CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    **** เรื่องเล่าของเจอร์รี่บนเครื่องบินจากอิงเถา *****

    วันนี้ไม่มีข่าวก็เลยงัดอันนี้ออกมาแปลดู อ่านคลายเครียดนะคะ เป็นช่วงที่เจอร์รี่จะขึ้นเครื่องจากฮ่องกงไปงานออรัลบีที่เซี่ยงไฮ้

    Credit to Ying Tao

    มีเรื่องเล่าของคุณอิงเถาอีกแล้วค่ะ อิงเถาที่มาจากอังกฤษอ่ะค่ะ ไม่ทราบจำกันได้ไม๊
    แต่ขอเล่าแบบย่อๆ คัดมาเฉพาะบางส่วนนะคะ เฉพาะตอนที่เธอและพี่สาวได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกับเจอร์รี่ เข้าใจว่าจากฮ่องกงไปเซี่ยงไฮ้
    เริ่มจากตอนที่เธอขึ้นเครื่องแล้ว เป็นชั้นเฟิรสท์คลาสนะคะ

    หลังจากขึ้นเครื่อง โชคดีที่ขึ้นมาเร็ว เพราะฉันได้นั่งแถวแรก ดังนั้นตอนที่ฉันเตรียมเดินตรงไปที่ที่นั่งของฉัน ก็เห็นสุดหล่อเดินมาทางฉัน ฉันหยุด เป็นเวลาที่อิงเถาแสดงความเซ่อซ่าออกมาจริงๆ ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี ได้แต่มองแบบไม่ได้แสดงความรู้สึกอะไร ตอนนี้บอกได้แต่ว่าบรรยากาศในตอนนั้นมันเก้ๆ กังๆ มาก เค้ามองฉันนิ่งไม่ขยับ ฉันก็มองเค้านิ่งไม่ขยับ และแล้ว ก็เป็นสุดหล่อที่มีประสบการณ์แบบนี้มานับไม่ถ้วนเป็นฝ่ายเริ่มแสดงอากัปกิริยาก่อน.... ยิ้ม....ว้าว...หล่อมากค่ะ...ฉันก็ยิ้มเหมือนกัน แต่ว่ารอยยิ้มนั้นไม่ได้ยิ้มให้เค้าหรอกนะ แต่เป็นการยิ้มแบบเคลิบเคลิ้มหลงละเมอให้กับตัวเอง
    แต่ว่า ทำไมไม่เดินไปล่ะ สุดหล่อยังคงหยุดอยู่ตรงที่เดิมแบบนั้น จะทำอะไรนะ เธอไม่เดิน งั้นฉันเดินเองแล้วกัน เพราะว่าเค้ายืนอยู่ข้างที่นั่งของฉัน ฉันก็เลยเดินผ่านไปทางเค้าอย่างแน่วแน่ พอเห็นฉันทำแบบนั้น สุดหล่อก็เริ่มเดิน ที่แท้.... ที่แท้ เค้าจะเข้าห้องน้ำ แล้วตำแหน่งที่ฉันยืนอยู่ตะกี้นี้ก็คือทางเข้าห้องน้ำ ก็เลย...โอเค...ขอโทษทีแล้วกัน แหม ทำให้ฉันหลงนึกว่าเธอก็เคลิบเคลิ้มหลงละเมอเหมือนฉันซะอีก
    เด็กโง่...ทำไมต้องมีมารยาทขนาดนั้น เห็นฉันขวางทางอยู่ ก็ไม่บอกให้ฉันหลีกทาง จริงๆ เลย โง่ โง่ โง่ แต่ว่าโง่ได้อย่างน่ารักจริงๆ
    โอเค ในที่สุดฉันก็ได้นั่งที่ที่นั่งของฉัน รอเค้าออกมา เพราะว่าเจวียนเจวียนฝากฉันเอาของขวัญให้เค้า แต่...สุดหล่อ เธออยู่ในนั้นนานจัง นานซะจนเฟนนี่ตามมารอ โอ..พระเจ้า
    ในที่สุด ก็รอจนเค้าออกมา กำลังจะได้โอกาสแล้ว  เฟนนี่รอจนเห็นเค้าออกมา ก็พาเค้ากลับไปที่ที่นั่ง โดยเฟนนี่เดินนำ สุดหล่อเดินตามหลังไปเหมือนเด็กๆ ก้มหน้าเดิน พอเห็นเฟนนี่เดินผ่านไปแล้ว ฉันก็รีบเอาของขวัญยัดใส่มือเค้า เค้าตกใจเลยจริงๆ นะ แล้วก็เงยหน้าขึ้นมา มองที่ฉัน ขอร้องล่ะ ดวงตาคู่นั้นโตจังเลย จิตหลุดอีกแล้วเรา
    เหล่าต้าเปล่งเสียงเออกมาป็นครั้งแรก... อืม
    ฉันถึงเรียกสติกลับมาได้.. เออ พวกเธอฝากมาให้คุณ
    เหล่าต้า...อ้อ ขอบคุณนะ
    แล้วเหล่าต้าก็เดินไปด้านหลัง ที่แท้เค้านั่งแถวหลังถัดจากแถวหลังถัดจากแถวหลังถัดจากแถวหลังของฉัน พูดง่ายๆ ก็คือแถวที่ 5 เป็นไปได้ยังไงเนี่ย ไกลจังเลย
    พวกเรา ก็เลยเรียกแอร์ให้ช่วยเปลี่ยนที่นั่งให้ แต่แอร์บอกว่าเธอไปขอแทนให้ไม่ได้ พวกเราต้องไปขอกันเอง
    หลังจากเตรียมใจอยู่นาน ก็ฉันก็อายเป็นนะ ฮา ฮา ฮา ฉันเดินไปที่แถวที่ 4 ข้างหน้าสุดหล่อ คราวนี้โชคดีมาก คุณอาวัยกลางคน 2 คน ยอมเปลี่ยนให้ เฟริสท์คลาสเปลี่ยนเป็นบิสสิเนสคลาส โอเค ไม่มีปัญหา..
    มาถึงแถวหน้าถัดจากสุดหล่อ ฉันก็ต้องฉวยโอกาสดูคนหล่อเยอะๆ แน่นอน
    ลูกไม้ที่ 1 ....พี่จ๊ะ มีของจะวางไว้ข้างบนรึเปล่า หนูช่วยนะ...เหตุผลคือ จะได้ยืนขึ้นมาไง จะได้มองคุณชาย
    ลูกไม้ที่ 2  ....พี่ขา หนูจะไปห้องน้ำค่ะ....เหตุผล จะได้ยืนขึ้นมามองสุดหล่อไง อีกอย่าง ห้องน้ำที่เค้าเข้าไปเมื่อกี๊ ยังไม่มีคนเข้าไปอีกเลย ฉันก็เลยต้องเข้าไปสัมผัสซักหน่อยแล้ว
    ก็แบบนี้แหละค่ะ 2  ลูกไม้นี้ ฉันก็ใช้มันเวียนไปเวียนมา....สุดหล่อ....

