ความคิดเห็นที่ 1 ซี่รี่ส์บทความตอนนี้ ขอกล่าวถึงงานในรูปแบบวงดนตรีสามชิ้น (Trio) ที่แพทใช้เป็นงานเปิดตัวในปีค.ศ. 1976 ก่อนที่เขาจะย้อนกลับมาทำงานในรูปแบบนี้อีกถึง 3 ครั้งใหญ่ๆในเวลาต่อมา บทความต่อไปนี้จึงถือเป็นการโหมโรงให้กับผู้ฟังที่จะได้ทราบภูมิหลังและเรื่องราวของแพทในรูปแบบวงสามชิ้น ก่อนที่เราจะได้มีโอกาสเสพอรรถรสทางดนตรีจากวงทริโอ้ยุคล่าสุดของแพท ซึ่งมาเปิดการแสดงให้ชาวไทยได้ชมกันในวันที่ 18 มีนาคม 2549 นี้! แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 49 21:55:14 จากคุณ : Younger Pat - [ 9 มี.ค. 49 21:18:44 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนที่ 2: Pat Metheny Trio รุ่มรวยด้วยรากฐานดนตรีแจ๊ส (1) ตลอดระยะเวลา 30 ปีบนถนนดนตรีของแพท เมธีนี่ย์ เขาได้สร้างสรรค์ผลงานออกมาหลากหลายรูปแบบ ทั้งผลงานหลักที่แพททำร่วมกับวง PMG ในรูปฟอร์มของฟิวชั่นสไตล์ งานซาวด์แทร็คประกอบภาพยนตร์ งานประเภทโซโล่อัลบั้ม งานดูเอทที่บรรเลงร่วมกับนักดนตรีระดับครูของวงการอย่าง จิม ฮอล และชาร์ลี ฮาเด้น เป็นต้น แต่ท่ามกลางรูปแบบผลงานอันหลากสไตล์หลายลีลาที่กล่าวมาทั้งหมดนั้น ผลงานแบบวงทริโอ้ของแพทกลับแสดงให้เห็นถึงรากฐานและรากเหง้าในแนวทางแจ๊สออกมาได้อย่างเด่นชัดที่สุด จากคุณ : Younger Pat - [ 9 มี.ค. 49 21:20:02 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ภายหลังจากการเปิดตัวด้วยอัลบั้มที่ส่งอิทธิพลทางดนตรีให้กับวงการแจ๊สในยุคต่อมาอย่างชุด Bright Size Life (1976) ซึ่งแพทร่วมบรรเลงกับมือเบสผู้ที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นปรากฏการณ์ใหม่ของวงการเช่นเดียวกันอย่าง จาโค แพสโทริอุส และมือกลอง บ็อบ โมเสสแล้ว  แพทก็มีสร้างผลงานในรูปแบบวงสามชิ้นอีก 3 ครั้งใหญ่ๆ ด้วยกัน ครั้งต่อมาในอัลบั้มชุด Rejoicing (1983) เป็นการร่วมงานกับมือเบส ชาร์ลี ฮาเด้นและมือกลอง บิลลี่ ฮิกกิ้นส์ สองนักดนตรีผู้เคยร่วมบรรเลงอยู่ในวงของบิดาแห่งฟรีฟอร์ม..ออร์เน็ต โคลแม่น และครั้งที่สาม..ภายใต้ผลงานชื่อ Question and Answer (1990) แพทได้รับโอกาสให้ร่วมวิสาสะทางคีตศิลป์กับนักดนตรีรุ่นใหญ่ที่เขาให้ความเคารพและยกย่องอย่างมือกลอง รอย เฮนส์ และมือเบส เดฟ ฮอลแลนด์ งานดนตรีที่แพทให้นิยามไว้ว่าเป็น “การสนทนาไร้ความกลัว” (Fearless Conversation) จากคุณ : Younger Pat - [ 9 มี.