CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    +++++++ Academy Fantasia +++++++

    เมื่อคืนวันเสาร์ มีโอกาสได้แหวกม่านบังไพรออกไปชำเลืองโลก แลผู้คนเหมือนคนอื่นบ้าง เนื่องจากข่าวสองเรื่อง
    ข่าวแรกและเป็นข่าวดีคือมีบัตรไปดู AF ส่วนข่าวร้ายคือไม่มีตั๋วไปเวียดนาม

    ช่างมัน ไปเย้วๆก่อน งานไว้ทีหลัง.....

    ใน Hall ผู้คนยัดเยียดราวกับงานเทกระจาด สาดของอะไรสักอย่าง ผมได้ที่นั่งด้านหน้าริมขวาเวทีประมาณว่า สะกิดหลังพี่ต้อยได้ ชอบครับ...ชอบตอนที่พี่ต้อยเธอพูดคุยกับ นักล่าฝัน เพราะผมได้เห็นแบบเต็มสองเบ้าตา

    ที่นั่งด้านขวาเป็นหญิงสาวของผม...ฮึ ส่วนด้านซ้ายเป็นของ ด.ญ.น้ำฝน กับ ด.ญ. น้ำผึ้ง ที่เดินทางมาร่วมเชียร์กับครอบครัวเธอ พูดตามตรงครับว่า...ผมรู้สึกผิดที่ผิดทางเล็กน้อย ตื่นกับเสียงเชียร์และลีลาของนักล่าฝันทุกคน

    "หนุ่มโจ" มีเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใคร
    "สาวเปรี้ยว" ดูใสและทะเล้นน่าหยิก
    "น้องพัด" เสียงดี...แต่กระโปรงแหวกสูงจนน่ากลัว
    "น้องออฟ" ใสปิ๊ง แบบว่าหล่นแล้วแตก
    "หนุ่มบอย" หล่อแบบสาวกรี๊ดแตก
    "หนุ่ม..เอ้ย..สาวพาด" หญิงมั่นแห่ง เวที AF

    ทั้งหมดนั่นคือ บทสรุปของผมจากการดู AF เป็นครั้งแรก (โคดเชย...)

    วันนั้น นักล่าฝัน ทุกคนเรียกเสียงกรี๊ดได้จากทุกซอก Hall ผู้คนทำให้บรรยากาศดูสนุกสนานและนักล่าฝันก็ไม่ทำให้คนที่แหวกการจราจลมาเชียร์ผิดหวัง

    เก่งครับ...ต้องยอมรับฝีมือหมุ่มสาวเหล่านี้จริงๆ

    แต่เชื่อมั๊ยว่า...ผมกลับชอบเด็กหญิงน้ำฝนกับนำผึ้งที่นั่งข้างๆผมมากกว่า

    ช่วงที่เหลือไม่กี่นาทีจะปิดโหวต.....
    "ลุง ช่วยโหวดหน่อยดิ" เด็กหญิงน้ำผึ้งสะกิดบอกผมทั้งๆที่ไม่รู้จัก
    "โหวตให้ V อะไรละครับ" ผมหันไปถามแบบไม่แน่ใจ
    "แล้วแต่ลุงเหอะ ชอบใครก็โหวต" เด็กหญิงน้ำฝนย้ำ
    พอเด็กสองคนพูดจบ.....เธอก็จิ้มโทรศัพท์กดพรวดแบบมืออาชีพ อีตรงนั้นนะผมไม่ได้ขำเท่ากับตอนที่เธอสองคนกดส่งโหวดนี่แหละ
    เธอทั้งคู่เล่นของครับ...ยกมือขึ้นบนบาลฟ้าดินแบบเอาเป็นลืมตาย เล่นจนผมสงสัยว่าคงจะเป็นญาติพี่น้องกับนักล่าฝันแน่

    มารู้ตอนจะกลับบ้านว่า ช่วงเวลาก่อนปิดโหวดช่องสัญญาญโทรศัพท์ใน Hall จะแน่นมาก ทำให้การส่งโหวดแต่ละครั้งไม่ประสบผลสำเร็จ ส่วนใหญ่แล้วมันจะขึ้นว่า Error มากกว่า

    "ส่งผ่าน" ถือว่าเฮง ฉะนั้นแล้วเด็กหญิงทั้งสองเลยต้อง "เล่นของ" กันบ้าง

    เห็นความสดใสและน่ารักแบบเด็กๆ (เด็กจริงๆ) แล้วอดแอบยิ้มไม่ได้ จะไปว่าพวกเขาก็ต้องย้อนกลับมานึกถึงตัวเองตอนออกไปถ่ายภาพนกในป่าเหมือนกัน

    "เจ้าประคู๊ณ...ขอให้เหยี่ยวบินต่ำๆหน่อยเหอะ หลวงพ่อ"
    คิดได้อย่างนี้ผมเลยมีกำลังใจขึ้นอีกบานตะเกียง

    " แหะ..แหะ..ผมยังเด็กอยู่กั๊บ....! เอิ๊กกๆ"

    แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 48 08:51:03

     
     

    จากคุณ : ปลากระดี่ได้น้ำ - [ 3 ต.ค. 48 08:26:53 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป