ความคิดเห็นที่ 1 ผมชอบไปนั่งฟังเพลงนี้ ริมคลองอัมพวา  มองดูสายน้ำ ผู้คนสัญจรไปมาบนเรือ จากคุณ : อั้งเสาะ เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 17:38:59

ความคิดเห็นที่ 2 เรือนไม้ริมแม่น้ำแม่กลองช่วงถัดจากวัดท้องคุ้งบางส่วนก็โดนไปแล้วค่ะ อีกไม่นานก็จะมีรีสอร์ทสมัยใหม่ขึ้นมาแทน วิถึชีวิตที่เคยเป็นกำลังจะเปลี่ยนไป ตอนดึกคงไม่เห็นใครพายเรือมาตกกุ้ง แล้วต่อไปก็คงมีแต่เจ็ทสกีแทนเรือพาย ..... จากคุณ : nc (Azarine&Pepo) เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 17:50:48

ความคิดเห็นที่ 3 ทุกอย่างเปลี่ยนไปตามกาลเวลาครับ แถวบ้านผมต่างจังหัวด เมื่อก่อนเป็นทุ่งนาตอนเย็นๆเห็นพระอาทิตย์ตก ตอนนี้บ้านจัดสรร  เราอาจเสียใจแต่มันก็ต้องมีคนดีใจเหมือนกันแหละครับ เงินตัวเดียว จากคุณ : ทำในสิ่งที่อยาก เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 17:51:21

ความคิดเห็นที่ 4 มิตรภาพริมคลอง จากคุณ : อั้งเสาะ เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 17:53:27

ความคิดเห็นที่ 5 สิ่งที่กำลังเปลี่ยนไป   ทัศนีภาพอุจาด     แหล่งที่มารูป http://www.oknation.net/blog/print.php?id=821321 จากคุณ : อั้งเสาะ เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 17:56:44

ความคิดเห็นที่ 6 มาร่วมไว้อาลัยกับอัมพวา ด้วยครับน้าอั้งฯ จากคุณ : Supermop เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 18:08:00

ความคิดเห็นที่ 7 พวกนายทุน มันโง่เองครับ เพราะสเน่ห์ของอัมพวา มันคือวิถีชีวิตของผู้คน ถ้าพวกมันเห็นแก่กับ "เงิน" เอาแต่สร้างรีสอร์ท สร้างโรงแรม รื้อมันให้หมด คนก็ไม่มา อัมพวา ก็จบ เพราะไม่มีใครอยากมาเที่ยวอีกต่อไป เค้าต้องการมาดูวิถีชีวิต ไม่ได้ต้องการมาดูโรงแรมของแก สงสารก็แต่คนอัมพวา เท่านั้น จากคุณ : The Hidden Dimension เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 18:08:05

ความคิดเห็นที่ 8 คนรักธรรมชาติ รีบรวมตัวกัน ออกเงินคนละนิดละหน่อย มาซื้อที่ดินคืน จากคุณ : คุณหนูจอมเจ้าชู้ เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 18:12:36

ความคิดเห็นที่ 9 เพราะเงินใช่มั๊ย???ที่ทำให้คนเราต้องเสียหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่อาจจะเรียกกลับคืนมาได้... ต่อไปจะเหลือวิถีชีวิตอะไรไว้ให้ลูกหลานได้สัมผัส???? หรือมันไม่จำเป็น??? T_T ผมไม่รู้ว่าทำไม?ต้องทำลายสิ่งสวยงามเหล่านี้... ผมไม่เข้าใจว่าทำไม?หรือมีเหตุผล"ดีๆ"อะไรต้องไปสร้างสิ่งปลูกสร้างสมัยใหม่บริเวณนั้น... เศร้านะ...ได้ยินชื่อมานาน ยังไม่เคยสัมผัสเลยสักครั้ง...ต้องลาจากกันแล้ว........ แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 18:30:25 จากคุณ : Skycool เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 18:23:34

ความคิดเห็นที่ 10 น่าเศร้า แต่มันเป็นธรรมดาโลกเนอะ จากคุณ : jubjeang2 เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 18:23:36

ความคิดเห็นที่ 11 ก็คงต้องดูละค่ะว่าก่อนอัมพวาจะดัง อัมพวามันเป็นแบบนี้มาแต่แรกไหม หรือจริงๆ แล้วแค่สิ่งลวงที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อตอบสนองคำว่า วิถีแบบไทยๆ ให้คนเมืองที่ เบื่อเดินพารากอน ได้มาเสพ อยากบ้านในรูป คงต้องถามละค่ะว่าโรงแรมมาสร้างได้ไง แสดงว่ามีการซื้อขาย กัน ทำไมเจ้าของบ้านเจ้าของที่อยากจะขาย อาจเพราะเค้ารมองแล้วว่า เค้าขายเงินที่เค้าได้มา มันมีค่าต่อเขามากกว่ามันอาจทำให้เขาสามารถลงทุน ในอาชีพที่เค้าถนัดและอยากทำได้มากกว่าการอยุ่ในบ้านไม้โทรมๆสังกะสี ผุๆ รอโบกมือให้นักท่องเที่ยวที่ล่องลำคลองก็ได้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 18:39:23 จากคุณ : บลูดานูป เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 18:26:59

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่มีของเก่า ต่อไปก็ไม่มีคนเที่ยว ตอนนี้เค้ากำลังชอบกระแส อนุรัษณ์. เจ้าของ รร . น่าจะจับจุกชดผิดปะ จากคุณ : diguall เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 18:33:07

ความคิดเห็นที่ 13 "คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า" เรายืนอยู่คนละจุดกับชาวบ้านคงยากจะเข้าใจ ทุกอย่างต้องเปลี่ยนไปตามกลไกของสังคม จากคุณ : ผีอมยิ้ม (popsado) เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 18:34:38

ความคิดเห็นที่ 14 ได้อ่านความเห็น ปร้า บลูดานูป ก็สะอึก...คือ มันก็จริงอ่ะเนาะ...คนเราย่อมอยากมีชีวิตที่ดีกว่า ขายไปคงได้ประโยชน์มากกว่า แต่ก็ยอมรับยาก...เพราะมันน่าเสียดายเนอะ...T T จากคุณ : Skycool เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 18:35:21

ความคิดเห็นที่ 15 ผมไปมาสามรอบจากไม่บูมคนน้อยชิลล์ๆ ไปนอนพักกะพื้นบ้านป้าน้อย รอบหลัง ไม่ไหวคนเยอะเกิน เลยไม่คิดจะไปอีกแล้ว ไว้อาลัยตรงนี้เลยละกัน จากคุณ : meisboo เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 18:42:48

ความคิดเห็นที่ 16 ฟังแล้วน่าใจหาย.. จากคุณ : naryak เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 18:47:32

ความคิดเห็นที่ 17 คือผู้อยู่อาศัย คือผู้เช่าอยู่ครับ  ส่วนเจ้าของที่ดินผมไม่รู้ว่าใคร  ในเมื่อเงินมันมีค่ามากกว่าสิ่งใดใดในสมัยนี้  มีคนซื้อก็มีคนขายครับ   แต่ว่า ทำไมต้องปลูกสร้างตึกทันสมัย อะไรแบบนี้ลงไป ผมเห็นรีสอร์ทหลายที่เค้าก็พยายามอนุรักษ์ ปลูกอาคารเข้ากับพื้นที่เดิม   เทศบาลทำไมไม่ขีดวงอนุรักษ์ คือไม่ได้ห้ามรื้อถอนปลูกสร้างใหม่นะครับ  แต่หมายถึง การก่อสร้างจะต้องอนุรักษ์และเข้ากับสิ่งแวดล้อมเดิม อย่างพระนครชั้นใน หรือหลายๆที่ เค้ารื้อ เค้าก็สร้างเลียนแบบของเดิมไว้ ตึกหรูๆแบบนั้น คงไว้รับทัวร์จีน  ผมก็ไม่รู้ว่า ระหว่างนักลงทุน และนักท่องเที่ยวที่รักความสะดวกสบาย  ใครเป็นคนทำลายมากกว่ากัน จากคุณ : อั้งเสาะ เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 18:47:40

ความคิดเห็นที่ 18 ลาก่อนอัมพวา...... จากคุณ : E22QV เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 18:49:59

ความคิดเห็นที่ 19 อยากจะ ได้อย่าง ก็ต้อง เสียอย่าง  คงเหมือนที่อื่นๆครับ จากคุณ : nasay เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 18:52:06

ความคิดเห็นที่ 20 รู้สึกเสียดายจริงๆที่บรรยากาศ และวิถีชีวิตเดิมๆกำลังจะสูญหายไปอีกแห่งหนึ่ง ถึงแม้จะเข้าใจว่ามันเป็นไปตามกระแส แต่ก็ยังอดใจหายไม่ได้ จากคุณ : tinpai เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 18:58:59

ความคิดเห็นที่ 21 :( จากคุณ : ta/'o-o/' เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 19:08:42

ความคิดเห็นที่ 22 ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ยังทันไปถ่ายรูปหรือเปล่านะครับ  อัมพวาทุกวันนี้ ก็ไม่ใช่อัมพวาในอดีตอยู่แล้ว   เพียงแต่ยังพอเหลือรอยอดีตให้จำได้บ้าง  ต่อไปคงจะสิ้นมนต์ขลัง    แต่แม่กลองยังมีอดีตให้ระลึกอีกมาก   อัมพวาคงเป็นบทเรียนอีกบทนึง ที่พ่ายแพ้ต่อทุนนิยม จากคุณ : อั้งเสาะ เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 19:11:00

ความคิดเห็นที่ 23 RIP จากคุณ : Muyan เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 19:31:59

ความคิดเห็นที่ 24 พวกเราที่เป็นคนภายนอกรู้สึกเสียดาย ทำไมจึงเสียดาย พวกเราโหยหาวิถีชีวิตดั้งเดิม การดำเนินชีวิตแบบเดิมๆ อยู่ร่วมกับธรรมชาติ แต่มุมมองของคนข้างในนั้นล่ะครับ พวกเค้าอยู่กันอย่างไร พวกเค้าคงอยู่กันลำบาก รายได้ก็ไม่ได้มากมายนัก แค่พอมีพอกินไปวันๆ เลยต้องอยู่แบบนั้นในภาวะที่จำยอม มีสักกี่คนที่เหลือกินเหลือเก็บ เมื่อมีโอกาสที่จะเงินเข้ามาเป็นกอบเป็นกำ ใครบ้างล่ะจะไม่รีบคว้าเอาไว้ พวกเราได้แต่บ่นเสียดาย แต่พวกเราเคยลงมือทำหรือช่วยให้ชีวิตของพวกเค้าสุขสบายขึ้นบ้างหรือเปล่า ปล่อยให้ชีวิตมีวิถีที่เปลี่ยนไปตามกาลเวลาของตัวเองดีกว่า ยังดีนะ ที่ยังมีภาพถ่าย และภาพในความทรงจำ เหลือให้เรารำลึกถึงบ้าง ในยามแก่เฒ่า จากคุณ : ตาบอดสี เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 19:37:14

ความคิดเห็นที่ 25 คัดลอกมาจากลิงค์ด้านบนนะครับ ซึ่งคัดลอก มาจาก เฟสบุ๊ค คุณธีรภาพ โลหิตกุล อีกที จากกรณี “อัมพวารันทด” เกิดคำถาม... แล้วจะช่วย หรือลงมือทำอะไรได้บ้าง? *ผมคิดว่า คุณความดีของวิกฤต "อัมพวารันทด" และการโค่น “ปู่ลำพูต้นสุดท้ายที่บางลำพู” คือ “บทเรียน” ที่ทิ้งไว้เป็นมรดก ให้ลูกหลานเราจดจำ เพราะ... ปู่ลำพูกลายเป็นเศษขยะไปแล้ว และ... ขณะนี้ เรือนไม้ชายน้ำอัมพวาหลายหลังถูกรื้อไปแล้ว และ กำลังรื้อเรียบ ๑๑ ห้องในวันที่ ๓๐ สิงหา เรื่องดำเนินมาไกลจนยาก จะกลับไปที่จุดเริ่มต้น ....หนทางที่เหลืออยู่ คือแปรคราบน้ำตาให้ เป็น "บทเรียน" ไว้เป็นภูมิคุ้มกัน ไม่ให้เกิดอัมพวา ๒-๓-๔-๕ ต่อๆไป บทเรียนอะไร ๑.คุณค่าแห่งอัตลักษณ์ หรือสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรมท้องถิ่น ต้องได้รับการคุ้มครอง* ๒.การพัฒนาสู่ความทันสมัยต้องไม่ทิ้งรากเหง้าที่งดงามแต่เก่าก่อน ๓.กฏหมายผังเมืองที่คุ้มครองพื้นที่อนุรักษ์ทางวัฒนธรรมอย่างจริงจัง ๔.การลงโทษที่เอาจริงกับผู้ละเมิด ๕.รวยแล้วต้องมีสำนึกทางวัฒนธรรมด้วย ธีรภาพ โลหิตกุล แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 19:49:36 จากคุณ : อั้งเสาะ เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 19:49:18

