ผมมาเรียนภาษาที่มหาวิทยาลัย Drexel ที่อเมริกา ได้ประมาณสองอาทิตย์
ผมอยากถ่ายรูปลง Facebook จึงพกกล้อง Nikon D40 ไปด้วย
ขณะกำลังถ่ายรูปเล่นกับเพื่อนเกาหลี ที่ลานกว้างในตอนบ่าย
ซึ่งใช้เวลาในการถ่ายในบริเวณนั้นนานพอสมควร เพราะวิวสวย
ชั่วโมงหนึ่งผ่านไป มีชายผิวสีเดินเข้ามาหาผม และถามว่าสนใจทำงานไหม
ผมตอบทันทีว่าผมสนใจมาก "ว่าแต่มันคืองานเกี่ยวกับอะไรเหรอครับ"
...ณ ขณะนี้ที่มหาวิทยาลัยของเราได้มีการแข่งขัน ถ่ายรูปเพื่อหาผู้ชนะ
และผู้ชนะในการแข่งขัน จะได้ทำงานถ่ายภาพในกิจกรรมมหาวิทยาลัย
ทำแค่อาทิตย์ละ 1-2 วัน !!!
ค่าตอบแทนที่ได้คือ คุณจะได้พักฟรีในอพาทเม้นของมหาวิทยาลัย
ซึ่งมีคนแข่งขันมากมาย (งานในมหาวิทยาลัยที่นี่หายากมากครับ การแข่งขันสูง)
และเราก็ได้คุยกันในหลายๆเรื่อง แต่ใจความสำคัญคือ
รอบแรกต้องส่งรูปไปทางอีเมล และเขาจะคัดเหลือแค่ 15 คน
ซึ่ง ณ ขณะที่ชายผิวสีมาถามผม เขาได้คัดเลือก 15 คนไปเรียบร้อยแล้ว
แต่ผมโชคดี 2 ลำดับ
ที่โชคดีลำดับที่หนึ่งคือ
ขณะผมถ่ายรูปเล่นตรงลานกว้าง เขามองลงมาจากบนตึก
เห็นผมตั้งใจถ่ายรูปเป็นชั่วโมงก็เลยลองมาถาม
โชคดีลำดับที่สองคือ
ผมได้เข้ารอบ 2 โดยปริยาย เพราะตอนแข่งรอบแรก ผมยังไม่ได้มาเรียนที่นี่เลย
ในภายหลัง ผมได้ทราบว่า ชายผิวสีคนนั้นคือ Director ชมรมกิจกรรม
หลังจากคุยกันเสร็จ สรุปคือ สิ่งที่ผมจะต้องใช้ในการแข่งขันต่อไปคือ
การถ่ายภาพในบริเวณมหาวิทยาลัย เพื่อบ่งบอกถึงความเป็น Drexel
ซึ่งต้องส่งผลงานเป็นอัลบั้ม พร้อม Resume ด้วยตนเอง ใน 4 วันข้างหน้า
4 วันผ่านไป ผมได้รูปที่ผมชอบที่สุด 12 รูป
วัน interview ตื่นเต้นมากๆ เพราะเขาเรียกไปทีละคน ภาษาผมก็ไม่แข็งแรง
คนที่เข้ารอบ ส่วนใหญ่มาจากประเทศในยุโรป และ อเมริกา
มีแขกปนมาอีก 2 คน ซึ่งหลายคนมาจากชมรมถ่ายภาพของมหาวิทยาลัย
และผมเป็นเอเซีย คนเดียวในกรุ๊ป ไม่รู้จักใครเลย
กล้องก็ห่วยสุดๆ เมื่อเทียบกับคนอื่น(กล้องผมมีแต่ของที่แถมมาตอนซื้อ)
ถึงคิวผม interview ในห้องมี Director นั่งรออยู่และขอดูภาพที่ผมถ่ายมา
เขาดูแบบเปิดผ่านๆๆ ตอนนั้นใจหายมากเหมือนเขาไม่ชอบรูปเรา
หลังจากนั้นเขาให้เราเลือกภาพมา 1 ภาพที่เราชอบที่สุด
พร้อมทั้งเขียนชื่อตัวเองหลังภาพ
(เขาไม่ได้บอกว่าจะเอาภาพไปทำอะไร แต่ตอนนั้นผมพอจะเดาออก)
หลังจาก interview เสร็จเขาเรียกทุกคนไปรวมกันที่ห้องๆหนึ่ง
ในห้องนั้นมีภาพ 16 ภาพจากทุกคน และมีเบอร์กำกับไว้
โดยทุกคนต้องเลือกรูปที่ตนเองชอบที่สุด 2 ภาพ ห้ามเลือกรูปตัวเอง
รูปของแต่ละคนนั้นสุดยอดมากๆๆ รูปผมไม่ได้ 1 ในร้อยของเขาเลย
รูป 2 ใน 16 ที่ผู้เข้าแข่งขันเลือกจะเป็นผู้ชนะ
เมื่อการเลือกรูปเสร็จสิ้นทุกคนไปนั่งรอที่เดิมรอผล
ไม่นานนักเขาก็ประกาศชื่อ
ยินดีกับ MR...... เสียงเฮของเพื่อนร่วมชมรมลั่นห้อง
เจ้าตัวก็แบบว่าดีใจสุดๆ ตะโกนลั่นเลย __ __''
อีกคนนึงคือ MR..หึบ จาก ไทยแลนด์...... เอ่ออ... ทุกคนหันมามองผม
ยิ้มให้ ยินดีกับผม ในใจผมดีใจมากเลย แต่ผมเป็นคนไทยดีใจได้มากสุดแค่ยิ้มๆ
ทำมากกว่านั้นไม่เคยทำ อาย ฮ่าๆ
หลังจากคุยรายละเอียดงานเสร็จ
กลับมาถึงบ้านทุกคนดีใจมาก
ไม่มีใครคิดมาก่อนเลยว่าผมจะทำได้
ย้อนไป
ตอนที่ Director ให้เลือกภาพ ผมเดาทางถูกว่าเขาจะเอาไปทำอะไร
..ผู้แข่งขันมีหรือจะเลือกรูปของคู่แข่งที่สวยที่สุด
..ใครๆก็กลัวคนถ่ายรูปสวยได้กันทั้งนั้นแหละ
แต่...ที่ผมทำสำเร็จเพราะ
"เพราะผมเลือกรูปที่คิดว่าน่าเกลียดที่สุดในอัลบั้ม ^ ^ "...และนั่นคือความโชคดีลำดับสุดท้าย
.
แก้ไขเมื่อ 08 ต.ค. 52 08:29:53
แก้ไขเมื่อ 08 ต.ค. 52 06:27:47
แก้ไขเมื่อ 08 ต.ค. 52 06:26:49
แก้ไขเมื่อ 08 ต.ค. 52 06:21:19
แก้ไขเมื่อ 08 ต.ค. 52 06:18:27