ความคิดเห็นที่ 1 จนรุ่งเช้าวันเสาร์ 19 พ.ย. ไฟก็ดับไปเลย เพราะว่าเสาไฟฟ้าล้ม ไกด์มาเกณฑ์ให้พวกเราไปหม่ำอาหารเช้า แล้วก็เกณฑ์ให้ขึ้นรถไปเที่ยวสถานที่อื่น ที่ฝนไม่ตก กะว่าเย็นๆ ค่อยกลับมาหม่ำข้าวเย็นทีเดียวเลย เดินทางออกจากที่พักยังไม่ถึง สิบนาทีเลย ไกด์ก็บอกว่า "ทางขาด" แต่เรามีทางอื่นไปกันได้ ดังคำที่ว่า "ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่น" พวกเราก็ไปเที่ยวน้ำตกห้วยยาง ไปถ่ายรูป เอาเท้าไปแตะๆ น้ำ แบบ "มือไม่พาย เอาเท้าราน้ำ" ไง ลงเล่นน้ำไม่ได้ เพราะน้ำเชี่ยวมาก แล้วก็ส้มตำ ไก่ย่าง ลาบ น้ำตก มื้อกลางวันที่นั่นไปเลย เดินทางกลับที่พักดีกว่า กะว่าจะไปเล่นที่ชายหาดกันอีก ป่านนี้ฝนคงหยุดตกแล้วล่ะ รถกำลังเลี้ยวเข้าถนนเล็กๆ ที่จะพาพวกเราไปยังที่พัก มอเตอร์ไซด์ที่สวนออกมาโบกมือไม่ให้พวกเราไป ไกด์บอกว่า "อ๋อ...คงทางขาด" ไม่เป็นไรเราไปเข้าอีกทางก็ได้ พอรถถอยหลังออกสู่ถนนใหญ่เพื่อจะไปเข้าที่พักอีกทาง ใกล้จะถึงทางเข้าที่พักอีกทางแล้ว ไกด์โทรติดต่อกับทางที่พัก เพื่อบอกว่าพวกเรากำลังจะเข้าไป ไฟฟ้ามาหรือยัง อาหารเย็นพร้อมไหม หลังจากที่ไกด์วางโทรศัพท์ลง ไกด์ก็เดินมาที่ด้านหน้ารถ คว้าไมค์มากล่าว ขอแจ้ง "ข่าวร้าย" ตอนนี้ทางรีสอร์ทที่เราพัก น้ำท่วมเข้าบ้านพักซะแล้ว และถนนทุกสายที่จะเข้าไปรีสอร์ท ก็ถูกน้ำท่วมสูงจนไม่สามารถเข้าออกได้ ดังคำที่ว่า "คนใน(ไม่)อยากออก คนนอก(ไม่)อยากเข้า" ไกด์พาเราเดินทางกลับ กทม. ทันทีเลย พวกเราก็หันหน้าซีดๆ จ๋อยๆ มาคุยกันเรื่องข้าวของ แล้วก็วาดภาพ ป่านนี้มันคงลอยตุ๊บป่อง ตุ๊บป่อง อยู่ในบ้านพักแล้วล่ะ ไหนจะเครื่องใช้ไฟฟ้าที่พวกเราขนกันมาทำสวยอีกล่ะ ระหว่างทางก็แวะรับประทานอาหารเย็น เมื่ออิ่มหนำสำราญก็เดินทางต่อ ไกด์บอกว่าจะแวะอีกครั้ง เพื่อให้ซื้อของฝากกลับบ้าน เท่านั้นแหละ พวกเราก็ค่อยหน้าชื่นมื่น มีแก่ใจซื้อของอีกนะ ประเภท "ไม่เห็นโลงศพ ไม่หลั่งน้ำตา" มีแซวกันด้วยนะ "เที่ยวซะจนหมดเนื้อหมดตัว" เมื่อมาถึงที่หมายปลายทางก็สี่ทุ่มกว่า พวกเรายิ้มให้กันแบบเจื่อนๆ เพื่อกลบเกลื่อนความกลุ้มใจ บางคนก็เข้าบ้านไม่ได้ เนื่องจากกุญแจบ้านติดอยู่ที่รีสอร์ท บางคนก็ขับรถกลับบ้านไม่ได้ ด้วยเหตุผลเดียวกัน ...... พวกเราก็เลยนึกถึงคำสุดท้ายขึ้นมาได้ "ตอนจะไป เหมือนไก่จะบิน ตอนกลับมาเหมือนห_่ารุมกิน" แล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน โปรแกรมท่องเที่ยวของพวกเรา เป็นฉบับย่อ เลยเหลือเพียงแค่ 2 วัน 1 คืน กลับตัวเปล่า พร้อมของฝาก จากคุณ : นิด - [ 21 พ.