    เรื่องที่นั่งเดิมทีก็เป็นแบบนี้ ฉันนั่งแถวหน้าตำแหน่งตรงกับคุณชาย ส่วนพี่สาวฉันนั่แถวหน้าตำแหน่งตรงกับเฟนนี่ ทีแรกคิดว่าแบบนี้จะมองเห็นได้ แต่คิดไม่ถึงว่ามองไม่เห็นอะไรเลย แค่ได้ยินสุดหล่อพูดความในใจกับผู้ช่วยสาวสวย ถึงจะฟังไม่ได้ชัดนัก เพราะว่าพวกเค้าคุยกันเบามากๆ... หูพันลี้ของฉัน....เค้าพูดว่า....คุณรู้รึเปล่า.......(แล้วก็ยังมี)......เค้าพูดว่า....คุณเข้าใจความหมายของผมไม๊.....จริงจังมากๆ เลย ฉันก็เลยไม่ได้ไปรบกวนพวกเค้า......ฉันก็เป็นแฟนซวี่ที่มีคุณภาพนะ
    แต่ว่าตอนที่ฉันเงี่ยหูฟัง จู่ๆ ก็มีกลิ่นหอมโชยมาแล้วก็ได้ยินเสียงเหมือนกินบะหมี่ หัวสมองฉันก็เลยคิดได้ว่า หิวจังเลย เพราะว่าฉันยังไม่ได้กินข้าวเย็นเลย พวกเราหันหลังกลับ ก็พบว่าสุดหล่อกำลังทานอาหารอยู่ หอมมาก หอมมากจริงๆ เลย คุณชายกินบะหมี่อะไรไม่รู้ ฉันมองเห็นไม่ถนัด แต่ตาพันลี้ของพี่สาวฉันจำได้ว่ามีตุ๊กตาเล็กๆ 1 ตัว (ตอนนี้งงๆ นะคะ ไม่รู้แปลผิดรึเปล่าหรือว่ามีความหมายอื่น---ผู้แปล) แต่ว่ารู้สึกว่าน่าอร่อยมากจริงๆ เพราะว่าหอมมาก แถมเสียงกินบะหมี่ของเค้ามันช่างชักชวนคนจริงๆ
    น่าโมโหจริงๆ ฉันนั่งหิวอยู่ตรงนี้ แต่เค้ากลับ....ใครก็ได้ช่วยมาตัดสินที
    เครื่องบินกำลังจะขึ้น คุณชายกำลังจะร้องเพลงและนอน

    โปรดรอสักครู่ ชมโฆษณาไปก่อนนะคะ

    จากคุณ : Bam (Wen Wen) - [ 3 มี.ค. 49 23:19:09 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป