ความคิดเห็นที่ 1 Staff : เริ่มจากคำถามเบสิกก่อนเลยละกัน ว่าถ่ายรูปมากี่ปีแล้ว คนบางปะอิน : ถ่ายรูปมาปีนี้เป็นปีที่ห้า ถ่ายรูปมาซักห้าหกเดือนไรงี้อะ ก็เริ่มมาเล่นเวป มาอยู่ห้องฟูจิ แล้วทีนี้ก็ยาวววววเลย55 ก็แหย่ขามาข้างนึงละ จะให้เอาออกก็ไม่ได้ละ มันก็จะมีอะไรมาเรื่อยๆเนอะ Staff : อะฮ้า งั้นแนะนำตัวก่อน ลืมไปอะ คนบางปะอิน : โอ้ย อย่างน้างบางอยู่ในที่แจ้งอยู่แล้ว ไม่ต้องเปิด55 ก็ลองเข้าไปดูๆนะจากกระทู้นั่นแหละ Staff : แล้วอย่างน้าบางนี่อยู่กรุงเทพตลอดเลยมั้ยครับ คนบางปะอิน : อืม ผมอยู่สระบุรีตลอด บ้านก็อยู่สระบุรี Staff : 55อ้าว คนบางปะอิน : คืองี้ ชื่อล็อกอินคนบางปะอินเนี่ย มันมาจากเมื่อก่อนที่เราทำงานอยู่ที่บางปะอินไง ซึ่งพื้นเพจริงๆแล้วก็เป็นคนสระบุรีโดยกำเนิด พอช่วงระยะทำงานตอน20 30 40งี้ก็ทำงานอยู่ตรงนิคมฯ บางปะอิน Staff : อ๋อ คนบางปะอิน : เรียกว่าใช้เวลานานนะ ประมาณยี่สิบปีอะ เริ่มถ่ายรูปก็ที่บางปะอินนี่แหละ ประมาณปลายๆของช่วงที่ทำงานที่นั่นแล้ว ก็สักสามปีก่อนนี่แหละที่ผม early retireหรือที่เค้าเรียกเกษียณก่อนกำหนด Staff : เบื่อ? คนบางปะอิน : อืม คือเบื่อ ไม่อยากทำงานละก็เลยลาออก กลับไปอยู่ที่บ้าน บ้านเกิดนั่นแหละฮะ ก็ไปปลูกบ้านหลังเล็กๆอะไรอย่างงั้น อยู่กับครอบครัว พาเด็กๆออกไปเรียนต่างจังหวัด บรรยากาศดี จุดประสงค์หลักที่ทำตรงนี้ คือผมจะวางแบบของชีวิตไว้อะเป็นขั้น ขั้น ขั้น ช่วงระยะนี้อายุเท่านี้ถึงอายุเท่านี้ทำอะไร ผมจะใช้เลข5เป็นหลัก เช่น 25 35 45 55ไรงี้พอถึงเวลาก็จะทำให้เหมือนที่ตัวเองคิดๆไว้นั่นแหละ Staff : อย่างเช่นยังไงบ้างคะ คนบางปะอิน : ก็อย่าง45 จะเกษียณตัวเองกลับไปอยู่บ้านนอก ทำอะไรเล็กๆน้อยๆงี้ที่เลี้ยงชีพได้ พาเด็กๆไปเติบโตในธรรมชาติเนอะเหมือนกับที่ตัวเองเป็นมาตอนเด็กๆถ้าคนอยู่ในเมือง มักจะมีเรื่องการแข่งขัน ไม่อยากให้เด็กๆมีการแข่งขันมากอะ พยายามไม่อยากให้เค้ามีอะไรมาบีบให้เป็นไปตามนั้น เลยให้ไปบ้านนอกมันก็เปิดชีวิต คือเราจะทำไรได้ตามใจอะ ที่เรียนก็เลือกได้ ใช้ตัวเขาเป็นหลัก อยากไปไหนก็แล้วแต่เขา อย่างเวลาเราอยู่ในเมืองเราจะมีขีดจำกัด บางทีก็เลือกได้แค่หนึ่งหรือสองอะไรแบบนี้นอกจากนั้นก็เริ่มบีบละ Staff : กลายเป็นสังคมพาไป คนบางปะอิน : ใช่ๆ ไกลบ้านก็ไม่ได้ เราต้องทำงานอยู่ที่นี่ ถ้าอยู่ต่างจังหวัดมันง่ายหน่อย มันง่ายกว่า Staff : น้าบางมีลูกทั้งหมดกี่คนอะคะ คนบางปะอิน : สองคน คนโตอยู่ม1 คนเล็กขึ้นป1 Staff : อายุห่างกันเยอะเนอะ คนบางปะอิน : เยอะๆ ห่างกันเจ็ดปี Staff : แล้วอยู่กรุงเทพบ้างไหม คนบางปะอิน : อยู่โน่นกันหมดเลย Staff : คนโตลูกชายปะคะ คนบางปะอิน : คนโตลูกสาว แล้วก็เรียนอยู่ลพบุรี ขึ้นรถไฟไปกลับอะไรทำนองนั้น คนเล็กเค้าก็จะอยู่แถวบ้านไรงี้ Staff : ลูกๆนี่ถ่ายรูปเหมือนกับน้าบางมั้ยครับ คนบางปะอิน : คนโตเนี่ยเคยถ่ายอยู่พักนึงนะ แต่ตอนนี้เริ่มเข้าสู่วัยรุ่นละ เริ่มไม่สนใจ เริ่มไปเกาหลีแล้วตอนนี้ Staff : เริ่มจะมีทางของเค้าเอง 55+ คนบางปะอิน : นานๆถึงอยากจะแบบ พ่อ หนูถ่ายบ้าง เอ้า ก็ปล่อยเค้า กล้องเฉพาะตัวเค้าก็ไม่มีแล้วปัจจุบันนี้ ก็เหลือตัวเดียวก็แย่งๆกันไปแต่เค้าก็ถ่ายรูปได้ดีพอสมควรแหละ แล้วก็เป็นนักวิจารณ์ปากจัดอะ คอยวิจารณ์งานพ่อ แบบโห พ่อรูปนี้ไม่เห็นมีไรเลย ไรแบบนี้ Staff : แสดงว่าลูกก็ชอบธรรมชาติด้วย คนบางปะอิน : ชอบครับ ชอบอาร์ทๆหน่อย ออกแนวดนตรี ถ่ายภาพวาดภาพ อะไรทำนองนั้น Staff : แสดงว่าชีวิตน้าบางทุกอย่างก็ตามแพลน คนบางปะอิน : ตามแพลนๆ เป็นไปได้ด้วยดีด้วย55+พอออกจากบริษัทเราก็มีเงินไปก้อนนึงที่บริษัทให้เราไรแบบนี้ ไปปลูกบ้าน ทำอาชีพ ทำอะไรได้ จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 09:28:41

ความคิดเห็นที่ 2 Staff : แล้วอาชีพหลักทำอะไรคะ คนบางปะอิน : อาชีพหลักตอนนี้คือค้าขาย Staff : แสดงว่ามีร้าน คนบางปะอิน : คือเราไปขายของที่โรงงาน โรงงาน cp แก่งคอย ไปตามสายนี้ คือบ้านแฟนเค้าก็ขายของไรงี้ บ้านผมก็ค้าขาย ค้าขายสำหรับเราก็เลยกลายเป็นเรื่องธรรมดาไป มีอะไรดีก็เฮกันไปขายอย่างนั้น ถ่ายภาพนี่ก็ทำอยู่บ้าง รับงานเล็กๆน้อยๆ งานก็แบบก็อาจจะมีคนติดต่อเข้ามา ถ้าว่างก็ทำ ถ้าไม่ว่างก็ไม่ทำ จะใช้งานอาชีพเป็นหลัก Staff : หนังสือก็ไม่ใช่งานอาชีพใช่ไหมคะ คนบางปะอิน : อืม หนังสือไม่ใช่สิ่งที่เราจะทำให้มันเป็นอาชีพเนอะ เราจะทำเป็นงานอดิเรก งานที่ชอบเป็นงานที่รักมากกว่า อยากทำก็ทำ ตัวเองก็วางแบบฟรีๆไป ผมไม่ค่อยแคร์เรื่องเงินทอง เท่าที่เป็นอยู่ปัจจุบันก็โอเคละ คือมันไม่ได้ดีมาก แต่ไม่ต้องดีกว่านี้ก็ได้อะ Staff : แล้วน้าบางเคยชอบสายอื่นที่ไม่ใช่สายมาโครมาก่อนรึเปล่า คนบางปะอิน : ปกติจริงๆถ่ายภาพทุกแนว ก็จะมีเย้อออะไปหมดเลย ช่วงที่มีถ่ายภาพหนักๆก็ช่วงปีที่สองกับปีที่สามของการถ่ายภาพนั่นแหละ แต่ตอนนั้นทำงานอยู่ก็ยังมีโอกาสอยู่ กำลังฝึกด้วย ของกำลังขึ้นอะไรงี้ Staff : 55 คนบางปะอิน : ก็จะมีเพื่อนอยู่สามคนนะ เพื่อนคนนึงมันก็จะมีรถบริษัทอยู่แล้วก็ทุกๆวันเสาร์เราก็จะไปกัน น้ำมันบริษัท ก็คุยกันอยากไปไหนวะ ก็บอกกันแล้วก็เฮกันไปสามคนไปด้วยกันแล้วก็ถ่ายอยู่ด้วยกันแต่เดี๋ยวนี้เค้าก็ไม่ได้เล่นละ เค้าก็มีงานของเค้าไป คือเหลือผมคนเดียวที่เดินในนี้นานหน่อย จริงๆตอนนั้นก็ยังไม่เห็นอะไรในตัวเองเนอะ ที่ไหนมีเทศกาลก็เฮกันไปถ่ายผมถ่ายรูปทุกวันเสาร์อะ เป็นเวลาสองปี ลางานไปด้วยนะ ทำงานบริษัทวันจันทร์ถึงเสาร์ แต่ทุกเสาร์นี่จะลารอไว้เลยนะ ลาจนเงินเดือนไม่ขึ้นอะ คิดดูดิ55+ เจ้านายบอกคุณลาไง52 สัปดาห์ครบเลย Staff : ยังไงบ้างครับ คนบางปะอิน : ก็พักร้อน15วัน อันนี้ทำงานมานาน ลากิจอัดไปอีก30วัน แค่นี้ก็โอละ ผมก็จะไม่อยู่ทุกๆเสาร์ โทรศัพท์ก็เปิดบ้างไม่เปิดบ้าง จริงๆถ้าไม่ใช่มาโครก็แนวท่องเที่ยวนี่แหละ อย่างรูปอยุธยาแบบนี้ ภามาโครถ่ายแล้วมันจะขายไม่ค่อยได้ แบบคนอยากดู eye-contact หนอนงี้หรอ ส่วนมากมักจะเอามาทำหนังสือ ก็จะมีแลนด์สเคปนั่นแหละเยอะ ตามสถานที่ด้วยแล้วก็กึ่งท่องเที่ยวด้วยไรแบบนี้ Staff : แลนด์สเคปก็เหมือนจะง่ายกว่า คนบางปะอิน : ก็อย่างที่ผมไปถ่ายที่ตอนอยุธยา เค้าติดต่อมาเรื่องรูป ไอ่เราก็รับปากเค้าเป็นมั่นเหมาะเลย ถึงเวลาจริงๆหาต้นฉบับไม่เจอ จำได้ว่าต้องไปถ่ายซ่อมเลยนะ โชคดีที่เดินทางใกล้ ก็เลยโอ จริงๆแล้วถ้ารู้ว่าที่นั่นมีพวกสัญลักษณ์อะไร แลนด์มาร์กพวกนั้น เราก็จะวิ่งไปถ่ายโป๊ะๆๆ จะได้ไม่ต้องมาคัดทีหลัง เราถ่ายมานานแล้วก็จะรู้ แต่มันก็ต้องสักระยะนึงนะเรื่องพวกนี้ เรื่องนี้แบบถ้าของโปรจริงๆรูปเค้าจะแพงเลย อย่างของเราเค้าก็เอาไปทำพวกโบร์ชัวร์ไรงี้ พวกแนะนำสถานที่ท่องเที่ยว Staff : อืมมมม คนบางปะอิน : ผลพลอยได้จากแลด์สเคปก็ประมาณนี้ที่อาจจะขายได้ ก็กลับมาเป็นประโยชน์ให้เรา แต่อาจจะต้องใช้เวลาสักหน่อย เพราะคนถ่ายใหม่ๆเค้าก็จะยังไม่ค่อยคิดอะไรมาก Staff : แล้วรู้สึกว่าตัวเองมาโดนมาโครเข้าจังๆเนี่ยเมื่อไร คนบางปะอิน : ที่จริงเนี่ยผมเห็นตัวเองตั้งแต่หกเดือนแรกๆเลย แบบวันนึงเราทำงานบริษัทไม่ได้ไปไหน แต่สถานที่มันอำนวยไง บริษัทต่างจังหวัด มันก็จะมีสวนหย่อมไรงี้อะ ว่างๆแบบตอนพักกินข้าวเสร็จ เราก็จะเอากล้องออกมา ถ่ายเล่นๆเล็งๆไรงี้ พอเค้ามาโพสตืในเวปแล้วคนชอบ พวกแมลงปอผีเสื้อไรงี้ มันก็จะเหมือนสาขานึง ตอนนั้นเราก็ไม่รู้ว่าไรหรอก Staff : ใช่ๆ คนบางปะอิน : แต่ทีนี้พอเราถ่ายไปเยอะๆๆๆเข้า ก็คนในเวปนี่แหละ บอกเจ้าพ่อมาโครไรทำนองนี้ แบบมาโครที่บ้านเราก็มีให้ถ่าย ที่ทำงานก็มี กลับบ้านต่างจังหวัดก็มี มันเหมือนมีอะไรให้ถ่ายได้ตลอด Staff : เหมือนมาโครอยู่รอบตัวเรา คนบางปะอิน : ถูก แบบมันหาง่าย Staff : ไม่ต้องมีนางแบบด้วย 55+ คนบางปะอิน : ไม่ง้อๆๆ ถ้าถ่ายแนวอื่นๆอะนะ อย่างพอร์ทเทรทเนี่ย ก็อาจจะเชิญสักคนสวยๆในบริษัท โอ้ย เป็นไปได้ยาก ถ่ายสถานที่มันก็ต้องออกไปนอกบริษัทก็ไม่ได้อีก เฉพาะวันหยุดเท่านั้นเอง เสาร์นึงได้ไปถ่ายสักครั้งนึง ทำไม่ง่ายไม่เหมาะสม Staff : มันไม่ง่ายเหมือนมาโคร? คนบางปะอิน : ใช่ แบบแค่ออกไปสวนหย่อม มันก็จะมีอะไรให้ถ่าย เราก็มาโครตั้งแต่ตอนนั้นแหละ ถ่ายมาเรื่อยๆ ปีแรกใช้กล้อง dslr like นะถ่ายตั้ง5-60000รูปอะ จนไม่มีที่เก็บอะ ตอนที่ฝึกปีแรกอะ ที่บ้านตอนนั้นก็เดิมไม่ทันสมัยเนอะ ฮาร์ดดิสก์ลูกนึงเล็กอะ20กิ้ก 40กิ้กใช่มั้ยล่ะ แปบเดียวก้เต็มแล้วครับ ที่ทำงานแปบเดียวมันก็เต็มแล้ว ตรงโน้นก็เต็ม ตรงนี้ก็เต็ม มันก็เรื่มมั่วๆ Staff : ไม่มีที่เก็บใช่ม้า คนบางปะอิน : ใช่ เพราะตอนฝึกเนี่ยเราก็ถ่ายเยอะมากๆ ด้วยความเพลินของเราด้วยอะไรด้วย มาโครมันจะไม่เหมือนภาพชนิดอื่นแบบโป๊ะเดียวได้ไรงี้ มาโครบางทีแบบๆนึงถ่ายเป็นร้อยอะ ยิ่งใกล้ก็ยิ่งถ่ายเยอะ ตอนนั้นเราก็ไม่แม่นเท่ากับตอนปัจจุบัน ถ้ามันพอรู้บ้างก็จะถ่ายน้อยลง จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 09:30:49

ความคิดเห็นที่ 3 คนบางปะอิน : แบบมุมที่เข้าเนี่ย เข้าตรงๆเข้าข้างๆบ้างบนบ้างล่างบ้าง มันก็จะเยอะ มันก็จะหลายๆอย่างกว่าเราจะรู้จักตัวแบบตัวนึงก็ต้องถ่ายเยอะไว้ก่อน จำนวนภาพก็จะเยอะ แต่ภ้าเราฝึกไปเรื่อยๆก็ถ่ายน้อยลง Staff : การเข้าหาแบบพวกแมลงไรงี้ตอนแรกเค้าตื่นตกใจมั้ยครับ คนบางปะอิน : ตอนแรกเราไม่รู้ไง ว่าจะเข้าไงดี อย่างแมลงปอ แค่เดินเข้าไปมันก็บินละ ทีนี้เราก็ต้องมาเริ่มเรียนรู้ไปพร้อมๆกับการหัดถ่าย เข้ามุมไหนมันจะไม่หนีไรงี้ เข้ายังไงไม่ตกใจ แบบแอบเข้าข้างหลังก่อนแล้วค่อยๆเลื่อนมา เดินมาเรื่อยๆ Staff : คล้ายๆเด็ก คนบางปะอิน : ใช่ๆ เราต้องรู้จักและคิดวิธีเข้าหาก่อน Staff : อ้าวน้าบาง แล้วอย่างพวกแมลงวัน ตามันมองได้รอบอะ คนบางปะอิน : ไม่ๆ ตาแมลงวันแมลงปอมันจะคล้ายๆกัน มันจะเกือบครึ่งวงกลมเลยใช่มั้ย ถึงมันอาจจะส่ายไปมาได้นะ มองเห้นได้ก็จริง แต่ผมว่ามุมบนมันมองไม่เห็นหรอก ผมว่ามันบอดมุมบน แบบถ้าเข้าข้างหลังมันก็ออาจจะเหลียวมาแต่มันคงได้180องศาด้านหน้าเท่านั้นเอง คนบางปะอิน : ที่จริงแมลงวันมันจะอยู่นิ่งนาน ไม่ใช่ในเมืองนะ55+ แมลงวันต่างจังหวัด Staff : มันจะต่างกัน? คนบางปะอิน : ใช่ๆ พวกในเมืองมันต้องหลบหลีกอะไรเร็ว จนเป็นความเคยชินของมันมีไรผ่านไปมาเยอะไง ถ้าต่างจังหวัดมันจะกินพวกน้ำหวานหรือเปลือกไม้อะไรงี้ เปลือกไม้เน่าๆ มันก็จะเกาะอยู่นาน เข้าหาด้านหน้ายังไม่หนีเลย เวลาที่เข้าไปถ่ายใกล้ๆอะ ลองคิดดูเลนส์60อะระยะห่างประมาณนี้ มันก็ไม่หนี เข้าไปดื้อๆเลย ต้องดูความเชื่องของมันก่อน ในเมืองกับต่างจังหวัดมันจะมีลักษณะต่างกัน Staff : แล้วอย่างแมลงวันเนี่ยมันเป็นสัตว์ที่เราควรเริ่มต้นเวลาฝึกมาโครมั้ยครับ ใกล้ตัวด้วยแล้วก็น่าจะนิ่งสุดด้วย คนบางปะอิน : อืม (คิดๆๆๆ) ผมว่าแมลงวันนี่น่าจะระดับ4-5นะ Staff : อ้าวแล้วที่ง่ายๆอะคะ คนบางปะอิน : ระดับต้นๆนี่ต้องพวกตั้กแตนเลยนิ่งสุด นานด้วย เข้าหาง่ายด้วย Staff : ต้องแยกเพศมั้ยครับว่าตัวผู้ตัวเมียไรงี้ คนบางปะอิน : 55+ มีคนแซวอยู่นะเรื่องแยกเพศนะว่าดูได้ไง อ้าวเราก็ดูสิอันไหนตัวบน อันไหนตัวล่าง แต่มันนิ่งและนาน พอจบตั้กแตนอีกสเต็ปนึงก็แมลงปอ อีกสเต็ปนึงก็ผีเสื้อ แมลงวันนี่ต้องหลังๆอะ แล้วก็แมลงวัน แล้วก็มดแดง ผมรู้จักห้าอย่างนี้ มดแดงนี่ยากสุดอะ ไม่จำเป็นอย่าไปถ่าย Staff : ความยากมันยังไง คนบางปะอิน : มันเคยอยู่นิ่งให้เราถ่ายมั้ยล่ะ คนที่ถ่ายหมดแดงเบลอละ ถ่ายมาร้อยนี่เบลอประมาณ90แล้วอีกสิบเนี่ยจังหวะไม่ดีอีกต่างหาก ไม่ดีไม่สวยไม่ใกล้บ้างไม่ตาโตบ้าง ไม่ได้ eye-contact มันต้องใช้จำนวนถ่ายเยอะมาก ถ่ายหลายครั้งมาก กว่าจะได้ภาพสวยๆมาโพสสักสิบรูปงี้ Staff : พึ่งรู้ว่าแมลงวันมันไม่ง่ายเลย คนบางปะอิน : ใช่ๆ ก็ต้องน้องๆเทพนะ อยู่ที่จังหวะด้วย Staff : โอเคครับ แล้วอย่างพอร์ทเทรทเนี่ยเค้าก็นิยมไปสวนรถไฟกัน แล้วมาโครนี่เค้านิยมไปที่ไหนกัน คนบางปะอิน : เอาในเมืองหรอ Staff : ในเมืองก่อนก็ได้ค่ะ คนบางปะอิน : อืม ก็สถานที่แบบนี้อะ ตามสวนต่างๆ สวนหย่อมง่ายๆของกทมที่เค้าจัดไว้แต่ละสวนอะ เค้าจะมีอะไรให้ถ่ายเยอะแยะ อย่างสวนรถไฟนี่ก็ได้อะพวกซุ้มผีเสื้อมันก็ยังมีอะไรให้ถ่าย ส่วนใหญ่ในเมืองเนี่ยเค้าก็จะมีมาฝึกมือเยอะนะ นอกซุ้มเนี่ยมันก็มีพวกแมลงปอ สวนต่างๆก็มีเยอะนะ อย่างสวนหลวงร.9บ้าง สวนเบญจกิตติตรงสุขุมวิทน่ะ จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 09:36:06

ความคิดเห็นที่ 4 Staff : แล้วมันจะมีสัญลักษณ์อะไรมั้ยครับ เช่นเจอต้นไม้นี้แล้วจะเจอแมลงแบบนี้ คนบางปะอิน : อืม ถ้างั้นต้องถ่ายไปสักระยะนึงนะ ตอนแรกเราอาจจะไม่ค่อยรู้ว่าตัวอะไรอยู่ตรงไหน แต่ถ้าถ่ายมาสักพัก จะหาเจอกันเลย รู้เลยถ้าเป็นฤดูของเค้าก้จะเยอะหน่อย ถ้าเป็นคนต่างจังหวัดก็จะไปตามอุทยานนะ Staff : อช ทั้งหลาย? คนบางปะอิน : ใช่ อช ทุกๆที่ ถ้าเป็นผีเสื้อนะแหล่งหลักที่ภาคกลางก็แก่งกระจานเลย ถ้าสระบุรีทั่วไปเลยก็จะมี สามหลั่นหรือเจ็ดคตที่คนนิยมอะ เจ็ดคตนี่ก้ไปพักแรมก็ได้ ไปถ่ายรูปก็ได้ มีน้ำตกให้เล่น มันจะมีหลายอย่างให้เล่น Staff : เดินทางง่ายหน่อย คนบางปะอิน : ใช่ๆ ใกล้เมืองหน่อย อย่างถ้าหน้าฝนนี่ต้องเห็ดแชมเปญเลย ที่น้ำตกโกรกอิดก หนึ่งในสิ่งที่นักถ่ายภาพมาโครจะต้องมีเลยนะ ไอเห็ดแชมเปญเนี่ย มีภาพเป็นของตัวเอง ถ้าไม่มีนี่ไม่ใช่มาโครอะ55+ Staff : แล้วสงสัยมานานแล้วว่า เวลาไปทริปไรกัน ต้องมีฟ้อกกี้ฉีดน้ำบ้างไฟฉายบ้าง เสริมเข้ามา อยากรู้ว่ามันจำเป็นแค่ไหน คนบางปะอิน : ไม่มีก็ได้ แต่ถ้ามีมันก็จะหลากหลาย มีอะไรให้เล่นเยอะหน่อย มันจะมีอยู่นะ แบบเล่นกะแบบจนหมด อย่างเห็ดแชมเปญเนี่ย ถ่ายจนไม่รู้จะถ่ายอะไรแล้วถ้วยมันแค่นี้ มุมบน มุมล่าง ใช้แฟลช หลังดำ โบเก้ จบละ ยี่สิบภาพคนที่ถ่ายเป็นก็หมดละ ต่อไปจากนั้นเราจถ่ายอะไรล่ะ ถ้าเรายังมีเวลาตรงนั้นอยู่ ดูดิ้ เห็ดมันมีขนมั้ย เอาไฟฉายส่องด้านนึง ฉีดน้ำที่ใบมั้ย เราก็จะมีเทคนิคไป จะได้มีหยดน้ำเกาะให้มันแพรวพราวหน่อยอะไรทำนองนั้น ก็จะเติมเข้าไป ถ่ายหลายๆอย่างมันก็จะได้หลายๆอย่าง ถ้าวันไหนที่เราไม่ได้ติดไป เราก็จถ่ายเท่าที่กล้องเราอำนวยนั่นแหละ แต่ถ้าติดไปมันก็หลากหลายหน่อย ส่วนมากถ้าคอมาโครแท้ๆเค้าก็จะมีติดไปด้วย อย่างผมก็จะมีนะ Staff : 55+ น้าบางนี่เริ่มถ่ายจริงๆเมื่อไร คนบางปะอิน : ก็สักช่วง40นะ จริงๆกล้องฟิล์มก็เคยผ่านมาบ้างแบบพวกกล้องแจก ทำบัตรเครดิตไรงี้อะ ไปถ่ายตามป้ายเวลาไปเที่ยวงี้ พึ่งมาเอาจิงจังตอนยุคดิจิตอลนี่แหละ ไม่ได้กะถ่ายแบบที่เห็นอย่างทุกวันนี้ด้วย ก็แค่ไปเที่ยวแล้วเก็บกลับมาเป็นที่ระลึก อ้ะ อย่างเขาใหญ่งี้ก็เฮไปถ่ายที่ป้ายซะ เอาไว้ดู เวลาเด็กๆเริ่มโตก็เอาออกมาดูตอนนั้น พอเราคิดว่าจะเก็บภาพไว้ดูในอนาคตเราก็ซื้อเลย ฟูจิ dslr like s5500 มันก็ซักห้าหกปีประมาณนั้นอะ Staff : ถือเป็นตัวแรกอย่างเป็ทางการเลยไหมครับ คนบางปะอิน : ใช่เลย Staff : แล้วตอนนี้ยังอยู่มั้ย คนบางปะอิน : โอ้วว ไปไหนแล้วก็ไม่รู้ 55+ เหมือนผมจะขายต่อให้น้องๆนี่แหละ เค้าอยากได้ไง ถ่ายได้ปีนึงมั้ง ภาพครึ่งนึงเป็นมาโคร อีกครึ่งก้เป็นแนวอื่นพวกสถานที่ไรงี้ ประมาณครึ่งๆ  แต่พอร์ทเทรทนี่ไม่มีเลย รูปครอบครัวที่คิดว่าจะถ่าย พอจริงๆก้อมี.......1% Staff : 5555+ แรงบันดาลใจมีเพียง1% ------------------------------------------ เนื่องจากผมเก็บไฟล์ภาพไว้ที่บ้าน ตอนนี้ นั่งโพส (อู้) ที่ทำงานอยู่ จึงไม่มีภาพบรรยากาศมาฝากกัน เดี๋ยวคืนนี้จะตามมาลงให้นะครับ ระหว่างนี้ ดูภาพมาโครกากๆ ของผมไปพลางๆก่อนละกันนะครับ 555+ ปล.ถ่ายด้วย sigma 70-300 : 350D สองปีที่แล้วครับ จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 09:44:31

ความคิดเห็นที่ 5 คนบางปะอิน : อ้าวพูดจริงๆ ไม่ค่อยมีใครมาอยู่หน้ากล้องหรอ ลูกๆนี่ต้องบังคับนะ เดี๋ยวนี้ยิ่งต้องไปกันใหญ่เลย ถ่ายไม่ได้เลยอะ ต้องบังคับเลยอะ อยากจะให้มายืนหน่อยนี่ไม่ได้เลย ต้องไปต้อน55+ Staff : แล้วตอนที่น้าบางเปลี่ยนกล้องจากlike มาเป็นdslrเต็มๆ นี่เปลี่ยนเพราะเรื่องมาโครหรือเปล่า คนบางปะอิน : อืม ตอนนั้นเป็นd70 เปลี่ยนเพราะเพื่อนยุ เรายังไม่รู้อะไรเลยนะ เพื่อนมันชอบมาคอมเม้นท์ไง ฝีมือเกินกล้องแล้วๆไรงี้ เพื่อนผมมันก็เป็นคนติดต่อเล้ยย เฮ้ยหาดี70ได้แล้วนะจากคนนี้นะราคาเท่านี้นะ แต่ผมบอกแบบเฮ้ย ผมยังไม่มีตังเลย เพื่อนบอกงั้นเอาของผมไปก่อนๆ Staff : 55+ เสร็จแมว เอ้ย เสร็จบาง คนบางปะอิน : แล้วก็บอก ก็นัดกันอย่างดี เอากล้องมาให้ที่บ้านผมเลย ผมก็มีตังครึ่งเดียว เฮ้ยเดี๋ยววันหลังค่อยเอามาใช้ผมก็ได้ ก็เลยได้มา แล้วก็ได้เฉพาะบอดี้ด้วยดี 70 อะ55+ มีฝาปิดมา ผมก็ว่าแล้วเลนส์ล่ะ เค้าว่าไม่เป็นไรผมให้ยืม 50 1.8 Staff : ชักอยากจะรู้จักเพื่อนคนนี้แล้ว ทำไมดีจังคะ55+ คนบางปะอิน : ปัจจุบันนะ ผมเล่นกล้องมาห้าปีนะ หมดเงินไปแสนกว่าบาทเอง เพื่อนผมคนนี้หมดไปล้านกว่าบาทเดี๋ยวนี้เค้ารับงานด้วยนะ ดี3สองบอดี้ดี700บอดี้นึง คิดดูเค้ารับงานอะ ชุดไฟ5สปอตไลท์อีก5 ถ้าแบบเวลาผมรับงานต่างหวัดนะ ขอมาช่วยหน่อย มันยกมาทั้งทีมเลย เต็มรถปิ้กอัพเลย Staff : หลักๆแล้วมาเข้าสายมาโครเพราะอะไรคะ คนบางปะอิน : เพราะเพื่อนน่ะ..เพื่อนในเวปนี่แหละเพื่อนในเวบนี่เยอะ เราอยู่บ้านนอกเราถ่ายมาโคร เพื่อนก้มาชมบ้างไรงี้ ผมก็อยู่ต่างจังหวัดอะนะ จะไปโพสต์อย่างอื่นมันก็ไม่ได้ โอ้ย สมัยนั้นเค้าฮิตพอร์ทเทรทกันนะ ผมอะอยู่บางปะอิน จะขับรถมาทีนี่ไม่มาหรอก ผมก็ตั้กแตนของผมต่อไป Staff : 55+ ถ้ามามอเตอร์โชว์นี่คงอีกแบบ คนบางปะอิน : ก็แอบๆมานะ นัดมาเจอกันเฮๆกันไปแต่แบบเราวัตถุดิบเยอะ เราก็ถ่ายมาโครไรไปแนวนั้น คือเพื่อนไม่มีไง ผมมาโครได้ทุกวันไง คนในเมืองเดือนนึงได้ไม่เท่าไร อย่างผมตัวไรแจ๋วๆผมก็จะออกไปหามา อะไรที่แปลกๆก็หามา Staff : เคยมีมั้ยคะแบบว่าอยากจะถ่ายสักตัวแต่ยังไม่มีโอกาสจะได้ถ่ายสักที คนบางปะอิน : ไม่ค่อยมีนะ ถ้าปัจจุบัน เวลาจะถ่ายอะไรเราจะกำหนดไว้ในใจ เช่น ผมจะไปถ่ายผีเสื้อ เราก็จะไปแก่งกระจาน มีมากน้อยไม่รู้แต่มันต้องมี ชัวร์ ปีที่แล้วก็ไปกันนะ แต่ไปกันจริงๆก็มีไม่เยอะ จริงๆผมก็ไปแก่งกระจานทุกปีนะ ห้าปีแล้วบางปีไปสองครั้ง สามครั้งบ้าง ถึงฤดูออกมาแต่ละสถานที่ก็จะเรียนรู้กันไป Staff : ส่วนใหญ่ไปอช คนบางปะอิน : ใช่ๆ Staff : อย่างไปทุกปีแบบนี้ สถานที่นั้นๆมีการเปลี่ยนแปลงยังไง ทิศทางแบบไหน สมบูรณ์เท่าเดิม มากขึ้นลดลงมั้ย คนบางปะอิน : มีนะ เอาง่ายๆเลยนะแก่งกระจานเนี่ย ปีแรกๆที่ผมไปผมไปด้วย s5500นะ โห ผีเสื้อเนี่ยแบบหันไปทางไหนก็มีแต่ผีเสื้อมีเป็นล้านๆตัวเลย แค่ขับรถเข้าไปในอุทยานนะก็ชนตายไปหลายแล้ว คือจะเลี่ยงก็ไม่ได้นะ วิ่งช้าไป เราอยู่บนเส้นทางที่จะเข้าไป ดูๆแล้วยังมากกว่าที่สวนรถไฟสามปีรวมกันอีก แต่หลังจากปีนั้นอะ ก็ไม่เคยเยอะเท่านั้นอีกแล้ว น้อยลงๆตามลำดับ จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 09:49:34

ความคิดเห็นที่ 6 คนบางปะอิน : อากาศนี่ก็เปลี่ยนนะ ฝนตกไม่ตรงตามฤดูละอย่างปีที่แล้วเนี่ย ฝนมาช้ากว่าฤดูจริงๆอะกว่าที่ควรเป็น จริงๆควรตกมีนาสองสามครั้ง แล้วเวลาเข้าไปอุทยานผีเสื้อมันจะออกมารอละ พอฝนตกมันก็เริ่มแพร่พันธุ์ จะออกมากินโป่งละ มันจะออกมาเตรียมตัวรับฝน แต่เมื่อปีที่แล้วเนี่ย เข้าไปก็มีนะ แต่น้อย ป่ามันแห้งๆแบบนี้ แมลงมันไม่ออก มันไม่มีชีวิต แมลงส่วนมากก็มาจากพวกฝนนี่แหละ เค้าก็จะออกมาเพิ่มจำนวนประชากรของเค้าไรงี้อะ ผมก็จะใช้ฝนตกนี่แหละเป็นตัวกำหนด ปัจจุบันมันไม่ใช่ละ ที่ว่าโลกร้อนๆก็น่าจะจริงนะ ฤดูกาลเปลี่ยนมันก็พาทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด แค่ปีที่แล้วที่ไปถ่ายเห็ด มันก็ไม่ได้นะเพราะเค้าเกิดขึ้นจากการที่ฝนตกหนักเห็ดแชมเปญเนี่ย แล้วก็มีความชื้นสัมพัทธ์ในอากาศสูง ต้องตกต่อเนื่อง5-7วันไรงี้อะ เค้าก็จะเริ่มเบ่งบานขยายพันธุ์ เพราะต้องใช้ความชื้นใช้น้ำเป็นหลักในการดำรงชีวิต ใช่มะ สรรพสัตว์ทั้งหลายที่เห็นชัดๆเลยก็นี่แหละ อะไรหลายๆอย่างก็ไม่เป็นอย่างที่เคยเป็นมา บางทีก็ต้องไปซ้ำ บางทีก็โทรไปถามที่อุทยาน ช่วงนี้ฝนลงหรือยัง ผีเสื้อมาหรือยังครับ ถ้ามาแล้วถึงจะไป จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 09:55:21

ความคิดเห็นที่ 7 Staff : พูดถึงน้าแมวหน่อย เห็นเคยแนะนำให้แกไปบวช นอกจากแนะนำให้น้าแมวไปบวช มีอีกมั้ยครับ ? คนบางปะอิน : ผมว่าอยู่ที่บุคลิกมากกว่า อย่างผมเนี่ย นิ่งๆหน่อย น่าจะมีสมาธิดีกว่า น้าแมวผมว่าต้องไปหาหมอละ Staff : แต่แกก็เป็นหมอนะ คนบางปะอิน : ไปหาหมอคนอื่นสิ อาจจะต้องให้ยาบางตัว เหมือนคุมประสาทส่วนหนึ่งไว้ ให้นิ่งขึ้น เหมือนเด็กๆ Staff : รูปที่แบบ ผีเสื้อเกาะมือ ทำยังไง ? เอาอะไรหวานๆมาทารึเปล่า ? มีเทคนิคมั้ย คนบางปะอิน : นี่เทคนิคไม่ลับนะเนี่ย สิ่งที่เราต้องรู้ก็คือ ผีเสื้อชนิดไหนที่เล่นด้วยได้ เล่นด้วยไม่ได้ Staff : เล่นไม่ได้ ยังไง ? คนบางปะอิน : ก็เวลาเข้าใกล้แล้วเค้าหนีเราอะ เหมือนเด็กแหละ เข้าใกล้แล้วไม่เล่นด้วย แล้วเบือนหน้าหนี หรือร้องไห้แงเลย อย่างงี้เข้าหายากละเข้าไม่ได้เลย กลัวคนแปลกหน้า ลักษณะคล้ายๆกัน แมลงบางชนิดเนี่ย อย่างเช่นที่ผมถ่ายปกเล่มแรกน่ะ ผีเสื้อเสือดาว เค้าจะลงมากินโป่งเยอะๆมากๆ เอามือไปแตะปีกได้เลย ไม่หนี ก้ใช้วิธีนี้ เรียนรู้ว่าเค้าเล่นด้วยได้ ที่ทำได้ ผมก็เอามือลงไปวางใกล้ๆ พอเค้าได้กลิ่นเค็มๆเหงื่อของเรา... Staff : เหมือนโป่ง (ฮา) คนบางปะอิน : (ยิ้ม) ปกติคนเราจะมีกลิ่นเหงื่อเค็มๆ มันก็จะมาเกาะ พอตัวแรกมา ตัวอื่นๆมันก็ตามๆกันมา ผมลงไปนั่ง แป๊ปเดียวเอง Staff : ใช้เวลาไม่นานใช่มั้ยคะ ? คนบางปะอิน : นาทีสองนาทีเอง ผมเอากล้องวางไว้ตรงตัก นั่งยองๆ พอเค้าเริ่มเกาะ ก็เอามือนึงเอื้อมมาหยิบกล้อง แล้วที่กล้อง ก้มีกลิ่นเหงื่อด้วย มันก็มาเกาะตามกล้องด้วย ผมก็ค่อยๆลุกยืน เดินไปหาแสง แล้วเรียกน้องที่ไปด้วยกัน มาถ่ายปกกัน ถ่ายด้วยเลนส์ 60 mm. ก็ถ่ายใกล้ได้ง่าย ถ้าดึงเข้ามาใกล้ๆได้ ก็ได้เปรียบ Staff : มีแมลงอย่างอื่นมั้ย ที่เคยถ่ายบนมือแล้วไม่ใช่ผีเสื้อ คนบางปะอิน : มี เยอะแยะ แมลงปอ เต่าทอง ก้ง่าย Staff : นึกถึง eye contact… น้าแมวฝากถามว่ามันสนุกตรงไหน ? พวกภาพที่แบบ เป็นหนอน หรือภาพที่เห็นแล้ว สะดุ้งเฮือก คนบางปะอิน : ความสนุกเหรอ มันคือแก่นแท้ของมาโคร คือการเข้าใกล้เพื่อเปิดเผยรายละเอียด สิ่งที่คนทั่วๆไปไม่ได้มองไม่ได้สังเกตุมาก่อน ก็งัดออกมา ให้เค้าดู การถ่ายอะไรก็ตาม เข้าใกล้ไว้ก่อน ที่คนไม่เคยเห็น ไม่สำคัญจะน่าเกลียดน่ากลัว Staff : เป็นการเปิดโลกอย่างหนึ่ง คนบางปะอิน : ใช่ เป็นการเปิดโลกทัศน์อย่างหนึ่ง มาโครไกลๆ มีมั้ยล่ะ (ฮา) Staff : มีที่แกถามเกี่ยวกับหนังสือ ว่า สนุกมั้ย ที่ได้เจ็บ (ฮา) คนบางปะอิน : มันเป็นธรรมดานะ ในเวบไซดท์ มีทั้งคนที่ชอบบ้างไม่ชอบบ้าง บางคนแสดงความคิดเห็นแค่เอามันส์ เอาสนุกอย่างเดียว โดยไม่นึกด้วยซ้ำว่าคนอื่นจะคิดยังกับความคิดของตัวเองที่เขียนลงไป บางทีก็แค่ความไม่ตั้งใจก็มีนะ แต่ถ้าตั้งใจ ก็มีคุยกันบ้าง แต่ในที่สุดเรื่องก็จบ ถ้าไม่แค้นฝังหุ่นกันมากนะ บางคนเค้าชอบสิ่งที่เราทำ แต่บางคนไม่ชอบ บางคนเค้าว่าดีแล้ว คนรักก็บอกว่าดีแล้ว คนไม่รู้จัก ไม่รักกัน ก็บอกว่ามากไป เยอะเกิน แต่ผมก็ รับได้นะ ไม่เป็นไร Staff : ยินดีที่เจ็บ คนบางปะอิน : ยินดีที่ได้กินมาม่า (ฮา) เพราะเราไม่ได้กินข้าวทุกมื้อ Staff : รู้สึกภูมิใจกับหนังสือมั้ย คนบางปะอิน : ก็ภูมิใจนะ ผมเข้าในวงการเนี่ย ไม่ได้เดินเข้ามาเอง มีคนชักนำมา เป็น บก.คนเก่า เค้าเล่นอยู่ในพันทิพย์นี่แหละ ชักนำเข้ามา ให้ทำหนังสือ ถามผมอยากทำมั้ย ผมก็ตอบเอาสิ เพราะเราก็ถ่ายรูปมาสามปีสี่ปี วัตถุดิบก็เยอะพอ เรื่องราวก็พอเขียนได้ ก็เลยตบปากรับคำว่าทำ ก็ค่อยๆทำ ใช้เวลานานนะ อย่างเล่มแรก ใช้เวลาตั้ง 7-8 เดือน ก็ไม่รู้จะเร่งยังไงเหมือนกัน พอติดปั๊บ ก็ต้องหยุด รอ สมาธิ อะไรพวกนี้ ที่จะเดินเข้าไปใหม่ ไม่มีคนให้คำปรึกษานี่ ไม่เคยทำมาก่อนด้วย เรื่องยาวๆ เขียนไม่ใช่ง่ายๆ ไม่รู้จะเอาอะไรมาใส่ ขนาดส่งสารบัญไปแล้ว ยังไม่รู้เลยว่าใส่อะไรลงไปบ้าง ถึงจะพอเหมาะพอดี แต่ถึงวันนึง มันก็เดินไปได้ ภาพเนี่ยมีเยอะ ไม่ห่วง ทำอีกกี่เล่มก็ไม่หมด Staff : ต้องเขียนอีก 7-800 เดือนเลยนะ (ฮา) คนบางปะอิน : เล่ม 2 นี่ง่ายละ สองสามเดือนก็เสร็จ มันเริ่มรู้ว่าต้องทำอะไร ใส่เข้าไป ก็ไหลลื่นไปได้ เพราะมีประสบการณ์จากเล่ม 1 เป็นเล่มสองจะเป็นเรื่องเทคนิค เริ่มแคบละ เริ่มง่าย เพราะเราคิดรายละเอียดในเล่ม 1 เป็นคอนเซปท์ไว้แล้ว จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 10:04:28