ย. 48 11:25:00 A:61.91.95.103 X: TicketID:108467 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สนุกดีครับ :) แต่ดีนะที่กลับมาปลอดภัยไม่เป็นอะไร จากคุณ : Athlons - [ 21 พ.ย. 48 11:49:03 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ฟัง...อึ๊ย ดีนะที่ไม่ได้ไป ประจวบ หรือเพชรฯ ในสัปดาห์ที่ผ่านมา ไม่งั้นเศร้าแน่ๆ จากคุณ : Than_phumpat - [ 21 พ.ย. 48 12:24:43 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สนุกค่ะ สนุก คนอ่านสนุก แต่คนเล่าคงไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ เอาน่า "ไก่งามเพราะขน คนงามเพราะแต่ง" ค่ะ เอ่อ...ดูไม่ค่อยจะเกี่ยวเลยนะ...ขำ ขำๆไว้ค่ะ จากคุณ : kitty in tent - [ 21 พ.ย. 48 12:35:20 ]

ความคิดเห็นที่ 5 หวังว่าหลังจากดูข่าวน้ำท่วมแถวประจวบแล้ว คงรู้สึกดีขึ้นบ้างน่า...นะ   จากคุณ : จันทร์กลางหาว - [ 21 พ.ย. 48 12:57:03 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เอาน่า กลับมาปลอดภัยดีไม่ใช่เหรอจ๊ะ จากคุณ : Gigolina (Gigolina) - [ 21 พ.ย. 48 13:30:26 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ระหว่างเดินทาง ไกด์ก็ชวนเล่นเกมส์ ให้บอกคำพังเพย สุภาษิต ที่มีคำว่า "น้ำ" ร่วมอยู่ด้วย ใครบอกได้เป็นคนสุดท้าย แล้วไม่มีใครสามารถต่อได้ คนนั้นจะเป็นผู้ชนะ พวกเราก็เริ่มกันเลย "น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า" "น้ำตาเช็ดหัวเข่า" "น้ำท่วมทุ่ง ผักบุ้งโหลงเหลง" "น้ำตาลใกล้มด" "ถ่มน้ำลายรดฟ้า" และอีกสารพัดน้ำที่จะสรรหามาตอบ ลองบอกตั้งแต่เริ่มออกรถเลยเชียวเนี่ย จากคุณ : นิด - [ 21 พ.ย. 48 13:34:14 A:61.91.95.103 X: TicketID:108467 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ใกล้จะถึงที่พัก ตอนที่ฝนเริ่มปรอยๆ ลงมา ไกด์ของเราได้แจ้งว่า ขอเปลี่ยนโปรแกรมดำน้ำชมปะการังในวันรุ่งขึ้น เป็นการไปเที่ยวน้ำตกแทน เพราะทางเรือบอกว่าคลื่นแรงมาก แต่ถ้าพรุ่งนี้คลื่นสงบ เราอาจจะได้ไปดำน้ำกัน จากนั้นไกด์ก็เล่าต่อว่า กรุ๊ฟทัวร์ของบริษัทเพื่อนเรา ก็เดินทางมาที่นี่แหละ วันนั้นฝนตกน้ำท่วม จนหมดสนุก พวกเราก็หัวเราะชอบใจ (หัวเราะเขาดีนัก ไงล่ะ นี่ถ้าบริษัทเพื่อนเรารู้ว่าเราเจออะไรนะ มันคงบอกว่า "หัวเราะทีหลังดังกว่า" แน่ๆ เลย) ไกด์บอกว่าพวกเราโชคดีกว่าเขามากเลยนะ ฝนแค่นี้เอง พอพูดจบ ฝนก็เทกระหน่ำ จนถึงที่พักเลย จากคุณ : นิด - [ 21 พ.ย. 48 13:41:44 A:61.91.95.103 X: TicketID:108467 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ระหว่างที่พวกเราเดินทางกลับ กทม. พร้อมๆ กับเสียดายข้าวของอยู่นั้น ยังมีคณะทัวร์อีก 1 กลุ่มที่ติดค้างอยู่ในรีสอร์ท นับว่าโชคดีอยู่บ้าง ที่ติดค้างอยู่บริเวณห้องอาหาร เอาเถอะ "กองทัพเดินด้วยท้อง" อยู่แล้วนี่นา ข่าวทางรีสอร์ทแจ้งมาอีกว่า "น้ำท่วมสูงขึ้นอีกแล้ว" พวกเราก็เลยเปลี่ยนจากเสียดายของมาเป็น ภาวนาให้ฝนหยุด และน้ำลดซะที สงสารเขา จากคุณ : นิด - [ 21 พ.ย. 48 13:45:59 A:61.91.95.103 X: TicketID:108467 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คืนวันอาทิตย์ 20 พ.ย. พวกเราได้รับการติดต่อว่า ทางรีสอร์ทกำลังนำข้าวของ ของพวกเรา เดินทางมาถึงบริษัทไม่เกิน 4 ทุ่ม เพื่อนเราส่วนใหญ่รีบมารับข้าวของกันทันที บางส่วนรวมทั้งเรา มารับข้าวของกันในตอนเช้า ส่วนใหญ่จะได้รับของครบ พวกเครื่องใช้ไฟฟ้า ไม่ได้รับความเสียหายเลย จะมีก็พวกหนังสือเท่านั้นที่ไม่ได้กลับมา บ้านพัก 3 หลังของเพื่อนเรา "พัง" และสูญเสียเสื้อผ้า รองเท้าบางส่วน ที่ตากและวางไว้นอกบ้าน ต้องยอมรับเลยว่าทางรีสอร์ทรวดเร็วมาก ในการรวบรวมข้าวของ เพราะเราจำได้ว่า พวกเราเหล่าผู้หญิง ขนกระเป๋าเสื้อผ้าไปคนละอย่างน้อย 2 ใบ และเพียงวันแรกก็ใช้เสื้อผ้าไป 3-4 ชุด ไหนจะเครื่องสำอางค์ อุปกรณ์ในการอาบน้ำ บำรุงผิวพรรณ เครื่องประดับกระจุกกระจิก ซึ่งรื้อออกมาจากกระเป๋าในบางส่วน เอาออกมาวางระเกะระกะไปทั่วบ้านพัก แต่สิ่งหนึ่งที่บอกให้รู้ก็คือ หนังสือเป็นสิ่งที่หลายคนมองว่ามันไม่มีค่า จากคุณ : นิด - [ 21 พ.ย. 48 14:12:31 A:61.91.95.103 X: TicketID:108467 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เฮ้อ...หลังจากที่พวกเราโชคดี ที่กลับบ้านมาด้วยความปลอดภัย พวกเราก็ยังโชคดีอีก ที่ข้าวของได้รับความเสียหายน้อย ฮิฮิฮิ...โชคดีจังเลย จากคุณ : นิด - [ 21 พ.ย. 48 14:22:40 A:61.91.95.103 X: TicketID:108467 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ดีใจด้วยจ้า... "เสียทองเท่าหัว ไม่ยอมเสีย--ให้ใคร" o_O' จากคุณ : kitty in tent - [ 21 พ.ย. 48 14:34:35 ]

ความคิดเห็นที่ 13 กลับมาปลอดภัยก็ดีแล้วหล่ะครับ จากคุณ : คนขายปลา - [ 21 พ.ย. 48 15:22:53 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ไม่รู้จักเข็ดก็งี้แหละ ... รู้ทั้งรู้นะคะว่าปลายปี ทางใต้ฝนชุก... แต่ก็ยังรั้นที่จะไปกัน เอาเถอะ "รู้เอาตัวรอดเป็นยอดดี" จากคุณ : นิด - [ 21 พ.ย. 48 16:20:36 A:61.91.95.103 X: TicketID:108467 ]