ความคิดเห็นที่ 26 ถ้ารู้จัก"พอเพียง" ก็ไม่มีวันจนครับ.... จากคุณ : Muyan เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 19:49:35

ความคิดเห็นที่ 27 ถ้าผมจะนอนโรงแรม นอนรีสอร์ทหรูๆ คงไม่ไปอัมพวาอ่ะครับ.....มันไม่ใช่อ่ะ..... จากคุณ : navinto เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 19:54:25

ความคิดเห็นที่ 28 ทุกอย่างก็ต้องแปรเปลี่ยนไปตามยุคสมัย  จะให้ขี่ช้างขี่ม้าขี่ควาย แล้วบอกว่ามันดีคงไม่ได้ เราอาจไม่ได้ช่วยชีวิตของคนชุมชนให้สุขสบาย  แต่เราก็ทำลายวิถีชีวิตของพวกเค้าให้แปรเปลี่ยนไป โดยจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก้ตาม  แต่เหตุการณ์แบบนี้ ได้เกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า ผมเห็นหลายๆชุมชน พยายามเลียนแบบ อัมพวา  ยัดเยียดสิ่งแปลกปลอมลงไปในวิถีชีวิตของชุมชน  และพ่ายแพ้แก่ทุนนิยม ที่รุกเข้ามายึดพื้นที่อย่างรวดเร็วเมื่อมันเติบโต เรื่องนี้มีหลายมุมมอง และเป็นแบบศึกษาถึงความรุ่งเรืองและแปรเปลี่ยนของชุมชน   พรุ่งนี้ผมไปอัมพวาดีกว่า  ^ ^ จากคุณ : อั้งเสาะ เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 19:59:54

