ความคิดเห็นที่ 1 มาพูดถึงเรื่อง “ความฝัน”....กันดีกว่าครับ เชื่อว่า..คนทุกคนต่างก็มีความฝัน แต่การได้มาซึ่งความฝันที่สำเร็จของแต่ละคนนั้น อาจจะไม่ได้ง่ายๆ เหมือนที่เราเห็นกันในคนที่ประสบความสำเร็จนะครับ จากคุณ : RoRoNoR เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 01:16:07

ความคิดเห็นที่ 2 ว่ากันว่า.. “คนเราชอบมองถึงความสำร็จของความฝัน..แต่ไม่เคยจะมองถึงการได้มาของผลสำเร็จ” หากเคยได้ยินเรื่องราวของคนที่เค้าประสบความสำเร็จแล้ว . บางทีจะเห็นได้ว่า... มันไม่ง่ายเลยที่จะมายืนถึงจุดที่เราได้กลับมาย้อนเล่าถึงความสำเร็จของตัวเอง บางคนหมดความพยายามและล้มเลิกไปกลางทางก่อนก็มีหลายราย... แต่หลายคนที่ไม่ท้อถอยและพยามสู้จนตัวเองประสบความสำเร็จก็มีไม่ใช่น้อย จากคุณ : RoRoNoR เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 01:22:29

ความคิดเห็นที่ 3 โทมัส เอดิสัน (Thomas Edison) ในวัยเด็กเค้ามีนิสัยสนใจในสิ่งรอบตัว ไม่ใช่เนื้อหาในตำราคร่ำครึ ดังนั้นสิ่งที่เขาสนใจถามคุณครูของเค้าจึงเป็นเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องที่ครูสอน ครูของเค้าจึงมักเรียกเขาว่าเป็นเด็กที่หัวขี้เลื่อย เอดิสันจึงต้องออกจากโรงเรียนโดยมารดาของเขาจะเป็นผู้สอนเอดิสันด้วยตนเอง แถมยังเป็นคนที่พิการทางหูอีกด้วย แต่กลับประดิษฐ์โน้นประดิษฐ์นี่เพื่อมวลมนุษย์ชาติตั้งมากมาย มีหลายๆ คนถามเค้าว่า เอดิสันคิดอย่างไรกับการที่คนทั่วไปเรียกเขาว่าอัจฉริยะ เขาตอบว่า “คำว่าอัจฉริยะในความคิดของผม ประกอบด้วยพรสวรรค์เพียง 1% ส่วนอีก 99% มาจากความพยายาม” จากคุณ : RoRoNoR เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 01:23:04

ความคิดเห็นที่ 4 ซึ่งจากตัวอย่างจะเห็นได้ว่า... การได้มาซึ่งความสำเร็จนั้น..มันไม่ง่ายดายเหมือนกับสิ่งที่เราเห็นอยู่ตรงหน้าหรอกครับ คุณเคยคิดไหมครับว่า.. ความพยายามของคุณที่จะเดินตามหาความฝันของคุณมีมากแค่ไหน.... ตัวอย่างของโทมัส เอดิสัน ก็เป็นตัวอย่างที่ดีตัวอย่างหนึ่งเพื่อสร้างแรงบันดาลใจในการตามหาความฝัน จากคุณ : RoRoNoR เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 01:23:35

ความคิดเห็นที่ 5 ซึ่งนอกจากตัวอย่างของโทมัส เอดิสันแล้ว.... ผมชอบอีกตัวอย่างหนึ่งที่เป็นแรงบันดาลใจในการสร้างความพยายามให้กับตัวเองเสมอมา.... เคยได้ยินนักเขียนหนังสือที่ชื่อ... “ฌ็อง-โดมินิก โบบี้” บ้างไหมครับ...? เค้าเขียนหนังสือที่ชื่อ “ชุดประดาน้ำผีเสื้อ ( The Diving Bell and the Butterfly) ซึ่งเนื้อหาในหนังสือนี้..ผมยอมรับว่ายังไม่ได้อ่านครับ... แต่ที่ผมสนใจคือการได้มาของเนื้อหาในหนังสือเล่มนี้ครับ... จากคุณ : RoRoNoR เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 01:24:07

