เห็นด้วย (4 คน)
	ไม่เห็นด้วย (5 คน)
	จำนวนผู้ร่วมโหวตทั้งหมด 9 คน

	44.44%
	55.56%

...เมื่อวันที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2549 ที่ผ่านมา นอกจากจะเป็นวันประกาศยุบสภาไทยภายใต้การนำของนายกรัฐมนตรีที่ยืนหยัดเคียงข้างประชาชนมานานถึง 5 ปีแล้ว
ยังเป็นวันสำหรับคนในแวดวงศิลปะศิลปินรวมถึงคนดนตรีของไทยด้วย คือวัน "ศิลปินแห่งชาติ" ผมต้องขอแสดงความชื่นชมยินดีแก่ผู้ที่ได้รับตำแหน่งเป็นศิลปินแห่งชาติ ไม่ว่าจะได้รับเมื่อพ.ศ.ใดก็แล้วแต่ ไม่ว่าจะเป็นบุคคลที่มีชีวิตอยู่หรือเปล่าก็แล้วแต่ เพราะศิลปินแห่งชาติคือศิลปินที่โดดเด่นที่สุดและมีคุณความดีจนเป็นที่ยอมรับของวงการ

แต่วันนั้นเองก็ยังมีข่าวเชิงดีเชิงร้ายเกิดขึ้นในวงการบันเทิงไทยปรากฎให้เห็นอีกด้วย อย่างที่เราท่านได้อ่านหนังสือพิมพ์หน้าหนึ่งและอีกหลายๆหน้า รวมไปถึงข่าวที่ปรากฎในหน้ากระทู้ทางอินเทอร์เน็ต ไม่ว่าจะเห็นจากเว็บใดก็แล้วแต่ ทั้งข่าวตามความจริงบ้างหรือปล่อยข่าวไปบ้างตามความเชื่อของผู้คน โดยเฉพาะข่าว(ลือ)ของค่ายเพลงเล็กๆแต่เคยดังใหญ่มาแล้ว กลับมีทีท่าว่า(จะ)โดนค่ายเพลงยักษ์ใหญ่อันดับหนึ่งซื้อกิจการค่ายเพลงเล็กๆไปซะแล้ว
...แต่จะเทค-โอเวอร์จริงหรือไม่ ยังมิทราบ

ส่วนข่าวดีที่ดีจริงๆ ก็เป็นเรื่องของศิลปินจากต่างประเทศที่เข้ามาจัดการแสดงในเมืองไทยบ้านเรา ว่ากันว่ามีผู้บริโภคซื้อบัตรเข้าชม(ที่ราคาแพงเป็นพัน)จวนหมดเกลี้ยง สำหรับการแสดงของศิลปินในบ้านเราใช่ว่าจะขายได้จวนหมดเกลี้ยง หรือใช่ว่าจะเป็นการกุศลแล้วแต่ศรัทธา คอนเสิร์ตที่ขายได้ไม่เกลี้ยงจนถึงขายได้สิบยี่สิบใบก็ไม่ได้ตามปรารถนา คอนเสิร์ตดีๆใหญ่ๆของศิลปินที่กำลังเป็นกระแสบางทีก็ผัดวันการแสดงออกไป บางทีถึงขั้นเลิกจัดแสดงกลางคัน เพราะงานมันยุ่ง(กับใครก็มิทราบ)

และอีกไม่นานวันก็อาจมีข่าวฉิงข่าวฉาว หรือไม่ก็ข่าวดีข่าวร้ายออกมาอีกมากมาย ท่ามกลางสภาพวงการเพลงไทยที่แทบจะxxxไปแล้ว ณ บัดนี้ครับท่าน
อารมณ์ทั้งหมดที่ว่ามานี้ ใช่คุณหรือเปล่า...?