ความคิดเห็นที่ 29 ก่อนจะลาจาก...แบบไม่มีวันได้เจอ ขอคัดลอกบทความเกี่ยวกับประวัติความเป็นมาต่างๆที่ชาวอัมพวาสั่งสมมา หลายสิ่งหลายอย่างกำลังจะหายไปในเร็ววันนี้แล้ว...ไม่ได้มีเจตนาดราม่าใดๆทั้งสิ้นครับ แต่ยิ่งได้รู้ยิ่งเสียดาย...T_T มารู้จัก ตลาดน้ำอัมพวา และชุมชน อัมพวา แห่งลุ่มน้ำแม่กลอง ซึ่งที่แห่งนี้นับเป็นตัวเลือกต้นๆสำหรับคนที่อยากไปเที่ยวตลาดน้ำ ความโด่งดังของอัมพวาไม่ได้หยุดอยู่แค่ในเมืองไทย แต่ชาวต่างชาติส่วนใหญ่เริ่มที่จะรู้จักอัมพวาในฐานะของชุมชนที่มีการรักษารูปแบบการดำเนินชีวิตแบบโบราณของไทย เรียกว่าหากใครอยากที่จะสัมผัสประเทศไทยอย่างจริงๆ ไม่ใช่เที่ยวแค่ห้างในกรุงเทพหรือพัฒพงษ์หรือพัทยาแล้ว อัมพวาจะไม่ทำให้ผิดหวังอย่างแน่นอน อัมพวา ตำนานแม่กลอง..เวนิสตะวันออกแห่งสุดท้าย เมืองแม่กลองหรือจังหวัดสมุทรสงครามนั้น เป็นเมืองที่มีประชากรอยู่ไม่มากและเป็นจังหวัดที่เล็กที่สุดของไทย แต่สำหรับความน่าอยู่อาศัยแล้ว เมืองเล็กๆ แห่งนี้กลับติดอันดับต้นๆ ของประเทศ ความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรธรรมชาติ ทั้งสวนผลไม้อุดมสมบูรณ์ มีแม่น้ำลำคลองหลายสายและอยู่ติดชายทะเล สภาพพื้นที่มีการทำสวนเป็นขนัด และมีลำประโดงล้อม ซึ่งก็คือโครงข่ายลำน้ำขนาดเล็กที่ซอยย่อยเข้าไปทุกสวน แสดงความฉลาดของบรรพบุรุษสมัยก่อนในการสร้างบ้านแปงเมือง ที่ทำให้เมืองแม่กลองถูกขนานนามว่าเป็น “เวนิสตะวันออกแห่งสุดท้าย” มารู้จักกับ ชุมชนอัมพวา ตั้งอยู่บริเวณกึ่งกลางค่อนมาทางใต้ของ จ.สมุทรสงคราม มีแม่น้ำแม่กลองไหลผ่านทิศตะวันตกในแนวเหนือใต้ โดยคลองอัมพวาได้แยกจากแม่น้ำแม่กลองไหลผ่านกลางชุมชน นอกจากนี้ยังมีคลองที่แยกมาจากแม่น้ำแม่กลองและเชื่อมกับคลองอัมพวาอีกหลายสาย ทำให้มีความสะดวกสบายในการคมนาคมทางน้ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการสัญจรทางเรือ ตามตำนานเล่าว่า อัมพวาเป็นชุมชนเล็กๆ ตั้งอยู่ริมน้ำ มีประวัติศาสตร์ความเป็นมาสืบทอดกันมาช้านาน ในอดีต อัมพวาเคยเป็นศูนย์กลางการค้าขายทางน้ำที่คับคั่ง มีตลาดน้ำ เรือนแพ และบ้านเรือนปลูกขนานไปตามแนวคลอง ซึ่งมีการตั้งถิ่นฐานมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาสมัยนั้นเรียกกันว่า “บางช้าง” เป็นชุมชนริมน้ำที่ทำสวนไม้ผลและพืชผักจนมีชื่อเสียง ในสมัยสมเด็จพระเจ้าปราสาททอง แขวงบางช้างเริ่มปรากฏมีสวนผลไม้และพืชผักที่อุดมสมบูรณ์มีความเจริญทางด้านเกษตรกรรมและการค้าขายจนมีตลาดเรียกว่า “ตลาดบางช้าง” เป็นตลาดน้ำขนาดใหญ่ที่เป็นศูนย์กลางการแลกเปลี่ยนผลผลิตจากสวนแถบบางช้างและบริเวณใกล้เคียง แถบบางช้างเป็นที่รู้จักในนาม “สวนนอก” และเปรียบเทียบกับ “สวนใน” โดยมีคำเรียกที่ว่า “บางช้างสวนนอกบางกอกสวนใน” หมายถึงสวนบ้านนอก คือ สวนบางช้าง ส่วนสวนที่อยู่ในเมืองใกล้รั้ววังเจ้านาย คือ สวนใน ปัจจุบันวิถีชีวิตของชุมชนอัมพวาในอดีต ยังปรากฏให้เห็นและสัมผัสได้ในปัจจุบัน แม้กาลเวลาจะผ่านเลยไปแต่ภาพความทรงจำในอดีตยังคงหลงเหลือให้เห็น แม้จะลบเลือนไปบ้างตามกาลเวลาหากแต่ชุมชนแห่งนี้ก็ยังพยายามรักษาให้คงสภาพเหมือนเดิมให้ได้มากที่สุด… ภาพบ้านเรือนไม้ที่ขนานไปตามริมสองฝั่งคลอง ควบคู่ไปกับการค้าขาย และการใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย พร้อมๆ ไปกับการรักษาวัฒนธรรมรวมถึงศิลปะต่างๆ ในชุมชน ยังปรากฏให้เห็นเด่นชัด สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งดึงดูดให้นักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและต่างประเทศแวะเวียนมาเยือนอัมพวาอยู่เป็นนิจ ย้อนเวลาเรือนห้องแถวในอัมพวา ประตูบานเฟี้ยมไม้สักบานใหญ่ ที่ผ่านการลงน้ำยารักษาเนื้อไม้อวดผิวจนขึ้นเงา คือ เอกลักษณ์อย่างหนึ่งของสถาปัตยกรรมเรือนห้องแถวของชุมชนอัมพวา หากเราเดินลัดเลาะเลียบไปตามริมคลองอัมพวา เริ่มต้นจากตลาดน้ำอัมพวาขึ้นไปทางวัดจุฬามณี จะเห็นห้องแถวเก่าที่ได้รับการอนุรักษ์ให้คงสภาพเดิมเอาไว้ แล้วปรับปรุงใหม่จนสวยงามจำนวนหมดทั้งสิ้น 17 ห้องด้วยกัน โดยจุดแรกฝั่งซ้ายมือจะเป็นพื้นที่ของมูลนิธิชัยพัฒนา มีร้านกาแฟโบราณ “ชานชาลา” จำหน่ายเครื่องดื่มและอาหารพื้นบ้าน ที่ได้มีการหมุนเวียนอาหารที่มีรสชาติดีและเป็นฝีมือของชาวอัมพวามาจำหน่าย บรรยากาศของร้านตกแต่งให้ความรู้สึกคล้ายชานชาลา “สถานีรถไฟสายแม่กลอง” ซึ่งเป็นเส้นทางเดินรถเก่าแก่ที่ยังคงวิ่งผ่านตลาดแม่กลองจนถึงทุกวันนี้ ด้านหลังเป็นลานวัฒนธรรม “นาคะวะรังค์” เป็นลานอเนกประสงค์สำหรับการแสดงและกิจกรรมส่งเสริมวัฒนธรรมท้องถิ่น ซึ่งจะมีการจัดกิจกรรมหมุนเวียนปีละ 3 ครั้ง ในช่วงเดือนเมษายน สิงหาคม และธันวาคม เพื่อเล่าเรื่องราวความเป็นมา รูปแบบ วิถีชีวิต และวัฒนธรรมพื้นบ้านของชุมชนอัมพวา กิจกรรมต่างๆ มีตั้งแต่การเสวนาเชิงวิชาการเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ชุมชนวิถีชีวิต วัฒนธรรมชาวอัมพวาและชุมชนลุ่มแม่น้ำแม่กลอง การบรรเลงดนตรีไทย การฉายภาพยนตร์กลางคลอง และร้านค้าชุมชนจำหน่ายสินค้าท้องถิ่นของอัมพวา เป็นต้น โดยกิจกรรมเหล่านี้เป็นผลมาจากการพัฒนาชุมชนของ “โครงการอัมพวา ชัยพัฒนานุรักษ์” ที่สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี มีพระราชดำริให้สำนักงานมูลนิธิชัยพัฒนานำที่ดินที่คุณประยงค์ นาคะวะรังค์ ชาวอัมพวา ได้น้อมเกล้าฯ ถวายมาดำเนินการพัฒนาให้เกิดประโยชน์แก่ชุมชนอัมพวา ในห้องแถวถัดมา ยังมีห้องนิทรรศการชุมชน จัดแสดงวัฒนธรรมและวิถีชีวิตชุมชนแม่กลองและอัมพวา, พิพิธภัณฑ์บ้านของนักดนตรีชาวแม่กลองคนสำคัญอย่างครูเอื้อ สุนทรสนาน ที่มีประวัติและผลงานของสุนทราภรณ์สำหรับผู้ที่สนใจเก็บเป็นที่ระลึกอีกด้วย บางห้องนั้นเจ้าของใช้เป็นที่อยู่อาศัยทางด้านหลัง แต่ด้านหน้าก็เปิดค้าขายเล็กๆ น้อยๆ บ้างเป็นขนมไทยง่ายๆ (แต่หากินยาก) ที่ทำเอง บางครั้งก็เป็นผลไม้สดๆ จากสวนตามฤดูกาล บางบ้านก็เปิดเป็นโฮมสเตย์ให้นักท่องเที่ยวมาพัก หรือเปิดเป็นร้านขายของชำ ขายสินค้านานาชนิด ตั้งแต่น้ำมันก๊าด ถ่านหุงข่าว เตาอั้งโล่ ข้าวสารอาหารแห้ง ไปจนถึงขนมของเล่นโบราณยุคสมัยหลายสิบปีก่อน ซึ่งแทบไม่เห็นในท้องตลาดแล้ว แต่ที่นี่ยังมีขาย โรงคั่วกาแฟโบราณ อย่างร้านอึ้งเซ่งฮวดและร้านสมานการค้า ยังมีร้านขนมเปี๊ยะเฮงกี่ ร้านขายขนมเปี๊ยะและจันอับเจ้าเก่าแก่ ต่างเป็นร้านที่อยู่คู่กับอัมพวามาไม่ต่ำกว่า 70 ปีทั้งสิ้น แต่หากจะเอ่ยถึงร้านที่เปิดมานานและมีอายุเก่าแก่ที่สุดของอัมพวา ต้องยกให้ “ร้านสวรรค์โอสถ” ร้านขายยาแผนโบราณทั้งไทยและจีน ที่สืบทอดมากว่า 100 ปี วันวาน วันนี้ และวันพรุ่งนี้ของอัมพวา “ชุมชนอัมพวาเป็นชุมชนมาตั้งแต่ปลายกรุงศรีอยุธยาจนถึงต้นรัตนโกสินทร์ ซึ่งโครงสร้างชุมชนเดิมมันก็ไม่ใช่บ้านเรือน เราอยู่กันอย่างผูกแพลูกบวบ พอไม่เคลื่อนย้ายก็มีการสร้างอาคาร มีการลงหลักปักฐาน เพราะฉะนั้นเราจะเห็นกลุ่มอาคารในแต่ละยุค บางกลุ่มที่เป็นบานเฟี้ยมเรือนแถวก็อยู่เดิม บางอาคารก็อยู่ในช่วงรัชกาลที่ 6 ซึ่งสิ่งที่น่าสนใจนอกจากอาคารก็คือชีวิตภายใน อย่างร้านสวรรค์โอสถ เขาขายกันมาสามรุ่น บางบ้านก็เป็นคล้ายๆ เรือนแพเพียงแต่ยกเสา ไม่ได้ผูกแพลอยบนน้ำ แต่ปัจจุบันโครงข่ายอาคารสมัยใหม่ไปเกาะอยู่กับถนน ซึ่งถ้าหากเราไม่เก็บรักษา อีกหน่อยเราก็จะไม่เห็นชุมชนที่มีกิจกรรมอยู่กับน้ำกับคลอง และไม่เห็นความเป็นมาของชุมชน” ร้อยโท พัชโรดม อุนสุวรรณ นายกเทศมนตรีตำบลอัมพวา เล่าย้อนอดีตอัมพวาเมื่อหลายทศวรรษก่อน พร้อมชี้แจงถึงที่มาของการพัฒนาและอนุรักษ์ชุมชนอัมพวาในปัจจุบัน สืบเนื่องจากชุมชนอัมพวา เป็นชุมชนริมน้ำที่หลงเหลืออยู่แห่งหนึ่งในประเทศไทย ซึ่งสภาพตัวสถาปัตยกรรมริมน้ำส่วนใหญ่ยังคงอยู่ในสภาพที่ใกล้เคียงกับของเดิม เพียงแต่ชำรุดทรุดโทรม ต่อมาในปี 2546-2547 จึงดำเนินการซ่อมแซมอาคารไม้ที่มีคุณค่าทางสถาปัตยกรรมร่วมกับเจ้าของอาคารรวม 17 ราย ซึ่งเป็นพระราชดำริของสมเด็จพระเทพฯ ที่จะให้ชุมชนอัมพวาเก็บรักษาสถาปัตยกรรมเก่าแก่เหล่านี้ไว้ เริ่มตั้งแต่ปี พ.ศ.2545 ที่ชุมชนชาวคลองอัมพวาได้รับรางวัลอนุรักษ์ดีเด่นจากสมาคมสถาปนิกสยาม ต่อมาทางรัฐบาลเดนมาร์กได้ให้งบประมาณสนับสนุนผ่านทางสำนักนโยบายและแผนสิ่งแวดล้อม ในโครงการ “อนุรักษ์ศิลปกรรมสิ่งแวดล้อมทางวัฒนธรรม” ซึ่งในขณะนั้นทางกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ได้เลือกพื้นที่อนุรักษ์ 3 ชุมชนทั่วประเทศเข้าโครงการคือ คลองอัมพวา, คลองอ้อมนนท์ และเกาะรัตนโกสินทร์บางส่วน เพื่อเป็นโครงการสาธิตให้ชาวบ้านเก็บรักษาอาคารที่มีคุณค่าทางวัฒนธรรม “การเก็บรักษา ณ วันนั้น ก็ถูกถามจากชาวบ้านว่า ทำอย่างไรให้การเก็บรักษานั้นมันมีคุณค่าด้วย เพราะอย่าลืมว่าบ้านที่เป็นอาคารไม้มีค่าใช้จ่ายในการซ่อมบำรุงสูงมาก บางหลังซ่อมกันเกือบล้าน และถ้ามันไม่สามารถมีมูลค่าทางเศรษฐกิจ การเก็บรักษาคงทำได้ยาก” ทางเทศบาลอัมพวาจึงได้ริเริ่มจัดกิจกรรมส่งเสริมการท่องเที่ยวให้นักท่องเที่ยวเข้ามามากขึ้น จากอาคารว่างที่ไม่มีผู้อยู่อาศัย ก็ปรับปรุงให้เป็นร้านอาหาร หรือที่พักแบบโฮมสเตย์ ในการอนุรักษ์สถาปัตยกรรมพื้นถิ่นที่มีคุณค่าทางมรดกทางวัฒนธรรมของเทศบาลอัมพวานั้น นอกจากการสนับสนุนของสำนักงานนโยบายและแผนฯ ยังมีคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยที่เข้ามาศึกษาวิจัยการอนุรักษ์ และฟื้นฟูชุมชนอัมพวา ตั้งแต่ปีพ.ศ.2545 จนถึงปัจจุบันนี้ รศ.ดร.ศิริวรรณ ศิลาพัชรนันท์ ภาควิชาการวางแผนภาคและเมือง คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาฯ กล่าวว่าในการศึกษารายละเอียดสถาปัตยกรรมในพื้นที่ชุมชนอัมพวานั้น พบว่าอัมพวาจะมีสิ่งปลูกสร้างทั้งในรูปแบบเรือนไทย เรือนแพ เรือนพื้นถิ่นที่มีคุณค่า ในช่วงที่มาลงพื้นที่ระยะแรกนั้น อัมพวายังเงียบเหงา บ้านเรือนก็ทรุดโทรมเพราะเศรษฐกิจตกต่ำ ซึ่งในระยะแรกๆ ชาวบ้านก็ยังมีความกังวลอยู่ว่า หากเข้าร่วมโครงการแล้วจะถูกเวนคืนหรือยึดกรรมสิทธิ์อาคารไปหรือไม่ แต่หลังจากมีโครงการสาธิตเบื้องต้นไป เจ้าของบ้านหรืออาคารหลายๆ หลังก็เริ่มมีการปรับปรุงโดยใช้เงินตัวเอง ปรับเป็นร้านค้าหรือที่พักตามบ้านที่เข้าร่วมโครงการ “ชาวบ้านบางคนเขาไม่รู้ว่าจะซ่อมไปทำไม เก็บเงินไว้ให้ลูกหลานหรือไว้ใช้ตอนแก่ดีกว่า ทางเราก็เข้าไปส่งเสริมแรงจูงใจให้ซ่อมแล้วเปิดเป็นโฮมสเตย์ บางบ้านก็ซ่อมเล็กซ่อมน้อยใช้เงินสามสี่หมื่น พอสักระยะก็เริ่มได้เงินคืน บางบ้านก็ตัดใจมีเงินเท่านี้ แต่ถ้าไม่ซ่อมสมบัติของพ่อแม่ก็จะหมดไป ยอมเอาทองที่เก็บหอมรอมริบมาตลอดชีวิตไปขายมาซ่อมบ้านก็มี โชคดีที่ปีนั้นมีหนังเรื่องโหมโรงซึ่งทำให้อัมพวาดังเป็นที่รู้จัก โหมโรงเป็นแบคกราวน์ทุกอย่างของอัมพวาเลย ทั้งสวน ท้องร่อง ดนตรีไทย นักท่องเที่ยวจึงเริ่มรู้จักและเข้ามามากขึ้น ทุกวันนี้หลายบ้านก็ได้เงินคืนฟื้นทุนครบหมดแล้ว” ผลสำเร็จจากการโครงการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมศิลปกรรม พื้นที่ชุมชนริมคลองอัมพวา ทำให้ชุมชนได้รับรางวัล “UNESCO Asian-Pacific for Culture Heritage Conservation” ระดับ Honorable Mention จากองค์กร UNESCO ในปีค.ศ. 2008 ซึ่งมีการจัดพิธีมอบขึ้นในเดือนธันวาคมปีที่แล้ว โดยมีสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จฯ เป็นองค์ประธานในพิธี ยังนำมาซึ่งความปลาบปลื้มแก่ชาวอัมพวา นายกเทศมนตรีตำบลอัมพวา เปิดเผยว่า หลักเกณฑ์รางวัลที่ทางยูเนสโกจัดขึ้นนั้น กำหนดไว้ว่าอาคารที่เข้าประกวดจะต้องมีอายุไม่ต่ำกว่า 50 ปี และหลังจากที่ปรับปรุงซ่อมแซมแล้วจะต้องมีการใช้งานไม่น้อยกว่าหนึ่งปีภายหลังจากการซ่อมแซม “อาจจะพูดได้ว่าเราเป็นตัวแทนของวิถีชีวิตของคนไทยภาคกลางในอดีตที่มีโครงสร้างเหล่านี้อยู่ ผมเกิดที่นี่แต่ไม่ได้โตที่นี่ ก่อนที่จะออกจากเมืองนี้ กิจกรรมเศรษฐกิจของอัมพวาเคยรุ่งเรือง แต่มันมาล่มสลายเพราะโครงข่ายการคมนาคมทางบก คนเปลี่ยนจากเรือเป็นรถ บ้านที่เคยขายของ เรือที่ผ่านก็ไม่มีเรือผ่าน เขาก็ขายของไม่ได้ เราเป็นเทศบาลปี 2484 มีประชากรหนึ่งหมื่น ปัจจุบันเหลือห้าพัน นั่นหมายความว่าคนไม่สามารถดำรงชีวิตอยู่เหมือนเดิมได้อีก ย้ายถิ่นอพยพออกเพราะไม่สามารถค้าขายได้” สิ่งสำคัญที่นายกเทศมนตรีเมืองอัมพวาอยากเห็นก็คือ การฟื้นฟูเศรษฐกิจพื้นฐานในระดับชุมชน สร้างรายได้ให้ชาวอัมพวาเหล่านี้สามารถยืนอยู่บนฐานรากเหง้าของตัวเอง อยู่บนความเป็นตัวตนและเก็บรักษาอัตลักษณ์ของคนอัมพวาไว้ “ในอดีตที่นี่คึกคัก มีเรือแล่นตั้งแต่ปากคลองยันท้ายคลอง แต่กิจกรรมเหล่านั้นไม่ได้อยู่บนฐานของการท่องเที่ยว มันเป็นกิจกรรมที่ใช้อยู่ในชีวิตจริงๆ แล้วพอมีถนนสิ่งเหล่านี้มันหายไปหมดเลย เหลือแต่ห้องแถวร้าง ก่อนหน้าที่จะมีการปรับปรุง ห้องแถวห้องหนึ่งค่าเช่า 800 บาท แล้วถามว่าเจ้าของอาคารจะมีเงินซ่อมอาคารไหม เมื่อก่อนมาเดินในเมืองก่อนหน้าปี 47 วันเสาร์อาทิตย์จะไม่เจอคนเลย เมืองเงียบปิดร้าง และไม่ใช่แค่อัมพวาแต่เป็นอีกหลายเมืองโดยเฉพาะในที่ราบลุ่มภาคกลาง ซึ่งเคยเป็นศูนย์กลางคมนาคมทางน้ำเป็นหลัก แล้ววันหนึ่งมันล่มสลายไป ถ้าเราเก็บไว้ได้ เราจะรู้ว่ารากเหง้าของเมืองอยู่ตรงไหน” ชื่อของอัมพวา ถูกขนานนามคู่กับเมืองแม่กลองมาช้านาน ในฐานะอำเภอหนึ่งที่มีชื่อเสียงทางด้านการท่องเที่ยวชมตลาดน้ำและหิ่งห้อย แต่ ณ วันนี้อีกสิ่งหนึ่งที่โดดเด่นของอัมพวาก็คือ การอนุรักษ์สถาปัตยกรรมเก่าแก่ของชุมชนริมน้ำแห่งนี้ที่ได้รับรางวัลและการยอมรับในระดับโลก เครดิตทั้งหมด http://www.wannapong.com/amphawa-floating-market/ แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 20:26:16 แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 20:23:04 จากคุณ : Skycool เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 20:21:23

ความคิดเห็นที่ 30 น่าเสียดาย จากคุณ : raksapondet เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 20:53:24

ความคิดเห็นที่ 31 น่าเสียดายมาก ๆ เพราะผมยังไม่เคยได้มีโอกาสไปเที่ยวเลย ... ฮือ ๆ จากคุณ : ผัดไทยกุ้งสด เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 20:54:56

ความคิดเห็นที่ 32 เคยไปมาครั้งนึง ....... แล้วก็ไม่ได้มีความอยากจะกลับไปอีก อะไรก็ไม่รู้ ผู้คนเบียดเสียดกันเดินมากมาย เบียดแทบจะตกคลอง   ของขายก็พวกอะไรเดิมๆที่เห็นตามตลาดยุคใหม่ที่พยายามเลียนแบบของเก่า เช่นพวกเพลินวาน ตลาดน้ำอโยธยา ฯ   ................ . .  .   . ถ้าจะโหยหาวิถีชีวิตเก่าๆ  กลับบ้านนอกเราดีกว่า ก็ไม่รู้เหมือกันว่าใครคือผู้ทำลายวิถีชีวิตเดิมๆแบบคห.ข้างบนๆว่าไว้   ชาวบ้านเอง ที่ไม่รู้จักอนุรักษ์ สักแต่ว่าขายๆที่ดินได้เงิน นายทุน ที่เห็นแต่ผลประโยนช์จนมองข้ามคุณค่าของเดิม นักท่องเที่ยวที่แห่มาเสพวิถีชุมชนเก่า และหาแต่ความสะดวกสบายจนเข้าทางนายทุน ....แต่มันก็ทั้งหมดนั่นรวมๆกันหน่ะแหละ  มันมีเหตุก็ย่อมมีผล บางสิ่งบางอย่างเราก็ต้องยอมรับว่ามันต้องเปลี่ยนไปตามกาลเวลา ไม่งั้นป่านนี้ในกรุงเทพเอง คงมีคลองหลายสายและพายเรือสัญจรกันอยู่เหมือนสมัยก่อนดั้งเดิมแล้วหละ จากคุณ : ผู้หญิงโหดร้าย เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 21:33:32

ความคิดเห็นที่ 33 ตั้งแต่นี้ต่อไปไม่ไปแล้ว     จบสิ้นแล้วอัมพวา ลาแล้วขวัญ แต่นั้นก่อนเคยชวนใครไปด้วยก้น   เพราะเห็นนั้นสิ่งเก่าเล่าเป็นมา มาบัดนี้แปลกปลอมเข้าล้อมกรอบ    ที่รายรอบรุกล้ำย้ำเข้าหา สิ่งเก่าๆ คงเหลือเพียงเคยเห็นมา   ลาแล้วลาอัมพวาลาก่อนเอย... จากคุณ : ViT (วิต) เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 21:43:21

ความคิดเห็นที่ 34 ...ตั้งแต่มีกล้องยังไม่เคยไปเลย อะไรนี่จะรื้อแล้ว..?ต้องหาโอกาสไปแล้วหละ. ....กรณีแบบนี้เหมือนกะชาวนามั้ย....ชาวนาทำนามาตั้งหลายชั่วคน ไม่มีโอกาสเห็นเงินล้าน นายทุนมาเสนอซื้อที่นาจะนำไปพัฒนา ชาวนาจึงมีโอกาสจับเงินล้าน แล้วชีวิตก้อจะมีความสุขสบายขึ้น.....เอวัง. แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 22:00:23 จากคุณ : dih (dih2552) เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 21:56:23

ความคิดเห็นที่ 35 เปลี่ยนไปตามกระแสสังคมของโลกสมัยปัจจุบัน ความเปลี่ยนแปลง เกิดขึ้นตลอดเวลากับทุกสรรพสิ่ง แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 21:59:41 แก้ไขเมื่อ 29 ส.ค. 55 21:58:42 จากคุณ : มะแหง่วน้อยลอยลม (Dbass) เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 21:57:37

ความคิดเห็นที่ 36 อยากฟังเพลงที่ว่า "โอ้. อัมพวานี่หน่างามจริง...."ของครูเอี้อ!! จากคุณ : สะบก เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 22:11:02

ความคิดเห็นที่ 37 จัดไปน้า สะบก จากคุณ : Skycool เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 22:23:39

ความคิดเห็นที่ 38 เคยไปนอนค้างโฮมสเตย์ริมคลอง(โซนตลาด) สมัยที่เริ่มดังใหม่ๆ หลงเสน่ห์อัมพวาอย่างจัง ชีวิตริมคลองเรียบง่าย ตลาดคึกคักช่วงบ่ายสาม พอสามทุ่มทุกอย่างกลับสู่ความสงบ สี่ทุ่มกว่าๆ มานั่งเล่นริมคลอง ยังเจอชาวบ้านนุ่งกระโจมอกลงมาอาบน้ำในคลองหน้าบ้าน ฉากหลังยังเป็นร้านขายของชำ ขวดซีอิ้ว น้ำปลาน้ำมัน วางเรียงบนชั้นอย่างง่ายๆ ....... ครั้งหลังๆ ร้านรวงเริ่มเปลี่ยนหน้าเจ้าของ ร้านชำเปลี่ยนเป็นร้านกาแฟบ้าง ร้านขนมบ้าง ร้านเสื้อที่ระลึก ฯลฯ ที่รู้สึกได้ลึกๆ ว่าอัมพวาเปลี่ยนไปแล้ว ยิ่งเป็นแบบนี้ เสน่ห์อัมพวาในอดีต คงถูกแสงสีกลบกลืนไปเรื่อยๆ คงเหลือแค่ เสน่ห์ที่ชัดเจน ในความทรงจำ (ถ้าเผลอดราม่าไป ขออภัยนะคะ) จากคุณ : pigabee (Pigabee) เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 22:51:27

ความคิดเห็นที่ 39 อำนาจที่อยู่ในมือคนที่ไร้สำนึกนั้นน่ากลัวที่สุดครับ บ้านไม้เก่าๆ คือเสน่ห์ของอัมพวา เล่าเรื่องวิถีชีวิตของผู้คนได้โดยไม่ต้องเปิดตำรา ผมเคยนั่งเรือล่องแม่น้ำกกที่เชียงราย เห็นบ้านเก่าๆ ตลอดทางแล้วสุขใจมาก แต่มีบางช่วงเป็นรีสอร์ทหรู ดูแล้วมันเกะกะลูกตา (เกือบสิบปีมาแล้ว) ตอนนี้คงแย่กว่าเดิม จากคุณ : crystal เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 22:54:33

ความคิดเห็นที่ 40 บางคนที พ.ศ. 2545 ป.ล. ขออภัยที่ตอนแรกเขียนว่าอัมพวาครับ เพิ่มเติมที่ #51 แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 55 09:27:13 จากคุณ : crystal เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 23:02:58

ความคิดเห็นที่ 41 คุณจำเวนิชตะวันออกได้หรือไม่? คนเมืองเจริญได้แต่เพียงผู้เดียว คนอัมพวาไม่มีสิทธิ์ที่จะให้ชีวิตมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นบ้างเหรอครับ? จากคุณ : ALIVE THE PROJECT เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 23:29:53

ความคิดเห็นที่ 42 มองอีกแง่ ถ้านักท่องเที่ยวไม่เข้ามา ชาวบ้านก็คงไม่ต้องดิ้นรน หา"จุดขาย" ไปขายนักท่องเที่ยว และนายทุน ก็คงไม่ต้องดิ้นรน เอาเงินเป็นล้านๆ เทลงไปสร้างอุจาดทัศน์ นายทุน เขาไม่โง่ ถ้าโง่ คงไม่มีเงินเป็นสิบๆร้อยๆล้าน ถ้าโง่ คงไม่เอาเงินสิบๆร้อยๆล้าน มาถมที่ดินริมน้ำเล่น เขาฉลาด มองการณ์ได้ไกล ไม่ใช่อารมณ์ เขาเห็นว่า ซื้อที่ตรงนี้ ทำรีสอร์ทแล้ว มันขายนักท่องเที่ยวได้ ได้ต้นทุนคืนมา ได้กำไรคืนมา เพราะนักท่องเที่ยว จะเอาเงินมาจ่ายให้เขา .. .. อิทิปปัจจยาตา .. จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 23:33:33

ความคิดเห็นที่ 43 บ้านไม้เก่าๆ เรือนไม้ผุๆ คือเสน่ห์อัมพวา สำหรับ นักท่องเที่ยวชาวกรุง ที่จะได้แห่กันลง "ทึ้ง" อาหาร น้ำดื่ม ภาพถ่าย และทิ้งนรก ไว้ให้คนอัมพวา และชุมชนต่างๆ จากคุณ : แมวเหมียวพุงป่อง เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 55 23:35:30

ความคิดเห็นที่ 44 งั้นต่อไปในอนาคต...คงไม่มีสิ่งเหล่านี้ทั้งหลายทั้งปวง ในทุกพื้นที่... ให้ได้สัมผัสอีกต่อไป เหลือไว้ได้คงเพียงความทรงจำ... สิ่งต่างๆทั้งหลายที่เป็นเอกลักษณ์ วิถีไทยพื้นบ้าน ก็ปล่อยให้กาลเวลากลืนกินไป แทนที่ด้วยความเจริญรุ่งเรือง...ที่ทุกคนถวิลหา เข้าใจครับเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ ผมเองก็เป็น ^__^ และก็เป็นธรรมดาอีกเช่นกัน ที่สิ่งที่มีอยู่ตรงหน้า เรามักไม่เห็นค่า ถวิลหาแต่สิ่งที่ดีกว่า... เมื่อสูญเสียมันไปแล้วก็อยากเรียกร้องกลับมา ไอ้สิ่งที่เคยมองว่าไร้ค่านั่นหล่ะ มีคุณค่าขึ้นมา...ก็ตอนเสียมันไป ^__^ โดยวิสัยคนไทยพื้นที่ ยิ่งผู้เฒ่า ผู้แก่ รักถิ่นฐานบ้านเกิด ยิ่งกว่าชีวิต ผมก็ไม่เคยไปสัมผัสนะ แต่อยากรู้ว่าพวกเค้าเหล่านั้น อยากทิ้งถิ่นฐานไปจริงหรือ? มองอีกมุม อะ...ความเจริญเข้า งานมี รายได้เกิด วิถีชีวิตเปลี่ยนไป มันก็ดีอ่ะนะ...นานาจิตตัง แล้วแต่มุมมอง ผมก็ไม่ได้มีส่วน ได้-เสีย อะไรหรอก... แค่คิดในมุมของผมให้ได้อ่านแค่นั่นเน้อ ^__^ ไม่ได้ซีเรียสอะไร.... สุดท้ายนี้ จะมีหิ่งห้อยให้ผมได้ดูมั๊ย???ที่อัมพวา จากคุณ : Skycool เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 00:24:07

ความคิดเห็นที่ 45 ถ้าเราเที่ยวแบบฉาบฉวย  เราก็รู้จักสถานที่นั้นแบบฉาบฉวย  เดี่ยวนี้อะไรก็แดกด่วนไปซะหมด รีบเที่ยวรีบกลับ  ชีวิตชั้น มันช่างกิ๊บเก๋ซะเหลือเกิน   55+ เรื่องหิ้งห้อย อัมพวา ก็มีปัญหาระหว่างคนท่องเที่ยว กับ คนพื้นที่พอสมควรนะครับ เพราะไปรบกวนเค้าค่อนข้างมาก  เคยอ่านเจอว่า ถึงกับต้นไม้ทิ้งก็มี ยังมีอีกหลายชุมชนที่พยายามทำเลียนแบบอัมพวา   และมีมีอีกหลายชุมชนที่เค้าเข้าใจและไม่ต้องการวีถีชีวิตที่เปลี่ยนไป     เรื่องทั้งหมดนี้ ต้องเป็น สำนึกของทุกๆคน ไม่ใช่ทำหรือคิดแค่ส่วนนึงส่วนเดียว ว่าความเจริญและวิถีชีวิตของชุมชน จะร่วมกันไปได้ยังไง จากคุณ : อั้งเสาะ เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 00:51:27

