปกับผมสักคน ก็ไม่เป็นไร ไปคนเดียวก็ได้ ขากลับเลยเดินกลับคนเดียว  ก็เดืนมาถึงหางที่เป็นหัวมุมครับ แต่ว่ายังไม่เลยมุมเลี้ยวดีเลยครับ ซึ่งมันจะป็นมุมเลี้ยว 90 องศา หน้าต่างของห้องธุรการมันก็เขย่าขึ้นมาครับ  หน้าต่างด้านก็เลี้ยวนี้มันก็ไม่มีไม่กี่บานหรอกครับ แต่ถ้าเลี้ยวแล้วมันจะมีเป็น 10 เลยครับ มันก็เขย่าอยู่แค่บานเดียวก่อนครับ ผมก็นึกว่าภารโรงมาทำความสะอาด ก็เดินเรื่อย ๆ แต่พอผ่านแต่ละอันมันก็เขย่า เพิ่มครับ แรง ขึ้นเรื่อย ๆ แทบจะพังออกมาเลยครับ  แต่อารมณ์เด็กครับก็สงสัยครับ  ผมก็เดิมกลับไปดูบานก่อนเลี้ยวครับว่ามันยังสั่นอยู่หรือเปล่าเพราะว่เดินผ่านมาแล้วมันก็ยังสั่นอยู่นะ  พอเดินมาถึง ตรงที่มีเป็นสิบบานคราวนี้มันสั่นพร้อมกันทุกบานเลยครับ แรงมากๆ  ผมวิ่งเลยครับ  วิ่งผ่านหน้าตึกไปยังทางขึ้นของอีกตึกเพราะคิดว่า ใครมันจะมาแกล้ง เราได้มืด ก็มืดแล้ว ถ้าจะแกล้ง คือต้องมีกุญแจเข้าไปในห้องนั้นกับใช้คนเยอะมาก เพราะว่ามีหน้าต่างหลายบาน และถ้ายังขืนขึ้นบับไดที่พาดผ่านตึกนั้นผมต้องเจออะไรอีกแน่เพราะว่าทางขึ้นมันจะเห็นห้องนั้นทั้งห้องครับ ตอนประถมผมเรียนที่โรงเรียนอนุบาลจันทบุรีครับนี่ก็ประมาณ 16-17 ปีแล้วครับ จากคุณ : Amaking (Amaking) - [ 24 ก.พ. 48 16:12:13 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มารออ่านอีกคับ จากคุณ : ตา (ta/'o-o/') - [ 24 ก.พ. 48 18:48:48 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มารออ่านเหมือนกันค่ะ จากคุณ : onearth - [ 24 ก.พ. 48 23:35:33 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อืม  จดแทบไม่ทันเลย  เบอร์ห้องกะชื่อโรงแรม น่ากลัวมากๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : clara - [ 25 ก.พ. 48 00:48:59 ]

ความคิดเห็นที่ 22 โอ้.....        ก๊อปปี้ มาจาก ห้องสยองขวัญ ในเฉลิมไทย ครับ        เห็นว่าน่ากลัวดี ถ้าใครอ่านแล้วก็ขอโทษด้วยนะครับ เรื่องเล่าผีในหอพัก มช ในมช มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับผีเยอะมาก โดยเฉพาะผีในหอพัก เนื่องจาก หอพักของ มช สร้างขึ้นมานาน จึงมีประวัติ ตำนานได้เล่าขานสืบทอดกันมายาวนาน เมื่อวาน มีน้องคนหนึ่งอยากฟังเรื่องผีในมช เราเลยถือโอกาสเล่าผ่านบอร์ด เลยแล้วกัน เอามาแค่เรื่องหนึ่งจากเป็นสิบๆ เรื่องที่เราได้ยินมาแล้วกัน แต่ออกตัวก่อนว่า ไม่รู้จะเล่าได้น่ากลัวไหม กระจกผี เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในหอพักหญิง เมื่อนานมาแล้ว หอไหนจำไม่ได้ มีผู้หญิง 2 คน เป็นเมทกัน คนนึงเป็นคนกลัวผี อีกคนนึงเป็นคนไม่ค่อยเชื่อเรื่องผีเท่าไร คืนหนึ่ง เพื่อนคนที่กลัวผีไปอาบน้ำ แล้วมาแต่งตัว หยิบหวีมาหวีผมของตัวเองอยู่ในห้อง ส่วนเพื่อนเมทอีกคนกำลังหลับอยู่ ขณะนั้นที่กำลังหวีผมอยู่แล้วจ้องมองไปที่กระจก เพื่อนคนนั้นก็ได้เห็นผู้หญิงอีกคนนึงที่ไม่ใช่เมทตัวเอง อยู่ในกระจก ตำแหน่งด้านหลังของเธอ เพื่อนคนนั้นตกใจมากร้องกรี๊ดจนเพื่อนเมทตื่นขึ้นมา เพื่อนเมทที่ตกใจตื่นมา ถามเพื่อนว่าเป็นอะไร เพื่อนที่เจอผีบอกว่ากำลังหวีผมอยู่ดีๆ ก็เจอผู้หญิงใครก็ไม่รู้อยู่ในกระจกด้วย แต่เพื่อนคนนี้คิดว่าเพื่อนเธอตาฝาดไปเอง เพราะไม่ค่อยเชื่อเรื่องแบบนี้เท่าไร แต่ก็ปลอบใจเพื่อนหญิงที่เจอ แล้วชวนไปนอนด้วยกัน ผ่านไปซักพักหนึ่ง เพื่อนที่ไม่ได้เจอ ตื่นขึ้นมา แล้วมองไปที่กระจกบานนั้น ที่เพื่อนตัวเองเจอผู้หญิงโผล่ในกระจก ด้วยความสงสัยและอยากทดลอง เธอจึงไปยืนตรงหน้ากระจกแล้วหยิบหวีมาหวีผมของตัวเอง เธอหวีอยู่อย่างนั้น ก็ไม่เห็นเจออะไรเลย !!!!!!!!!!!!!! เธอจึงกลับไปนอน รุ่งเช้ามา เธอตื่นขึ้นมาเห็นกระจกบานนั้นหายไป จึงแปลกใจและได้ เล่าให้เพื่อนหญิงที่เจอผีในกระจกว่า เมื่อคืนเธอได้ลองหวีผมแล้งส่องกระจกบานนั้นดู ก็ไม่เห็นมีอะไร แต่เพื่อนผู้หญิงที่เจอเมื่อคืนถึงกลับตะลึง อ้าปากค้าง ด้วยความกลัวสุดขีด เพื่อนสงสัยจึงถาม เพื่อนผู้หญิงจึงเล่าให้ฟังในที่สุดว่า เมื่อคืน ตอนที่เธอกับเพื่อนไปนอนนั้น เธอ (เพื่อนหญิงที่เจอ) แอบไปหยิบเอากระจกบานนั้นไปทิ้งแล้วตั้งแต่เมื่อคืน ฉะนั้น จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะมีกระจกในห้องให้ส่องอีกแล้ว !!!!!!!!!!!!!!!!! จากคุณ : รักเธอจริงๆ มาดอนน่าเนี่ย จากคุณ : ใจ...สมยอม - [ 25 ก.พ. 48 02:51:41 ]