ความคิดเห็นที่ 6 ฌ็อง-โดมินิก โบบี้ เป็นอดีตบรรณาธิการนิตยสาร Elle เมื่ออายุได้ 42 ปีเขากลายเป็นอัมพาตทั้งตัว มีตาซ้ายเพียงข้างเดียวที่เคลื่อนไหวได้ และขยับศีรษะได้เล็กน้อย แต่สมองเขายังทำงานได้ปกติ และมีสติสัมปชัญญะครบถ้วน อาการอัมพาตทั้งตัวทำให้เขารู้สึกเหมือนถูกกดทับและติดอยู่ในชุดประดาน้ำ แต่ความนึกคิดของเขายังโบยบินเหมือนผีเสื้อและนั่นทำให้เขาอยากเขียนหนังสือ จากคุณ : RoRoNoR เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 01:24:49

ความคิดเห็นที่ 7 โบบี้เขียนหนังสือด้วยการเลิกเปลือกตา โกล๊ด มองดิบิล บรรณาธิการ ผู้ช่วยการเขียนหนังสือของโบบี้จะขานตัวหนังสือให้เขาฟัง เมื่อได้ตัวที่ต้องการโบบี้จะเลิกเปลือกตาขึ้น ทั้งบรรณาธิการและนักเขียนจะทำการผสมคำไปอย่างนี้ ทีละตัว... จนได้หนึ่งคำ... จนได้หนึ่งประโยค... จนได้หนึ่งย่อหน้า... จนได้หนึ่งหน้า... จนได้หนึ่งบท... จนกลายเป็นหนังสือหนึ่งเล่ม ! จากคุณ : RoRoNoR เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 01:25:20

ความคิดเห็นที่ 8 ในตัวอย่างของ ฌ็อง-โดมินิก โบบี้ นั้น อย่าว่าแต่ความพยายามที่จะตามวิ่งตามหาความฝันให้ประสบความสำเร็จเลย.. แค่การใช้ชีวิตอยู่ในปัจจุบันยังยากเลยครับ... ทีนี้คุณเคยลองถามตัวคุณเองบ้างไหมครับว่า.. คุณใช้ความพยายามจะวิ่งตามหาความฝันได้เท่ากับ โทมัส เอดิสัน และ ฌ็อง-โดมินิก โบบี้ หรือยังครับ ส่วนตัวผมเองนั้น... ตอบได้อย่างมั่นใจเลยว่า.. “ยังครับ”.... แต่ผมก็มีศรัทธาและความเชื่อในการเดินตามหาความฝันของผมเหมือนกันนะครับ จากคุณ : RoRoNoR เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 01:25:47

ความคิดเห็นที่ 9 อะไรที่เสี่ยงและยังไม่มั่นใจ.. ก็จะพยายามพินิจพิเคราะห์หาแนวทางหรือทางออกที่ลัดเลาะไปอีกทาง... บางทีอาจจะไกลกว่าทางเดิมหน่อย..แต่ไปอย่างช้าๆ และมั่นคงครับ มีหลายๆ คนที่มุ่งมั่นในทางเดินของตนเองว่า.... นี่เป็นทางเดินที่สั้น..ยอมอด..ยอมทน..จนกว่าวันที่ประสบความสำเร็จ ถึงจะเจ็บ จะล้ม จะลุก .... แต่ก็ถึงฝั่งฝันได้โดยดี จากคุณ : RoRoNoR เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 01:26:21

ความคิดเห็นที่ 10 ถึงแม้ว่ามาลีฮวนน่า (Maleehuana) จะเริ่มเล่นดนตรีอยู่ตามผับทางภาคใต้ แล้ววงก็ต้องหยุดลงเพราะเกิดการท้อถอยกับปัญหาสังคม ทุกคนจึงแยกย้ายกันไประยะหนึ่ง แต่ต่อมาวงมาลีฮวนน่าได้ออกอัลบั้มแรกโดยออกวางขายแบบใต้ดิน ฝากขายตามแผงเทปต่าง ๆ ซึ่งช่วงแรกๆ ไปเสนอขายที่ไหนก็ไม่ได้รับการสนับสนุน เค้าใช้ระยะเวลาเกือบ 5 ปี จนทุกวันนี้ก็กลายมาเป็นวงดนตรีเพื่อชีวิตชื่อดัง ที่ต่างคนต่างก็ต้องมาขอลิขสิทธิ์ในการขายอัลบัม จากคุณ : RoRoNoR เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 01:27:12

