ความคิดเห็นที่ 1 บางครั้งบนเส้นทางที่จุดหมายยังยาวไกลการขับรถคนเดียวก็เป็นสิ่งที่น่าเบื่อไม่ใช่น้อย อย่ากระนั้นเลยลองหาอะไรที่แปลกใหม่ให้กับชีวิตบ้าง อย่าให้เสียงเพลงในขณะนี้มันเสียดแทงเอาเลย ชีวิตเก่าๆ เส้นทางเก่าๆ บนถนนสายเก่า ว่าแล้วก็เลี้ยวซ้ายไปตาป้ายบอกทางบางเบิด ชื่อนี้คุ้นหูมาแต่เล็กแต่น้อย แตงโมบางเบิดที่ระบือลือเรื่องเมื่อครั้งวัยเด็กที่มีปิกอัพคันเก่าพร้อมกับเสียงแว่วผ่านลำโพง “แตงโม มาแล้วครับแตงโม แตงโมบางเบิด ไม่หวานไม่ร่อน ไมคิดเงิน” วนซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้น ยังจำได้ติดหู นอกจากนั้นยังนึกถึงบุคคลหนึ่งที่เคยได้อ่านประวัติจากการเรียนและประโยคที่จำได้ถึงวันนี้ “’เงินทองเป็นของมายา ข้าวปลาสิของจริง” ของหม่อมเจ้ากฤษดากร บิดาแห่งเกษตรแผนใหม่ของไทย คนบ้าเมื่อในอดีตแต่เป็นแสงเทียนดวงแรกแห่งชีวิตในวันที่หันหลังกับสังคมเมือง แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 48 22:36:55 จากคุณ : ต้นเขียน (ต้นเขียน) - [ 2 เม.ย. 48 22:36:32 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ถนนลาดยางสีดำสะท้อนเปลวแดดบนถนนว่างเปล่าช่างเงียบเหงาดูจะเปลี่ยวเปล่าผู้คนอาจด้วยไม่ใช่เส้นทางท่องเที่ยวของคนทั่วไปแถมยังไม่ค่อยมีการโปรโมทผ่านสื่อให้คึกโครมนัก  แม้จะเคยเห็นงานเขียนแวบๆจากหนังสือนำเที่ยวชั้นนำของไทย ขับเข้ามาไม่นานถนนก็นำเลียบสู่ชายหาดบางเบิด หาดทรายยามนี้เงียบสงบเหมาะเป็นที่พักใจของดวงใจอ่อนล้า ไปสูดไอดิน สดชื่นกลิ่นน้ำ งามล้ำหาดทราย ภาพของชาวหาดยาวสุดลูกหูลูกตาปรากฏอยู่ข้างหน้า เกลียวคลื่นหยอกล้อกับสายลมโถมทาบสู่หาดทรายคล้ายดังแกล้งหยอกเย้า ให้ใจหายค่ำเล่น เพราะรักดอกจึงหยอกเจ้า... จากคุณ : ต้นเขียน (ต้นเขียน) - [ 2 เม.ย. 48 22:37:43 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ถนนยังพาดผ่านไปกับหาดทรายขาว จนอดไม่ไหวที่จะต้องเปิดกระจกเพื่อรับกลิ่นไอแห่งมหาสมุทร และสายลมอ่อนโรยผาดผ่าน ขณะเดียวกันสิ่งที่ไม่ขาดคิดก็สะดุดให้ต้องหยุดมอง โครงการอันเนื่องจากพระราชดำริของล้นเกล้าชาวไทย ในที่เหมือนถูกลืมพระองค์กับทรงนำพัฒนามาสู่หมู่ชน...เย็นศิระเพราะพระบริบาล ภายในโครงการพระราชดำริร่มรื่นด้วยแมกไม้นาๆพัน เป็นสภาพป่าชายหาดที่ร่มครึ้ม เสียดายไม่มีเวลามากนักจึงมิได้แวะเข้าไปได้แต่เพียงแต่มองจากภายนอก สายถนนยังคงพาเรียบสู่ชายทะเล ทะเลเวิ้งว้างร้างผู้คนมีเพียงเกลียวคลื่นและสายลมพา เวิ้งฟ้ามหาสมุทรสีคราม ขับมาไม่นานก็พานพบป้ายหินทรายขนาดใหญ่ ที่ทำให้รู้ว่าได้ข้ามจากเขตจังหวัดประจวบจังสุดท้ายของภาคกลางมาสู่ประตูแห่งทักษิณ บนป้ายเขียนไว้ว่า “หนึ่งในสยาม เนินทรายงามที่ชุมพร” จนต้องแวะชมเป็นเนินทรายที่สูงใหญ่น่าจะเป็นเนินทรายชายหาดที่มีเพียงแห่งเดียวในประเทศหรือเปล่าไม่แน่ใจ แต่ความกว้างขวางจนดูคล้ายยืนอยู่กลางทะเลทรายอันกว้างใหญ่มีผืนน้ำเป็นฉากหลังเบื้องล่างชวนให้นั่งมองจนไหลหลง จากคุณ : ต้นเขียน (ต้นเขียน) - [ 2 เม.ย. 48 22:39:13 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เส้นทางสายนี้ยังคงนำไปพบความงามอีกมากมายจนได้แต่คิดว่าหากมีโอกาสกลับมาสัมผัสอีกสักครั้ง ณ. ที่แห่งนี้เวลาดูจะไม่มีความหมาย ห่างความวุ่นวาย แต่สุดท้ายก็ต้องกลับเข้าสูความจริง หลังจากเสียเวลาในการเดินทางมามากโขเพราะจุดหมายยังอยู่อีกไกล จึงจำใจต้องกลับสู่เส้นทางสายเก่าที่มาบอำมฤตที่วันนี้ไม่มีร่องรอยแห่งความหายนะจากพายุเกย์อีกแล้ว เช้าวันใหม่ตื่นนอนคล้ายๆ กัน เดินทางดั่งทุกวันเพื่ออกฝ่าฟัน ปัญหาความเป็นอยู่ หวังแค่เพียงผ่านวันได้พ้นวัน มีชีวิตถึงวันรุ่งเช้าตื่นนอน เหมือนกันอย่างวานซืน ชีวิตหนึ่งพ้นวันคืนหนึ่ง ก็ดีใจ คิดปีนป่าย ตามฝันสุดทางได้แค่นี้ ได้แค่นี้ เท่านี้ก็เพียงพอ ได้ฝันไปวันๆ หนึ่งคืนถึงอีกวัน มีชีวิตได้เจอ คนรักคนเก่า ได้เดินบนถนสายเก่า ขึ้นรถเมล์คันเก่า กินเหล้าก็ที่เก่า ได้เจอเพื่อนเก่าๆ นั่งคุยเรื่องเก่าๆ มีชีวิตถึงพรุ่งนี้ และพรุ่งนี้ และพรุ่งนี้ สุดทางได้แค่นี้ สุดทางได้แค่นี้ ชีวิตแบบเก่าๆ ใจหนอใจเรา (บทเพลงวันต่อวัน...พงสิทธ์ คัมภีร์) ต้นเขียน 30 มี.ค. 2548 ภาพประกอบ จากหนังสือทริปแมกกาซีน ปีที่8 ฉบับที่ 89 มีนาคม 2547 ชุมพร แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 48 22:42:23 จากคุณ : ต้นเขียน - [ 2 เม.ย. 48 22:41:28 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ชอบค่ะ .. ตามมาอ่าน .. ตามมาชม .. ^____^ จากคุณ : แม่มด - [ 5 เม.ย. 48 18:50:16 A:203.144.252.236 X: TicketID:084660 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณฮับ สงกรานต์ไปไหนเอ่ยคุณแม่มด จากคุณ : ต้นเขียน (ต้นเขียน) - [ 10 เม.ย. 48 22:42:29 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ปกติสงกรานต์ไม่เคยไปเที่ยวไหนเลย .. แต่ปีนี้ ไม่ได้ตั้งใจไปเที่ยวเลยนะคะ .. แต่ออกจากบ้านไปต่างจังหวัดทุกวันเลย .. ^___^ ชลบุรี .. ตราด .. สุพรรณ .. ลั๊ลลา .. ชีพจรลงเท้ามากๆ ค่ะ ตุณต้นล่ะคะ ไปเที่ยวไหนมาบ้างคะ จากคุณ : แม่มด - [ 26 เม.ย. 48 18:34:44 A:203.144.252.236 X: TicketID:084660 ]