ความคิดเห็นที่ 23 โอ้.....          ต่อครับ เรื่องที่ 1 : ป๊อก ครืด > >เรื่องผีอันดับหนึ่งของ มหา'ลัย... ในแง่ของความเศร้า >ระยะเวลาที่เกิดเหตุการณ์ไม่ทราบแน่ชัดแต่สถานที่เกิดคือ หอหญิง >ในสมัยที่มหาลัย ยังเป็นที่รกร้างอยู่มาก >ถนนยังเป็นลูกรังถนนหน้าฝนเป็นโคลน รถไปมาลำบาก ตอนกลางคืนมืด >ไม่มีแสงไฟ เรื่องเกิดกับ นักศึกษาสาว คู่หนึ่งอาศัยอยู่ที่ประมาณ >ชั้น 2 หรือ 3ของหอ >ช่วงนั้นเป็นช่วงสอบ นักศึกษาต่างกำลังอ่านหนังสือกันอยู่ >ประมาณว่านักศึกษาหญิงคนหนึ่งไม่สบาย >อ่านหนังสือในห้องตอนหัวค่ำแล้วรูมเมทชวนไปทานข้าว แต่เพราะเป็นไข้ >อยู่จึงไปไม่ไหว อยากพักผ่อน พอเมทคนนั้นเห็นเพื่อนไม่สบาย >ด้วยความเป็นห่วง จึงบอกว่าเดี๋ยวไปทานข้าวเองก็ได้ >แล้วจะห่อข้าวมาฝากเพื่อนคนที่ไม่สบายก็บอกว่า ยังไงฝาก >ซื้อลาดหน้า (หรือผัดไทซักอย่างที่เป็นเส้นๆ) >มาให้ทีละกันกินแล้วจะได้กินยาเมทคนนั้นก็บอกว่าได้เดี๋ยวจะรีบไปรีบกลับ >หลังจากที่เพื่อนออกไปจากห้องคนที่ไม่สบายก็นั่งอ่านหนังสือต่ออ่านได้ซักพักก็ไม่ไหว >เพราะไข้ขึ้น จึงนอนตอนนอนอยู่นั้นสลึมสลืออยู่ >แต่มีความรู้สึกว่านานมากแล้ว เพื่อน >ทำไมยังไม่กลับมาซะทีตกดึก ฝนเริ่มตก >นักศึกษาคนนั้นก็ตื่นขึ้นมาอ่านหนังสือต่อในใจเป็นห่วงเพื่อนเพราะออกไปนานมากยังไม่กลับ >ซักพักนักศึกษาคนนั้นได้ยินเสียงเบาๆ ดังจากชั้นล่าง จากทางบันได >”ป๊อก ป๊อก ป๊อก ป๊อก .” เสียงนั้นดังเป็นระยะๆ ใกล้เข้ามา >จากทางบันได ดังขึ้นเรื่อยๆ >เสียงเหมือนคนกำลังแบกของหนักบางอย่างขึ้นมา >และเสียงนั้นก็ดังมาจนถึงชั้นที่ห้องนักศึกษาหญิงคนนั้นอยู่ >แล้วเสียงก็เปลี่ยนไป “ครื ..ด ..ครื ..ด .ค..รื ด” >เสียงเหมือนคนกำลังลากอะไรซักอย่างใกล้ >เข้ามาเรื่อย จนมาหยุดอยู่ที่หน้าห้อง นักศึกษาหญิงเริ่มเอะใจ >และมองไปทางประตู ในใจนึกว่าเพื่อนกลับมาแล้ว แต่ยังเงียบ >ได้อึดใจนึงก็มีเสียงเคาะห้อง >“ก๊อก ก๊อก ก๊อก” แล้วเงียบไป นักศึกษาสะดุ้งสุดตัว >คิดว่าไม่ใช่เพื่อนแน่แล้ว ถ้างั้นทำไมไม่เปิดเข้ามาเลย >จึงเดินไปเปิดประตู ตรงลูกบิดประตูมีถุงใส่ห่อลาดหน้าแขวนอยู่ พอ >เห็นห่อลาดหน้า ก็งง แล้วเพื่อนอยู่ไหน ทำไมไม่กลับมา >หรือติดฝนเลยฝากคนอื่นเอามาให้ แต่ทำไมต้องเอามาแขวนไม่รอเจอกันก่อน >จะได้รู้ว่าเป็นใคร แล้วทำไมเดินเร็วจัง มีแต่ >รอยเปียกน้ำเป็นทางจากบันได .คิดต่างๆนา >แต่แล้วก็แกะห่อลาดหน้าออกทานเสร็จก็ทานยาตาม ได้ซักพักก็ม่อยหลับไป >รุ่งเช้า .มีคนมาเคาะห้องบอกว่าเพื่อนตายแล้ว >นักศึกษาหญิงคนนั้นถูกฆ่าข่มขืนตรงพงหญ้าข้างทางคาดว่าเหตุเกิดประมาณหัวค่ำ >ลักษณะศพสภาพแขนและ >ขาทั้งสองข้างหักอาจเกิดจากการที่คนร้ายเอาท่อนไม้ทุบตีเพื่อไม่ให้หนี >นักศึกษาหญิงที่ตายกำลังเดินทางกลับจากตลาด(ไม่แน่ใจว่าเป็นฝายหินหรือตลาดต้นพะยอม) >หลังจากทานข้าวเสร็จทุกทีจะไปกับเพื่อน แต่เพื่อนไม่สบายจึงไปคนเดียว >โดยเพื่อนฝากซื้อข้าวห่อคนร้ายอาจเห็นว่าเป็นคนเดียวจึงลงมือ >แล้วลาดหน้าเมื่อคืนล่ะไม่มีใครรู้คำตอบแน่ชัด >แต่จากที่ฟังกันมาคือหลังจากที่ตายไปแล้ว >ด้วยความเป็นห่วงเพื่อนเพราะว่าไม่สบาย และยังหิว นำห่อลาดหน้าที่ซื้อ >มาฝากไปส่งให้แต่จะไปส่งยังไง แขนหัก ขาหัก >หมดแล้วลักษณะที่เขาเล่ามาคือพื่อนคนนั้นใช้ปากคาบถุงแล้วใช้คางเกยพาตัวเองมาจนถึงหอพักแล้วใช้คางเกยบันไดลากตัวเอง >ขึ้นมา เป็นเสียง “ป๊อก ป๊อก” เสียง >“ครืด”ที่ได้ยินคือเสียงลากตัวเองจากบันได >มาจนถึงหน้าห้องปรากฎเป็นรอยเปียกน้ำยาวติดต่อกันหลังจากส่งห่อลาดหน้าให้ได้แล้วก็หมด >ห่วง .ตอนแรกทุกคนไม่เชื่อที่นักศึกษาคนนั้นเล่าแต่หลังจากที่นักศึกษาที่พักอยู่ข้างๆห้องยืนยันว่าในคืนนั้นได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังยกของหนักและลากของหนักจากข้างล่าง >ขึ้นมาแล้วทุกคนต่างเชื่อสนิทใจ >มิตรภาพอยู่เหนือความตาย . > เรื่องที่ 2 : เปรตหอนาฬิกา > >อันเนื่องจากเคยเป็นป่าช้าและลานประหารเก่ามาก่อนทำให้เรื่องเล่าเรื่องผี >ทั้งเก่าและใหม่มีมากมาย เรื่องนี้อยู่ที่หอนาฬิกาใหญ่ >ตรงสี่แยกจากประตูหลังมอตรงนั้นจะเป็นวงเวียนสี่แยกฝั่งตะวันตกเฉียงใต้เป็นคณะวิศวะฝั่งตะวันออกเฉียงใต้เป็นคณะศึกษาและโรงเรียนสาธิตฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือ >เป็น หอชาย และฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือเป็นหอหญิง >เรื่องนี้มีอยู่ว่า เล่ากันว่า ตรงหอนาฬิกา กลางวงเวียน มีเปรต >หากไปลองของอาจโดนดีได้ วิธีการลองดีคือ >ตอนเที่ยงคืนให้ไปวนรถทวนเข็มที่หอนาฬิกา สามรอบ >(วงเวียนจะเวียนรถตามเข็ม) เล่ากันว่า ผู้ที่ลองทำอย่างนั้น >ไม่เคยมีใครวนรถทวนเข็มได้ครบสามรอบซักคน >ผู้มีประสบการณ์เล่าว่าในขณะที่วนรถอยู่นั้น >จะรู้สึกได้ถึงลมที่เย็นผิดปกติ >แต่วนไปสองรอบก็ไม่เกิดอะไรขึ้น >มาเกิดตอนที่จะครบรอบที่สามจู่ๆก็มีเสาสองต้นตั้งขวางถนนอยู่ >ทำให้ต้องหักรถหลบ รถล้มบ้าง แฉลบบ้างไปตามๆกันใครอยากรู้ก็ลองดู >อีกกรณีหนึ่งมีข่าวอยู่บ่อยๆว่านักศึกษาที่พักอยู่ในหอพักชายและหญิงฝั่งที่ติดกับหอนาฬิกา >มักได้ยินเสียงแหลมๆเล็ก ดังมาจากทางหอนาฬิกา สอบถามแล้วคืนนั้น >เด็กสาธิตไม่มีการทำกิจกรรมและคณะวิศวะไม่มีกิจกรรม หรือการก่อสร้างใดๆ >และที่สำคัญ บางห้องได้ยินบางห้องไม่ได้ยินทั้งที่อยู่ติดกัน >เป็นเพียงเรื่องเล่า > จากคุณ : คนผ่านมา - [ 25 ม.ค. 47 21:49:31 A:203.113.44.8 X: ] จากคุณ : ใจ...สมยอม - [ 25 ก.พ. 48 02:53:15 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เรื่องที่ 3 : ห้องสีชมพู > >เรื่องนี้เกิดที่หอหญิง >เป็นเรื่องของนักศึกษาหญิงที่เข้ามาพักในหอในแล้วไปมีอะไรกับผู้ชาย >แล้วเกิดพลาดตั้งครรภ์ขึ้นมา รู้ตัวเอาตอนท้องได้ 4 >เดือนแล้วแต่มันยังไม่ป่องออกมา >จึงปิดเงียบไม่ให้ใครรู้แม้แต่แม่ >ทำยังไงถึงจะเอาออกได้ พลาดไปแล้วแต่ไม่อยากเสียอนาคต ไม่มีเงินทำแท้ง >แฟนไม่รับผิดชอบ >ตัดสินใจเอาออกเองในห้องพักโดยเลือกตอนช่วงที่เพื่อนไม่อยู่ >ทำเองคนเดียว โดยไม่ทราบวิธีการ >ปรากฎว่าผลร้ายกว่าที่คิดนักศึกษาคนนั้นตกเลือดตายในห้องเพื่อนมาพบศพตอนเย็น >เห็นรอยเลือดกระจัดกระจาย ติดฝาผนังบ้างก็มี >หลังจากจัดการเรื่องศพเรียบร้อยแล้ว (รวมถึงทำความสะอาดห้อง) >โดยที่เมทของคนตายก็ย้ายไปอยู่ที่อื่น >แม่บ้านเข้ามาทำความสะอาดเห็นรอยเลือดสีจางๆติดอยู่ที่ผนังสีขาวก็เลยให้คนเอาสีขาวมาทาทับ >วันรุ่งขึ้นเปิดเข้าไปทำความสะอาดรอย >เลือดยังมีอยู่เหมือนเดิม ไม่ว่าจะทำยังไงทั้งขัด ทั้งถู หรือทาสีใหม่ >รอยเลือดนี้ก็ยังไม่หายไป >จนสุดท้ายทางหอพักจึงต้องนำสีชมพู >ไปทาทั้งห้องเพื่อไม่ให้เห็นรอยเลือด กลายเป็นห้องสีชมพูตั้งแต่นั้นมา >ปัจจุบันเป็นห้องเก็บของที่ปิดตาย >เคยมีแม่บ้านเข้าไปทำความสะอาดที่ห้องนี้ แล้วออกจากห้องไม่ได้ >เพราะลูกบิดถูกล๊อค (ทั้งที่ตัวล๊อคอยู่ในห้อง) >ลองไปเยี่ยมชมดูได้ >หนึ่งความพลาดพลั้งที่ไม่มีอะไรแก้ไขได้ > >เรื่องที่ 4 >ที่ห้องน้ำคณะสังคมศาสตร์ >ที่เก่าๆหน่อยลองไปหาดูเอาเองลักษณะห้องน้ำคือประตูอยู่ตรงกลาง >เข้าไปแล้วโถฉี่จะอยู่ทางซ้ายมือ ส่วนอ่างล้างหน้ากับกระจกส่องหน้า >จะอยู่ทางขวา >รุ่นพี่ที่อยู่คณะสังคมเคยเล่าว่าเคยมีคนเล่าให้ฟังว่า(ฟังเขามาอีกต่อหนึ่ง)ตอนกลางคืนช่วงใกล้สอบไปอ่านหนังสือที่คณะสังคม >แล้วปวดฉี่เลยไปฉี่ที่ห้องน้ำนี้ ลุกเข้าห้องน้ำคน >เดียว คนอื่นๆก็นั่งอ่านหน้งสืออยู่ คนไปฉี่ก็เข้าไปฉี่ธรรมดา >ห้องน้ำมีโถฉี่สองอัน อันแรกติดประตูอันที่สองอยู่ด้านขวา ข้างในไปอีก >เขาบอกว่าตอนจะฉี่ ก็จะฉี่ที่โถแรกเพราะใกล้กว่า >แต่ไม่รู้นึกยังไงเลยเดินเลยไปฉี่ที่โถข้างในตอนฉี่ก็ >ยังไม่มีอะไรแต่ตอนฉี่เสร็จแล้วมองออกไปที่กระจกภาพในกระจกสะท้อนเห็นกำลังมีคนยืนฉี่อยู่ที่โถฉี่อันแรก!(หันหลังให้)นึกว่าตาฝาดเพราะหันไปดูก็ไม่มีอะไร >แต่พอไปดูในกระจก ก็เห็นเหมือนเดิม >คืนนั้นเลยไม่ได้อ่านหนังสือกันพอดี >พวกขี้เหล้าทั้งหลายที่ชอบไปกินแถวนั้นก็ระวังหน่อยละกัน > >เรื่องที่ 5 > >สมัยนั้นเวลากลางคืนดอยสุเทพยังไม่ปิดความนิยม(ที่ไม่ค่อยดีเท่าไร)อย่างหนึ่งก็คือเวลาเมาๆนักศึกษาทั้งหลายมักจะขับรถขึ้นดอยกันขึ้นไปดูเชียงใหม่ทั้งเมือง >ตอนกลางคืน มันสวยดี (แต่ดันขับรถตอนเมาไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง) >วันหนึ่ง >นักศึกษาจากคณะวิศวะสองคนเพิ่งเลิกจากกังสดาล(แต่ก่อนร้านนี้ฮิต)ครึ้มๆขึ้นมาก็เลยขับรถเลยจากทางเข้า >กะขึ้นดอยไปชมเมืองเล่น คนขับก็ขับไปข้างหลังคนซ้อนก็นั่งไป >เมาๆขึ้นมาคนซ้อนก็เลยหลับ(สมัยก่อนแปดสิบเปอร์เซ็นต์นักศึกษาขับแมงกะไซค์ไม่ใช่รถยนต์อย่างทุกวันนี้) >ซักพักหนึ่งคนซ้อนก็ตื่น กำลังเข้าโค้งพอดี >เห็นหญิงสาวคนหนึ่งยืนโบกรถอยู่ข้างทาง แต่คนขับก็ขับเลยผ่านไป >ด้วยความเป็นสุภาพบุรุษจัด ก็เลยถามคนขับว่า “ทำไม:-)ไม่ >จอดรถลงไปถามหน่อยล่ะ เผื่อเขามีปัญหาอะไร” คนขับ “kuไม่จอดด้วยหรอก >คนนี้เขารอโบกทุกโค้งเลย เจอมาหลายโค้งแล้ว เดี๋ยวโค้งหน้า:-)กะku >ก็เจอเขาอีกแหละ...” > > >เรื่องที่ 6 : เรื่องพยาบาลในชุดแดงของคณะแพทย์ > >เห็นเขาเล่าว่ามีนักศึกษาคนนึงของคณะแพทย์อยู่ทำงานในตึกของฝั่งสวนดอก(ไม่แน่ใจว่าเป็น >โรงพยาบาลหรือตึกแพทย์คนเล่าไม่ยืนยันแต่2ตึกนี้ก็ใกล้กันนี่กลับเข้าเรื่องต่อ) >เขาคนนี้ก็ทำงานอยู่จนดึกก็เลยว่าจะลงลิฟต์มาระหว่างที่รอ >เขาก็ได้ยินเสียงเดินมาข้างๆเขาก็หันไปมองเห็นพยาบาลคนนึงเดินมา >เขาก็ไม่ได้สงสัยอะไร เพราะพยาบาลกับแพทย์ก็ต้องเจอกันบ่อยๆอยู่แล้ว >ระหว่างรอลิฟต์นักศึกษาคนนี้ก็ได้กลิ่นอะไรแปลกๆ >ก็เลยหันไปมองพยาบาลคนนี้ ก็ไม่เห็นมีอะไร >ซ้ำพยาบาลคนนี้ยังยิ้มให้ด้วย >สักพักต่อมาเมื่อเข้าไปในลิฟต์พยาบาลคนนี้ก็ >ถามว่ามาทำอะไรดึกๆอย่างนี้ >เขาเลยตอบว่ามาศึกษาเรื่องการผ่าตัดภายในเพราะว่าจะสอบ >พยาบาลคนนี้เลยบอกว่างั้นให้ฉันช่วยนะนักศึกษาคนนี้ก็เลยงง >และเริ่มสังเกตว่าคอของผู้หญิงเริ่มมีเลือดไหลออกมาจากคอเรื่อยๆ >เขาตกใจมากพยายามที่จะหนีออกมาจากลิฟต์แต่ลิฟต์เหมือนค้างหรืออะไรไม่ทราบ >เลือดไหลนองทั่วชุดของนางพยาบาลคนนี้ >แล้วเธอก็เริ่มสอนนักศึกษาแพทย์คนนี้ตั้งแต่ลำไส้ >ปอด สมอง หัวใจ พร้อมทั้งควักส่วนต่างๆเหล่านี้ออกมา >รุ่งขึ้นก็มีคนพบชายคนนี้นอนคาอยู่ทางประตูลิฟต์ที่เปิดปิดอยู่แล้วเขาก็เอาแต่ >พร่ำเพ้ออย่างคนบ้าว่า ” พยาบาลชุดแดง พยาบาลชุดแดง” > > >เรื่องที่ 7 > >มีเรื่องเล่าว่ามีนักศึกษาหญิงในมหาลัยแห่งหนึ่งแถวรังสิตผูกคอตายในห้องน้ำของตึกเรียนตึกหนึ่งและหลายคืนแล้วที่มีคน >ได้ยินเสียงของนศ.ญ ร้องไห้ หรือพบ >เห็นเธอเป็นประจำ โดยเฉพาะเห็นเธอในกระจก ในห้องน้ำนั้น.. >จนกลายเป็นเรื่องเล่าของมหาลัย.. วันนึงมี นศ. ชายกลุ่มหนึ่งประมาณ >3-4กำลังจะเดินกลับหอ คนนึงในกลุ่มก็เกิดคึกอยากลอง แต่อีก 3 >คนไม่กล้า.... >คนที่หนึ่งจึงเข้าไปคนเดียวโดยที่เพื่อนๆรออยู่ข้างนอก...นศ.ชายคนนั้นก็ทำเป็นเก่งตะโกนคุยกับเพื่อนข้างนอก... >วันนี้ร้อนว่ะเนอะ...” แล้วเค้าก็เอาน้ำล้างหน้าแล้วก็เอาน้ำล้าง >หน้าแล้วก็ดูกระจกแล้วก็แต่งผมอยู่ซักพักแล้วก็เดินออกมา. >ดูกระจกก็ไม่เห็นมีไรเลย เรื่องเล่าก็แค่เรื่องหลอกเด็ก >อากาศมันร้อนkuเลยล้างหน้าซะด้วยเลย..” “ !!! “ >“เฮ้ย :-) เอาน้ำที่ไหนล้างวะ >ห้องน้ำไม่มีคนใช้เค้าเลยตัดน้ำไปนานแล้ว...ไอ้กระจกตรงอ่างก็ด้วย >กระจกก็มีคนเคยเอาของเขวี้ยงมันแตกไปนานแล้ว.”............ > >เรื่องที่ 8 > >อ๊าย...เรื่องลิฟท์แดงนี่เรื่องเล่าเยอะมาก >เห็นว่าเมื่อตอนเหตุการณ์เดือนตุลาน่ะค่ะพวกทหารบุกเข้ามาในมหาวิทยาลัย >แล้วพอลิฟท์ตัวนี้เปิดพวกมันก็กระหน่ำยิง คนในลิฟท์ซึ่ง >เป็นอาจารย์และนักศึกษาเสียชีวิตหมด >เลือดสาดกระจายทั่วลิฟท์ เมื่อผ่านพ้นเหตุการณ์นั้นแล้ว >มหาวิทยาลัยกลับคืนสู่สภาพเดิม มีการบูรณะทำความสะอาดกันทุกพื้นที่ >ไม่เว้นแม้แต่ลิฟท์ตัวนั้น แต่ทีนี้ทำยังไง >คราบเลือดที่เปรอะเปื้อนอยู่ก็ไม่ออกเหมือนจะเป็นการประจานการกระทำอันบ้าเลือดและไม่ยุติธรรม >จึงได้ทำการทาสีลิฟท์ให้เป็นสีแดง นี่เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้น >แล้วก็ได้มีเรื่องเล่าตามมาว่า >หลังจากที่ลิฟท์ได้เปลี่ยนเป็นสีแดงแล้วนั้น >ก็ได้มีการนำกลับมาใช้ตามปกติ >แต่แล้ววันหนึ่งเมื่อนักศึกษาหญิงคนนึงกำลังใช้บริการลิฟท์แดงตามลำพังแต่แล้วเมื่อเธอมองไปที่กระจกกลับพบว่าไม่ได้มีเธออยู่เพียงลำพังหากแต่มีผู้โดยสารลิฟท์ตัวนี้อยู่มาก >มายแล้วยังมีอีกหลายครั้งหลายหนที่เหล่านักศึกษาอาจารย์ >หรือแม้กระทั่งเจ้าหน้าที่ต่างๆได้พบเจอกับอาถรรพ์ของลิฟท์แดงตัวนี้เข้าทำให้มหาวิทยาลัยต้องเปลี่ยนตัวลิฟท์ใหม่ >แต่ว่าประตูลิฟท์แดงที่ถูกถอดออกไปตอนนี้ก็ยังตั้งอยู่ที่ชั้น4มาจนถึงทุกวันนี้ > >เรื่องที่ 9 > >วงเวียนธรณี-ต้องขอโทษคนที่ผ่านทางนี้เป็นประจำ >จุดนี้มีเรื่องเยอะจริงๆ >เรื่องนี้นานมาแล้วมีนักศึกษาสองคนกินเหล้าเมากันมา >พอมาถึงข้างตึกธรณีคนขี่มองไปทาง >ข้างตึกอังกฤษ >เห็นคนหัวขาดยืนอยู่ >ตกใจจึงหยุดรถขยี้ตาดูอีกทีแล้วสะกิดถามเพื่อนๆบอกไม่เห็นอะไร >มองอีกทีก็ไม่มีแล้วหันกลับมาข้างหน้ามีลวดเส็นเล็กๆขึงอยู่ระดับคอห่างออกไปเมตร >เดียว ถ้าไม่หยุดรถคง!..... > >เรื่องที่ 10 > >อาคารเรียนรวมแพทย์ มีคนไปอ่านหนังสือกันสองคน >พอดึกๆก็ไปซื้อไก่ทอดมากินเสร็จแล้วก็หาที่ล้างมือเจอก้อกน้ำข้างตึกก็ไปล้างมือที่นั่นตอนที่ล้างอยู่เพื่อนอีกคนก็ทำหน้า >ตกใจมากแต่ยังไม่พูดอะไร >คนที่ทำหน้าตกใจรีบจูงมือเพื่อนกลับมาใต้ตึกแล้วถามว่ารู้มั้ยเมื่อกี้เห็นอะไรอีกคนบอกไม่รู้ >คนนั้นจึงบอกว่าเห็นผมของอีกคนซึ่งผมยาวชี้ขึ้นมากระจุกหนึ่งเหมือนมีคนจับขึ้น >มา รู้ทีหลังว่าตรงนั้นเป็นที่ล้างศพ! > >เรื่องที่ 11 > >แลปฟิสิกส์ - >อันนี้ฟังเค้าเล่ามาอีกทีเป็นเรื่องนานมาแล้วเราเองก็มาไม่ทัน >เรื่องมีว่าเมื่อก่อนตอนที่ตึกเก้าชั้นวิดยายังไม่ได้สร้างแลปฟิสิกส์ของเด็กปี1 >ก็ยังทำที่แลปเก่า(น่าจะเป็นตึกฟิสิกส์)แลปคราวนั้นเป็นแลปเรื่องแสง >คนที่เคยเรียนคงรู้ว่าห้องจะมืดเพราะปิดไฟและเป็นแลปมืดจริงๆ >เพราะทำช่วงค่ำ >นักศึกษาหญิงคนนึงก็เข้าห้องแลปแต่พาร์ทเนอร์แลปยังไม่มา >คนอื่นๆก็มากันแล้ว เตรียมอุปกรณ์เสร็จเพื่อนก็มาแต่ก้มหน้าก้มตา >ไม่พูดไม่จาถามว่าเป็นอะไรก็ไม่ตอบเหลือบเห็นที่คอมีรอยแผลเป็นทางยาว >เธอจับไหล่เพื่อนถามว่าไปโดนอะไรมาเพื่อนเงยหน้าขึ้นมาแล้วหัวหลุดกลิ้งไปกับพื้น >ผู้หญิงร้อง กรี้ดแล้ววิ่งออกมาสลบตรงระเบียง >ฟื้นมามียามกับรุ่นพี่สองสามคน ถามว่าไม่รู้เหรอว่าวันนี้แลปงด >เพราะเมื่อเช้ามีนักศึกษาในเซครถคว่ำตาย >เพื่อนเลยไปงานศพช่วงค่ำกันหมด สอบถามชื่อได้ความว่าคือพาร์ท >เนอร์แลปของเธอนั่นเอง! ส่วนคนที่เจอในห้องแลปทุกคนล้วนแต่ไร้ชีวิต > >เรื่องที่ 12 > >ทางเดินคณะวิดวะ >มีคนสี่คนเข้าไปเล่นผีถ้วยแก้วตรงทางเดินยาวตรงข้ามหอ5ชายวันนั้นฝนตกด้วย >มีผีผู้ชายเข้ามา >พอถามว่าชื่ออะไรไม่ตอบถามว่ามาคนเดียวใช่รึไม่ใช่ก็ตอบ >ว่าไม่ใช่จึงถามต่อว่ามากันเท่าไหร ่เค้าก็ตอบว่าเก้า(ไปเลข9) >คนเล่นรู้สึกกลัวขึ้นมาจึงเชิญออกแล้วรีบกลับมาที่หอมีเพื่อนถามว่าไปไหนกันมา >ก็บอกว่าไปเล่นผีถ้วยแก้วในคณะวิดวะเพื่อนก็ว่า >อ๋อที่ยืนมุงเยอะๆตรงทางเดินน่ะนะ! > จากคุณ : คนผ่านมา - [ 25 ม.ค. 47 21:53:02 A:203.113.44.8 X: ] จากคุณ : ใจ...สมยอม - [ 25 ก.พ. 48 02:54:20 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ฮือ ฮือ กำลังอ่านเพลิน ๆ หูฟังซาวเบาท์ เพื่อนมันโผล่มาจากทางด้านหลัง ตกใจหมดเลย.... จากคุณ : Gobyy (Gobyy) - [ 26 ก.พ. 48 10:19:26 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อ่านๆอยู่ มีคนออน msn เสียงดังตึ้ง ยังตกใจเลยค่ะ น่ากลัวมาก เฮ้อออ ลุ้นจนเหนื่อยเลย จากคุณ : chalotty - [ 26 ก.พ. 48 20:31:11 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เอาอีก ชอบชอบ... จากคุณ : เจ่เจ๊ - [ 26 ก.พ. 48 20:54:10 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ชอบเหมือนกันค่ะ อิอิ จากคุณ : onearth - [ 26 ก.พ. 48 23:54:52 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เล่ามั่งนะ เป็นเรื่องที่เราเจอเองกับตัวเองเลย ช่วง 23 ตุลา ปีที่แล้ว เรากับพี่ๆ ที่ทำงานได้ไปเที่ยวที่ทีลอซูกัน ก็ไปพักรีสอร์ท ยืนยันว่าใหม่มาก มีพี่ผู้ชายไป 2 คน ซึ่งทั้ง 2 คนนั้นได้พักบ้านใหม่ ( เพิ่งทาสีเสร็จ ) อยู่เนินด้านล่าง จากที่พักของเรา ที่เรานอนก็ไม่มีอะไร ( นอนกับพี่ผู้หญิงอีก 2 คน ) ตอนเช้าวันสุดท้าย ก็จะตื่นไปดูพระอาทิตย์ขึ้นกัน ก็ต้องตื่นตั้งแต่ ตี 5 เราเป็นคนทำอะไรเร็ว ก็จะอาบน้ำเสร็จก่อนเพื่อน ก็จะมานั่งรอคนอื่นๆ ที่ระเบียง ซึ่งจะมองเห็นทางเดิน ( ที่เดินมาจากบ้านพักของพี่ผู้ชายได้ ) เรานั่งซักพัก คนอื่นๆ ก็อาบน้ำอยู่ ตอนนั้นก็ประมาณ ตี 5 15 นาที ( ดูนาฬิกาตลอด ) มองลงไปก็เห็นพี่ผู้ชายคนนึงเดินผ่านหน้าบ้านเราไป เราเลยตะโกนบอกพี่ผู้หญิงที่นอนบ้านเดียวกับเรา บอกว่า เราตามพี่ผู้ชายไปที่ห้องโถง ( ห้องอาหาร ) ก่อนนะ พี่เค้าก็โอเค เราก็เลยรีบเดินตามพี่ผู้ชายไป แต่ก็ไม่มีใคร เราเดินมาถึงห้องอาหาร ก็ไม่เจอพี่คนนั้น เราเลยเดินย้อนกลับมาที่บ้านพัก พอดีเจอพี่ผู้หญิงเดินตามมา เราก็บอก เนี่ยะ พี่ผู้ชายหายไปไหนไม่รู้ ก็เลยเดินไปที่ห้องอาหารกัน ไปนั่งรอ รออีกตั้งเกือบครึ่งชั่วโมง พี่ผู้ชายคนนั้นถึงเดินมา เราก็ต่อว่าพี่เค้าใหญ่เลย ว่ามาแล้วหายไปไหน ปรากฎว่าพี่เค้างง มากเลย เพราะเค้าเพิ่งตื่น แล้วอีกอย่าง พี่เค้าเป็นคนอาบน้ำช้ามาก ไม่มีทางจะออกมาก่อนได้เลย แต่เรายืนยันเลยนะว่าเราเห็นว่าเป็นเค้า เดินออกมาจากบ้านพักคนเดียว แต่งตัวเหมือนเค้าทุกอย่าง หน้าตาก็ใช่ ท่าเดินก็ใช่  เราเลยไม่แน่ใจว่าที่เห็นคืออะไรกันแน่ ( แต่คิดว่าไม่น่าจะเป็นผีนะ ) จากคุณ : คุณหน่อย - [ 28 ก.พ. 48 17:28:49 ]

ความคิดเห็นที่ 30 อีกเรื่อง สดๆร้อนๆ  เจอเมื่อช่วงตรุษจีน เรากับแฟนจะเป็นโยมอุปถากที่วัดวัดนึงใน จ.สุโขทัย แม่แฟนเราสร้างโบสถ์ไว้ที่นั่น ก็เลยได้ไปวัดนั้นบ่อยๆ เมื่อพรรษาที่แล้วแฟนเราบวช ก็ได้ไปจำวัดที่นั่นเป็นครั้งคราว พอสึกมา ก็อยากพาเราไปดูโบสถ์ เราก็ต้องไปค้างคืนที่วัดนั้น 1 คืน เจ้าอาวาสท่านก็ใจดี จัดที่พักไว้ให้ เป็นห้องเดิมที่แฟนเราเคยนอนเมื่อสมัยบวช เป็นห้องโล่งๆ ไม่มีอะไร อยู่บนศาลาวัด เรานอนหลับสนิท ไม่มีอะไรกวนใจเลย แล้วเราก็ตื่นแต่เช้ามาก ( ประมาณ ตี 4 ) เพราะในใจตั้งใจจะทำกับข้าวถวายพระ ก็ต้องรีบตื่น พอเราตื่นก็รีบไปที่โรงครัว ไปจัดการล้างผัก ทำกับข้าวจนเกือบ 6 โมง ( ฟ้าเริ่มสางแล้ว ) ซักพักแฟนเราตื่นมา ท่าทางตกใจมาก เราก็เอ๊ะ เป็นอะไร เค้าก็บอก เราไปปลุกเค้าหรือปล่าว เราก็บอก ปล่าวนะเราทำกับข้าวอยู่ที่โรงครัวนี่ตลอดเลย เค้าบอก ตะกี๊อ่ะ เค้านอนอยู่แล้วรู้สึกเหมือนเราไปสะกิดเค้า แล้วบอกเค้าว่า " พอได้แล้ว นอนมากแล้ว " แล้วก็นั่งยิ้มตรงปลายเท้าของเค้า เค้าจ้องเราซักพักเลย เห็นว่าเป็นเราแน่ๆ ก็เลยตื่นมางัวเงียๆ แล้วก็หันหลังเปิดประตูจะออกมา แล้วก็จะหันมาเรียกให้เราออกมาด้วย ปรากฎว่าไม่มีเรานั่งอยู่ในห้องแล้ว แฟนเราเลยตื่นเลย แต่เราก็ว่าดีแล้วอ่ะ เพราะตานี่ตื่นสาย แทนที่จะตื่นเช้าๆ ไปช่วยพระอาจารย์ถือของที่ท่านรับบาตร มีคนมาช่วยปลุกก็ดีเหมือนกัน เลยกลายเป็นต้องไปช่วยพระอาจารย์รับบาตรเลย ถือว่าดีไป จากคุณ : คุณหน่อย - [ 28 ก.พ. 48 17:44:38 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เคยเจอกับตัวตอนไปภูกระดึงเมื่อตุลาคมปี 2545 ครับ ผมไปกัน 4 คน มีคุณพ่อ พี่สาว น้องชาย แล้วก็ผม พอดีคุณพ่อทำงานด้านป่าไม้เลยจองบ้านพักไว้ชื่อ " บ้านกุหลาบแดง " เป็นบ้านหลังใหญ่ มี 3 ห้องนอนมั้งครับจำไม่ได้แน่ชัด ในบ้านกว้างขวางแบบนอนได้ 10-15 คนสบายๆ ถ้าใครเคยไปภูกระดึง แล้วขากลับจากดูพระอาทิตย์ตกดินที่ผาหล่มสักจะเจอบ้านหลังนี้เป็นหลังสุดท้ายอยู่ทางขวามือครับ เราไปกัน 3 คืน ครับ พี่สาวพักกับน้องชาย ส่วนผมกับคุณพ่อแยกกันนอน ผมแยกมานอนคนเดียวเพราะคุณพ่อนอนกรนครับ ห้องนอนของผมอยู่มุมบ้านด้านที่ติดทุ่งเลยครับ วิวดีมากๆ หน้าต่างเป็นหน้าต่างแบบจากเพดานจรดเตียงทั้งด้านหัวนอนแล้วก็ด้านข้างเตียงเลยครับ เรียกว่าใกล้ชิดธรรมชาติสุดๆ 2 คืนแรกผ่านไปด้วยความสงบเรียบร้อย อาจจะด้วยความเพลียจากการเดินทั้งป่าเปิดและปิด แต่เรื่องมันมาเกิดในคืนสุดท้ายครับ วันนั้นเป็นวันที่อยู่บนภูเป็นวันสุดท้าย ทุกคนเดินทางเข้าป่าปิดกัน พวกเราตื่นตากับธรรมชาติในป่าปิดซึ่งเพิ่งพ้นฝนไปหมาดๆและคณะเราก็เป็นคณะแรกที่ได้เข้าชมหลังจากเปิดอุทยาน แต่เราค่อนข้างโชคร้ายครับที่เดินๆอยู่ฟ้าก็ครึ้ม ฝนก็เริ่มตกลงมา เรายังไม่ทันได้ชื่นชมธรรมชาติตรงจุดที่มีใบเมเปิ้ลทีแดง (แต่เวลานั้นยังไม่เปลี่ยนสีนะครับ...ผมจำไม่ได้ว่าชื่อน้ำตกอะไร) ก็ต้องรีบกลับ เพราะเจ้าหน้าที่นำทางทั้ง 2 คนบอกว่าเค้าเกรงน้ำป่าจะมา ผมก็กลัวครับรีบจ้ำๆออกมาให้เร็วที่สุด ฝนก็ตกปรอยๆทางก็ลื่น ในใจก็ภาวนาขอให้เจ้าป่าคุ้มครอง กลับมาถึงที่พักก็ทานข้าวกัน แล้วผมก็สะดุ้งเพราะรู้สึกเย็นๆที่ตรงซอกขาหนีบ ปรากฏว่าผมโดนทากเข้าให้แล้วครับ ห่างจากจุดสำคัญไปไม่เกิน 2 นิ้วแน่ๆ ตอนนั้นยังขำๆกันเลยน้องชายบอกว่าอีกนิดจะเป็นหมันแล้วแน่ๆ ตอนนั้นก็ดึกแล้ว ทุกคนแยกย้ายกันไปอาบน้ำ(กว่าจะรู้ตัวว่าโดนทากนี่นานมากๆเลย -_-") ผมก็ต้องไปจัดการกะทากในห้องน้ำห้องใหญ่ที่อยู่ค่อนข้างห่างจากห้องอื่นๆ ตอนนั้นหนาวก็หนาว เงียบก็เงียบตอนนั้นผมห่วงน้องน้อยอย่างเดียวเลยไม่สนใจอะไร แต่เลือดเจ้ากรรมก็ดันไม่หยุดไหลซะทีจนผมได้ยินพี่สาว น้องชาย แล้วก็คุณพ่อเค้าเข้าห้องนอนกันไปแล้ว พอผมจัดการห้ามเลือดเสร็จก็รีบอาบน้ำให้เร็วที่สุดตอนนั้นมันวังเวงยังไงไม่รู้ครับทั้งที่ 2 คืนก่อนหน้านี้ก็ไม่ได้รู้สึกอะไร ผมอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ดีที่ยังเปิดไฟอยู่ แต่ก็สลัวและวังเวงเพราะมันเงียบและหนาวมาก สภาพห้องภายนอกเหมือนห้องทานข้าวใหญ่ๆน่ะครับ มีโต๊ะตัวยาวๆ ติดๆกันเป็นโต๊ะวางกระติกน้ำร้อน ถ้วยกาแฟ แล้วก็เสบียงของพวกเรา ผมก็จ้ำเท้าเพื่อเดินไปห้องนอน ระหว่างทางนั้นผมมองผ่านโต๊ะที่วางกระติกน้ำร้อน แล้วผมก็ตกใจสุดขีด.... ...อยู่ๆกระน้ำร้อนนั้นก็ถูกกดต่อหน้าต่อตาผม น้ำร้อนเป็นสายๆได้รินออกมาเหมือนจะมีการทานกาแฟกัน...ทั้งๆที่ไม่มีใครกด!!!!!!!!!! ผมร้องเฮ้ยย....ค่อนข้างดังจนคุณพ่ออกจากห้องมาดู ผมเล่าให้ท่านฟังตามที่เห็นท่านก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะผมเป็นนที่เจอเรื่องพวกนี้มาบ้าง ท่านก็ได้แต่ไล่ผมให้เข้านอนได้แล้ว ผมเข้าห้องนอนรีบสวดมนต์แล้วก็พยายามนอนให้หลับมันก็เคลิ้มๆนะครับ แต่รู้สึกเหมือนมีคนวูบๆที่หัวนอนละด้านข้างเตียงที่เป็นหน้าต่างจรดเพดาน ซึ่งเวลานั้นคงไม่มีใครเพิ่งเดินกลับมาจากผาหล่มสักแน่ๆ พอหลายวูบเข้าผมก็ไปเคาะห้องขอนอนกับคุณพ่อ ยอมฟังเสียงกรนดีกว่าฟังเสียงใครที่ไม่มีตัวตนครับ!!!!! แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 48 23:48:34 จากคุณ : NineNut - [ 28 ก.พ. 48 23:38:57 ]

ความคิดเห็นที่ 32 พอตอนเช้าผมเล่าให้พี่สาวกับน้องชายฟัง พวกเค้าก็บอกว่าเมื่อคืนได้ยินเสียงคนตบประตูห้องหลายครั้ง ทั้งๆที่ผมเคาะประตูห้องคุณพ่อแค่ครั้งเดียว หลังจากนั้นน้องชายผมก็ไปสืบกับเพื่อนที่ชอบเดินป่าถึง " บ้านกุหลาบแดง " หลังนั้น เพื่อนน้องชายผมก็ตกใจเมื่อรู้ว่าเราพักที่นั่น เค้าบอกว่าบ้านหลังนั้นเป็นบ้านรับรองหลังใหญ่ที่ไม่ค่อยมีใครพัก แม้แต่แม่บ้านยังไม่ค่อยอยากเข้าไปยุ่ง เค้าบอกว่าบ้านนั้นในสมัยก่อนเมื่อนานมากๆแล้ว มีคนยิงกันตายในบ้านครับ!!!!! ปล.ผมไม่ทราบนะครับว่าเรื่องประวัติของบ้านที่เพื่อนน้องเล่าให้ฟังมันเป็นเรื่องจริงหรือไม่ แต่เรื่องที่เจอมากับตัวชัวร์ 100 % ครับ แก้ไขเมื่อ 28 ก.พ. 48 23:56:48 จากคุณ : NineNut - [ 28 ก.พ. 48 23:55:05 ]