ค. 49 21:22:42 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ต่อมาอีก 10 ปีแพทต้อนรับสหัสวรรษใหม่ด้วยผลงานจากวงทริโอ้พลังหนุ่มในชุด Trio 99>00 (2000) ซึ่งแพทร่วมบรรเลงกับนักดนตรีรุ่นใหม่ไฟแรงของวงการแจ๊สที่ได้รับการกล่าวขวัญถึงในวงกว้างอย่างมือเบส ลาร์รี่ เกรนาเดียร์ และมือกลอง บิล สจ๊วต ก่อนที่แพทจะตอกย้ำความรุ่มรวยทางดนตรีด้วยงานแสดงสดจากวงทริโอ้กลุ่มนี้อีกครั้งในชุด Trio Live (2000) สำหรับวงทริโอ้ที่แพท เมธีนีย์จะนำมาเปิดการแสดงให้ชาวไทยได้ชมกันนั้นได้ คริสเตียน แม็คไบรด์ มือเบสคนดังมาร่วมบรรเลงให้ และแพทได้ดึงเอา อัลโต้นิโอ้ ซานเชซ มือกลองหนุ่มไฟแรงจากวง PMG มาร่วมตระเวนทัวร์กับวงทริโอ้ยุคล่าสุดของเขาด้วย จากคุณ : Younger Pat - [ 9 มี.ค. 49 21:24:18 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สั่งสมประสบการณ์ก่อนทำ Bright Size Life แพท เมธินี่ย์เริ่มเล่นกีต้าร์ตั้งแต่อายุ 13 ขวบ ในวัย 14 ปีแพทได้ไปพบกับแกรี่ เบอร์ตั้น (Gary Burton) นักไวบราโฟนคนดังระหว่างที่แกรี่มาเปิดการแสดงที่วิตชิทอ (Witchita) รัฐแคนซัส ในเวลานั้นแพทได้ลองเล่นกีต้าร์ที่ด้านหลังเวที เขาแสดงให้แกรี่ได้เห็นแววพรสวรรค์ของเด็กชายที่ให้ความสนใจในดนตรีแจ๊ส และบทเพลงหลายๆเพลงของเขาอย่างเข้าถึง ชนิดที่หาได้ยากในเด็กหนุ่มวัยเดียวกัน(1) ต่อมาด้วยพรสวรรค์และความมุ่งมั่นใฝ่หาความรู้ทางดนตรีทำให้แพทได้เป็นอาจารย์สอนกีต้าร์ตั้งแต่อายุเพียง 17 ปีที่มหาวิทยาลัยไมอามี่ ณ สถานที่แห่งนี้เองที่แพทได้มีโอกาสพบกับมือเบสพรสวรรค์อย่าง จาโค แพสโทริอุส (Jaco Pastorius) เป็นครั้งแรก(3) ก่อนที่ทั้งคู่จะได้มีโอกาสสร้างปรากฏการณ์ทางดนตรีด้วยกันในชุด Bright Size Life (1976) อีก 2 ปีต่อมาแพทในวัยเพียง 19 ปีก็ได้รับโอกาสจากนักไวบราโฟน/อาจารย์วิทยาลัยดนตรีนามแกรี่ เบอร์ตั้น ผู้ซึ่งไม่เพียงจะมีสายตาอันแหลมคมในการเฟ้นหานักดนตรีรุ่นใหม่มาร่วมงานด้วยเท่านั้น แต่เขายังมีวิสัยทัศน์ทางดนตรีอันยาวไกล แกรี่เห็นแววพรสวรรค์อันเอกอุในตัวของนักกีต้าร์บ้านนอกจากมิสซูรี่คนนี้มาตั้งแต่เมื่อ 5-6 ปีก่อน เขาจึงชวนแพทให้มาเป็นอาจารย์พิเศษเพื่อสอนกีต้าร์แจ๊สที่สถาบันดนตรีเลื่องชื่อ เบิร์กลี่ คอลเลค ออฟ มิวสิค ในกรุงบอสตั้น(3) แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 49 21:27:38 จากคุณ : Younger Pat - [ 9 มี.ค. 49 21:27:02 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เริ่มต้นอาชีพนักดนตรี ในวันที่ 16 มิถุนายน ค.ศ. 1974 แพทในวัย 20 ปีได้มีโอกาสได้เริ่มเล่นอัดแผ่นอย่างเป็นทางการในอัลบั้มที่มีชื่อดั้งเดิมยาวเหยียดว่า   “Jaco Pastorius - Pat Metheny - Bruce Ditmas - Paul Blay” ซึ่งเป็นวงควอเต็ทภายใต้การนำของนักเปียโนคนดังชาวแคนาดาชื่อ พอล บลีย์ (Paul Blay)(3) ซึ่งวงนี้นอกจากมีแพทเล่นกีต้าร์แล้ว นักดนตรีอีกสองคนก็คือ จาโค แพสโทริอุส ในตำแหน่งเบส และ บรู๊ซ ดิตแมส (Bruce Ditmas) เป็นมือกลอง ออกผลงานภายใต้สังกัด Improvising Artists ของกรุงนิวยอร์ค โดยในแทร็คที่ 6 ของงานชุดนี้มีบทเพลงชื่อ Jaco ด้วย อาจกล่าวได้ว่าแกรี่ เบอร์ตั้นมีคุณูปการอย่างสำคัญยิ่งต่อวิถีนักดนตรีแจ๊สของแพท เมธีนี่ย์ในเวลาต่อมา ทั้งนี้เพราะไม่เพียงอาจารย์แกรี่จะดึงแพทเข้าร่วมเป็นอาจารย์สอนกีต้าร์เท่านั้น แต่ในอีก 1 เดือนถัดมา คือในเดือนกรกฏาคม ค.