ความคิดเห็นที่ 46 อิอิอิ ... ภาพนี้ไม่เกี่ยวกับอัมพวานะครับ เป็นภาพเมืองลี่เจียงของจีน ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นเมืองมรดกโลกด้วย เมื่อปี 2006 ผมได้มีโอกาสไปเยือน ผมไปกลางคืนมารอบหนึ่ง แล้วรุ่งขึ้นก็ไปเดินอีกครึ่งวันเพราะต้องมนต์ขลังที่ดึงดูดให้ไป ภาพนี้เป็นภาพที่เดินเข้าไปลึกๆหน่อย ตรอกก็จะเล็กลง และเมื่อเดินออกมาอีกปีกหนึ่งเป็นที่กว้างๆ ก็จะเห็นการก่อสร้างเพิ่มเติม โดยพื้นที่ที่เห็นนั้นเป็นการปรับปรุงใหม่ หรือสร้างขึ้นใหม่นั่นเอง แต่เป็นการสร้างทรงเดิม กลมกลืนกับของเดิม เสียดายไม่ได้ถ่ายภาพมา เพราะตอนนั้นไปทัวร์ยาวๆ ไปหลายแห่ง กลัวการ์ดจะเต็ม (น่าจะมีขนาด 1-2 GB) จึงไม่ค่อยได้ถ่ายแบบกระหน่ำเหมือนสมัยนี้ ที่ผมยกตัวอย่างในเมืองลี่เจียงมานี้เพราะผมเห็นภาพใน #5 ที่น้าอั้งเสาะโพสต์มาให้ดูนั้นมันเป็นสิ่งแปลกปลอมที่อุจาดจริงๆ (คำว่า “อุจาด” ตามพจนานุกรมหมายถึง น่าเกลียด, น่าอาย, อย่างที่ไม่ควรทำ) คือมันโด่ขึ้มาโทนโท่ ไม่กลมกลืนกับสภาพแวดล้อม ใครโง่ใครฉลาดผมไม่ทราบโดยเฉพาะคนรวย  แต่อย่าเหมารวมว่าคนกรุงจะไปทำสกปรกให้กับอัมพวาหรือแหล่งท่องเที่ยวใดๆ เลยครับ จากคุณ : crystal เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 02:22:10

ความคิดเห็นที่ 47 ขอบคุณรูปอัมพวาสวยๆ จากน้าcrystal ด้วยครับ มุมนี้ดูแล้วไม่ชินตาที่ปลายคลอง เลยไม่แน่ใจว่าเป็นด้านใดของอัมพวาครับ จากคุณ : อั้งเสาะ เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 03:18:11

ความคิดเห็นที่ 48 ได้ยินเพลงของน้าอั้งเสาะ แล้วขนลุก Somewhere in Time นี่คือ Sound track ภาพยนต์ในดวงใจตลอดกาลของผมเลย แต่ฟังบ่อยๆ แล้วเศร้าเข้าบรรยากาศ จากคุณ : E22QV เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 07:22:41

ความคิดเห็นที่ 49 ขอพูดตามประสาคนแก่ ใจผมโหวง ใจหาย โรงแรม ตึกหลังนี้ผมเห็นตั้งแต่เริ่มสร้างแล้ว คงจำได้ว่า เมื่อหลายเดือนก่อนผมโพสต์กระทู้__"โอ้ว่า เสียดายอัมพวา" ถึงตอนนี้ก็เถอะ อัมพวาเปลี่ยนไปเป็นแบบเดียวกับตลาดน้ำดำเนินสะดวกแล้ว ยังจำได้ว่าเมื่อวันแรกๆ ที่มีตลาดน้ำที่นี่ ผมบอกกับคนอัมพวาว่าหนีไม่พ้นที่อัมพวาจะ_ตาย พวกเขาหัวเราะ ตอบกลับมาว่า ไม่มีทาง คนอัมพวาไม่ทำอย่างนั้น ผมย้อนไปว่า เชื่อเถอะว่า ในที่สุด เงิน จะเข้ามาซื้ออัมพวา สองเดือนก่อน ผมกับภรรยาไปอัมพวาอีกครั้ง แยกกันเดินถ่ายรูป สักพักภรรยาเดินมาบอกว่า เมื่อกี้โดน ลุง กับ ป้าที่ขายขนมหวาน ด่าว่า :-) เพราะไปยืนถ่ายรูปตรงนั้น แกตวาดว่า ไม่เห็นหรือไงว่าห้ามถ่ายรูป ภรรยาผมบอกว่า อ้าวถ่ายรูปไม่ดีหรอกหรือ คนจะได้มาเที่ยวเยอะๆ คำตอบที่ได้กลับมาคือ คำตวาดว่า :-) ภรรยาเดินถ่ายรูปอยู่ด้านนอกบนทางเดินไม่ใช่ในร้าน ผมเล่าเรื่องนี้ให้ลูกชายร้านข้าวมันไก่เจ้าดังที่อัมพวาฟัง ได้รับคำตอบว่า ลุงกับป้าที่ขายขนมหวาน ไม่ใช่คนอัมพวา คนนอก ที่เข้ามาหาประโยชน์ คือคนทำลายอัมพวา เพราะ มาที่นี่เพื่อ หาเงิน จากคุณ : มังกรดำ เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 07:39:23

ความคิดเห็นที่ 50 จำ ปาย เมื่อวันก่อนได้มั้ย คนไปเพราะอยากสัมผัสอะไร ตอนนี้เป็นไง อัมพวา กำลังเดินตามรอยทาง ปาย เข้ามาร่วมไว้อาลัย อัมพวา จากคุณ : ดินเลน เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 08:38:29

ความคิดเห็นที่ 51 โอ้! ขออภัยครับ ภาพใน #40 เป็นภาพที่บางคนทีครับ ไม่ใช่อัมพวา ขออภัยอย่างยิ่งที่ให้ข้อมูลผิดพลาด และขอขอบคุณน้าอั้งเสาะที่ท้วงติงครับ ป.ล. ขออภัยทุกท่านจากใจจริง .... ผมพลาดจริงๆ ไม่ได้มีเจตนาบิดเบือนครับ จากคุณ : crystal เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 09:26:09

ความคิดเห็นที่ 52 อุทยาน ร.๒ อัมพวา (ในทริปเดียวกับ #51) เรียบง่าย สวยงาม จากคุณ : crystal เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 09:37:15

ความคิดเห็นที่ 53 ไม่เข้าใจว่าทุนใหญ่เหล่านี้ทำให้คนพื้นที่ดีขึ้นอย่างไรครับ.. นอกจากเจ้าของขายที่ได้เงิน..หรือคนหนุ่มสาวจำนวนนึงได้ทำงานเป็นลูกจ้าง เจ้าของทุนมีแต่กอบโกยเท่านั้น.. จากคุณ : กระเพราเป็ด เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 10:16:51

ความคิดเห็นที่ 54 มันก็ขึ้นอยู่กับคนอัมพวาเองนั่นล่ะครับ พ่อแม่สร้างให้  ตกถึงลูกหลาน โดนทุนใหญ่สะกิดหน่อย มือไม้อ่อน ขายหมด คนนอก คงได้แต่เสียดาย จากคุณ : E22QV เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 11:09:51

ความคิดเห็นที่ 55 E22QV ตรงประเด็นครับน้า  ขายสมบัติพ่อแม่ไปเป็นทุนสร้างตัวต่อได้อันนี้ผมยินดีด้วยครับ ยีสิบกว่าปีที่ผ่านมา คนงานบ้านผมหลายคนมาก ขายที่ขายนาสมบัติพ่อแม่กินใช้หมด ไม่มีความคิดทำให้งอกเงยได้... สุดท้ายก็เข้าสู่อาชีพรับจ้างใช้แรงงานครับ จากคุณ : กระเพราเป็ด เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 12:16:32

ความคิดเห็นที่ 56 มันเปลี่ยนไปตามเหตุตามปัจจัย... จะรั้งอะไรไว้ให้เหมือนเดิมทุกอย่างคงเป็นไปไม่ได้หรอกครับ ถ้ามันไม่ใช่สไตล์ที่ชอบ ก็อย่าไปเที่ยวไปส่งเสริมครับ ปล. ใครเป็นนายทุนครับ ทุนหนาจริงๆ จากคุณ : Sak_Suriyan เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 12:31:29

ความคิดเห็นที่ 57 ชื่อ โรงแรม ชูชัยบุรีศรีอัมพวา ครับ ลองหาในอากู๋ ดูครับ ในนี้มีรูป interior นิดหน่อยด้วยครับ ปล. แก้ไขลบ link ออกครับ แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 55 12:48:57 จากคุณ : Sak_Suriyan เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 12:35:39

ความคิดเห็นที่ 58 พอดังคนมาเที่ยวเยอะๆแล้วเปลี่ยนแปลงก็แบบนี้แหละ โหยหากันเป็นแถวๆ ยังมีสถานที่แบบนี้อีกเยอะ ที่รอการเติบโตครับ อย่างแถวๆ หลักสี่ บ้านแพ้ว นี่ก็ทำได้ มีคลอง สวน บ้านเก่าๆ ก็เยอะ อยู่ที่การโปรโมท ถ้าติดตลาดแล้ว ก็สบาย พอซักพัก เดี๋ยวนายทุนก็มาซื้อ เปลี่ยนไปอีก ก็จะมีที่เที่ยวใหม่ๆเกิดอีก เพราะคนชอบแสวงหา จากคุณ : BaLL182 เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 12:51:38

ความคิดเห็นที่ 59 ใครๆก็อยากจะมีชีวิตที่ดีขึ้น...แต่ก่อนรุ่นปูย่าตายายพ่อแม่เราก็โยกย้ายถิ่นฐานขายบ้านหรือทำบ้านใหม่เหมือนกัน...ทำไปทำไม?...ก็อยากจะมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นดูเจริญขึ้น... ...ความเห็นแก่ตัวของคนเมืองอยากจะให้คนอัมพวาดักดานใช้ชีวิตตามที่ตนต้องการมันถูกละหรือ??? ถามว่าใครทำให้อัมพวาเปลี่ยนมาจนทุกวันนี้...คนอัมพวา...นายทุน...และคุณๆๆๆๆที่ไปอัมพวาทุกคนนั้นแหละ จากคุณ : ผีอมยิ้ม (popsado) เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 13:02:08

ความคิดเห็นที่ 60 ภาพเก่าๆ........ คงหายไปตามกาลเวลาครับ ในอนาคต รุ่นเราๆ นี่แหละ จะโหยหาอดีต ในวันนี้ แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 55 13:18:30 จากคุณ : น้าลีโอ เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 13:18:14

ความคิดเห็นที่ 61 มีครับ นักท่องเที่ยวแบบว่า ไม่สนใจ บรรยากาศเก่าๆ แต่มาตามกระแส พวกนี้ชอบนอนแบบ ห้องแอร์ อาบน้ำอุ่น อยุ่ตึก ห้องนอนหรูหรา เพราะมีเงินจ่าย นายทุนสร้างโรงแรมหรูๆแบบนี้มาเพื่อรองรับคนพวกนี้ละครับ   ลองดูเชียงคานได้ ตึกเก่าเริ่มหมดไป ตึกไม้ใหม่ๆของนายทุน ขึ้นเต็มไปหมด จากคุณ : TumG5 เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 13:30:08

ความคิดเห็นที่ 62 55+ น้าcrystal ทำให้ผมปวดหัวเมื่อคืนตั้งนาน  พยายามนึกว่าหัวหรือปลาย  งี้ต้องปรับลงรูปเยอะๆนะครับ อิอิ จากคุณ : อั้งเสาะ เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 14:38:25

ความคิดเห็นที่ 63 หัวเราะร่า น้ำตาริน   บางคนดีใจ บางคนเสียใจ  บางคนอาจไม่รู้สึกอะไร จากคุณ : อั้งเสาะ เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 14:49:50

ความคิดเห็นที่ 64 คนพื้่นที่ไม่รักษาเอาไว้เองนี่นา...ถ้าเจ้าของพื้นที่ไม่ขายไปซะ แล้วใครจะเข้าไปทำอะไรได้? เสน่ห์ของอัมพวาอยู่ตรงไหน? ความเรียบง่ายเหล่านั้นมีอยู่จริงแต่ดั้งเดิมหรือมีคนสร้างขึ้นเพราะรู้ว่านักท่องเที่ยวต้องการ? จากคุณ : Into the Groove เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 15:06:37

ความคิดเห็นที่ 65 บางส่วนจาก นสพ.News Fresh(แปลเอานะ) คห.จากผู้เช่าอาศัย นายทุนและคนทั่วไป ไม่ได้คิดเองนะครับ...แหะ...แหะ ปล.ถ่ายจากมือถือแล้วอัพเลยมัน Rotrait ไม่ได้ เอียงคอเอาละกัน ^__^ >>>>>ไปที่ คห.77 เลยครับ<<<<< แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 55 20:33:17 แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 55 15:19:56 จากคุณ : Skycool เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 15:15:24

ความคิดเห็นที่ 66 ... แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 55 15:29:56 จากคุณ : Skycool เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 15:17:05

ความคิดเห็นที่ 67 .. แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 55 15:30:34 จากคุณ : Skycool เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 15:17:33

ความคิดเห็นที่ 69 ... แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 55 15:34:42 จากคุณ : Skycool เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 15:31:28

ความคิดเห็นที่ 70 ..... แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 55 20:33:42 จากคุณ : Skycool เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 15:32:52

ความคิดเห็นที่ 71 >>>>>ไปที่ คห.77 เลยครับ<<<<< แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 55 20:34:27 จากคุณ : Skycool เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 15:35:27

ความคิดเห็นที่ 72 อัมพวาก็ไม่ต่างไปจากสาวสวยหนุ่มหล่อที่อยากให้ตนดูดีขึ้น ด้วยการไปผ่านั่นเสริมนั่นตามสมัยนิยม ผลสุดท้ายออกมาไม่แย่ลง บางคนถึงขั้นเสียโฉม รูปสมบัติที่พ่อแม่ให้มาตั้งแต่เกิดอันตธานหายไป และไม่อาจเรียกกลับคืนได้ เรื่องนี้ทำให้นึกถึงบ้านไม้อายุเจ็ดร้อยปีในญี่ปุ่น เขาอนุรักษ์ไว้ได้เพื่อเป็นมรดกชั่วลูกชั่วหลาน แต่เมืองไทยไม่มีนิสัยแบบนี้เลย เราจึงเห็นแต่การทำลายของเก่า สร้างของใหม่ ต้นไม้ใหญ่ริมถนนถูกโค่นลงเพื่อปลูกต้นเล็กขึ้นแทนที่ด้วยเหตุผลต่าง ๆ นานา ที่สรุปลงท้ายว่าเพื่อความเจริญ ไม่อยากดักดาน เมืองไทยเป็นเช่นนี้มานานแล้ว และคงจะตลอดไป จากคุณ : ลิด้า เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 16:04:56

ความคิดเห็นที่ 73 ต่างชาติเขาเห็นคุณค่า พยายามอนุรักษ์ พยายามพรีเซนต์ให้ชาติอื่นๆเห็น แต่คนไทยเม่งมีแต่ทำลาย จากคุณ : misuhashi เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 16:25:27

ความคิดเห็นที่ 74 อยากให้ พวก อนุรักษ์ ไปอยู่ ไปนอน กันสัก สี่ ห้า ปี จังเลยนะ ไม่รู้จะทำได้ไม๊ ปาก ก็บอก ว่าเสียดาย  อยากเก็บไว้  ก็ใช่สิ ไปกันปีล่ะครั้งนี่  นี่คือความเห็นแก่ตัวของคนกรุงแท้ ๆ   เก็บธรรมชาติไว้ให้พวกเราเที่ยวปีล่ะครั้ง  ห้ามเปลี่ยนแปลงนะ เพราะจะทำให้ฉันไม่มีที่เสพธรรมชาติ  ส่วนพวกผมขอนอนดูซีรีย์ที่คอนโดก่อนนะ ว่างๆ จะไปถ่ายรูปลงเฟส จากคุณ : หัวเวียงใต้ เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 18:02:36

ความคิดเห็นที่ 75 ชาวบ้านที่อาศัยอยู่ไม่ใช่เจ้าของที่ครับ เจ้าของท่ี่(รุ่นลูกรุ่นหลาน)ขายไป ชาวบ้านก็ต้องย้ายครับ ผมเป็นคนหนึ่งที่มีอดีตกับที่ตรงนี้ เพราะ1ในเรือนแถวนั้น เคยเป็นบ้านของตาผม แม่ผมอยู่มาตั้งแต่เด็ก ตัวผมเองสมัยเด็กก็เคยมาวิ่งเล่นแถวนี้บ่อย เสียดายครับ ภาพอดีตที่เคยกลับไปดูได้ทุกครั้งเมื่อคิดถึงกำลังจะหาย(นะ)ไป จริงๆแล้วคงไม่มีใครมาต่อต้าน ถ้าเจ้าของโครงการมีความจริงใจ เพราะบางสิ่งที่ผมรู้มา เค้าผิดคำพูดกับชาวบ้าน คงไม่มีใครมาต่อต้าน ถ้าเค้าออกแบบโครงการให้สอดคล้อง ไม่ผิดเพี้ยนแปลกแยกไปขนาดนี้ เมื่อวานซืนผมก็ชวนแม่ไปดูบ้านเก่าอีกครั้ง แม่บอกไม่อยากไป ไปเห็นแล้วน้ำตาจะไหล.. จากคุณ : เด็กแม่กลอง เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 18:59:32

ความคิดเห็นที่ 76 ผมยินดีที่คุณหัวเวียงใต้ มีความเห็นแตกต่าง  และยอมรับมีกลุ่มคนแบบนั้นจริง แต่อย่าเหมารวมว่า ทุกคนต้องเป็นแบบนั้นทั้งหมด ผมเข้าใจว่าบ้านเมืองต้องปรับเปลี่ยนไปตามยุคสมัย  เราคงไม่ต้องการรั้งเค้าไว้กับอดีต  แต่สิ่งที่เกิดขึ้น มันแปลก มันไม่เข้ากับสภาพแวดล้อม  ตึกทรงยุโรปแบบนั้น  นักท่องเที่ยวที่อยากสัมผัสธรรมชาติ แต่รักความสะดวกสบาย มีแอร์ มีwifi มีบริกร   มีที่เก๋ๆมุมสวยๆ มีพร๊อพให้ถ่ายรูปเยอะๆ  ให้อัพลงfakebook   อยากให้รอมองหลายๆมุมดูครับ   สิ่งที่เกิดขึ้นกับอัมพวา  อาจจะเป็นสิ่งดี ที่กำลังเกิดขึ้นกับตลาดน้ำใกล้เคียงอื่นๆ  แม่กลอง มีตลาดน้ำเก่าแก่มากมาย เพียงแต่ไม่ดังเท่าอัมพวา ผมนึกถึง ถนนข้าวสาร ในวันนี้ ที่นักท่องเที่ยวต่างชาติหลีกหนีไป  เป็นซอยที่ระดมขายของทุกอย่าง ไม่ต่างจากไนท์บาร์ซ่าอื่นๆ  เดี่ยวนี้จะเห็นว่า นักท่องเที่ยว ย้ายไปกินดื่มนั่งสังสรรกันที่ซอยรามบุตรี ที่อยู่ซอยข้างๆ แทน จากคุณ : อั้งเสาะ เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 19:10:55

ความคิดเห็นที่ 77 ข้อความของน้า skycool เวียนหัว กลับแล้วเอามาต่อกันให้แล้วกัน จากคุณ : ตาบอดสี เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 19:25:41

ความคิดเห็นที่ 78 นำภาพมาจ่ายค่าปรับน้าอั้งเสาะตาม #62 ครับ อิอิ จาก #74 : อยากให้ พวก อนุรักษ์ ไปอยู่ ไปนอน กันสัก สี่ ห้า ปี จังเลยนะ ไม่รู้จะทำได้ไม๊ ? จริงๆผมไม่ใช่นักอนุรักษ์นะครับ และเคารพทุกความเห็นที่แตกต่าง แต่ขออนุญาตตอบหน่อยว่าคำถามข้างบนนั้นมันก็เกินจริงไปหน่อย เพราะทุกคนก็ต้องทำมาหากินในถิ่นฐานของตน แล้วจะนิมนต์ให้ไปนอน 4-5 ปีได้อย่างไร และการไปแต่ละครั้งนั้นนอกจากจะติดขัดที่เงื่อนเวลาแล้วก็ยังต้องใช้ทุนทรัพย์พอสมควร ทุกคนไม่ได้เป็นเศรษฐี จากภาพ #63 ของน้าอั้งเสาะ (ภาพขวามือ) เมื่อเปรียบเทียบกับภาพอัมพวาปัจจุบัน (แม้ผมถ่ายมา 5 ปีแล้ว) ผมมีความรู้สึกว่า ... สภาพตลาดน้ำเดิมๆนั้นทุกคนมีส่วนร่วมแต่ตามภาพข้างบนนั้นเป็นของนายห้าง(นายทุน) ดังนั้นคนกรุงเทพฯเช่นผม (ไม่ได้อ้างคนอื่นๆ) คงจะไม่เดินทางมุ่งตรงไปเดินห้างที่นั้นแน่นอน เว้นแต่จะผ่านไปโดยบังเอิญ ส่วนคนที่จะเดินทางไปนอนโรงแรมหรูริมน้ำสักคืนนั้น ในกรุงเทพฯมีเยอะครับ วิวดีราคาไม่แพงก็เช่นที่เชิงสะพานซังฮี้ฝั่งธนฯเป็นต้น ป.ล. ความเห็นต่างๆ ของผมแค่ความเห็นส่วนตัวนะครับ คิดต่างกันเป็นเรื่องธรรมชาติครับ จากคุณ : crystal เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 19:47:13

ความคิดเห็นที่ 79 เห็นด้วยกับคห.43 ของน้าแมว จากคุณ : CCE9PASS เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 20:00:35

ความคิดเห็นที่ 80 ผมมองต่างอีกแง่หนึ่ง ส่วนตัวผมเข้าใจ จขกท เพราะผมเคยไปนั่งริมน้ำกับสาวหนึ่ง นั่งอยู่ทั้งวัน นั่งได้ไงก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าเวลาผ่านไปเร็วเหลือเกิน เรือผ่านมาเรียกแม่ค้าแวะซื้อของกิน จนมืดค่ำ ถึงได้เกี่ยวก้อยมาขึ้นรถ บ้านเรือนเก่าแก่ เราคิดห่วงแต่สภาพอย่างนั้น อยากอนุรักษ์เอาไว้ แต่จะมีใครถามใจตัวเองบ้างไหม ... ทำไมเจ้าของบ้านเรือนเหล่านี้ ไม่รู้จักดิ้นรน หาทาง หาเงินมาซ่อมแซมบ้านของตัวเอง ปล่อยไว้ตามบุญตามกรรมอย่างนั้น บ้านเก่าๆ ที่พวกคุณห่วงใย มันไม่ได้อยู่ค้ำฟ้า มันต้องทรุดโทรมพังลงแน่นอน วันใดวันหนึ่งแน่นอน พอมีนายทุนมาซื้อ ทุบทำลายทิ้งในวันนี้ มันก็ไม่ต่างอะไรกับการที่ "เจ้าของ" ปล่อยให้มันทำลายตัวเอง สิ่งที่ต่างกันคือ มันพังก่อน หรือ หลัง แค่นั้นเอง ในขณะที่พวกเราตามแห่กับกระแสชี้นำให้อนุรักษ์ มีใครสักคนบอกผมได้ไหมว่า "เจ้าของบ้านตัวจริง" เขามุดหัวอยู่ไหน ? จากคุณ : TinyNu เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 20:00:42

ความคิดเห็นที่ 81 ขอบคุณน้า ตาบอดสี มากๆครับ ^__^ ไม่ต้องเอียงคอกันละทีนี้...เอิ๊กๆๆ จากคุณ : Skycool เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 20:09:23

ความคิดเห็นที่ 82 เป็นเด็กอัมพวา เรียนอัมพวันวิทยาลัย เดินผ่านอัมพวา ทุกวัน พอรู้ว่า ตลาดอัมพวา จะเปลี่ยนเป็นตึกหรูก็ใจหาย พอดูข่าวอีกที ก็เป็นที่ ๆ เราไม่ได้ผ่าน แต่ก็ยังแอบเสียดาย.. อ่านหลายๆ ความเห็นก็ แตกต่างกัน เราอยู่ในมุมของเรา เห็นอัมพวา เป็นอย่างนี้มาตั้งแต่เด็ก ก็อยากให้เป็นอย่างนี้ ทุกอย่างย่อมเปลี่ยนแปลง.. เราไม่ได้อยู่ในมุม ของเจ้าของกิจการ เจ้าของที่ ที่ขายที่ดินไป เราก็แค่ผ่าน ไปเที่ยวบางครั้ง รู้ว่าศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ คนจะเยอะ รถติดมาก ตอนนี้ก็ขอ อาลัยอัมพวา จะจดจำภาพดีๆ ตลอดไปค่ะ ขอบคุณทุกความเห็น ไม่ได้เป็นคนตั้งกระทู้ แต่ว่าอินมากับเรื่องนี้ จากคุณ : ศิษย์เก่าอัมพวันวิทยาลัย (yamplu) เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 20:28:35

ความคิดเห็นที่ 83 น้า TinyNu ครับ น้าลองนึกถึงพวกโบราณสถานต่างๆดูนะครับ... เมื่อถึงช่วงเวลาอันสมควร ก็ต้องมีการบูรณะซ่อมแซม เป็นครั้งคราวไป เสน่ห์ของที่นี่คือ"ความเก่า"นั่นแหละครับ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะปล่อยให้ทรุดโทรมจนเดินๆไปแล้วพังครืนกระมัง ^__^ จะว่าไปก็สงสัยเหมือนกันว่า"คนพื้นที่"จริงๆเค้าไปไหน?เค้าอยากขายเหรอ? ทั้งๆที่มันยังใช้ทำมาหากินได้ในเชิงการท่องเที่ยว.... หรือว่าเจ้าของที่จริงๆเค้าปล่อยให้ชาวบ้านเช่าทำมาหากิน ไม่ได้ใช้ประโยชน์เอง? พอมีนายทุนมาเสนอราคางามๆก็ปล่อยขาย คนเช่าก็จำต้องแยกย้ายเพราะไม่ใช่ที่ของตน อย่างในข่าว นสพ.ด้านบนที่ว่า"คิดว่าเกิดที่นี่ก็อยากจะตายที่นี่ แต่น่าเสียดายในช่วงปลายชีวิตต้องถูกไล่รื้อบ้าน จึงต้องย้ายไปอยู่ที่อื่น ซึ่งยังไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหนและตายที่ไหน"(เค้าเช่าอยู่ทำมาหากินนะครับ ไม่ใช่เจ้าของ) อาจเป็นแค่ คห.ของคน 1 คน แต่อ่านแล้วน่าใจหายนะ อีกอย่างผมเชื่อว่า"บ้านใคร ใครก็รัก"คงไม่ปล่อยให้มันผุพังไปตามกาลเวลาหรอกครับ เคารพความเห็นของน้า TinyNu นะครับ...มักมีอะไรน่าสนใจแหวกๆเสมอๆ(ดีนะไม่ใช่ไม่ดี ^__^) จากคุณ : Skycool เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 20:30:55

ความคิดเห็นที่ 84 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 20:32:20

ความคิดเห็นที่ 85 มันไม่ใช่แค่อัมพวาที่เดียวหรอกครับ  ที่อื่นก็ด้วย นายทุนขึ้นที่ไหน ตรงนั้นเตรียมรับความเปลี่ยนแปลงได้เลย จากคุณ : ตาเฒ่าอมยิ้ม เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 20:43:46

ความคิดเห็นที่ 86 ทำไมรู้สึกเศร้า รู้สึกเสียใจ รู้สึกเหมือนจะสูญเสียสิ่งสำคัญที่ไม่มีวันกลับมาเป็นเหมือนเดิมอีก จากคุณ : จิตสำนึกของคนคือ? (หนึ่งเดียวในชีวิต) เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 20:46:10

ความคิดเห็นที่ 87 เราเป็นแค่คนที่เดินผ่านเข้าไป ตอนเราเดินไป เราทำอะไรได้บ้าง และทำอะไรไปบ้าง แค่เราเดินเข้าไป นายทุนใหญ่ มองเห็น เค้าก็หาโอกาสสร้างรายได้ เมื่อนายทุนมาถามชาวบ้าน  เค้าก็มีโอกาสที่อยากจะหนีมานาน ชาวบ้านอาจจะอยากหนีความวุ่นวายที่มีอยู่เพราะนักท่องเที่ยวที่มากมายในแต่ละวัน เวลาเราอยู่บ้านเรายังอยากได้ความสงบ ให้บ้านเป็นที่พักผ่อนจริงๆ แต่เค้าก็ทำไม่ได้ เพราะพวกนักท่องเที่ยว เค้าก็อาจจะอยากหาทางออก เคยได้ยินหรือเปล่าครับ บางทีเรารักมันมาก อยากให้มันคงอยู่ เราก็ต้องตัดใจจากมัน โดยที่เราไม่ไปต้องเที่ยว แล้วมันก็จะอยู่อย่างนั้นตลอดไป อยู่ที่ว่า จะตัดใจกันได้หรือ? จากคุณ : NakToad เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 20:46:42

ความคิดเห็นที่ 88 ส่วนใหญ่คนต่างถิ่นมักจะมีมุมมองเกี่ยวกับอาคารเก่าๆ สถานที่เดิม แตกต่างจากคนพื้นที่ หรือเจ้าของพื้นที่นะครับ.. ส่วนใหญ่คนเวลาไปเที่ยวสถานที่แบบนี้ พวกเค้าจะเก็บเอาความทรงจำ ที่มีความสุขกลับไปและฝังความทรงจำไว้กับสถานที่นั้นๆ มาปีละครั้งทุกครั้งมีความสุขกลับไป..(ลองเจอลวงกระเป๋าที..คงไม่กลับไปแล้วเพราะมีความทรงจำที่ไม่ดี) พวกนี้เป็นเรื่องของกระบวนการจิตวิทยาทั้งนั้นครับ..การฝังความทรงจำไว้กับ กลิ่น เสียง รูป รส สัมผัส อยากให้มองว่ามันเป็นวิถีของสังคมครับ.. ใครจะไปห้ามคงจะยากแต่ถ้าหากอยากจะอนุรักษ์สถานที่โบราณสักแห่งไว้ให้คงอยู่อย่างนั้นจะต้องมีงบสนับสนุนครับ อย่างอาคารเก่าๆ หลายๆแห่งในต่างประเทศ อันนี้รัฐบาลส่งเงินสนับสนุนผ่านองค์กรอนุรักษ์โดยประสานงานกับ กระทรวงท่องเที่ยวนะครับ.. เห็นที่เค้าไม่ได้เปลี่ยนแปลงโครงสร้าง หรือ อาคารพวกนั้นมีเงินเดือนจ่ายให้เป็นค่าอนุรักษ์นะครับ แต่ละอาคารนี้ก็แพงใช่เล่น.. แต่มีการทำสัญญากับรัฐ ว่าหากมีการเปลี่ยนแปลง ใดๆก็ตามที่ผิดแผกแตกต่างจากเดิม เงินที่เคยจ่ายให้เป็นรายเดือนก็จะถูกยกเลิก ซึ่งวิธีนี้ก็จะ win win ทั้งหมด คือนักท่องเที่ยวก็ได้ไปสัมผัสวิถีเดิมๆ และ ผู้อยู่อาศัยก็ได้ประโยชน์จากการที่ไม่เปลี่ยนแปลง โครงสร้างอาคาร(ถ้ายังอยากได้เงิน) รัฐบาลก็จะได้รายได้กลับคืนมาในรูปของภาษีที่นักท่องเที่ยวเอาเงินใช้จ่ายในพื้นที่..... จากคุณ : Night Claw เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 21:21:05

ความคิดเห็นที่ 89 จะบอกว่า ศิลปะแบบ"ชิโนโปรตุกีส" ข้าง ม.ศิลปากร วังท่าพระ ใกล้ๆท่าช้างก็จะโดนทุบทำอาคารใหม่ๆเร็วๆนี้ครับ T_T แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 55 21:48:10 จากคุณ : Muyan เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 21:46:30

ความคิดเห็นที่ 90 น้า Night Claw ตรงใจผมเป๊ะครับ.....ถ้าคิดจะสนับสนุนการอนุรักษ์ก็ต้องตามน้าว่ามา เสียดายที่"เค้า"ไม่ค่อยเห็นความสำคัญเรื่องนี้สักเท่าไหร่ T_T จากคุณ : Skycool เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 22:19:51

ความคิดเห็นที่ 91 เป็นกรณศึกษา...อยากจะให้ไปดูไปศึกษาที่เชียงคาน จังหวัดเลย ซึ่งเป็น เมืองท่องเที่ยวที่ขายความเก่าของสภาพบ้านเรือน,ภูมิทัศน์เหมือนอัมพวา ผมได้ข่าวว่าผู้บริหารท่องถิ่นเขาออกกฏระเบียบออกมาเลยว่าในเขตเมืองที่ สถานที่ท่องเที่ยว เขาห้ามมีสิ่งปลูกสร้างอันใดที่จะไปทำลายทัศนียภาพอันเป็นภาพลักษณ์ดั่งเดิมโดยเด็ดขาด แม้แต่ลักษณะกิจการการค้าก็ห้ามในลักษณะที่จะไปเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิต ที่ขัดกับขนบธรรมเนียมประเพณีดังเดิมของชุมชนเป็นว่า บาร์ คลับ และอื่นๆ ก็ไม่ให้มี เพราะเขาได้เห็นบทเรียนจากปายมาแล้ว นอกจากนี้ ยังมีข้อปฏิบัติปลีกย่อยอีกหลายอย่าง (รวมทั้งกระทั่งห้ามตั้ง 7 -11 ด้วย หรือเปล่าวไม่รู้) นี่ซิ!ถึงจะเป็นวิถีการท่องเที่ยวแบบยั่งยืนจริงๆ... จากคุณ : สะบก เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 22:50:58

ความคิดเห็นที่ 92 พวกคุณและผมมันก็เป็หนึ่งในพวกที่ทำให้อัมพวาเปลี่ยนไปทั้งแหละ แห่กันเข้าไปโหยหาอดีตกันเข้าไป บ้านตัวเองทำซะโมเดิร์นซะหรูแต่บ้านคนอื่นต้องต้องอนุรักษ์ไว้เพื่อให้ฉันได้ไปเสพ คนเหล่านั้นเขาก็อยากมีบ้านหรูสวยเหมือนนะ จากคุณ : _เล็ก เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 22:54:16

ความคิดเห็นที่ 93 ผมว่ามีบางคน ยังเข้าใจอะไรผิด ชาวบ้านที่โดนรื้อไล่ที่นั้น เค้าไม่ได้ต้องการอยู่บ้านสวยหรูครับ เค้าขอแค่ได้ตายที่บ้านนั้น บ้านเรือนแถวไม้หลังนั้น... ไม่มีใครต่อต้านการเปลี่ยนแปลง แต่การเปลี่ยนแปลงแบบมโหฬารแบบนี้ มันมากไปครับ อาคารขนาดใหญ่แบบนี้ ถ้าไปสร้างอยู่ริมเจ้าพระยา ต่อให้เป็นแม่น้ำแม่กลองส่วนตัวผมยอมรับได้ เพราะความเจริญมันก่อตัวมานานแล้ว แต่กับคลองอัมพวาที่กว้างไม่ถึง10ม.รอบด้านเป็นวัดกับบ้านไม้ของชาวบ้าน มันมากไปครับ จากคุณ : เด็กแม่กลอง เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 55 23:09:06

