ความคิดเห็นที่ 1 โจทย์แรก : “ของกิ๋นปื้นเมือง” หรือแปลง่าย ๆ ว่า “อาหารท้องถิ่น” นั่นเอง ได้ยินโจทย์แล้วนึกภาพออกเลยว่าส่วนใหญ่จะไปถ่ายอะไร ที่ไหนกันบ้าง ก็เลยบอกตัวเองเลยว่าจะไม่เข้าไปถ่ายที่ตลาดแน่ๆ เพราะโอกาสน้อย เนื่องจากภาพจะซ้ำๆ และไม่โดดเด่น ไอเดียตอนนี้มีอยู่สองแบบ คือไปหาถ่ายร้านขายอาหารพื้นเมือง แต่ปัญหาคือไม่รู่้จะไปที่ไหน เพราะตอนที่ได้โจทย์ก็สิบโมง ส่วนใหญ่มื้อเที่ยงจะไม่ค่อยมีร้านอาหารพื้นเมืองขายเท่าไหร่ เข้าตลาดก็ไม่ไหว เลยลองไปร้านข้าวซอยลำดวนแถวๆ ฟ้าฮ่าม แต่ไปแล้วแสงไม่ส่องเข้าร้านเลย แล้วคนขายที่เป็นลุงแก่ๆ ก็ไม่อยู่ ก็เลยไม่เอาดีกว่า เลยกลับมาที่ไอเดียที่สองที่ยากกว่า แต่ถ้าได้ก็มีลุ้นพอสมควร ก็เลยถามเพื่อนที่ไปด้วยกันว่ามีคนรู้จักอยู่แถวๆ นี้ไหม อยากได้บ้านไม้เก่าๆ มีคนแก่ๆ นั่งล้อมวงกินข้าวด้วยกันอะไรทำนองนี้ แล้วสวรรค์ก็เป็นใจ เพื่อนบอกว่ามีญาติอยู่แถวๆ สวนบวกหาด เป็นบ้านไม้เก่าๆ อยากที่อยากได้พอดี ก็เลยรีบไปกาดรวมโชค หาซื้อกับข้าวพื้นเมืองเท่าที่คิดออก ซึ่งก็หนีไม่พ้นอาหารที่เข้าใจมาตลอด ว่าเป็นอาหารพื้นเมืองของคนเชียงใหม่นั่นก็คือ ใส้อั่ว, น้ำพริกหนุ่ม, แคบหมู จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 09:43:15

ความคิดเห็นที่ 2 ซื้อเสร็จก็ขับรถอ้อมกลับไปสวนบวกหาด ไปบ้านญาติเพื่อนทันที ซึ่งเห็นบ้านแล้วก็ยิ้มออกเลย เก่าๆ คลาสสิคๆ แบบที่อยากได้พอดี เอารูปในตัวบ้านมาแปะไว้หน่อยละกันครับ ได้บรรยากาศความเก่าดี ดูแล้วมีฉากหลังแบบนี้ มันช่วยเสริมเรื่องราวได้ดีขึ้น ชอบทีวีชะมัด คิดถึงสมัยเด็กๆ เลยนะเนี่ย จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 09:44:36

ความคิดเห็นที่ 3 จากนั้นก็แกะอาหารใส่จานเตรียมถ่ายภาพ ป้าทักขึ้นมาว่าน่าจะมีผักนึ่งด้วย เพราะน้ำพริกหนุ่มต้องกินกับผักนึ่ง คิดแล้วก็เสียดายเหมือนกัน ไม่งั้นน่าจะ จัดฉากอาหารได้ดีกว่านี้ Concept สำหรับช็อตนี้ก็คือต้องการสื่อให้เห็นวิถีชาวบ้าน กับอาหารพื้นบ้าน ก็เลยไม่อยากจัดอาหารอะไรมากมาย จัดใส่จานปกติ ให้ดูธรรมชาติมากที่สุด อาหารเลยไม่ต้องเยอะมาก เพื่อให้เหมาะกับป้าที่เข้าฉากคนเดียว จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 09:46:16

ความคิดเห็นที่ 4 จากนั้นก็จัดการถ่าย หามุมกันเต็มที่ เล่นกับองค์ประกอบหลักและรองในภาพแบบเน้นๆ ถ่ายแบบทั้งภาพสี และขาวดำ ลองหลายๆ แบบ หลายมุมที่คิดว่าน่าจะโดนใจกรรมการ จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 09:48:24

ความคิดเห็นที่ 5 ปัญหาใหญ่ของการแข่งขันครั้งนี้สำหรับผมก็คือการเลือกภาพที่จะส่งนี่แหละครับ บางทีถ่ายมาเยอะไป หลายมุมไป มันก็ทำให้ลังเลใจว่าจะส่งรูปไหนดี และการมองภาพผ่านจอหลังกล้อง มันก็ทำให้เรามองไม่ละเอียดมากพอ จนมองไม่เห็นจุดบกพร่องภายในภาพที่ไม่ควรมีได้เช่นกัน อย่างภาพนี้ที่ผมส่งเพราะผมชอบรอยยิ้มของป้า แล้วก็องค์ประกอบในภาพก็ดูดี น่าจะดูแล้วเหมาะที่จะส่งที่สุดแล้ว ตอนแรกก็ลังเลระหว่างรูปขาวดำด้านบน กับรูปนี้ แต่รูปขาวดำกลัวว่าจะมองเห็นอาหารไม่ชัด ก็เลยตัดสินใจส่งรูปสีแทนครับ แต่พอส่งไปแล้ว ช่วงเย็นๆ ที่เขาเอาภาพที่ส่งๆ ไปมาฉายบนจอใหญ่ถึงได้เห็นอะไรแวบๆ อยู่ตรงมุมตู้ ซูมไปดูถึงได้รู้ว่ามีรูปผมสะท้อนอยู่ในเฟรมซะงั้น พลาดเลยรูปนี้ จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 09:51:08

ความคิดเห็นที่ 6 ... ซ้ำครับ ... แก้ไขเมื่อ 18 ต.ค. 53 09:57:06 จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 09:54:31

ความคิดเห็นที่ 7 อีกรูปที่ถูกใจสำหรับภาพสี รูปนี้ไม่มีเงาสะท้อนด้วย จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 09:57:35

ความคิดเห็นที่ 8 ปิดท้ายรูปจากโจทย์แรกด้วยรูปขาวดำรูปนี้ละกันครับ ถ่ายซะจนป้ากินข้าวอิ่มเลย ฮ่าๆๆ รูปนี้ตอนดูในกล้องเฉยๆ นะ แต่พอมาดูจอใหญ่ๆ แล้วกลับชอบแฮะ มันดูเป็นธรรมชาติดี ถ้าเลือกใหม่ได้คงส่งรูปนี้แทน แล้วย้ายปฏิทินในหลวงมาแปะด้านหลังตรงตู้กระจก ฮ่าๆๆ จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 09:59:10

