ต้องขอโทษที่ตอบช้ามาก เพราะเราเพิ่งกลับมาจากทำงาน เราทำงานกะเช้า กะเย็นครับ กว่าจะเลิกถึงบ้านก็เที่ยงคืนพอดี
ก่อนอื่นก็ขอขอบคุณที่ความคิดเห็นที่เข้ามา จขกท จะอธิบายเหตุผลว่าทำไมต้องลบรายละเอียดสำคัญไป เพราะ จขกท เองคิดว่ามันไม่ใช่เวลาที่ถูกต้อง เราไม่สมควรพูดตอนนี้ และใส่น้ำหนักอย่างนี้ บางครั้งเราต้องทำผิดบ้าง เพื่อไม่ให้มันผิดไปมากกว่านี้
จุดยืนของเราไม่เปลี่ยน แต่ถ้าเราพยายามเอาชนะ โดยไม่ดูทิศทางลม เราคิดว่าสุดท้ายจะยิ่งแย่กันเข้าไปอีก
ที่สำคัญ สำหรับเรานะ เราไม่ชอบการเอาชนะกันด้วยวาจา ไม่ว่าจะยกเหตุผล ทฤษฎีหรือความคิดเห็นส่วนตัวมาเพ่ือบ่งบอกว่าเราถูก เพราะสุดท้ายไม่ว่าเราจะชนะหรือแพ้ ต่างฝ่ายก็ชำ้พอๆกันอยู่ดี
คราวนี้มาถึงเนื้อหาที่เราได้ลงแล้วลบไปแล้วบ้าง หลายคนคงข้องใจตรงนี้ และเราก็ขอเรียบเรียงใหม่ และเพิ่มเนื้อหาเพื่อความเข้าใจ
ประเด็นที่สำคัญมีอยู่ 2 ประเด็นหลักๆ
1. การถ่ายภาพของไทย
2. การถ่ายภาพสไตล์ผู้หญิง
สุดท้าย นี่ขอจับเข่าคุยหน่อย*
1. การถ่ายภาพของไทย
จขกท มีความเห็นว่า คนไทยส่วนใหญ่ถ่ายภาพเป็น pattern เดียวกันอยู่ มีค่านิยมของคำว่า "รับงาน" ว่ามันเป็นอะไรที่คนถ่ายภาพทุกคนควรจะมี งานที่ว่าจะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจากการถ่ายภาพงานรับปริญญา งานแต่งงาน งานบวช งาน event ต่างๆ หรือแม้การถ่าย portrait สาวเซ็กซี่ๆ ถ่าย pretty งาน motorshow ซึ่งแนวภาพมันจะออกมาคล้ายๆกัน แค่เปลี่ยนแบบ เปลี่ยนการแต่งกาย เปลี่ยนสถานที่ แนวที่ออกมาจะใกล้เคียงกัน สีสันตามดั่งตาเห็น วัดแสงถูกต้อง องค์ประกอบภาพครบ นางแบบน่ารักยิ่งได้เปรียบ ชุดยิ่งวาวหวิวยิ่งสร้าง rating ได้ดี จะมีก็แต่ส่วนน้อยเท่านั้นที่ถ่ายภาพแบบนี้เหมือนกัน แต่พอดูแล้วมันให้อารมณ์ศิลปะสมดุลกับความถูกต้องของทฤษฎี เรามองไม่เห็นความจำใจในภาพๆนั้น เรามองไม่เห็นภาพวาบหวิวถึงแม้นางแบบจะใส่น้อยชุดก็ตาม
ถึงจุดนี้เราเราอยากให้ทุกคนได้หยุดคิดซักพักว่าคำพูดของเรามันจริงเท็จแค่ไหน...
ต่อ... สำหรับการถ่ายภาพรับปริญญาก็ดี ภาพ event ต่างๆก็ดี มันเหมือนเราถ่ายภาพให้กับคนอื่น และภาพแนวนี้เราจะใส่จินตนาการให้มันมากไม่ได้ จะถ่ายแบบ จขกท ไปนี่ก็ไม่ได้ ภาพมันต้องวัดแสงพอดี มันต้องถูกต้องก่อน เหมือนคุณจะวาดภาพประกอบหนังสือบทเรียนภาษาไทย คุณต้องวาดเด็กหัวจุก ลายเส้นต้องเรียบง่าย เด็กต้องยิ้ม คุณไม่สามารถวาดภาพการ์ตูนแนวเดอะดวงลงไปได้ http://aroundtheduang.exteen.com
หยุดแล้วคิดตามซักพัก... จขกท ไม่ได้บอกว่า ภาพปริญญาไม่ดี งาน event ต่างๆไม่ดี แต่ในบางครั้งและหลายๆครั้ง พอเราถ่ายรับปริญญามากๆ พอเราจะมาถ่ายภาพในแนวของตัวเราบ้าง เรายังติดกับกรอบของความถูกต้องแบบรับงานอยู่ พอถ่ายออกมาภาพก็เหมือนๆกับคนอื่นๆ เพราะรากมันรากเดียวกัน...
เราอยากจะเสนอวิธีการถ่ายภาพแนวนี้ + กับแนวคิดว่าการถ่ายภาพไม่จำเป็นต้องถ่ายในกรอบเสมอไป เราได้ยกถึงประเทศญี่ปุ่นว่า ที่นี่คนเค้าชอบถ่ายแนว snap มันงี้(ไว้ไปต่อประเด็นที่สอง).... แล้วมีคนพูดมาว่า "แนวใครแนวมันสิ!"
ในกระทู้นี้อาจจะมีคนพูดแบบนี้หลายคน แต่ จขกท รู้ว่าใคร พูดด้วยเจตนาดีหรือไม่ดีอย่างไร
ติดนิดนึง กลัวพิมมากๆลืม ตั้งแต่กระทู้แรก จนกระทู้นี้ จขกท ไม่เคยปริปากว่า คนที่ไม่ชอบภาพแนวนี้ และก็ไม่เคยยกยอคนที่มาสนับสนุนด้วย เราอ่านความคิดเห็นของคนที่ไม่ชอบ คือ
ถ้าแบ่งก็ "เราไม่ชอบงานแบบนี้ เราขอผ่าน ภาพมัน over เกินไป" เราเข้าใจความรู้สึก มันเหมือนกับที่ จขกท เจอภาพนี้ครั้งแรก เรารู้สึกแบบเดียวกัน ไม่ต้องบรรยายมากมาย เราเห็นภาพจากแผ่นพับโรงเรียนสอนถ่ายรูปครั้งแรก เราแอบขำในใจ นี่หรือญี่ปุ่น เราไปเรียนแล้วถ่ายได้แบบนี้เราไม่เอาอ่ะ แกถ่ายอะไรของแกอ่ะ... จนปัจจุบัน จขกท ลืมความรู้สึกนั้นไปหมดแล้ว ไม่เคยคิดขำงานใครอีก
กับความคิดเห็นอีกแบบ
"ไม่ได้เรื่อง ไม่โดน" เราในฐานะ จขกท ถึงแม้จะไม่ได้รู้จักหรือเคียดแค้นอะไรกันมาก่อน เราก็รับไว้
ประเด็นที่ 2 ไว้มาต่อนะครับ...
อยากฝากถึงผู้หญิงที่ถ่ายภาพทุกคน...(มีภาพด้วยนะ)
"
แต่ก็ไม่ค่อยรู้วิธีทำ ประมาณนี้พอได้รึเปล่าครับ