ความคิดเห็นที่ 33 น่ากลัวจริง ๆจะจำไว้คะ ว่าไปภูกระดึงห้ามพักบ้านนี้ ขนลุกอะ จากคุณ : tuarlek - [ 3 มี.ค. 48 22:37:18 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เคยเจอที่นี่แต่เป็นเสียงเดินเหมือนมีคนอยู่ในห้องที่ไม่มีคนอยู่ อู๊ยย ไม่ไหวแล้ว จะเล่ายังเล่าไม่ได้เลย ไปดีกว่า จากคุณ : taewtaew - [ 3 มี.ค. 48 23:11:46 ]

ความคิดเห็นที่ 35 กึ๋ย ดีนะอ่านกลางวัน 5555 เอาอีกชอบ ชอบ จากคุณ : เป็นได้แค่ในฝัน - [ 4 มี.ค. 48 08:20:29 ]

ความคิดเห็นที่ 36 มารอฟังอีกคับ จากคุณ : ตา (ta/'o-o/') - [ 4 มี.ค. 48 16:31:51 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เอาล่ะครับ ถึงตาผมบ้าง ที่ฮ่องกง โรงแรม ฮอลิเดย์ อิน ริมถนนนาธาน ย่านtsim sha tui ห้อง 324 จำแม่นเลย 4-5ปีกอ่น ผมไปพักผ่อน กับทางบริษัท ไปกัน 20 กว่าคน ก็ได้ไปจองห้องพัก เหมาชั้นเลยมั้ง อยู่ชั้นสาม อยู่ห้องติดๆกันหมด ประมาณสิบกว่าห้อง เข้ามาในห้อง 324 ผมเลือกเตียงนอนติดห้องน้ำ เพื่อนผม เลือกเตียงถัดไปติดหน้าต่าง คืนแรก หลังจากกินเที่ยวมาแล้ว ผมก็เข้านอนกับเพื่อน ไมมีอะไร  แต่พอมาอีกวัน ขณะกำลังอยู่ในผับ กับเพื่อน ตอน 4 ทุ่ม เพื่อนผม มันดันเล่าให้ฟังว่า คืนก่อน มันเห็น ไฟห้องน้ำเปิดเอง แล้วปิดเอง ทั้งๆที่ก่อนนอนปิดไฟหมดแล้ว ผมเองก็คิดว่า  แล้วจะมาเล่าให้ฟังทำไมวะ เดี๋ยวก็จะตอ้งกลับห้องนอนอยู่แล้ว พอกลับไปถึงห้อง ตี 1-2 มั้ง ก่อนนอนก็มองหน้ากัน เป็นอันรู้กันว่า เราปิดไฟทุกดวงหมดในห้องแล้วนะ  ผมก็นอนหลับไป ไม่รู้ว่านานเท่าไร ทีนี้ ไม่รู้ยังไง ลืมตาขึ้นมา ดันเห็น ไฟห้องน้ำ เปิดอยู่ เวงกำล่ะสิ ก็หลับตาสวดมนต์ นอนไปได้สักพัก เคลิ้มๆ ก็ลืมตาอีกที ทีนี้ไฟดับเองครับ ผมก็หลับตาต่อ อีกสักพัก ก็เปิดเอง  ไอ้เพื่อนผมก็นอนหลับอยู่เฉยเลย ผมนึกแค้น ว่ามันจะเล่าให้ผมฟังทำไมวะ ผมเลย ไอ แรงๆ ให้เพื่อนผมตื่นขึ้นมาบ้าง พอเพื่อนผมตื่นมันก็เห็น ไฟเปิดอยู่ ผมก็พยักหน้าให้เพื่อนดู ว่าไฟเปิดอยู่ มันมองไปที่ห้องน้ำ สักพัก มันก็โดดมานอนเตียงเดียวกับผมเลย  มันเล่าให้ฟังตอนเช้าว่า มันเห็นประตูห้องน้ำ ค่อยๆเปิด และปิดเอง เหมือนกระพือๆ น่ะ ถัดมาอีกปี เราไปกันอีก ก็เหมาชั้นกันแบบคราวที่แล้วคือชั้น สามเหมือนเดิม อยู่กัน 10 กว่าห้อง แต่ปรากฏว่า ห้องที่เราได้อยู่กัน เป็นห้องที่ล้อมรอบห้องนั้นหมด ทั้งๆที่ การจองห้องพักแบบเป็นหมู่คณะ ทางโรงแรมน่าจะจัดให้ ติดๆกันหมด แต่ก็ปรากฏว่าทางบริษัทเราไม่มีใครได้ห้องนั้นเลย  เหมือนว่ามันถูกเว้นไว้ หรือถูกปิดตาย จากคุณ : CraZyBMW - [ 5 มี.ค. 48 21:41:03 ]