ความคิดเห็นที่ 9 สรุปโจทย์นี้ค่อนข้างพอใจกับภาพที่ได้มากที่สุดแล้วครับ และก็รู้สึกว่าทำได้ดีที่สุดแล้ว แต่อาจจะยังไม่ดีพอก็ได้ เลยยังไม่ผ่านเข้ารอบสิบภาพสุดท้าย สำหรับความเห็นจากคณะกรรมการ ซึ่งขึ้นมาสรุปให้พวกเราฟังกันช่วงค่ำก่อนประกาศผล ในโจทย์ที่หนึ่ง ทางคณะกรรมการให้ความสำคัญกับความหมายของคำว่า “อาหารท้องถิ่น” มากเป็นลำดับแรก ถึงขั้นถกกันเลยว่าอะไรคืออาหารท้องถิ่นของคนเชียงใหม่ แล้วจากนั้นอาจารย์ก็บอกว่าพอได้ข้อสรุปกันแล้วว่าอะไรบ้างที่เป็นของกิ๋นคนเมืองแล้ว ก็จัดการคัดภาพที่ไม่เป็นอาหารท้องถิ่นที่แท้จริงออกไป ไม่ว่าภาพนั้นจะสวย, แสงเงาดี องค์ประกอบสวยงามสักเท่าไหร่ก็ตามที แต่ถ้าไม่เป็นของกิ๋นคนเมืองที่แท้จริงแล้ว ก็คัดออกหมด ว่าแล้วก็ยกตัวอย่างไส้อั่ว กับแคบหมูขึ้นมา แล้วบอกว่าภาพส่วนใหญ่ มีแต่แคบหมู ไส้อั่วทั้งนั้น เลยแอบสงสัยในใจว่าตกลง ไส้อั่ว กับแคบหมู มันไม่ใช่ของกิ๋นคนเมืองหรอกหรือนี่ แอบงง สรุปว่าโจทย์นี้คนที่ชนะคือคนที่ตีโจทย์ได้ตรงใจกรรมการ และถ่ายทอดความหมาย ของคำว่าอาหารพื้นเมืองได้ดีที่สุดครับ อันนี้ภาพที่เข้ารอบสิบภาพสุดท้าย ปล. ภาพที่ชนะขอเอาไปโพสด้านล่างสุดนะครับ  ดันโพสลิงค์ facebook eosdigital เลยโดนลบความเห็นอัตโนมัติไปซะงั้น แก้ไขเมื่อ 18 ต.ค. 53 11:04:10 จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 10:00:49

ความคิดเห็นที่ 11 อ๊ะ ภาพนี้ได้รางวัลไม่ใช่เหรอคะ เหมือนจะคุ้นๆ ขอโทษค่ะ นึกว่าภาพป้าที่นั่งกินข้าวหน้ารูปเยอะๆ ของน้าได้รางวัล คุ้นๆ ว่าผ่านตา ขอโทษ ๒ ที่โพสต์แทรกค่ะ มือมันไวกว่าความคิด ป.ล. มิน่าล่ะ เราเจอกันที่กาดรวมโชค แก้ไขเมื่อ 18 ต.ค. 53 10:03:26 จากคุณ : มรกตนาคสวาท เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 10:01:44

ความคิดเห็นที่ 12 หลังจากส่งภาพโจทย์แรกกันที่ Think Park ตรงแยกรินคำเรียบร้อยแล้ว ก็มานั่งรอโจทย์ต่อไปซึ่งประกาศโจทย์ตอนเที่ยงสี่สิบห้านาที แล้วให้ไปส่งโจทย์ ที่ข่วงประตูท่าแพก่อนบ่ายสองสี่สิบห้านาที และชื่อโจทย์ก็ทำเอาสะอึกเลยทีเดียว ... ชั่วนิจนิรันดร์ ... ชื่อ Log in เราเลยนี่หว่า ฮ่าๆๆๆ ได้ยินโจทย์นี้ก็คิดหนักเลย เพราะเป็นโจทย์ที่จำเป็นต้องตีความเป็นอย่างมาก เนื่องจากมันเป็นนามธรรม ดังนั้นจะสื่อสารภาพออกมาอย่างไรให้ตอบโจทย์นี้ได้ดีที่สุด คิดหนักกันเลยทีเดียวสำหรับโจทย์นี้ ถามตัวเองแล้วพยามยามตอบโจทย์นี้ว่าถ้าพูดถึงคำว่า "นิรันดร์" แล้วคิดถึงอะไร จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 10:01:46

ความคิดเห็นที่ 13 ... ความรัก... ความผูกพัน... แรงศรัทธา... กาลเวลา... และความตาย ... นั่นคือสิ่งที่เกี่ยวพันกับคำนี้เท่าที่พอจะคิดได้ ณ​ เวลานั้น ซึ่งแนวทางถ่ายภาพ จะว่ายากก็ยาก จะว่าง่ายก็ง่ายถ้าจะสื่อในแนวความรัก ความผูกพัน ภาพที่อยู่ในหัวของผมก็คือ หาคนสูงอายุสองคน จับมือมองตากันอะไรทำนองนี้ ให้ภาพสื่อความรักความผูกพันออกมาให้ได้มากที่สุด ในแง่ของเวลาก็อาจจะเล่นกับสัญลักษณ์ของเวลา นั่นก็คือนาฬิกา แล้วจับนาฬิกาไปโยงเรื่องอีกที แต่ยังคิดตอนนั้นไม่ออกว่าจะเล่นแนวไหน (สุดท้ายมีรูปที่ได้รางวัลถ่ายแนวนี้ออกมา แล้วสวยถูกใจผมเหลือเกิน ชอบภาพนั้นมากกว่าภาพที่ได้รางวัลมากมาย) ส่วนในแง่ความตาย อาจจะเป็นถ่ายงานศพ มีภาพญาติยืนมองดูโลงศพ อยู่หน้าเชิงตะกอนอะไรทำนองนั้นแต่ปัญหาคือจะไปหาได้ที่ไหน หรือไม่ก็ต้องเข้าไปในสุสาน แล้วหาใครสักคนมาทำหน้าที่เล่าเรื่องในภาพ คิดไปคิดมา ขับรถวนไปวนมาสักพัก ก็ได้ไอเดียสรุปสุดท้าย ภาพที่อยู่ในหัวก็คือภาพของคนแก่ยืนอยู่หน้าโกฏเก็บกระดูก ถ่ายทอดความรู้สึกคิดถึง ห่วงหา ผูกพัน แม้ว่าจะอยู่กันคนละโลกแล้ว จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 10:02:29

ความคิดเห็นที่ 14 แต่ปัญหาคือผมไม่รู้ว่าจะไปหาสถานที่อย่างที่คิดได้ที่ไหน ก็เลยโทรไปถามเฮีย Lunatix ดู แกบอกว่าลองขึ้นไปที่วัดผาลาดดู เพราะวัดสวย อยู่ติดน้ำตก มอสเขียวๆ ขึ้นกระจาย แต่แกก็ไม่แน่ใจว่าจะมีสุสานที่เก็บโกฏกระดูกหรือเปล่า เพราะมันเป็นวัดบนดอย ส่วนวัดอุโมงค์ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน สุดท้ายเลยตัดสินใจลองขึ้นไปบนวัดผาลาดดู ซึ่งอยู่บนดอยสุเทพ ไม่เคยไปเหมือนกันเลยนึกภาพอะไรไม่ออกเลย แต่อยากลองเสี่ยงดู ซึ่งก็ปรากฎว่าวัดอยู่ไกลกว่าที่คิด และเสียเวลาเดินทางไปกลับรวมถ่ายรูปแล้วราวๆ หนึ่งชั่วโมง พูดถึงวัดก็สวยอย่างที่เฮียแกบอกจริงๆ ครับ แต่เป็นวัดที่ึกำลังบูรณะ พระในวัดก็ยุ่งๆ กับ การทำงานบูรณะวัดอยู่ กว่าจะเจอท่านก็เดินหาเองซะรอบวัด ซึ่งก็ไม่เจอครับ มารู้ภายหลังว่าวัดนี้ไม่มีเพราะเป็นวัดเก่า พึ่งมาบูรณะใหม่ อดไปงานนี้ สรุปก็ไม่ได้อะไร กลับลงมามือเปล่า แต่วัดนี้ถ้ามาสักสี่โมงเย็นแสงจะงาม น่าจะถ่ายรูปสวยอยู่ ไว้คราวหน้าค่อยมาแก้ตัวอีกที เพราะไม่มีเวลาละเมียดเก็บภาพสักเท่าไหร่ ภาพนี้ถ้านิมนต์พระใส่จีวรแดงมาเข้าเฟรมจะงามมากๆ จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 10:02:58