ความคิดเห็นที่ 8 Staff : มีอะไรบางอย่างจะพูดถึงมือใหม่มั้ย ทั้งมาโคร และไม่ใช่มาโคร คนบางปะอิน : ก็ ไม่มีอะไรที่จะทำให้เราเก่งขึ้นได้อย่างรวดเร็ว นอกจากการฝึก ไม่ว่าจะทำอะไร ก็ต้องฝึกเยอะๆไว้ก่อน เพราะถึงวันนึง จะต้องเลือกซักแนวในการเดิน ถ้าเราถ่ายสะเปะสะปะ เราจะไปช้า เราจะไม่สามารถรับรู้เทคนิคการถ่ายภาพทุกๆอย่างพร้อมกันได้ทั้งหมด เราต้องเลือกซักอย่าง อย่างผม เลือกมาโคร แล้วขลุกอยู่กับมันมากๆ เป็นหลัก ไว้มีเวลาค่อยไปเล่นอย่างอื่นบ้างเป็นเรื่องรอง เน้นมาโคร ซักระยะเราก็จะรู้มาโครเยอะหน่อย อย่างอื่น ก็ตามแต่โอกาส แต่ก็ถ่ายมาโครนำ มันก็ทำให้เรามีประสบการณ์มากขึ้น รู้เยอะหน่อย การถ่ายก็ง่ายขึ้นละ เก่งขึ้น คล่องขึ้น ภาพดูดีมีสาระมากขึ้น โพสภาพ ก็จะมีแฟนคลับมากขึ้น มีคนติดตามมากขึ้นที่รับรู้ว่าเรามาแนวนี้นะ อย่าง artfully เนี่ย ก็มีแนวของเค้า อาร์ทๆ ก็จะมีแฟนคลับ คนที่คิดถึงเราทีแรกก็จะนึกถึงภาพแนวอาร์ทๆของเค้า ถ้าเริ่มออกทะเลไปอย่างอื่น คนก็จะเริ่มไม่สนใจละ เพราะอาจจะถ่ายอย่างอื่นไม่ได้ดีเท่ากับแนวทางของตัวเอง การฝึกเนี่ย สำคัญ เลือกเอาซักอย่าง แล้วฝึกให้หนักๆ อย่าง portrait ก็ถ่ายไป มีอีเว้น มีทริป มีใครสวยๆใกล้ๆ ก็ถ่ายเลย ซักพักปีสองปี จะเริ่มมี style ของคุณเองละ มองไปละจะรู้เลย ใช่เลย แนวนี้ ของคนนี้ เอาง่ายๆ โพสมาในเวบ จะรู้ละคนนี้สวยๆ ใสๆ นุ่มๆ ถ่ายยังไงนะ เยี่ยมไปเลย ถ้าเราคิดคาแรกเตอร์ของเราเอง มองเห็นตัวเอง จะยิ่งดี บางคนอาจจะใช้เวลานานมาก หาตัวเอง บางคนรวดเร็ว บางคนปีสองปี ก็เห็นละ ผมยังเคยชมหลายๆคนบ่อยๆ ว่า เออ เค้ามีอะไรเป็นของตัวเอง ถ้าเค้าคิดต่อได้ เค้าก็จะเก็บเอาไปประเมิณตัวเอง หาวิธีการ ให้ความเป็นตัวเอง มันเดินต่อไปได้ ถ้าเกิดเรามีอะไรที่เป็นของตัวเอง วันนึงข้างหน้า คนจะรู้จักเราอีกสถานะนึง ไม่ใช่นักถ่ายภาพธรรมดาๆ อย่างผมเนี่ย มาโครๆๆๆ มีตั้งแต่ปีแรก ปีที่สามก็มีคนชวนทำหนังสือละ ก็มีงานหนังสือออกมา ก็เหมือนเป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ของมาโครละ สำหรับในพันทิพย์ อาจจะไม่ได้กว้าง แต่ก็จะมีกลุ่มคนที่รู้จักเราว่า นี่แหละเรา ติดตามงานของเรา เข้ามาดูรูป หาความรู้บ้าง แต่การรู้จักของคน ณ วันนี้ มันจะเป็นอีกสถานะนึง ต่างจากเมื่อก่อนละ ที่ถ่ายภาพ เล่นเวบ ฮาๆไปวันๆ อย่างที่เคยเป็น ก็จะเป็นการเอาวันนี้มาทำโอกาสของเราต่อๆไป มีทริปบ้าง แบ่งปันความรู้บ้าง มีเกร็ดเล็กๆน้อยบ้าง คนที่รักเรายอมรับเรา ก็จะมีแฟนคลับ ก็จะคอยติดตาม ก็จะมีผลวันข้างอีกเยอะ วันนึงอาจจะมีชื่อเสียงมากกว่านี้ มีคนมาติดต่อให้ทำนั่นทำนี่ มีเวบนู้นมา มีคนมาขอซื้อภาพ มีคนมาขอให้เขียนคอลัมน์ ทำนองนี้ หนังสือก็ยังเดินต่อ Staff : ถ้าฝากถึงน้องๆ ทั่วๆไป อยากเตือนหรือแนะนำอะไรเค้าบ้างมั้ย คนบางปะอิน : นอกจากฝึกแล้ว ผมอยากให้มีกรุ๊ป กลุ่มเพื่อนของตัวเอง มีการแชร์วิธีการ แบ่งปันเทคนิค มันจะมีอะไรเพิ่มเติม ถ้าถ่ายคนเดียวมันก็คิดอยู่คนเดียว ก้าวไปไม่ไกล ถ้ามีคำแนะนำคนนู้นบ้าง ความคิดคนนี้ มีความหลากหลาย จะก้าวไปได้ไกล แล้วก็ขยันให้เยอะๆ ถ่ายให้มากๆ สิ่งที่เราฝึกหัดวันนี้ มันจะไปเกิดผลวันข้างหน้า เราก็จะมีความชำนาญ มีประสบการณ์ มีแนวคิดหลายๆอย่าง มาโครอาจจะไม่ใช่แค่สิ่งเล็กๆ หรือมุมเล็กๆที่เราเจาะขึ้นมา มันมีอะไรมากกว่านั้นแทรกอยู่ในนั้น ค่อยๆเรียนรู้ไปแล้วจะรู้ Staff : น้าวันดีฝากถามมาว่า อยากให้มีอะไรในสังคมถ่ายภาพ หรืออยากให้มีอะไรเพิ่มเติม คนบางปะอิน : ถึงวันนี้ ก็คง เรื่องการแบ่งปัน เอาง่ายๆ ในพันทิพย์เนี่ย ที่เราเล่นๆกันอยู่ ใครมีอะไรดีๆ ก็แบ่งกัน คนที่มาสัมผัสมันมีประโยชน์มาก คนนั้นคนนี้มีทริป ก็มีคนสนใจ อย่างน้าวันดี จะเป็นแนวการใช้กล้องเบื้องต้น ก็มีพื้นฐานที่ดี ผมเป็นมาโคร advance ขึ้นมานิดนึง ก็ยินดีแบ่งปัน พี่ๆน้องๆ ก็มาช่วยแนะนำ เดี๋ยวนี้ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย ไม่ต้องไปเรียน หรือมาแอบอ่านก็ได้ (ฮา) ผมก็บอกอยู่แล้ว ว่าถ่ายยังไง ถึงได้แบบนี้ แค่นี้ก็ได้ประโยชน์ละ คนเก่งหน่อย ก็ต้องออกโรงมากหน่อย เพราะถือว่ามีอะไรเยอะกว่าเค้าแล้ว ผมว่าเป็นสิ่งที่ดี ยิ่งทำยิ่งดี ผมทำ ก็เหมือนได้ทบทวนความรู้ตัวเองไปด้วย ว่าเอามาเสนอแบบนี้มันถูกมั้ย คนทำตามแล้วได้ประโยชน์มั้ย จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 10:13:28

ความคิดเห็นที่ 9 Staff : ถ้าถามอย่างคนที่ไม่มีความรู้การถ่ายมาโคร มันต่างจากการถ่ายขยายใหญ่ๆ ยังไง คนบางปะอิน : จริงๆ งานถ่ายภาพพวกนี้ น่าจะเริ่มมาจากงานด้านวิชาการนะ ที่การแพทย์ถ่ายแบคทีเรีย ที่ขยายใหญ่มากๆ ถ้าอย่างงั้นก็จะมีองค์ความรู้ไปอีกอย่างหนึ่ง ซึ่งงานถ่ายดอกไม้ แมลงจะเห็นอยู่แล้ว ตามหนังสือโปสเตอร์ ก็ใช้วิธีการถ่ายมาโครนี่แหละ อย่างผมเลือกมาสายแมลง เพราะมันมีเยอะ มันสนุก มันไม่น่าเบื่อ อย่าง..... พาดพิงได้มั้ย (ฮา) อย่างน้าแมวเหมียว Staff : คนนี้ เต็มที่เลยครับ (ฮา) คนบางปะอิน : ถ้าไม่ถ่ายแมลง จะให้ถ่ายอะไร ? ของเล่นในบ้านเหรอ ? 5 อย่าง 10 อย่างก็หมดละ Staff : มันเกี่ยวกับว่าไม่มีชีวิตมั้ย คนบางปะอิน : ไม่ใช่นะ แต่มันไม่เยอะ มันไม่หลากหลาย ถึงวันนึง มันก็ไปไม่ถูกละ ต้องไปหาอย่างอื่นต่อ แมลงเนี่ยได้เปรียบนะ หันไปทางไหนก็มี หันไปก็เจอละ แมลงวัน หันไปทางนี้เจอละ แมลงปอ ความสนุกอยู่ตรงนี้ Staff : มีแมลงไอดอลมั้ย คนบางปะอิน : ไอดอลเหรอ มีผีเสื้อ ผมชอบถ่ายผีเสื้อ ปีนี้อาจจะเห็นน้อยลง เพราะถ่ายมาเยอะ เริ่มเบื่อบ้าง แต่ที่ชอบก็ผีเสื้อ เพราะมันมีความสวยในตัว ความหลากหลายเยอะมาก ถ่ายยังไงก็ดูไม่น่าเบื่อ แต่ละตัวไม่เหมือนกัน บางตัวเหมือนดัลเมเชี่ยนเลย ดำๆ ขาวๆ เมื่อวานถ่ายอยู่ แล้วแต่ละตัว ลายจะไม่เหมือนกันเลย เหมือนลายนิ้วมือเรา ไม่เหมือนกันเลย อาจจะมีลักษณะคล้ายๆกัน แต่ไม่เหมือนกัน Staff : อีกคำถามนึง แมลงอะไรที่อยากถ่ายแล้วไม่เคยได้ถ่าย คนบางปะอิน : อยากถ่ายด้วง แมลงประเภทด้วง หายาก ที่บ้านนานๆจะเจอ ปีนึงเจอตัวสองตัว มันเป็นแมลงประเภทชอนไช ไปอยู่ตามต้นไม้ หายากหน่อย แทบไม่ค่อยมีโอกาสเลย โอกาสที่เราจะไปเจอมันน้อย มันมีหลากหลายมาก รูปร่างลักษณะมันสวย ทั้งลวดลาย รูปร่าง เคยเห็นนิตยสารญี่ปุ่น ถ่ายมาเยอะมาก อยากถ่าย ก็ด้วงนี่แหละ แต่ไม่ค่อยมีโอกาส Staff : เจอที คงขอซักสองสามร้อยรูป (ฮา) คนบางปะอิน : มีตัวนึงในหนังสือนั่นแหละ ตัวอย่างใหญ่เลยบินลงมาที่ร้าน ผมก็ถ่ายๆๆๆๆๆ เป็นพันรูป เก็บๆไว้ มีรูปตาโตๆ เป็นตาราง ถ้าผมถ่ายนะ อย่างแรกเลยคือ ใหญ่สุด ซูมสุดๆ เป็นรูปแรก Staff : คือขยายเต็มที่เลย รูปนึงก่อน คนบางปะอิน : เวลาดุแล้ว น่าตื่นเต้นดีมั้ย Staff : ได้ eye contact คนบางปะอิน : ก็จับตรงนี้ ดูแล้ว อะจึ้ยยยยย มันจะมีผลต่อความรู้สึกของคนดู มันเป็นตาตารางเนอะ ไม่เคยเห็น คนที่กลัวก็จะเบื้อนหน้าหนี ความรู้สึกคนไม่เหมือนกัน แต่คนที่สัมผัสจะแปลกตา Staff : แล้วถ้าเป็นสถานที่ล่ะ มีที่ไหนที่อยากไปมั้ย ? คนบางปะอิน : หลายที่นะ ยังไม่เคยไป อย่างวังน้ำเขียวอยากไป ไม่เคยไป ทำท่าจะไปสองสามครั้ง แต่ก็ไม่ได้ไปซักครั้ง หรือดอยเชียงดาว ที่เขาเดินป่ายาวๆ ก็อยากไป ดูรูปจากหนังสือ อสท แล้ว โอโห....... แต่ไม่มีโอกาส เพราะมีครอบครัว ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะไปไหน สามวันห้าวัน Staff : คนที่อยากถ่ายมาโครแล้วกลัวสัตว์พวกนี้ มีวิธีแก้มั้ย ? คนบางปะอิน : วิธีเหรอ... ต้อง หนามยอก เอาหนามบ่ง ยิ่งกลัวอะไร ต้องสัมผัสให้มาก แล้วเราจะรู้สึกชิน เมื่อก่อนผมก็กลัว หนอนเนี่ย กลัว แรกๆถ่ายนี่ขนลุกทั้งตัว ที่โรงงานที่ผมทำงาน จะมีป่าหญ้าอยู่หย่อมนึง ผมเรียกว่า กำแพงมหัสจรรย์ มีทุกอย่าง ตั้งแต่แมลงเล็กๆ จนงู ตุ๊กแก จิ้งจก มุมของโรงงานมุมนึง แล้วมีปีนึง มีผีเสื้อหนอนไหมเกิดออกมาพร้อมกันสองสามร้อยตัว ถ่ายไปขนลุกไป ถ้าคนกลัวก็คงวิ่งอะ แต่ผมพยายามฝืน ทำไปเรื่อยๆ ก็ชินไปเรื่อยๆ อย่างหนอนตัวสีส้มๆ ที่บ้านผม มันออกทีเป็นร้อยๆตัว ต้องต่อเก้าอี้ขึ้นไป แล้วก็เลือกมุมที่มีแสง ดันกล้องเข้าไป แล้วเอาหัวสอดเข้าไป มองไปรอบๆ หนอนทั้งนั้นเลย ลองนึกดู ตอนนี้ก็ไม่กลัวละ Staff : ที่บ้านก็เป็นระบบนิเวศอย่างนึง คนบางปะอิน : ที่บ้านชายทุ่ง เนื้อที่ประมาณไร่นึง มีต้นตะขบอยู่ต้นนึง นี่แหละ แหล่งรวมภาพในหนังสือผม ใต้ต้นตะขบนี่แหละ อยุ่บ้านก็จะเจอ อยู่ดีๆตัวนั้นก็ตกลงมา ตัวนั้นก็บินมา หนอนเนี่ย เราจะรู้ เค้ากินใบไม้ยืนบนพื้นแหงนขึ้นไปดูได้เลย ใบนึงมีกินกันอยู่สิบๆตัว Staff : เคยได้รับเอฟเฟกอะไรอันตรายมั้ยครับ คนบางปะอิน : มีบ้าง สัตว์บางชนิดที่มันตรายมากๆ ก็ไม่ควรเข้าใกล้ เช่น ต่อหัวเสือ งู ต้องรู้ก่อน ว่าอะไรอันตรายแค่ไหน ไม่จำเป็นก็อย่า ต้องมีประสบการณ์ซักหน่อย ต้องมีวิธีการเข้า แค่ชนใบไม้ใบเดียว ก็อาจจะตายได้ ถ้าโดนรุมก็หนักหน่อย ยิ่งแพ้นี่ ช้อคได้เลย อย่างผมโดนต่อบ้างก็มี สองวันก่อน เผลอเอามือไปแตะต้นไม้ โดนมดตะนอยเข้าไป บวมตุ่ยเลย ต่อเงี่ย โดนทีบวมทั้งมือ พอตัวนึง ก็ต้องถอยละ หรืออันตรายมากๆผมก็ไม่ยุ่ง อย่างรังมัน ไม่ได้อยากได้ภาพขนาดนั้น เลี่ยงได้ก็เลี่ยง อย่างงูเนี่ย ถ้าเป็นงูเชื่องๆ อย่างงูเขียวหางไหม้เนี่ย มันจะพันตัวรอบต้นอะไรซักอย่างรอกินสัตว์ กินแมลง มันจะอยู่เฉยๆ ถ้าไม่ไปกวน ไปแหย่ ไปถูกตัว ก็ไม่อันตราย จู่ๆจะให้มันฉก ก็ไม่ฉก ผมใช้เลนส์ 60 mm. ถ่ายใกล้มาก ถ้าโดนฉก ก็กลางหน้าผาก แต่เรารู้วิธี ค่อยๆเคลื่อนเข้าหา แต่อย่าไปตบ flash นะ เดี๋ยวโดนสวน ที่อันตรายก็ไม่แนะนำ ไปถ่ายพวกแมลงปอ ผีเสื้อ น่าจะสนุกกว่า Staff : แต่แมลงปอนี่เลเวลยากเหมือนกันนะ คนบางปะอิน : สักวันนึง ให้เรียกแมลงปอมาเกาะ ก็ไม่ใช่เรื่องยาก มันมีวิธีอยู่ จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 10:21:55

ความคิดเห็นที่ 10 Staff : แต่ถ่ายแมลงแล้ว เคยกินแมลงมั้ย ที่เค้าทอดขายกัน คนบางปะอิน : ตั๊กแตนเนี่ยกิน ก็ลองแหละ Staff : เห็นหน้าเค้าทุกวัน กินลงเหรอ คนบางปะอิน : เมื่อก่อนกิน เดี๋ยวนี้ไม่กิน แต่มันอร่อยนะ ตั๊กแตนทอดเนี่ย ข้าวเหนียว ไก่ย่าง ตั๊กแตนถ้วยนึง โอ้โห แต่หนอนไม้ไผ่..... รถด่วนน่ะ ไม่กิน เคยไปเจอครั้งแรกที่เชียงราย เค้าเอามาขาย เป็นกระด้งเลย เยอะจนไม่ไหวส่ายหัวเลย เดินหนี กินไม่ลง แต่ลูกสาวผมกิน ผมยังไม่กล้าเลย (ฮา) ไม่รู้อร่อยแค่ไหน ถ้าถ่ายน่ะ พอโอเค ถ้าเป็นหนอนตัวเขียวๆ ไอ่หนอนชาเขียวน่ะ ผมกล้าจับ บางทีเอานิ้วไปแตะๆ ดันก้นมันให้มันเดิน นุ่มๆดี น่ารัก (ฮา) Staff : น่ารัก (!!) ตรงไหน -*- คนบางปะอิน : เนี่ยอาทิตย์ที่แล้ว เจอที่กระถางต้นคุณนายตื่นสาย พยายามจะจับ ดึงมันไม่ออก ตีนมันเหนียวมาก ก็ใช้นิ้วจิ้มๆดันให้มันเดิน หามุม หาโบเก้ Staff : เคยมีครั้งไหนที่ถ่ายมาโคร แล้วได้ประสบการณ์แปลกๆบ้าง เช่น ถ่ายงู แล้วเกือบโดนฉก คนบางปะอิน : ไม่ค่อยมีนะ ผมจะเอาชัวร์เป็นหลักเวลาถ่าย จะมีก็ น้องๆเล่นกัน อย่างปลายปีที่แล้ว ถ่ายงู งูมันไม่ฉกแต่จะถ่ายมันตอนฉก เอานิ้วแหย่ข้างหลังให้มันฉก แล้วถ่ายสวนเข้าไป เค้ากล้าเล่นกัน แต่ผมไม่กล้า แต่เค้าก็ไม่กลัว เค้าจะรู้วิธีการ ผมก็คอยเตือน ว่าเอาแค่พอเหมาะพอสม มันอันตราย แต่งูที่เล่นด้วยก็ไม่มีพิษ ถ้าเป็นงูเห่าตัวใหญ่ๆ ก็ไม่เล่น ไม่กล้า มีการเขี่ยให้มันแลบลิ้น แล้วถ่าย แต่ตัวผมเองไม่ค่อยเล่นกับงู ส่วนใหญ่จะเน้นๆ ให้ได้ภาพที่อยากได้ แล้วพอ Staff : คือทำการบ้านมาก่อน ? คนบางปะอิน : ไม่ๆ เวลาไปถ่าย ผมจะไม่คาดหวังเท่าไหร่ จะใช้คิดเดี๋ยวนั้นเลย คิดไปถ่ายไป คงเพราะถ่ายมานาน มีประสบการณ์ เห็นตัวนึงก็จะมีมโนภาพแล้ว ว่าควรจะเป็นยังไง ถ้าตอนใหม่ๆ ก็ถ่ายสุ่มๆไปก่อน เน้นหลายๆมุม สักระยะ ก็จะเห็นภาพ ถ่ายได้เร็ว จบเร็ว บางที สามภาพ ห้าภาพ ถ้าโอเค ก็พอ แต่ถ้าถ่ายใหม่ๆ ก็ต้องเอาให้คุ้ม แต่ทุกวันนี้ก็ยังถ่ายเยอะ ไปครั้งนึง ไปแต่ละครั้งในที่เดียวกันมันก็ไม่เหมือนกัน แต่ละปี ขึ้นอยู่กับฤดูกาลด้วย หาเจอไม่เจอ ภูมิทัศน์ก็เปลี่ยนไปเยอะเหมือนกัน Staff : ถ้ามีคนบอกว่า สุดยอดของการถ่ายภาพคือการถ่ายมาโคร เห็นด้วยมั้ย คนบางปะอิน : ถ้าถามแนวอื่น เค้าก็อาจจะตอบว่าของเค้าสุดยอด แต่ผมว่าไม่ มาโครทำไรได้ ขายได้รึเปล่า แค่นี้ก็แพ้แล้ว เถียงไม่ออก แต่เอาเป็นว่า ในแขนงหนึ่งๆดีกว่า ที่จริงมาโครก็มีอิทธิพลกับการถ่ายภาพอย่างอื่นนะ ลองดูในกระเป๋าโปรก็ได้ เค้าจะมีเลนส์มาโครตัวนึง คนถ่ายภาพงานพิธีเงี่ย พวกเครื่องประดับ แหวนหมั้น ต้องใช้มาโครถ่าย ใช้เลนส์อื่นถ่ายออกมาได้นิดเดียว อัตราขยายไม่มากพอ งานแต่งเนี่ย แหวน หรือของชำร่วย มีแทรกอยู่ตามแนวอื่นๆบ้าง ถ้าไปถ่ายแลนด์ ถ่ายวิว ถ่ายคนเสร็จ ต่อไปก็ ถ่ายดอกไม้ทำนองนี้ เลนส์มาโครก็ได้ใช้ละ ถ้าไม่เคยฝึกมาก่อน กลับมาบ้านไม่มชัดซักรูปนะ จะบอกให้ ถ้าไม่รู้ระยะทำการของมาโคร คนที่ไม่เคยหัด ต้องใช้เวลานะไม่ใข่จู่ๆถ่ายได้เลย แต่ให้คนถ่ายมาโครไปถ่ายอย่างอื่นง่ายกว่า มาโครมีข้อดีคือ ความตั้งใจต้องสูงละ ต้องละเอียด ใจเย็น ละเมียดหน่อย ระยะทำการมันสั้น ระยะชัดบาง เรียกว่าบิดกันเป็นมิลลิเมตรเลย ถ่ายอย่างอื่นก็ง่ายหน่อย อย่างแมลงปอ ตัวนิ๊ดเดียวยังถ่ายชัด คนมันจะกลัวอะไร (ฮา) Staff : เคยมีเหตุการณ์ หรือคน ที่อยู่นอกวงการถ่ายภาพที่มีอิทธิพลกับการถ่ายรูปของน้าบางมั้ย ? คนบางปะอิน : ไม่มี เพราะ จุดประสงค์ของการถ่ายทีแรก ยังใช้ไม่ได้เลย ที่ จะถ่ายครอบครัว ถ้าไม่เจอป้ายก็ไม่ชวนผมหรอก ผมก็จะติดเลนส์มาโครตลอด มีรูปคนสิบรูป จากสี่ห้าร้อยรูป (ฮา) Staff : เคยนับมั้ยว่ากดชัตเตอร์ไปแล้ว กี่รูป คนบางปะอิน : แสนเหรอ เฉพาะ D70 ตัวเก่าของผม กดไป แสนสี่ รวมๆ ระยะ 5 ปีของผม กดไปกว่าสามแสนละ จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 10:25:39

ความคิดเห็นที่ 11 Staff : ในทั้งหมดที่ถ่ายมา มีชุดไหนที่ ประทับใจที่สุด ชอบสุด สุดยอดของเราแล้ว คนบางปะอิน : มีอยู่ชุดนึง หลายคนอาจจะเคยเห็น ชื่อชุดเห็ดระเบิด คล้ายๆแชมเปญ สีส้มๆ มีขนน่ะ เค้าเรียกเห็ดถ้วยส้ม มันระเบิดสปอร์ออกมา เพื่อแพร่พันธ์ ลอยในอากาศ ผมดีใจมากเลย ปีแรกเนี่ย ถ่ายได้สามสี่เดือน ผมถ่ายได้ชุด งูกินนก ชื่อชุด มาโครโลกตะลึง ตอนกลับบ้านสงกรานต์ ถ่ายได้งูเขียวตัวใหญ่ๆ ล้วงเอาลูกนกออกมากิน ใช้กล้อง S1500 ผมถ่ายได้ตั้งแต่ต้นจนจบ เข้าใกล้มาก คนฮือฮามาก จนโดนลากมาไว้ห้องกลาง ตอนนั้นเราก็มือใหม่ ดีใจ มีคนสนใจเยอะมาก รู้สึกดี สนุกมาก ดูแล้วก้ส่ายหัว มันสยองนะ ลูกนกกำลังอ้วนเลย กำลังมีขน แล้ว ขามันโผล่มามุมปากสองข้าง เห้นเป็นนิ้วเลย ทุกวันนี้ยังเก็บอยู่ หวงมาก แล้วก็มีปีที่สาม ชุดเห็ดระเบิดนี่ล่ะ ถ่ายกับพวกนิคอน ชุดเดียวกับน้าบุสก้า 700 เหงื่ออะไรนั่น ทุกวันนี้ พวกเค้าก็อยากจะถ่ายอย่างที่เราถ่ายได้ ชุดนั้น จะว่าฟลุ้คก็ได้นะ แต่อย่างนึงด้วยประสบการณ์เยอะพอด้วยแหละ เห็ด ก็วางอยู่กับพื้น ก้มลงไปถ่าย มีน้ำเกาะตามธรรมชาตินี่ล่ะ ไม่ได้เอาฟ้อกกี้ไปด้วย ทีแรกมันไม่ได้อยู่ในแสง ไม่โดนแสง ก็ค่อยๆเลื่อนไปให้โดนแสง พอเห็ด น้ำ ได้อุณหภูมิลงพอดี มันก็ระเบิดปุ้งปั้งเลย ไม่ใช่นานๆระเบิดที กระเปาะสปอร์ที่อยู่รอบๆถ้วยระเบิดเป็นควันเลย ผมก็แข็งใจ เหนี่ยวรัวเลย ปังๆๆๆๆๆๆ ชัตเตอร์ใช้ชัตเตอร์เดี่ยว ซ้อนๆไป ใช้เวลาระเบิด 11 วิ มีรูปที่เห็นสเปิร์มกำลังกระเด็นในอากาศด้วยกัน 5 รูป มารู้ที่บ้าน Staff : ตอนถ่ายไม่รู้ว่ามันระเบิด ? คนบางปะอิน : รู้ว่ามันระเบิด แต่ถ่ายไปไม่รู้ว่าได้รึเปล่า ต้องมาดูในคอมฯ เคยโพสสองครั้งในห้องกล้อง นานแล้ว ไม่ค่อยได้โชว์เท่าไหร่ แต่ชุดนี้แหละ ชอบ ภูมิใจมาก ------------------------------------------ ภาพนี้ผมไปเอาจากคลังกระทู้เก่า เผื่อใครไม่เคยเห็น (ผมเองก็เพิ่งเคยเห็น) แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 54 15:49:07 จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 10:34:31

ความคิดเห็นที่ 12 Staff : จากที่เคยไปถ่ายรูป ออกก๊วนมา มีช่างภาพที่ไม่ชอบไม่อยากเจอ ไม่อยากไปออกรอบด้วยเลย มีมั้ย คนบางปะอิน : ปกติไม่มี เพราะกลุ่มที่ไป จะชอบอะไรคล้ายๆกัน เหมือนๆกัน ไม่ซีเรียสอะไรมาก ส่วนใหญ่ก็เจออะไรก็ปล่อยๆไป แต่ที่ไม่ชอบคือ พวก เห็นแก่ตัว เคยเจอทีนึงถามว่า รูปนี้ พี่ถ่ายจากตรงไหน ? เค้าเปิดให้เราดูด้วยนะ ก็บอกว่า.... ทางนั้นอะ เดินไปเหอะ.... เราก็ไป กิโลนึงก็ไม่เห็นเจออะไร คือไม่อยากให้เราได้ภาพ บอกคนละทางกันเลย Staff : เหมือนไม่ต้องการให้เราได้ภาพ คนบางปะอิน : แล้วพี่จะมาโชว์ผมทำไมอะ (ขำ) แต่ผมมีไรผมบอกหมดนะ ไม่เคยปิด โดยเฉพาะเล่ม 2 บก.ยังถามว่า ไม่กั๊กเลยนะ บอกทุกเม็ด บอกเยอะไปป่าว (ฮา) คนบางปะอิน : คนที่ไปเที่ยวมันก็มีหลายอย่างนะ อย่างที่เขาใหญ่แค่วันนั้นก็ไม่ไหวละ คนหมื่นคนขยะเป็นร้อยตันอะช่วงปีใหม่ แล้วพอเค้าท์ดาวน์นะมันจุดพลุด้วยนะ ยิงปืนด้วยนะ โอ้โห Staff : ปล่อยของเลย คนบางปะอิน : ผมก็แบบอะไรวะเนี่ย คิดได้ไง ไปกี่ครั้งๆก็ไม่เคยมี ปีใหม่ปีนี้หนักสุด แล้วแบบนี้สัตว์ตัวไหนมันจะรอให้เราดู ช่วงแรกที่ไป เคยเห็นหมาจิ้งจอกสีแดง มันวิ่งมารอที่บนถนน ผมก็ถ่ายนั่นน่ะ จิ้งจอกแดง เห็นครั้งเดียวในชีวิตอะ ก็คงจะเห็นแค่นั้นล่ะ คงหายาก ส่วนมากก็จะเห็นเป็นแนวนกเงือกไรงั้น Staff : ยังมีอยู่รึเปล่าก็ไม่รู้ คนบางปะอิน : น่าจะอยู่ลึกๆเข้าไปอีกนะ เอาถนนไปผ่าเมืองแบบนั้น มันก็มีผลกระทบทั้งนั้น Staff : แบบบางทีดูรายการทีวีของพี่ติ้กเจษ เค้าก็จะพยายามชี้ให้เห็นถึงผลกระทบอยู่บ่อยๆ คนบางปะอิน : ใช่นะ ปัจจุบันบางสถานที่อย่างประจวบ สามร้อยยอดจะมีเลียงผา แล้วก็ที่เชียงดาวก้อน่าจะ แต่ก็น่าจะน้อยลงถึงไม่มี เจอไม่เจอก็แล้วแต่โอกาส Staff : พวกมืออาชีพก็ต้องลงพื้นที่นาน? คนบางปะอิน : เค้าก็จำเป็นต้องรู้นะ ว่าจะไปเฝ้าอะไรที่ไหน มืออาชีพกว่าเราเย้อะ อย่างเราวางตัวเป็นแบบมือสมัครเล่นที่ชอบถ่ายภาพเฉยๆ เพียงแต่เราอาจจะมีโอกาสเสนอนี่ ทำโน่นนี่ เก่งกว่าเรามีเยอะมาก เราต้องศึกษาเค้าไปเรื่อยๆ จนถึงวันนั้นเราอาจจะเดินไม่ไหวละ แต่เท่านี้ผมก้มีความสุขกับตัวเองมากๆแล้ว มันเกินมาละ ช่วงกำไรแล้ว เกินกว่าที่เราคิดแล้ว มันมาจากสิ่งที่เราลองทำเล่นๆ  มันก็เป็นสิ่งที่ดีมาก ผมก็มีชีวิตเรียบง่ายกับครอบครัวนะ แต่งานอดิเรกมันก้สามารถไปด้วยกันได้นะ คนบางปะอิน : อย่างบางทีไปเที่ยวกะที่บ้านนะ ขับรถไปผมเบรกปื้บบบบ เค้าจะบอกเลยว่า....สองรูป Staff : 55+ คนบางปะอิน : บางทีผมอยู่เป็นชั่วโมงอะ จนแบบหงุดหงิดอะ เฮ้ยย เสร็จยังงงง ไรงี้ บางทีเราก็เห็นวิวตอนเย็นๆไงเราก็อยากซิลลูเอทอะไม่เบรกก็ไม่ได้อะ ต้องเก็บไว้ก่อน แสงลอดเมฆผมจะชอบมากเลย Staff : แล้วมีบ่นมั้ยว่าถ่ายที่ไหนก็เหมือนกันนั่นแหล้ะ คนบางปะอิน : ทุกวันนี้ก้อเข้าใจนะ ตอนแรกๆก็ไม่ค่อยเข้าใจนะ ก็บ่นๆ เราก็รู้ คือเราชอบอะ ฝืนเราก็ๆไม่ได้ พยายามจะให้มันกลืนกันเข้ามา จูนกัน บางทีถ้ามันเป้นปัญหางานอดิเรกเราก็จะไม่มีความสุขนะ ไม่ใช่ละ อย่างที่น้าแมวแกว่าไอกระทู้ที่ทะเลาะกะเมียอะ Staff : จูนๆกัน คนบางปะอิน : ถ้าปรับเข้าหากันมันก็ง่ายหน่อย ทุกวันนี้เวลาว่างผมก็จะมานั่งเคาะnb ของผมหน้าที่การงานถึงเวลาเราก็ทำไม่มีไรเสียหาย Staff : เคยชวนไปด้วยกันมั้ยเวลาไปทริปอะครับ คนบางปะอิน : แบบถ้าผมมีทริปผมก็จะบอกไว้ล่วงหน้านะ ก็จะบอกเค้าไว้ ------------------------------- ภาพประกอบ : คนบางปะอิน จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 10:37:31

ความคิดเห็นที่ 13 ภาพชุด มาโครโลกตะลึง ผมลองค้นหาในคลังแล้วหาไม่เจอ ใครมีเก็บไว้ นำมาแบ่งปันกันได้นะครับ จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 10:39:01

ความคิดเห็นที่ 14 Staff :  ให้น้าบางเลือกคนที่จามาออกสื่อคนต่อไป (เงียบไปพักนึง) Staff : หรือจะเลือกพี่เต้ก็ได้นะคะ คนบางปะอิน : มีชื่อให้เลือกมั้ย STAFF :  ไม่มีครับ เราเป็นกลาง ถูกชะตากับใคร หรือจะเลือกหมั่นไส้ใครก็ได้นะครับ อยากให้ใครโดนแฉ 55+ คนบางปะอิน : อันนี้เป็นความคิดผมนะ เอาเด็กๆ มั่ง ผมเลือก S.G.BUU เพราว่าอายุน้อย คนนี้น่าจะมีอะไรอยู่ในหัวเยอะ ลองดูความคิดของเด็กๆ บ้างว่าอายุน้อยๆ แล้วเค้าจะมีอะไรบ้าง เปลี่ยนมั่ง แก่มาสองคนละ 55+ STAFF : ให้น้าบางฝากถึงทุกคนในห้องกล้องซักนิดนึงค่ะ..ความรู้สึก อะไรก็ได้ STAFF :  มาม่าห่อลากี่บาท (ฮา) STAFF :  รักทกคน อะไรอย่างนี้ (ฮา) คนบางปะอิน : ทุกคนทำอะไรก็มีแนวทางของตัวเองเนาะ แต่ละคนก็เดินไปของใครของมัน ผมอยากให้ลดความเป็นตัวของตัวเองลงซักครึ่งนึง เวลาเล่นเว็บมันจะสบาย สนุกขึ้น คือ จะทะเลาะกัน ก็ไม่เป็นไร ทะเลาะกันเพียงครี่งเดียวจากที่เราคิด จะ แซวกันก็ไม่เป็นไร เราก็แซวแค่ครึ่งนึงเราก็แบ่งไปให้คนอื่นเขาบ้าง จะเอาตัวเองมาใส่คนเดียว เต็มที่ไปเลย มันก็เป็นตัวของคุณล่ะนะ แต่บางทีมันก็แรงเกินไปหรือเปล่า บางทีคนอื่นรับได้หรือเปล่า ถ้าคุณเอาตัวเองมาใส่เพียง แค่ครึ่งนึง มันก็จะ soft ลงเยอะใช่มั้ยล่ะ ครึ่งนึงเลยนะ ใช่มั้ยล่ะ ผมเล่นเนี้ยะ..ผมเอาตัวเองมาใส่เพียงแค่ 10 เปอร์เซ็นต์เองนะ ผมก็ไม่อยากจะให้อะไรมันมาก โดยปกติอ่ะนะ ผมเป็นคน… แรง idol ของผมในชีวิตผมนะ จะถามมั้ยเนี้ย idol ของผมเนี้ย? STAFF :  ถามค่ะ อยากรู้เหมือนกันค่ะ คนบางปะอิน : รู้จัก Che Guevara มั้ย STAFF :  โห! รู้จัก!!! คนบางปะอิน : เอ่อ นั่นล่ะ คนที่เลือก  Che Guevara เป็น idol เค้าจะเป็นอย่างไรหล่ะ 555+ ผมฟังเพลงอะไรอยากรู้มั้ย? STAFF :  (เดา) Bob Marley คนบางปะอิน : ร็อคขึ้นไปอีกน่ะ ผมเกิดและเติบโตมากับร็อคยุคนั้น..ยุค 70's ตั้งแต่ยุค Led Zeppelin ไม่ต้องฟังอะไรแล้ว เอามันส์อย่างเดียว อะไรแบบนั้น ตั้งแต่ Rock ขึ้นไปยัน Heavy ทุกอย่างก็จะแรงหมด Idol ของผมก็ Che Guevara เขาก็สุดๆ ในโลกนี้แล้วในเรื่องของความมุ่งมั่น ความตั้งใจ STAFF :  รู้สึกว่าสวนๆ ทางกับการถ่าย macro? คนบางปะอิน : แต่พออายุมันผ่านไปแล้ว มันผ่านช่วงไปแล้ว ตอนที่ผมยังรุ่นๆ อยู่ ยังเฮ้วๆ อยู่ ผมก็เป็นคนที่แรงมากคนหนึ่ง ไม่มีความใจเย็นในตัวเองเลย จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 10:54:13