ศ. 1974 ภายหลังจากแพทได้เล่นอัดแผ่นกับวงควอเต็ทของพอล บลีย์แล้ว อาจารย์แกรี่ยังได้ชวนแพทเข้าร่วมเป็นสมาชิกในวงดนตรีของเขาด้วย ผลพวงของการรังสรรค์ทางดนตรีร่วมกันในครั้งนั้น จึงได้ผลลัพธ์เป็นอัลบั้ม Ring ผลงานภายใต้สังกัด ECM ซึ่งเป็นค่ายแจ๊สสายยุโรปที่ก่อตั้งโดย        แมนเฟรด ไอเชอร์ (Manfred Eicher) ใน ลุดวิกสเบิร์ก ประเทศเยอรมัน จากคุณ : Younger Pat - [ 9 มี.ค. 49 21:29:02 ]

ความคิดเห็นที่ 7 การได้เข้าร่วมบรรเลงในวงของแกรี่ เบอร์ตั้นนั้นไม่ต่างจากการที่อาจารย์แพทได้รับโอกาสให้เข้าศึกษาต่อ เพื่อต่อยอดความรู้เดิมในวิทยาลัยดนตรีของปรมาจารย์แกรี่ เบอร์ตั้นนั่นเอง ทั้งนี้เพราะไม่เพียงแพทจะได้ศึกษารูปแบบโครงสร้างงานดนตรี และการประพันธ์บทเพลงจากฝีมือของปรมาจารย์ดนตรีอย่างแกรี่ เบอร์ตั้นแล้ว แต่แพทยังได้มีโอกาสเล่นกีต้าร์ประกบกับอาจารย์นักกีต้าร์ในวงอีกท่านหนึ่งที่ชื่อ มิค กู๊ดริค (Mick Goodrick) ด้วยพรสวรรค์ทางดนตรีที่มีอยู่เป็นทุน แพทจึงได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์และความรู้มากมายในช่วงนี้ ไม่เพียงเท่านั้น ในวงของแกรี่ เบอร์ตั้นยังประกอบด้วยมือเบส สตีฟ สวอลโล่ (Steve Swallow) และนักดับเบิ้ลเบสชั้นยอดอีกคน อีเบอร์ฮาร์ด เว็บเบอร์ (Eberhard Weber) นักดนตรีคนหลังนี้ต่อมาได้มีโอกาสร่วมงานในอัลบั้มชุดที่ 2 ของแพท Watercolors (1977) ด้วย รวมถึงมือกลอง บ็อบ โมเสส (Bob Moses) ผู้ที่แพทได้รู้จักเป็นครั้งแรกจากวงของอาจารย์แกรี่ด้วยเช่นกัน ต่อมาบ็อบจึงได้มาร่วมเล่นกลองในอัลบั้มเปิดตัวของแพท Bright Size Life (1976) ในอีก 1 ปีถัดมา ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1975 ถือเป็นการเริ่มต้นศักราชใหม่ในวัย 21 ปีของแพท เมธีนี่ย์อย่างแท้จริง เพราะไม่เพียงเขาจะได้ร่วมเล่นกีต้าร์กับวงของแกรี่ เบอร์ตั้นอีกครั้งในงานชุด Dreams So Real  (1976) เท่านั้น แต่แพทยังได้เปิดตัวงานดนตรีในชื่อของตนเองเป็นครั้งแรกชุด Bright Size Life (1976) ภายใต้สังกัด  ECM ด้วยเช่นกัน! แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 49 14:16:52 จากคุณ : Younger Pat - [ 9 มี.ค. 49 21:31:06 ]