ความคิดเห็นที่ 15 เก็บป้ายนี้มาเตือนใจสำหรับคนไม่มีเวลา ฮ่าๆๆ ... อดีตคือภาพพจน์ ... ... อนาคตคือภาพฝัน ... ... ปัจจุบันคือความจริง ... อ่านแล้วก็จงรีบซิ่งลงดอยไปหาภาพปัจจุบันมาส่งแข่งซะให้ไว จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 10:03:21

ความคิดเห็นที่ 16 ขับลงมามือเปล่า แถมเจอรถติดตรงสี่แยกห้วยแก้วอีก สุดท้ายเหลือเวลาสี่สิบนาทีกว่าๆ ภาพก็ยังไม่ได้ เลยตัดสินใจไปวัดสวนดอกละกัน แต่ก็ไม่ได้อะไรอีก เพราะที่วัดนี้เป็นวัดหลวง เขาเอาไว้เก็บอัฐกระดูกเจ้าขุนมูลนายของเมืองเชียงใหม่ ซึ่งจะเป็นโกฐเก็บแบบยิ่งใหญ่อลังการ ไม่เข้า concept ที่คิดไว้แต่อย่างใด แต่ไหนๆ มาแล้วก็ขอเก็บภาพสักหน่อยละกันครับ อันนี้เจดีย์ของวัดสวนดอกครับ จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 10:03:53

ความคิดเห็นที่ 17 สุดท้ายก็คว้างครับ ไม่รู้จะถ่ายอะไร เวลาก็ไม่เหลือแล้ว ไปที่อื่นก็คงไม่ทันละ พอดีมีเณรเดินกันมาก็เลยขอให้เข้าเฟรมสักหน่อย จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 10:04:15

ความคิดเห็นที่ 18 แล้วก็เกณฑ์เด็กน้อยแถวนั้นมาอยู่ในเฟรมอีกสักรูป เป็นอันเสร็จสิ้น ไม่มีลุ้นอะไรเลยสำหรับโจทย์นี้ เลยได้ข้อสรุปให้กับตัวเองว่า ที่ไหนไม่เคยไป ไม่แน่ใจ และใช้เวลาเดินทางมาก คราวหน้าอย่าเสี่ยงอีก เพราะไม่งั้นพลาดมาแล้วใจมันจะแกว่ง จนลนคิดอะไรไม่ออกไปเลย จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 10:04:43

ความคิดเห็นที่ 19 สรุปว่ารูปนี้เจ็บหนักครับ หวังไว้สูง แต่ร่วงแบบไม่มีอะไรให้ลุ้นกันเลย ผมว่าหลายๆ คนที่เข้าแข่งก็คงคล้ายๆ กัน มีภาพในหัวเลิศหรู แต่ไม่สามารถแปลงภาพในจินตนาการเป็นภาพจริงได้ ทั้งจากเงื่อนไขเรื่องเวลา, สถานที่, และอื่นๆ อีกมากมาย ดังนั้นการแข่งนี้ คนที่ชนะคือคนที่ตีโจทย์ได้ไว คิดภาพได้เร็ว รู้ว่าจะไปจุดไหนเพื่อให้ได้ภาพที่ต้องการ แล้วไม่ฝันอะไรที่ยากเกินไป จริงๆ ถ้าผมเล่นง่ายกว่านี้แค่หาบ้านเก่าๆ ที่มีองค์ประกอบภายในบ้านสวยๆ ซึ่งก็มีเต็มเชียงใหม่ มองหาบ้านที่มีคนแก่ๆ แบบสะดุดตาหน่อย ถ่ายรูปคู่กัน หรือถ้าคู่ชีวิตเสียแล้ว ก็ขอให้ถ่ายกับรูปก็ได้ จัดให้เอารูปมาเช็ด แล้วค่อยแคนดิดจังหวะอมยิ้มเอาไว้ก็ได้แล้ว พระรองก็หานาฬิกามาเข้าฉากด้วย ซึ่งก็นาฬิกาข้างฝาเยอะแยะ ง่ายๆ ตรงๆ จำไว้ๆ อย่าคิดภาพที่ได้ยาก และไม่รู้ว่าจะได้มาจากไหนอีก สรุปไปถึงช่วงประตูท่าแพ หาที่จอดรถ แล้วก็เดินมาส่งโจทย์แบบคว้างๆ ไม่กล้าเอารูปให้ใครดูกันเลยทีเดียวสำหรับโจทย์นี้ ฮ่าๆๆ สุดท้ายส่งรูปนี้ไป เพราะคิดว่าส่งรูปไหนก็ค่าเท่ากัน แฮ่... จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 10:05:11

ความคิดเห็นที่ 20 สำหรับความเห็นจากคณะกรรมการสำหรับโจทย์นี้นั้นท่านบอกว่าค่อนข้างหนักใจ เพราะโจทย์เป็นนามธรรม ดังนั้นจึงต้องทำความเข้าใจให้ตรงกันก่อน ว่าจะตัดสินไปในแนวไหน ซึ่งได้ข้อสรุปว่าต้องการภาพที่ดูแล้วมีชีวิต และสื่ออารมณ์ได้ดี ไม่ใช่ภาพที่แห้งๆ ไม่มีเรื่องราว ไม่สื่อความหมาย แล้วก็ยกตัวอย่างว่าบางคนถ่ายสุสาน ถ่ายโลงศพ ถ่ายโกฐกระดูกธรรมดาๆ มา มันไม่มีเรื่องราว ไม่สื่ออารมณ์ประทับใจอะไรให้คนดูภาพ ก็จะตกรอบไป สรุปง่ายๆ ว่าใครส่งภาพแนว landscape ที่ไม่มีคนคอยเติมเต็มเรื่องราวในภาพ ก็ตกรอบไปแบบไม่ต้องลุ้นอะไร เว้นแต่ว่าภาพนั้นจะสื่อความหมายได้อย่างน่าสนใจ ซึ่งภาพที่ได้รางวัลรองชนะเลิศภาพหนึ่ง ก็เป็นภาพธงชาติไทย กับธงธรรมจักร ฉากหลังถ้าจำไม่ผิดจะเป็นกำแพงอิฐ ไม่แน่ใจว่ากำแพงตรงข่วงประตูท่าแพหรือเปล่า ฮ่าๆๆ ส่วนอีกภาพหนึ่งเป็นภาพที่ผมชอบมากๆ เป็นภาพขาวดำ ซูมไปที่มือที่วางอยู่ข้างกัน ดูแล้วน่าจะเป็นมือของคนสูงอายุคู่หนึ่งที่นั่งข้างๆ กัน มือของผู้ชายมีนาฬิกาข้อมืออยู่ ซึ่งก็เป็นการสื่อในแง่กาลเวลาได้เช่นกัน จริงๆ ถ้าภาพนี้จับมือกัน ผมว่าโอกาสลุ้นมากกว่านี้ เสียดายที่มือไม่จับกัน ส่วนภาพที่ชนะเป็นภาพนี้ครับ สื่อความรัก ความอบอุ่น ความห่วงใยของคนสองคน ซึ่งความรู้สึกนี้ก็น่าจะคงอยู่ชั่วนิจนิรันดร์ ก็ถือว่าเป็นภาพที่น่ารักอีกภาพหนึ่งครับ จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 10:05:37

ความคิดเห็นที่ 21 จากนั้นก็หาอะไรทานแก้ร้อนครับ มีเครื่องดื่ม แล้วก็ไอติมแท่ง ผ้าเย็นไว้ให้ดับร้อน ระหว่างรอโจทย์ที่สามจะประกาศ ยืนหลบร้อนอยู่ในเต็นท์ครับ แดดดีจริงๆ วันนี้ แล้วสุดท้ายโจทย์ก็ออกมายาวยืดเลยครับ สารภาพตรงๆ ว่าฟังไม่ทัน จับใจความได้แค่ หัตถศิลป์ ถิ่นเวียงพิงค์ ก็บอกตัวเองเลยว่าจะไปบ้านถวาย อยากได้ภาพคนแกะสลักอะไรสักอย่างที่อลังการหน่อย ก็รีบขับรถออกไปเลยครับ เพราะอยากมีเวลาหาภาพเยอะๆ หน่อย อีกทั้งเลือกที่จะเดินทางไกลอีกแล้ว ความเสี่ยงเยอะ เลยไม่อยากลังเล โจทย์นี้คิดว่าคนน่าจะไปถ่ายที่สันกำแพง ที่เขาทำร่มกัน หรือไม่ก็วัดศรีสุพรรณ ที่เป็นวัดแถววัวลาย เด่นเรื่องเครื่องเงิน ส่วนพวกแกะสลักอะไรแบบนี้ไม่น่าจะมีเยอะ ไปถึงบ้านถวายเหลือเวลาอีกประมาณหนึ่งชั่วโมงนิดๆ เพราะรถติดพอดู แถมหาที่จอดรถยากมากด้วย ไปถึงก็เดินๆ ดู แล้วก็พบว่าที่นี่เขาไม่เน้นผลิต แต่จะเป็นจุดที่เอาสินค้ามาลงแล้วเน้นขายซะมากกว่า จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 10:06:28

ความคิดเห็นที่ 22 ที่สำคัญเขาไม่ให้ถ่ายรูปครับ เพราะกลัวว่าจะถูกเอาไปทำซ้ำ ดัดแปลง ซึ่งก็เข้าใจได้ งานฝีมือแบบนี้ การถูกเอาไปดัดแปลงมันมีความเสี่ยงเยอะ ก็เลยไม่รู้จะถ่ายอะไร แถมไปตรงจังหวะหวยออกอีกต่างหาก มีแต่คนนั่งเฝ้าหน้าวิทยุ ลุ้นหวยกัน ฮ่าๆๆ ลองถามเจ้าของร้านแกะสลักดูว่าถ้าอยากจะได้ภาพคนแกะสลักนี่ต้องไปที่ไหน เขาบอกว่าให้ไปที่หมู่บ้านสองฝั่งคลอง ส่วนมากงานแกะสลักจะทำกันที่บ้าน เพราะใช้เวลานาน ทำเสร็จแล้วถึงติดต่อมาที่ร้านแล้วเอามาขายต่อไป ว่าแล้วก็ขับรถเข้าไปหมู่บ้านที่ไม่รู้อีกว่าบ้านไหนแกะสลักบ้าง เสี่ยงอีกแล้ว ขับรถวนไป หลงไป มองนาฬิกาแล้วเหลือเวลาอีกไม่มากก็เลยต้องรีบละ พอดีเจอบ้านหลังหนึ่งมีคนนั่งแกะพระอยู่ ก็เลยรีบจอดรถละรีบลงไปขอถ่ายภาพเลย มีเวลาถ่ายไม่เยอะครับ สิบนาทีได้ แล้วก็ต้องรีบกลับเพราะเดี๋ยวไปส่งไม่ทัน จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 10:06:59

ความคิดเห็นที่ 23 สรุปก็คือพลาดอีกตามเคย ไม่ได้รูปอย่างที่คิด เพราะรายละเอียดขององค์พระ มันเรียบๆ ไปหน่อย คงไม่สะดุดตาเท่าไหร่ ก็เลยทำใจ ปีนี้สงสัยแห้วรวด ฮ่าๆๆ ถ่ายเสร็จก็กลับไปส่งโจทย์ นั่งเลือกรูปสักพักก็ตัดสินใจส่งรูปนี้ไปครับ ไม่หวังอะไรมากสำหรับโจทย์นี้ พลาดซ้ำรอยเดิม จริงๆ ถ้าตัดสินใจ ไปถ่ายที่ร้านร้อยอันพันอย่างที่ใกล้ๆ สันป่าตองนี่น่าจะตรงประเด็นและได้ภาพแน่ๆ เป็นบทเรียนอีกหนึ่งบทเรียนสำหรับปีนี้ จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 10:08:43

ความคิดเห็นที่ 24 สำหรับโจทย์สุดท้าย คณะกรรมการให้ความเห็นไว้ว่าจากโจทย์แบบเต็มๆ คือ ... “ภูมิทัศน์ หัตถศิลป์ ถิ่นเวียงพิงค์” ... ซึ่งเป็นโจทย์ที่ทางกรรมการคิดเอาไว้ เพื่อเป็นหนึ่งในตัวเลือกของการแข่งขัน แล้วบังเอิญว่าจับได้โจทย์นี้ขึ้นมาพอดีอีกต่างหาก เรียกว่าโจทย์นี้กรรมการต้องการเห็นมากๆ น่าเสียดายผมได้ยินแค่คำว่า “หัตถศิลป์ ถิ่นเวียงพิงค์” เลยไม่ได้คิดจะเอาวิวเข้ามายุ่งเลย ซึ่งโจย์นี้ทางกรรมการบอกว่าค่อนข้างแปลกใจที่ไม่มีภาพภูมิทัศน์เวียงพิงค์งามๆ เลย ที่ส่งมาล้วนไม่เข้าตา และไม่สื่อความเป็นเวียงพิงค์สักเท่าไหร่นัก จึงจะมีที่เป็นในส่วนของหัตถศิลป์เสียมากกว่าที่เข้ารอบมาสำหรับโจทย์นี้ ภาพส่วนใหญ่จะเป็นภาพที่ถ่ายที่วัดศรีสุพรรณ ที่เป็นวัดที่อยู่แถววัวลาย ถิ่นเครื่องเงินขึ้นชื่อของเชียงใหม่ จึงเป็นวัดที่ยกจุดขายว่ามีอุโบสถเงินแห่งเดียว ในประเทศไทย เพราะงั้นใครมาเชียงใหม่อย่าลืมแวะเที่ยวนะครับ แต่สำหรับการประกวดอย่างที่ผมบอกไปด้านบนคือภาพที่ซ้ำกันมากๆ ถ้าไม่เด่นจริงๆ โอกาสเข้ารอบน้อยมาก และก็เป็นอย่างที่คิดคือ ภาพที่ถ่ายที่วัดศรีสุพรรณไม่ได้รางวัลเลยสักกะภาพ ทั้งๆ ที่ตากล้อง ส่วนใหญ่ถ่ายกันที่นี่ ตรงนี้ก็ฝากเป็นข้อคิดครับ สำหรับการแข่งขันครั้งนี้ ผมว่าโจทย์นี้ภาพที่เข้ารอบมาทั้งสามภาพสวยทุกภาพครับ เฉือนกันตรงเรื่องราวในภาพนี่แหละ ที่ภาพที่ชนะน่าจะเล่าเรื่องราวได้ดีที่สุด จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 10:09:25

