ความคิดเห็นที่ 1 เริ่มเลย ไม่ต้องร่ายยาว กล่อง สวย สไตล์ผลิตภัณฑ์แอปเปิ้ล กล้อง สวยมาก โครงสร้างตัวกล้องเป็นอลูมิเนียมอโนไดซ์ ผิวกล้องพ่นทราย สวยงามดูดีมีราคาทีเดียว ส่วนเคลือบยางทำให้จับได้ถนัด ไม่ลื่น (นัก) หน้าตาในเว็บว่าสวยแล้ว ตัวจริงสวยกว่าครับ หรือถ้าใครไม่ชอบหน้าตา ถ้าได้เห็นตัวจริงแล้วจะรู้สึกดีขึ้น เห็นแล้วอดไม่ได้ น่าจับถู ลูบคลำเล่นเป็นยิ่งนัก ขนาด และน้ำหนัก แต่ถ้ากล้องพูดได้ มันคงพูดเหมือนช่างแอร์ในตำนานว่า "ผมไม่เล็กนะครับ" เซ็นเซอร์จิ๋วนึง แต่หน้าเลนส์ใหญ่บะลั่กกั้ก กระบอกเลนส์ ผมมือเล็ก กำไม่รอบ จะยัดใส่กระเป๋าเสื้อหรือกระเป๋ากางเกง มันก็ไม่สะดวก (เสื้อแจ๊คเก็ตพอไหว ตุงๆ หน่อย) รูปทรง กับน้ำหนักมันไม่ค่อยเอื้ออำนวยในการใส่กระเป๋า นอกจากถือไว้ในมือ ..และอย่าลืมถอดฝาปิดเลนส์เก็บให้ดีๆ เสียก่อน Lens cap สวยงาม แข็งแรง แปะติดกล้องด้วยระบบแม่เหล็ก ไอเดียเลิศ แต่หลุดง่ายไปหน่อย เวลามือไปถูกโดยไม่ตั้งใจ ผมว่าแม่เหล็กมันอ่อนไป ในชีวิตจริง พนันได้ว่า ผมคงทำฝาปิดเลนส์หายภายในสามวันแรก ปุ่ม Power มีไว้ปิดกล้อง จริงๆ สาบานได้ เพราะกดปุ่มชัตเตอร์ กล้องก็เปิดแล้ว ไม่รู้จะใช้ปุ่มพาวเวอร์เปิดทำไม ผมเอาไว้ปิดกล้องอย่างเดียวเท่านั้น น้ำหนัก และตำแหน่งของทั้งสองปุ่ม ปลอดภัยพอ ที่ไม่ทำให้กล้องเปิดโดยไม่ตั้งใจ ไม่มีปัญหา พอร์ต micro-USB อยู่ใต้กล้อง ปิดด้วยยาง เรียบ แนบเนียนดี เปิดปิดง่าย ดูท่าคงไม่พังง่ายๆ ใช้ทั้งชาร์จแบต ทั้งถ่ายโอนข้อมูลในรูเดียว ซูมระบบสัมผัส ใช้นิ้วรูดๆ เอา ไม่ดีตรงช่วงซูมของกล้องมันกว้างมาก รูดกันหลายรอบ กว่าจะสุด แต่ก็ดีตรงที่ละเอียดแม่นยำดี รูร้อยสายคล้องข้อมืออยู่ตำแหน่งเหมาะสมดี และควรใช้อย่างมาก เพราะเวลาใช้งานจริง กล้องมันจะพยายามหนีออกจากมืออยู่เรื่อย หมด.. ทั้งกล้องมีปุ่ม มีรูแค่นี้แหละ แฟลชก็ไม่มีนะครับ รูปกล้องไม่มี ดูรูปกล่องไปแทนละกัน จากคุณ : อะธีลาส เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 21:08:11

ความคิดเห็นที่ 2 เออร์โกโนมิคส์ เลวร้าย กล้องขนาดไม่ใหญ่อย่างที่คิด แต่พอจับแล้ว รู้สึกว่าหนักกว่าที่คิดแฮะ สมดุลย์ในการจับถือไม่ดีเท่าไหร่ เวลาจับสองมือในทางปกติ น้ำหนักเทไปข้างหน้ามากไปนิด การออกแบบกล้องทำให้ไม่มีท่าไหน หรือการวางมือแบบไหนที่สามารถจับได้ถนัดเลย ท่าถ่ายปกติคือจับเหมือนท่าเป่าขลุ่ย แต่ยกขึ้นมาในระดับตา ยกถ่ายได้ไม่ถึงสิบนาที ขอบอกว่า เมื่อยชิหาย เวลาถ่ายมุมต่ำ มุมสูง ก็วางมือลำบาก วางมือไม่พอ ต้องวางหัวด้วย เพราะจอมันบังคับให้ต้องมองในแนวใกล้เคียงกับแนวตรง ไม่งั้นมองไม่เห็น จุดที่แย่ที่สุด คือแถบสัมผัสสำหรับซูม ไม่ว่าจะจับกล้องท่าไหน โคนนิ้วชี้ที่กดชัตเตอร์ มันก็จะไปแตะแถบซูมอยู่เสมอ ทำให้ซูมโดยไม่ตั้งใจ ผมลองถ่ายเทสดูประมาณเกือบสองร้อยรูป มีสักยี่สิบรูปได้ ที่ไม่เผลอไปถูกแถบซูม เป็นสิ่งที่น่าหงุดหงิดอันดับหนึ่งในกล้องนี้ ต่อให้ทำใจกับดีไซน์กล้องได้ก็เถอะ ส่วนสิ่งน่าหงุดหงิดอันดับสองคือ จ. เขียนเต็มๆ ว่า 'จอภาพ' มันจะดูให้เกียรติมากไปหน่อย ขนาดใหญ่กว่าแสตมป์นิดนึง ความละเอียด 128x128 พิกเซล คุณภาพก็ เอ้อ.. สวย สดใส สไตล์ retro …คือสวย หากย้อนยุคไปเมื่อเจ็ดแปดปีที่แล้ว มุมมองแคบสุดๆ ขยับหน้าไปไหนไม่ได้ไกล เดี๋ยวสีเพี้ยน เวลาถ่ายมุมต่ำ ก็ต้องก้มตามไปดู ถ่ายมุมสูง ก็ต้องยืดคอตามไป พยายามให้ตา กับ จ. อยู่แนวเดียวกัน กับตา ไม่งั้นไม่เห็นภาพ ภาพก็สวยงาม เป็นเม็ดหยาบๆ - -" ถ้านึกภาพจอโทรศัพท์อิริคสัน T68i ออก ก็ประมาณนั้นแหละ คุณภาพระดับนี้ เรื่องสู้แสงแดดไม่ต้องพูดกัน แสงหลอดไฟเอาให้รอดก่อนเหอะ แต่.. แต่มันเป็นจอสัมผัส และเป็นจอสัมผัสที่ทำงานได้ยอดเยี่ยม จนไม่รู้จะติตรงไหน ตอบสนองดี ไว แม่นยำ ไม่ต้องเล็งมาก ปัดซ้ายขวาบนล่างได้ลื่นปรึ้ดๆ แสดงข้อมูลได้ครบถ้วนดี ไม่มีปัญหา ชัดเจนอ่านง่าย เข้าใจง่าย ถ้าไม่โดนแดด และสายตาอยู่ในแนว จ. จากคุณ : อะธีลาส เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 21:08:51

ความคิดเห็นที่ 3 ข้อมูลที่ว่าคือระยะซูม แสดงเป็นจุดที่ขอบบน วิ่งไปซ้ายขวาตามแต่ช่วงซูม มีกรอบสีน้ำเงินจะโผล่มารอบจอ เวลาใช้โหมดครีเอทีฟ มีเส้นขาวด้านล่าง บอกใบ้ว่า มีเมนูซ่อนอยู่ตรงนี้ (และจุดสว่างจากไฟส่องหลังจอ ให้เห็นกันชัดๆ ว่าใช้ LED 2 หลอดนะเฟ้ย) เมนูที่พูดถึงคือ 1. แสดงว่าแบตเหลือเท่าไหร่ 2. แสดงเมมโมรี่เหลือเท่าไหร่ 3. กดเพื่อเปลี่ยนโหมด พี่คับ... กาต้มน้ำบ้านผมยังมีเมนูเยอะกว่ากล้องพี่เลย แต่อย่าน้อยใจไป พอเปิดเมนูขึ้นมา จะมีไอเท็มลับโผล่ขึ้นมาด้านบนจออีกสองอัน ทางซ้ายเอาไว้ติดดาว ว่าภาพนี้เจ๋ง (ซึ่งรู้ได้ไงหว่า จอเท่าแสดป์ ภาพชัดตรงไหนยังดูไม่ออกเลย) ทางขวาเป็นรูปเฟือง ผมกดเข้าไปด้วยความดีใจ ว่าน่าจะมีอะไรให้ปรับบ้าง เพื่อพบความผิดหวังว่า ไม่มีครับ มีแต่ข้อมูลฮาร์ดแวร์ ซอฟท์แวร์ ข้อมูลทั่วไปให้ดู ซึ่งคนทั่วไปคงเผลอกดดูครั้งเดียว แล้วก็ไม่เข้าไปอีก อ้อๆๆๆ มีอีกอย่าง ถ้าปัดไปทางขวา จะเข้าโหมดดูภาพ  ตรงที่เคยเป็นปุ่มเปลี่ยนโหมด จะกลายเป็นปุ่มลบภาพแทน แค่นี้แหละ หมดจริงๆ แล้ว ถึงเออร์โกโนมิคส์ของฮาร์ดแวร์จะไม่ดี ราวกับมาจากต่างดาว แต่ซอฟท์แวร์ การใช้งานโดยรวมของกล้อง ระบบสัมผัส แสดงผล และระบบเมนู ออกแบบมาได้สอดคล้องกับสามัญสำนึกอย่างยิ่ง ถ้าได้ลองจับ ลองเล่นดู มนุษย์โลกทั่วไปใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีก็เข้าใจวิธีการใช้งานโดยไม่ต้องอ่านคู่มือ ไม่มีพฤติกรรมประหลาดๆ เมนูพิลึกๆ เหมือนกล้องหลายๆ รุ่น หลายๆ ยี่ห้อ จากคุณ : อะธีลาส เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 21:09:56