ความคิดเห็นที่ 11 จริงอยู่ที่วงมาลีฮวนน่าใช้เวลาถึง 5 ปี กว่าจะสร้างชื่อได้ในวงการดนตรี ซึ่งก็เป็นวงดนตรีที่ใช้ความพยายามวิ่งตามหาความฝันของตนเองจนถึงฝั่งฝันได้วงหนึ่ง แต่ก็อย่าลืมนะครับว่า.. ยังมีวงดนตรีอีกหลายๆ วงที่ เค้าก็พยายามสร้างชื่อให้ประสบความสำเร็จ ซึ่งอาจจะมากกว่ามาลีฮวนน่าด้วยซ้ำ 10 ปี 15 ปี 20 ปี ผมว่าก็มีนะครับ....! “เราชอบมองเห็นถึงความสำเร็จ..โดยลืมมองข้ามการได้มาของความสำเร็จ” จากคุณ : RoRoNoR เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 01:27:50

ความคิดเห็นที่ 12 ใครอยากจะวิ่งตามหาความฝันด้วยวิธีการใดก็ตาม... จะใช้ทางที่ขรุขระ มีขวากหนาม เป็นหลุมเป็นบ่อ เพื่อวิ่งตามหาความฝัน...ถึงจะเจ็บ ล้ม แต่ก็ถึงรวดเร็วทันใจ จะใช้ทางที่เลียบ แต่อ้อมไกลว่า..ช้าหน่อยแต่ก็มั่นคง ในเมื่อจุดมุ่งหมายที่ไปนั้นเหมือนกัน.. จะช้าหรือเร็ว...แต่ก็ถึงเหมือนกัน...ลองเลือกใช้กันดูนะครับ จากคุณ : RoRoNoR เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 01:28:22

ความคิดเห็นที่ 13 สุดท้ายนี้...ขอยกประโยคของ ฌ็อง-โดมินิก โบบี้ ฝากไว้ให้กำลังใจกับนักแสวงหาความฝันทุกๆ คนนะครับ "...ชุดประดาน้ำรัดรึงน้อยลง และแล้วความคิดก็ร่อนเร่พเนจรไปเหมือนผีเสื้อ มีที่จะไปเยี่ยมชมมากมาย โบยบินไปได้ทั้งในมิติสถานที่และเวลา สู่หมู่เกาะแห่งอัคคี หรือเยือนสำนักราชามิดาส ไปหาเธอผู้เป็นที่รักก็ได้ ไปใกล้ๆ เธอ สัมผัสใบหน้าซึ่งยังหลับไหล จะไปก่อสร้างปราสาทในสเปน ไปเสาะหาขนแกะทองคำ หรือไปค้นหาเกาะอัลลองติ๊ด ไปทำให้ความฝันในวัยเด็กหรือความฝันในวัยหนุ่มเป็นความจริง...” จากคุณ : RoRoNoR เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 01:28:55

ความคิดเห็นที่ 14 ป.ล.  ฌ็อง-โดมินิก โบบี้ ได้ค้นพบแล้วว่า ข้อจำกัดอันยิ่งใหญ่ของการมีชีวิตอยู่คือความตายนี่เอง ( หลังจากหนังสือเล่มนี้วางขายในประเทศฝรั่งเศสได้ 3 วัน โบบี้ก็เสียชีวิตลง) “ถึงร่างจะมลาย...แต่ความฝันยังคงโบยบิน” ... ขอบคุณที่ตามอ่านและรับชมกันจนจบนะครับ จากคุณ : RoRoNoR เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 01:29:34

