 |
หัวข้อนี้ มาถึงครั้งที่ 38 แล้ว
อีกนิดเดียวก็ใกล้หลักสี่ 
สามสิบกว่ากระทู้ที่ผ่านมา ในเวลาเกือบครึ่งปี
เพื่อนๆสมาชิกหลายคน แสดงให้เราเห็นว่า
กล้องธรรมดาๆ โปรเซสง่ายๆ ไม่ต้องลำบากมากมายนัก
สามารถให้ภาพที่ไม่ธรรมดา
มีคุณค่าให้เก็บแนวความคิดและมุมมอง
กล้องอะไรก็ตาม สามารถสร้างความสุขให้เราได้ทุกเมื่อ
เมื่อเรามองผ่านเลยภาพ พ้นไปถึงยังเหตุการณ์ เสี้ยววินาทีที่กดชัตเตอร์ได้
ภาพฟองอากาศบนต้นหอมที่เสียบไว้กินกับหมูหัน
มองแล้ว ก็มองผ่านไปเลย
แต่ถ้ามอง ในสายตาของคนกินมังสวิรัติ ที่ได้แต่มอง มอง มอง .. อาหารที่ผ่านมา .. แล้วก็ผ่านไปอย่างหิวโหย คอยว่าเมื่อไหร่จะเอาผัดผักสี่สหายมาลงซะทีวะ!!
ฟองอากาศน้อยๆ กับกล้องคอมแพ็คตัวน้อย มันก็สร้างความสุขได้เหมือนกันน่า
และเมื่อคนร่วมโต๊ะ เอียงคอสงสัย (ว่าผมทำอะไรกับกล้องและไอ้ต้นหอมนั่น ซึ่งทุกคนพากันรังเกียจ) ก่อนเห็นรูปหลังกล้อง ก็พากันหัวเราะครืน และมีหัวข้อให้สนทนาปราศัยกันอย่างสนุกสนาน จน "แทบ" ลืมเจ้าลูกหมูตัวน้อยที่สละชีพเพื่อปากท้อง ..
กล้อง : คอมแพ็ค olympus XZ-1
สถานที่ : โรงแรม Intercon
เทคนิค : มาโคร 0 ซม นั่นแหละ เอาแตะแนบกับแก้วน้ำเข้าไปให้แนบสนิท เพื่อกันแสงสะท้อน นิ้วชี้ค่อยๆ "บีบ" ชัตเตอร์เข้าหาหัวแม่มือที่รองอยู่ฐานกล้อง
มุมกล้องด้านหนึ่ง แตะพื้นโต๊ะ เพื่อลดการสั่น, ใช้ f/4 เพื่อให้ DOF มากพอ, ISO อยากดันสูงกว่า 200 แต่แค่นี้ก็ย่ำแย่แล้ว  , ตั้งโหมดยิงรัว .. และหวังว่า ภาพหนึ่งภาพใด มันจะออกมาดูดี 
โปรเซส : ACDSee, crop จากแนวตั้ง เอามาเฉพาะแนวนอน, ย่อ, ใส่ sharpen + contrast นิดนึงเพื่อชดเชยที่หายไปจากการย่อ
| จากคุณ |
:
แมวเหมียวพุงป่อง   
|
| เขียนเมื่อ |
:
15 ก.ค. 55 09:42:13
|
|
|
|
|
["|o ] ---ภาพธรรมดาๆ จบหลังกล้อง ครั้งที่ 38 --- ["|o ]
