PANTIP.COM : E3825835 - - - - -[กระทู้นักโบก] คุณเคยโบกรถเที่ยวกันไหมครับ ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ และโบกจากไหนไปไหนครับ - - - -

ความคิดเห็นที่ 11

โห....... นานมากกกกกกกกกกกกก...
ประมาณซักเมื่อซักปี 32 โน่นแน่ะค่ะ

รู้สึกจะอยู่ปีหนึ่ง...
ไปเที่ยวกับเพื่อนสมัยมัธยม ผู้ชายสิบกว่าคน มีนางทะโมนหญิงอยู่แค่ 2
นั่งรถไฟไปเที่ยวหัวหิน ที่พักอยู่ย่านเขาตะเกียบ

วันกลับ ตั้งใจจะโบกไปลงสถานีรถไฟหัวหิน
แต่โชคดี เจอรถบรรทุกเปล่าที่เอาของมาส่งแล้วกำลังจะตีรถกลับ
...เลยได้นั่งยาวบนหลังหกล้อ ตากแดดหัวแดงกันมาถึงกรุงเทพฯ
วัยนั้น อารมณ์ประมาณนั้น ก็หนุกอย่างเดียวเลยค่ะ
ไม่ได้รู้สึกร้อนอะไรเล้ยยยย...

ส่วนทริปที่ตั้งใจโบก...
เป็นช่วงเทอมปลายของปี 4
ไปกับเพื่อนสองคน แต่เป็นผู้ชาย ซึ่งสนิทกันมากพอที่จะนอนถีบกันทั้งคืน
และกะจะประหยัดให้ถึงที่สุด จึงแบกเต๊นท์ไปด้วย

แถมวางแผนประหยัดถึงขั้นจะไปหลับนกตอนกลางคืนเอาตามโรงพัก
ถ้าเป็นช่วงที่เที่ยวในเมือง ซึ่งคงไม่มีที่กางเต๊นท์แน่ๆ

...เริ่มต้นด้วยการนั่งรถทัวร์ไปลงท่าขี้เหล็ก เชียงราย และข้ามไปเที่ยวฝั่งพม่า
ตกเย็น ว่าจะไปหาโรงพักนอน แต่แวะหาของกินรองท้องก่อน
ด้วยความช่างจ้อ...
ปรากฏว่าพี่เจ้าของรถเข็นก๋วยเตี๋ยวที่ไปนั่งโซ้ย ชวนไปนอนบ้าน เพราะกลัวเราลำบากกัน

เช้ามา พี่แกหาข้าวให้กินเสร็จสรรพ ก่อนจะพาซ้อนมอไซค์ออกมาส่งที่ถนนใหญ่...
โอ้แม่เจ้า น้ำใจคนไทยนี่สุดยอดจริงๆ

วันที่สองเริ่มแผนโบกที่วางเอาไว้...
โบกจากปากทางขึ้นแม่สลอง กะแค่ขออาศัยรถขึ้นไปเท่านั้น

แต่ดันโชคดี...

เจอพี่ๆเจ้าหน้าที่ไฟฟ้าหรือโทรศัพท์ก็จำไม่ได้แล้ว
ควบรถกระบะสีส้มๆของหน่วยงานมาจอดพรืดอยู่ตรงหน้า
...นอกจากจะพาขึ้นไปถึงแม่สลอง
พี่ๆยังหาห้องให้นอนบนหน่วยฯ เพราะมีบ้านพักเจ้าหน้าที่อยู่ด้วย
ตกกลางคืนพวกพี่ๆก็หนีบเอาเราไปกินข้าวด้วยกัน... แถมเลี้ยงซะอีกงั้น
อิอิอิ... ไม่ต้องนอนหนาวในเต๊นท์อย่างที่คิดไว้แต่แรก แถมอิ่มอร่อยอีกต่างหาก
ขอบคุณนะคะพี่ๆ ถึงจะจำพี่ไม่ได้ซักกะคนเดียว แต่มันประทับอยู่ในใจไปจนตายเลยหละ...

ขาลงจากดอย ก็ได้พี่ๆเจ้าเดิม พาลงมาส่งให้จนถึงสถานีขนส่งเชียงราย เพื่อนั่งรถต่อไปเชียงใหม่

ที่เชียงใหม่ แวะนอนคอนโดเพื่อนคืนนึง
รุ่งขึ้นก็เที่ยวในเมือง แล้วนั่งสองแถวประจำทาง ไปลงที่น้ำตกวชิระธาร...

แล้วก็โบกรถช่วงสั้นๆ วนเวียนอยู่ตามที่เที่ยวแถวๆนั้น

ตกกลางคืนก็กางเต๊นท์นอนที่อุทยานฯ น้ำค้างแรงจัด
อากาศหนาวจนต้องตื่นมาหาถุงพลาสติกหุ้มเท้าที่ใส่ถุงเท้าไว้หลายชั้น...

รุ่งขึ้น... โบกต่อ

คราวนี้เจอคนใจดีอีกแล้ว เป็นพี่ผู้ชายกับผู้หญิง แวะรับพาขึ้นไปยอดดอยอินทนนท์
ขากลับก็ยังหนีบเราลงมาส่งถึงสถานีรถไฟ
ระหว่างทาง ก็ส่งคุ๊กกี้จากหน้ารถมาที่ผู้โดยสารท้ายกระบะอย่างเรา
บอกอีกว่าถ้ากินไม่หมดก็เก็บไว้กินระหว่างเดินทาง...

โอ้แม่เจ้า... เป็นทริปที่สุดยอด เพราะเจอแต่คนไทยใจกว้างเป็นแม่น้ำ ทุกวัน ตลอดการเดินทาง

...ซึ่งสิ่งที่พบเจอมา ส่งผลต่อชีวิตปัจจุบัน
ให้มักแวะรับกลุ่มนักโบกที่พิจารณาแล้วว่าไม่อันตรายแก่ตนเอง
โดยมากจะรับกลุ่มน้องๆนักศึกษาค่ะ

หรือแม้กระทั่งเห็นคนนั่งรอรถประจำทางตามต่างจังหวัด
ก็มักจะแวะถามเขาเลยว่าจะไปเส้นทางเดียวกับเราหรือไม่

.....อิอิอิ

จบ

จากคุณ : แม่หนูนวล - [ วันปิยมหาราช 11:48:34 ]