ความคิดเห็นที่ 25 หลังจากส่งรูปเสร็จก็รอฟังผล ซึ่งไม่ต่างอะไรกับปีก่อนๆ เลยครับ ที่ระหว่างรอกรรมการตัดสินโจทย์สาม ก็จะเป็นการประชาสัมพันธ์สินค้า และอธิบายให้ความรู้เชิงเทคนิคเกี่ยวกับสินค้าของ Canon เช่นกล้องตัวใหม่อย่าง 60D รวมไปถึงอธิบายกล้องวีดีโอ, ยาวไปถึงเครื่องพิมพ์ ซึ่งก็เข้าใจได้ครับ ว่าจัดงานแบบนี้ ก็จำเป็นต้องมีการประชาสัมพันธ์สินค้าไปในตัว แต่ที่จะขอติก็คือมันยัดกันมายาวเป็นพรืืดๆ แบบนี้ มันเหมือนอารมณ์นั่งฟังอาจารย์ แลคเชอร์สมัยเรียนเด๊ะๆ เลยครับ แล้วมันทำให้คนที่ไม่สนใจจะซื้ออะไรเพิ่มเติม รู้สึกเหมือนไม่มีส่วนร่วม บางคนเหนื่อยๆ เพลียๆ ก็กลับไปก่อน ซึ่งมีคนหนึ่งที่ได้รางวัลถึงสองรางวัล (หมายเลข 020) กลับไปก่อนประกาศผล อาจจะเพราะต้องรีบเดินทางกลับ หรือด้วยสาเหตุใดๆ ก็ไม่ทราบได้ คิดดูละกันว่ามาอยู่ที่งานประมาณแปดโมงเช้า ยาวมาถึงห้าโมงที่ส่งโจทย์ แต่ระหว่างรอต้องมานั่งฟังบรรยายสินค้าเพียงอย่างเดียวแบบสองชั่วโมงรวด มันก็เพลียๆ เบื่อๆ เซ็งๆ อารมณ์ที่จะสนใจในเนื้อหาที่พูดมันก็น้อยครับ อะไรที่มากเกินไป ผมว่ามันจะส่งผลในแง่ลบมากกว่าแง่บวกนะครับ ความพอดีน่าจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่า อย่างน้อยในการแข่งที่กรุงเทพ ก็อยากให้ลองเอาประเด็นนี้ไปพิจารณาครับ ปล.ภาพนี้อยากส่งโจทย์สามเหมือนกัน Action ดี แต่มันมองไม่เห็น รายละเอียดของที่แกะสลักอยู่ก็เลยไม่ได้ส่ง จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 10:10:45

ความคิดเห็นที่ 26 วิธีแก้ไขปัญหาตรงนี้ผมว่าน่าจะประกาศภาพเข้ารอบสลับให้คนดูได้ลุ้นกันบ้าง ลองไล่โปรแกรมเวลาแบบนี้ดูนะครับ 16:45 ปิดรับภาพถ่ายโจทย์สุดท้าย 17:00 เริ่มแสดงภาพในหัวข้อที่ 1 ทั้งหมดที่ส่งเข้าประกวด มีการขึ้นมาพูดคุย ถึงภาพรวมของภาพในโจทย์ที่ 1 สักหน่อย ว่าภาพรวมเป็นอย่างไร กรรมการ ฝากให้ความเห็นมาว่าอย่างไรบ้าง แล้วก็ประกาศว่าประมาณ 17:30 จะมีการแสดงภาพที่เข้ารอบสิบภาพสุดท้ายสำหรับโจทย์ที่ 1 ระหว่างนั้น ก็ตัดฉายภาพที่ส่งเข้าประกวดในโจทย์ที่ 1 ทางมอร์นิเตอร์วนไปเรื่อยๆ 17:15 ประชาสัมพันธ์สินค้าไป 17:30 ประกาศภาพที่เข้ารอบสุดท้ายสำหรับโจทย์ที่ 1 ด้วยการเอาภาพที่เข้ารอบแสดง ผ่านจอมอร์นิเตอร์ และเอาภาพที่ Print แล้ว เอามาติดให้ได้ชมกันว่าเมื่อพิมพ์ออกมาแล้ว มันสวยมากน้อยแค่ไหน และต่างจากที่เห็นในจอภาพอย่างไร ตรงนี้จะเป็นการโฆษณาเครื่องพิมพ์ ของ Canon ไปในตัว แบบไม่ต้องอธิบายอะไรให้มากความครับ ลองคิดดูว่าคนที่เห็นภาพที่ตัวเองถ่ายถูกปรินซ์ออกมาใหญ่ๆ ด้วยเครื่องพิมพ์ของ Canon มันจะสร้างความประทับใจให้กับเจ้าตัวมากแค่ไหน ซึ่งผมว่าตรงนี้เป็นการโฆษณา ที่ให้ผลดีกว่าการขึ้นไปพูดบนเวทีหลายสิบเท่าเลยครับ นอกจากนั้นถ้าเป็นไปได้ผมว่าให้คนที่ภาพผ่านเข้ารอบขึ้นมาพูดถึงเบื้องหลังแต่ละภาพ ว่าได้มาได้อย่างไร แนวความคิดต่อโจทย์เป็นอย่างไรบ้าง กว่าจะได้ภาพๆ นี้มา สิบคน ตีว่าคนละนาทีนิดๆ ก็ 15-20 นาที ผมว่ามันน่าจะทำให้คนอื่นๆ ในงาน รู้สึกมีส่วนร่วมระหว่างรอประกาศผลตัดสินมากกว่านี้ แล้วคนที่แม้จะไม่ได้รางวัล แต่ภาพผ่านเข้ารอบสุดท้ายได้ ก็จะได้หอบความภาคภูมิใจกลับบ้านไปด้วย ไม่ใช่ไม่รู้อะไรเลย กลับไปแบบห่อๆ เหี่ยวๆ ว่ารูปที่ถ่ายมาไม่ดีพอทั้งๆ ที่ผ่านเข้ารอบสุดท้าย 18:00 ประชาสัมพันธ์สินค้าไป แล้วประกาศว่าจะแสดงภาพที่ผ่านเข้ารอบโจทย์ที่สอง ในอีก 30 นาทีข้างหน้า 18:30 ทำคล้ายๆ โจทย์ที่ 1 โดยรันภาพที่ส่งเข้าแข่งขันทั้งหมดให้ดูกัน จากนั้นก็เอาภาพ ที่เข้ารอบสุดท้ายมาแสดงให้ดู 19:00 ประชาสัมพันธ์สินค้าไป 19:30 ทำคล้ายๆ โจทย์ 1&2 20:00 ประกาศผล และให้กรรมการขึ้นมาให้ความเห็นในแต่ละภาพ ว่าทำไมถึงเลือก ให้ภาพนี้ชนะ เพื่อฟังแนวคิดของการตัดสิน ซึ่งผมว่าตรงนี้สำคัญ เพราะบางภาพ ผมก็อยากรู้ว่าทำไมกรรมการเลือกภาพนี้มากกว่าภาพนั้น อะไรทำนองนี้ มันน่าจะดีกว่าให้ขึ้นมาพูดแค่ภาพรวมของแต่ละโจทย์ แล้วก็มอบรางวัลกันไป คนที่ไม่ได้รับรางวัลก็นั่งมึนๆ ง่วงๆ กันไป พร้อมกับสงสัยว่าทำไมรูปนี้ได้รางวัล แล้วทำไมรูปนั้นถึงตกรอบ อะไรแบบนี้ ผมมองว่าแม้ว่าเวลาอาจจะยืดไปบ้าง แต่ส่วนใหญ่น่าจะพร้อมที่จะอยู่ฟัง เพราะมันเหมือนเป็นการสะท้อนภาพรวมของการแข่งขันมาทั้งวัน อย่างน้อยให้ได้รู้ว่าคนชนะเขามีเบื้องหลังกว่าจะได้แต่ละภาพมายังไงบ้าง แล้วกรรมการมีความเห็นกับภาพที่ชนะแต่ละภาพอย่างไร เราตีความโจทย์ได้ตรงกับที่กรรมการตีความหรือเปล่า มันน่าจะทำให้คนที่เข้าร่วมกิจกรรมรู้สึกมีส่วนร่วมกับการแข่งขันมากกว่านี้ครับ เพราะปีนี้รวมถึงปีที่แล้ว ผมรู้สึกว่าเหมือน canon จัดงานขึ้นมาแล้วให้ความสำคัญ กับจุดหลักของงาน ซึ่งก็คือภาพถ่ายที่เข้าร่วมประกวดน้อยมาก คนที่ส่งภาพไป ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ารูปตัวเองเข้ารอบสุดท้ายไหม ได้ลุ้นอะไรหรือเปล่า นี่อาจจะเป็นเหตุผลที่ทำให้หลายคนเลือกที่จะกลับบ้าน มากกว่าจะทนรอ ฟังแลคเชอร์สินค้าจากทาง canon เพียงอย่างเดียว เพราะเท่าที่นั่งคุยกับเพื่อนๆ หลายๆ คนที่มานั่งรอการประกาศผล ก็พูดกันเป็นเสียงเดียวว่าอยากรู้ว่าภาพตัวเองผ่านเข้ารอบไหม มีลุ้นอะไรหรือเปล่า ที่สำคัญคือถ้ารู้ว่ารูปตัวเองเข้ารอบสุดท้าย มีลุ้นรางวัล ผมว่าคงไม่มีคนที่มีโอกาสได้รางวัลกลับก่อนประกาศผลแน่นอน เพราะอย่างปีนี้มีถึงสามรางวัลเลยทีเดียวที่ประกาศแล้ว ผู้ชนะไม่อยู่ในบริเวณงานซะแล้ว มันทำให้ดูแกร่วๆ กว่าอีกนะครับ ไม่ต้องกลัวหรอกครับ ว่าถ้าประกาศภาพเข้ารอบเร็วไป คนจะถอดใจกลับกันไปก่อน จนงานช่วงประกาศรางวัลเงียบไป เพราะผมว่าถ้ามีการให้ความรู้เรื่องภาพแบบนี้จากกรรมการ หลายๆ คนย่อมอยากอยู่รอฟัง เพื่อปีหน้าจะได้ปรับแนวคิด และเตรียมงานให้ได้ดีกว่าเดิม ก็อยากฝากเอาไว้ครับ ถือเป็นเสียงสะท้อนจากคนที่เข้าร่วมคนหนึ่ง จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 10:11:07

ความคิดเห็นที่ 27 สรุปภาพรวมของปีนี้ ข้อดี 1. อาหารการกิน สวัสดีการเพรียบพร้อม ไม่มีที่ติใดๆ ทั้งสิ้น 2. ไอเดียเรื่องเปลี่ยนที่ส่งโจทย์ ทำให้จุดถ่ายภาพกระจาย ไม่กระจุกตัวอยู่ที่เดียว 3. เสื้อปีนี้สวยกว่าปีที่ผ่านๆ มา 4. ได้ร่วมทำบุญจากเงินค่าลงทะเบียน อิ่มท้องแล้วยังอิ่มบุญอีกต่างหาก 5. ได้พบปะเพื่อนๆ ที่มีรสนิยมชื่นชมในการถ่ายภาพเหมือนๆ กัน และได้เจอเพื่อนใหม่ๆ อีกหลายคน 6. น้องๆ Pretty ทั้งสองคนสวยน่ารักถูกใจ ยิ้มแย้มตลอดเวลาทั้งๆ ที่ร้อนมากๆ 7. มีการเตรียมเกมให้เล่นผ่อนคลาย แม้ของรางวัลจะซ้ำๆ และธรรมดาไปหน่อยก็ตามที 8. Staff ทุกท่านดูแลผู้เข้าแข่งขันเป็นอย่างดี ยิ้มแย้มแจ่มใสดีครับ 9. มีอุปกรณ์ให้ลองเล่นเยอะดี แต่จริงๆ อยากให้เอาเลนส์มาให้ลองเล่นมากกว่านี้ 10.วิทยากรที่มาให้ความรู้เก่งและมีอารมณ์ขันสอดแทรกตลอดเวลา เสียดายที่โปรแกรมมันแน่นไปหน่อยคนฟังเลยหงอยๆ ไปพอสมควร ข้อเสีย 1.โปรแกรมประชาสัมพันธ์สินค้าวางไว้ติดต่อกันยาวนานเกินไป นั่งเฉยๆ สองชั่วโมงกว่าๆ หลังจากถ่ายรูปมาทั้งวันมันทำให้เบื่อเหมือนกันครับ 2. ไม่ค่อยรู้สึกมีส่วนร่วมกับกิจกรรมมากนักระหว่างรอประกาศผลการแข่งขัน 3. ไม่ได้รับฟังความเห็นว่าทำไมแต่ละภาพถึงชนะจากคณะกรรมการ 4. ไม่ได้ฟังเบื้องหลังการได้ภาพแต่ละภาพจากผู้ชนะ ซึ่งน่าจะเป็นประโยชน์มากกับคนอื่นๆ 5. ไม่ได้รู้ว่าภาพที่ผ่านเข้ารอบสุดท้ายในแต่ละหัวข้อนั้นมีภาพไหนบ้าง 6. ชอบพิธีกรคู่สองสาวปีที่ผ่านมามากกว่าครับ ปีนี้ดูแอ็คทีฟ & โวยวายมากเกินไปหน่อยสำหรับพิธีกรชาย (บอกไปตามตรงดิ ว่าอยากเหล่พิธีกรหญิงมากกว่า ฮ่าๆๆๆ​) 7. ไม่มีแล้วสำหรับผม อื่นๆ ดีหมดแล้วครับ ก็ประมาณนี้ครับสำหรับงานปีนี้ที่เชียงใหม่ ซึ่งโดยรวมผมว่าคนประทับใจกันเยอะ เว้นแต่ช่วงรอประกาศผลนี่แหละ ที่ผมว่าชั้นเชิงในการโฆษณาขายของน้อยไปหน่อย ทำให้คนเบื่อๆ เซ็งๆ ระหว่างรอประกาศผล ก็ถือว่าฝากเป็นความเห็นครับ เพราะรักถึงได้่อยากสะท้อนความเห็น และเชื่อว่าทาง canon ก็คงอยากได้เสียงสะท้อนเอาไว้ไปปรับปรุง ในการจัดงานคราวหน้าต่อไป เพื่อให้กิจกรรมนี้มีต่อไปเรื่อยๆ และพัฒนาไปในทางบวกมากขึ้นเรื่อยๆ พร้อมๆ กับยอดขาย ของทาง Canon ด้วยเช่นกัน จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 10:13:04

ความคิดเห็นที่ 29 ปิดท้ายกระทู้นี้ด้วยบทสรุปจากการแข่งขันในแง่การแข่งขันครับ จากประสบการณ์สองปี ผมได้ข้อคิดมาฝากเพื่อนๆ ที่คิดว่า จะเข้าแข่งขันงาน Canon Photo Marathon ในปีถัด ๆ ไปดังนี้ครับ 1. การเตรียมตัวสำคัญมาก อย่างน้อยความรู้จักสถานที่ในจังหวัดที่เราจะลงแข่งเยอะๆ เพื่อให้เรามีต้นทุนในการถ่ายภาพมากขึ้น เป็นข้อได้เปรียบโดยเฉพาะเจ้าถิ่น เพราะถ้ารู้ว่าจะไปถ่ายที่ไหน อะไรยังไงให้ได้ภาพ มันจะประหยัดเวลาได้เยอะ แล้วเราจะมีเวลาปราณีตกับการถ่ายภาพได้เยอะมาก 2. การบริหารเวลาเป็นอีกจุดที่สำคัญ ควรบวกเวลาเดินทางให้ดี อย่างน้อยให้คำนวนว่าจะกลับถึงจุดส่งรูปได้ก่อนหมดเวลาอย่างน้อย ยี่สิบนาที เผื่อรถติด หาที่จอดรถไม่ได้ เอาไว้ด้วย บางคนถ่ายเพลิน ลืมคำนวนเวลากลับ มาส่งภาพไม่ทันมันก็น่าเสียดายไม่น้อย 3. การเลือกสถานที่ถ่ายภาพ ถ้าเป็นไปได้พยายามเลือกสถานที่ถ่ายภาพ ที่ไม่มีตากล้องไปถ่ายที่เดียวกันมากนัก หรือถ้าไปเป็นกลุ่มหลายๆ คน ก็พยายามเลี่ยงมุมที่ซ้ำๆ กัน เพราะมุมเดียวกัน ภาพที่ได้รางวัลมีเพียงหนึ่ง ดังนั้นถ้าไปเป็นกลุ่ม อย่าถ่ายซ้ำมุมกัน ไม่งั้นก็เท่ากับตัดขา ตัดโอกาสกันเอง 4. การตีโจทย์ให้แตก และถ่ายภาพให้ตอบสนองโจทย์มากที่สุด แนะนำว่าอย่าพยายามให้ภาพดูยาก เอาให้ภาพดูง่ายๆ เข้าไว้ เพราะต้องเข้าใจว่ากรรมการตอนคัดรูปนั้นเขาต้องดูกันหลายร้อยภาพ คงไม่มีเวลามาปราณีตตีความภาพของเรามากนัก ภาพไหนสวย ตรงตามโจทย์ ก็จะผ่านเข้ารอบไปก่อน จากนั้นถึงจะค่อยมาพิจารณา ในรายละเอียดปลีกย่อยกันอีกที ซึ่งถ้าภาพเราไม่น่าสนใจ หรือมุมซ้ำซ้อน ก็มีโอกาสที่จะถูกมองข้ามได้ง่ายๆ เช่นกัน 5. การบริหารความเสี่ยง อันนี้หมายถึงถ้าเราไม่รู้ว่าจุดที่เราจะไปถ่ายรูปเป็นอย่างไร มีอะไรให้ถ่ายมากน้อยแค่ไหน ถ้าเป็นไปได้อย่าเสี่ยงไป เพราะอาจจะเสียเวลาอย่างที่ผมเจอมาในโจทย์ที่สอง ควรเลือกไป ยังจุดที่เรามั่นใจว่ามีอะไรให้ถ่ายและตอบโจทย์ได้อย่างแน่นอนดีกว่า จากนั้นค่อยไปพยายามคัดสรรมุม หรือจัดฉากกันอีกที 6. ไม่ว่าโจทย์จะเป็นอะไรก็ตามที พยายามใส่เรื่องราวเข้าไปในภาพให้ได้ อย่าให้ภาพดูแห้งๆ มีแค่วิวเพียงอย่างเดียว เพราะมันจะดูธรรมดา ไม่กระตุ้นสายตาให้รู้สึกว่าอยากมองต่อ อย่าลืมว่าภาพที่แข่งมีหลายร้อยภาพ ถ้าไม่เด่น ไม่สะดุดตาจริงๆ โอกาสรอดเข้ารอบต่อไปยากมากๆ 7. การเลือกรูปสำคัญมาก ให้เวลากับการเลือกรูปให้เยอะๆ และดูรูปที่จะส่งให้ดี เพราะบางทีดูรูปเล็กๆ แล้วคิดว่าคมชัดพอแล้ว สวยดีแล้ว แต่พอขยายดูแบบเต็มๆ มันอาจจะมีจุดบกพร่องอยู่ ดังนั้นก่อนจะเลือกภาพไหนส่ง ถามตัวเองให้แน่ใจ ว่านี่คือภาพที่ดีที่สุดที่เราถ่ายมาได้แล้วจริงหรือเปล่า อย่ารีบร้อน ลงทะเบียนส่งรูปแล้ว เรายังมีเวลาให้เลือกรูปได้จนกว่าเขาจะประกาศปิดรับ เอาให้แน่ใจว่ารูปเด็ดจริงๆ 8. หลังจากได้ฟังโจทย์แล้ว พยายามอยู่นิ่งๆ และวิเคราะห์โจทย์ให้ดีก่อน อย่าพึ่งรีบร้อนขึ้นรถขับออกไปโดยไม่รู้จุดหมาย ไม่งั้นอาจจะทำได้ แค่ขับรถวนไปมาให้เปลืองน้ำมันเล่นเหมือนอย่างผม แฮ่... ตีโจทย์ให้แตก แล้วคิดจุดที่จะไปให้เรียบร้อยก่อน แล้วค่อยไปก็ยังไม่สาย 9. ในกรณีที่จะต้องถ่ายรูปคนแปลกหน้า ถ้าเป็นไปได้ควรขออนุญาตก่อน เพราะถือว่าเราเข้าไปล่วงละเมิดความเป็นส่วนตัวของเขา อันนี้ใจเขาใจเราครับ อยู่ดีๆ มีใครไม่รู้ถือกล้องมาถ่ายรูปเราตอนเราไม่รู้ตัว เราก็คงไม่ชอบเหมือนกัน แต่ถ้าเข้าไปขอก่อน ยิ้มแย้มแจ่มใส ผมว่าคนไทยส่วนใหญ่ไม่ปฏิเสธให้เราถ่ายภาพหรอก ขอแค่ได้รับรู้ว่าเราไม่มีเจตนาเอาภาพไปใช้ในทางเสียหาย รับรองว่าเราจะได้ถ่ายภาพ และได้ภาพดีๆ พร้อมกับมิตรภาพดีๆ กลับไปอย่างแน่นอน แล้วถ้าเป็นไปได้ ปรินซ์ภาพออกมาให้กับนางแบบนางแบบจำเป็นของเราด้วยนะครับ 10. อย่าสนใจแต่การแข่งขันเพียงอย่างเดียว หาทางสร้างมิตรภาพ และมองหาเพื่อนใหม่ๆ ไว้ด้วย เพราะบางทีเราอาจจะได้เพื่อนสนิท เพิ่มขึ้นอีกหนึ่งคนจากการแข่งขันครั้งนี้ก็ได้ อย่างน้อยถึงแม้ว่า จะไม่ได้รางวัลใดๆ กลับบ้านไป แต่ก็ได้มิตรภาพดีๆ ก็ถือว่า เราไม่ได้กลับบ้านมือเปล่าอย่างแน่นอน ขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามาอ่านและทักทายกันด้วยครับ เจอกันใหม่ในงาน Canon Photo Marathon ครับ ปล. ภาพในกระทู้ที่เป็นภาพเล็กและไม่ได้ลงเครดิต เป็นภาพที่ผมเซฟมาจาก facebook ของ eos digital ครับ แก้ไขเมื่อ 18 ต.ค. 53 11:02:40 จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 11:01:59

ความคิดเห็นที่ 30 แทรกความเห็นตกหล่น  ทีี่ถูกลบใน คห.ที่ 10 ตรงนี้ละกันครับ อันนี้ภาพที่ชนะเลิศครับ ตีความโจทย์ได้ง่าย และตรงดีครับ ถ่ายเน้นที่อาหาร แล้วมีภาพคนกำลังจกข้าวนึ่ง (ข้าวเหนียว) อยู่เป็นฉากหลังแบบเบลอๆ เพื่อให้อาหารเป็นพระเอก แล้วมีคนที่นั่งข้างหลังเป็นพระรอง คอยเล่าเรื่องราวห่างๆ อาหารจัดวางสวยงาม เพราะโจทย์นี้อาหารควรจะเป็นพระเอก แล้วสิ่งอื่นๆในภาพ เป็นแค่พระรองในการบอกเล่าเรื่องราวในภาพเท่านั้น ตรงจุดนี้ทำให้เข้าใจอะไรขึ้นเยอะครับ เอาเป็นว่าปีหน้าเตรียมตัวใหม่ พอจะเดาแนวทางกรรมการชุดนี้ได้บ้างแล้ว ว่าต้องถ่ายแนวไหนจะได้ถูกใจ ปล.ภาพจาก Facebook Eos digital จากคุณ : Mr. Forever เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 11:05:12