ความคิดเห็นที่ 38 อีกเรื่องนึง ตอนปีใหม่ 2005 เนี่ยแหละ ผมกับแฟน และเพื่อนแฟนที่เป็นแฟนกันอีกสองคน นัดกันไปเจอ แถวๆโรงแรมใกล้ ส้มตำปูม้า แถวๆ พัทยาน่ะ ไม่รู้ว่าเป็นโรงแรมเดียวกะที่คนอื่นๆเล่ามารึป่าว ตอนกลางวันก็ไปกินส้มตำกัน เพราะเพื่อนเค้า มาเปิดห้องไว้ที่โรงแรมแถวนั้น ส่วนตัวผมกับแฟนก็ ไปเช้าเย็นกลับอะครับ ไม่ค้าง เหมือนเพื่อนสองคนนั้น  หลังจากไปเที่ยวนั่นเที่ยวนี้ กินจนอิ่มก็กลับมาที่ห้องตอน เกือบๆเที่ยงคืนมั้ง ก่อนจะกลับก็มาแวะพักนิดหน่อย แฟนผมกับเพื่อนๆ ก็นั่งคุยกันไป ส่วนผมก็เดินไปเข้าห้องน้า พอดี มีแสงจากด้านนอก สว่างมากพอที่ผมเข้าห้องน้ำโดยไม่ได้เปิดไฟได้  ผมก็เห็นเป็นเงา ตะคุ่มๆ ของพุ่มไม้ (รึป่าว) เป็นรูปหัวคน หัวผู้หญิง อยู่ตรงกระจก ผมก็ยังมองอยู่ว่า โห เงาต้นไม้ช่างเหมือนหัวคนเลย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะนึกว่าคนอื่นคนเห็น และไมมีอะไร   หลังจากนั้นผมกับแฟนก็กลับกันก่อน ก็เลยขับรถออกมาจากลานจอดของโรงแรม ปรากฏว่า วิทยุทีเปิดอยู่เกิดดับ ไม่มีเสียง เปิดซีดีก็ไม่ได้ ไม่มีเสียงเลย จนผมต้องปิดไป ขับไปซักพัก เปิดอีกที ก็ติดไม่มีปัญหาอะไรเลย ผมกับแฟนยังงงๆ  กันอยู่ ขับไปซักพักยังไม่ได้ออกจากพัทยาเลยแฟนผมบอกว่า แวะปั๊มหน่อยจะเข้าห้องน้ำ ผมรออยู่ในรถ แฟนผมเข้าไปสักพัก ก็วิ่งออกมาหน้าตาตื่น แล้วบอกว่า ไม่รู้อะ อยู่ๆ ก็ขนลุกขึ้นมา เลยรีบออกมา จากนั้นวันต่อๆมา ก็คุยกับเพื่อนที่ไปค้างถามว่า มีอะไรมั้ย เพื่อนบอกว่าไม่มีอะไรนี่ ผมก็เออ คงไม่มีอะไรมั้ง แต่เพื่อนอีกคนบอกว่านอนไม่ค่อยหลับ ผมเลยไม่รู้ว่าที่ผมเห็นมันคืออะไร ว่างๆจะต้องไปพิสูจน์ว่าหลังห้องน้ำห้องนั้นมีอะไรอยู่ อาจจะมีต้นไม้ก็ได้ ถึงทำให้เกิดเห็นเป็นเงา อย่างในรูป จากคุณ : CraZyBMW - [ 5 มี.ค. 48 21:51:44 ]

ความคิดเห็นที่ 39 อุ๊ย .... ว่างมาเล่นเนตช่วงนี้ ได้อ่านกระทู้โดนใจ ประสบการณ์สยองขวัญ แต่ละท่านนี่ อ่านแล้วไม่กล้า อาบน้ำดึก ๆ ไปหลายวันเลยจ๊ะ -------------------------------------------------------- เมื่อปลายปีที่แล้ว เคยว่าจะเล่าเรื่องเจอผีที่ปารีส แต่ก็ไม่ได้เล่า เนื่องจากกระทู้นั้น เป็นกระทู้บันทึกเรื่องน่าอายเอาไว้ กลัวว่าจะไม่เข้ากะบรรยากาศ .... มาวันนี้ ป้าเวนดี้ ก็ขอเล่ามั่งอะจ๊ะ ------------------------------------------------------- สมัยโน้นตอนยังไม่แต่งงาน เพื่อนทั้งฝูง ชวนไปเที่ยวยุโรปกัน ไปสุดท้ายทริป เอาที่เมืองปารีส ฝรั่งเศส โรงแรมที่พักอยู่ริมแม่น้ำแซนท์ เป็นโรงแรมประมาณ 2ดาวครึ่ง ตัวโรงแรมเป็นตึกเก่าโบราณแท้ เสียดายที่จำชื่อโรงแรมไม่ได้ พวกเราพักที่โรงแรมนี้ 2 คืน คืนแรกก็ผ่านไปด้วยดี ไม่มีปัญหา แม้จะมีการเล่าเรื่องผี ๆ ที่ปารีส กันอยู่บ้าง ด้วยความคะนองปาก เพราะสถานที่ท่องเที่ยวที่นี่ ตามประวัติศาสตร์ ก็ฆ่ากันตายเป็นพะเรอเกวียน ทั่วทุกย่อมหญ้า ของเมืองก็ว่าได้ คืนที่สอง เพื่อน ๆ ตัวดี ทั้งหญิง-ชาย พากันส่งท้ายปารีสด้วยการไปดูระบำลิโด้ ส่วนฉันเป็นคนเดียวที่ไม่ได้ไปด้วย เนื่องจากรู้สึกว่าค่ำคืนนั้น มันหนาวเข้ากระดูกยังไงชอบกล เลยขอขอตัว อยู่ แพคกระเป๋าที่ห้องจะดีกว่า ก่อนเพื่อนจะออกไปกำชับว่า ไม่ต้องล๊อคประตูห้องนอนด้านใน คือ... ประตูห้องของโรงแรมนี้ มี 2 ชั้น เปิดด้านนอกด้วย คีย์การ์ด เข้าห้องมาซ้ายมือ คือห้องน้ำ ขวามือคือที่แขวนเสื้อโค้ท ก้าวเท้าขึ้นไปไม่ถึง 5 ก้าว ก็จะเป็นประตูชั้นที่ 2 เพื่อเข้าห้องนอน ต้องใช้กุญแจไข แล้วประตูห้องก็ทั้งหนัก ทั้งใหญ่เลย ดูทมึน ๆ ชอบกล แพคของเสร็จประมาณ เที่ยงคืนได้ หลังจากอาบน้ำเสร็จก็ไปส่อง ๆ ที่หน้าต่างดูวิวภายนอก ก็ไม่เห็นอะไร นอกจากไฟสลัว ๆ ตามถนน ให้ความรู้สึกวังเวง เงียบเชียบ จริงๆ เพิ่งสังเกตว่า หน้าต่างก็เป็นหน้าต่างกระจกบานโต ปิดสนิทอยู่ ภายในห้องอุ่นด้วยฮีทเตอร์กำลังดีอยู่แล้ว เลยไม่ริจะเปิดหน้าต่างหาเรื่อง เปิดทีวี เป็นเพื่อน ล้มตัวลงนอน เห็นว่าเกือบตี 1 แล้ว เพื่อนก็ยังไม่กลับ แว่บนึง เมื่อนึกขึ้นได้ว่าอยู่คนเดียวก็รู้สึกกลัวเหมือนกัน ก็เลยเปิดไฟในห้องเพิ่ม จู่ ๆ ..... ก็มีเสียงผู้ชายพูดภาษาฝรั่งเศสเร็วปรือส์ ใส่ที่หูข้างขวา ชัดอย่างกับพูดอยู่ในหู ฉันหันขวับไปมอง ก็ไม่เห็นว่ามีใคร ใจตอนนั้นคิดแต่ว่า เออ.. โรงแรมนี่เห็นเก่า ๆ แต่ก็ทันสมัยดี มีรีโมทฟังเสียงทีวีที่ตรงหัวเตียงด้วย คิดว่าตัวเองคงกลิ้งไปกดโดน ก็เลยคุ้ยหมอน คุ้ยที่นอนหาปุ่มรีโมทที่ว่า ก็ไม่เจออะไร ก็เลยนอนดูหนังต่อ เสียงที่พูดข้างหูก็เงียบไป อีกสักพัก ก็มีเสียงพูดที่ข้างหูใหม่ นั้นก็รู้สึกแปลก ๆ แล้ว แต่ก็ทำใจแข็งทำฟอร์มตั้งใจฟัง ทั้ง ๆ ที่ฟังไม่ออก มองไปที่ทีวี ..... ขนลุกซู่ เลย ! ตอนนั้นบอกกับตัวเองว่า .... ซวยแล้วตู ตูเจอผีหลอกแหง เพราะเสียงที่พูดเป็นผู้ชาย แต่ในทีวีเป็นเพลงอยู่ มันคนละเรื่องกันเลย .... ไม่ทันคิดอะไรต่อ จู่ ๆ ทีวีก็ดับไปเฉย ๆ ฉันร้องจ๊ากกก .... กระโดดลุกจากเตียง วิ่งไปที่ประตู เปิดออกไปได้ ก็เจอกับห้องน้ำ ที่ดันปิดไฟมืดสนิท ตอนเผ่นออกจากห้องไปยืนอยู่ที่ทางเดินไม่กล้ามองไปที่ห้องน้ำเลย กลัวเห็นใครอยู่ในนั้น โถงทางเดินแคบ ๆ มืด ๆ ใช่จะน่ากลัวน้อยกว่า ต้องมีใครสักคนกดสวิทซ์เปิด มันถึงจะติดสักแป๊ป แล้วเดี๋ยวก็จะดับต่อ ( เป็นการประหยัดไฟฟ้าของเค้า ) ฉันเลยหันกลับเข้าห้อง ทีนี้หลับหูหลับตาเปิดไฟให้มันหมดทั้งห้องเลย กลับเข้ามาอีกที ทีวี ดันเปิด ฉันย้ายตัวเองไปนอนอีกเตียง เพราะทั้งง่วง ทั้ง กลัว ทั้งแค้นเพื่อน ที่ไม่รู้จักกลับมาหลับมานอน โดยที่ไม่ลืม เปิดประตูห้องนอนนั้นง้างไว้สุด ๆ เอาเก้าอี้มาคั่นไว้อีกต่างหาก เพราะหากมีอะไรอีกล่ะก็ ฉันก็จะได้เปิดแค่ประตูด้านนอกแล้ววิ่งออกไปได้ทันท่วงที ผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ ฉันหลับไปทั้ง ๆ ที่กลัว ๆ นั่นแหละ สลึมสลือ อีกที เพราะได้ยินเสียงโหวกเหวกโวยวายของเพื่อน ที่คงจะกลับมากันแล้ว แต่ฉันก็ลืมตาแทบไม่ขึ้นด้วยความง่วง จึงไม่ได้ ตื่นขึ้นมา พอตอนเช้า .... ตื่นมาก็ดันไม่เจอใครแล้ว จากคุณ : เวนดี้ แฟน ปีเตอร์แพน - [ 6 มี.ค. 48 14:40:56 A:203.113.32.13 X:203.151.140.112 TicketID:074336 ]

