CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    ...กระนั้นไม่วายจะโดนด่า ต่าง ๆ นา ๆ หาว่าหิวสะบั้น…

    ............................หัวอกจราจร…………………

    เช้าขึ้นตะวันส่อง ถึงฝนจะตกฟ้าร้อง จะมีน้ำนองถนน
    จราจรนั้นก็ต้องสู้ทน เพื่อรับใช้ประชาชน เกี่ยวกับยานยนต์ทุกคัน
    กระนั้นไม่วายจะโดนด่า ต่าง ๆ นานา หาว่าหิวสะบั้น
    โปรดจงเห็นใจฉัน เพราะมีหน้าที่อย่างนั้น หากขืนรั้นก็ติดตาราง

    รถคันซ้าย ไหงวิ่งกินขวา รถคันหน้า ช้าลงอีกหน่อย
    รถคันหลังที่มาหยุดคอย ขอจงค่อย ๆ วิ่งให้ถูกทาง
    อ้าว คันโน้น อย่าเพิ่งวิ่งมา ดูสัญญาณแน่ชัดหรือยัง
    นั่นรถเสียเลยเกะกะทาง จราจรก็ยังช่วยเข็นให้

    ปวดใจเหลือข่ม แทบเป็นลมสิ้นใจตาย
    ขอจงเห็นใจ เพราะงานไม่ง่ายดั่งใครคิดกัน
    ไหนหน้าที่จะบังคับ ถ้าจับมากโดนว่าสารพัน
    ถ้าหากคุณเป็นจราจรอย่างฉัน อย่างช้าสามวัน ต้องกลั้นใจตาย

    สวัสดีครับ ทุก ๆ ท่าน
    โอ.... เวลาเดินทางไปอย่างรวดเร็วเหลือเกิน
    พร้อมกับการกัดกร่อนความเข้มแข็งของชีวิตและจิตใจ
    ใครเลยจะหยุดคิดว่า เมื่อเวลาเดินทางไป มันก็ฉุดกระชากวันและวัยเราไปด้วย
    ช่วงเวลาที่ผ่านมา ผมเดินทางตามการฉุดกระชากของเวลาครับ
    และเวลาก็พาให้ผมได้เดินทางกลับมาอีกครั้ง

    สายฝนพร่างพรูนอกฤดูกาล กระหน่ำตลอดการเดินทางไกล
    เม็ดฝนหนาหนัก บดบังทัศนวิสัยแทบจะสิ้นเชิง
    สังขารเก่า ๆ ของผม ขดตัวอยู่กับซากรถเก่า ๆ ที่พาผมเดินทางไกลกับเวลาที่ฉุดกระชากมา
    และผมก็เร่งความเร็วของมัน ด้วยแรงกดจากปลายเท้า เท่าที่เรี่ยวแรงของสังขารจะพึงมี

    แล้วผมก็เห็นเขาคนนั้นครับ
    เขาคนนั้น ยืนอยู่ท่ามสายฝนที่กระหน่ำไม่ลืมหูลืมตา
    มือข้างหนึ่งโบกมาถึงซากรถของผม และชี้ให้หยุดนิ่งริมทาง ใกล้ ๆ กับเขา
    ซากรถสงบนิ่ง พร้อม ๆ กับสังขารของผมที่สงบนิ่ง เพื่อรอให้เขาคนนั้นเดินเข้ามาหา
    พร้อมกับคำพูดสำหรับผม

    ”ขับรถเร็วไปนะครับ และดูเหมือนว่า จะฝ่าสัญญาณไฟจราจรมานะครับ”
    ”ครับ” ผมรับคำ
    ”ฝนตกหนัก มองไม่ใคร่เห็นทางครับ”
    ”ระวังหน่อยนะครับ ถนนลื่น อันตรายครับ” เขาพูดและยิ้มให้ ผ่านม่านสายฝนเลือน ๆ พร้อมกับโบกมือเป็นความหมายให้สัญจรต่อไป
    “ครับ ขอบคุณครับ”

    ผมพาซากรถ ออกจากจุดนั้นช้า ๆ ด้วยความระมัดระวัง พลางยิ้มทั้งปากและหัวใจ
    ห้วงคำนึงผม คิดถึงการ “ขอบคุณ” ที่อาจแสดงผ่านการเชื้อเชิญเพื่อเลี้ยงสุราสักมื้อ
    แต่ผมก็แค่คิด แล้วปล่อยให้เวลาพาผมเดินทางต่อไป
    ที่เหลืออยู่ก็คือ บางบทเพลงที่ชื่อ “หัวอกจราจร” ผลงานการประพันธ์ของ “ครูสำเนียง ม่วงทอง” ซึ่งขับร้องโดย “สุรพล สมบัติเจริญ”

    “กระนั้น ไม่วายจะโดนด่า ต่าง ๆ นานา หาว่าหิวสะบั้น”

    เวลาที่เปลี่ยนไป ทำให้เราเห็นโลกในแง่ร้ายที่มีมากขึ้น
    ใช่ มันเป็นความจริง
    แต่เวลาที่เปลี่ยนไป อาจไม่ได้หมายความว่า โลกจะเลวร้ายไปเสียทั้งหมด
    แม้กระทั่งกับสิ่งที่ปรากฏขึ้น หลังม่านสายฝนกระหน่ำ
    ผ่านสายตาฝ้าฟาง และผ่านซากสังขารอันร่วงโรย
    เพราะอย่างน้อยที่สุด
    หัวใจของผม ยังมองเห็นความงาม ที่ดำรงอยู่ในโลกเลวร้ายที่เราคุ้นชิน

    สวัสดีครับ ทุกท่าน
    นี่เป็นบางสิ่งที่ผมได้เห็น แล้วทุก ๆ ท่านได้เห็นเป็นอย่างไร ?

    จากคุณ : ..ขุน(ไม่)ขึ้น.. - [ 20 ก.พ. 49 19:10:55 A:10.2.3.7 X:203.154.97.197 TicketID:102390 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป