PANTIP.COM : O6931520 เพื่อนๆรูปที่พวกเราถ่ายกัน โดนนำไปใช้กันอย่างมักง่ายจะดีหรือครับ [กล้องและการถ่ายภาพทั่วไป]

ความคิดเห็นที่ 17

แก๊ปมาจากผู้จัดการฯ

จากช่างภาพสู่นักบรรยาย ถ่ายทอดความรู้ด้านภาพ
โดย ผู้จัดการรายสัปดาห์ 5 เมษายน 2550 16:57 น.

ภาพหนึ่งภาพสามารถถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆ ได้มากมาย
จากช่างภาพสู่ผู้บรรยาย คืออาชีพที่ใครหลายคนไม่เคยรู้
'สงคราม โพธิ์วิไล' ผู้คร่ำหวอดในวงการมานานกว่า 25 ปี
มาถ่ายทอดเรื่องราวการทำงาน พร้อมเคล็ดต่อยอดสู่การสร้างเงิน

สงคราม โพธิ์วิไล กับบทบาทในปัจจุบันคือนักบรรยายชั้นแนวหน้า และประธานฝ่ายวิชาการ สมาคมธุรกิจถ่ายภาพ ได้ใช้ประสบการณ์การถ่ายภาพมานาน สู่อาชีพที่เรียกได้ว่าเป็นพ่อพิมพ์ในอาชีพการถ่ายภาพ ถ่ายทอดสู่ช่างภาพรุ่นใหม่ที่ก้าวสู่วงการ

หวังสร้างความรู้กับผู้ไม่รู้

สงคราม เล่าว่า เริ่มเข้าสู่อาชีพการเป็นนักบรรยายด้านการถ่ายภาพไม่ต่ำกว่า 25 ปีแล้ว ด้วยแนวคิดที่ว่า ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ไม่มีใครออกมาพูดหรือสอนด้านการถ่ายภาพเลย จึงเกิดแนวคิดที่จะนำเรื่องการถ่ายภาพไปเผยแพร่ความรู้ให้กับคนอื่น

"เพราะผมรู้จากความไม่รู้ อย่างคำถามบางอย่างเราไม่เคยรู้เราก็คิดว่าน่าจะมีคนที่อยากจะรู้เหมือนกัน บางที่ใครมีปัญหาก็อยากเข้าไปช่วย ซึ่งผมทำตรงนี้อยู่ยาวมาก และไปสอนอยู่หลายแห่ง อย่าง วัดก็ไปเกือบทุกวัดเพราะพระชอบการถ่ายภาพ หรือตามธนาคาร บริษัทเงินทุนหลักทรัพย์ต่างๆ"

หลังจากนั้น เขาเกิดแนวคิดโดยสร้าง Academy Photography ในปี 2540 แต่ทำได้แค่ 2-3 ปี เศรษฐกิจไม่ดีจึงหยุด แล้วปรับการทำงานบรรยายภายนอกอย่างเต็มตัว

สำหรับแนวทางในการสอนของ สงคราม นั้น มีแนวคิดและวิธีการสอนที่ไม่เหมือนกับคนอื่น อย่าง ถ้าสอนเรื่องความเร็วชัดเตอร์ก็จะใช้เครื่องสไลด์ 2 เครื่อง เพื่อเปรียบเทียบให้เห็นว่าความเร็วชัตเตอร์สูงกับต่ำเวลาถ่ายภาพออกมาแล้วแตกต่างกันแบบใด ซึ่งเจ้าของสถานที่เขามักจะมองว่าเป็นการยุ่งยาก แต่สุดท้ายระบบการสอนแบบนี้ก็เป็นที่ยอมรับของเจ้าของสถานที่เพราะเห็นว่าได้ประโยชน์จริง

"เวลาผมสอนคนผมไม่ได้สอนแค่กดชัตเตอร์เป็น ถ้าคุณแค่กดชัตเตอร์ลิงก็ทำได้ ลิงถ่ายได้แต่ไม่รู้จักคิดเพราะมันคิดตามภาษาลิง ถ้าคุณอยากเป็นนักถ่ายภาพที่ดีคุณต้องคิดเป็นมองเห็นเข้าใจถึงถ่ายได้ การเรียนถ่ายภาพไม่ใช่เรียนแค่รู้ แต่ต้องรู้และเข้าใจ เพราะรู้แล้วไม่เข้าใจจะลำบาก และต้องสร้างประโยชน์ได้ด้วย"

ส่วนขั้นตอนในการทำงานของสงครามนั้น สิ่งสำคัญคือต้องรู้รายละเอียดของงาน และข้อมูลพื้นฐานก่อน อย่าง ผู้เข้าอบรมเป็นใคร จุดประสงค์ของการอบรม ฯลฯ

"ถ้าไม่รู้ว่าอบรมแล้วไปทำอะไร ผมจะแนะนำว่าอย่าจัดเลย หรือถ้าจะจัดแล้วอบรมไม่ได้ผลก็อย่ามาว่าผมนะ"

ซึ่งเมื่อได้ข้อมูลดิบมาแล้วเขาก็จะนำข้อมูลมาทำให้สุกด้วยการกลับมาคิดคอร์สที่จะสอน โดยดูว่าหากอยากเรียนเรื่องสตูดิโอเขาจะต้องรู้เรื่องไฟกี่ประเภท ต้องใช้ฉากแบบใด เครื่องวัดแสงอย่างไร แล้วบอกหัวข้อที่ต้องเรียนให้กับผู้จัดอบรม เพื่อให้ผู้เข้าอบรมประเมินความรู้พื้นฐานของตัวเองก่อน

แต่โดยหลักๆ แล้วหัวข้อการสอนจะแบ่งออกได้เป็น 4 ระดับ คือ ระดับโปร จะเรียนเรื่องการถ่ายสตูดิโอ และถ่ายแพคชอต, คนที่เรียนแอดวานซ์จะต้องสามารถเขียนบทความประกอบสารคดี หรือไปรับถ่ายโฆษณาได้, ระดับกลางคือต้องสามารถรับถ่ายงานต่างๆ ได้ และเบสิค คือการรู้จักการถ่ายภาพให้ชัดเจน การปรับโฟกัส รู้จักกล้อง เลนส์ ฟิล์ม และแฟรช

"เวลาสอนผมจะบอกเขาว่าสิ่งที่พูดทั้งหมดคุณไม่ต้องเชื่อผมแต่จงเชื่อตัวเอง และสิ่งที่ผมบอกคุณทั้งหมดเป็นแค่กุญแจดอกหนึ่ง ผมได้มอบกุญแจดอกนี้ให้คุณๆ ไปไขความลับเอาเอง อย่างการสอนให้คุณถ่ายภาพทิวทัศน์จะต้องมีหลักทฤษฎี 3 ก. คือ ใกล้ กลาง และไกล แล้วคุณจะทำยังไงให้กุญแจดอกนี้ไปไขทิวทัศน์ได้ ดังนั้น คุณต้องลงมือปฏิบัติ ซึ่งถ้าคุณมีวิธีที่ดีกว่านี้คุณก็จงทำสิ่งที่ดีกว่าผมไป เพราะผมเป็นแค่บันไดขึ้นแรก และผมก็จะบอกว่าสิ่งที่คุณทำดีคุณก็ควรเผยแพร่ไปสู่คนอื่นๆ ต่อไป อย่างรื้อสะพานที่คุณทำไว้"

นอกจากนี้ ยังต้องดูเรื่องระยะเวลาในการเรียนด้วย อย่างเรียนแค่ 3 ชั่วโมง ก็อาจจะได้แค่เรียนแบบพอรู้ แต่ถ้าเรียนแบบ 12 ชั่วโมง ก็จะรู้ทั้งทฤษฎี และปฏิบัติ

สงคราม เล่าต่อว่า การเรียนกับเขาทุกคนต้องทำการบ้านด้วย โดยให้ทุกคนกลับไปบ้านหารูปที่เคยถ่ายไว้และนำมาติดบนกระดาษพร้อมกับตั้งชื่อภาพ เพราะต้องการรู้ไอเดียของคนเรียน และในวันสุดท้ายเขาก็จะเอาภาพทั้งหมดมาแจกให้คนอื่นได้อ่านได้ดูภาพ
พร้อมกับให้ทุกคนเปลี่ยนชื่อที่เพื่อนตั้ง เพราะต้องการเห็นว่าความคิดของคนอื่นไม่เหมือนกัน และให้รู้จักการพิจารณาภาพจากมุมสู่มุม จากซ้ายสู่ขวา จากภาพสู่ภาพ พร้อมกับให้คะแนน แบบมีเหตุผล

ดิจิตอลสร้างงานหรือลดงาน

สงคราม ยอมรับว่า หลังจากกล้องดิจิตอลเข้ามาทำให้ฝ่ายอบรมของโกดักต้องปิดตัวไป แต่หากเทียบกับปริมาณงานกลับสวนทางกับเมื่อ 15 ปีก่อน เพราะคนมีกล้องมากขึ้น ทำให้มีการจัดบรรยายเรื่องการถ่ายภาพมากขึ้น แต่ก็มีคนรุ่นใหม่ที่สนใจเข้าสู่อาชีพการบรรยายมากขึ้นหรือคนที่อยู่ในเว็บก็มีการเปิดอบรมมากขึ้น ซึ่งตรงนี้ก็ส่งผลให้งานลดลงไปบ้าง

"ใครชอบวิธีการพูด วิธีการนำเสนอของผมเขาก็จะเชิญผมไปทำให้ บางแห่งเขาอาจจะบอกว่าผมพูดแบบเก่าๆ ไม่ตลก แต่คนหนุ่มเดี๋ยวนี้พูดเก่งกว่า ซึ่งผมก็มองว่าไม่แปลกเพราะคนเราก็ต้องมีทั้งคนที่ชอบและไม่ชอบเหมือนกัน"

และสิ่งที่เปลี่ยนไปอีกอย่างคือชื่อเสียงของสงครามไม่ได้อยู่ที่กลุ่มคนรุ่นใหม่แล้ว แต่จะเป็นที่รู้จักในกลุ่มเด็กๆ แทน เพราะเขาเคยไปบรรยายโครงการค่ายเยาวชน ศิลปการถ่ายภาพ ซึ่งเป็นความร่วมมือกับระหว่าง Epson จัดร่วมกับมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ซึ่งเป็นงานบรรยายเกี่ยวกับการถ่ายภาพให้กับเด็กระดับประถมศึกษาปีที่ 6-มัธยมศึกษาปีที่ 3

นอกจากเรื่องของงานที่ลดลงแล้วรายได้ก็ลดลงไปด้วย เพราะมีการแข่งขันกันมากสงครามยังได้ให้ความเห็นว่าต่อว่า กล้องดิจิตอลนอกจากจะส่งผลกระทบต่อเขาในด้านเหล่านี้แล้ว ยังส่งผลให้ ศิลปะของการถ่ายภาพหายไปเพราะจิตวิญญาณของการได้ภาพที่เป็นศิลปะถดถอยจิตวิญญาณของนักถ่ายภาพจะไม่มีเหลือ

"อย่างคุณกดไปหนึ่งรูปทุกอย่างดีหมด แอคชั่นดี แต่อันเดอร์ เพราะไม่มีความเข้าใจการใช้ตัวกล้อง ไม่รู้ว่าจะใช้ Mode อะไรถึงจะดี แสงขนาดนี้ความเร็วชัตเตอร์ต้องแบบไหน อย่างผมไปอบรมให้บางแห่งเขาไม่ใช้ Mode อะไรเลย ใช้แต่ออโต้ หรือโปรแกรม P เขานึกว่าออโต้กล้องฉลาด เขาไม่เข้าใจทำให้บางคนถ่ายภาพออกมาหน้ามืด เพราะฉากหลังสว่าง"

ซึ่งสงครามมองว่า คนเหล่านี้ซื้อกล้องมา 30,000 บาท แต่ใช้จริงแค่ 3,000 บาท ดังนั้น ทุกวันนี้เขาจะสอนให้ทุกคนเข้าใจเรื่องของแสงเป็นหลัก ภายใต้ทฤษฎีที่ว่า "สวยด้วยแสงแรงด้วยสีดีด้วยเรื่องเฟื้องด้วยปรัชญา" นี่คือการถ่ายภาพที่ดีภาพบางภาพอาจจะไม่ดี แต่มีปรัชญาของมัน ภาพดีแสงต้องมาก่อน