ความคิดเห็นที่ 15 คนบางปะอิน : แต่พอวันเวลามันผ่าน เหมือนพี่แอ๊ดหน่ะเห็นป่าวหล่ะ สมัยก่อนพี่แอ๊ดก็สุดๆ อ่า ด่าไม่เลือก..ด่าทุกคนเลย เด๋วนี้เป็นงัยหล่ะ ขายบาวแดงอย่างเดียว อายุมากแล้วอ่า จะไปทะเลาะกับใครหล่ะ เดินยังจะไม่ไหว ลุกทีก็ปวดหลังแล้ว จะไปทะเลาะกับใครเค้าแนวความคิดมันก็เปลี่ยนไป ร่างกายมันก็เปลี่ยนไป ตาเนี้ยะ..ยังมองไม่ค่อยจะเห็นเลย แล้วจะไปทะเลาะกับใครเค้า ฝากเรื่องครึ่งนึงของ... STAFF :  การแสดงออกทางอารมณ์และความคิดเห็น.. คนบางปะอิน : ใช่ มาครึ่งเดียวก็พอแล้วอ่ะ ... น้าเหมียวหร๋อ จริงๆ ผมชอบแกนะ ผมว่าแกเป็นคนที่มันส์ดีหน่ะ ออกห่ามๆ ไรงี้ STAFF :  แกว่าแกเป็นคนเก็บกด 555+ แกเป็นหมอ แกไม่ได้แสดงความคิดของตัวเองออกมา STAFF :  แกนั่งแต่หน้าคอมอย่างเดียว คนบางปะอิน : แกรู้เยอะ แล้วแกลึกดี ตรงดีเวลาอ่าน..เพราะคิดอะไรมันก็มีเยอะในนั้น แต่บางทีแกก็เอามันส์บ้าง บางอารมณ์  เราก็ไม่รู้ว่าเค้าอารมณ์ไหน อะไร ยังงัย อย่างผมเนี้ยะ ในนั้นผมก็ทื่อๆ ไป feel เดียว ออกแนวผู้ใหญ่ๆ หน่อย ผมก็ไม่ค่อยมีอะไรแรงๆ อย่างน้าเหมียวแกยังมีแรง บางช่วงแกก็แรงงงง..มาเชียวจนคนไม่ชอบไปหมด บางช่วงแกก็ โอ้โห..มาดี ช่วงนี้ก็เนียนๆ หน่อย แล้วแต่อารมณ์แกมั้ง ผมว่าแกมันส์ดีอ่ะ ออกแนวห่ามๆ เหมือนลูกชายผมเลย เหมือนเด็ก Hyper ไรงี้ ออกอาการ active ตลอดเวลา ผมว่าก็เป็นสิ่งที่ดีอ่ะ ถ้าไม่มีแกก็...ขาดสีสันไป อาจจะไม่มีมาม่ากินก็ได้ถ้าไม่มีแก คนอื่นเค้ามีมาม่ากันซะที่ไหนหล่ะ STAFF :  น้อย คนบางปะอิน : อย่างผมจะมีก็นานๆ ทีตอนออกหนังสือ..ไม่ค่อยมีเท่าไหร่ คนที่ไม่ชอบบ้าง อิจฉาบ้าง ของอย่างนี้มันต้องมี เป็นธรรมดา แต่ก็นานๆ ทีนึง ถ้ามาแหย่นิดแหย่หน่อยก็จะโดนและ แต่ละคนก็จะมี..คล้ายๆ แฟนคลับของตัวเอง ที่จะมาป้องกันไว้ ถ้าเป็นคนที่มีชื่อหน่อย..เล่นมานานๆ หน่อยก็จะมีแฟนคลับเป็นของตัวเอง อย่างของผม...แฟนคลับผมก็เยอะ  น้าเหมียวเองแกก็แฟนคลับเยอะนะ ก็จะมีคนออกมาปกป้อง น้าเหมียวแฟนคลับ STAFF :  บางทีคิดไม่เหมือนกันก็..สวนๆ กัน คนบางปะอิน : คนที่เค้าชอบมันก็มี ลักษณะแบบนี้ มีอะไรก็ใส่ๆ มาเลย เต็มที่ไปเลย แต่บางคนก็รับไม่ได้ มันแรงไปรึป่าวผมถึงบอกว่าเอาซักครึ่งเดียว ความรู้ให้เยอะๆ ได้ แต่ feel เอาซักครึ่งนึง เอาแค่แบบ..หอมปากหอมคอ คือมันก็จะสนุกอยู่ในตัวด้วย มันก็จะมีความรู้ด้วย แล้วก็ไม่แรงเกินไป ความเป็นมิตรภาพ ถ้ามีเยอะๆ มันก็ดีใช่มั้ยหล่ะ ถ้าเกิดทะเลาะกันทุกวัน ทะเลาะกันทุกสัปดาห์นี่ ผมว่ามันก็ไม่สนุกนะ ห้องเหงาเลยนะถ้าทะเลาะกันทุกสัปดาห์ คนไม่กล้าโพสต์ โพสต์แล้วก็ไม่รู้ว่าจะโดนแซวอะไร คนรุ่นใหม่อาจจะไม่ค่อยกล้าเท่าไหร่ ช่วงนี้ผมจะย้ายมาเล่นห้องกลางมากขึ้นนะ แล้วผมก็จะเบา.. Fade จากห้อง Nikon มาให้น้องๆ เค้าดูกัน แล้วผมก็จะมาสนุกๆ มาคง..มาโคร อะไรของผมห้องกลาง อาจจะเป็นอีกสีสันต์นึงที่จะทำให้ห้องตื่นตัวขึ้น ก็สนุกไป เราก็มีคนรู้จักเยอะ อะไรที่เป็นประโยชน์ ก็ให้มันเป็นประโยชน์ แล้วก็..ที่จะจัดทริปครั้งต่อไปก็จะไปบอกในห้องกลาง ใครจะไปแก่งกระจานกับผม เชิญได้เลย เดี๋ยวผมจะพาลุย STAFF :  คิดยังงัยครับที่ ปีนึง ปีกว่าที่ผ่านมานี้มีคนหันมาสนใจ Macro เยอะขึ้น คนบางปะอิน : เป็นสิ่งที่ดี ผมอยากให้เป็นอย่างนั้นด้วย มีเพื่อนเยอะดี คนชอบเยอะดี มีเพื่อนคุยเยอะงัย เรามีเพื่อนเยอะ เราก็เฮได้ดัง หวังว่าแนวอื่นเค้าก็คงจะช่วยๆ กันมา .. อาร์ทๆ ก็ไปตั้ง (ฮา..หันไปแซวพี่เต้)เพื่อนๆ ไรงี้..ก็ชวนๆ กันมา เค้าก็แฟนคลับเยอะนะ หลายคนก็ถ่ายดีๆ ที่มีแวว.. แต่เราอาจจะยังอายุน้อยหน่อย อาจจะยังไม่อยาก comment คนอื่น อาจจะยังไม่มีแนวทางของคนอื่น ให้เวลาผ่านไปซักพักนึง ก็จะ..กล้าๆ ขึ้น เก่งขึ้น พร้อมที่จะให้ความรู้คนอื่นบ้าง ตอนแรกๆ อาจจะใช้เวลาซักนิดนึง ปี สองปี สามปี ผมหน่ะ..ถ่ายรูปมาปีกว่ามีคนมาจีบเขียนหนังสือแล้วหน่ะ หนึ่งปีสองเดือนเอง มีหลังไมค์มาแล้ว แต่ก็ตกลงกันไม่ได้ 2-3 เล่มหน่ะ เพราะถ้าผมเขียน ผมก็ต้องเอาตัวเองเป็นหลักหล่ะ คุณต้องทำตามผม เขาคงคิดนะว่า..คุณเป็นใคร 555 แต่ก็ด้วยความมั่นใจในตัวเองเนาะ ว่าเราจะทำได้ อย่างนี้..ผมก็คุย concept กับเค้าเลยหล่ะว่า เล่มเดี่ยวผมไม่เอานะ concept ผมเอาสามเล่มนะ ไตรภาคเลยนะจะบอกให้ เขายอมผม ผมเลยเอาด้วยหน่ะ ลูกสาวผมเป็นแฟน Harry Porter ตัวยงนะ ผมจะเอาให้ยาวกว่า Harry Porter อีก ผมบอกว่ายอดขายนี่ผมจะทำให้มากกว่า JK Rolling เลย... 250 ล้านเล่มทั่วโลกเลย 555+ จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 10:58:58

ความคิดเห็นที่ 16 ขออนุญาต เบรค ไปทำงานก่อนนะครับ จะคุยงานตั้งแต่ 10 โมง นี่ 11 โมงแล้ว ตอนนี้ ตอบได้ ปาดได้นะครับ เดี๋ยวบ่ายมาต่อ ส่วนที่เหลือ อีก 2 - 3 reply น่าจะจบแล้วครับ ย้ำอีกที มาโคร 4-5 รูปแรกที่กากๆน่ะ ของผม อย่าเข้าใจผิดว่าเป็นของน้าบางนะครับ (จริงๆ แค่ดูรูป ก็รู้อยู่แล้ว ไม่น่าต้องบอก 555+ แถมให้อีกรูป...ของผมนะ) จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 11:03:18

ความคิดเห็นที่ 17 น้าบางพลาดแล้ว.... ที่ไม่กินรถด่วน.... ทอดกรอบๆโรยเกลือ....สุดยอดนะ.... อีก2อย่างที่อยากแนะนำ....แมงมัน กับ จิ๊กกุ่ง .... แผลบ แผลบ จากคุณ : LVP@HEART เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 11:17:55

ความคิดเห็นที่ 18 ผมถ่ายมาโคร พวกแมลงไม่ได้แน่นอน แค่เห็นก็ขนลุก มือไม้อ่อนไปหมดแว้ววว T.T จากคุณ : panda_bs เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 11:37:23

ความคิดเห็นที่ 19 เลี่ยมเลย ได้อ่านชีวิตน้าบางบ้างแล้ว รออ่านตอนจบต่อไปครับ จากคุณ : สะบายดีบางกอก เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 11:39:41

ความคิดเห็นที่ 20 มาเสริมความเห็นน้าเล้ง.... รถด่วน..แกล้มเบียร์..อร่อย  คอดๆ..... จากคุณ : ลุงก้อง เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 11:55:33

ความคิดเห็นที่ 21 ผมว่าแล้วววว คิดอยู่แล้วว่าน้าบางไม่กินรถด่วน เอิ๊กๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : Mr.KiNg เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 12:13:01

ความคิดเห็นที่ 22 เข้ามาจองที่ก่อน เดี๋ยวตามอ่านทีหลัง ขอบคุณทีมงานครับ จากคุณ : หน้าม้ารับจ้าง เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 12:15:02

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านกันตาแฉะเลย.... เพิ่งอ่านไป สองสาม คอลัมภ์.... เดี๋ยวมาอ่านต่อ ค่อยมาเม้นต์ ขอบคุณทีมงาน และน้าบางครับ... จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 12:21:27

ความคิดเห็นที่ 24 ไม่มีภาพประกอบ ตอนสัมภาษณ์เหรอครับ จากคุณ : เกาต์เอง เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 12:25:58

ความคิดเห็นที่ 25 ขอชื่นชมคนทำโปรเจคนี้ครับ  ทำด้วยใจจริงๆ ส่วนภาพนี้ผมก็ถ่ายด้วยใจเหมือนกันครับ มอบให้คนที่ทำงานเพื่อส่วนรวมครับ แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 54 12:28:26 จากคุณ : 9pitak เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 12:27:33

ความคิดเห็นที่ 26 ว๊าว ว๊าว เกือบพลาดกระทู้ดีๆแล้ว มาติดตามครับอาจารย์บ้าง (   ^ ^) จากคุณ : การเดินทางของภาพถ่าย เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 12:29:44

ความคิดเห็นที่ 27 จากคุณ : the เด็ก เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 12:44:55

ความคิดเห็นที่ 28 มาลงชื่อไว้ก่อนเดี๋ยวคืนนี้มาลุยอ่านให้จบ  จารย์บาง ไอด่อลผม อิอิ จากคุณ : raksapondet เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 12:55:24

ความคิดเห็นที่ 29 น้าบาง และ น้องๆ Staff ครับ ปล. ขอบคุณน้าที่ถ่ายภาพนี้ให้ด้วยนะครับ  ( วันนั้นยังไม่ได้ถามชื่อกัน ) ยังไง เข้ามาทักในกระทู้ด้วยนะครับผม   ^^ . . จากคุณ : A r t F u l l Y เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 13:31:06

ความคิดเห็นที่ 30 เป็นกระทู้ที่มีประโยชน์แล้วก็เป็นแรงขับให้กับคนเล่นกล้องอีกหลายคนเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ จากคุณ : libra-cat เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 13:37:32

ความคิดเห็นที่ 31 ต้องขออภัย น้าๆ ทุกท่านด้วยนะครับ เรื่องรูปบรรยากาศ ตอนสัมภาษณ์ จริงๆ ผมก็ถ่ายไว้เหมือนกัน แต่ลงรูปไว้ที่บ้าน ตอนนี้ อยู่ที่ทำงานครับ จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 13:39:55

ความคิดเห็นที่ 32 STAFF :  ทีนี้ ถ้ามีคนอยากจะให้น้าเซ็นต์หนังสือ มีแหล่งที่จะไปพบเจอมั้ยคะ? คนบางปะอิน : ก็คงต้องไปตาม trip ถ้ามีโอกาสได้เจอกัน ผมยินดี ยินดีกับทุกคนเลยนะ จะถามความรู้หรือขออะไร..ผมให้หมดแหละ ถ้าเจอตัวผมนะ ถ้าเห็นกันเมื่อไหร่ก็ได้ หรือถ้าเห็นผมจัด trip ที่ไหนแล้วอยากจะไปแจมนะ ได้เลย..ได้หมด ผมไม่ค่อยมีข้อแม้อะไรทั้งนั้นหล่ะ ถ้ามาก็..เห็นผมเป็นพี่ก็ ok แล้ว ไม่ต้องอะไรมาก ไม่ต้องเกรงใจด้วย อย่างน้องๆ ที่มานี่นะ เห็นผมเป็นพี่..ผมเป็นคนชอบตามใจคนด้วยนะ ไม่ค่อยขัดใจใครหรอก STAFF :  อย่างก๊วนนี้นี่กี่ปีแล้วครับ คนบางปะอิน : บางคนรู้จักกันมาหลายๆ ปีก็มี บางคนถ่ายรูปมาพร้อมๆ กับผม 3-4 ปีแล้วอะไรงี้ แต่ใน trip ประมาณ 2 ปี ที่ผมจัดที่ห้อง Nikon หน่ะ ก็สนิทกันเยอะหน่อย เฮด้วยกัน สนุกกันได้ เดือนนึงเจอกันทีนึงมันก็สนุกดี เหมือนว่างๆ ก็มาเจอคนที่คิดเหมือนกัน ทำอะไรเหมือนๆ กัน คล้ายๆ กัน แลกเปลี่ยนความรู้ซึ่งกันและกัน ถ่ายรูปเสร็จ เย็นก็มานั่งกินข้าวเย็น คุยกัน เฮๆๆ ก่อนกลับบ้าน มันเหมือนเป็นการพักผ่อนอย่างนึง วันเวลา..ที่คุณทำงานกันมากๆ คุณก็ต้องการช่วงพักผ่อน ผมก็ใช้การถ่ายรูปนี่แหละ เป็นการพักผ่อนไปในตัว ตอนที่ผมทำงาน หน้าที่รับผิดชอบผมเยอะ  ทำจน..แรงกดดันมันเยอะ เครียด..มันทำไม่คุ้มเงินเดือนหน่ะ ผมก็ใช้วันเสาร์นี่แหละ หนีไปถ่ายรูป ผมก็ปลดปล่อยของผม บางทีผมไปตามป่าของผมคนเดียว ไปนั่งอยู่ในป่าลึกคนเดียว ครึ่งวัน..หกชั่วโมง เจ็ดชั่วโมง หิวข้าวแล้วถึงออกมา ไม่งั้นผมก็นั่งของผมอยู่อย่างนั้น เหมือนอยู่ในโลกของจินตนาการ หลายครั้งที่ผมทำเวลาที่ผมชวนใครไปแล้วไม่มีใครไป ผมไปคนเดียว บางทีอยู่บางปะอินนี่ ขับรถไปเขาใหญ่คนเดียว แล้วก็เดินไป STAFF :  เป็นอารมณ์ๆ อยากไปไหนก็ไป คนบางปะอิน : ถ่ายได้บ้างไม่ได้บ้าง อะไรก็ไม่รู้หล่ะ บางทีเดินไปก็ไม่มีอะไรนะ บางทีก็ไปเจอ เจอแล้วเราก็นั่งง่วนอยู่อย่างนั้นหล่ะนะ กลางป่า ที่จริง ถ้าจะเอาเรื่องสนุกๆ ผมมีเยอะเลยนะ เกี่ยวกับการเที่ยวป่าเนี้ยะ เขียนหนังสือได้เป็นเล่มๆ เลยหล่ะ บางเรื่องก็เหนือธรรมชาติ เหนือจินตานาการก็มี STAFF :  เรื่องผีหรือคะ คนบางปะอิน : หลายปี..หลาย trip ถ้านับเป็น trip ก็หลายร้อยนะ ถ่ายรูป 300,000 รูปนี่ไม่ใช่น้อยๆ นะ บางคนใช้เวลาตลอดทั้งชีวิตยังถ่ายได้ไม่มากเท่านี้เลย มันก็ต้องมีอะไรซักอย่างหนึ่งที่ทำให้เราเดินมาถึงทุกวันนี้ ทั้งๆ ที่เข้ามาแบบจับพลัดจบผลูนะ ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลยนะตอนแรกๆ ไม่คิดว่าจะให้มันเป็นอย่างนี้ แต่เมื่อมันเป็นไปแล้ว เราก็ต้องเดินหน้าต่อไป จะหยุดมันก็ไม่ใช่ เหมือนกับเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเราไปแล้ว STAFF :  ถือว่า happy ตอนนี้? คนบางปะอิน : ถึงตอนนี้มันก็มีอะไรให้ทำมากไปกว่าการ post รูปบน website มีงานหนังสือด้วยอะไรด้วย มันอาจจะเป็นทั้งงาน มีรายได้ ก็เป็นส่วนหนึ่งใช่มั้ย มันก็เป็นวิธีการถ่ายทอดความคิดของเรา ที่จริงจุดประสงค์เลยก็คือ ผมอยากบอกคุณหน่ะ คุณจะรับหรือไม่รับก็แล้วแต่คุณ คุณก็ไปเลือกซื้อเอา ถ้าคุณจะรับจากผมคุณก็เอาไป เอาไปอ่านดูแล้วก็เอาไปฝึกฝน ผมว่ามันมีประโยชน์กับคนที่ถ่ายภาพรุ่นหลังๆ เพราะว่าเวลาเราอ่านหนังสือของคนอื่นเราก็รู้สึกว่ามันมีประโยชน์นะ หนังสือที่เราเลือกจะอ่าน..บางเล่มมันไม่คุ้มบ้างมันก็มี ส่วนของผมจะคุ้มไม่คุ้มคุณก็ไปเลือกกันเอา  ตามสบาย ไม่ได้บังคับให้ซื้อ แล้วแต่ แต่ในช่วงที่เราทำ เราก็มีความสุขไปด้วย ถ่ายรูปไปด้วย ถ่ายทอดเรื่องราวไปด้วย ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ด้วยมันก็มีหลายๆ อย่างพร้อมๆ กัน STAFF :  ออก 6 เล่มเหมือนน้าจ๊อดเลยมั้ย? คนบางปะอิน : ที่จริงกับน้าจ๊อดผมก็เคยคุยกัน..คุยทางหลังไมค์นี่แหละ ไม่เคยคุยทางโทรศัพท์ ผมจะคุยทางโทรศัพท์ก็ต่อเมื่อมีปัญหากันหน่ะ ผมถึงจะขอเบอร์โทร โดยปกติก็จะคุยกันหลังไมค์ ที่จริงก็คุยกันหลายครั้ง เหมือนรู้จักกันอยู่ ก็ยังเกรงๆ ใจกันอยู่ คล้ายๆ กับพวกเดียวกัน สถานะเดียวกัน คือ น้าจ๊อดเค้าทำหนังสือ ผมก็ทำหนังสือ ถ้าจะมีอะไรที่อำนวยให้ผมสนับสนุนเขาได้ ผมยินดีเต็มที่ ตอนที่เขาจะออกเล่มแรกผมก็คุยกันหลังไมค์ แนะนำอะไรได้ก็แนะนำกัน ช่วยอะไรได้ก็ช่วยกัน แต่ดูเหมือนเค้าจะขายดีกว่าผม 555+ จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 14:28:35

ความคิดเห็นที่ 33 ...รอ...ภาคจบ อิอิอิ จากคุณ : แสบสันต์ หมายเลข 8 เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 14:30:22

ความคิดเห็นที่ 34 มาลงทะเบียน รออ่านต่อครับ อาจารย์บาง เป็นคนแรก ที่แนะนำการถ่ายภาพให้ผม ตั่งแต่ ใช้กล้อง ฟูจิ อยู่ในห้องหัวฟู เหมือนกัน ชอบท่านมาก จากคุณ : E22QV เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 14:30:58

ความคิดเห็นที่ 35 STAFF :  เดี๋ยวนี้ คนคิดว่ากล้องมันถูกลง ซื้อง่าย คนบางปะอิน : ใช่..ถูกลง มีให้เลือกมาก เยอะขึ้น ใครๆ ก็มีได้ STAFF :  มองออกไปจากตรงนี้เห็นทุกคนถือกล้องกันหมดเลย 55 คนบางปะอิน : หรืออย่างน้อยก็มีกล้องโทรศัพท์ การอยากเรียนรู้มันก็จะเพิ่มมากขึ้น การเลือกหามันก็มากขึ้น ผมมากระหน่ำ Macro ใน Pantip ก็มีคนชอบ Macro เกิดขึ้นมากมาย มันก็มีประโยชน์ในหลายๆ ด้าน แต่อย่าลืมว่าทุกอย่างมันจะมีประโยชน์กับตัวคุณเอง ถ้าคุณทำ คุณถ่าย Macro คุณก็รู้เรื่องของ Macro คุณอาจจะเอาไปประยุคใช้กับแนวอื่นได้ อะไรได้ มันก็มีประโยชน์กับตัวคุณเอง ถ้าคุณไม่ถ่าย..วันนึงคุณเป็นช่างภาพงานพิธี ให้คุณไปถ่ายแหวน ไปถ่ายใกล้ขนาดนั้นคุณถ่ายได้มั้ยหล่ะ ถ่ายตอนแสงไม่พอ ภาพเราก็ใช้ไม่ได้ เบลอหมด ถ้าคุณไม่เรียนรู้มัน เรียนรู้..มันก็มีประโยชน์กับคนทุกคนแหละ มาก..น้อย นำไปใช้หรือไม่นำไปใช้ก็แล้วแต่สถานการณ์ของบุคคล STAFF :  แต่ถ้าไม่ถ่าย Macro นี่ยังมีแนวอื่นที่น้าบางสนใจอีกมั้ยคะ คนบางปะอิน : ไม่ต้องเอาอะไรมาก ถ้าว่าง ถ้ามีโอกาสถ่าย ผมก็จะถ่ายเก็บ ไม่ต้องหากินมาก ไม่ต้องหากินไกล เอาแค่อยุธยานี่แหละ ถ่ายได้ตลอดชาติ ถ้าวันไหนฟ้าเข้มนะ ถ้าวันไหนอากาศเปิดนะ ผมไม่รอเลยหล่ะ บางวันผมนั่งทำงานอยู่นะ..ฟ้าสวยมาก เมฆกำลังดีเลย ผมออกไปเลย..หนีไปเลย ไม่บอกใครด้วย 55 บางทีไปถ่ายมันเป็นชวงเวลาสั้นๆ ใช่มั้ยหล่ะ? บางทีพอไปถึงเมฆมันสลายตัวแล้ว หรือบางทีเมฆมันเริ่มมากขึ้นแล้ว..มันไม่สวยอ่ะ เมฆจะสวยมันต้องนับจำนวนก้อนได้ ให้มันลอยๆ อยู่ต่ำๆ ภาพถึงจะสวย ลองสังเกตดูภาพรวมฮิตอยุธยาของผม ฟ้าขาวๆ ไม่มีเลย คนพื้นที่จะรู้ ถ้าวันไหนสภาพไม่เป็นใจ อย่างวันนี้..ผมไม่ไป ให้ผมไปผมก็ไม่ไป ผมไปผมไปหากินก๋วยเตี๋ยวดีกว่า 555 ผมจะมีงาน..ของ Panasonic เค้าอยากจะให้ผมไปเขียน column traveler เป็น review กล้องด้วย..พาเที่ยวด้วย ตอนนี้เค้าก็เริ่มเปิด phase 1 แล้ว เหลือรอ phase 2 อีกอาจจะมี เค้าก็ติดต่อมาจากใน Pantip นี่แหละ..มันก็จะมีประโยชน์ แต่อาจจะต้องพอมีชื่อเสียงบ้าง ก็จะมีค่าแรงให้..มันก็จะดีไปอย่าง ทำงานในสิ่งที่เรารักไปด้วย ถ้ามีรายได้ด้วย ไม่ต้องลงทุนอะไรมาก ถ่ายรูปด้วย เขียนเรื่องด้วย..สนุก มีเยอะๆ ก็ดีเหมือนกันหน่ะ แต่ตอนนี้มีเจ้าเดียว ติดต่อมา 4 ได้ทำงาน 2 นะ ขายภาพได้อันนึง แล้วก็ทำ web อันนึง อีกสองเจ้า..หายเงียบ ติดต่อกลับไม่ได้ก็มี วันนึงนี่..ถ้าเกิดถ่ายไป อย่างที่ผมบอกบ่อยๆ ถ้าถ่ายได้ระยะนึง หาตัวเองเจอ ทำซ้ำ ทำย้ำ จนเค้ารู้จักเราในแง่มุมนี้แล้ว ถึงวันนั้น..เขาจะรู้จักเราในอีกสถานะนึงอย่างที่ผมเป็นอยู่ทุกวันนี้ เราก็ไม่เคยคิดว่ามันจะเป็นอย่างนี้ แต่ถึงเวลา..มันมีขึ้นมา เราก็ไม่รู้ว่ามันจะมาถึงขนาดนี้ได้ แล้วทำไม..มันถึงจะต้องเป็นอย่างนี้ด้วยก็ไม่รู้ ตอนแรกผมจะห้ามเลยนะ ในห้องฟูจิปีแรกๆ เค้าเริ่มเรียกผมว่าอาจารย์ตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว อาจารย์บาง อาจารย์น้าบาง อะไรแบบนี้ ผมบอกผมไม่เอา ไม่จำเป็น ไม่ต้องเลย ผมรู้ว่าถ้าผมเป็นอาจารย์ขึ้นมาเมื่อไหร่นะ มันจะมีช่องว่าง STAFF :  ใช่..มันจะมีสถานะอีกอย่างนึงไปเลย คนบางปะอิน : แล้วผมก็จะมาเล่นอย่างเค้าไม่ได้นะ ผมจะมาทำตัวเรื่อยๆ เปื่อยๆ กินเหล้าใน trip มันก็คงไม่ได้ เค้าก็จะมาว่าเอาว่า โห..อาจารย์ทำตัวแบบนี้เหรอ เค้าก็จะว่าเราอีกอย่างนึง ผมห้ามมากเลยนะ แต่พอถึงเวลามันห้ามไม่ได้ คนมันเยอะมากขึ้นเรื่อยๆ จนเดี๋ยวนี้ เล่นกับเด็กๆ ก็ไม่ค่อยจะได้แล้ว ผมก็อยากจะทำอะไรอย่างที่ผมอยากทำบ้าง ผมจะเล่นอะไรก็เรื่องของผม อะไรแบบนี้ บางทีผมถือกล้องมือนึง ถือแก้วเหล้ามือนึง คาบบุหรี่ไว้ในมือด้วย ผมก็จะบอกเลยนะว่า รูปนี้ถ่ายได้ แต่ห้าม post เด็ดขาดเพราะมันก็จะเป็นสิ่งที่ไม่ดีนะ เวลาที่คนอื่นเห็น เริ่มเกร็งๆ เวลาไป trip..ทำตัวลำบาก ไม่อยากจะเป็น อยากจะเป็นน้าบางแบบนี้ สบายแล้ว เวลาคนรู้จักกัน อยากจะให้คนอื่นเรียกผมว่าน้าบางก็พอแล้ว ส่วนใหญ่คนไกลๆ คนที่ไม่ค่อยเจอกันเขาจะเรียก อาจารย์บางบ้าง อะไรก็ไม่รู้ ห้ามก็ไม่ฟัง เขาจะเรียกของเขา ก็ไม่รู้จะว่ายังงัย คือ แนะนำ บอก สอน เราก็ทำตามที่ใจเราอยากจะบอกล่ะนะ ผมก็ไม่ได้บอกทุกคนเหมือนกันหมดนะ คนที่ผมรู้จักมานาน ผมรักเขา ผมก็จะบอกเขาเยอะหน่อย บางคนก็แค่โฉบเข้ามา ได้ความรู้แล้วก็ไป มันก็เรื่องของเขา บางคนเขาก็อยู่กับเรานานๆ เรียนรู้จริงๆ ผมอยากจะถ่ายให้สวย นั่นคือความตั้งใจของเขา ความตั้งใจของคนเราไม่เหมือนกัน คนไหนตั้งใจมาก ผมให้เยอะ..เลือกที่รักมักที่ชังเหมือนกันนะผม คือจะไปให้เท่ากันหมดมันก็ไม่ใช่ ผมก็เหนื่อยตายน่ะสิ ต้องสนทุกคนเลยถ้าอย่างนั้นน่ะ ก็..ถ้าใน web ก็จะเป็นเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยไป พอมีประโยชน์บาง เหมือนเป็น trick เล็กๆ พอติดตัวไปบ้างมันก็มี ------------------------ ภาพประกอบ คนบางปะอิน จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 14:32:29