ความคิดเห็นที่ 15 นอกจากจะภาพสวยแล้วบทความที่นำมาเล่าสู่ให้ฟังยังเป็นความสวยงามที่มองด้วยตาเปล่าไม่เห็นเพราะมันอยู่ในจินตนาการของความคิดของแต่ละคนว่าจะรู้สึกลึกซึ้งขนาดไหน... สำหรับผมแล้วผมเข้าใจความรู้สึกทั้ง 2 ประการของฌ็อง-โดมินิก โบบี้..        ประการแรกก็คือความรู้สึกเหมือนอยู่ในชุดประดาน้ำของคนที่พิการทางร่างกายแต่สมองยังทำงานครบทุกประการเหมือนตอนที่คุณดำไปอยู่ในน้ำมันจะมีความรู้สึกอยู่ในโลกอีกโลกหนึ่งเลยทีเดียว        ประการที่ 2 ก็คือ ฌ็อง-โดมินิก โบบี้ ได้ค้นพบก่อนตายว่า ข้อจำกัดอันยิ่งใหญ่ของการมีชีวิตอยู่คือความตายนี่เอง...แต่ขอต่ออีกนิดว่าความตายที่มนุษย์กลัวๆกันอยู่อาจจะเป็นทางสู่สวรรค์ที่ดีกว่าตอนมีชีวิตอยู่เป็นมนุษย์...เพียงแต่ไม่มีใครรับรู้ความจริงตรงนี้...เพราะทุกคนที่ตายจากไปไม่มีใครกลับมาบอกได้สักคน...          ขอบคุณน้าRoRoNoR ที่นำภาพและบทความประกอบเรื่องดีๆมาให้ชมครับ จากคุณ : KY_2003 เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 02:03:30

ความคิดเห็นที่ 16 แจ่มจริงๆ ภาพสวย บทความเยี่ยม.... จากคุณ : mr.hannibal เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 02:28:54

ความคิดเห็นที่ 17 สวยทั้งภาพ ทั้งบทความครับ จากคุณ : ผัดไทยกุ้งสด เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 03:41:48

ความคิดเห็นที่ 18 สวยงามทั้งภาพ และเรื่องราวครับ จากคุณ : nasay เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 04:52:46

ความคิดเห็นที่ 19 แจ่ม....ชมเพลินเลยครับ จากคุณ : Supermop เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 05:59:00

ความคิดเห็นที่ 20 สวยงามอลังการเป็นอย่างยิ่งครับ จากคุณ : raksapondet เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 06:56:32

ความคิดเห็นที่ 21 ภาพสวยๆทั้งนั้นเลยครับ จากคุณ : PROHUN1 เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 07:17:59

ความคิดเห็นที่ 22 สวยมากๆเลยครับ จากคุณ : รักนะโลโม่ เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 07:45:58

ความคิดเห็นที่ 23 ภาพสวยพร้อมได้ขัอคิดดีมากครับ.......... จากคุณ : ตากล้อง เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 07:46:13

ความคิดเห็นที่ 24 ดื่มด่ำกับบรรยากาศภูกระดึง มีกำลังใจในการทำความฝันให้เป็นจริงขึ้นอีกอักโข ขอบคุณครับ จากคุณ : RTB เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 07:54:48

ความคิดเห็นที่ 25 หลายคนชอบฝันไกลๆ แล้วไปไม่ถึง ตอนเดินตามฝันก็ยากลำบาก และใช้เวลา ยาวนานเกินไป.. แต่ผมไม่..ฝันของผมคือ ฝันเล็กๆ และค่อยๆทำ ซึ่งไม่ยากเกินไปหรือใช้เวลา นานนัก เราจะทำให้เราเดินไปคว้าฝันได้บ่อยๆ เวลาที่เราฝันแล้วทำไม่ได้ มันไม่เป็นจริง แถวบ้านผมเรียก..ฝันค้าง..55 จากคุณ : คนบางปะอิน เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 08:22:19

ความคิดเห็นที่ 26 ภาพสวย บทความเยี่ยม ขอบคุณครับ จากคุณ : zybernatic เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 08:51:33

ความคิดเห็นที่ 27 จากคุณ : jubjeang2 เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 09:59:56

ความคิดเห็นที่ 28 นึกว่าหายไปไหน แอบมาปล่อยของแถวนี้นี่เอง... งานสวยมากครับพี่ ชอบๆ... จากคุณ : auxin เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 10:17:19

ความคิดเห็นที่ 29 สุดยอด  จากคุณ : Comet's Tail เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 10:30:08

ความคิดเห็นที่ 30 ภาพงาม  อ่านเพลิน...เยี่ยมจริงๆครับ เต็มตา เต็มอารมณ์มากๆ...^^ จากคุณ : S.G.BUU เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 11:13:13

ความคิดเห็นที่ 31 สวยงามมากครับ จากคุณ : TOAD FIGHTER เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 12:20:16

ความคิดเห็นที่ 32 สวยทั้งภาพและเรื่องราวดีๆ ค่ะ จากคุณ : luckyfarm6662 เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 12:21:47

ความคิดเห็นที่ 33 สวยมากเลยค่ะ จากคุณ : i_lllive เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 12:27:45

