ความคิดเห็นที่ 1 คุณพี เอาเพลงมายั่วให้คิดถึงบ้านอีกแล้ว...กลับไปปีนี้ย่างเข้าหน้าฝนพอดี ..ไปไม่ทันฝนชะช่อมะม่วง ..แต่ยังทันฤดูปักดำต้นกล้า...จะไปนั่งริมคันนาเอาเท้าราน้ำเล่น...ดูพระอาทิตย์ตก ลับยอดตาล...เปิบข้าวห่อใบบัวกินกับน้ำพริกจิ้มผักหญ้าที่หาได้แถวนั้น...แล้วนอนฟังปลาฮุบเหยื่อที่กระท่อมปลายนา....เป็นความสุขสงบที่ไม่ได้เจอะเจอมานานแล้วจริงๆ จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 10 ม.ค. 49 12:14:42 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เพลงนี้เคยฟังในเพลงละครของช่อง 7 ที่มีไมค์และนักร้องลูกทุ่งหลายๆ คนเขาเล่นด้วย  ชอบๆ เพราะดี เพลงเขาพอร้องตามได้  เพราะไม่ใช่ภาษาอีสานล้วนๆ  เคยร้องเล่นบ่อยๆ  สนุกดี  ตอนที่ฟังไม่เห็นเนื้อเพลงด้วย ฟังแล้วนึกภาพท้องทุ่งนาดีจัง อยากเห็นเหมือนกัน เพราะเห็นแต่ท้องทุ่งรถเต็มบ้านเต็มเมือง เซ็งจริงๆ กทม.เนี่ย เสียดายเนอะ ถ้าสามารถนำเพลงมาลงได้พร้อมเนื้อเพลง ก็จะดีมากเลย คนไม่เคยได้ยินก็จะได้ยินด้วย เสียดายจิง จากคุณ : sunny-low (sunny-low) - [ 10 ม.ค. 49 20:41:15 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อาราย  พี่ ซันนี่ ไป จามจุรี บ่อย ๆ ก็ให้วงน้ำค้างเล่นให้ฟังจิ อย่างเพราะ อิอิ จากคุณ : ชมพู่มะเหมี่ยว - [ 10 ม.ค. 49 23:18:05 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอเก็บความโกรธเรื่องแมวมาระบายกับคุณพี "อีสาน"ครับ ... ไม่ใช่"อิสาน" อีสาน แปลว่าตะวันออกเฉียงเหนือ แต่อิสานแปลว่าอะไรไม่รู้ ... ... ... ... ... ... ล้อเล่นเรื่องสะกดผิดเท่านั้นครับ ... อย่าคิดมาก ......... กำลังพิมพ์อยู่ดีๆ 2 ทุ่มน้องมาชวนไปกินหมูกระทะ ตัดสินใจว่าไปเดินออกกำลังกายหน่อยก็ดี ไปถึงปากซอย ปรากฏว่าร้านจิ้มจุ่มที่เราอยากกินมานานเปิดแล้ว หลังจากหยุดไป 10 วัน เลยไปแวะที่ร้านนั้น และก็ไม่ผิดหวัง อร่อยทุกอย่างเลย(ยึมคำของโออิชิ) กินจิ้มจุ่มแกล้มเบียร์ แล้วก็เลยติดพันมาถึงเวลานี้ ......... ที่หมู่บ้านก็ไม่เห็นจะมีใครกินอะไรแปลกๆ นะครับ แต่ครอบครัวผม ช่วงแรกเราไม่ได้ทำนา ขายของชำ ตัดเสื้อผ้า ตัดผม ไปตามเรื่อง กว่าจะมาทำนาก็ประมาณปี 2515 นั่นแหละครับ ที่บ้านเราเลี้ยงเป็ด  เลี้ยงไก่ จึงมีไข่มีเนื้อกินตลอดปี ที่นาก็มีบ่อเลี้ยงปลาดุกกับปลานิล ผักก็ปลูกทุกอย่างที่ขึ้นได้ในดินอีสาน จึงไม่มีปัญหาเรื่องการหาอาหาร ......... แต่ผมชอบกินอะไรพื้นๆ จึงชอบตื่นแต่เช้าไปจองกองขี้ควายเพื่อขุดหาแมงกุดจี่ หรือเข้าป่าช้ากับไอ้นิ่มไปหาแมงกินูน หรือเก็บเห็ดเผาะกับยอดผักติ้ว ในช่วงหน้าร้อนเราก็จะตั้งทีมล่ากะปอม บางครั้งจะมีพี่ชายผมเป็นหัวหน้า ลูกทีมประกอบด้วยกลุ่มนักแม่นปีน(หนังสติ๊ก) กลุ่มไล่ล่าบนต้นไม้(ผมอยู่กลุ่มนี้) และกลุ่มภาคพื้นดิน(เด็กเล็กและผู้หญิง) ช่วงปลายฝนต้นหนาว ก็จะไปเหยียบกบในนาข้าว สิ้นหนาวจะมีประเพณีลงหนองใหญ่ประจำหมู่บ้าน (จ่ายค่าธรรมเนียมแล้วจับกบจับปลาตามความสามารถ ปัจจุบันไม่มีแล้วครับเพราะหนองใหญ่เน้นเก็บน้ำไว้ใช้ในยามขาดแคลน) ไม่เคยมีภาพว่าหมู่บ้านเราอดอยาก ข่าวกินหมากินแมวเลยไม่ค่อยมีครับ ......... สิ่งที่ผมชอบที่สุดเวลาอยู่บ้านนอกคือ 1.นอนในหลุมทรายใต้ร่มสะแบงในหน้าร้อน 2.นอนในทุ่งผักกะแยงยามปลายฝน 3.นอนในซุ้มฟางกลางฤดูหนาว ......... ว่างๆ จะมาเล่าเรื่องอาหารโปรดครับ จากคุณ : ChefDeja - [ 11 ม.ค. 49 00:52:47 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แมงกุดจี่ ทำไม คนอีสาน ถึงชอบกันจัง มันกินได้ไหม พี่โนห์ กะ คุณเชพ รุ่นๆ กันไหมนี่ เห็น บรรยาย บรรยากาศ เราก็นึกว่าพี่โนห์นึกครึ้มมาบรรยาย รอบสองอีกกระทู้ อิ.... จากคุณ : ชมพู่มะเหมี่ยว - [ 11 ม.ค. 49 01:40:27 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ต้นฉบับเพลงนี้คือเทพพร เพชรอุบล เท่าที่ทราบ แต่งเอง ร้องเองครับ ฉบับล่าสุดเป็นของโจนัสครับ เสียดายที่ผมไม่มีทั้ง 2 ฉบับ ......... ละครที่คุณว่า คือเรื่อง"นายฮ้อยทมิฬ"ครับ ผมไม่ดูหรอกเพราะรับไม่ได้ที่เอาคนต่างสำเนียงมาแสดงร่วมกัน อีสานมีหลายสำเนียงนะครับคุณซันนี่ หลักๆ ผมขอแยกเป็น 5 กลุ่มนะครับ 1.อีสานน้ำโขง คำพูดจะคล้ายๆอีสานใต้หรืออีสานน้ำมูล แต่จะเหน่อครับ 2.อีสานน้ำชี พูดสระเอือเป็นสระเอีย สำเนียงจะนิ่มและเหน่อ 3.อีสานน้ำมูล พูดสระเอือ สำเนียงแข็งๆ บุรีรัมย์จะเหน่อ ศรีษะเกส(สะกดยังไงหนอ)จะโดดๆ 4.ญ้อและผู้ไท เป็น 2 สำเนียงชาวเขา 5.ชัยภูมิและเลย กลุ่มนี้ถ้าฟังไม่ชัดอาจจะคิดว่าเป็นคนเหนือก็ได้ ในที่นี้ผมไม่นับรวมเขมร หรือส่วยนะครับ เพราะไม่ถือว่าเป็นภาษาไทย ผมเองพูดสำเนียงอีสานน้ำมูลครับ แต่จริงๆก็พูด 3 แบบ คือทางปู่ย่าพูดคล้ายๆ โคราช ทางตายายพูดอีสานน้ำชี แต่ตัวเองอยู่ใกล้ศรีษะเกส ทุกวันนี้เวลาจะพูดอีสานเลยมั่วครับ ไม่รู้จะออกเสียงไหน ผมชอบสำเนียงกลางของชาวขอนก่อนครับ เพราะจริงๆ ไม่แข็งหรือไม่เหน่อเกินไป เป็นอีสานน้ำชีครับ ......... ในงานละครหรือโทรทัศน์ที่ใช้สำเนียงอีสานนั้นผมชอบอยู่เรื่องเดียวครับ คือภาพยนตร์เรื่อง"ลูกอีสาน"ที่กำกับโดยอาจารย์วิจิตร คุณาวุฒิ ครับ ผมทึ่งตั้งแต่การเอางานเขียนเป็นตอนๆ มาร้อยเรียงให้เป็นเรื่องแล้วครับ ยิ่งมาเจอภาษาอีสานในเรื่องแล้วยิ่งต้องยกนิ้วให้เลยครับ ฟังแล้วไม่อาจจะระบุชัดเจนได้ว่าเป็นคนถิ่นไหน (เรื่องเกิดคาบเกี่ยวพื้นที่อุบล-ยโสธร) แต่ทุกคนในเรื่องพูดสำเนียงเดียวกันหมด ละคร"ราชินีหมอลำ"ก็นำสำเนียงขอนแก่นมาใช้ได้ดีพอสมควร แต่ก็ยังหลุดบ้าง เพราะเงื่อนไขด้านเวลาและนักแสดงเป็นคนภาคกลางทั้งหมด ที่น่าเสียดายคือ"15 ค่ำ เดือน 11" หนังดี แต่คุมสำเนียงนักแสดงไม่ได้เลย จากคุณ : ChefDeja - [ 11 ม.ค. 49 01:57:01 ]

