PANTIP.COM : O8954307 On Writing: บทเรียนการถ่ายภาพจากนักเขียน [กล้องและการถ่ายภาพทั่วไป]

ความคิดเห็นที่ 1

ว่าด้วยการอ่าน

- ถ้าคุณต้องการเป็นนักเขียน คุณจะต้องทำสองอย่าง นั่นก็คือ
"อ่านให้มาก และเขียนให้มาก"
ไม่มีทางอื่นใดนอกจากนี้ และเท่าที่ผมรู้ ไม่มีทางลัดให้เดิน

- เราจะได้เรียนรู้บทเรียน ครั้งแล้ว ครั้งเล่า จากหนังสือที่เราได้อ่าน
โดยปกติแล้ว งานเขียนชั้นสวะ จะให้บทเรียนแก่เราได้มากกว่านิยายชั้นดี
นักเขียนชั้นดีทุกคนจำได้แม่นยำถึงหนังสือเล่มที่เราต้องปิดหน้าหนังสือ
โยนมันทิ้งลงบนโต๊ะ พร้อมกับคำรามออกมาในใจ
"แสดดดด กรูเขียนได้ดีกว่านี้ว่ะ ห่ะเอ๊ย, หนังสือส้นมืออย่างนี้ กรูว่ากรูเขียนได้ดีกว่านี้"

- เราได้บทเรียนว่า ชาตินี้จะไม่ลดตัวลงไปเขียนหนังสือกากส์ๆ เช่นนั้น จากหนังสือชั้นเลวๆ ที่เคยอ่าน

- นิยายชั้นดี จะสอนนักเขียนหน้าใหม่ ให้เข้าใจอย่าลึกซึ้ง ถึงสไตล์อันยอดเยี่ยมในการนำเสนอ
การเล่าเรื่องน่าติดตาม การสานพล็อตเรื่องลื่นไหล และลักษณะตัวละครที่สร้างอย่างมีชีวิตจิตใจ

- นิยายดีๆ มักทำให้นักเขียนหน้าใหม่ท้อแท้สิ้นหวัง แกมอิจฉาริษยาแทบคลั่ง
"ผมเขียนอะไรดีๆ อย่างนั้นไม่ได้แน่ ต่อให้ชาติหน้า หรือต่อให้เขียนไปอีกเป็นพันเป็นหมื่นปีก็ตาม"
แต่ความรู้สึกนี้ก็ถูกนำมาใช้เป็นแรงกระตุ้นให้นักเขียนหน้าใหม่ ให้พยายามหนักกว่าเดิม ตั้งเป้าให้สูงกว่าเดิม

- การต้องมนต์สะกด (หรือถูกกระทืบให้จมธรณีจาก) มหิธานุภาพไร้เทียมทาน จากผลงานชั้นเลิศ เป็นจุดเริ่มต้นของนักเขียนทุกคน
"นักเขียนย่อมไม่อาจสะกดผู้อ่านให้หลงใหลในฝีมือการเขียนได้ หากนักเขียนไม่เคยโดนแบบนั้นกับตัวเองมาก่อน"

- เราอ่านนิยายชั้นเลว เพราะประสบการณ์เลวร้ายนี้ จะช่วยไม่ให้เราตกไปในหลุมพรางเลวร้าย เหมือนที่นักเขียนคนนั้นเป็น

- และเราอ่านนิยายชั้นดี เพื่อพบว่าผลงานชั้นเลิศราวหัตถ์เทวะสรรค์สร้างนี้ สามารถสร้างขึ้นมาได้จริงๆ ด้วยฝีมือมนุษย์เดินดิน

- การอ่านช่วยให้ทราบว่า เรื่องราวใด เคยมีคนเขียนไปแล้ว เรื่องใดที่ยังไม่มีใครเขียนถึง
เรื่องใดน่าเบื่อ เรื่องใดน่าสนใจ
แง่มุมใดที่เขียนได้เข้าท่า และวิธีการนำเสนอแบบใดที่พานักเขียนไปสู่หายนะ

- ยิ่งอ่านมากเท่าใด ก็ยิ่งทำให้อับอายขายหน้าบนหน้ากระดาษ หรือหน้าจอเวิร์ดโพรเซสเซอร์ ได้น้อยลงเท่านั้น

แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 53 19:21:52
แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 53 19:21:06

จากคุณ : อะธีลาส

เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 53 17:24:53