 |
ความคิดเห็นที่ 8 |
 |
มาร่วมสนุกด้วย ขอตอบรวมๆแล้วกันครับ
ผมถ่ายรูปมาสักระยะนึง ประมาณ 3 ปีกว่าเห็นจะได้ ก่อนหน้านั้นไม่เคยชอบการถ่ายภาพเลย เพราะว่าทั้งไม่มีฝีมือ และตัวเองถูกถ่ายแล้วออกมาขี้เหร่ทุกที(รับตัวเองไม่ได้ ฮาาา)
มีอยู่ครั้งนึง เพื่อนๆมาชวนไปออกทริปกันที่ชายทะเล ไปกัน 10 คน ผมไม่มีกล้องอยู่คนเดียว แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดไรมาก ยังงงว่าพวกนั้นจะถ่ายอะไรกันนักหนา มาพักผ่อนนะไม่ได้มาถ่ายรูป
แต่หลังจากนั้นประมาณเดือนนึงมากลับมาดูรูปที่เพื่อนถ่ายๆกัน ทำให้ผมรู้แล้วว่า ภาพถ่ายนี่ มันมีคุณค่า มีความทรงจำ กลับไปดูรูปทีไรยังนึกถึงบรรยากาศตอนนั้นได้ทุกครั้ง
จึงอยากฝึกถ่ายรูปบ้าง ผมก็ไปซื้อ DSLR-like ครับ (ตอนนั้นไปอ่านๆ review จาก Dpreview) แล้วก็ถ่ายรูปเรื่อยมา ผมว่าการถ่ายรูป ทำให้ชีวิตไม่น่าเบื่อ เห็นอะไรเป็นสิ่งน่ามองไปหมด เมื่อก่อนเดินเข้าซอยที่มีแต่บ้านเก่าๆพัง จะเฉยๆ เดี๋ยวนี้รู้สึกว่ามันเป็นศิลปะ น่าถ่ายรูป มองอะไรก็เปลี่ยนไปหมด
หลังจากนั้นประมาณ 1 ปี ก็เริ่มรู้สึกว่า กล้องผมมีข้อจำกัดซะแล้ว เพราะกล้องผมเป็น DSLR-like อย่างแรกคือถ่ายดวงอาทิตย์ให้เป็นแฉกสวยๆไม่ได้เพราะ CCD มันรับแสงตลอด เดี๋ยว CCD พัง, เล่น DOF ไม่ได้มาก, คุณภาพภาพยังไม่ถึงใจ, ไม่มี spot metering, lock ค่าแสงไม่ได้, wide ไม่พอ, flash นอกไม่ได้, ขนาดเล็ก และอื่นๆ ผมเลยตัดสินใจมาลองจับ DSLR แทน ก็อ่านหาความรู้อยู่พักใหญ่ (3-4 เดือน) เอาหัวข้อต่างๆที่ไปอ่านมาจากเว็บบ้าง จากหนังสือบ้าง หรือความเห็นความรู้จากห้องกล้อง pantip มารวบรวมเป็นหนังสือได้ 1 เล่ม เก็บไว้เป็นตัวอ้างอิง (และยังคง update มันเรื่อยๆ เมื่อเจออะไรดีๆ)
DSLR ตัวแรกของผมได้มาหลัง lens ซะอีก เพราะผมคิดว่าถ้าเราเลือกเป็น ดูเป็นก็จะได้ ของดีๆมาในราคาไม่แพง ของพวกนี้ไม่น่าจะพังกันง่ายๆ เลยไปซื้อ lens มือสองที่ขายกันตามเว็บบอร์ด
ทุกวันนี้ก็ยังคงถ่ายรูปอยู่เรื่อยๆครับ พัฒนาฝีมือและได้ใช้งานอุปกรณ์
ออกนอกเรื่องซะมาก และไม่ได้ตอบทุกคำถามต้องขออภัยด้วยครับ
| จากคุณ |
:
โพสไม่ได้
|
| เขียนเมื่อ |
:
4 พ.ย. 52 12:12:32
A:118.173.41.48 X:
|
|
|
|
|