ความคิดเห็นที่ 7 แมงกุดจี่กินได้สิครับ ขุดจากกองขึ้ควายมาแช่น้ำไว้ให้มันขี้ออกให้หมด เด็ดปลีกแล้วคั่วหรือทอด กรอบ มัน อย่าบอกใคร แต่กุดจี่ขี้คนเราไม่กินนะครับ จากบ้านมานาน บอกไม่ถูกครับว่าต่างกันยังไง แต่ถ้าเห็นจะบอกความแตกต่างได้ครับ จากคุณ : ChefDeja - [ 11 ม.ค. 49 02:00:42 ]

ความคิดเห็นที่ 8 แมงกุดจี่ยังไม่เคยกินเหมือนกัน.....อยากลองเหมือนกัน...ผักกะแยงใช่ที่กลิ่นคล้ายๆแมลงกระแท้.รึปล่าว    ถ้าใช่ก็เคยกินแล้ว แกงใส่ปลาดุกอร่อยดี คุณเชฟเดชาเคยไปร้องคาราโอเกะหรือเปล่าเพลงเนี้ย...ช่วงตอน โอ่ (ฮะโอโอ้โอ ฮะโอโอ้โอ โอ่ฮะโอโอ้โอ่......)ลูกน้องผมคนนึงชื่อสุเทพ  ร้องได้ดีมาก เมื่อวันกินเลี้ยงปีใหม่ ผมยังให้ขึ้นร้องบนเวที   คนออกมารำกันตรึมเลย     ฟังเค้าร้องแล้วผมขนลุก........ว้าว จากคุณ : p เสื้อเหลือง - [ 11 ม.ค. 49 08:47:20 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มีเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งเป็นญ้อ สกลนคร ค่ะ คุณเชฟเดชา เสียงเขาฟังแล้วแง้วๆ เพราะแปลกหูดีค่ะ ส่วนหนูพูดภาษาตากสำเนียงเมืองเก่า สุโขทัย ค่ะ จากคุณ : มรกตนาคสวาท - [ 11 ม.ค. 49 10:30:17 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สำหรับพี่เป็นคนกรุงแต่ก็พูดได้หลายภาษาถิ่นจนเพื่อนๆ สงสัย ไอ้นี่ตกลงเป็นคนภาคไหนกันแน่...ก็เลยบอกเพื่อนไปว่า เราเป็นคน "รวมภาคพื้นที่"(โว้ย) ก็ไม่สังเกตุเหรอกรุงเทพฯ คนทุกภาคทุกภาษามารวมกันอยู่กรุงเทพฯ เต็มไปหมดจนจะไม่เหลือ คนกรุงเนื้อแท้อยู่แล้ว 555555 จริงๆ แล้วเป็นคนชอบศึกษาค่ะ...ไม่ว่าภาษาถิ่นบ้านใดก็คนไทยคือกัน แต่มีอยู่ภาคเดียวที่ภาษาของเขาพยายามหัดเท่าใดก็ไม่เคยได้ นั่นก็คือภาคใต้ค่ะ...ทำลิ้นห่อกดเสียงต่ำให้ออกทองแดงทีไร จะไปอีสานโลดทุกที แหะ แหะ ขนาดพูดกลางบางครั้งยังติดแหน่บสำเนียงพิษ'โลก สุโขทัย อ่างทอง ชัยนาท สุพรรณบุรี มาเลยค่ะ อิอิอิ ที่แน่ๆ ภาษาจีน(แต้จิ๋ว)ซึ่งเป็นภาษาบรรพบุรุษของเราแท้ๆ พี่แตพูดทีไรแม่จะหัวเราะแล้วบอกว่าเหมือนลาวพูดจีนทุกที เพราะจะออกแนวจีนเหน่อหน่ะค่ะ...เคยได้ยินมั้ยคะ..ไว้ถ้ามีโอกาสเจอกัน พี่แตจะพูดให้ฟังนะคะหนูแอน...เพราะงี้ไอ้เพื่อนๆ ของพี่มันถึง ตั้งฉายาให้พี่ว่า "หมวยจีนแตก" ไงคะ 55555 จากคุณ : กระแตไทย - [ 11 ม.ค. 49 11:20:28 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ชมพู่เคยกิน แกงเห็ดเผาะค่ะ เวลากินมันจะกรุ๊บๆ พอเคียวปุ๊บ มันจะมีน้ำออกมาจากเห็ด อร่อยดี สำหรับสำเนียงการพูด ไม่ค่อยรู้จักคนอีสาน เพิ่งจะรู้จักเยอะๆ ก็ไม่กี่ปีมานี้ ค่ะ เลยแยกแยะไม่ออกว่า สำเนียงไหนพูดยังไง รู้แต่ว่า เพื่อนสนิทที่อยู่ด้วยกัน เป็นคนกาฬสินธ์ พูดอีสานฟังแล้วเพราะ และเค้าอารมณ์ดีตลอด ทำให้ ชมพู่ ฟังอีสาน รู้เรื่องมากขึ้นก็เพราะอยู่กะเค้านี่แหละค่ะ ส่วนสำเนียงของคนชัยภูมินี่ใช่เลย วันนั้นก็ไปทักเด็กที่มาเล่นเกมส์ที่ร้านคนนึง นึกว่าเค้าเป็นเหนือ ที่แท้เป็นคนชัยภูมิ เพราะเค้าพูดเหมือนคนเหนือมากๆ จากคุณ : ชมพู่มะเหมี่ยว - [ 11 ม.ค. 49 13:00:03 ]

ความคิดเห็นที่ 12 พี่พ่อครัวพูดว่า: สิ่งที่ผมชอบที่สุดเวลาอยู่บ้านนอกคือ 1.นอนในหลุมทรายใต้ร่มสะแบงในหน้าร้อน 2.นอนในทุ่งผักกะแยงยามปลายฝน 3.นอนในซุ้มฟางกลางฤดูหนาว ************************************ ที่บ้านผมถ้านอนในหลุมทรายใต้ต้นสะแบงนี่มีสิทธิ์สุกตายนะครับ ส่วนทุ่งผักกะแยง (จริงๆออกเสียงกึ่ง ย.ยักษ์ กึ่ง ง.งู)นี่มีไว้หากบหาเขียด มันชอบซุกตัวใต้ต้นผักพวกนี้ และการนอนเฝ้าลอมข้าวในซุ้มฟางหน้าหนาวนี่ สวรรค์บนดินชัดๆครับ ลมหนาวพัดเอื่อยๆลอดฟางข้าวเข้ามากระทบ ส่วนเราซุกตัวไว้ใต้ผ้าห่ม พวกผู้ใหญ่ก็ฟาดข้าวไปคุยกันไป เสียงดังค่อยตามดีกรีของสาโท พอเช้ามืดก็ได้สัมผัสกับอะไรอุ่นๆร้อนๆที่ข้างแก้ม ลืมตาขึ้นมา อ้ะ ข้าวจี่ทาไข่ไก่ก้อนกลมโต พ่อแม่จี่ไว้ให้พอสุกก็เอามาปลุกให้เราทาน นี่คือสวรรค์บนดิน และวัฒนธรรมการกินของคนอีสานที่แท้จริงครับ จากคุณ : โนอาห์ - [ 11 ม.ค. 49 16:25:04 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สำเนียงตากออกสุโขทัย.......5555....คุณแอน...แถวบ้านผมก้อมี คนพรานกระต๋ายอ่ะ.....รู้จักป่ะ จากคุณ : p เสื้อเหลือง - [ 11 ม.ค. 49 19:06:46 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เอ้า มานิยามศัพท์เฉพาะทางวิชาการกันซักหน่อย และถ้ามีรูปให้ดูด้วย ก็จะเยี่ยมสุดๆ ครับ 1.ผักกะแยง 2.เขียดจะนา 3.เขียดโม้ 4.เขียดขาคำ 5.กะเดา 6.กะโดน 7.อีฮิน 8.กุดจี่ 9.อินูน 10.ติ้ว 11.กะปอม 12.สะแบง 13.เห็ดเผาะ กรุณาแนบเมนูเด่นของแต่ละสิ่งมาน่ำ เอ๊ย ด้วย อิ อิ ขอบคุณครับ จากคุณ : หัวใจไข้ขึ้น - [ 11 ม.ค. 49 19:35:23 ]

ความคิดเห็นที่ 15 พี่โนอาห์ แบบนั้นเขาเรียกเสียง นาสิก เนซ่าลซาวด์ค่ะ อิอิ ต้องให้คนเหนือแท้หรืออีสานแท้พูดให้ฟัง หรือจะข้ามไปฟังอีกฝั่งโขงก็ได้อยู่ ที่บ้านไม่ พรานกระต๋าย  ค่ะ คุณพี พรานกระต่าย ธรรมดา แต่ ซุกโข่ทัย แน่ๆ จากคุณ : มรกตนาคสวาท - [ 11 ม.ค. 49 19:44:06 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อ้อ สำหรับสะแบง ไม่ต้องพยายามหาเมนูมาก็ได้นะครับ เอ.... หรือว่าจะมี? จากคุณ : หัวใจไข้ขึ้น - [ 11 ม.ค. 49 20:00:12 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ไทยเขมร ..อีสานลุ่มน้ำมูล อย่างดิฉันต้องสารภาพตามตรงว่าไม่คุ้นเคยกับเปิบพิสดารรายการแมงกุดจี่  แมงจินูนแบบคุณโนห์กับคุณเดชา...เพราะคนไทยเขมรเสาะหาของกินไม่ใคร่เก่งด้วยกระมัง  ที่แปลกสุดเท่าที่จำได้คือต้มยำอึ่งอ่าง ...มานั่งนึกอีกทีตอนนี้ ก็ถามตัวเองว่า ตูกินเข้าไปได้ยังไงเนี่ย แถมชอบซะด้วยตอนนั้น...อึ่งตัวดำๆเหยียดขาชี้โด่ชี้เด่ ลอยฟ่องเคียงข้างกับตะไคร้ใบมะกรูด สีตัดกันงดงามแบบอิมเพรสชั่นนิสท์...เอิ๊กกกส์.... ที่ยังชอบกินไม่เปลี่ยนแปลงคือ ไข่มดแดง ไทยลาวเขาเอาไปใส่แกง ใส่ยำ...แต่ที่บ้านเอาไปทอดใส่ไข่กับหัวหอมเจียว...เมนูนี้จะได้กินปีละครั้งเท่านั้น ตอนช่วงเดือนสี่ เดือนห้า หน้ามะม่วง....ผักเม็ก ผักกะเดา (สะเดา) ผักติ้ว  สารพัดผักพวกนี้กินได้ทุกอย่าง...จะว่าไปคนอีสานกับคนใต้น่าจะกินผักเก่งพอๆกัน..เคยไปอยู่ทางใต้สองปี...ละลานใจกับผักหญ้าแถวนั้นมาก โดยเฉพาะเวลากินขนมจีน  ผักวางมาให้เลือกหยิบกินเป็นถาดๆ ถูกใจเสียจริง...ใครอย่าได้ชวนคุยเลยเชียวนะคะเรื่องของกิน....ดิฉันพล่ามได้ยาวเลยแหละ..55555... จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 11 ม.ค. 49 21:02:50 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ผมงูๆ ปลาๆ เรื่องทางใต้ ถึงจะเกิดที่นี่ก็ตาม ด้วยเหตุผลข้างต้นก็เลยยังเชื่อมั่นว่า ความหลากของชนิดผักของคนใต้ ต้องน้อยกว่าคนอีสานแน่ๆ เพราะแค่ยอดเพี้ยฟาน ยอดโมกเครือ ผักโขมหิน สะเดาดิน ที่มีดาษดื่นแถวนี้ ก็ไม่เคยเห็นคนใต้คนไหนกินกันซักคน ผมว่าสู้อีสานไม่ได้แน่ๆ เอ่อ คุณมิน พูดก็พูดนะ ตั้งแต่ยายผมตายไปเมื่อยี่สิบปีก่อน พ้มก็ไม่เคยได้กินต้มยำอึ่งอีกเลย บ้านผมใส่เครื่องเผาด้วยนะ คั่วพริกแห้งบุบๆ ใส่ แถมเป็นอึ่งยางอีกตะหาก ไม่ใช่อึ่งเพ้า อย่าให้บอกวิธีทำเลยนะครับ เฮ้อ แซบ...... จากคุณ : หัวใจไข้ขึ้น - [ 11 ม.ค. 49 21:26:05 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อึ่งยางบ้านดิฉันไม่กินค่ะ น้องใจ...ไม่ทราบว่าทำไมเหมือนกัน...เครื่องต้มยำถ้าเผาจะออกไปแนวๆต้มโคล้ง ต้มเปรต หรือเปล่าไม่แน่ใจ...ต้มยำอึ่งนี่กินตอนสมัยเด็กๆเท่านั้น  ระยะหลังแม่ไม่ทำให้กินอีกเลย ซึ่งดิฉันก็ว่าดีแล้วเพราะกรรมวิธีการทำที่ใช้อึ่งเป็นๆไม่ใช่อึ่งย่าง มันไม่ค่อยน่าดูนัก...กบ เขียดบ้านดิฉันก็ไม่กินเพราะไม่มีใครกล้าชำแหละลอกหนัง....ที่ชำแหละวางขายพร้อมปรุงที่ตลาดก็ดูน่ากลัวมากกว่าน่ากิน.... สรุปแล้วก็กินแต่อาหารพื้นๆธรรมดาทั่วไป...จะได้กินโลดโผนหน่อยก็เวลาออกไปทำงานลงพื้นที่กับชาวบ้าน...โดยเฉพาะอาหารในวงเหล้า แต่ก็ไม่เคยถึงขนาดกินแมวกินหมา...มีอยู่ครั้งหนึ่ง เคยไปช่วยชาวบ้านไล่ตีงูที่มากินไก่... เป็นงูสิงห์ตัวใหญ่พอสมควร ตีได้แล้วมีคนอาสาปรุงให้...เลยได้กินผัดฉ่างูสิงห์แกล้มเหล้าอร่อยดีเหมือนกัน...ไปอยู่ทำงานกับเขาแบบนั้นเลือกกินไม่ได้...มียังไงก็กินอย่างนั้น... วัฒนธรรมการกินของคนอีสานไทยลาว กับ ไทยเขมรจะแตกต่างกันตั้งแต่ในเรื่องของข้าวที่กินเลยทีเดียว...ไทยลาวจะกินข้าวเหนียวเป็นหลัก กับข้าวจะมีมัน มีกะทิน้อยมาก รสชาติจัดจ้านถึงใจ ไม่กินหวาน.... ไทยเขมรทางบ้านดิฉันกินข้าวเจ้า ถ้าให้กินข้าวเหนียวเมื่อไหร่...หลับเมื่อนั้น....แต่พอมีลูกชายดันผ่าเหล่ากอ ชอบกินข้าวเหนียวเป็นชีวิตจิตใจ ปั้นข้าวเหนียวจิ้มกินเก่งเสียด้วย....กับข้าวของคนไทยเขมร จะออกหวานมัน ใช้กะทิเป็นส่วนประกอบเยอะคล้ายกับข้าวของคนภาคกลาง... ในถิ่นเกิดของดิฉันมีอาหารที่เป็นอาหารเฉพาะถิ่นที่คล้ายๆเป็นอาหารมาตรฐานว่าต้องมีทุกงาน ไม่ว่าจะงานมงคลหรืองานศพ คือ "ฮอง"...เป็นหมูสามชั้นหั่นชิ้นโตๆทอดแล้วสะเด็ดน้ำมัน ก่อนจะเอาไปเคี่ยวในเครื่องเทศที่คล้ายๆเครื่องพะโล้แต่หอมแรงกว่า...เคี่ยวให้แห้งเปื่อยนุ่มค้างคืนปิดหน้าด้วยใบตอง..ลักษณะอาหารเป็นสามชั้นก้อนโตรสหวานเค็ม ไม่มีน้ำ...."แหนม"..กรรมวิธีการทำคล้ายแหนมสดของทางภาคกลางแต่ใส่ข้าวคั่ว หอมแดง ข่าป่นละเอียดลงไปด้วย ...อีกอย่างก็คือ แกงบวน...เป็นแกงรวมมิตรเครื่องในหมูที่มีกรรมวิธีการทำซับซ้อนพอสมควร เคยดูเขาทำตอนสมัยเด็กๆแล้วแอบจำมาได้บ้างว่ามีอะไรบ้าง...กับข้าวสามอย่างนี่เป็นตัววัดว่าแม่ครัวที่ทำอยู่ในระดับไหน คงคล้ายๆกับการใช้แกงส้มตัดสินฝีมือปลายจวักของทางกับข้าวภาคกลางนั่นเอง...เนื่องจากอาหารพวกนี้ปรุงให้อร่อยยากถ้าคนทำฝีมือไม่ชำนาญจริงๆ รสชาติจะโดดไปคนละทางไม่พอดี... แถวบ้านดิฉันนอกจากแหนมที่ทำกินเองได้ไม่ยุ่งยากนัก กับข้าวอีกสองอย่างนั่น ต้องรอกินเวลามีงานบุญอย่างเดียว เพราะเครื่องปรุงเยอะ ทำยากใช้เวลานาน ที่สำคัญคือคนที่ทำอร่อยจริงๆหวงสูตรอีกต่างหาก รับจ้างทำอาหารชนิดนี้ตามงานบุญเท่านั้น มีทีมของเขาเอง ปิดครัวทำกันเลย คนนอกห้ามยุ่ง...เป็นกับข้าวโบราณแถวบ้านที่คงจะตายไปพร้อมๆกับคนทำนั่นแหละ... จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 11 ม.ค. 49 23:36:55 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ภาคใต้ก็มี "หมูฮ่อง" หรือ "หมูค่อง" ครับ ทำอย่างคุณมินว่า แถบภูเก็ตนิยมกินกันมาก ย่านลุ่มทะเลสาบสงขลาก็มีบ้างเหมือนกัน ทำกินในงานแต่งเป็นส่วนใหญ่ แต่ลุ่มทะเลสาบจะนิยมหมูต้มเค็มมากกว่า หมูสามชั้น ต้มกับตะไคร้ หอมเล็ก กระเทียม เกลือให้รสเค็ม ส้มแขกให้รสเปรี้ยว อ้อยผ่า หรือน้ำตาลแว่น ให้รสหวาน อืม พรุ่งนี้ทำกินดีกว่า ใช่ๆ อืม จากคุณ : หัวใจไข้ขึ้น - [ 12 ม.ค. 49 00:02:57 ]

ความคิดเห็นที่ 21 พยายามจะตอบน้องใจนะครับ แต่จนปัญญาหาภาพประกอบ อุตส่าห์ไปดูที่"Isangate" เขาก็ไม่พูดถึงเรื่องอาหารการกินครับ 1.ผักกะแยง ...ลองนึกภาพกอไม้ตามตู้เลี้ยงปลานะครับ ต้นขาวๆ แบ่งเป็นปล้อง แต่ละปล้องมี 2 ใบ (ลำต้นอ่อนนะครับ เคี้ยวง่าย) สูงประมาณ 1 คืบ ใบเรียวและสาก บางครั้งดูคล้ายพวกใบโหรพา มีในหน้าฝนจนถึงหนาว กลิ่นฉุน รสมัน นิยมนำมาแกงหรืออ่อม(อ่อมใส่"ฮวก"นี่ ..สุดยอด)เพื่อแต่งกลิ่น แต่บางทีก็ใช้เป็นผักแกล้มน้ำพริก ที่บ้านผม ผักกะแยงจะขึ้นเยอะมาก พอน้ำแห้งจะเห็นเป็นทุ่งเลยครับ ผมชอบไปนอนเล่นกลางทุ่งกะแยงเพราะเย็นและหอมดี 2.เขียดโม้...ไม่แน่ใจว่าเป็นกบตัวผู้ ลูกกบ หรือว่าเป็นกบพันธุ์เล็ก เอาเป็นว่าผมเรียกมันว่ากบแคระนะครับ เขียดโม้ก็ใช้ทำแทบทุกอย่างเหมือนกบแหละครับ แกงมั่ง ย่างมั่ง ทำน้ำพริกก็ได้ แต่บางคนไม่ชอบเพราะเนื้อน้อย ที่ผมชอบคือนำมาสับใส่เครื่องเทศ แล้วเอาไปยัดในพุงกบ เรียกว่า"อั่วกบ"ครับ 3.เขียดจะนา ...ตัวเล็กๆ ขนาดไม่เกินนิ้วหัวแม่มือ สีซีดๆ ชอบอยู่ตามดินทราย เอามาอ่อมกินกับข้าว หรือคั่วแกล้มสาโท ..อร่อย 4.เขียดขาคำ ...ลูกครึ่งระหว่างกบกับอึ่งอ่าง ตัวอ้วน ผิวเรียบ หลังสีเข้ม ท้องขาวถึงเหลือง แต่โคนขาจะออกเหลืองทอง(ที่มาของชื่อ) เมนูก็คล้ายๆ กันกับกบและเขียด แต่จะน่ากินกว่าอึ่งอ่าง 5.กะเดา(สะเดา) ...ใช้เป็นผักเคียงน้ำพริก (ไม่มีสะเดาน้ำปลาหวานอย่างภาคกลาง) 6.กระโดน ...มี 2 ชนิดคือ "กระโดนโคก"..เกิดตามที่ดอนหรือโพน(จอมปลวก) ใบเรียว ใหญ่ประมาณใบยอ แต่สาก ใบอ่อนสีออกแดง  แต่จะเข้มขึ้นจนเขียว รสค่อนข้างฝาด "กระโดนน้ำ" เกิดในที่ลุ่ม ใบค่อนข้างมน สีเขียวเข้ม รสมัน กระโดนใช้เป็นผักเคียงน้ำพริก หรือเป็นใบเมื่ยง 7.อีฮิน ...คล้ายๆ ผักตบ ต้นเรียว สูงประมาณ 1 คืบ เกิดในนาหน้าฝน รสมัน ใช้เป็นผักเคียง 8.กุดจี่ ...ด้วงปีกแข็งคล้าย"กว่าง" แต่ไม่มีนอและหัวมน ผิวมัน ชอบฝังตัวอยู่ใต้กองขี้ควายซึ่งเป็นแหล่งอาหาร นำมาแช่น้ำให้มันขี้ออกให้หมด เด็ดปีกแล้วคั่วหรือทอด กินเล่นๆ หรือแกล้มส้มตำ 9.อินูน(กินูน) ...เป็นด้วงตัวยาวคล้ายด้วงมะพร้าวแต่อวบกว่าและไม่มีหนวด ผิวด้าน สีออกโทนแดงหรือชมพู มี 2 ชนิดคือ "กินูนดิน" ชอบฝังตัวตามโคนต้นไม้เล็กๆ อาศัยกินรากไม้ ตัวโตประมาณนิ้วหัวแม่มือ จะกินต้องไปขุดหาเอาครับ "กินูนต้นไม้" ชอบเกาะตามต้นมาขามหรือต้นกระโดนเพื่อกินยอดอ่อน จับด้วยการไปส่องไฟตอนกลางคืน เขย่าต้นไม้ให้ร่วง แล้วใช้สวิงช้อนเอา ตัวโตประมาณนิ้วก้อยครับ กินูนก็กินแบบเดียวกับกุดจี่ครับ แต่ไม่ต้องแช่น้ำ เด็ดปีกแล้วคั่วได้เลย ผมมีเมนูพิเศษสำหรับแมงกินูนครับ - กินูนคั่ว - พริกสดย่าง - หอมแดงย่าง - ตะไคร้ซอย (เพิ่มต้นหอม ผักชีฝรั่งซอยด้วยก็ได้) - มะม่วงสับ เอาทั้งหมดลงครก โขลกให้เป็นเนื้อเดียวกัน ปรุงรสด้วยน้ำปลาและชูรส ตักใส่จาน โรยหน้าด้วยมะม่วงสับและใบสะระแหน่ แค่นี้ก็อร่อยแล้วครับ 10.ติ้ว ..รสชาติและรูปทรงคล้ายใบชะมวง แต่ใบจะบางและยาวเรียวกว่า ใบอ่อนสีค่อนข้างแดง กินได้ทั้งใบอ่อนและช่อดอก นำมาเพิ่มรสเปรี้ยวให้ต้มยำ แกงใส่กับเห็ด หรือใช้เป็นผักเคียง 11.กะปอม(กิ้งก่า) ...มี 3 แบบ "กะปอมก่า" ตัวใหญ่ ปกติช่วงคอมีสีเขียว "กะปอมคอแดง" ตัวค่อนข้างเล็ก คอแดงตามชื่อ "กะปอมปีก" เล็กประมาณกะปอมคอแดง มีพังผืดที่ขา โผบินได้เหมือนบ่าง แบบนี้จะไม่กินกันครับ กะปอมที่จับได้จะถูกถลกหนังและควักไส้ทิ้ง ย่างกินกับแจ่ว หรือสับแล้วปรุงด้วยเครื่องลาบ ทำเมนูกินูนของผมก็อร่อยนะครับ 12.สแบง ...อธิบายยากครับ ถ้ารู้จักต้นพลวงกับต้นชาติก็จะเข้าใจว่าเป็นลูกผสมระหว่าง 2 พันธุนี้ คือใบค่อนข้างมันอย่างต้นพลวง แต่มีลูกเหมือนต้นชาติ ลูกสแบงจะเอามายิงเล่นอย่างที่เห็นในโฆษณาเบอร์ดี้ครับ ผมชอบไปนอนใต้ต้นแล้วเอาหนังสติ๊กยิงให้ลูกมันร่วงลงมา ละลานตาดีครับ 13.เห็ดเผาะ ...ลูกกลมๆ คล้ายลูกชิ้น มี 2 แบบ "เห็ดเผาะฝ้าย" มีสีขาว แต่จะมีขน(ราก)หุ้มอยู่ ก่อนปรุงต้องเอาไปขัดกับวัสดุผิวหยาบ(หวดหรือกระด้ง)ให้ขนหลุด "เห็ดเผาะหนัง" มีสีค่อนข้างดำ ขน(ราก)น้อย ล้างน้ำแล้วใช้ได้เลย รสชาติดีกว่า หายากกว่า จึงแพงกว่าแบบแรก เห็ดเผาะจะมีความกรอบ หวาน มัน เมื่อกัดโดนส่วนหนังจะสัมผัสได้ถึงความกรอบ พอเนื้อในแตก"เปาะ(หรือเผาะ)"ออกมา จะรู้สึกหวานๆ มันๆ ส่วนใหญ่จะนำมาแกงใส่ผักติ้ว หรือทำแกงเปรอะ แต่ถ้าจะให้เท่ ต้องนึ่งกินกับแจ่วครับ หน้าตาออกมาเหมือนกำลังกินลูกชิ้นปลาลวกจิ้มเลยครับ เอ้อ.... เหนื่อย จากคุณ : ChefDeja - [ 12 ม.ค. 49 02:09:04 ]

ความคิดเห็นที่ 22 นึกออกแล้วครับ กุดจี่ขี้คน ผิวจะด้านครับ ไม่มันอย่างกุดจี่ขี้ควายครับ จากคุณ : ChefDeja - [ 12 ม.ค. 49 02:13:26 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เคยนั่งคุยกัน เรื่องการกินของคนอีสาน พี่เค้าบอกว่า คนอีสาน เป็นคนที่สามารถกินผักได้เยอะมาก กินผักได้ทุกชนิด ดังจากที่น้าเชพบรรยายนี่มันใช่จริงๆ ชมพู่ไม่กินผัก แต่ก็เริ่มกินล่ะ ชมพู่ชอบกิน แกงหน่อไม้ค่ะ แกงหน่อไม้ดองใส่ไก่ เพื่อนบอกเป็นอาหารอีสานเลย เสียดายปกติกินอย่างเดียว ไม่ได้ถ่ายรูปไว้ เดี๋ยวไว้ทำครั้งหน้าจะถ่ายรูปมาอวด อร่อยมาก เพื่อนชมพู่ทำกับข้าวเก่ง ชอบทำอาหารอีสานให้กิน เมื่อวานก็เพิ่งกิน อ่อมไก่ เพื่อนบอกจะให้อร่อยต้องเป็นไก่บ้าน เนื้อเหนียวซะ แต่ อร่อยดี นึกได้แค่นี้ก่อนอ่ะค่ะ เดี๋ยวไว้พรุ่งนี้มาคุยต่อ ตาจะปิดล่ะ ขอบคุณ น้าเชพมากเลย พิมพ์ซะจนเมื่อยมือเลยมั้งนี่ จากคุณ : ชมพู่มะเหมี่ยว - [ 12 ม.ค. 49 02:32:13 ]

ความคิดเห็นที่ 24 พี่มิน.... แกงบวนของที่บ้านพี่มิน เป็นแกงกะทิ แล้วใส่หน่อไม้ แล้วรสชาดออกหวานๆ หรือเปล่า ที่บ้านชมพู่ทำนะ ชอบกินด้วย.. จากคุณ : ชมพู่มะเหมี่ยว - [ 12 ม.ค. 49 02:34:40 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ตะไคร้ซอยฝอย หอมเล็ก ข่าเล็กน้อย เกลือ โขลกให้แหลก ตามด้วยพริกขี้หนูสวนสดกำใหญ่ๆ บุบๆ แหลกบ้างไม่แหลกบ้าง อยากให้เหลืองก็ใส่ขมิ้นเล็กน้อย ละลายน้ำแกงในน้ำเดือด ใส่หน่อไม้ดองทำเอง สับไก่บ้าน (แต่จริงๆ ผมว่าไก่ป่าอร่อยกว่า) เป็นต่อนๆ ใส่ลงไป ตักน้ำปลาร้าปรุงตามให้ได้รสเค็มกลมกล่อม ถ้าเปรี้ยวไม่พอก็เติมมะขามเปียกนิดนึง ปลงหม้อจากเตาเตรียมเสิร์ฟ ขาดไม่ได้เด็ดขาด เด็ดผักอีตู่ (แมงลัก) ขยุ้มลงไปเยอะๆ ห........อ.........ม และชวนหิว กิ น ข้ า ว กั น เ ถ อ ะ แต่แค่ฟังเมนูพ่อครัวเดชาก็หลับไม่ลงแล้วครับ คืนนี้ จากคุณ : หัวใจไข้ขึ้น - [ 12 ม.ค. 49 02:56:35 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อ้อ จริงๆ แล้ว มักแกงใส่ปลาน้อยมากว่า ดักกระบอกได้ แล้วแกงที่ริมคลองเลย โห สุดๆ จากคุณ : หัวใจไข้ขึ้น - [ 12 ม.ค. 49 02:59:07 ]

ความคิดเห็นที่ 27 น้ำลายไหลเลย แต่ละเมนูสุดยอดโดยเฉพาะของลุงหัวใจฯ มี 40 (ดีกรี) นำร่องก่อนซักกรึ๊บ   โอ้ว....... จากคุณ : p เสื้อเหลือง - [ 12 ม.ค. 49 07:58:22 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ชอบกระทู้นี้มากๆเพราะคุยเรื่องถูกใจ นอกจากเรื่องบ้าฟังเพลงกับบ้าหนังสือแล้ว เรื่องอาหารการกินนี่บ้าเป็นอันดับสอง...ที่บ้านดิฉันตอนนี้ เหมือนเป็นร้านขายของชำย่อมๆ ...มีทุกอย่าง...ขนาดเห็ดเผาะดิฉันก็ซื้อมาไว้จากทริปกลับไปเยี่ยมบ้านคราวที่แล้ว...เป็นเห็ดเผาะดองในน้ำเกลือใส่ขวดแก้วเล็กๆ...ยังไม่นึกอยากกินเลยเก็บไว้ดูเล่นจวนเจียนจะหมดอายุแล้ว...อยู่คนเดียว..นานๆถึงจะนึกครึ้มอกครึ้มใจ ทำกับข้าวชุดใหญ่กินสักครั้ง ...หรือไม่ก็ต้องรอเวลามีงานพบปะสังสรรค์เพื่อการกินในหมู่คนไทยด้วยกัน...สูตรหมูต้มเค็มของน้องใจ ทำให้ดิฉันทุรนทุรายใจด้วยความร้อนวิชาอยากลองทำดูเพราะท่าทางจะอร่อยได้แบบง่ายๆ แต่ยังหาหมูสามชั้นไม่ได้.. ขออาฆาตเมนูนี้ไว้ก่อน...ถ้าไม่ทราบว่าอยู่ทางใต้ คงนึกว่าน้องใจ เป็นชาวอีสานคือกัน...สะดุดกึ๊กกับคำว่าสับไก่เป็น 'ต่ิอนๆ'...กับคำว่า'ผักอีตู่'....โค้ดนี้เป็นรหัสของทางอีสานบ้านเฮาชัดๆ คุณน้องชมพู่...แกงบวนแถวบ้านคุณพี่มินนี่ไม่มีกะทิหรือหน่อไม้จ้ะ มีแต่เครื่องในหมูล้วนๆกับเครื่องปรุงอย่างข่า ตะไคร้ พริกแห้งลอยหน้า กรรมวิธีการทำจากการเคยไปแอบดูแอบจำเขามาคือ การลวกทำความสะอาดเครื่องใน แล้วนำไปคลุกในเครื่องแกงเฉพาะอย่างที่เขาตำเอาไว้((อันนี้แอบดูไม่ัทันว่าเขาใส่อะไรมั่ง... แต่ถ้าเอาจริงคงพอมั่วได้เหมือนกัน))...โขลกใบย่านาง ใบขี้เหล็ก ให้เข้ากันคั้นเอาแต่น้ำนำไปคลุกเคล้าให้เข้ากันกับเครื่องใน ใส่น้ำตาลทรายแดง น้ำปลาร้า น้ำปลา ต้นตะไคร้หั่นเฉียงๆ ยกขึ้นตั้งไฟเติมน้ำพอท่วมเคี่ยวด้วยไฟอ่อนรุมๆทิ้งไว้ข้ามคืน...รสชาติของแกงจะออกหวานนำนิดหน่อย...แอบดูเขามาได้เท่านี้เอง แหะ แหะ....เขาไม่เอาน้ำร้อนสาดไล่ออกมาก็บุญแล้วว คุณเดชา ข้อมูลแน่นดีจริงๆ ดิฉันกินเป็นอย่างเดียวละค่ะ พวกผักทั้งหลาย เรียกชื่อยังไม่ถูกเลย ได้ความรู้จากกระทู้นี้เพิ่มขึ้นอีกมากมาย....สงสัยอีกนิดว่า ผักกะแยงกับผักอีอ่อมนี่มันจะใช่อันเดียวกันหรือเปล่าคะ? เคยเดินเด็ดเอาตามคันนามาใส่แกงปลา จิ้มปลาจ่อมกุ้ง สมัยเด็กๆ เรียกกันแต่ว่าผักอีอ่อม ไม่ทราบคุณเดชาเคยได้ยินหรือเปล่า....พวกหมกฮวกนี่เคยได้ยินแต่ยังไม่เคยกินซักที เพราะนึกขยาด เนื่องจากปลาจ่อมกุ้งที่เป็นอาหารขึ้นชื่อของทางบ้านดิฉันเคยมีกรณีที่คัดทำความสะอาดกุ้งไม่ดีแล้วมีลูกฮวกที่ไม่ใช่ลูกกบแต่เป็นตััวอ่อนของคางคกติดมาด้วย  พอกินปลาจ่อมเข้าไป สักพักก็อาเจียนกันรากเขียวรากเหลือง เรียกว่าเมาปลาจ่อม แก้ไขไม่ทันอาจช็อคถึงตายได้...ในชีวิตเคยเจอกับตัวเองมาสองครั้งทำให้ไม่กล้าลองเมนูลูกฮวกนี่เลย.... ขอบคุณ คุณพีด้วยค่ะที่ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา....แค่คิดตามก็แซ่บอีหลี ดีลีเชียส แล้วค่ะ แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 49 00:19:08 จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 13 ม.ค. 49 00:16:14 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ไม่แน่ใจว่าจะเป็นผักเดียวกันหรือเปล่านะครับคุณแม่ฯ แต่เพื่อนชาวสุรินทร์ที่เคยทำครัวร่วมกัน เขาตำน้ำพริกใส่ผักกะแยงให้กิน ..อร่อยมากครับ แต่ลืมถามเขาไปว่าทางโน้นเรียกว่าอะไร ......... ถึงจะเป็นอีสานเหมือนกันแต่อาจจะเรียกต่างกันก็ได้ อย่าง"สะแยะหรือกะแยะ"ทางบ้านผมหมายถึง"สะระแหน่" แต่แถวมหาสารคาม หมายถึง"ผักชีล้อม" ......... น้องใจพูดไม่สุภาพนะครับ สมัยนี้เขาไม่เรียกแล้ว"อีตู่" เขาเรียก"คุณนันทิดา"ครับ จากคุณ : ChefDeja - [ 13 ม.ค. 49 02:25:35 ]

ความคิดเห็นที่ 30 โอ้ววววว....มุกผักคุณนันทิดา ของคุณเดชา ...คิดได้ไงเนี่ย กร๊ากกกก.... จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 13 ม.ค. 49 08:14:31 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ผักชีล้อม กินเป็นผักแนมกับลาบครับ ต้นโตหน่อยกลิ่นหอม เผ็ดหน่อยๆ  ชอบขึ้นตามที่ชุ่มๆ เช่นข้างโอ่งน้ำ ในสวนที่บ้านพ่อผมมีอยู่ครับ    อื่นๆเช่น ผักชีหูเสือ                  ผักไผ่  อันนี้ไม่แน่ใจที่อื่นเรียกอะไร ที่ร้านอาหารเวียตนามจะต้องมีอ่ะ กลิ่นฉุนๆ ต้นคล้ายๆหญ้า จากคุณ : p เสื้อเหลือง - [ 13 ม.ค. 49 08:25:34 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ผักไผ่ ที่บ้านผมเรียกผักแพวครับ กินกับลาบปลาดุกแก้คาวดีนัก จากคุณ : ChefDeja - [ 13 ม.ค. 49 10:57:30 ]

ความคิดเห็นที่ 33 คุณพีเอ่ยว่าผักชีหูเสือ เลยนึกถึงผักหูเสือขึ้นมาได้ แถวปักษ์ใต้ปลูกเป็นไม้ประดับ แต่จริงๆ กินกะลาบแซบขนาด แถวนี้เรียกผักแพวว่า "จันทน์หอม"  หรือบางทีก็ "หอมจันทน์" ครับ คุณมินครับ ผมโตมาด้วยปลาร้าแท้ๆ ครับ ปลาร้าทำเองเป็นส่วนใหญ่ด้วย ปริมาณสารกะปิในตัวมีแค่ห้าเบอร์เซ็นต์ นอกนั้นเป็นสารปลาร้าล้วนๆ ครับ จากคุณ : หัวใจไข้ขึ้น - [ 13 ม.ค. 49 11:31:04 ]

ความคิดเห็นที่ 34 พูดถึงเรื่องปลาร้า ...แม่ดิฉันทำปลาร้ากินเองเช่นกัน แต่เพราะความขี้เกียจไม่ใส่ใจทำให้ดิฉันไม่ได้เรียนรู้เรื่องนี้มาจากท่านเลย...เคยแต่ช่วยทำปลา ส่วนกรรมวิธีการหมัก และระยะเวลาแต่ละขั้นตอนไม่จดจำ ปลาร้าของทางบ้านดิฉันใช้ข้าวแบบข้าวต้มคลุกผสมหลังจากหมักด้วยเกลือ ตามด้วยข้าวคั่ว... แต่ปลาร้าของทางถิ่นอื่นเคยได้ยินมาว่าใส่รำคั่วไม่ทราบจริงเท็จประการใด....ตั้งแต่พลัดถิ่นมาอยู่ที่นี่ไม่เคยได้กินปลาร้าอร่อยๆนานแล้วค่ะ ที่เขาขายอยู่เป็นขวดๆก็เค็มปี๋อย่างเดียว....คิดถึงปลาร้าปลาช่อนชิ้นงามๆทอดออกสีน้ำตาลอ่อน  ซอยหอมแดง พริกสด บีบมะนาวอีกนิด กินกับข้าวร้อนๆแล้วน้ำลายไหล จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 13 ม.ค. 49 13:35:52 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ทัศนะผมนะครับ ปลาร้าระดับสากล ไม่มีข้าวสุกครับ มันสิส้มน่อ สากลต้องเค็มนำครับ จะทำเป็นส้มก็ต่างหาก อันนั้นเอามาทอดกะหอมซอย พริกสด ปลาร้าบ้านผม (พ่อหละรี แม่พิดโลก) ต้องข้าวคั่วเท่านั้น รำก็ไม่ได้ ปลาร้าหืนหมด จากคุณ : หัวใจไข้ขึ้น - [ 13 ม.ค. 49 15:09:29 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ไม่ออกส้มเลยค่ะ แต่มันจะนัวๆ คงจะเป็นเรื่องการกะสัดส่วนของปลา เกลือ ข้าวต้ม และข้าวคั่วด้วยมังคะ ...การทำปลาร้าแต่ละถิ่นคงไม่เหมือนกัน ...เพราะตั้งแต่เล็กจนโตก็เห็นเขาทำกันแบบนี้... ปัจจุบันคนเคยทำให้กินล้มหายตายจากไปแล้ว..สูตรนี้ก็จากไปด้วย...ที่เห็นขายตามตลาด บรรจุมาในปิ๊บสังกะสีแล้วมาเทใส่กาละมังขายก็ไม่กล้ากิน...อดตามระเบียบ... เคยกินปลาร้าจากประเทศเขมร..เพราะบ้านเกิดอยู่ติดชายแดนไทย-กัมพูชา...ปลาร้าจากที่นั่นจะมีรสชาติและกลิ่นคล้ายๆแอนโชวี่ของฝรั่ง....ไม่มีข้าวคั่ว ไม่มีน้ำ แปลกดีเหมือนกัน จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 13 ม.ค. 49 15:57:27 ]

ความคิดเห็นที่ 37 โอย แง่มๆ น้ำยายหยัย นึกถึงต่อนปลาแด่กในจาน หัวหอมซอยกับบักพริก คุณมิน คุณพ่อครัวหรือคุณลุง เคยได้ยินวลี "จีกปลาแด่กพอปานลอกปอ" หรือเปล่าครับ [พิมพ์คำสะกดผิด เพื่อเลี่ยงโปรแกรมกรองคำครับ เกลียดจริงๆ มาแบนปลา:-)ของเราได้] จากคุณ : โนอาห์ - [ 13 ม.ค. 49 18:02:25 ]

ความคิดเห็นที่ 38 กระทู้นี้ พอมาถึงเรื่องกิน เรื่องทำกับข้าว คงทำได้แค่แอบอ่าน เพราะทำอะไรไม่เป็นกับเค้าเลยจริงๆ ชีวิต ทอดไข่ยังไหม้..เฮ่อ.. พูดถึงปลาร้า ย่าของชมพู่ ทำปลาร้า กับน้ำปลากินเอง เพราะ จังหวัดนครสวรรค์ อยู่ภาคกลาง จะมีปลาน้ำจืดเยอะมาก จำได้เลาๆ ว่า เค้าจะทำปลาร้าใส่ไห ทำน้ำปลา ห่อผ้าไว้ แล้วโยงไว้กลางบ้าน ให้น้ำปลามันหยดทีละหยด แล้วก็เอาน้ำปลานั้นมากิน แต่เหม็นอ่ะ ไม่เห็นหอมเลย แต่ปลาร้าอร่อย ไม่เคยกินปลาร้าดิบนะค่ะ เคยกินแต่ปลาร้าสุก เอามาหลน อร่อยมาก ปลาร้าหลน เคยกิน ปลาร้าหลนใส่ไข่ไหม อิอิ..ย่าชมพู่กินแบบนั้นอ่ะ จากคุณ : ชมพู่มะเหมี่ยว - [ 13 ม.ค. 49 18:08:33 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เด็ก กทม.อย่างเราๆ ไม่รู้เรื่องเลย คุยอะไรกันเนี่ย ไม่รู้จักสักอย่าง ทั้งชื่อแมง ชื่อผัก เอ...แล้วเมื่อไหร่ คุณพ่อครัว คุณแม่ครัว จะรวมตัวกันคะ ดูท่าจะมีฝีมือทำอาหารประจำถิ่นกันทุกคนเลย ยังไง ขอเป็นตัวชิมนะ เพราะไม่สันทัดในการทำอาหารสักเท่าไหร่ จะขอพาเพื่อนๆ ห้องเพื่อชีวิตมาช่วยชิมด้วยเนอะ ทางโน้นสงสัยจเก่งการทำกับแกล้มเหล้าล่ะ  อิอิอิ จากคุณ : sunny-low (sunny-low) - [ 13 ม.ค. 49 19:28:54 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ผมมีเมนู ปลาช่อนถอดร่าง วันหลังจะบอกวิธีทำพร้อมภาพประกอบให้ จากคุณ : p เสื้อเหลือง - [ 13 ม.ค. 49 19:44:13 ]

