บทนำ
เนื่องจากผมเคยวางโครงการจะเขียนเรื่องเกี่ยวกับ David Gilmour ไว้นานแล้วเหมือนกันครับ แต่กลัวว่าเขียนแล้วจะไม่มีคนอ่าน แต่พักหลังๆ นี่ห้องเรามีคนสนใจเรื่องของลุงเดฟมากขึ้น ผมก็เลยได้โอกาสเริ่มเขียนซะทีครับ
ขอพูดถึง Pink Floyd ซักนิดนึง จริงๆ แล้วผมเริ่มฟัง Pink Floyd มาตั้งแต่สมัยอยู่ ม.ต้นแล้ว ในช่วงนั้นผมก็เข้ามาในพันทิพตั้งกระทู้ถามเรื่อง Pink Floyd อะไรไปเรื่อย ในสมัยนั้นก็มีพี่ๆ สมาชิกของห้องเราหลายคน ที่เข้ามาตอบกระทู้พูดคุยแสดงความคิดเห็น ที่ผมจำได้แม่นๆ ก็อย่างพี่ปีศาจลายครามกับพี่ lalink เนี่ยแหละครับ ซึ่งหลังจากผมเริ่มฟัง Pink Floyd มา ผมก็เริ่มบ้ามันขึ้นเรื่อยๆ พยายามหาทุกอย่างที่เกี่ยว Pink Floyd มาอ่าน ซึ่งตอนนั้นก็ยังค่อนข้างเด็ก ก็เลยไม่ได้อะไรมาก เน้น "บ้า" เข้าว่า ฟังอัลบั้ม Wish You Were Here มาประมาณ 100 รอบได้แล้วมั้ง จนในที่สุดมันถึงจุดอิ่มตัว พอในช่วง ม.ปลาย ผมก็หันเหจาก Pink Floyd ไปหาวงอื่นๆ บ้าง The Beatles , Eric Clapton โปรแกรสสีฟ เรื่อยมาจนถึงฟิวชั่น และเป็นเวลานานที่ผมห่างจาก Pink Floyd ไปนานมาก ด้วยเหตุผลก็คือ มันเอียนและเบื่อแล้ว จนมาในช่วงไม่ถึงปีมานี่ ผมหยิบเอางานเก่าๆ ของ Pink Floyd มาฟังอีกครั้ง มันยังคงยอดเยี่ยมไม่เคยเปลี่ยนจริงๆ
เดฟเป็นมือกีตาร์คนหนึ่งที่ผมโปรดปราน เคียงคู่กับ Eric Clapton เหตุผลที่ผมชอบสองคนนี้มีหลายอย่างเหลือเกิน แต่มีเหตุผลนึงที่น่าสนใจ ซึ่งผมกับพี่กึ่งเป็นแบบเดียวกัน คือ เล่นกีตาร์เร็วๆ ไม่ค่อยได้ (555) แรงบันดาลใจคนแรกจริงๆ ที่ทำให้ผมจับกีตาร์คือ Brian May แต่ในช่วงที่ผมเริ่มเล่นกีตาร์แล้ว ผมก็เล่นงานของทั้ง Eric Clapton และเดฟเป็นหลัก ทุกวันนี้สไตล์การเล่นของผมก็เปรียบเสมือนการหล่อหลอมสไตล์ของสองคนนี้ไว้ด้วยกัน (พูดเหมือนตัวเองเล่นเก่งมากเลยเนอะ) สำหรับแคลปตันเค้าไม่ค่อยมีอะไรให้พูดถึงมากนัก เค้าเล่นโดยใช้ฟีลบลูส์เป็นหลัก ใช้สัญชาติญาณในการอิมโพรไวส์ แต่สำหรับเดฟ ผมว่าเค้าเป็นมือกีตาร์ที่เป็นลักษณะของฝ่าย "บุ๋น" มากที่สุดคนหนึ่ง เล่นโน๊ตน้อยๆ แต่ได้ใจความ เมโลดี้ที่ซ่อนอยู่ในไลน์โซโล่ของเค้าเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดอย่างนึงเท่าที่วงการกีตาร์พึงจะมี โน๊ตแต่ละตัวผ่านการคิดวิเคราะห์มาแล้วทุกตัว นอกจากนั้นยังเป็นมือกีตาร์ที่มีความละเอียดอ่อนมากอีกด้วย
กระทู้นี้แบ่งออกเป็นสองส่วน ส่วนแรกจะเป็นวิเคราะห์โซโล่ชั้นยอดในบางเพลงจากอัลบั้มมาสเตอร์พีซของเค้าในยุค 70's ส่วนที่สองจะเป็นเรื่องของอุปกรณ์ที่เค้าใช้ในทัวร์ครับ เพื่อจะได้เห็นรายละเอียดกันว่า ทำไมซาวน์ของเดฟถึงดีขนาดนั้นได้ และเค้าใช้อะไรบ้าง ซาวน์กีตาร์ของเดฟสุดยอดมากจริงๆ เค้าละเอียดที่จะใช้ซาวน์ที่แตกต่างกันไปในแต่ละเพลงมากๆ
กระทู้นี้อุทิศให้กับ David Gilmour มือกีตาร์คนนึงที่เป็นแรงบันดาลใจอันยิ่งใหญ่ให้กับผมตลอดมา
แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 49 20:45:08
[กระทู้บ้าดีเดือด] ความลับในเสียงกีตาร์ของ David Gilmour - บทวิเคราะห์และข้อมูลเกี่ยวกับเสียงกีตาร์ของเดฟ