ความคิดเห็นที่ 40 รีบอาบน้ำ ลงไปเจอเพื่อนกินอาหารเช้าอยู่ที่ห้องอาหาร กำลังคุยกันขโมงโฉงเฉง พอเจอฉัน รูมเมดก็ต่อว่าซะ " เฮ้ย ! บอกว่าไม่ให้ปิดประตู แถมล็อคให้ด้วย นะแก เนี๊ยะ เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น พวกชั้นต้องลงไปให้คนของโรงแรมมันมาไขกุญแจเข้าห้อง " ฉันฟังแล้วก็ตาเหลือก ... อ้าปากหวอ เพราะประตูห้องนอนน่ะ ฉันง้างไว้สุดฤทธิ์ แถมยังเอาเก้าอี้ไปขัดไว้อีก ตะหาก ก็เลยต้องเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนฟัง ทุกคนตาเหลือก ไม่แพ้กัน และก็ได้ความมาว่า ... ตอนที่เพื่อนกลับมานั้น มันปาเข้าไปตี 4 กว่า ๆ แล้ว พอเข้าห้องมาได้ ก็มาโวยวาย เขย่าตัวฉัน ฉันก็ว่า ฉันรู้นะว่าเพื่อนกลับมากันแล้ว แต่เพื่อน ๆ บอกว่า ... ปลุกเท่าไหร่ ก็ไม่ตื่น หลับสนิทเลย ไม่มีแววว่าสลึมสลือ แม้แต่น้อย ก็เลยนึกคุยกันต่อไม่หลับไม่นอน จนห้องอาหารเปิด ก็เลยลงมาดื่มกาแฟกัน ...... จนทุกวันนี้ ฉันก็นึกภาพเห็นตัวเองในเวลานั้น นอนหลับสนิท และที่ประตูห้องนอนนั้นเอง ก็มีผู้ชายโบราณ ๆ เป็นเงาจาง ๆ ค่อย ๆ ยกเก้าอี้ที่กั้นห้องออก โดยมีประตูห้องนอน ใหญ่ ๆ หนัก ๆ ทมึน ๆ ค่อย ๆ ปิด ช้า ๆ ๆ เป็นภาพซ้อนกันอยู่ ผู้ชายคนนั้น อาจมายืนดูฉันหลับอยู่ และพูดว่า " เซ็ง ... หลอกอยู่ตั้งนาน ที่แท้ก็ฟังไม่ออกเหรอเนี๊ยะ " ----------------------------------------------------------- แต่ยังไงก็ตาม ฉันก็ยังโชคดีกว่าแฟน ที่ถัดมาอีกเพียงอาทิตย์เดียว เค้าก็พาลูกน้องไปดูงานที่ปารีส และถ่ายรูปได้ ผู้หญิงหัวขาด มา ที่แถวหน้าโอเปร่าเฮ้าส์ ! จากคุณ : เวนดี้ แฟน ปีเตอร์แพน - [ 6 มี.ค. 48 15:02:41 A:203.113.32.13 X:203.151.140.112 TicketID:074336 ]

ความคิดเห็นที่ 41 มัวแต่เล่าเพลิน ค่ะ เกือบลืมสวัสดี คุณโดดเดี่ยวผู้น่ารักไป สวัสดีค่ะ สวัสดีทุก ๆ ท่านด้วยค่ะ จากคุณ : เวนดี้ แฟน ปีเตอร์แพน - [ 6 มี.ค. 48 15:28:15 A:203.113.32.13 X:203.151.140.111 TicketID:074336 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เย่ อ่านจบทั้ง 2 กระทู้แล้ว จากคุณ : 001 JZ Team - [ 6 มี.ค. 48 18:26:59 ]

ความคิดเห็นที่ 43 สวัสดีค่ะป้าเวนดี้ จากคุณ : โดดเดี่ยวผู้น่ารัก - [ 6 มี.ค. 48 18:49:02 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เล่าบ้างค่ะ .. สดๆร้อนๆสองวันมานี้เอง เมื่อสามวันที่แล้วมีญาติผู้ใหญ่ของที่บ้านปะสบอุบัติเหตุ เสียชีวิตค่ะ .. ก็มีการนำศพมาทำพิธีทางศาสนาที่วัดแถวๆ อยุธยา .. ตอนนี้เราไม่ได้อยู่เมืองไทยพอเกิดเหตุการณ์ขึ้นก็ไม่มี ใครโทรมาบอก .. แต่บังเอิญว่าสองวันที่แล้วโทรกลับ เมืองไทยพอดี โทรเข้ามือถือน้องชาย .. พอเค้ารับขึ้นมา เราได้ยินเสียงพระสวดแล้วตอนนั้นเป็นเวลาหัวค่ำของไทย เราเลยรู้เลยว่าน้องต้องอยู่ในงานศพแน่ๆ .. ก็เลยคุยถาม กับน้องว่าเกิดอะไรขึ้น น้องก็เลยลุกออกมาจากศาลาเพื่อคุยโทรศัพท์กับเรา พอคุยไปได้สักพัก .. น้องก็เงียบไป .. แล้วก็พูดขึ้นมาว่า พี่ (ชื่อเรา) .. เมื่อกี้ (ชื่อน้องเรา) เห็น ............ เราสวนไปทันทีเลยว่า .. หยุดอย่าเพิ่งพูด (จากประสบการ ณ์ส่วนตัวค่ะ .. ว่าเห็นแล้วห้ามทัก) แล้วเราก็ถามน้องว่า ตอนนี้อยู่ตรงไหน .. มีคนอื่นอยู่รอบๆหรือเปล่า .. น้องเรา ก็เดินสำรวจอยู่ว่าที่เห็นเมื่อกี้คืออะไร .. ก็ตอบว่าอยู่คน เดียวไม่มีใครนะ ออกมายืนตรงที่มีเจดีย์เล็กๆเยอะๆ (น้องเราไม่ได้อยู่เมืองไทยนานแล้วไม่ค่อยได้ไปวัด .. เค้าไม่รู้ว่าเจดีย์เล็กๆนั่นคือโกศใส่กระดูกผู้ล่วงลับ) สรุปคือน้องเราไปยืนคุยโทรศัพท์ในป่าช้าค่ะ เราเลยบอกให้หันไปขอโทษใครก็ตามที่น้องเรามาล่วงเกิน แล้วให้รีบเดินออกมา .. แล้วเราถึงให้เค้าเล่าว่าเห็นอะไร เค้าบอกว่าตอนกำลังคุยกับเราอยู่ .. ตอนนั้นก็คิดว่าแถว นั้นไม่น่าจะมีคน .. แต่จู่ๆก็มีคน (?) เดินผ่านหน้าเค้าไป น้องเราบอกว่าไม่ทันเห็นหน้าชัด แต่ที่น้องเราเห็นสูงกว่า สองเมตรแล้วตัวยาวแล้วขาสั้นๆ .. แล้วแขนสองข้างยาว เกือบถึงพื้น .. แล้วนิ้วมือยาวมาก ถ้าเป็นคนอื่นเล่าเราอาจจะมีเถียง .. แต่น้องเราไม่โกหก หรือหลอนเองแน่ .. เพราะเค้าไม่ได้มีอาการตกใจกลัว หรือลนเลย .. เค้าก็เล่าให้คุณแม่ฟัง .. คุณแม่ก็เลยให้ กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลไปให้ใครก็ตามที่มาให้เห็นค่ะ แต่นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกกับประสบการณ์เรื่องพวกนี้ค่ะ แต่ไม่กล้าพิมพ์มากตอนนี้เราอยู่คนเดียว .. กลัวอ่ะ จากคุณ : ไฉไล - [ 6 มี.ค. 48 20:25:37 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ตามมาอ่านอีกรอบ ขนลุก กลัว กลัว จากคุณ : tuarlek - [ 6 มี.ค. 48 22:02:14 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เล่าเหอะ เล่าเหอะ สนุกดีค่ะ จากคุณ : onearth - [ 6 มี.ค. 48 23:37:49 ]

ความคิดเห็นที่ 47 อ่านแล้วก็ขอแชร์เรื่องบ้างดีกว่า เราเป็นคนไม่ค่อยเจอเรื่องแบบนี้เท่าไหร่ อย่างมาก็แค่ได้ยินเสียงหรือเห็นแวบๆ แต่เรื่องที่เราจะเล่าเป็นเรื่องที่เรียกว่า เจอกันเป็นกลุ่ม หลายๆคน ในเวลาเดียวกัน อาจจะยาวซะหน่อย เรื่องเกิดขึ้นเมื่อ 3 ปีก่อน เราต้องไปทำงานแคมปัสทัวร์ที่มหาลัยหลายๆจังหวัด บังเอิญเหตุที่เกิดหนักที่สุด คือ จ. สุรนารี เราและทีมงานได้ไปพักที่รร. ในตัวมหาลัยกัน มหาลัยนั้นถ้าเอ่ยชื่อใครๆก็รู้จักดี ขอไม่เอ่ยชื่อไว้ที่นี้ มหาลัยกว้างมาก ขนาดมีโรงแรมในตัว ซึ่งส่วนมากโรงแรมจะใช้เป็นที่พักสำหรับเวลามีสัมมนาต่างๆ ช่วงที่เราไปนั้นเพิ่งมีกลุ่มที่มาสัมมนากลับไป เลยเหลือแต่กลุ่มของเราอยู่หลายยี่สิบชีวิต มีทั้งศิลปินที่มาโชว์, ทีมงานต่างๆ ห้องพักทั้งหมดอยู่ชั้น 5 โดยตึกจะเป็นรูปตัวแอล บางห้องจะมีประตูเปิดห้องสองห้องให้ติดกันได้ คืนแรกที่เช็คอิน ตี 3 เกือบตี 4 นั่งรถตู้มาจากขอนแก่น เสร็จจากมหาลัยที่นั่น ทุกคนก็เหนื่อยมาก เลยรีบแยกย้ายเข้านอน ในคืนนั้น มีแค่ไม่กี่ห้องที่เปิด เพราะศิลปิน หรือว่าทีมงานบางส่วนยังไม่มาถึง คืนแรกผ่านไปไม่มีอะไร แต่คืนที่ 2 ซึ่งเป็นคืนสุดท้าย เกิดเรื่องที่ทุกคนคาดไม่ถึง จริงๆมันเกิดตั้งแต่ตอนเย็นที่จัดงาน งานจะเป็นแนะแนวเกี่ยวกับการทำงานทีวี และมีศิลปิน 3 - 4 วงไปเล่นโชว์ เหตุการณ์แปลกๆก็เกิดขึ้น ระหว่างงานจะมีการถ่ายกล้องวีดีโอ เพื่อเอาภาพโชว์ออนบนจอบนเวที อยู่ดีๆกล้องก็ถ่ายไม่ได้ ติดและดับ ติดแล้วดับ ซึ่งตากล้องเองก็ไม่รู้ว่าเป็นไร ทั้งๆที่เพิ่งเสร็จงานมาจากขอนแก่น กล้องไม่น่าจะเสีย เลยไปยืมกล้องอีกตัวหนึ่งเป็นของเด็กมหาลัยมาใช้แก้ขัด พอเสร็จงานเพื่อนที่ทำงานเราคนที่เป็นตากล้อง ก็ไปเก็บของในรถตู้ ซึ่งรถตู้ปกติจะมีเก้าอี้ 3 แถว แต่รถตู้ที่บริษัทจะเอาแถวสุดท้ายออกเพื่อใช้เก็บของ พวกกล้อง และอุปกรณ์ เพื่อนตากล้องเรา ยังไงไม่รู้วิ่งกลับมาในหอประชุมที่จัดงาน หน้าซีด ผมตั้งๆ ตาค้างแบบช็อค เหมือนคนเห็นผี ซึ่งเป็นครั้งแรกที่เราเข้าใจว่าเวลาคนเห็นผีจะเป็นงี้เอง ทุกคนได้แต่ซักเพื่อนเราว่าเกิดไรขึ้น มันก็เงียบจนในที่สุด มันก็พูดออกมาว่า เมื่อกี้ตอนไปเก็บกล้องที่รถตู้คนเดียว มันยกของไปไว้ข้างท้าย ที่นี้ตอนดึงกล่องต่างๆจัดไว้เพื่อจะได้ปิดท้ายได้ เลยปีนขึ้นไปบนท้าย ทีนี้ตรงเก้าอี้แถว 2 มีเด็กหัวจุก มือข้างหนึ่งชันคางอยู่ ยิ้มกึ่งหัวเราะให้มัน เพื่อนเราตกใจมาก เพราะระยะประชิดตัวมาก เลยกระโดดแบบออโตเมติค ไม่ปิดท้าย ทิ้งกุญแจเสียบไว้ รีบวิ่งเข้ามา คนขับรถก็ทวงกุญแจคืน แต่เห็นมันหน้าซีดเลยซักกันใหญ่ เพื่อนเราคนนั้นเจอผีครั้งแรกในชีวิต เลยปอดไปเลย แต่อันนี้เพราะเราผิดเอง ที่ลืมไปไว้ศาล ศาลมันไกลมาก จากตัวหอประชุม แล้วเราไม่มีเวลาวุ่นๆ เลยลืมบอกน้องที่มหาลัยให้ขี่มอเตอร์ไซค์พาไปไหว้ เลยเจอดี จากคุณ : ปลารุ้ง - [ 7 มี.ค. 48 10:19:19 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ตกดึกหลังจากออกไปกินข้าวกันในตัวเมือง กลับมานอนที่โรงแรม ที่โรงแรมจะมีคาราโอเกะ สต๊าฟบางส่วนก็ลงไปร้อง แต่เราเหนื่อยมากเลยกลับขึ้นมาก่อน เรานอนกับเจ้านายเราสองคน พอเรากลับไปที่ห้องก็อาบน้ำ แต่รู้สึกห้องมันวังเวง และทึมยังไงไม่รู้ ก็เปิดไฟไว้หมดเลย เปิดทีวี จำได้ดูเอ็มทีวี หลังจากอาบน้ำเสร็จ ก็เช็คงาน เช็คอะไรต่างๆ กำลังเคลิ้มๆ ได้ยินคนมาเคาะห้อง เราก็นึกว่าเจ้านายกลับมา เลยตะโกนว่าไม่ได้ล็อค แต่ก็ไม่ยอมเปิดมาซักที เลยปิดทีวี เดินไปเปิด ไม่มีใคร เราก็นึกว่าเราหูฝาด เลยไปนั่งที่เตียงต่อ หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงคนเดินผ่านหน้าห้อง แบบได้ยินเหมือนเอาเท้าลากพรม เดินไปมา เราก็นึกว่าพวกทีมงาน หรือศิลปินกลับมา เลยไปส่องดูที่รูประตู แต่เชื่อมั้ย ไม่มีใครเดิน มีแต่เสียง กลัวละสิ เลยล็อคประตูซะเลย เปิดทีวีลั่น พยายามนอนไปทั้งยังงั้น จนหลับไป ตื่นมาตอนเช้าก็ได้เรื่องว่า รุ่นพี่ผู้ชายที่ทำงาน นอนอยู่ห้องตรงข้ามเรา เค้าทำห้อง   2ห้องต่อกัน นอนกัน 4 คน แต่พี่คนหนึ่งนอนไปฝันว่า มีผู้หญิงใส่ชุดสีแดง แต่งหน้าจัดๆ ค่อนข้างเซ็กซี่ (อ่ะนะ) บอกว่ามาขอนอนด้วยคน แต่พี่เค้าปากหมา เลยบอกว่า ไม่เอาหรอก แก่อย่างงี้ผมไม่ไหว ผู้หญิงคนนั้นโกรธมาก หน้าเค้าเปลี่ยนกลายเป็นผู้หญิงแก่ ผมกลายเป็นขาวไปหมด แล้วพี่เค้าก็รู้สึกว่ามีคนขึ้นมาขย่มบนตัว ทีนี้พี่อีกคนที่นอนเตียงข้างๆ ยังไม่หลับดี สะดุ้งตื่น เพราะพี่เค้าตัวกระตุก เลยเหมือนอาการไม่ดี เลยมาปลุก พอตื่นขึ้นมาเค้าก็เล่าให้ฟัง เท่านั้นแหละ จากห้องหนึ่งย้ายไปนอนอีกห้องหนึ่งแล้วล็อคประตูห้องนั้นไว้ กลายเป็นห้องหนึ่งนอนกัน 4 คน แต่มีเพื่อนอีกคนหนึ่ง เป็นพิธีกร เค้าไปไหนเจอพี่ประจำ เรียกว่า ตัวเรียกผี เพราะฉะนั้นจะไม่มีใครนอนกับเค้า (อันนี้จริงๆ) เค้าดันไปนอนตรงที่มันเป็นตัวฐานตัวแอลอยู่คนเดียว  แล้วเค้าก็เจอแบบเรา คือ มีคนมาเดินหน้าห้องลากเท้าบนพรม ทั้งๆ ที่ตรงแถวนั้นมีห้องเค้าอยู่คนเดียวที่มีคนพัก มาเคาะประตู แต่เปิดไปไม่เจอใคร แต่ที่หนักสุด คือ มีเสียงเคาะกระจกจากระเบียงข้างนอก แล้วเค้าทนไม่ไหว เลยมาขอนอนที่ห้องรุ่นพี่ที่เจอผีอำกัน ส่วนเพื่อนตากล้องที่เจอน้องหัวจุก อยู่คาราโอเกะจนตี 3 กินเหล้าจนเมา เพื่อให้หลับ จะได้ไม่เจอผี และมีทีมงานที่มาทำเสียงกับไฟ เค้าบ่นให้เราฟังว่า นอนไม่ได้เลย เพราะมีคนมาเคาะห้อง แต่เปิดแล้วไม่มีใคร จนบัดนี้ก็ยังไม่รู้เลยว่าที่โรงแรมนั้นมันมีอะไร แต่ที่แน่ๆมหาลัยนั้นเจ้าที่ค่อนข้างแรงมาก เพราะเป็นที่เก่าแก่ จากคุณ : ปลารุ้ง - [ 7 มี.ค. 48 10:20:22 ]

ความคิดเห็นที่ 49 คิดอยู่ตั้งนานว่าจะเล่าดีเหรอเปล่า เพราะมันอาจเป็นแค่คิดไปเองเนื่องจากความป้ำ ๆ เป๋อ ๆ ของตัวเอง คือเมื่อหลังปีใหม่ที่ผ่านมาได้ไปเที่ยวทีลอซูกับที่บริษัท ทุกอย่างปกติจนกระทั่งตอนที่จะกลับจากทีลอซู คนอื่น ๆ เขากลับกันหมดแต่เรากลับค้างอยู่คนเดียว อาจจะเป็นแค่พลัดหลงก็ได้ แต่ที่แปลกคือทั้ง ๆ ที่เราก็เกาะติดคนอื่นอยู่ตลอด ห่างไปแค่ไม่กี่ก้าว หันไปถ่ายรูปน้ำตกไม่กี่นาทีคนอื่นหายเกลี้ยง ตอนนั้นยังไม่ตกใจ เพราะนาฬิกาบอกว่าอีกชั่วโมงครึ่งจะถึงเวลากลับ แต่ไม่อยากอยู่ต่อแล้วก็เลยเดินออกมาจากน้ำตก แล้วตามประสาคนเดินเร็วประมาณสิบนาทีก็ถึงจุดนัดหมายตรงลานจอดรถ แต่ไม่เห็นใครเลย มาถึงตอนนี้ก็ยังไม่คิดอะไรเพราะนาฬิกาอีกนั่นเอง เลยนั่งรอนอนรออยู่นานจนชักเอะใจ ถามคนแถวนั้นจึงได้รู้ว่านาฬิกาเราช้าไปหนึ่งชั่วโมง!!!!!!! แต่มันไม่ได้ตายนะ เพราะยังเดินอยู่เรื่อย ๆ ถึงตอนนี้ก็ยังใส่อยู่ เดินปกติด้วย เอาละวา ไม่รู้จะทำไงเลยโทรศัพท์กลับไปรีสอร์ตให้เขามารับ โอย น้ำตาแตกเป็นเด็กหลงทาง กว่าจะได้กลับก็ค่ำมืด ถึงตอนนี้ยังฟังปกติ เหมือนแค่เรื่องเด็กหลงธรรมดา แต่พอกลับมามีคนเล่าให้ฟังว่าคณะที่กลับมาก่อนกลับช้ากว่ากำหนดตั้งเกือบชั่วโมง แล้วทำไมเราที่ช้ากว่าไม่กี่นาทีถึงกลับมาไม่ทัน นอกจากนี้ยังมีคนเห็นว่าเราเดินสวนกับเขาที่ลานจอดรถ ทั้งที่เราไม่เห็นเขา!!! มาลองนึก ๆ ดู สงสัยจะโดนเจ้าป่าเจ้าเขาเล่นเอาซะแล้ว ยิ่งเป็นคนประเภทเจอเรื่องแบบนี้บ่อย ๆ มาตั้งแต่เด็กด้วย แต่ก็ยังดีที่ปล่อยกลับมา ไม่งั้นไม่รู้เหมือนกันว่าจะเป็นไง จากคุณ : ironica - [ 7 มี.ค. 48 10:35:12 ]

ความคิดเห็นที่ 50 จ.สุรนารี มันคือ จังหวัดอะไรง่ะ เป็นจังหวัดใหม่ หรือคะ หรือว่า อำเภอสุรนารี โคราช จากคุณ : ต้นลูกตาล - [ 7 มี.ค. 48 14:44:39 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ขอบคุณคุณต้นลูกตาลค่ะ เราช่วยบอก เราพิมพ์ล่ะค่ะ ขอบคุณนะค่ะ จากคุณ : ปลารุ้ง - [ 7 มี.ค. 48 15:33:41 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เข้าใจแล้วค่ะคุณปลารุ้ง จากคุณ : ต้นลูกตาล - [ 7 มี.ค. 48 20:49:00 ]

ความคิดเห็นที่ 53 พ่อกับแม่ ชอบบอกเสมอๆค่ะว่า ก่อนจะนอนที่ไหน ให้ยกมือไหว้ หรือบอกกล่าวเจ้าที่เจ้าทางเขาก่อน มาอยู่เมืองนอก เราก็ยังบอกนะ บอกเป็นสองภาษาเลย กันไว้ก่อน จากคุณ : nailz22 - [ 8 มี.ค. 48 08:23:30 ]