ความคิดเห็นที่ 34 ภาพสวยมากครับ จากคุณ : bigwores เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 12:38:48

ความคิดเห็นที่ 35 ภูกระดึงที่คิดถึง :) รูปสวยจ้า จากคุณ : เด็กใต้..ตัวดำ เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 12:54:20

ความคิดเห็นที่ 36 สวยงามบาดตาค่ะ จากคุณ : Amajor7 เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 13:19:51

ความคิดเห็นที่ 37 สวยมากครับ จขกท จากคุณ : Gripphen33 เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 13:27:11

ความคิดเห็นที่ 38 อ่างเก็บน้ำอยู่ตรงไหนเหรอครับ อยากไปถ่ายมั่ง จากคุณ : bigwores เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 15:20:14

ความคิดเห็นที่ 39 รูปงามแท้ๆ จากคุณ : สมัญตาชีวบุตร (omega_13) เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 15:23:21

ความคิดเห็นที่ 40 รูปสวยมว๊ากกกกกกกกกกกกก คะ จากคุณ : Hongnoi เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 15:30:49

ความคิดเห็นที่ 41 จขกท ได้นำความสวยงามและมนต์เสน่ห์ของ ภูกระดึง มาถ่ายทอดผ่านรูปภาพได้เยี่ยมมาก บทความก็ยอดจริงๆ ปรบมือค่ะ ชอบๆๆๆ จากคุณ : Ann_pp เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 15:32:59

ความคิดเห็นที่ 42 สวยครับ จากคุณ : ข้าวเหนียวไก่ทอด เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 15:38:20

ความคิดเห็นที่ 43 สวยงามมากๆ เลยครับ จากคุณ : kaiwow เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 16:37:35

ความคิดเห็นที่ 44 สวยจ้า ชอบ ขอบคุณจ้า จากคุณ : gang (skhonchom) เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 16:53:11

ความคิดเห็นที่ 45 ภาพงาม ถูกใจหลายภาพเลยครับ จากคุณ : paengmun เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 17:39:42

ความคิดเห็นที่ 46 เริ่มหลงใหล .ภูกระดึง แล้วค่ะ จากคุณ : กล่องความคิด เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 19:04:03

ความคิดเห็นที่ 47 ยอด ๆ ๆ ๆ จากคุณ : 2eyes เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 19:32:24

ความคิดเห็นที่ 48 ชอบที่สุด คห.11 เห็นแล้วทำให้อยากไปภูกระดึงซึ่งเกิดมายังไม่เคยไป แต่คงจะขึ้นไม่ไหวแล้วละครับ รูปสวยมากครับ จากคุณ : ลุงวุฒิ เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 19:32:32

ความคิดเห็นที่ 49 ชมจากใจจริงสุดสวยครับ จากคุณ : CHAT SIGNAL เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 19:52:03

ความคิดเห็นที่ 50 เกือบพลาดกระทู้ดีๆไปแล้วมั๊ยล่ะ....ชอบครับ...เยี่ยมมาก ^__^ จากคุณ : Skycool เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 21:02:10

ความคิดเห็นที่ 51 คุณ bigwores อ่างเก็บน้ำอยู่ตรงบริเวณทางออกจากที่ทำการอุทยานไปประมาณ 200-300 เมตรเองครับ ลองนึกภาพตอนเราเดินไปผานกแอ่นจากที่ทำการอุทยานนะครับ ตอนเราเดินออกจากที่ทำการ....จะเดินไปเจอป้ายครั้งหนึ่งในชีวิตฯ อยู่ขวามือ แล้วทางเดินก็จะบังคับโค้งให้เลี้ยวซ้ายเพื่อไปผานกแอ่น ซึ่งหากเราเลี้ยวซ้ายไปก็จะไปผานกแอ่นหรือหลังแปร แต่ในระหว่างที่จะเลี้ยวซ้าย....เราเดินตรงไปเลยครับ..จะมีทางเดินเล็กๆ อยู่ เข้าไปประมาณ 100 เมตร จะเจอทางแยกเลี้ยวขวา ให้เดินไปอีก 100 เมตรก็จะเจออ่างเก็บน้ำนนะครับ โดยส่วนตัว..ผมว่าสวยกว่าผานกแอ่นมาก..ยังไงลองไปดูนะครับ จากคุณ : RoRoNoR เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 21:42:10

