PANTIP.COM : O7802055 ข่าวใน http://manager.co.th เหมือนน้าในห้องนี้เคยถ่ายภาพนี้มาเลย [Nikon]

ความคิดเห็นที่ 6

ข้อความจาก ผู้นัดการOnline

===========================================

“สุรพงษ์” โดนจับโกหกอีกดอก อ้างทหารยิงม็อบเสื้อแดงจากสะพานลอยยมราช พร้อมโชว์ภาพในสภา เจ้าของภาพตัวจริงทนพฤติกรรมบิดเบือนไม่ไหว หวั่นความแตกแยกบานปลาย ทำหนังสือถึงนายกฯ แจงเหตุการณ์จริง ทหารแค่เตรียมพร้อม หลังม็อบเสื้อแดงเตรียมขับรถดับเพลิงขึ้นสะพาน จวกซ้ำ “ส.ส.เพื่อแม้ว”ขโมยภาพ ไร้มารยาท จี้รับผิดชอบ

ในการเปิดประชุมร่วมกันของสองสภา เมื่อวันที่ 23-24 เม.ย. เพื่อหาแนวทางแก้ไขสถานการณ์ความไม่สงบของประเทศ ภายหลังการก่อจลาจลของม็อบเสื้อแดงช่วงสงกรานต์ที่ผ่านมา ส.ส.พรรคเพื่อไทยได้พยายามกล่าวหาว่ารัฐบาลใช้กำลังทหารปราบปรามผู้ชุมนุมจนมีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บจำนวนมาก แม้ว่าไม่มีหลักฐานที่ชัดเจนมายืนยัน โดยเมื่อวันที่ 23 เม.ย. นายสุรพงษ์ โตวิจักษณ์ชัยกุล ส.ส. เชียงใหม่ พรรคเพื่อไทย ซึ่งยอมรับว่า พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร นักโทษหนีคดี คือนายใหญ่ของตัวเอง ได้อภิปรายตอนหนึ่งว่า “ทหารถือปืนสั้น ลูก 11 ม.ม. ขนาดเดียวกับ 9 ม.ม. ขึ้นลำไว้เรียบร้อย กะยิงได้ และนี่ถ่ายลงบนสะพานมิชชั่น” และมีการโยงไปถึงข้ออ้างที่ว่ามีผู้ชุมนุมได้รับบาดเจ็บจากการถูกยิงด้วยกระสุนปืนพกสั้นขนาด 9 มิลลิเมตร และพูดเหน็บแนมต่อว่า “ไหนโฆษกรัฐบาลบอกกล่าวว่าทหารนั้นมีแต่ปืนเอ็ม 16” โดยนายสุรพงษ์ได้นำภาพทหารชักปืนพกสั้นประทับพร้อมยิง ที่สะพานข้ามแยกยมราช ก่อนสนามม้านางเลิ้ง มาประกอบการอภิปรายด้วย

ทั้งนี้ ภาพดังกล่าวเป็นภาพที่ประชาชนที่อยู่ในเหตุการณ์ได้ถ่ายไว้และโพสต์ไว้ในอินเทอร์เน็ต ซึ่งนายสุรพงษ์นำไปใช้โดยไม่ได้ขออนุญาตเจ้าของภาพ ทำให้ ล่าสุด เจ้าของภาพตัวจริงได้ทำหนังสือถึงนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี เพื่อชี้แจงข้อเท็จจริงเกี่ยวกับภาพดังกล่าว โดยระบุว่า ภาพดังกล่าวถูกขโมยไปเพื่อนำไปบิดเบือนหาประโยชน์ทางการเมือง