ความคิดเห็นที่ 4 Everyday Creative ก่อนจะถ่ายรูป นอกจากซูมแล้ว กล้องนี้มีให้ปรับแต่งได้แค่ 2 อย่างครับ 1. โหมดอะไร Everyday หรือ Creative 2. เน้นการวัดแสงตรงไหน 3. เน้นให้ชัดสุดๆ ตรงไหน บอกว่า 2 ทำไมนับได้ 3 ล่ะ (คนอ่านเริ่มโห่ฮา ขว้างปาข้าวของใส่คนเขียน) ก็เพราะ 2 กับ 3 ปรับแยกกันไม่ได้ครับ กดเลือกเอาในจอ แล้วมันจะขึ้นกรอบ ว่าเน้นค่าแสง กับจุดชัดที่ตรงนี้ (คนเขียนกับคนอ่าน เริ่มโห่ฮา ขว้างปาข้าวของใส่คนออกแบบกล้อง) ฮ่วย! แยกจุดวัดแสง กับจุดโฟกัสไม่ได้ มันครีเอทีฟตรงไหนเนี่ย ใน Everyday Mode ข้อ 2 กับ 3 ไม่ต้องทำ แต่อยากทำก็ได้ เพราะโหมดนี้ ใช้ง่ายสุดๆ ไม่มีอะไรให้ทำเลย ซูมเสร็จ เล็ง แล้วกดอย่างเดียว (ถ้าไม่เผลอทำซูมเคลื่อนก่อน) เรื่องความเร็วในการเปิดปิดกล้อง ชัตเตอร์แล็ก ก็ไม่ได้ต่างไปจากกล้องคอมแพ็คทั่วไป และทำอะไรอย่างอื่นไม่ได้ ที่เหลือต้องไว้ใจกล้องตัดสินใจให้หมด และหลังจากการทดลอง ผมพบว่า ผมไม่ไว้ใจมันว่ะ ถ่ายเสร็จ มีลุ้นทุกช็อต ต้องเปิด จ.จิ๋ว ขึ้นมาเช็คอยู่เรื่อย ว่าค่าแสงพอไหวไหม ตรงที่ต้องการให้ชัดมันชัดไหม ตรงที่ต้องการให้เบลอมันเบลอหรือเปล่า และเวลาเพ่งหาจุดชัดจากจอ retro จัดว่าเป็นงานไม่ง่ายเลย ต่อให้ซูมดูได้ก็เถอะ แต่ยังไงก็ขอบคุณ ที่ยังอุตส่าห์ ทำให้ซูมดูได้ (โดยไม่ต้องบอกว่าเวลาดูภาพจะซูมยังไง ผมว่าเกือบทุกคนเดาได้ถูก) ข้อจำกัดในการใช้งานโหมดนี้ คือช่วงซูมจะถูกล็อกไว้ประมาณครึ่งเดียว ซูมได้ไม่สุด รวมทั้งระยะโฟกัสที่ใกล้สุด จะใกล้ได้ไม่มาก หลายครั้งกล้องตัดสินใจเลือกตำแหน่งชัด เบลอ พลาด ทำให้เวลา re-focus ทีหลังจะเจอว่า ชัดไม่สุด เบลอไม่สุด ในบางสถานการณ์ จากคุณ : อะธีลาส เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 21:10:33

ความคิดเห็นที่ 5 ผมไม่แน่ใจเรื่องใช้คำว่าระยะโฟกัส จะชวนเข้าใจผิดไหม อธิบายได้ประมาณว่า ก่อนถ่ายภาพ คำว่าระยะโฟกัสในความรู้ของเราในระบบกล้องเดิม มันจะเป็นแค่ "ระยะที่มีศักยภาพที่จะสร้างจุดโฟกัส" ในเทคโนโลยีไลท์ฟิลด์ ส่วน "จุดโฟกัส" ที่แท้จริง จะเกิดขึ้นหลังจากถ่ายแล้ว และมันอาจจะเกิดขึ้นตรงจุดไหนก็ได้ ตามแต่เราจะเลือก ถ้าเราเลือกจุดที่มีศักยภาพสูงสุด มาสร้างจุดโฟกัส ก็จะได้จุดโฟกัสที่คมชัดที่สุด ถ้าเลือกจุดที่มีศักยภาพรองๆ ลงมา จุดโฟกัสที่สร้างขึ้น ก็จะคมชัดลดถอยลงมา ตามแต่ปริมาณศักยภาพที่มี ถ้าไปเลือกจุดที่ศักยภาพต่ำมากๆ ภาพจะไม่ชัด ..ซึ่งในระบบของเรา มันคือโฟกัสไม่เข้านั่นแหละ (ผมยังคิดอยู่เลยว่า หากมันเรื่องมากนัก งี้เรียกว่ามันโฟกัส เข้า/ไม่เข้า ไม่ได้รึ ง่ายกว่าตั้งเยอะ) ยังไงเทคโนโลยี light field ก็ยังหนีข้อจำกัดทางฟิสิกส์บางอย่างไปไม่พ้น คือเรื่องของระยะชัดลึก ก็ยังขึ้นกับ f-number, ทางยาวโฟกัส และระยะห่าง แม้ว่าเซ็นเซอร์ทั้งแผง จะทำหน้าที่เป็นกล้องหลายๆ กล้อง ช่วยกันเก็บภาพหลายๆ ระยะ หลายๆ มุม แต่หากช่วงชัดลึกในแต่ละกล้องมันน้อยๆๆๆ บางเฉียบๆๆๆ อันเกิดจากกฎฟิสิกส์ข้อนี้ ถึงจะเอาภาพหลายระยะ จากหลายกล้องมารวมกันได้ก็เถอะ แต่ระยะชัดมันก็ยังเยอะไม่พอที่จะครอบคลุมตั้งแต่ใกล้สุด ยันไกลสุดอยู่ดี ด้วยข้อจำกัดนี้ กล้องไลโทรจึงล็อกช่วงซูม และล็อคระยะโฟกัส (เอาวะ ใช้คำนี้ก็ได้) ใกล้สุด ในโหมด Everyday ไว้ เพื่อให้แน่ใจว่า อะไรที่ถ่ายออกมาได้ อยู่ในช่วงซูม และอยู่ในระยะโฟกัสนี้ จะมีศักยภาพมากพอ สามารถที่จะเอาไปสร้างจุดโฟกัสทีหลังได้ โดยได้ภาพสุดท้ายที่คมชัดมากพอตรงจุดโฟกัส จากคุณ : อะธีลาส เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 21:11:21

ความคิดเห็นที่ 6 ส่วน Creative Mode จะยากขึ้นมาหน่อย เพราะมีอะไรให้ทำเพิ่มอีกอย่าง คือต้องเลือกจุดที่ต้องการให้มีศักยภาพที่จะให้ชัดมากที่สุด (และเป็นจุดวัดแสงไปในตัว) ก่อนทุกภาพครับ แม้จะไม่ถูกต้องเป๊ะๆ นัก แต่เรียกว่าเป็นโหมด โฟกัสก่อน วัดแสงก่อนทุกภาพ ตามความเข้าใจของนักถ่ายภาพก็ได้ครับ ในการใช้งาน ก็ต่างกันแค่นี้แหละ นักถ่ายภาพเห็นแล้วเลียปากแผล็บ ของหมูๆ เพราะปกติก็ทำอยู่แล้ว ให้มาเล็งแล้วกดอย่างเดียว แบบ Everyday Mode มันดูถูกความสามารถกันมากไปหน่อย สิ่งที่จะได้เพิ่มในโหมดครีเอทีฟคือ สามารถซูมได้สุดกระบอก ซึ่งมันจะซูมเยอะไปไหนเนี่ย กล้องเบาหวิว จับไม่ถนัด กันสั่นก็ไม่มี ซูมไปสามร้อยกว่ามิล ความไวแสงต่ำเตี้ย ความไวชัตเตอร์สู้ไม่ไหว ถือมือเปล่ายังไงก็ไม่นิ่งหรอกครับ ต้องหาหลักแหล่งพาดพิง ผมถ่ายไม่กี่รูปก็ยอมแพ้แล้ว เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ลองคิดสภาพดู กล้องเบาๆ ซูมเยอะๆ ภาพมันก็วูบไป วูบมา ถือมือเดียวไม่นิ่งเลย ต้องจับสองมือ (ก็ยังไม่ค่อยนิ่งอยู่ดี) พอเล็งได้ที่ต้องกดที่จอ เลือกจุดที่อยากโฟกัสทีนึง อ้าว.. จะใช้มือไหนกดล่ะ ตอนเกิด แม่ตูให้มือมาแค่สองมือ ต้องละมือจากกล้องมือนึง มากดจอ พอละมือ กล้องก็จะวูบไปวูบมามากกว่าเดิม หาจุดที่ตั้งใจจะกดไม่เจอ ต้องแกว่งกล้องหาองค์ประกอบใหม่อีกรอบ ถ้ากดได้ ก็ต้องกลั้นใจ ค่อยๆ เอื้อมมือกลับไปตะครุบกล้องช้าๆ พยายามให้นิ่งที่สุด เดี๋ยวกล้องแกว่งมาก จะเสียคอมโป๊ดสิชั่น ต้องมาแกว่งกล้องใหม่ กดใหม่อีก แล้วก็ต้องค่อยๆ กลั้นใจกดชัตเตอร์ ไม่ให้กล้องสั่น รวมแล้วเวลาซูมสุด รูปนึง กดกันสี่ห้าที กว่าจะได้เรื่อง หลังจากลองแล้ว ก็บอกกับตัวเองว่า พอเหอะ ลำบากนัก ก็อย่าไปถ่ายมันเลย แต่ที่เจ๋งจริงๆ ในโหมดนี้ คือระยะโฟกัสใกล้สุดครับ ที่ซูมกว้างสุด (ซึ่งไม่กว้างเท่าไหร่) ใกล้จนชนเลนส์ชิ้นหน้าเลย ทำให้ไม่มีข้อจำกัดในการวางซับเจคท์ชิ้นหน้า เหมือนเวลาใช้ everyday mode ในการใช้งานจริง เวลาถ่ายพยายามวางซับเจคท์หนึ่งไว้ใกล้กล้อง อีกอันไว้ไกลๆ บวกด้วยการเลือกจุดโฟกัส (หรือจุดที่อยากจะโฟกัสตามแต่จะเรียก) อันนี้เลือกที่จุดใกล้ หรือไกลก็ตามใจชอบ ผมพบว่า เลือกระยะกลางๆ ระหว่างสองจุดนั้นดีกว่า จะได้ชัดพอๆ กัน แม้ว่าจะได้ชัดไม่สุด แต่ก็ดีกว่าตอนเอามาปรับโฟกัสทีหลัง โฟกัสเข้าจุดเดียว อีกจุดหนึ่งโฟกัสไม่เข้า (เรียกว่า Hyper focal distance ก็ได้มั้ง) หรือถ่ายมุมกว้าง มันไม่สะใจ เราจะซูมเยอะหน่อยก็ได้ แต่ระยะโฟกัสใกล้สุด ก็จะห่างกล้องออกไปอีกนิดนึง ไม่ถึงขนาดชนเลนส์ชิ้นหน้า Creative mode เป็นจุดแข็งสุด สนุกที่สุด ของกล้อง Lytro เลย ไม่ใช่เรื่องถ่ายก่อน โดยไม่ต้องโฟกัส แล้วค่อยมาโฟกัสทีหลังใน Everyda mode เรื่องนั้น ฟังดูน่าสนใจ เอาไปใช้ขายกล้องได้ แต่ในการใช้งานจริงก็งั้นๆ ไม่มีอะไรตื่นเต้น ส่วนเรื่องนี้อธิบายให้น่าสนใจไม่ง่าย เวลาขายกล้อง แต่เวลาใช้จริง มัน โอ้ว.. ว้าวววว!! การใช้งานลักษณะนี้ เป็นการเลือกซับเจคท์หน้า หลัง ที่เหมาะสม ในฉากที่เหมาะสม ระยะเหมาะสม และวางจุดโฟกัสในตำแหน่งที่เหมาะสม เพื่อหลังจากถ่ายเสร็จแล้วเปลี่ยนจุดโฟกัสได้ อย่างใจต้องการ อันนี้สารภาพว่า เล่นแล้วติดหนึบจริงๆ ท้าทายมาก ในการผลิตภาพให้ได้อย่างจินตนาการ ที่เว็บเมืองนอกบางเว็บ วิจารณ์เรื่องนี้ว่า Very Addictive ถูกต้องเลยครับ ผมมีเวลาใช้กล้องแค่ชั่วโมงกว่าๆ ไม่ถึงสองชั่วโมง ถ่ายอย่างอื่นแป๊บเดียว จากนั้นมองหาซับเจคท์มาเล่นแบบนี้ ซะเกือบทั้งชั่วโมง ถ่ายเสร็จแล้วก็มากดเล่นดูในคอมพ์ เปลี่ยนจุดโฟกัสดูทีหลัง เพลินมาก แบตๆๆ ผมได้กล้องมาตอนมีแบตอยู่ประมาณครึ่งนึง ถ่ายรูปไป ดูรูปไป ลองเล่นโน่นนี่ไป ถ่ายได้ประมาณร้อยปลายๆ เกือบสองร้อย ก่อนจะขึ้นแถบแดงด้านล่าง เตือนว่าแบตอ่อน ประมาณได้ว่า ถ้าชาร์จเต็ม ถ่ายไปดูไป แบบปกติ แบตคงไม่หมดก่อนเมมโมรี่เต็มเป็นแน่ จากคุณ : อะธีลาส เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 21:14:11

