ว่านนี้ว่างโดดทริปหนอน เพราะเห็นน้าแมวเหมียวบอกว่าแดดจัด เลยไม่กล้าไปค่ะ กลัวผิวเสีย.... ว่าจะเก็บตัวประกวดนางงอม.... อิอิ
เนื่องจากดองรูปไว้เยอะ ยังไม่มีอารมณ์จะเปิดดู เลยมาทำตัวมีสาระบ้างกันถูกลืม... อย่างเคย...เป็นบทความของอ. ศรศักดิ์
"วันนี้เป็นเรื่องของ Vanishing Point...หรือ One Point Perspective หรือในภาษาไทยก็คือ...จุดสุดสายตา หรืออาจจะเรียกว่าจุดลับสายตาก็มี
Vanishing Point ...คือจุดที่เส้นตรงสองเส้นหรือหลายเส้นวิ่งขนานกันไปข้างหน้า หรือวิ่งเข้าไปหากัน จากคนละทิศแล้วไปบรรจบกัน ณ จุดหนึ่ง ดังเช่นทางรถไฟที่วิ่งตรงไปข้างหน้าและดูเหมือนว่าไปรวมเป็นจุดเดียวกัน หรือถนนวิ่งตรงไปพบกับเส้นขอบฟ้า หรือเมื่อแหงนดูต้นไม้ใหญ่ที่สูงๆแล้วดูเหมือนว่าขอบของต้นไม้ที่ใหญ่จากด้านล่างพาสายตาไปสู่ยอดไม้ ซึ่งดูเหมือนได้เรียวเล็กลงจนเป็นจุดเดียวซึ่งจะเรียกกันว่าจุดสุดสายตา ครับ บางครั้งภาพไม่มีความจำเป็นทีึ่จะต้องเห็นชัดตลอด แต่จะต้องมีลักษณะที่บอกได้ว่ามันต้องเจอกันแน่ภายในเฟรม แต่ไม่ใช่เส้นที่วิ่งขึ้นเขาไปแล้วถูกตัดไปทำให้มองไม่เห็นส่วนต่อไปนะครับ ถึงแม้ว่ามันจะไปเจอะกันก็เถอะ แต่มันถูกตัดไปแบบไม่ใยดีไปซะก่อน บางครั้งอาจจะถูกตัดไปแต่ความรู้สึกบอกว่าไม่ เพราะมันมีที่พอที่จะให้จินตนาการได้...ที่ปลายทางอาจจะมีสิ่งหนึ่งสิ่งใดก็ได้ (ซึ่ง Vanishing Point จะทำหน้าที่เป็นเส้นนำสายตาไป แต่ไม่จำเป็นต้องมี)...หน้าที่หรือประโยชน์ของ Vanishing Point คือมันจะช่วยสร้างมิติที่สามให้กับภาพนั่นคือความลึก เพราะปรกติแล้วภาพมีอยู่แค่สองมิติเองคือ สูงกับกว้าง
ในการออกแบบการก่อสร้าง หรือในงานศิลป์ด้านจิตรกรรม จะมีการใช้ Perspective มากกว่าในการถ่ายภาพ และก็จะมี ตั้งแต่ One Point Perspective, Two Points Perspective, Three Points Perspective, Four Points Perspective หรืออาจจะ Five Points Perspective ด้วยซ้ำไป
แต่ในการถ่ายภาพ โดยทั่วๆไปแล้วเราจะใช้เพียงแค่ Perspective เดียว บางครั้งจะเห็นว่ามีการใช้ Two Points Perspective และ Three Points Perspective บ้าง แต่ก็น้อยเต็มที และตามความหมายของมันจริงๆแล้ว เส้นที่เรากำหนดที่จะใช้เป็นเส้นที่จะสร้าง Perspective จะต้องเป็นเส้นตรง ซึ่งจะวิ่งมาจากจุดต่างๆ เป็นทางตรง แล้วจะไปพบกัน ที่จุดเดียวกันคือ จุดที่เรียกว่า Vanishing Point ที่เส้นขอบฟ้า หรือ horizon line ครับ ...
ในการถ่ายภาพเรามักจะปล่อยให้สิ่งที่ควรจะรู้ผ่านไปโดยไม่สนใจ และรู้สึกว่าหลายสิ่งหลายอย่างก็จะหยวนๆกันไปซะหมด ก็เลยทำให้ผู้ที่ถ่ายภาพขาดความรู้ทางด้าน composition ไปอย่างมาก และอย่างน่าเสียดาย เพราะคิดว่าถ่ายผิด หรือถ่ายได้ไม่ดี ถ่ายใหม่ได้ โดยที่ไม่ได้คิดว่าเพราะเจ้า composition นี่ต่างหากที่สร้างความแตกต่างให้กับภาพที่พอดูได้ กับภาพที่ดีกว่า และเจ้า composition นี่แหละคือกุญแจที่จะไขทุกๆประตูที่เราต้องการได้ ดังนั้นจึงไม่เป็นที่น่าแปลกใจเลยละครับ ที่ใครที่มีความรู้หรือประสบการณ์ทางด้านศิลปะวาดภาพ-เขียนภาพ หรือออกแบบมาก่อน จึงสามารถที่จะถ่ายภาพได้ดีกว่าผู้ที่ถ่ายภาพมาก่อนแล้วเป็นสิบๆปี แต่ขาดความรู้ทางด้านการใช้ composition
ภาพของ PToom สองภาพแรก ค่อนข้างชัดเจนว่ามันจะต้องไปเจอกันที่สุดขอบฟ้า แต่ไม่ใช่ภาพที่สามด้วยสาเหตุที่ว่าหัวเรือมันมีจุดจบของมันอยู่แล้ว มิหนำซ้ำยังอยู่เหนือเส้นขอบฟ้าซะอีกด้วย นายแบบไม่เกี่ยว "
สามรถเข้าไปดู ตัวอย่างภาพและวิเคาระห์แต่ละภาพได้ที่นี่ค่ะ http://www.bwthai.org/blog/index.php?option=com_smf&Itemid=52&topic=2928.0
แก้ไขเมื่อ 16 มี.ค. 52 08:05:19
แก้ไขเมื่อ 15 มี.ค. 52 21:20:55
แก้ไขเมื่อ 15 มี.ค. 52 13:46:20
แก้ไขเมื่อ 15 มี.ค. 52 13:45:11
จากคุณ :
Toom-bs 
- [
15 มี.ค. 52 13:44:13
]
...................Vanishing Point โดย อ. ศรศักดิ์ ..........................
พักนี้แปลกๆวุ้ย 
มีสาระอยู่เรื่อย 