“กระผมในฐานะผู้อยู่ในเหตุการณ์ และเป็นคนบันทึกภาพนั้น รู้สึกเสียใจที่เจตนารมณ์การถ่ายภาพของข้าพเจ้า ถูกนำไปใช้โดยผิดวัตถุประสงค์ อีกทั้งยังเป็นการละเมิดสิทธิของการนำรูปไปใช้ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 มาตรา 31 (2)(3) โดยมิบอกกล่าวแก่เจ้าของผลงาน และรูปของข้าพเจ้ายังถูกนำไปใช้เป็นเครื่องมือทางการเมือง ทำร้ายประเทศชาติอีกด้วยจากการเผยแพร่ข้อเท็จจริงออกไปไม่หมด โดยมิได้ยกคำกล่าวอธิบายข้อความประกอบภาพที่ข้าพเจ้าเขียนอธิบายประกอบภาพไปพูดแต่อย่างใด แสดงเจตนาถึงการนำรูปข้าพเจ้าไปใช้ที่ต้องการหาประโยชน์ ในทางที่มิชอบ (แต่ข้าพเจ้าไม่แน่ใจว่าทางรัฐสภามีเอกสิทธิ์คุ้มครองหรือไม่)” เจ้าของภาพตัวจริงระบุในหนังสือที่ส่งถึงนายกฯ

“ในฐานะที่ข้าพเจ้าเป็นผู้สร้างสรรค์ผลงานภาพถ่ายดังกล่าว กระผมรู้สึกว่า ข้าพเจ้าควรที่จะต้องแสดงความรับผิดชอบในฐานะที่รูปของข้าพเจ้าได้ถูกนำไปใช้ในทางที่ไม่ถูกต้อง และอาจจุดเป็นชนวนความขัดแย้งได้ กระผมจึงรู้สึกผิด และคิดว่าข้าพเจ้าควรที่จะต้องทำบางสิ่งเพื่อแสดงเจตนารมณ์ของคนถ่ายภาพ และแสดงความรับผิดชอบต่อเรื่องที่เกิดขึ้นโดยการชี้แจงถึงข้อเท็จจริงที่เกิดเหตุการณ์ขึ้น ณ เวลานั้นๆ รวมถึงอธิบายว่าเหตุการณ์ในภาพเป็นเช่นไร

“จริงอยู่ดังคำกล่าวที่ว่าภาพหนึ่งภาพสามารถ บอกเล่าเรื่องราวได้เป็นร้อยเรื่องราว โดยขึ้นอยู่กับจิตนาการความเข้าใจของผู้รับสาร และการเลือกตีความของผู้รับสาร และการเลือกที่จะเชื่อตามอคติของตนเอง ทั้งนี้ภาพนั้นก็ยังไม่สามารถบอกเล่าความจริงได้ดีพอ หากไม่มีคำอธิบายภาพจากผู้ส่งสาร แต่หากข้อความอธิบายประกอบภาพนั้นถูกนำไปใช้พูดเพื่อแสดงเจตนาที่ผิดไป โดยมีเหตุผลเพื่อนัยยะทางการเมือง และการสร้างความเชื่อที่ผิดๆเพื่อกล่าวโจมตีรัฐบาล คนที่ดูและรับสารโดยเฉพาะการที่มีการอภิปรายถ่ายทอดไปทั่วประเทศ ก็จะเกิดความเข้าใจที่ผิด และเชื่อลงไปแล้ว ก็จะเป็นความเสียหายอย่างใหญ่หลวงซึ่งไม่สามารถประเมินได้

“ดังนั้นข้าพเจ้าจึงขออธิบายเหตุการณ์ดังกล่าว พร้อมทั้งส่งภาพต้นฉบับแนบมาเพื่อยืนยันความเป็นเจ้าของภาพ โดยภาพดังกล่าว เป็นภาพที่ถ่ายตรงสะพานข้ามแยกยมราช หรือโรงพยาบาลมิชชั่นจริง บันทึกเมื่อวันที่ 13 เมษายน พ.ศ.2552 เวลา 18.42 น.

เหตุการณ์มีดังนี้

ภาพทหารที่ชักปืนสั้น เป็นปืนสั้น ป.พ.๘๖ ขนาด .45 นิ้วหรือ 11 ม.ม. คนละขนาดกับ 9 ม.ม. ใช้แทนกันไม่ได้ครับซึ่งปืนพกผมเชื่อว่าเป็นอาวุธประจำกายทหารในระดับชั้นสัญญาบัตรขึ้นไปอยู่แล้ว เหตุการณ์ตามรูปที่แท้จริงวันนั้นคือ เป็นการเตรียมพร้อมของทหาร เพื่อเตรียมป้องกันตัว จากที่กลุ่มผู้ชุมนุมในช่วงเวลาดังกล่าว ได้มีการขับรถดับเพลิง ขับเข้ามาจากสนามม้านางเลิ้ง โดยทหารเชื่อว่า อาจจะมีการขับเข้ามาพุ่งชน หรือบุกขึ้นมาประชิด ทหารจึงได้มีคำสั่งให้เตรียมพร้อม พร้อมใช้อาวุธ ทหารจะมี ผบ.กองร้อยคอยสั่งกำชับตลอดเวลา ว่าห้ามยิงใส่ผู้ชุมนุมถ้าไม่จำเป็น และคอยให้ยกปืนขึ้นฟ้าไว้ตลอด ซึ่งผลปรากฏจากเหตุการณ์ กลุ่มผู้ชุมนุมมิได้ขับรถดับเพลิงขึ้นมาบนสะพานแต่อย่างใด แต่ขับเพื่อมาจอดปิดแยกยมราช ทหารจึงทำการลดปืนลง และมิได้ใช้อาวุธแต่อย่างใด และนายทหารคนที่ถืออาวุธปืนสั้นดังกล่าวก็มิได้นำนิ้วเข้าโกร่งไกซึ่งอยู่ในสภาพพร้อมใช้อาวุธ

ข้าพเจ้าในฐานะคนที่อยู่ในเหตุการณ์ สามารถกล่าวได้ว่าสำหรับในเหตุการณ์ช่วงเวลา 18.00-18.42 ในทหารหน่วยที่อยู่บนสะพานมิชชั่น มีการยิงกระสุนแค่ 1 นัดเท่านั้น จาก M16 คือยิงขู่รถจักรยานยนต์ที่ดูคล้ายจะมีเจตนาขึ้นมายังสะพานดังกล่าว ทั้งนี้ข้าพเจ้าได้ส่งหลักฐานเพื่อยืนยันตามนี้มาด้วย

สรุป

1.ข้าพเจ้าขอแสดงความรับผิดชอบต่อผลงานภาพถ่ายของข้าพเจ้า ที่ถูกนำไปใช้เครื่องมือทางการเมือง อันจะสร้างความร้าวฉานในชาติ มากกว่าความสมานฉันท์เพื่อความปรองดองกัน ด้วยการชี้แจงอธิบายถึงข้อเท็จจริง และยืนยันตามสิทธิในฐานะที่ผู้สร้างสรรค์ผลงานพึงมี

2.เพื่อชี้แจงเหตุการณ์ตามความเป็นจริงที่ได้พบเห็นของข้าพเจ้า โดยมิให้สังคมเข้าใจผิด

3.เพื่อเป็นบรรทัดฐานของวงการถ่ายรูป ในการละเมิดผลงาน นำภาพไปใช้โดยมิได้รับอนุญาต ตามมารยาทแล้ว การจะนำรูปไปใช้ต้องทำการขออนุญาต หรือบอกกล่าวเจ้าของผลงานก่อน ซึ่งเจ้าของผลงานมีสิทธิจะอนุญาตหรือไม่ก็ได้ ซึ่งข้าพเจ้าไม่ได้มีเจตนาเช่นนี้ อีกทั้งก็ไม่มีการติดต่อขอนำรูปไปใช้ ซึ่งที่รูปของข้าพเจ้าก็มีการสกรีนโลโก้ผลงาน ซึ่งสามารถแจ้งติดต่อกลับได้

4.การส่งจดหมายครั้งนี้เพื่อแสดงจุดยืนของข้าพเจ้า ที่ไม่ต้องการให้เกิดความขัดแย้งไปมากกว่านี้ ภาพดังกล่าวไม่สมควรที่จะถูกนำมาใช้ทางการเมือง การที่จะนำภาพหลักฐานมาใช้ สำหรับเจตคติข้าพเจ้าต้องสมควรที่จะเป็นภาพบอกเล่าความจริง มิใช่การสร้างความขัดแย้งทางการเมือง และทางสังคม

เจ้าของภาพถ่ายดังกล่าว เปิดเผยกับ “ASTVผู้จัดการออนไลน์” เพิ่มเติม ถึงสาเหตุที่ทำหนังสือถึงนายกรัฐมนตรีว่า รู้สึกไม่พอใจต่อพฤติกรรมของนายสุรพงษ์ที่แสดงให้เห็นถึงความไม่มีมารยาท นำภาพซึ่งตนโพสต์เอาไว้ในเว็บไซต์ส่วนตัว http://semakutek.ไม่อนุญาตให้โฆษณาไปใช้เพื่อหวังประโยชน์ทางการเมือง ทั้งที่การอภิปรายในสภาในวันนั้น เป็นการหารือเพื่อหาทางแก้ปัญหา แต่พฤติกรรมของนายสุรพงษ์กลับบิดเบือน เต้าภาพ พูดทั้งที่ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์จริง ยิ่งจะทำให้เหตุการณ์ไม่จบ ซึ่งจากภาพดังกล่าว ทหารไม่ได้ยิงปืนใส่ผู้ชุมนุมแต่เพียงเตรียมพร้อม ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ที่เป็นช่างภาพก็เห็นเหมือนกันว่าทหารยิงปืนขู่แค่นัดเดียว และเป็นปืนเอ็ม 16 ไม่ใช่ 11 ม.ม. การทำแบบนี้มันเป็นเรื่องไม่ถูกต้อง และเห็นว่านายสุรพงษ์ควรรับผิดชอบต่อพฤติกรรมของเขาด้วย

อนึ่ง นอกจากภาพดังกล่าวจะโพสต์ในเว็บส่วนตัวแล้ว ผู้ถ่ายภาพยังได้โพสต์ไว้ในห้อง"กล้อง"ของเว็บไซต์พันทิปด้วย ที่กระทู้ http://www.pantip.com/cafe/camera/topic/O7744664/O7744664.html

จากคุณ : kumlah - [ 28 เม.ย. 52 09:08:43 ]

ความคิดเห็นที่ 30

จากเรื่องราวที่ภาพของผมถูกนำไปใช้ในการเมือง
และการที่ผมยอมนำตัวเองเข้าไปเป็นเครื่องมือทางการเมือง

ขอชี้แจงเลยล่ะกันครับ

เราว่าเราต้องยอมรับล่ะครับ ว่าเราก็ใช้การเมือง
เข้ามาเรียกร้องปกป้องสิทธิของ photojournalism

และเรียกร้องสิทธิการนำไปใช้โดยมิบอกกล่าวและมิได้นำไปทั้งหมด

เพราะที่ผ่านมาจากที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น การที่ผลงานวรรณกรรมห้องสมุดถูกนำไปทำสำเนา ลงเว็บ หรือแม้แต่ตีพิมพ์
ผลงานภาพถ่ายชาวห้องกล้องที่ถูกนำไปใช้การในแอบอ้าง หรือโฆษณา
หรือตีพิมพ์ในหนังสือ
แต่แปลกนะครับ ภาพถ่ายที่ลงตามบอร์ดพันทิพของบางท่าน เห็นได้ไปตีพิมพ์ที่หนังสือพิมพ์ของต่างประเทศ เขายังมีการขออนุญาตก่อน
มีการให้เครดิต ที่มาที่ไปเพื่อการตรวจสอบข้อเท็จจริงได้
หรือรูปปถ่ายดาราจากแฟนคลับห้องเฉลิมไทยเอาไปขยาย ออกทีวี ลงหนังสือประเภทซุบซิบดาราเป็นต้น
ไม่เคยได้รับความสนใจออกสื่ือขนาดนี้มาก่อน

อย่างมากก็แค่ติดกระทู้ top ห้องพันทิำพก็เท่านั้น
สังคมไม่เคยรับรู้ไปมากกว่านี้

สิ่งที่ผู้สร้างสรรค์ผลงานพึงปกป้องสิทธิ และแสดงความรับผิดชอบ
ผมว่าเป็นสิทธิที่ photo journalism หรือแม้แต่ตากล้องมือสมัครเ่ล่นควรมีน่ะครับ

แต่มองในมุมกลับกัน
แน่นอน อย่างเลวร้ายผมคือเครื่องมือทางการเมือง
ในการดิสเครดิตฝ่ายตรงข้าม ผมถูกนำไปใช้เป็นเครื่องมือการเมืองของทั้งสองฝ่าย
ผมกลายเป็นเนวิน เพราะผมก็เคยประกาศตัวว่าเป็นสี....
แต่ผมทำในสิ่งที่คิดว่าถูกต้องครับ

อย่างมาอ้างเลยครับ ว่าต้อง Social contract เสียสละสิทธิเพื่อส่วนร่วม
ถึงอย่างไรการโจมตีทางการเมืองก็ยังคงมีอยู่

หน้าที่ของผมคือการพูดความจริงอย่างตรงไปตรงมาในสิ่งที่พบเห็น
และอธิบายได้ในผลงาน

และในวันนี้ครับผมก็ได้รู้ว่าการเมืองนั้นคอยหาผลประโยชน์จากเราเสมอ
ต่อให้เรานิ่งเงียบเฉยไปการเมืองก็จะเล่นเราแทน
ผมยอมรับครับว่าผมต้องฉกฉวยโอกาสตรงนี้ เพื่อให้สังคมรับรู้ถึงเรื่องสิทธิ
มารยาทตรงนี้ด้วยครับ

ผมเสียใจครับ แค่ช่วงเวลาข้ามคืน
ผมมีศัตรูเพิ่มขึ้นมากมาย มีคนเกลียดผมไปเยอะพอสมควร

หาว่าผมเห็นแก่ตัว

ใช่ครับผมเห็นแก่ตัว

แต่โอกาส และเวลาตัดสินใจที่จะทำอะไรลงไปมันมีไม่มากและ
ไม่ทันได้คิดหรอกครับ ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก
ผมยังสับสนเลยครับ

ผมเสียใจครับ ที่ผมกลายเป็นคนเห็นแก่ตัวเพราะการเรียกร้องสิทธิ
โดยที่ไม่ยอมเสียสละสิทธิเพื่อสังคม(การเมือง)โดยรวมของ(บางกลุ่ม)

ผมเสียใจครับที่มีคนเกลียดผมเพิ่มขึ้น

แต่ผมก็ดีใจครับ ที่ผมได้ทำสิ่งที่คิดว่าถูกต้องลงไป อย่างน้อยก็ดีใจที่ได้ทำ
ผมดีใจครับที่ได้เรียกร้องสิทธิ มารยาทของเจ้าของผลงานออกสื่อ
เป็นการเรียร้องเพื่อตัวเอง และสังคม(ชาวห้องกล้อง)
และ ของ(photojournalism) ในเมืองไทย เพราะถ้าไม่มีการเมือง

เรื่องมันก็คงเงียบเป่าสาก... ติดกระทู้ท็อปแล้วหายไปในเวลาสามวัน

แล้วเรื่องเดิมๆก็จะกลับมาซํ้าๆอีก

ถึงผมจะเสื้อสีอะไรก็ตาม แต่เวลาถ่ายภาพเรื่องราวต่างๆ
บอกความจริง ผมก็เหมือนสื่อ ต้องพยายามทำตัวเป็นกลางที่สุด...

เพราะคนชมภาพน่ะ มันมีทุกสี ทุกฝ่ายครับ ................

อย่างน้อยก็สร้างบรรทัดฐานวงการเมืองว่าจะหาหลักฐานอะไร อ้างอิงที่มาดีๆ

ขออนุญาตก่อนนะครับ(ทั้งฝ่ายรัฐบาล และฝ่ายค้าน)

แล้วก็ถ้าจะเอาไปน่ะ เอาไปให้หมดด้วย

อีกเรื่องครับ เวลาพูดในสภาน่ะ ไม่้ต้องบอกก่อนหรอกว่า ได้ภาพมาจากใคร
แต่ขออนุญาตก่อน ผมว่ามันสำคัญมาก

ถ้าเป็นเมืองนอก คงฟ้องได้สนุกกันไปแล้ว

จากคุณ : อีกด้านหนึ่งของดวงจันทร์ - [ 29 เม.ย. 52 12:48:59 ]