แต่เขาไม่สนใจเรื่องนี้เขาดูแต่ว่าสวยก็กดชัดเตอร์ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมกล้องเลนส์ของแต่ละคนแตกต่างกันก็ไม่เหมือนกัน

นอกจากนี้ การใช้กล้องดิจิตอลยังส่งผลกระทบกับร้านถ่ายรูปด้วย เพราะคนถ่ายแล้วไม่ล้างรูป ดังนั้น เวลาที่เขาไปอบรมเขาจะแนะนำให้นักศึกษาทำ Index ของรูปเอาไว้ เพื่อให้ง่ายต่อการหาภาพเวลาที่จะอัดรูป ซึ่งตรงนี้จะช่วยให้ธุรกิจถ่ายภาพมีงาน

แม้ว่ากล้องดิจิตอลจะให้ผลเสียกับการถ่ายภาพ และธุรกิจถ่ายภาพ แต่ก็ถือว่ามีข้อดีตรงที่เด็กสมัยใหม่จะมีเรื่องของครีเอชั่นในด้านการผสมผสานมากขึ้น แต่ในบางครั้งการใช้โฟโต้ชอปแล้วทำให้ภาพบิดเบือนจากความเป็นจริงเขาก็รับไม่ได้เช่นกัน

4 รู้คุณสมบัติสร้างนักบรรยาย

สงคราม ได้ให้คุณสมบัติของการเป็นนักบรรยายว่า ต้องรอบรู้และต้องรู้มากกว่าผู้เรียนหรือถ้ารู้เท่ากับผู้เรียนก็ต้องเอาสิ่งที่รู้มาแตกให้ได้ ต้องรู้เรื่องชีวิต รู้จักทำการบ้าน ที่สำคัญยังต้องถ่ายภาพอย่างต่อเนื่อง เพราะถ้าเป็นนักบรรยายแต่ไม่ถ่ายภาพถือว่าจบต้องมีการอัพเดทรูปถ่ายอยู่ตลอดเวลา และต้องถ่ายภาพให้ได้ทุกๆ แนว เพราะการเป็นนักบรรยายจะต้องใช้รูปถ่ายที่หลากหลายเพื่อใช้เป็นเครสให้ผู้เรียนได้ดู นอกจากนี้ต้องตั้งใจทำงานให้ดีที่สุด ตรงต่อเวลา

แต่สิ่งสำคัญของการเป็นนักบรรยายสงครามบอกว่า ต้องสร้างสรรค์สังคมคนถ่ายภาพให้แข็งแรง และมีจิตวิญญาณของการเป็นนักถ่ายภาพ พร้อมกับมีความเอื้ออาทรซึ่งกันและกันซึ่งจะทำให้การถ่ายภาพเติบโต สำหรับทิศทางต่อไปของการเป็นนักบรรยายของสงครามนั้น "เชื่อว่างานน่าจะยังมีมากอยู่"

ส่วนตลาดนักบรรยายนั้นสงครามบอกว่า ยังมีปริมาณที่น้อยอยู่ไม่เพียงพอกับตลาด เพราะ ณ เวลานี้สมาคมถ่ายภาพแห่งประเทศไทย, สมาคมถ่ายภาพสยาม และสมาคมถ่ายภาพกรุงเทพ ก็เริ่มมีการสอนถ่ายภาพเพิ่มมากขึ้น หรืออย่างมหาวิทยาลัยก็มีการเชิญนักบรรยายจากข้างนอกไปบรรยาย เพราะอาจารย์ในมหาวิทยาลัยจะสอนไม่เหมือนกับที่คนนอกสอน นอกจากนี้ คนมีกล้องเพิ่มขึ้นจากเดิมอบรม 50 คน มีกล้องแค่ 15 ตัว แต่ขณะนี้ 50 คนมีกล้อง 60 ตัว

จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง - [ 27 ส.ค. 51 17:29:59 ]