เคยคิดถึงใครมากๆ บ้างไม๊คะ
ตอนนี้กำลังคิดถึงเพื่อนคนนึงมากๆ
เพื่อนสนิท ที่เรายกตำแหน่ง เอ็นไซโคลปีเดีย ส่วนตัวให้
เพราะไม่ว่าเมื่อไหร่ สงสัยอะไร สามารถยกหูโทรศัพท์ ถามได้ทุกเรื่อง
เน้นว่าทุกเรื่องจริงๆนะคะ
นู๋นา : เฮ้ย กำแพงร้องไห้ เนี่ยะ มันอยู่ที่ไหนฟระ
เพื่อน : อารายฟระ กำแพงที่ไหนร้องไห้ได้ (เอ๊ะ ชักจะยังงัย ปกติ มันรู้ทุกเรื่อง)
นู๋นา : ไม่รู้ดิ เห็นในทีวี มันมีคนไปยืนเกาะกำแพง แล้วร้องไห้
เพื่อน : อ๋ออออออออออออออออออออออ willing wall (คราวนี้อ่ะ เจือกรู้)
ว่าแล้วคุณเพื่อน ก็สาธยาย ประวัติศาสตร์ ความเป็นมา ของกำแพงร้องไห้
แถมด้วย ตำนาน ฝ่ายนู้น และฝ่ายนี้ และวิเคราะห์ สาเหตุ เสร็จ สรรพ
วันต่อมา
หลังจากไปเต้นแอโรบิค แล้วได้ยินเพลง รัสปูติน
พอกลับถึงบ้าน เลยยกหูกริ๊งไปอีก
นู๋นา : เพลงรัสปูติน เนี่ยะ แปลว่ารัยเหรอ
เพื่อน : มันเป็นชื่อพ่อมด ในสมัยปลายราชวงค์โรมานอฟ
นู๋นา : แล้วราชวงค์โรมานอฟเนี่ยะ มันประเทศไหนอ่ะ
เพื่อน : ถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย แล้วมันก้อเลคเชอร์ ประวัติศาสตร์รัสเซีย
พร้อมทั้งเรื่องเล่าการล่มสลายของราชวงค์
(และไม่ลืมแถม ตำนานซุบซิบ เรื่องคำสาปของรัสปูติน อีก 30 นาที)
เมื่อตอนการ์ตูน เรื่องโพคาฮอนตัส เข้ามาฉาย
ตามประสาวัยรุ่นที่ดี ก็ต้องร้องเพลง OST ใช่ไม๊คะ
ท่อนนึงร้องว่า
Have you ever heard the wolf cry to the blue corn moon
แล้วไอ้ข้าวโพดพระจันทร์ สีฟ้าเนี่ยะ มันเกี่ยวอะไรด้วยหว่า
พยายาม ถามไถ่ ผู้ที่คิดว่าน่าจะรู้ แต่ไม่มีใครให้คำตอบได้
เลยต้องยกหูอีกแล้ว
นู๋นา : เฮ้ย blue corn moon คือรัยฟระ ข้าวโพดพันธุ์ใหม่เหรอ
เพื่อน: จากโพคาฮอนตัสอ่ะดิ มันคือ เทศกาลฉลองการเก็บเกี่ยวข้าวโพด ของชาวอินเดียแดง
จะมีในช่วงเดือนสิงหาคมของทุกปี แต่เดี่ยวนี้ไม่มีแล้ว
นู๋นา : เหรอ
แล้วก้อต้องฟังมันเล่าเรื่องประเพณี เรื่องราวของอินเดียแดงไปอีกครึ่งชั่วโมง
.......
เท่านั้นยังไม่พอ
ย้อนกลับไปสมัย ม.2
วันหนึ่ง โดดเรียนไปนอนแช่แอร์ในห้องสมุด
(น้องต้อง กะพี่กี้ นึกภาพตามนะคะ หอเอฟ - ห้องเยาวชน)
ขณะที่เพื่อนๆ อ่านแมงมุมเพื่อนรัก
แต่มันอ่าน The Lord of the ring (ปี 2530 )
ไวกว่าความคิด (เพราะถ้าคิดทัน จะไม่ถามเด็ดขาด)
ดันไปถามมันว่า อ่านอะไรอ่ะ
เท่านั้นเอง เรื่องเล่า เกี่ยวกับ มิดเดิล เอิร์ธ ก้อพรั่งพรูออกจากปาก
และหลังจากนั้น อีกเป็นปี ที่เพื่อนๆ แทบทุกคน ต้องได้ยินเรื่องเกี่ยวกับแหวน
จนทุกๆคนบ่นรำคาญ บอกให้มันกลับไปอ่านเพชรพระอุมาเหมือนเดิม
จนกระทั่ง เกือบยี่สิบปีผ่านไป คราวนี้ ต้องเป็นฝ่าย ตามง้อให้มันเล่าเรื่องให้ฟัง
เพราะอ่านหนังสือก้อแล้ว ดูหนังก้อแล้ว ยังมะค่อยจะรู้เรื่อง
นู๋นา : นางเอก เป็นเอลฟ์ จะแต่งกะพระเอกได้งัย พระเอกเป็นมนุษย์
เพื่อน : พระเอกเป็นมนุษย์ ชั้น .....(จำไม่ได้) ... มีอายุขัย 800 ปี
แล้วนางเอกเนี่ยะ เป็นเอลฟ์ใช่ป่ะ มีชีวิตเป็นอมตะ
แต่จะตายได้โดย 2 วิธี คือ โดนฆ่าตาย หรือ ทุกข์ทรมานตรอมใจตัวเองให้ตาย
ซึ่งนางเอกจะทำ ในภาคสาม
นู๋นา : แล้วมัย ในหนังสือมันถึงบอกว่า ใครๆ ก้อแปลกใจ ที่กิมลี กะเลโกลัส นั่งม้าตัวเดียวกัน
เพื่อน : คนแคระ กะ เอลฟ์ เค้ามะถูกกัน เหมือนยักษ์กะลิงในรามเกียรณ์งัย
คนแคระ เค้าmaterialism ส่วน เอลฟ์ เค้า spiritualism
(แล้วมานก้อพล่ามมมมมมม เรื่องของลักษณะนิสัย ความสามารถพิเศษของแต่ละเผ่าพันธุ์ไปอีก 3 ชั่วโมง)
เมื่อวาน ได้รื้อลังสมบัติ พบความทรงจำเก่าๆมากมาย
ไม่อยากจะเชื่อ ว่า 20 ปีแล้ว ที่เราเป็นเพื่อนกันมา
กี่ร้อย กี่พันคำ ที่เคยถาม
และกี่หมื่น กี่ล้านคำ ที่เคยตอบ
แต่ไม่เคยมีซักครั้ง ที่จะทะเลาะกัน
เพราะเพื่อนคงฉลาดพอ ที่จะรู้ว่า เป็นผู้ชายคนเดียว ในกลุ่ม 5 สาว
ทะเลาะยังงัย ก็ไม่มีวันชนะ
ถึงวันนี้มีคำถามมากมาย แต่เพื่อนไม่อยู่ให้ถามซะแล้ว
เฮ้อ
โค ตะ ระ คิดถึงเลย
แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 48 15:11:43
แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 48 02:38:59
จากคุณ :
letsgokrabi
- [
19 ก.ย. 48 02:22:20
]