ความคิดเห็นที่ 52 สวยครับสวย สีสวยดีครับ ขอบภาพซ้าย คห.12 นี่ อะไรครับ? เป็นรอยๆ แฮ่ๆ ผมสงสัยเฉยๆ จากคุณ : เป็ดสวรรค์ เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 23:22:48

ความคิดเห็นที่ 53 รูปสวยมากๆๆ คำบรรยายสุดยอด ขอบคุณมากที่แบ่งปัน.......:)   จากคุณ : Tawanyim1 เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 23:26:13

ความคิดเห็นที่ 54 คุณเป็ดสวรรค์ ภาพนี้...ผมดึงเอารายละเอียด..แล้วก็ใส่สีเข้าไป พร้อมกับใส่ Contrast ให้เห็นรายละเอียดให้มากขึ้น..เลยทำให้ภาพดูเป็นรอยน่ะครับ แต่งไม่ค่อยเก่ง..แถมหนักมือเกินไป...5555 จากคุณ : RoRoNoR เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 55 23:27:56

ความคิดเห็นที่ 55 คำบรรยายสุดยอด รูปก็สุดสวย เป็นอีกหนึ่งกระทู้ที่เยี่ยมมากจริงๆ จากคุณ : BYE BYE BECK เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 06:40:36

ความคิดเห็นที่ 56 สวยจับใจครับ จากคุณ : tamrong เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 08:03:48

ความคิดเห็นที่ 57 สวยงามมากจริงๆครับ จากคุณ : เป้ว_จีที เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 08:51:54

ความคิดเห็นที่ 58 งดงามมากครับผม จากคุณ : A man of smile เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 09:46:21

ความคิดเห็นที่ 59 ว้าววว สวยงามมากคะ เห็นแล้วอยากขึ้นไปอีกจังเลย ^^ จากคุณ : คนเป็นตาแพง เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 12:18:09

ความคิดเห็นที่ 60 เหมือนอยู่ในความฝัน จากคุณ : FridayPOR เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 55 16:17:37

ความคิดเห็นที่ 61 ทั้งภาพ.....ทั้งคำ สวยงามมากค่ะ   จากคุณ : แมวน้อยร้อยชั่ง เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 55 05:37:24

ความคิดเห็นที่ 62 โอ้ โหววววว!! จากคุณ : seeker rose เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 55 08:35:24

ความคิดเห็นที่ 63 เป็นภูกระดึงที่สวยที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา อยากไปครั้งที่2แระ จากคุณ : yassemo เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 55 14:43:04

ความคิดเห็นที่ 64 สวยงามมากครับ อยากไปบ้างจัง^^ จากคุณ : เกิดมาเที่ยว เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 55 19:40:35

ความคิดเห็นที่ 65 ประทับใจมากค่ะ พรุ่งนี้จะไปภูกระดึงเหมือนกันค่ะ ขึ้นมา 7 รอบแล้ว ยังไงก็ยังประทับใจค่ะ จากคุณ : Sugarbean เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 11:43:13

ความคิดเห็นที่ 66 สวยมากครับ จากคุณ : KhaNomChan_Krub เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 14:11:29

ความคิดเห็นที่ 67 ขอบคุณที่เอามาให้ชมครับ    จากคุณ : disketjet (disketjet) เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 16:33:55

ความคิดเห็นที่ 68 ประทับใจทุกภาพเลยค่ะ มุมยอดนิยมถ่ายพระอาทิตย์ขึ้นรึว่าตกค่ะ จากคุณ : Viviwitch เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 55 21:40:13

ความคิดเห็นที่ 69 ส่วนใหญ่เป็นอาทิตย์ขึ้นครับ มีภาพเปิด และภาพ คห. 11 เป็นอาทิตย์ตกครับ จากคุณ : RoRoNoR เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 00:02:26

ความคิดเห็นที่ 70 สวยงามมากครับ ยังไม่เคยไปเลย อยากหาโอกาสไปจริง จากคุณ : Korak เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 55 05:59:16

ความคิดเห็นที่ 71 สวยงามมากครับ ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆ และบทความดีดี ครับ แก้ไขเมื่อ 03 ธ.ค. 55 11:20:44 จากคุณ : refuger (หาชื่อยากมาก) เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 55 11:19:59