...แม้ว่าการเมืองไทยจะยุบสภาแล้ว แต่วงการเพลงไทยยังไม่ยอมยุบสภา...(และยังรักไม่ยอมเปลี่ยนแปลงอยู่ดี)
มันหมดสมัยการครองชาติที่ทักษิณถูกมารเข้าชิงความร่มเย็นแล้ว(แก้ไขได้ก็ดีอยู่แล้ว)

แต่สำหรับวงการบันเทิงเพลงไทยที่มีคนของประชาชนและคนที่เป็นประชาชนมีส่วนร่วม (ไม่ว่าจะเป็นพวกปาปารัซซี่ พวกก๊อสซิป พวกโมเดิร์นด็อก พวกริงโทน เอ็มพีสาม พวกลิปซิงค์ พวกอ่อนซ้อมรักไปหน่อย พวกก็อปปี้ พวกแรงบันดาลใจ พวกมีอิทธิพล พวกหลงวัฒน์  พวกซ้ำซากจำเจ พวกป่าเถื่อนทำป่าไม้ พวกกินน้ำมัน พวกราคา และอีกบางพวก...)
ขอให้คนเหล่านั้นเหล่านี้จงคิดเสียใหม่นะครับ ตรึกตรองให้ดีเท่าที่จะดีได้ ไม่ควรมองกระจกแค่ด้านสองด้าน ไม่คิดเห็นแต่มุก(มุข)และไม่เห็นแก่ตัวนะครับ จงให้ดอกไม้กลับมางอกดังเดิมและสวยงามโดยที่ไม่หายไปกับดอกไม้
และที่สำคัญอีกประการหนึ่ง... ไม่ควรนอนหลับทับสิทธิ์ในวันเลือกตั้งนะครับ เพราะคนดนตรีคือประชาชนที่มีหัวใจ


" ขอเป็นกำลังใจ และขอเป็นแรงใจ ให้วงการเพลงไทยเป็นที่น่าชื่นชมและน่ารื่นรมย์ของคนภายในและคนภายนอก(ประเทศ) กันเถอะนะครับ..."
เพื่อลดหรือล้างอุปสรรคสลับซับซ้อน และบทบาทของนายทุนผู้ยิ่งใหญ่ที่ผลักดันให้นายทุนผู้ยิ่งน้อยไปร่วมค้าอย่างถาวร ให้แต่ละองค์กรพึ่งพาตนเองให้ดีที่สุด เพื่อกระจายอำนาจความสุขไปสู่สังคมทุกชนชั้นทั้งร่ำรวยและยากจน เพียงแค่นายทุนผู้ยิ่งใหญ่ไปร่วมค้าเป็นกรณีพิเศษก็เพียงพอแล้วล่ะครับ เช่นงานศพ งานมหกรรมดนตรี ฯลฯ
เพราะสมบัติที่แท้จริงของวงการเพลงไทย อาจจะเป็น สมาคมสมาพันธ์ที่จัดการเรื่องเพลง(จะมีหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับความหวัง)กระทรวงพานิชย์(โดยเฉพาะกรมทรัพย์สินทางปัญญา ที่ดูแลเรื่องลิขสิทธิ์ด้วย)กรมสรรพากร และ...แต่ละค่ายเพลง


อยู่ที่พวกคุณ"ทุกคน" และ"ทุกด้าน" ที่จะบอกต่อกันไปว่าอนาคตของวงการเพลงอยู่ที่คนดีของสังคม
เท่านั้นเอง

----
ผมต้องขออภัยสำหรับผู้หวังดีที่ไม่หวังดีหลายท่าน คราวนี้ผมไม่เล่าให้มันนอกเรื่องจนมากมายนักหรือไม่อคติมากนัก  เราในฐานะคนรุ่นใหม่ แค่ทำหน้านี้ก็พอเข้าใจแล้ว
และขอความร่วมมือคนดีทุกท่านใช้วิจารณญาณในการตัดสินว่า คุณเห็นด้วยกับหัวข้อที่กล่าวมานี้ไหม...?
เท่านั้นเอง

เราเป็นคนพันธุ์แท้กันทุกคนนะครับ
เชิญฟันธง ยกมือ หรือตัดสินได้ที่นี่เลยครับ
สวัสดีครับ