ความคิดเห็นที่ 31 ห่างหายจากการโพสภาพไปนานแต่ความสวยงามยังคงเดิม เป็นกิจกรรมที่น่าสนุกมากครับ จากคุณ : raksapondet เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 12:00:37

ความคิดเห็นที่ 32 ท่าจะยากแหะ จากคุณ : ได้แต่หวัง เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 16:24:30

ความคิดเห็นที่ 33 ท่าจะยากจริงๆ ด้วย จากคุณ : NooNok [MiChiYo] เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 20:01:28

ความคิดเห็นที่ 34 เสียดายมากค่ะ ไม่ได้ไป คนชวนผิดนัด จากคุณ : หน้าแง๊ว~* เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 21:11:21

ความคิดเห็นที่ 35 เห็นแล้วเปรี้ยวปากเลยครับ ^_^ จากคุณ : น้าวันดีมีแอล เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 21:11:57

ความคิดเห็นที่ 36 ไปมาด้วยครับ โจทย์ง๊ายง่าย แต่ถ่ายยากโคตรๆ T___T จากคุณ : BommasteR เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 22:01:59

ความคิดเห็นที่ 37 เราชอบรูปคุณป้ากำลังกินไส้อั่วค่ะ (ภาพความเห็นที่ ๗ และ ๘) มองไปมองมาก็คล้ายๆคุณยายของเรา  หน้าเมียงๆแบบนี้แหละ น่ารักมากกก จากคุณ : jigabelle เขียนเมื่อ : 18 ต.ค. 53 23:42:38

ความคิดเห็นที่ 38 ใครสมัครเขต กทม. เจอกันครับ ผมจะส่งภาพชิงรางวัล บู้บี้ เหมือนในการแข่งแรลลี่ 5555 จากคุณ : *PIPPO* เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 04:22:46

ความคิดเห็นที่ 39 ^^" ขอบคุณแคนอนที่เปิดรับสนามกรุงเทพฯ เพิ่ม ตอนนี้ลงทะเบียนได้แล้วจ้า อิอิ เจอกันที่จามจุรีสแควร์ เน้อพี่น้อง จากคุณ : มรกตนาคสวาท เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 08:14:11

ความคิดเห็นที่ 40 ไปมาเหมือนกันครับ ยินดีที่ได้เจอกันครับ ยอมรับว่า เป็นอะไรที่ต้องบริหารเวลามากๆ มากกว่าตอนแข่งที่กทม.อีกครับ เพราะกทม.มีรถไฟฟ้า จะไปทางไหนต่อก็ค่อนข้างสะดวก แต่ที่นี่มีปัจจัย หลายอย่าง ทำให้คนถ่ายในบางสถานที่ค่อนข้างกรุจกตัว ซึ่งผมก็มีแนวคิด ที่ว่า พยายามไปที่อื่น หนีที่ที่เค้าถ่ายกันเยอะ ถ้าได้ก็ได้แตกต่าง ถ้าไม่ได้ หรือไม่ทันก็ช่างมัน หักดิบไปเลย ดีกว่าได้รูปซ้ำกับคนอื่น เพราะยังไงก็ไม่ผ่าน อยู่ดี แต่ก็ไม่ซีเรียสมากครับ ถือว่ามาร่วมสนุก เสื้อสวยใช้ได้ อาหารเลี้ยงตลอดวัน ถึงแม่ตอนท้ายจะขายของเยอะไปหน่อยก็เถอะ 55 กทม.อาจจะลงไปแข่งอีกทีครับ เพื่อนๆอยู่นู้นเต็มเลย แต่กับบ้านตัวเอง ไม่ค่อยรู้จักใคร เหอๆ จากคุณ : Tory เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 13:29:31

ความคิดเห็นที่ 41 ไปแข่งที่เชียงใหม่มาเหมือนกันครับ  สนุกสนาน ดีครับ  ปีหน้าจะลองใหม่ ปีนี้รู้สึกว่าตัวเองเตียมตัวไม่ค่อยพร้อมเท่าไหร่  เพราะติดภาระกิจงานที่เชียงราย บึ่งรถออกมาจากเชียงรายตอนตีห้า เพื่อมาแข่งโดยเฉพาะ จากคุณ : จอมยุทธเจ้าสำราญ เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 13:29:05

ความคิดเห็นที่ 42 อันนี้ ความชอบส่วนตัว  เอามาฝาก หนุ่มๆห้องกล้องครับ จากคุณ : จอมยุทธเจ้าสำราญ เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 13:31:39

ความคิดเห็นที่ 43 ขอขอบคุณ ชาวเมืองเชียงใหม่ ทุกๆคน ที่ให้การต้อนรับ คนต่างถิ่นคนนี้ ตลอด 4 วัน (สำรวจ 3 แข่ง 1) ในเกมส์นี้ เชียงใหม่ เป็นเมือง น่าอยู่ จริงๆ ทั้ง ญาติ ทั้งเพื่อนของผม ไปแล้ว ตั้งหลักปักฐาน กันไม่ยอมย้ายไปไหนอีก อากาศดี ของกินหาง่าย มีทั้ง ราคาแพง มีทั้ง ราคาถูก ประทับใจมากๆ คือ ถนน หนทาง คนเมืองเอง อาจจะไม่ค่อยพอใจ กับปัญหา รถติด แต่ขอฟังเสียงจากคนต่างถิ่นคนนี้ว่า เชียงใหม่ ถนนหนทาง ดีมากๆ ขับรถมอเตอร์ไซด์ ไม่มีสะดุด ไม่มีหลุม สักหลุมเดียว ทั้งเมือง รถติดเป็นของธรรมดา บ้านผม ก็ติด (อุบลราชธานี) ดังนั้น ขอให้ทำใจกับปัญหานี้ บ้าง นะครับ.... เห็นด้วยกับความเห็นในการพัฒนาเกมส์ ข้างต้น และขอฝากเพื่อนๆ ถึงขอผิดพลาดของผมเอง ที่ถือเป็นความผิดพลาดอันใหญ่หลวง ในภาพของผม ที่ทำให้เกิดเงา บนพื้น ซึ่งเป็นเรื่องที่กรรมการ พูดเป็นเรื่องแรก บนเวที และในความคิดของผม หากภาพของผม ไม่มีที่ติ และได้ Best of Theme อาจส่งผลให้ผม ได้ Best of Show ก็ได้ อาจจะมองว่า เข้าข้างตัวเองมากไป แต่นี่คือความคิดของผม ที่ทำโทษตัวเองที่พลาด ในครั้งนี้ นะครับ..... หวังว่า จะเป็นแนวทางให้เพื่อนๆ ได้ใช้ในการแข่งขัน ในปีต่อไป และขอยืนยันว่า ผมจะไปร่วม ที่เชียงใหม่ อีกแน่นอน ท้ายนี้ ขอกราบขอบพระคุณ "ร้านประเทือง" เครื่องเขิญ ย่านวัดนันทาราม ที่ให้การช่วยเหลือ กระผม จนได้รับรางวัลนี้ สมความตั้งใจ จากคุณ : nawaran (nawaran) เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 14:43:13

ความคิดเห็นที่ 44 ลืม ลงรูป ครับ จากคุณ : nawaran (nawaran) เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 14:44:32

ความคิดเห็นที่ 45 ผมก็เคยไปปีแรกนะครับ อยากไปอีก แต่ติดตรงที่เขาไม่รับคนใช้กล้องยี่ห้ออื่น แก้ไขเมื่อ 20 ต.ค. 53 16:53:00 จากคุณ : รุกฆาต เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 16:51:31

ความคิดเห็นที่ 46 ง่า  ปีนี้เสื้อสีขาวเหรอครับ ทำสีดำแบบปีที่แล้วผมว่าดีกว่าอีก กลัวเลอะอ่ะครับ จากคุณ : Yugo เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 22:40:20