ความคิดเห็นที่ 41 สำนวนนี้เคยได้ยินครับคุณโนอาห์ แต่เท่าที่รู้จะมีประโยคก่อนหน้าซึ่งจำไม่ได้ ความหมายโดยรวมแล้ว เป็นการด่าคนว่าไม่เก่งงาน แต่เก่งกิน ........ คล้ายๆ กับที่ทางเหนือพูดว่า"ยะการยะงาน มันยะเนิบๆ ......" นั่นแหละครับ จากคุณ : ChefDeja - [ 13 ม.ค. 49 20:42:02 ]

ความคิดเห็นที่ 42 รูปมาแล้ว ......... แมงกุดจี่ จากคุณ : ChefDeja - [ 13 ม.ค. 49 21:02:19 ]

ความคิดเห็นที่ 43 แมงกินูน จากคุณ : ChefDeja - [ 13 ม.ค. 49 21:03:14 ]

ความคิดเห็นที่ 44 กะปอมคอแดง [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : ChefDeja - [ 13 ม.ค. 49 21:04:36 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ผักกะแยง จากคุณ : ChefDeja - [ 13 ม.ค. 49 21:07:10 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ขอโทษครับ ผักกะแยงโหลดมาผิด ......... คุณแม่ฯครับ ผักกะแยงกับผักอีอ่อม อาจจะเป็นอย่างเดียวกันนะครับ ตามข้อมูลที่ไปค้นมา แถวบ้านคุณแม่ฯเรียก"ผักกะออม"ครับ ส่วนทางกาฬสินธุ์เรียก"ผักลืมผัว"ครับ แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 49 21:11:37 จากคุณ : ChefDeja - [ 13 ม.ค. 49 21:10:29 ]

ความคิดเห็นที่ 47 มีรูปผักติ้ว แต่ไฟล์ใหญ่ไป ย่อไม่เป็นครับ เอารูป"ส้มโมง"หรือ"ชะมวงไปดูก่อนแล้วกัน จากคุณ : ChefDeja - [ 13 ม.ค. 49 21:13:23 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เห็ดเผาะ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : ChefDeja - [ 13 ม.ค. 49 21:14:31 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ผักกะแยง จากคุณ : ChefDeja - [ 13 ม.ค. 49 22:56:55 ]

ความคิดเห็นที่ 50 กระโดนโคก อ้าว... รูปหาย แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 49 22:59:38 จากคุณ : ChefDeja - [ 13 ม.ค. 49 22:57:38 ]

ความคิดเห็นที่ 51 กระโดนโคก แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 49 23:01:22 จากคุณ : ChefDeja - [ 13 ม.ค. 49 23:00:57 ]

ความคิดเห็นที่ 52 โอ้วววววว เด็ด! มิใช่"โอเด็ต" มีสีสันขึ้นมากเลยครับ เอ่อ....... คห.ที่ 41 มันต่อว่า..... ".....ยะจะอั้น หัวยังบ่ทันเติงหมอน มันเข้าไปตั้งคึ่งแล้วกะ..." ยังงั้นป่ะคับ แล้วมันแป... ...แปว่างายอะคับ น้า อิ อิ จากคุณ : หัวใจไข้ขึ้น - [ 13 ม.ค. 49 23:01:55 ]

ความคิดเห็นที่ 53 กระโดนน้ำ จากคุณ : ChefDeja - [ 13 ม.ค. 49 23:02:14 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ผักติ้ว จากคุณ : ChefDeja - [ 13 ม.ค. 49 23:03:54 ]

ความคิดเห็นที่ 55 น้องใจครับ สงสัยจะแปลว่า... เพิ่งจะเอนตัวลง มันก็ z z z ...หลับ... ซะแล้ว จากคุณ : ChefDeja - [ 13 ม.ค. 49 23:08:31 ]

ความคิดเห็นที่ 56 แม๊....ถ้ามีพวงมาลัยติดแบ๊งค์ จะคล้องให้คุณเดชาซักสิบพวง...คนอะไรน่ารักจริง อุตส่าห์ไปค้นมาให้ดูจนได้...นี่แหละๆๆผักอีอ่อมที่ดิฉันถามถึง...จริงๆแล้วเขมรบ้านดิฉันเรียก "มะออม"...ที่เมกาก็มีขายนะคะสิบอกไห่ พวกเวียตนามชอบกินเหมือนกัน แต่เป็นผักอีอ่อมขาว ไม่หอมฉุนเท่าที่ออกลำปล้องสีแดงๆแบบบ้านเรา....โขลกพริก หอม กระเทียม ตะไคร้ คั่วกับชิ้นไก่ ใส่ฟัก เติมน้ำปลา น้ำปลาร้าหน่อย ใส่น้ำพอท่วม ผักสุกโรยด้วยใบอีอ่อม...หอม อร่อย...แต่ถ้าจะให้แบบถูกใจจริงๆดิฉันชอบแกงใส่บวบหอมมากกว่า..   เมื่อวานเป็นเพราะกระทู้นี้แหละ ดิฉันต้องไปรื้อตู้แช่แข็ง กรุมหาสมบัติของกิน...ได้ใบตอง ดอกแค ตะไคร้ ทุเรียนหมอนทองแบบแกะแล้ว ปลาเค็ม....เมื่อวานเลยนั่งสวาปาม หมกหน่อไม้ แกงส้มดอกแค ยำปลาเค็ม และข้าวเหนียวทุเรียนน้ำกะทิ....ได้แบ่งไปให้เพื่อนชาวไทยที่นี่ด้วย ไม่งั้นจุกตายคาสำรับคนเดียว เอิ๊กๆๆ จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 13 ม.ค. 49 23:42:16 ]

ความคิดเห็นที่ 57 กระทู้นี้อ่านแล้วหิวนะ จากคุณ : นู๋โดฯ - [ 17 ม.ค. 49 17:46:19 A:58.136.74.81 X: TicketID:010519 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ประโยชน์ของแมงจินูนที่ไม่มีใครรู้ก็คือ แมงจินูนสามารถแก้โรคใบไม้ในตับได้ ทำได้โดยกลืนแมงจินูนตัวเป็นๆลงไป แมงจินูนชอบกินใบไม้? มันก็จะไปกินใบไม้ในตับจนหมด ทีนี้ก็ไม่เป็นโรคใบไม้ในตับแล้ว จากคุณ : โนอาห์ - [ 18 ม.ค. 49 12:27:57 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เสร็จแล้วก็จะมีแมงจินูนอยู่ในท้อง เพราะฉะนั้นต้องกลืนคนอีสานตามลงไปด้วย ให้ไปกินแมงจินูน......... จากคุณ : หัวใจไข้ขึ้น - [ 18 ม.ค. 49 14:55:12 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ถ้าคุณลุงกินคนอีสานที่บอกให้กินแมงจินูนลงไป.. คงจะเป็นเหมือนงูเหลือม ที่ต้องเอาแต่นอน.. กระดุกกระดิกไปไหนไม่ได้และไม่ต้องกินอะไรไปอีกหลายวัน... จากคุณ : ชมพู่มะเหมี่ยว - [ 18 ม.ค. 49 15:20:41 ]

ความคิดเห็นที่ 61 โห...คิดกันไปได้นะคนเรา แมงจินูนแก้โรคใบไม้ในตับ ...แล้วกลืนคนอีสานให้ไปกินแมงจินูน???...ไปต่อไม่ถูกเลยอ่ะ .....อย่าลืมฮีโร่มัยซินเด้อ..<<<..ตัดเข้าโฆษณาซะเลย แหะ แหะ จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 18 ม.ค. 49 15:42:54 ]

ความคิดเห็นที่ 62 คห.59 ........ก๊าก........โอ่ย  น้ำหู น้ำตาไหล จากคุณ : p เสื้อเหลือง - [ 18 ม.ค. 49 17:24:31 ]

ความคิดเห็นที่ 63 หลังจากกลืนคนอีสานเพื่อให้ไปกำจัดแมงกินูนในท้อง อย่าลืม ... ... ... "อีโน" ..ลดแน่นเฟ้อ หรือ ... ... ... "ฟูก้าคาร์" ..ขับพยาธิ"ปากแป" แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 49 00:42:51 จากคุณ : ChefDeja - [ 19 ม.ค. 49 00:41:34 ]