ความคิดเห็นที่ 36 STAFF :  ขอดูกระเป๋าได้มั้ยคะ มาดูอุปกรณ์กันเลยดีกว่า เอาแบบที่ปกติพกติดตัวอยู่บ่อยๆ จะเป็นตัวไหนครับ? คนบางปะอิน : กระเป๋านี้ได้มาจาก เป็นรางวัลชนะประกวดภาพห้อง sony เมื่อก่อนนี้ ประกวดภาพ Macro ห้อง sony ผมประกวดภาพครั้งแรก ได้รางวัลที่ 1 แล้วก็ได้กระเป๋ามาใบนึง แล้วก้ไอ้ที่พ่นๆ ลมกระป๋องน่ะเป็นรางวัล ผมยังใช้มาจนถึงทุกวันนี้ STAFF :  สภาพ (ฮา)…. คนบางปะอิน : ผมประกวด DSR ครั้งแรก trip แรก นั่นแหละ ประกวดตอนนั้นแหละ ก็ถ่ายรูปมาได้ปีนึงน่ะ พอครบนึงปีปุ๊บก็เปลี่ยนเป็น DSLR แล้วก็ไป trip แรกในสัปดาห์ต่อมา เป็นการถ่ายรูปครั้งแรกๆ ของเลนส์ Macro เลยล่ะ แล้วก็ประกวดครั้งแรก แล้วก้ได้ที่ 1 แล้วก็ได้รางวัลมา แล้วตั้งแต่วันนั้นมาผมก็ไม่เคยประกวดอีกเลย ถึงจุดสุดยอดแล้วผมเลิก STAFF :  แล้วก็ไม่เปลี่ยนกระเป๋าอีกเลย คนบางปะอิน : ส่วนใหญ่ไปไหนมาไหนผมก็ใช้ใบนี้แหละ แต่ถ้าไปลุยผมจะมีตัว National Geograpic ใบใหญ่ เอาไว้ลุย เข้าป่า STAFF :  ถ้าไปลุยจะมีกล้องตัวเล็กกว่านี้มั้ยครับ หรือว่ากล้องตัวนี้ เท่านี้เลย คนบางปะอิน : มีตัวเดียว ตัว D70 ที่พังไปแล้วผมยังไม่ได้ซ่อมเลย ผมปล่อยทิ้งเลยอ่ะ พังแล้วพังเลย แค่เปลี่ยนม่าน shutter ก็ไม่คุ้มแล้ว STAFF :  อันนี้ คือ ชุดปกติเลยใช่มั้ยครับ? สนใจแลกกับ  D-90 มั้ยครับ 555 คนบางปะอิน : โดยปกติผมจะใส่ Lens 70-300 ไว้ตลอดเวลา แต่ตัวนี้มันตายแล้ว lens 70-300 มันคอหักตายไปแล้วสายมันขาด เออ..ลืมเตือนเรื่องสายนะ สายเนี้ยะ..ปีนึง หรือผมลุยมากก็ไม่รู้นะ ที่จริงปีนึงก็น่าจะเปลี่ยนแล้ว ถ้าขาดตรงนี้..มันก็จะหลุดออกมาเฉยๆ อย่างนั้นแหละ ผมถ่ายรูป Macro อยู่ผมสะพายขึ้นบ่าอยู่แล้วหล่ะ พอเอาขึ้นบ่าปุ๊บมันไปเลยอ่า ร่วง..กระแทก เลนส์ 70-300 sigma คอหัก STAFF :  คอหักเลยหรอครับ คนบางปะอิน : คอหักเลย ยังไม่ได้ซื้อใหม่เลย STAFF :  นอกจากตัวนี้แล้วยังมีรุ่นไหนที่ยังเป็นรุ่นในฝันอีกมั้ยคะ? ยังรู้สึกว่าอยากจะได้เพิ่ม อยากจะได้อันใหม่? คนบางปะอิน : ไม่มี STAFF :  ตัวนี้นี่คือ สุดยอดแล้ว คนบางปะอิน : ถ้าพูดถึงกล้องในตลาดนะ สำหรับที่เหมาะกับการถ่าย Macro นะ ผมถูกใจ D200 ที่สุดแล้วเพราะไฟล์มันใสนะ คมด้วย ใสด้วย และก็ contrast ดี๊ ดี เหมาะกับการถ่าย Macro อย่างยิ่งเลย D300 ยังไม่ดีเท่า D200 เลยนะ เพราะตัวนี้มันเป็น CCD งัย CCD ภาพมันจะเน้น คม ชัด contrast ดี STAFF :  ผมก็รู้สึกเหมือนกันตอนใช้ D-50 อันนั้นมันเป็น CCD แต่พอมาใช้ D90 ที่เป็นซีมอสแล้วรู้สึกต่าง ไม่ชิน คนบางปะอิน : พอเป็นซีมอสปั๊บ ภาพมันจะดูเบาโหวงเลย นุ่มๆ เลย ออกไปทาง canon เลยอ่ะ ถ่ายออกมายังงัยมันก็ไม่สดเปล่งปลั่งเหมือนที่เราเคยใช้ ผมเลยไม่กล้าเปลี่ยน ให้ผมไปเล่นเป็น.....ผมก็ไม่ไป มันเสียระยะ แค่นี้หล่ะ D200 เอาให้มันไม่ตายก็ยังใช้มันอยู่ ก็ลองดูตัวนี้มันปุปะแค่ไหน ลองถ่ายใกล้ๆ ดู STAFF :  ตัวนี้ก็เลนส์ประจำตัวเลยใช่มั้ยครับ คนบางปะอิน : เลนส์ประจำตำแหน่ง วงแหวน..มันหักแล้วนะ น่าจะหลายพันนะตัวนี้  2-3 พัน วงแหวนที่ปรับ F หักแล้ว เลนส์อื่นที่ผมถ่ายภาพ Land ทั้งหมด เลนส์ 18-70 เนี้ยะ ตัว Kit ของ D70 อ่ะ Flash..ที่จริง flash มีสองตัวนะ ตัว 600 ตายไปแล้ว เหลือตัว 800 ตัวนึง ผมรับงานถ่ายงานผมมีอยู่แค่นี้แหละ แล้วก็มี 70-300 sigma อีกตัวหนึ่ง รับงานทั่วๆ ไป งานใหญ่ งานเล็กผมก็มีอยู่แค่นี้แหละ งานถ่าย..ผมก็รับงานพิธีอยู่เหมือนกัน ขึ้นไปถ่ายตามโรงแรม งานใหญ่ๆ ก็เคยถ่ายมาแล้ว...ถ้าเกิดเขาติดต่อมานะ ผมสู้ แต่ถ้าเกิดเอาเพื่อนมาด้วยผมก็ใช้ D700 ถ่าย เพื่อนผมรับงานในนี้ มี...เป็นของตัวเองด้วย D3 2 ตัว D700 ตัวนึง เรื่องอะไรผมจะเอา D200 ถ่าย ที่จริงมันไม่ไหวสำหรับงานกลางคืน แต่เขาใช้เทคนิคการถ่ายเอา เช่น ใช้ flash เพราะแสงมันน้อยใช้มั้ยหล่ะ คุมระยะ flash ให้ถูก ภาพมันถึงจะสว่าง งานบ้านนอกกับงานในเมือง มันไม่เหมือนกันนะ ... อุปกรณ์อื่น ก็ไม่มีอะไร แล้วก็มีอันนี้อีกอันนึง PL เอาถ่ายตอน..ฟ้าสวยๆ จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 14:35:06

ความคิดเห็นที่ 37 STAFF :  flash นี่ทาง Macro ถือว่าจำเป็นใช่มั้ยครับ คนบางปะอิน : ไม่จำเป็น เพราะผมใช้ถ่ายงานพิธีแบบนี้ ปกติ macro ผมใช้ sb600 เสียดายหลอดหน่ะsb600 นี่ผมถ่ายขาดแล้ว ขาดอีกเลย ตอนที่ผมฝึก flash นะ ที่จริงผมถ่ายในแสงธรรมชาติมา 3 ปีนะ ผมเพิ่งจะเริ่มมามี flash ปีที่ 3 แต่ก่อนหน้านั้นผมไม่สนใจเลย ใครเขาก็ซื้อ flash เพราะ Flash ตัวนึง อย่างตัวนี้ ราคาขายตอนนั้น 17,500 นะ ผมบอก..เอาไว้มันเหลือครึ่งนึงแล้วค่อยมาคุยกัน ผมนี่เป็นคนคอยช้อนของมือสองจากเพื่อน เพื่อนคนที่ว่านั่นหล่ะ เวลาเขาจะเปลี่ยน กล้องตัวนี้ก็มาจากเขา ถ้าซื้อใหม่มันต้องกี่หมื่นหล่ะ 6-7 หมื่นหน่ะ ผมบอกว่าเหลือครึ่งนึงแล้วค่อยมาคุยกัน ผมซื้อในราคา 28,000 พร้อม grip เพิ่งใช้มาได้ปีกว่าๆ เอง STAFF :  พี่แอนท์เกิดทันมั้ย รุ่น 18-70 STAFF (อีกคน) :  ไม่ทัน คนบางปะอิน : ไม่ทัน เกิดไม่ทันหรอก ฮึ้ย!.. นี่มันคนรุ่นใหม่ทั้งนั้นเลยนี่หว่า ถ้ารุ่นผมนะ D70 นี่กล้องเทพแล้วนะจะบอกให้ เพราะตอนนั้นราคาขายมันตัวละ 54,000 หน่ะ ตอนที่ออกใหม่ๆ แล้วเอาเงินห้าหมื่นมาเล่นงานแบบนี้เป็นผม..ผมไม่เอา ผม..คนทำงานเงินเดือนเนาะ จะซื้ออะไรที ถ้าเงินเดือนหมื่น..สองหมื่นนี่ไม่ต้องคิดหรอกครับ กว่าจะเก็บเงินได้สองหมื่นหน่ะ แล้วยิ่งมีครอบครัวนะ ยิ่งไปกันใหญ่เลย .. เนี้ยะ..ผมใช้แบบนี้แหละ ใช้เงินเล่นกล้องเนี้ยะ..ผมไม่ใช้เงินของครอบครัวเลยนะ STAFF : แล้ว foggy ที่ใช้ฉีดน้ำ คนบางปะอิน : ก็มี STAFF :  โอ้โห! มันอยู่ในสายเลือด ขวด twelve-plus คนบางปะอิน : มีอันนี้กับแบตสำรอง แค่นี้หล่ะ แบตสำรองก็เอาไว้ใส่ได้สองกรณี คือ แบตอันนี้หมด กับแบต flash หมดแค่นี้หล่ะ เครื่องมือหากิน STAFF :  ฝากถึงน้องๆ ที่บ้าอุปกรณ์หน่อยละกันครับ คนบางปะอิน : ก็บ้าให้มันน้อยๆ ลง 55 .. มันอยู่ที่การควบคุมตัวเองด้วย บางคนเขามีเงินดูแล้วมันก็ไม่น่าเกลียด อย่างน้าเบนซ์หน่ะ เคยเห็นน้าเบนซ์มั้ย โอ้โห..เขาอยากจะซื้ออะไรก็ได้ในชีวิต เลนส์ 600-VR ก็ซื้อได้เขาไม่สนใจเลย.. ของญี่ปุ่นเลย แต่อย่างเราทำไม่ได้ ที่จริงผมไม่ได้ชอบ Macro มากที่สุดนะ ผมเคยบอกหลายครั้ง ที่จริงผมชอบการถ่ายนกมากที่สุดวันไหนที่ผมมี trip ถ่ายนกยาวๆ นะผมจะมีความสุขที่สุดเลย อย่างไปบึงบอระเพ็ดนี่ผมถ่ายตั้งแต่ 8 โมงเช้า ขึ้นเรือ ลงจากเรือทุ่มทนึงผมยังไม่ว่าอะไรเลย อยู่ได้ 10 ชั่วโมงสบาย ถ้ามี trip ไปผมจะมีความสุขที่สุดหล่ะ มันไม่เหนื่อยเท่าถ่าย Macro ด้วย แล้วมันจะได้เห็นอะไรไปเรื่อยๆ สนุก..ถ่ายนก เป็นเรื่องของ สว.เขา ......ผู้สูงวัยจะชอบมากถ่ายนกมันจะเพลินมาก แล้วก็ได้อยู่กับอะไรนานๆ บรรยากาศก็ดีๆ STAFF :  แสดงว่า Macro แค่นี้ก็พอแล้ว คนบางปะอิน : โอ้โห เหนื่อยสุดๆ แต่อุปกรณ์แค่นี้นะ..พอ กล้องหนึ่งตัว เลนส์ Macro หนึ่งตัว ถ้ามีเงินก็ซื้อ Flash อีกตัว พอแล้ว ใช้ Flash มันก็จะถ่ายได้ทุกสภาพแสง หรืออาจะมีเทคนิคอะไรสนุกๆ ใส่เข้าไป นอกจากเราจะถ่ายรอบตัวแล้ว มันเบื่อแล้ว พอแล้ว เราก็ใส่เทคนิคอื่นๆ เลนส์ Macro ที่เราถนัดซักตัวหนึ่ง อะไรก็ได้ เลนส์ (เป็น) manual ก็ได้ คนที่ถ่าย manual สวยๆ ก็มีเยอะ อย่างน้าเตี้ย แม่กลองใช้เลนส์ 55 รุ่นไหนก็ไม่รู้ ซื้อมาแค่ 3 พันเอง เขาก็ถ่ายได้สวยขนาดนั้นก็เห็นกันอยู่ มันก็อยู่ที่การฝึกฝนของเราแล้ว น้าเตี้ย แม่กลอง นี่เค้าก็ฝึกหนัก คนที่ใจรักมากๆ อยากให้เป็นเลย ผมก็จะบอกให้มันฝึกอย่างบ้าคลั่ง คำจำกัดความของผมนะ ฝึกอย่างบ้าคลั่งหมายความว่า ฝึกเข้าไป โดยที่ไม่ต้องสนใจอะไรทั้งนั้น มีโอกาสถ่าย..ถ่าย มีโอกาสฝึก.ฝึก มันจะใช้แค่ช่วงระยะเวลาเดียวเอง อย่างของเตี้ยนี่มาอยู่กับผม 7 เดือนเอง ทั้งฝึกด้วย บอกวิธีการด้วย อะไรด้วย ตะล่อมกันไป ตะล่อมกันมา จนมาได้ถึงทุกวันนี้ หลายภาพเขาถ่ายได้ดีกว่าที่ผมถ่ายอีก STAFF :  ถ้าช่างภาพสาย Macro ที่ชอบนี่มีใครเป็น idol มั้ยครับ คนบางปะอิน : ผมมีคนที่ชื่นชอบผมงานเขาอยู่ คุณนพดล กันบัว นิตยสาร อสท. เขาเป็น idol ของผมตั้งแต่ก่อนหน้าผมจะเริ่มถ่ายภาพแล้ว ผมชอบงานเขา ผมว่าเขาเป็นคนที่ถ่ยภาพได้สวยมาก แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 54 11:15:12 จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 14:43:46

ความคิดเห็นที่ 38 STAFF :  ถ้าเปิดดู อสท.นี่จะรู้มั้ยครับว่า รูปนี้ ของเขาแน่นอน คนบางปะอิน : รู้ รู้เลยเพราะผมดูงานเขามานานเป็นสิบปี ผมเป็นคนชอบเที่ยว ตอนที่ยังทำงานผมตระเวนทั่วไทยมาแล้วสองรอบสามรอบ ผมไม่เคยอยู่บ้านเลยวันหยุด บางปีผมอยุ่บ้านแค่สามสัปดาห์เองเพราะว่านัดช่างแอร์ไว้ อะไรแบบนี้ ถ้าไม่มีอะไรผมออกเที่ยว ใกล้ไกลผมไม่รู้ ไปเที่ยวกับครอบครัวงัย ตั้งแต่ก่อนถ่ายรูปแล้ว ตั้งแต่เมื่อ 20 ปีก่อนแล้ว ไปเที่ยวในที่ที่เขาไม่ไปกันหน่ะ แล้ววันนึงมันกลายมาเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ฮิต ยังนึกอยู่เลยว่าถ้าผมไปเที่ยวตั้งแต่วันนั้นแล้วเล่นกล้องตั้งแต่วันนั้น ป่านนี้ผมมีภาพเป็นล้านๆ ภาพแล้ว ดีไม่ดีไม่รู้ แต่ผมคงมีภาพเยอะมาก แล้วผมซื้อหนังสือ อสท. มาเพื่อเปิดดูสถานที่ท่องเที่ยว แล้วก็ติดใจคุณนพดลตั้งแต่ตอนนั้น เพราะเขาถ่ายรุปมานานแล้ว เขาก็เป็นคนมีประสบการณ์คนหนึ่งของเมืองไทย นอกจากถ่ายภาพท่องเที่ยวแล้วก็ยังมีภาพถ่าย Macro แทรกมาเป็นระยะๆ แล้วผมก็ยังดูเขามาจนถึงทุกวันนี้ เขาเป็นคนที่ถ่ายภาพได้ตรงไปตรงมา ดูสวย เป็นคนเก่ง เป็นคนที่มีประสบการณ์นะ หามุมได้สวย มุมที่ดูง่ายๆ นี่แหละ แต่ถ่ายออกมาแล้วดูสวยมาก แต่ช่างภาพระดับนี้นะ เขาจะต้องดูถึงเวลา สถานที่ ฤดูกาล เป็นหลักอยู่แล้ว เขามีความพร้อมในนั้น ถ้าถามถึงช่างภาพก็มี..คนนี้แหละ คนเดียว ต่างประเทศ..ไม่รู้จักใคร ......Adam ตอนที่ผมได้ยินชื่อเขาครั้งแรก .. มันเป็นใคร? ไม่รู้จัก ผมเกิดในยุคดิจิตัล ไม่ได้รู้จักชื่อใครมานาน ผมก็เอาใกล้ๆ ตัวนี่แหละ ภาพ Macro ต่างประเทศก็ไม่ค่อยได้ดูนะ ส่วนใหญ่เพื่อนๆ บ้างน้องๆ บ้างเขาจะส่ง link มาให้ดู เวลาเห็นอะไรสวยๆ..ไปถ่ายกบตาแดงอย่างนี้ ผมจะไปหาที่ไหนวะนี่ ถามสถานที่ที่ไปถ่ายนะ ประเทศนิการากัว นิการากัวอยู่ที่ไหน รู้จักป่าว? หา google ยังหาไม่เจอเลย บางทีเรื่องที่มันไกลตัวไปก็ไม่เอาอ่ะ เอาที่มันใกล้ๆ ง่ายๆ ดู สังเกตภาพที่ผมถ่าย เห็นมั้ย จะเป็นตัวแบบที่ไม่ค่อยยาก และก็ถ่ายง่ายๆ มุมก็ง่ายๆ ไม่ค่อยมีอะไรหรอก แล้วก็ถ่ายเอาชัดๆ ตัวใหญ่ๆ คนถึงว่าผมงัยว่า น้าบางหรอ..ใหญ่อย่างเดียวแหละ แต่บางทีมันก็ไม่รู้ว่าเราใส่อะไรลงไปในนั้นบ้าง วิเคราะห์ไม่ถูก ดูภาพมาน้อย ยังไม่รู้จักเลยว่า Macro คืออะไรแล้วก็มาวิจารณ์เขา เห็นแล้วก็..ไม่รู้จะบอกยังงัย ขึ้นอยู่กับคนแต่ละคนไป สิ่งที่คุณแสดงออกมันก็..บอกภูมิปัญญาของคนหน่ะ แต่ว่าคนอ่าน เขาก็คงจะรู้มั้งว่าแสดงอะไรออกมา เราก็ไม่ต้องพูดอะไรก็ได้ น้องๆ มันก็ไล่ผม น้าบาง ไม่ต้องมาหรอก น้าบางจะไปไหนก็ไปเลย เดี๋ยวผมจัดให้ 55 เด๋วผมจัดหนัก STAFF :  จริงๆ แล้วประเทศไทยเป็นประเทศที่มีธรรมชาติมาก เหมาะกับการถ่าย Macro แต่เวลาคนไทยไปเที่ยวตรงไหน ก็ทำให้สภาพแวดล้อมมันแปลี่ยนไปหมด คนบางปะอิน : ก็มีส่วน ก็คนมันเยอะ ยิ่งปัจจุบันยิ่งแล้วเลย STAFF :  หรือว่าจะเป็นเฉพาะเมืองไทย คนบางปะอิน : ที่อื่นก็เป็น เหมือนกันหมดแหละ ถ้าเป็นผม..ผมจะค่อนข้างเคารพสถานที่ ผมจะไม่กวนป่าไม้ ไม่ทิ้งอะไรไว้ แล้วก็จะไปในที่ที่..ถ้าเขาจำกัด ผมจะไม่ไป ถ้าผมทำได้ผมก็ทำ แต่ถ้าผมทำไม่ได้ผมก็ไม่ทำ ผมค่อนข้างเคารพมากหน่อย แล้วก็ เวลาถ่ายก็จะไม่ทำลาย วงจรชีวิตของเขาผมก็จะไม่รบกวน บางคนสงสัยว่าไปแกล้งมันบ้างหรือเปล่า เรามีประสบการณ์เราก็รู้ว่าทำอะไรได้แค่ไหน เวลาที่เขากำลังต่อสู้ กำลัวไล่ล่ากันอยู่ เราก็จะไม่ยุ่ง บางทีเขากำลังจะกินกันอยู่ เราก็ต้องปล่อย จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 14:49:04

ความคิดเห็นที่ 39 คนบางปะอิน : ผมก็วางแผนชีวิตไว้นะ ช่วงที่สามของชีวิตละ ผมยังใช้ชีวิตของผมสบายๆอีกสิบปี พอ55 ผมก็จะทำอีกอย่างนึง ผมมักจะก่อนกำหนดนะ คือแบบถ้าวันนึงเราทำงานจนหมดแล้วเราออกมาเราจะมีแรงไปเที่ยวมั้ยกินอะไรมั้ย จะไปยังไง ตอนที่มีแรงอยากจะทำอะไรก็ทำไป ไปถึงตอนวัยเกษียณ ตอนั้นมันก็แทบไม่อยากทำอะไร ช่วง55อัพก็คงไปพักผ่อนไรงี้ ถึงช่วงนั้นเราคงไม่ได้ไปไหน ไปก็เป็นภาระกับคนอื่น เกรงใจลูกๆ แบบ ลูกเอ้ยยย เข็นพ่อไปเที่ยวนี่หน่อยลูก   คนบางปะอิน : คือเราก็ไม่รู้ว่าเราจะเป็นยังไง เราอาจจะเป็นภาระมากกว่าที่เราคิดอีกก็ได้ไม่มีใครรู้ ช่วงนี้ได้แบบนี้ก็โอเคละ Staff : วันนี้ก็ขอบคุณน้าบางมากนะครับ ค่ะที่ให้เวลาสัมภาษณ์ คนบางปะอิน : ขอบคุณครับ ยินดีเช่นกัน จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 14:51:25

ความคิดเห็นที่ 40 จบแล้วครับ อาจจะอ่านแล้ว ตาแฉะกันหน่อยนะครับ เดี๋ยวคืนนี้ จะเอารูปมาลงให้ได้ดูกันนะครับ สำหรับบรรยากาศตอนสัมภาษณ์ และคนที่ได้อ่าน ก็คงเห็นแล้วนะครับ ว่าใครคือแขกรับเชิญคนต่อไป รู้แล้ว ก็คิดไว้เลยนะครับ ว่าสนใจอยากถามอะไรกับตากล้องคนนี้ (ไม่บอกว่าใคร ไปหาอ่านเอง ) เดี๋ยวคืนนี้จะมาเปิดกระทู้ตั้งคำถามให้ฝากคำถามกันไว้นะครับ อย่าลืมนะครับ ว่า ความเห็นของคนคนหนึ่ง ไม่มีถูกหรือผิด ถ้าเราเปิดใจสักนิด จะได้อะไรจากมัน มากกว่าที่เห็นครับ จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 14:54:51

ความคิดเห็นที่ 41 เป็นกิจกรรมที่ดีมาก... ชื่นชมทุกคนที่เกี่ยวข้องกับโครงการนี้... ทั้งทีมงานและผู้ให้สัมภาษณ์... คงจะเหนื่อยกันไม่น้อยทีเดียว... ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ... จากคุณ : auxin เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:06:36

ความคิดเห็นที่ 42 ขอบคุณมากๆ เลยครับ ได้อะไรที่มากกว่าการถ่ายภาพจริงๆ จากคุณ : เนตร (ohhayo) เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:24:04

ความคิดเห็นที่ 43 มาลงชื่อว่าอ่านจนจบ ขอบคุณทีมงาน ที่จับน้าบางมาเป็นแบบ ขอบคุณน้าบาง ที่นอกจากให้สัมภาษณ์ ยังให้ความรู้ และข้อคิดไว้อ้า่งอิงอีกหลายข้อ ไม่ีขอบคุณตรง "eye contact" ของแมงมุม และที่บอกว่า ใ้ห้เลือก BUU เพราะสัมภาษณ์คนแก่มาแล้ว 2 คน มันเจ็บนา ... ผมยังอายุน้อยอยู่เลย จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:29:15

ความคิดเห็นที่ 44 กลับบ้านไปเตรียมอ่าน ^ ^ จากคุณ : NopView เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:47:30

ความคิดเห็นที่ 45 อ่านจนจบแล้วครับ ดีมากๆ ขอบคุณทีมงานทุกคนที่เสียสละ ทำของดีให้พวกเรารับไปอ่านฟรีๆ จากคุณ : ovanpanda เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 16:51:06

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณ ทีมงาน และ น้าบางฯ ที่ทำให้มีอะไรดีๆ ได้อ่าน ทำให้ได้คิดอะไรได้หลายอย่างทีเดียว จากคุณ : E22QV เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 17:10:36

ความคิดเห็นที่ 47 อ่านเส้นทางชีวิตของ "คนบางปะอิน" แล้ว ทำให้รู้เลยว่า "กว่าจะถึงวันนี้ ต้องผ่านร้อน ผ่านหนาวมามากมายขนาดไหน".....ที่สำคัญก็คือ "ใจ" ต้องได้ก่อน นี่เรื่องแน่นอนที่สุด ขอบคุณทีมงาน ที่ถ่ายทอดเรื่องราวชีวิต ของ "น้าบางฯ" มาให้อ่านกันครับ ถ้าน้าบางฯ หน่อยว่าชอบ Led Zeppelin แล้วพวก CCR ล่ะไม่ชอบเหรอ...รึว่า Soft เกินไป๊ ? จากคุณ : Supermop เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 17:12:48

ความคิดเห็นที่ 48 ว่างๆจะไปเยี่ยมนะครับอาจารย์ จากคุณ : ไปรษณีย์จนๆ เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 18:02:27

ความคิดเห็นที่ 49 แมวเหมียวพุงป่อง..ถึงหลักสี่ เลยดอนเมือง จะเข้ารังสิตแล้ว..ยัง"อายุน้อย"อีกเหรอ..กร๊ากก Supermop.."ถ้าน้าบางฯ หน่อยว่าชอบ Led Zeppelin แล้วพวก CCR ล่ะไม่ชอบเหรอ...รึว่า Soft เกินไป๊ ?" ตอบ CCR มันเพลงสามัญประจำบ้าน..เอาไว้เล่นเวลามีคอนเสิร์ต(สมัยหนุ่มๆ)     เพลงที่ผมฟังส่วนตัว ก็ Led Zepelin เป็นหลัก แล้วพวก Deep Purple,Queen     UFO,Scprpion,Pink Floyd เบาลงมาหน่อยก็ Eagles,Santana,BeeGees     หลังๆมาก็ Metalica,Nirvana,Pearl Jam อะไรพวกนี้     แนวอื่นก็มี ผมนักดนตรีเก่าต้องฟังหลายขนานหน่อย แจ๊สบ้าง เพลงบรรเลงเบาๆลอยๆ     เพลงไทย ไทยเดิม หมอลำ หรืออะไรๆก็แล้วแต่ฟีลนั้นๆไป จากคุณ : คนบางปะอิน เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 18:42:07

ความคิดเห็นที่ 50   เข้ามาอ่านและ ชื่นชมนะครับ  จากคุณ : tom.pomec เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 19:16:47

ความคิดเห็นที่ 51 ...น้าบางฯ แล้วดนตรีช่วงปลาย '50 - '60 ชอบใครเป็นพิเศษบ้างครับ..? จากคุณ : dih (dih2552) เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 20:35:50

ความคิดเห็นที่ 52 "ฝึกอย่างบ้าคลั่ง" น้าบางเอาไปเลย 1,000,000 กิ๊ฟ จากคุณ : raksapondet เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 22:31:17

ความคิดเห็นที่ 53 เจอน้าบางที่แก่งกระจานแล้ว เมื่อวันอาทิตย์(กำลังดึงทากออกจากขา..หยองอ่า ) ดีใจเกิ๊น ..นั่งรถกลับบ้านกอดหนังสือ(มีลายเซ็นส์น้าบาง) ยิ้มหน้าบานแฉ่ง... ขอบคุณทีมงานด้วยค่ะ  รอ..อ่านshutter 3  นะคะ จากคุณ : archijung เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 54 22:32:36

ความคิดเห็นที่ 54 ขอบคุณทีมงานและน้าบางครับ โปรแกรมหน้า น้า S.G.BUU ถูกใจมากกกกก จากคุณ : แถมฟรีน้ำ 1 ขวด เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 07:38:56

ความคิดเห็นที่ 55 Deep Purple,Queen, UFO,Scprpion,Pink Floyd ....นี่ของหนักล้วน ๆ เลยอ่ะ ผมมันเด็กพาณิชย์ ฟังแต่  Eagles, Santana, BeeGees, Beatles เอีงงงง อยากเห็นภาพน้าบางวัยรุ่น ใส่กางเกงเดฟ เสื้อเชิ๊ตตัวใหญ่ ๆ รองเท้าหุ้มข้อ จังเล้ยยย ใครว่างช่วยแปะลิงค์ ภาค 1 ให้หน่อยครับ  มาอ่านไม่ทัน จากคุณ : Supermop เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 08:04:44

ความคิดเห็นที่ 56 http://topicstock.pantip.com/camera/topicstock/2011/02/O10266164/O10266164.html จัดไปครับน้าSupermop ขอเป็นตัวแทนทีมงานขอบคุณมากๆมา ณ ที่นี้สำหรับทุกกำลังใจและคำอวยพรครับ : ) จากคุณ : WiTSi เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 08:19:13

ความคิดเห็นที่ 57 ขอบคุณครับน้าWiTSi ชอบครับแนว สัมภาษณ์ล้วงลึก ๆ แบบนี้....อ่านแล้วได้ประโยชน์ดี จากคุณ : Supermop เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 08:36:45

ความคิดเห็นที่ 58 อ่านจบแล้วค่ะ.... ขอบคุณมากๆ จากคุณ : sakulna เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 09:36:19

ความคิดเห็นที่ 59 ขอบคุณครับ จากคุณ : โอโย๊ะโย๋ เย้! เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 09:46:26

ความคิดเห็นที่ 60 กระทู้ฝากคำถามถึงแขกรับเชิญท่านต่อไป เปิดแล้วนะครับ ไปตามลิงค์นี้เลยครับ http://www.pantip.com/cafe/camera/topic/O10393071/O10393071.html จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 10:51:19

ความคิดเห็นที่ 61 แค่อยากจะบอกว่า เ็ห็ดไม่มีสเปิร์มนะ มีแต่สปอร์จ้ะ จากคุณ : มะเหมียวพุงกลม (มะเหมียวพุงกลม) เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 15:07:20

ความคิดเห็นที่ 62 ความคิดเห็นที่ 61 [แจ้งลบ] ติดต่อทีมงาน แค่อยากจะบอกว่า เ็ห็ดไม่มีสเปิร์มนะ มีแต่สปอร์จ้ะ จากคุณ : มะเหมียวพุงกลม (มะเหมียวพุงกลม) ----------------------------------------------- ปล่อยไก่ตัวเท่าบ้านเลยผม 555+ ขอบคุณ คุณมะเหมียวพุงกลม ครับ จากคุณ : Mashi_Naz เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 15:49:49

ความคิดเห็นที่ 63 มาแจมรูปด้วยนิดหน่อย  อิอิ  แอบไปดูทีมงานว่าเค้าทำไงกันน๊า จากคุณ : ฟ้าทะยานโจน เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 20:54:44

ความคิดเห็นที่ 64 ตอนสัมภาษณ์ไม่รู้เหมือนกันว่า  น้าบางทำไรหว่า  อิอิ ในขณะที่น้องๆเค้าตั้งใจฟังอย่างใจจดใจจ่อ  อิอิ จากคุณ : ฟ้าทะยานโจน เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 20:56:45

ความคิดเห็นที่ 65 เสียดายไม่ได้แอบฟัง จะได้ไม่ต้องมานั่งอ่านให้ตาแฉะ อิอิ จากคุณ : ฟ้าทะยานโจน เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 20:58:19

ความคิดเห็นที่ 66 ยอมรับครับว่าทีมงาน เป็นคนรุ่นใหม่ไฟแรงมากๆ ขอยกย่องทีมงานทุกคนครับ พวกคุณสุดยอดจริงๆ จากคุณ : ฟ้าทะยานโจน เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 21:08:35

ความคิดเห็นที่ 67 อาจารย์บางปะอินบอกว่า  รักมันใหญ่มากกกกกกกกกกกกกกก  อิอิอิอิ จากคุณ : ฟ้าทะยานโจน เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 21:13:03

ความคิดเห็นที่ 68 อารมณ์ธรรมชาติ จากคุณ : ฟ้าทะยานโจน เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 21:18:19

ความคิดเห็นที่ 69 ดูยังไงก็สบายตา จากคุณ : ฟ้าทะยานโจน เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 21:19:59

ความคิดเห็นที่ 70 ขอบคุณทีมงานทุกท่านครับ  ที่สร้างสรรผลงานดีๆ และขอเป็นกำลังใจให้ทุกชัตเตอร์ครับ จากคุณ : ฟ้าทะยานโจน เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 21:22:00

ความคิดเห็นที่ 71 อ่านจบจบเลยครับ ขอบคุณมากครับ ทุกท่านที่มีส่วนร่วม  ซึ้ง ตื้นตันใจมากครับ จากคุณ : เดอะไรท์ เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 54 21:46:34

ความคิดเห็นที่ 72 ขอบคุณน้าฟ้าทะยานโจน  มากๆ ครับผม   แวะมาทักทายค๊าบ ^^ จากคุณ : A r t F u l l Y เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 00:12:09

ความคิดเห็นที่ 73 ขอบคุณสำหรับเรื่องราว ครับ จากคุณ : Jedcon เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 09:55:44

ความคิดเห็นที่ 74 โดนฟิชอายถ่ายซะอ้วนเลยผม น้าบางท่านเป็นผู้ใหญ่ที่ให้ความรู้สนุกมากๆ ครับ และในวันที่ 6 เมษายนนี้ 4 โมง ที่งานมหกรรมหนังสือ พบกันได้ครับ ใครอยากได้รายละเอียดหลังไมค์มาได้เลยครับ ^^ จากคุณ : Bion@l_Fantasy_X เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 10:25:28

ความคิดเห็นที่ 75 น้าช่วยแนะนำเลนส์มาโคร ใช้กับนิคซักตัวทีครับ จากคุณ : nabuki เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 11:50:34

ความคิดเห็นที่ 76 มีข่าวมาบอก สำหรับใครที่อยากเจอ อยากรู้จัก "น้าบาง" ตัวเป็นๆ คลิกไปแจมและอ่านรายละเอียดได้ที่ http://www.techxcite.com/topic/5287 ผมง่างานนี้ น้าบางมีพระมาแจก ^_^ จากคุณ : ตากล้องท้ายซอย เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 15:33:07

ความคิดเห็นที่ 77 น้าสุดยอดมากเลยครับ จากคุณ : Pc_2409 เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 16:12:27

ความคิดเห็นที่ 78 5555 แจ่มแจ๋ววววว จากคุณ : mokirup เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 17:13:41

ความคิดเห็นที่ 79 ขอบคุณน้าแมวฯ.. ที่ให้โอกาสผม ขอบคุณทีมงา..ที่ให้ผมเปิดใจเต็มที่ ขอบคุณน้องๆที่ตามไปให้กำลังใจที่สวนรถไฟวันนั้นทุกคน ขอบคุณ.พี่น้องห้องกล้อง แฟนคลับ ศ.บางปะอินทุกท่านด้วยครับ ............................................ tom.pomec ..ขอบคุณเช่นกันครับ dih (dih2552)..ผมไม่ทันยุค 50-60 ครับพี่ ผมโตทีหลัง..ยุคนั้นก็ Beatle,Rolling        Stone ฯลฯ รุ่นอาผม พี่ผมเขาฟังกัน ผมโตมารุ่นๆ The Who เพลงแรกที่ผม        ร้องได้ตอน ป.4 คือ Behind Blue Eyes อะไรประมาณนี้ครับ        อ้อ..เพลงรุ่นนั้น เบาไปสำหรับผม..55 LVP@HEART..เอ้อ..น้าเล้ง เวลามันอยู่รวมกันเป็นกระด้ง มันน่าเป็นลมมากกว่าน่ากินนะ..55 raksapondet.."การฝึกอย่างบ้าคลั่ง"ของผมคือ ถ่ายมันแบบไม่นับ เห็นอะไรแว๊บๆผ่านหน้า         ถ่ายหมด ด้วยความอดทน เป็นระยะเวลายาวนาน แต่ในที่สุดแล้ว..         สบายทีหลัง..55 archijung ..ขอบคุณน้องเก๋ด้วยคลับสำหรับการเป็นแฟนคลับ ผมตกใจ..ขนาดกลางป่า         ยังมีคนหอบหนังสือไปขอายเซ็นทั้ง 2 เล่ม..ผมปลื้มน้องเก๋มาก เซ็นให้ทั้งๆเลือดยัง        ไม่ยอมหยุด(จึ๊กกะดึ๋ยมาก)..55 แถมฟรีน้ำ 1 ขวด..ผมอยากเห็นความคิดของคนรุ่นใหม่บ้างน่ะครับ Supermop..ผมแต่งไม่เดฟแฮะผมชอบใส่กางเกง BigJohn ากระบอก และใส่เสื้อยืด          ตัวเดียวมาตั้งแต่สมัยโน้น.. WiTSi ..ขอบคุณมากเน้อวิท มะเหมียวพุงกลม (มะเหมียวพุงกลม)..ดูเหมือนคนถอดเทปจะสะกดผิดนี๊ดนึง..สเปิร์ม..        มันล่อแหลมทีเดียวเชียว..55 Mashi_Naz ..ถ้าเล่นมุขน้าบางระเบิดสเปิร์มละก็..ฮาไม่ไหวเลย..กร๊ากกก ฟ้าทะยานโจน..ขอบคุณสำหรับภาพแจม nabuki ..เอาดีเลยแต่แพงหน่อยก็ 105VR         เอาประหยัดแต่ถ่ายยากนิดนึงก็ 60 MicroNano ตากล้องท้ายซอย..ขอบคุณมากครับผม Pc_2409..ขอบคุณครับ mokirup ..ขอบคุณเน้อ จากคุณ : คนบางปะอิน เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 18:28:51

ความคิดเห็นที่ 80 ผมเคยตอบคำถามแบบสั้นๆตั้งแต่ลงถามในกระทู้แล้ว ผมนำมาให้อ่านอีกนะครับ.. .....................................................................  LVP@HEART ฝากเรียนบอกว่า....น้าบางมาเปิดตัวหนังสือที่เชียงใหม่ให้ได้นะครับ.... ตอบ ต้องรอดูทางบริษัทก่อนครับ อยู่ที่งบประมาณด้วย เพราะค่าใช้จ่ายคงเยอะ แถมฟรีน้ำ 1 ขวด ถ้าผมเอา อีซี่มาโครเล่ม 1 ไปขอลายเซ็นต์น้าบาง น้าบางจะแถมเล่ม2 ให้ผมได้ไหมครับ ตอบ ผมยินดีแถมฟรีน้ำ(เปล่า) 1 ขวดครับ raksapondet น้าบางมีความเห็นอย่างไรกับคำที่ว่า "สุดยอดของการถ่ายภาพคือการถ่ายมาโคร" ตอบ คงไม่ใช่ถึงขนาดสุดยอดมังครับ ถ้าสนุกหรือเหนื่อยก็อาจ ไม่แน่..55 Phawara P.  ผมกลัวหนอน กลัวแมงมุม แต่อยากถ่ายมาโคร  คิดว่ายังไงคงหนีไม่พ้น เจ้าสัตว์ประเภทนี้แน่ พอจะมีทางออกมั้ยครับ ตอบ ต้องหนามยอกเอาหนามบ่งครับ ยิ่งกลัวยิ่งเข้าหา แล้วจะชินไปเอง ปืนเถื่อน "การถ่ายภาพมาโคร มีศาสตร์และศิลป์ที่แตกต่างจากภาพที่ขยายใหญ่เพียงอย่างเดียวอย่างไร ตอบ ที่จริงมันมีอะไรแฝงมากกว่านั้น ว่าแต่จะทราบกันหรือไม่ มองออกหรือเปล่าว่ามีเทคนิคอะไรซ่อนอยู่ ถ้าไม่รู้อะไรเลย ดูกี่ทีก็ใหญ่อย่างเดียว คือ มองได้แค่ไหน ก็เห็นได้แค่นั้น.. Son&Ning  อยากถามน้าบางด้วยว่า หากไม่ได้เน้นถ่าย macro แล้ว น้าบางคิดว่าจะไปถ่ายภาพแนวไหนอีก ตอบ วิว สถานที่และท่องเที่ยวทั่วไปครับ มันขายได้..55 หอมเจียว (RTB)  ถามน้าบาง ทำยังไงกันฮะ จะให้ผีเสื้อมันมาเกาะที่มือบ้าง ใช้คาถา มนต์ดำ หรือน้ำมันพราย อิอิ หรือเปล่า เห็นเกาะมือน้าบาง เกาะเอาๆ ตอบ ต้องรู้ว่าชนิดไหนเล่นด้วยได้หรือไม่ได้ ด้วยการศึกษานิสัยใจคอกันก่อน(เมื่อก่อนผมเคยบอกว่ามีคาถา แต่เดี๋ยวนี้ เขาจับไต๋ผมได้หมดแล้ว..55)  แมวเหมียวพุงป่อง  อยากใจเย็น และอดทนมากๆๆๆ มีทางลัดไหมครับ ตอบ ให้น้าแมวไปบวชครับ เผื่อจะใจเย็นขึ้น บวช 1 พรรษา ธุดงค์อีก 3 เดือน ถ้าบวชแล้ว ธุดงค์แล้ว ยังไม่เย็น ผมให้เตะตรูดเลยเอ้า.. จากคุณ : คนบางปะอิน เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 18:42:12

ความคิดเห็นที่ 81 NopView น้าบางจะจัดทริปมาโครอีกไหมครับ หลังจากเจอมรสุม ตอบ จัดครับ ห้องกลางนี่แหล่ะคอยฟังข่าวได้เลย น้าลีโอ น้าบางทำอาชีพหลัก อะไรครับ.......... นอกจากการถ่ายภาพ ตอบ ค้าขายครับ พออยู่พอกินแล้ว ถ่ายภาพนี่มีงานหรือไม่มีก็ได้ ผมไม่เคยหางาน ถ้างานไม่มาหาก็ไม่ถ่าย..55(เล่นตัวอีกแน่ะ) แก้วรอริน อยากทราบคุณสมบัติของ..เลนส์มาโครในฝันของน้าบางครับ.. ตอบ ถ่ายอย่างไรได้อย่างนั้น คือ ตรงเป๊ะ ไม่ต้องมีอะไรเพิ่ม นอกจากขยายอย่างเดียว น้าลีโอ น้าบางคิดอย่างไร ถึงมาหลงไหล ถ่ายมาโคร... สาวๆ สวยๆ เยอะแยะ ไม่ถ่าย คนอะไร ชอบถ่ายแต่ แมลง ตอบ สภาพแวดล้อมอำนวยครับ บ้านผมมีแต่แมลง และไม่มีสาวเลย จะมีก็แต่สาวแก่แม่ม่าย..55 หน้าม้ารับจ้าง 1. มีช่างภาพแบบไหนที่น้าไม่อยากอยู่ใกล้บ้างมั้ยครับ ตอบ ประเภทเห็นแก่ตัวน่ะครับ 2. เห็นน้าไปถ่ายทุกซอกทุกมุมของอยุธยามาหลายปี เห็นความเปลี่ยนแปลงอะไรบ้างมั้ยครับ มีอะไรที่น้าอยากฝากนักท่องเที่ยวทั้งหลายบ้าง ตอบ วัดในอยุธยาเน้นไปทางพุทธพาณิชย์ไปแทบทั้งหมดแล้ว เน้นห้องน้ำสวย ติดแอร์ วัดไหนห้องน้ำสวย คนจะเยอะ..55 สำหรับนักท่องเที่ยวก็ อย่าลืม"แก่นแท้"ของอยุธยาเน้อ 3. เห็นน้าไม่ค่อยง้ออุปกรณ์ แต่ถ้าเลือกได้... เงินทองไม่อั้น...กล้องเลนส์ชุดไหนคือชุดในฝันของน้าครับ ตอบ ที่ผมใช้อยู่นี่แหล่ะ คือ ชุดในฝันของผม ตั้งแต่สมัย ผมหัดถ่าย และใช้ DSLR Like ผมคงไม่เปลี่ยน ถ้ามันไม่พัง ให้มันพังก่อนค่อยว่ากันใหม่ แต่ถ้าตอนนี้ D400+2X+500 F4 VR เอาไว้ผมขายที่ให้ได้ก่อน ผมจะซื้อมาไว้ดูเล่นสักชุด(บอกขายที่มานานแล้ว ไม่มีใครซื้อสักที) Mr.KiNg 4. มีสถานที่ไหนที่น้าฝันอยากจะไปถ่ายภาพ แต่ไม่ได้ไปซักที เลือกที่ไหนก็ได้ในโลกครับ ตอบ เมืองไทยก็ ภูขึยว และเทร็คกิ้งเชียวดาวสัก 4-5 วัน เมืองนอกก็นิวซีแลนด์ สวิสเซอร์แลนด์ และแถวๆเคนย่า จากคุณ : คนบางปะอิน เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 18:43:38

ความคิดเห็นที่ 82 WiTSi คิดยังไงกับ "แมวเหมียวพุงป่อง"   ตอบ แกมันมาก แกห่ามๆดี ไททับฟ้า - ถ้ามีเล็กกว่าแมลง น้าบางยังจะถ่ายมั้ยครับ  ตอบ คงไม่ครับ ตาไม่ค่อยดีแล้ว - ใช้ยาแก้เคล็ด ขัดยอก ปวดหลัง ปวดตา อะไรครับ จะได้เอามาใช้มั่ง ตอบ ไม่ใช้ ผมแข็งแรงดี..55 น้าลีโอ - น้าบางกินแมลงทอดมั่งมั้ยคับ ผมว่าอร่อยนะคับ ตอบ กินดิ ตั๊กแตนทอดอร่อยโคตรๆ ส้มตำ 1 ตั๊แตนทอด 1 ขาวเหนียว 1 ..โหย - เคยกลัวแมลง สัตว์หรือพืชที่น้ากำลังถ่ายอยู่ไหมครับ ตอบ ตอนแรกๆก็กลัว เช่น หนอน(จำนวนมากๆ) แต่ถ่ายไป ถ่ายมาก็ชิน เดี๋ยวนี้ไม่กลัวอะไรแล้ว แสบสันต์ หมายเลข 8  น้าบางจะเอาหนังสือของน้าไปให้น้าเซ็นได้ที่ไหนครับ ?? น้าบางฯ  ที่ Cp แก่งคอย มีตำแหน่งงานว่างไหมครับ  ถามจริง ๆ นะ อยากย้ายไปทำงาน สระบุรี ใกล้ ผบ.  ปล. เจอกัน ช่วยเซ็นต์หนังสือ หน่อยนะครับ อยากได้ จริงๆ ตอบ เวลาผมจัดทริปก็แวะไปได้ ยินดีเซ็นให้เต็มที่ 9 ลายเซ็นเลยเอ้า.. CP มีตำแหน่งว่าง มาเป็นลูกจ้างขายของผมไหม..55 น้าลีโอ น้าบาง ชื่อล็อกอิน ... คนบางปะอิน... ไหงไปอยู่สระบุรีครับ ตอบ เมื่อก่อนผมทำงานอยู่บางปะอิน(เกือบ 20 ปี) ปัจจุบัน ลาออกมาอยู่บ้านเกิดที่สระบุรีครับ(กลับมาได้ปีนี้เป็นปีที่ 3)  DSkong ถามน้าบาง มีเทคนิคในการโฟกัสตามเจ้าตัวเล็กๆพวกนี้ยังไงครับ ตอบ ผมใช้แมนน่วลโฟกัส แล้วเคลื่อนกล้องเข้า-ออก เอาน่ะครับ ผมถ่ายแมนน่วล 100% สำหรับภาพมาโคร จากคุณ : คนบางปะอิน เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 18:45:14

ความคิดเห็นที่ 83 proofman  1. น้าบาง นำเทคนิคที่ใช้ในการถ่ายภาพมาโคร ไปใช้กับเรื่องอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องกับกล้องเลยบ้างหรือไม่ อย่างไร ตอบ ไม่มีเลยครับ มาโครกับชีวิตจริงนี่ไม่เกี่ยวข้องกันเลย 2. เท่าที่น้าเรียนหนังสือมา (ในระบบ) มีวิชาอะไร หรือเนื้อหาไหนบ้างหรือไม่ ที่น้าคิดว่า เราไม่น่าเรียน.... มีวิชาอะไรไหม ที่น่าเรียนแต่ไม่ได้เรียน ตอบ วิชาเลข ไม่น่าเรียน ผมโง่มากเรื่องเลข เรื่องคำนวนอะไรนี่ ไม่ได้เรื่องเลย วิชาที่น่าเรียน คือ กีฏะวิทยา ผมอยากต่อโทกีฏะมาก แต่ก็แก่เกินไปแล้ว..ไม่ไหว 3. อยากฟังเรื่องราว ชีวิตครอบครัวน้าครับ ถ้าเปิดเผยได้ (พบรักกันอย่างไร ลงเอยกันอย่างไร) ตอบ ก็แต่งงานมา 20 ปีแล้ว มีบุตร 2 คน คนโตผู้หญิงอายุ 13 คนเล็กผู้ชายอายุ 6 ขวบ ชีวิตแต่งงานผมไม่หวือหวา ตื่นเต้นแค่ ตอนแรกๆเพราะผมพาเขาหนีไป 1 ปี ก่อนที่จะไปขอแต่ง แต่จากนั้น เป็นต้นมาผมก็อยู่ในโอวาทมาตลอดเลย..กร๊ากกกก 4. บุคคลสามคน ที่ไม่ได้อยู่ในแวดวงถ่ายภาพ ที่น้าอยากพบมากที่สุด มีใครบ้าง เพราะอะไร ตอบ 1.กัดดาฟี่ ผมอยากถามเขาว่าท่านเมื่อไหร่จะลาออกครับ 2.คิมจองอิล ผมอยากถามเขาว่า ท่านรู้จักคำว่าสันติภาพไหมครับ 3.ญาญ่า(ช่อง 3) ผมอยากบอกเธอว่า เธอน่ารักมากครับ..55 5. มีเหตุการณ์ ความรู้ บุคคล หรืออะไรก็ได้ ที่ไม่เกี่ยวกับแวดวงถ่ายภาพเลย แต่มีอิทธิพลกับการถ่ายภาพของน้าบ้างหรือไม่ ตอบ ไม่มีเลย ที่ผ่านมาจนวันนี้มันจับพลัดจับผลูทั้งนั้น ผมจะซื้อกล้องมาถ่ายเพราะอยากภาพครอบครัว แต่ภาพครอบครัวนี่แหล่ะ ผมแทบไม่เคยได้ถ่าย เพราะถ่ายยากมาก ไม่มีใครอยากให้ผมถ่ายเลย แค่ให้มายืนหน้ากล้องเพื่อจะถ่ายซิลลูเอ็ตยังต้องบังคับกันแทบตาย 6. ขอหนึ่งประโยคสั้น ๆ ให้น้าบาง พูดถึงตัวเอง ตอบ นิ่งๆ ง่ายๆ อะไรก็ได้ ตรงไปตรงมา 7. ขอหนึ่งประโยคสั้น ๆ ให้น้าบาง พูดถึงห้องกล้อง (ตัวเว็บบอร์ด) ตอบ แบ่งปันความรู้ซึ่งกันและกัน คือ สิ่งที่ดีที่สุดแล้ว 8. ขอให้น้าบาง ถามคำถาม คนเล่นเว็บกล้องห้องกล้องนี้ หนึ่งคำถาม ครับ ตอบ คุณเคยทำอะไรที่มีประโยชน์ต่อห้องกล้องบ้างหรือเปล่า จากคุณ : คนบางปะอิน เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 18:46:18

ความคิดเห็นที่ 84 แมวเหมียว น้าแมว : เฮ้ย ถ้าได้น้าบางมาจริงๆ อยากถามเลยนะว่าอยากจะถามหลายรอบละว่า มันสนุกตรงไหนวะ ตอบ ผมก็สนุกตามประสาผมดิ..55 อยู่บ้านนอก จะให้ผมขับรถ ไปกรุงเทพฯเป็นร้อยกิโลเพื่อไปถ่ายพริตตี้หรือไง น้าแมว : ห้ะ ไอบางอย่างที่แกนั่นมันสนุก มันน่าถ่ายตรงไหน ไอพวกใบไม้ดอกบัวนี่ยังไม่ว่านะ แต่ไอบรรดาพวกหนอน แมลงวันอย่างเงี้ย แบบหื้มมม มันสนุกตรงไหนวะ ไอพวกนี้ยังดีนะรูปเล็ก เคยเห็นน้าบางโพสรูปใหญ่ๆมั้ย แบบ800*600 แล้วโคลสแบบเปิดมาผงะ ตอบ น้าเหมียวยังไม่รู้อะไร ถ้าเราถ่ายมาแล้ว คนอื่นดูแล้วตื่นเต้นนี่ ผมถือว่าประสพความสำเร็จเลยนะ..55 น้าแมว : แมลงวัน แมลงสาบ แมงมุมก็แย่พอแล้ว เคยดูแบบแมงมุมโคลสอัพมั้ย!! แบบเห็นตาขนาดนี้(ทำมือ) แบบเปิดมาผงะ หนอนบุ้งอย่างงี้ ตอบ น้าเหมียวกลัวแมงมุมเหรอ เดี๋ยวผมจับใส่กล่อง EMS ไปให้ เปิดออกมาให้หงายเงิบไปเลย..55 Staff : โอ้ย พึ่งจะได้ดูเลยกระทู้นั้นเมื่อเช้า ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าน้าบางหลงไหลอะไรไว้ต้องถาม55+ แบบมันก็น่าจะเสียเวลาค่อนข้างจะเยอะกว่าการถ่ายแบบอื่น ตอบ ที่จริงสำหรับผมการถ่ายแบบนี้มันง่ายมาก บางภาพผมใช้เวลา ถ่ายแค่ 2 วิ แค่นั้นเอง น้าแมว : ก็โอเค ไอแบบนั้นมันสนุก มันเป็นความท้าทาย มันได้ตื่นเต้น มันได้อารมณ์ จิตใจมันต้องมีสมาธิ แต่หนอนนี่ หืมมมมเวลาเราสบ eye contact ตอบ หนอนมันไม่มีตานะน้าแมว ที่เห็นน่ะเป็น "ตาหลอก"ของมันเท่านั้น นอกจากโดนหนอนหลอกแล้ว ยังโดนผมหลอกอีกชั้นนึงด้วย..กร๊ากกกก น้าแมว : แบบพี่ก็ชอบถ่ายมาโคร เจออายคอนแทคนี่พี่ก็หยุดทุกทีเลย 55+ ตอบ จริงเหรอ ผมเห็นในภาพเวลาแอบถ่ายแหม่มอาบแดด พอแหม่มหันมา สบตา แทนที่จะลดกล้องลง กลับกดชัตเตอร์ต่อเนื่องแบบไม่ยอมยกนิ้ว..กร๊าก จากคุณ : คนบางปะอิน เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 18:47:14

ความคิดเห็นที่ 85 hing-hoy น้าบาง ฯ อยู่ CP เหรอครับ ตอบ ใช่ครับ CP แก่งคอย หากผ่านไปผ่านมาแวะหาผมได้ โรงงานอยู่ติดถนน มิตรภาพเลย ตัวผมอยู่ห่างจากถนนออกมาสัก 2-300 เมตร peungnoy  1. มีตัวอะไรที่น้าบางอยากถ่ายภาพ แล้วยังไม่ได้ถ่าย หรือไม่สามารถถ่ายได้ไหมคะ เพราะอะไรคะ  ตอบ พวกตัวด้วงทั้งหลายน่ะครับ เพราะแทบไม่เคยได้เจอกันเลย หายากมาก สำหรับผม 5 ปี เจอแค่ 2-3 ตัวเอง 2. กว่าผีเสื้อจะมาเกาะมือน้าบางมากขนาดนั้น รอกี่นาที ร้อนไหมคะ  ตอบ ไม่นานครับ ไม่ถึง 5 นาที พอเกาะเต็มมือแล้วผมจึงย้ายออกมา ถ่ายกลางแดด เรียมเจ้าขา 1. ตั้งเเต่จำความได้ ถ่ายรูปมาทั้งหมดกี่รูปเเล้วคะ ตอบ สัก 3 แสนกว่าๆ 2. ชอบรูปไหนที่สุดคะ ตอบ ชุดเห็ดระเบิดครับ เห็ดกำลังระเบิดกระเปาะสปอร์ เห็นละอองสปอร์ กระเด็นลอยอยู่กลางอากาศเลย 3.ทำไมถึงเป็นน้าคะ ไม่เป็นอาหรือลุง ตอบ ผมยังไม่แก่ขนาดอาหรือลุงครับ เป็นได้แค่น้า..55 4.ใช้กระเป๋ากล้องสีอะไรคะ ตอบ ที่ใช่บ่อยสุดสะพายข้างขนาดเล็ก สีดำ ครับ มีขนาดกลางอีกใบสะพายหลัง ก็ สีดำเหมือนกัน มีขนาดใหญ่อีกใบ สีเขียวคล้ายขนมเปียกปูน แต่อ่อนกว่า จากคุณ : คนบางปะอิน เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 18:48:22

ความคิดเห็นที่ 86 โห อาจารย์ฟัง Metalica,Nirvana ด้วยเหรอเนี่ย ... come as you are ... กรี๊ด ๆ จากคุณ : NuSari เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 21:35:54

ความคิดเห็นที่ 87 ยอดเยี่ยมมากครับ ทั้งน้าบางและทีมงานเลย อ่านเพลินมากๆ .. อ่านแล้วก็จับกล้อง อิอิ ไปถ่ายรูปดีก่า จากคุณ : myx เขียนเมื่อ : 30 มี.ค. 54 22:55:37

ความคิดเห็นที่ 88 ยอดเยี่ยมครับ อ่านแล้วประทับใจทีมงานและน้าบางมากครับ ^_^ จากคุณ : น้าวันดีมีแอล เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 01:29:14

ความคิดเห็นที่ 89 อ่านจนจบ...แอบซึ้งไปด้วย....คิดถึงคำว่า "ความมีชีวิตที่ผ่านร้อนผ่านหนาว....และสมเหตุสมผลกับความสำเร็จของชีวิตในทุกวันนี้" ด้วยความเคารพครูบางปะอินครับ จากคุณ : appendiculata191 เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 12:44:43

ความคิดเห็นที่ 90 ยาวมากกกก อ่านผ่านๆก่อนเดี๋ยวว่างจะกลับมาเก็บอีกรอบ ขอบคุณทีมงานและน้าบางฯมากครับ จากคุณ : DUB-COOK เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 15:30:02

ความคิดเห็นที่ 91 อ่านจนจบด้วยความนับถือในความตั้งใจจริงครับน้าบาง จากคุณ : kengDD เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 18:26:52

ความคิดเห็นที่ 92 จากคุณ : ตองเจ็ด เขียนเมื่อ : 31 มี.ค. 54 22:04:54

ความคิดเห็นที่ 93 ทีมงานสวยมากครับ จากคุณ : mr_toy เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 54 16:10:15

ความคิดเห็นที่ 94 แอบเดินตามรอยมาโครน้าบาง แบบครูพักลักจำเอา อิอิ น้าบางเปิดเผยความรู้ซะขนาดนั้น ไม่ต้องแอบแล้ว ขอบคุณครับ จากคุณ : หอมเจียว (RTB) เขียนเมื่อ : 1 เม.ย. 54 19:44:33

ความคิดเห็นที่ 95 ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆ ครับ ขอบคุณทั้งทีมงานและน้าบาง ครับ จากคุณ : 3ho8 เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 54 12:35:10