ความคิดเห็นที่ 7 รูปที่ได้ นอกจากจอภาพจะ retro แล้ว รูปที่ได้ก็ยัง retro อีกด้วย ไม่ต้องไปวัดกับกล้องคอมแพ็ค แค่เอาไปเทียบกับ iPhone 4s ก็แพ้แล้ว กล้องมีอาการแพ้แสง เวลาแสงเข้าหน้าเลนส์โดยตรง จะเกิดเส้นแนวนอนขึ้นในไฮไลท์ แถมยังเป็นกล้องที่กลัวความมืดอีกด้วย ถ่ายที่ไม่ค่อยมีแสงนี่ น้อยส์ขึ้นตรึม ถึงจะเป็นเลนส์ f/2 แต่เวลาแสงไม่ค่อยดี มันก็น้อยส์ขึ้นในส่วนมืดด้วยเหมือนกัน คุณภาพของภาพจากไลโทร ก็พอๆ กับกล้องโทรศัพท์ในโทรศัพท์มือถือยังไงยังงั้น ดีเทลไม่ค่อยมี ไดนามิคเรนจ์แคบ การไล่โทนไม่ค่อยดี แชโดว์พอไหว ปัญหาใหญ่คือไฮไลท์หายได้ง่ายมากๆ ถ้าถ่ายครึ่งร่ม ครึ่งแดดละก็ อย่าเอาจุดสำคัญโดนแดดเชียว โดนตรงไหน หายตรงนั้น ไม่งั้นก็ต้องย้ายจุดวัดแสงไปที่สว่าง แล้วทิ้งให้ส่วนเงามืดตึ้บไป สีสันพอไหว สดใสแปร๋นดี เวลาย้อนแสงก็หม่นๆ ไปบ้างตามเรื่อง ไม่เสียหาย ทำใจได้ ไวท์บาล้านซ์โดยส่วนใหญ่ แม่นดี มีเพี้ยนบ้างบางภาพเล็กน้อย และเป็นการเพี้ยนแบบไม่มีเหตุผล ถ่ายติดๆ กัน ภาพนึงแม่นเป๊ะ อีกภาพเพี้ยนซะงั้น แต่ก็เกิดน้อยครับ โดยรวมผมพอใจกับไวท์บาล้านซ์ และสีสัน และที่งามมากๆ จากกล้องนี้คือ bokeh  ไม่มีโบเกะขอบคมๆ มากวนตา ส่วนที่พ้นระยะชัด จะสวยงามนุ่มนวลเนียนยังกะเลนส์พอเทรทดีๆ เลย ตรงนี้ดอกจันทร์ *** สามอันเลย ชอบมาก อีกเรื่องคือ เว็บรีวิวเมืองนอกเค้าไม่ค่อยชอบภาพแนวจตุรัสแฮะ แต่ผมชอบ อาการที่เห็นชัดเจนในทุกภาพคือ อาการพิกเซลไม่พอ 1080 พิกเซล มันผ่านการเบ่งมาแล้ว เอาจริงๆ ต้องเหลือสัก 500 พิกเซล ถึงจะได้ภาพพอดูได้ แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 55 21:28:14 จากคุณ : อะธีลาส เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 21:16:11

ความคิดเห็นที่ 8 ข้อจำกัดของเทคโนโลยีไลท์ฟิลด์ คือ เป็นเทคโนโลยีที่เปลืองเซ็นเซอร์มากๆ  มันต้องใช้เซ็นเซอร์ทั้งแผงทำหน้าที่เป็นกล้องหลายๆ กล้อง พิกเซลมันก็เลยแบ่งๆ กันใช้ และเมื่อใช้เซ็นเซอร์เล็ก ก็ต้องอัดเซ็นเซลไซต์เข้าไปเยอะๆ แออัดยัดเยียดกัน เพื่อให้ได้ภาพสุดท้ายที่มีจำนวนพิกเซลมากพอใช้งานได้ ข้อเสียของการใช้เซลไซต์เล็กๆ ที่อยู่กันอย่างหนาแน่น เราก็รู้กันดีว่าจะเสียคุณภาพของภาพ ซึ่งเป็นข้อจำกัดทางฮาร์ดแวร์ ที่ชดเชยได้ด้วยซอฟท์แวร์โปรเซสภาพที่ดีขึ้น แต่ซอฟท์แวร์ทั้งในกล้อง และในคอมพ์ของไลโทร พูดในมุมมองของนักถ่ายภาพ หากเป็นคน ก็จัดว่าอยู่ในขั้นพิการแต่กำเนิด ครึ่งเป็นครึ่งตาย และยังไม่ได้พาไปหาหมอ ภาพจากไลโทร ถ้า Export ออกมาแล้ว จะได้ JPG ขนาด 1,080 x 1,080 พิกเซล ประมาณล้านกว่าพิกเซลเท่านั้น ดูบนจอคอมพ์ที่ออกปีนี้ยังได้ไม่เต็มจอเลย แต่พอดีเป๊ะกับความสูงจอ Full HDTV และเอาไปอัดภาพขนาดสัก 5 นิ้ว พอไหว คำแนะนำที่ไลโทรให้คือ ควรเก็บ และใช้งานภาพ ในฟอร์แมท LFP - Light Field Picture ที่เป็น RAW ของไลโทร โดยไม่ต้องแปลง เพื่อรักษาคุณสมบัติ Living Picture เอาไว้ สามารถ re-focus ได้ และเพื่อซอฟท์แวร์ในอนาคตที่จะดึงคุณสมบัติของไลท์ฟิลด์ ออกมาใช้ได้ (ด้วยภาพเล็กกระจิ๋ว แต่ไฟล์ใหญ่บะเร่อเฮิ่ม 16 เมกะไบท์) จากคุณ : อะธีลาส เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 21:17:10

ความคิดเห็นที่ 9 การดิ้นรนภายใต้ข้อจำกัด เวลาเทคโนโลยีใหม่เข้าตลาด มันมีทางไปอยู่ไม่กี่ทาง ทางหนึ่งก็จัดหนัก จัดเต็ม ทำให้เทคโนโลยีได้แสดงประสิทธิภาพเต็มที่ ซึ่งก็ต้องแลกมาด้วยค่าตัวที่สูงปรี๊ด จนคนทั่วไปไม่มีโอกาสแตะ ตัวอย่างที่ดีในกรณีนี้คือ Segway อีกแบบหนึ่งคือลดต้นทุนให้ต่ำที่สุด ทิ้งอย่างอื่นไปให้หมด เก็บไว้แต่แกนเทคโนโลยี คนทั่วไปจะได้เอื้อมถึงได้ แต่เทคโนโลยีใหม่ ก็ไม่มีโอกาสได้แปล่งรัศมีเต็มที่ เช่นกรณี Lytro ตัดจอภาพ ตัดปุ่มแป้น ระบบซอฟท์แวร์ ออกไป ลดขนาดเซ็นเซอร์ลง ต้นทุนจะได้ต่ำๆ แต่กล้องไลท์ฟิลด์ จะทำงานได้ดี ต้องใช้เซ็นเซอร์ขนาดใหญ่ กับจำนวนพิกเซลมากๆ คู่กับเลนส์มุมกว้าง ที่ชัดตื้น เพื่อควบคุมลักษณะภาพให้ได้อย่างต้องการ เมื่อไลโทรเลือกใช้เซ็นเซอร์เล็กๆ ก็จะเกิดปัญหางูกินหางขึ้นมา จำเป็นที่จะต้องใช้ทางยาวโฟกัสเยอะๆ เข้ามาเพื่อให้ได้ชัดตื้น จะได้สร้าง re-focus effect ได้ มุมกว้างสุดก็กว้างมากไม่ได้ ถ้าเลนส์มันกว้างไป มันก็จะชัดลึกตลอด re-focus ไม่ได้ ในเมื่อเลนส์ไม่กว้าง การวางองค์ประกอบ เพื่อสร้าง effect ก็ทำได้ยากไปอีกแบบ ทำภาพเป็นจตุรัส เพื่อจะได้ใช้พื้นที่เซ็นเซอร์ได้คุ้มๆ มีส่วนเสียเปล่าน้อย เก็บภาพสามมิติได้เยอะ ถ้าทำภาพแนวนอน พิกเซลของภาพไม่ถึงล้านแน่นอน แต่ภาพจตุรัสก็จัดองค์ประกอบเพื่อสร้างเอฟเฟ็คต์ ยากกว่าภาพแนวนอนเยอะ เซ็นเซอร์เล็ก มีพื้นที่ใส่เซลไซต์น้อย ก็ได้ภาพเล็ก เอาไปใช้งานพิมพ์อะไรได้ลำบาก ไลโทรเลยหาทางออกด้วยการใช้งานภาพบนเว็บเป็นหลัก กล้องมันก็เลยออกมาพิลึกๆ แบบนี้แหละ จากคุณ : อะธีลาส เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 21:17:43

ความคิดเห็นที่ 10 ซอฟท์แวร์ ใช้ได้บนแมคอย่างเดียวครับ วินโดวส์พีซี ยังไม่มีให้ใช้ ประสิทธิภาพเหลือล้น ก็อปภาพจากกล้องได้ ลบได้ จัดกลุ่มภาพได้ สามารถหมุนภาพได้ทีละ 90 องศา ติดดาวภาพสำคัญได้ แชร์ลีฟวิ่งพิกเจอร์ได้ แชร์บนเฟสบุ๊ค กับบนเว็บไลโทร ยัง export เป็น jpg ได้ด้วย ที่สำคัญเลือกจุดโฟกัสได้ ทำได้แค่นั้นแหละ เจ๋งป่ะ อันที่ทำไม่ได้ก็มีนิดหน่อย อย่างเช่น ปรับแสง ปรับสีไม่ได้ คอนทราสท์ไม่ได้ ความคมไม่ได้ ไวท์บาล้านซ์ไม่ได้ ครอปไม่ได้ หมุนภาพองศาอื่นไม่ได้ เลือกคุณภาพ jpg ไม่ได้ ได้แค่ 77%) เซฟเป็นไฟล์ประเภทอื่นไม่ได้ ดูภาพเต็มขนาด 1080 พิกเซลไม่ได้ ย่อขยายไม่ได้ อยากบอกจัง ว่าทีวีบ้านผมปรับแสงสีได้นะน้า เก่งกว่าโปรแกรมของน้าอีก ถ้าจะทำอะไรยากๆ (ยากตรงไหนเนี่ย) ประมาณนี้ ต้อง Export ออกมาเป็น JPG ก่อน เพื่อเอาไปจัดการต่อในโปรแกรมตบแต่งภาพอื่นๆ นั่นแปลว่าจะกลายเป็นภาพธรรมดาๆ เสียคุณสมบัติ living picture ไป Living Picture เป็นลูกเล่นสุดยอดของโปรแกรมนี้ สามารถแชร์ให้คนอื่นเล่นได้ เอาโค้ดไปแปะบนเว็บที่รองรับแฟลช มันจะดึงภาพ กับตัวควบคุมโฟกัส ซูม จากเว็บไลโทร มาแสดงผลได้ แชร์บนเฟสบุ๊ค ได้ด้วย ที่ต้องรอกันต่อไปคือซอฟท์แวร์จัดการภาพ ที่จะทำอะไรอย่างที่นักถ่ายภาพอยากทำได้ ไม่ต้องถึงขนาดรีทัช เอาแค่ปรับแสงสี หมุนได้ ครอปได้ ก็หรูแล้ว ถ้าดูภาพเต็มๆ ขนาดได้ก็ดีมาก ถึงมันจะเล็กกว่าจอก็เหอะ ที่สำคัญ มนุษย์ส่วนใหญ่ในโลก ใช้วินโดวส์ครับ ไม่ใช่แมค น้ามาจากดาวดวงไหนเนี่ย... ภาพนี้ลองเอามาลองเล่นในโฟโต้ช็อปหน่อยนึง ไม่รอดครับ  ภาพมันแทบไม่เหลือ data อะไรให้เล่นเลย ไฟล์ภาพถูกปรับแต่งอย่างหนักมาแล้วจากในกล้อง และเหตุผลที่ LFP ในคอมพ์ดูได้ไม่เต็มขนาด 1,080 พิกเซล เพราะนั่นคือขนาดใหญ่ที่สุดก่อนเบ่งครับ ตอนออกมาเป็น jpg มันเบ่งให้พองขึ้นหน่อยนึง แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 55 21:36:06 จากคุณ : อะธีลาส เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 21:18:50

ความคิดเห็นที่ 11 โดยสรุป อย่าเพิ่งซื้อครับ รอก่อน เทคโนโลยีเพิ่งตั้งไข่ หัดเดิน อย่างเร็วๆ ก็อีก 5 ปีโน่นแหละ กว่าจะอยู่ในขั้นใช้การได้ กลายเป็นกล้องถ่ายภาพจริงๆ ไม่ใช่อุปกรณ์สาธิตคอนเซ็ปต์เทคโนโลยีอย่างตอนนี้ ฮาร์ดแวร์ยังไม่ลงตัว ซอฟท์แวร์อยู่ในขั้นทดลอง   เรายังไม่รู้แน่ว่าเทคโนโลยีนี้จะทำอะไรได้มาก น้อยกว่าที่เรารู้บ้าง ตอนนี้ยังไม่มีซอฟท์แวร์ที่จะดึงประสิทธิภาพของไลท์ฟิลด์ออกมาได้เต็มที่ และไม่รู้ว่าในการใช้งานภาคสนามจริงๆ จะเป็นอย่างไร และกล้องที่มีตอนนี้มันก็ยังให้ภาพได้ต่ำกว่าความต้องการของนักถ่ายภาพไปเยอะ ห่วย.. ว่ากันง่ายๆ หากมีเงินถุงเงินถัง ใครจะซื้อมาทดลองเทคโนโลยีก็ตามใจเถอะ แต่ผมเห็นจะขอผ่าน -------------------------------------------------------- ประกาศลิขสิทธิ์ ทั้งภาพ และเนื้อหา ของผมในกระทู้นี้ และกระทู้ที่แล้ว อนุญาตให้ใช้ได้ เพื่อการค้า เพื่อกิจส่วนตัว เพื่อการศึกษา หรือเพื่อสาธารณประโยชน์ อนุญาตให้ดัดแปลง อ้างอิง สำเนา จำหน่าย จ่าย แจก ส่วนใดส่วนหนึ่ง หรือทั้งหมดได้ โดยอ้างอิงที่มาจากกระทู้นี้ (ตามสัญญาอนุญาตใช้งาน Creative Commons: Attribution) จากคุณ : อะธีลาส เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 21:20:41

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านจบ  ครบถ้วน  และโหวตแล้วครับ นึกถึงวันที่ เทคโนโลยีนี้ ไปวางไว้ที่เซ็นเซอร์โตๆ คุณภาพไฟล์ดีๆ ...... จากคุณ : ไก่แก้ว สาริกา เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 21:33:10

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณมาก ๆ ครับน้านิก  กระจ่างเสียทีกับข้อสงสัยว่าเจ้าไล่โท มันทำอย่างที่โฆษณาได้อย่างไร  ก็หวังว่า เทคโนโลยีมันจะพัฒนาไปโดยบริษัทไม่ล้มหายจากไปเสียก่อน จากคุณ : raksapondet เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 21:48:00

ความคิดเห็นที่ 14 ป.ล. ขนาดจริงๆ ของภาพ คือขนาดเท่าที่เห็นใน living picture น่ะครับ ไปดูในเฟสบุ๊คผมก็ได้ jpg 1,080 pixels นี่ เบ่งพื้นที่ขึ้นมาห้าเท่าได้ ภาพมันเลยเละเทะมาก แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 55 21:52:54 จากคุณ : อะธีลาส เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 21:51:20

ความคิดเห็นที่ 15 นั่นไง..เดาเอาไว้แล้ว่าไฟล์ต้องใหญ่....ส่วนภาพนี้..เออ..คือว่า....มัน....แบบ..ว่า...ไม่ธรรมดานะครับ...จัดได้ว่า..แย่เลยทีเดียว.. จากคุณ : Night Claw เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 23:01:26

ความคิดเห็นที่ 16 ต้องเอาไปรวมกับ instagram น่าจะสนุกขึ้น เพราะรายนี้เค้าไม่เน้นชัดอยู่แล้ว จากคุณ : LuisFigo เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 23:37:18

ความคิดเห็นที่ 17 ภาพขยายใหญ่แบบนี้ คุณภาพยังใช้ไม่ได้เลยนะครับ จากคุณ : toytrip เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 55 23:39:31

ความคิดเห็นที่ 18 ได้รู้สะทีว่ามันเป็นยังไง แต่ก็ยัง งง ๆ ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวก็ดีเอง จากคุณ : venfaa เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 55 00:00:23

ความคิดเห็นที่ 19 คุณภาพจรรลัยมากครับ เอาเทคโนโลยีเดิมถ่ายเป็น Video ที่ ทุกระยะโฟกัสยังดูใกล้เคียงกว่า.... แต่อนาคตจะเป็นยังไง จะรอดูครับ.... จากคุณ : (oidutS skcarT eriT) (Tire Tracks Studio) เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 55 00:25:27

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณสำหรับรีวิวครับ ต้องรออนาคตถึงจะดีกว่านี้ แต่เทคโนโลยีนี้น่าสนจริงๆครับ จากคุณ : ballny เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 55 02:20:09

ความคิดเห็นที่ 21 ตามมาจากกระทู้ที่แล้วค่า ตอนนี้เลยถึงบาง อ้อ ทำไมภาพในเว็ป Lytro ถึงเล็กๆ จากคุณ : JinMingTian เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 55 09:01:57

ความคิดเห็นที่ 22 w810i ผมถ่ายยังได้ภาพดีกว่านี้ครับเรื่องจริง จากคุณ : wan_p เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 55 09:05:42

ความคิดเห็นที่ 23 ไหนหวารูปตัวกล้อง ไม่เคยเห็นสักที จากคุณ : buta_king เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 55 10:31:36

ความคิดเห็นที่ 24 รีวีว เยี่ยมเลยครับ แต่ก็แอบผิดหวังกับกล้อง เยอะเหมือนกัน จากคุณ : Panda-baker เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 55 13:05:36

ความคิดเห็นที่ 25 กล้องถ่ายรูป คุณสมบัติก็ต้องได้รูปที่ดี จบมะ ? จากคุณ : โดนยึดอมยิ้ม เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 55 16:16:47 A:49.49.30.55 X: TicketID:302717

ความคิดเห็นที่ 26 เป็นเทคโนโลยีสำหรับอนาคตจริงๆ รู้สึกเหมือนยุคเปลี่ยนผ่านจากกล้องฟิล์มมาดิจิตอล ช่วงแรกนี่ผมทำใจไม่ได้ซื้อใช้ไม่ลงเลยกับดิจิตอล ถ้าบริษัทไม่ล้มหายไปเสียก่อน อนาคตวงการถ่ายภาพคงเดินไปในเส้นทางนี้... น่าติดตามจริงๆ จากคุณ : วอริเออร์ เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 55 16:24:01

ความคิดเห็นที่ 27 เทคโนโลยีแห่งอนาคต คุณภาพแห่งอดีต ... จะรอดไหมเนี้ย จากคุณ : SuperBlackbird เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 55 18:24:41

ความคิดเห็นที่ 28 จะ refocus ทำไมในเมื่อเราถ่ายรูปอะไรก็ focus ที่จุดนั้นไปแล้ว จะเอามา refocus ไปยังจุดที่ไม่ต้องการก็ใช่ที่อะนะ ผมเห็นประโยชน์ตอนถ่ายรูปเด็หรือหมาที่มันอยู่ไม่นิ่งน่ะแหละ จับให้ทันยากมาก บางทีกล้องนี้ถ้าพัฒนาให้มีเซนเซอร์ใหญ่ ถ่ายรัวได้เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหละ น่าจะได้ตังค์จากผม จากคุณ : christiegordo เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 00:30:59

ความคิดเห็นที่ 29 มาลงชื่ออ่านค่า ตัวหนังสือเยอะจริง ยังอ่านไม่หมด แต่หลายๆอย่างก็เป็นอย่างที่คิดไว้ตั้งแต่ตอนเห็นรูปร่าง ก็คือว่า แล้วมันจะจับถ่ายยังไง น่าจะเมื่อย จากคุณ : booklovers เขียนเมื่อ : 2 ก.ค. 55 11:12:52