ความคิดเห็นที่ 94 สร้างก็สร้างไปเหอะครับ ผมว่าตรงโซน "ตลาดน้ำอัมพวา" น่ะ ปรุงแต่งแสงสีเสียงมาเกือบ 5 ปีแล้วครับ เค้าก็เพียงแต่ใช้แบคกราวด์ของเรือนไม้ริมคลองเดิมๆบังหน้าให้ดูโบราณคลาสสิคแบบไทยๆ แต่ข้างในน่ะ โอ้วววแม่เจ้า!! ไม่ได้เหลือเศษเสี้ยวของความเป็นไทยเลย คนเดินเบียดกันจนแทบจะตกคลอง สินค้าที่ดูเป็นอุตสาหกรรมเกินครัวเรือนเต็มไปหมด บางร้านออกแนวคลองถมหรือตลาดนัด ร้านนั่งดริ๊งเอย เรือยนต์เอย ... ไม่ได้เหลือวิถีชีวิตดั้งเดิมเลยสักนิดอ่ะ -*- ... งง ว่ากำลังเสียดายอะไรกันเนี่ย -*- (แต่ผมก็ชอบนะ มันไม่เหมือนที่ไหนดี แต่ถ้าจะบอกว่ามันมีดีในด้านวิถีชีวิตดั้งเดิมอะไรนั่น ผมว่าไม่เหลือแล้ว) ... ถ้าจะเปรียบ มันก็เหมือนกับการเอาโบราณสถานไปติดแสงสีเสียง แล้วก็มาบอกว่า ที่นี่น่ะ คือที่เที่ยวแบบ "โบราณสถาน" ... ทั้งที่จริงๆแล้ว ที่เที่ยวนั้นก็คือที่เที่ยวแบบ "แสงสีเสียง" ที่ไปตั้งอยู่บนโบราณสถานเท่านั้นเอง ดังนั้น ถ้าจะสร้างในโซนตลาดน้ำ ก็สร้างไปเหอะครับ ส่วนตัวมองว่ามันช่วยให้มองเห็น "แก่นแท้" ของตลาดน้ำอัมพวามากขึ้นต่างหาก!! ที่คิดว่าเป็นวิถีชุมชนดั้งเดิมอะไรนั่นน่ะ ของปลอมทั้งนั้น อย่างไรก็ตาม ผมว่าโซนรอบๆ ตลาดน้ำอัมพวาต่างหาก ที่ยังมี "ดี" อยู่เยอะ และยังมีวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมหลงเหลืออยู่บ้าง ... ถ้าไปสร้างในย่านนั้นผมก็ไม่เห็นด้วยครับ (แต่ถ้าในตลาดน้้ำล่ะก็ สร้างไปเห๊อะ!!) จากคุณ : TalkyWalky เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 00:29:32

ความคิดเห็นที่ 95 อัมพวา ถึงคราวที่ควรจะเป็นเช่นนั้นแล เหตุมาจากว่า การที่มีคนมาท่องเที่ยวกันเยอะ   ทำให้วิถีชีวิตมันเปลี่ยนไปนานแล้ว  แต่คนเที่ยวยังหลอกตัวเองอยู่ เพราะปัจจุบันนี้ถ้าไม่ปรับปรุงแล้ว  มันคงถึงทางตัน จำนวนคนแออัด  ที่พักรองรับไม่พอ  สถานที่คับแคบ ตราบใดที่ฝ่ายผู้ค้าต้องดิ้นรนปากกัดตีนถีบ เพื่อความอยู่รอด ย่อมหวังเม็ดเงินที่หลั่งไหลลงมาเข้ากระเป๋าให้มากที่สุด คนที่มาเที่ยว หรือลูกค้าจะเบียดเสียด อย่างไร  ยิ่งดียิ่งตาวาว เพราะคนขายหวังผลประโยชน์ โดยใช้คำว่า วิถีชีวิตเก่าๆ มาบังหน้า ถ้าอยากให้อัมพวา หรือที่อื่นใดๆ ในประเทศนี้  มีวิถีชีวิตเหมือนเดิม เราคนภายนอกไม่ควรไปกระตุ้น เร่งเร้า โปรโมทเพื่อดึงคนเ้ข้ามาตั้งแต่แรก จากคุณ : RuAmMiTr เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 00:58:34

ความคิดเห็นที่ 96 สร้างความสมดุลทางทัศนียภาพ.....พัฒนาแบบเหลือเค้าโครงดั้งเดิมให้เห็น...ให้ได้ศึกษา กับพัฒนาแบบไม่เหลืออะไรเลย!!!ต่างกันอยู่โขนะครับ ^__^ การสร้างสิ่งใหม่ทับสิ่งเก่าแล้วมันจะเหลือสิ่งใดให้ชมกันเล่า???? เสียดายทัศนียภาพ เสียดายสิ่งที่พอจะบ่งบอกถึงความเป็นตัวตน ในอนาคตคนรุ่นหลังถ้าจะไปอัมพวา หวังว่าจะไม่มีใครคิดว่า "ไปทำไม มันมีอะไรต่างจากคอนโดริมเจ้าพระยาเหรอ???" ปล.คห.ส่วนตัวนะอันนี้ ผมอยากทราบจริงๆว่ามีคนที่อยู่อาศัยทำมาหากินในบริเวณนั้น... กี่คนกันที่เป็นเจ้าของที่แล้วเต็มใจขาย.... ขออภัยถ้าพาออกทะเลไปไกล มันอินไปนิสสส....นุง แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 55 01:08:01 จากคุณ : Skycool เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 01:01:12

ความคิดเห็นที่ 97 ยังไม่เคยไปเลย เสียดายจัง จากคุณ : เขียนบน Android (accent3839) เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 01:05:18

ความคิดเห็นที่ 98 ใครเป็นคนคิดหนอ ? เอาโรงแรมระดับ 5 ดาว...ไปตั้งที่อัมพวา มันเหมาะกันไม๊เนี่ย จากคุณ : หน้าผู้ร้าย ใจพระเอก เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 01:09:37

ความคิดเห็นที่ 99 ถ้าไม่มีตึกเรือน บ้านช่องที่เป็นเอกลักษณ์แบบนี้ บางทีการไปอัมพวาก็ไม่ได้มีความหมายอะไรกว่าการอยู่บ้าน ยิ่งมีตึกทันสมัยมากขึ้น เสน่ห์ชวนให้ไปสัมผัสอีก ย่อมรางเลือนตามวันเวลาค่ะ จากคุณ : flower over the moon เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 08:12:21

ความคิดเห็นที่ 100 มีแผนว่า ช่วงปิดเทอมนี้ จะพาเด็ก ๆ ไปเที่ยว .... อดเลย .... เสียดายประวัติศาสตร์ ที่กว่าจะสั่งสมมาเป็น "อัมพวา" ต้องใช้เวลายาวนาน และความมีคุณค่าของตัวเอง มีเอกลักษณ์ไม่เหมือนที่อื่น ๆ ... พยายามมองในแง่ดีว่า อาจเป็นการช่วยพัฒนาให้น่าท่องเที่ยวขึ้นนะครับ จากคุณ : thaveesc8899 เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 08:32:12

ความคิดเห็นที่ 101 ถ้าไม่ดัดจริตไปกับสิ่งปรุงแต่งให้กับอัมพวามากเกินไป   ตลาดน้ำแถวนั้นมีอีกหลายแห่งให้ไปเสพ ของแท้ๆ เดิมๆ  แทบจะไร้สิ่งปรุงแต่งให้แปลกตา จากคุณ : โรแบโต้ง เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 10:23:07

ความคิดเห็นที่ 102 แสงหิ่งห้อย.......ฤาจะสิ้นเพราะแสงนีออน . . . จากคุณ : b_samart เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 10:57:37

ความคิดเห็นที่ 103 เห็นด้วยกับคห.42 จากคุณ : killerG เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 11:05:13 A:182.255.13.31 X: TicketID:295993

ความคิดเห็นที่ 104 จิตสำนึกในการอนุรักษ์ บางครั้งก็ขัดกันกับปากท้อง... ยังไงวันหนึ่งมันก็ต้องเปลี่ยนไป ...เพียงแต่มาเห็นจังๆ แบบนี้  ก็ยังทำใจไม่ได้เหมือนกัน เห็นด้วยกับคุณ TalkyWalky ครับ  จะทำอะไรที่ตรงนั้นก็ทำไป เพราะผมคิดว่าไม่ใช่อัมพวาในแบบตอนเด็กแล้ว ขอความเจริญแบบคนเมือง  ลุกลามออกไปข้างนอกจนเกินงามก็พอครับ จากคุณ : คิดถึงบ้าน (หัวใจข้างซ้าย พวงมาลัยข้างขวา) เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 11:46:39

ความคิดเห็นที่ 105 ทุกอย่างย่อมมีการเปลี่ยนแปลงครับ จริงๆ ตรงริมน้ำที่คนไปเยอะๆ นั่นก็มีแต่ร้านอาหาร ร้านขายของที่ระลึก(ซึ่งเหมือนๆ กันไปหมด) ตกเย็นก็ร้านเหล้า กินดื่ม เปิดเพลง มันไม่ได้มีความสงบอะไรเหลืออีกแล้วล่ะ เวลาไปอัมพวาผมแวะไปถ่ายรูปบ้าง ซื้อของกินบ้างไรบ้าง แต่จะไปพักแถวๆ ท่าคาตลอด โฮมสเตย์แถวนั้นยังเรียบง่าย และสงบกว่าตรงตลาดอัมพวาเยอะ จากคุณ : papos เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 11:56:44

ความคิดเห็นที่ 106 อัมพวาเปลี่ยนวิถีไปนานแล้วครับ.... อยากเห็นวิถีจริงของมัน คุณต้องไปวันธรรมดาครับ.. วันธรรมดา ผมไปมาสอง-สามรอบแล้ว.. เช้าๆ มีพระพายเรือบิณฑบาตร.. บ้านเรือนร้านรวงพากันเงียบหงอย.. ซึ่งถ้าเป็น "วิถี" จริงๆ มันต้องสวยงามตามครรลอง ไม่ใช่ตามจำนวนนักท่องเที่ยว.. และปฏิเสธไม่ได้หรอกครับว่าพวกเรานี่แหละ ที่ทำให้อัมพวากลายเป็นที่ท่องเที่ยวที่คนไปเยอะ.. พอคนไปเยอะ นายทุนก็หากำไรจากมัน.. ยังไม่นับหิ่งห้อยที่ไม่รู้แท้หรือไม่อีกนะ.. เอาเถอะครับ.. ตอนนี้ก็มารอดูกันต่อไปว่า.. ที่ไหน.. ที่กำลังจะกลายเป็นรุ่นน้องของอัมพวา.. จากคุณ : paefah เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 12:51:40

ความคิดเห็นที่ 108 อัมพวาทุกวันนี้มันเป็นอัมพวาดั้งเดิมที่ไหนล่ะครับ มันเป็นอัมพวาที่คนกรุงอยากเป็นทั้งนั้น นั่งจิบชากาแฟริมน้ำ มีร้านฮิบๆ มีคนขายของทั้งวี่ทั้งวัน มีร้านขายเสื้อยืดอัมพวาเต็มไปหมด ปรุงแต่งกันขึ้นมาทั้งนั้น ถ้าคุณจะด่าให้ไปด่าผังเมืองหรือเทศบาลนู่น ปล่อยสร้างได้ไงขัดกับทัศนียภาพ ทำเป็นแค่ชั้นสองชั้นไม่ได้เหรอที่ไม่ต้องกระโดดออกจะทัศนียภาพเดิมถึงจะถูก ป.ล. ถ้าอยากไม่ให้เขาไล่ที่ก็อย่าขายที่ครับ อยากกลับไปตายที่บ้านก็ขายบ้านทำไมล่ะครับ นี่คือชีวิตความเป็นจริง จากคุณ : _เล็ก เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 15:06:41

ความคิดเห็นที่ 109 เราว่า เปลี่ยนไปหลายปีแล้ว ของที่ขายก็ไม่ใช่ท้องถิ่น ไปที่ปาย เชียงคาน ก็คล้ายๆกัน การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้มันตอกย้ำ เพราะมันเป็นสิ่งปลูกสร้าง เสียดายที่ต่อไปคนคงหมดแรงต้าน จากคุณ : ทำไมต้องล็อกอิน เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 15:50:58

ความคิดเห็นที่ 110 ยังไม่ทันได้ไปเลย จากคุณ : กรุณาอย่าเพิกเฉย เขียนเมื่อ : 31 ส.ค. 55 18:31:23