กลับจากเวียดนาม ได้แค่ก้าวเข้าบ้านไปเปลี่ยนกระเป๋าเดินทาง......
จากนั้นก็โดดออกฉุดแท็กซี่เพื่อไปรอรถด่วนขบวนสุดท้ายที่ปั๊มน้ำมันย่านพระรามสอง
น้องโตโต้ขับ น้องเบน สัตวแพทย์ปีสี่ซิงๆรับอาสาเป็นเนวิเกเตอร์ ส่วนอาจารย์โทรกอนบรรยายสดเรื่องเหยี่ยวในรถ ผมตีตั๋วนอน...น
แค่เปิดประตูแล้วปิดประตูก็ถึงเขาเรดาห์แล้ว ง่ายจัง
วันแรก เหยี่ยวมาแบบบ้าคลั่ง สูงบ้างต่ำบ้างแล้วแต่อารมณ์ของพี่แก ถ้าต่ำผมสอย ถ้าสูงผมแค่นับ แต่วันเสาร์เหยี่ยวตบเท้าเข้าแถวบินผ่านหัวแบบที่ผมไม่มีเวลาเข้าไปหาร่มไม้ซุกหัว
วันอาทิตย์ ช่วงเช้าเงียบราวกับป่าช้า แต่พอตกบ่ายเหยี่ยวก็สับปีกบินผ่านหัวในระดับที่เห็นเป็น "ฝุ่น"
นับครับ...นับ อาจารย์โทรกอนกำชับว่า ถ้าไม่ถ่ายภาพก็ต้องช่วยกันนับ สรุปแล้วทั้งทีมของภูไทฯที่โผล่มาสมทบในวันอาทิตย์ กับทีมผม นับรวมกันแล้วเฉียดครึ่งแสน
และของขวัญวันเกิดผมเมื่อช่วงแดดบ่ายวันอาทิตย์ที่ผ่านมาเป็นเจ้าเหยี่ยวนิ้วสั้น Short-toed Eagle
ครับ....
หลังจากกลับมาถึงกรุงเทพฯ ผมก็พบว่าตอนนี้ตนเองได้เปลี่ยนชุดขนจาก pale morph เป็น dark morp ไปเป็นการถาวรแล้ว
ดำจริงๆครับ ดำระดับไปขอพี่กาละแม ที่ช่อง 3 ได้....เอิ๊กกๆ
แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 48 11:18:06