ความคิดเห็นที่ 8 Bright Size Life งานเปิดตัวที่ช่วยเบิกหนทางใหม่ๆให้กับแจ๊สอเมริกัน อัลบั้มเปิดตัวของแพทชุด Bright Size Life (1976) ถือเป็นงานดนตรีที่ช่วยแผ้วถางหนทางใหม่ๆ ให้กับถนนดนตรีแจ๊สในช่วงกลางทศวรรษที่ 70 เพราะก่อนหน้านั้นผลงานแจ๊สที่ถูกสร้างสรรค์ขึ้นมาจากนักดนตรีคนอื่นๆในวงการล้วนมีรูปแบบที่แตกต่างกันอย่างชัดเจนเป็น 2 พวกด้วยกัน พวกแรกเป็นสายอนุรักษ์นิยมที่เล่นสวิงบิ๊กแบนด์ บ็อพและฟรีแจ๊สกันตามแนวทางเดิมๆในอดีต โดยไม่สนใจกับทิศทางของกระแสความนิยมในหมู่ผู้ฟังกลุ่มใหญ่ที่เติบโตมากับดนตรีร็อคบุปผาชน   อีกพวกเป็นนักดนตรีที่เดินตามรอยของไมลส์ เดวิส ผลิตผลงานในแนวแจ๊สร็อคฟิวชั่นที่กำลังได้รับความนิยมต่อเนื่องมาตั้งแต่อัลบั้ม Bitches Brew (1969 ) ของไมลส์ เดวิสถูกสร้างสรรค์ขึ้นมา แต่ดูเหมือนว่ายิ่งนักดนตรีกลุ่มหลังนี้ผลิตผลงานออกมามากเท่าใด ก็ดูจะมีแนวโน้มถอยห่างจากแจ๊สดั้งเดิมมากยิ่งขึ้นทุกที แม้ด้านหนึ่งสีสันของร็อคและฟั้งกี้จะทำให้แจ๊สอันเจือจางด้วยสารัตถะทางดนตรีในช่วงนี้ร่วมสมัยกับผู้ฟังกลุ่มใหญ่ แต่สำหรับนักฟังที่ยังชื่นชอบดนตรีแจ๊สดั้งเดิมแล้วกลับรู้สึกว่า ซาวด์ของเครื่องดนตรีไฟฟ้าและจังหวะอันหนักหน่วงของดนตรีร็อคทำให้ความรุ่มรวยและรื่นรมย์ของแจ๊สหายไปจากบทเพลง แจ๊สในบริบทใหม่ได้ลดทอนริ้วรอยอัดงดงามของแจ๊สให้หลงหายไปกับกระแสร็อคหลังยุคบุปผาชนจนแทบไม่เหลือเค้าเดิม แต่ภายหลังจากงานชุด Bright Size Life ของแพทได้เปิดตัวออกมา ทำให้ผู้ฟังรุ่นใหม่ที่ยังถวิลหาแจ๊สดั้งเดิมซึ่งมีการบรรเลงแบบด้นสดเป็นเอกลักษณ์สำคัญ และก็ต้องการรสชาติทางดนตรีใหม่ๆที่ร่วมสมัยกับวิถีชีวิตของตนมากกว่าบรรยากาศอันคร่ำครึของมรดกทางวัฒนธรรมอย่างสวิงและบ็อพที่รับใช้ผู้คนมาหลายทศวรรษแล้ว ผู้ฟังกลุ่มนี้เสมือนได้พบจุดเชื่อมอันเหมาะเจาะพอดีระหว่างดนตรีแจ๊สยุคเก่ากับดนตรีฟิวชั่นยุคใหม่ที่มีความไพเราะมากด้วยอารมณ์ บทเพลงต่างๆ ในงานชุดนี้ไม่เพียงสร้างอารมณ์โรแมนติกชวนฝันได้อย่างยอดเยี่ยม แต่ยังเป็นงานดนตรีที่เปี่ยมไปด้วยการบรรเลงแบบอิมโพรไวซ์กันอย่างออกรสออกชาติในแบบที่ดนตรีแจ๊สควรจะมีอีกด้วย แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 49 21:34:34 จากคุณ : Younger Pat - [ 9 มี.ค. 49 21:33:40 ]

ความคิดเห็นที่ 9 การสนทนาทางดนตรีของนักด้นท่วงทำนองทั้งสาม นักดนตรีในวงทริโอ้ชุดนี้เล่นเข้าขากันได้อย่างยอดเยี่ยม เสมือนการพบปะพูดคุยกันทางดนตรีของสามนักอิมโพรไวซ์ทำนองเพลง 3 ไลน์ที่ทั้งบรรสานสอดคล้อง เสริมเติมแต่ง ขัดกันอยู่ในที แต่ก็ส่งอารมณ์กันได้อย่างน่าทึ่ง ทั้งนี้เพราะไม่เพียงความสามารถอันเอกอุในด้านการสร้างไลน์เมโลดี้ที่ไพเราะ งดงามอย่างฉับพลันทันใดของแพทจะเจิดจรัสแสง (สมกับชื่ออัลบั้ม) มาตั้งแต่อัลบั้มเปิดตัวชุดนี้เท่านั้น แต่นักดนตรีอีกสองคนยังได้มีโอกาสร่วมบรรเลง “ท่วงทำนองของตนเอง” ออกมาอย่างน่าตื่นใจไม่แพ้กันอีกด้วย การบรรเลงแบบทิ้งช่องว่างและโดดข้ามโน๊ตของแพทนั้น เปิดโอกาสให้ ไลน์เมโลดี้จากเบสของจาโคซึ่งดูคล้ายจะเดินออกนอกแนวทำนองหลักของแพทอยู่เกือบตลอดเวลานั้น ได้สร้างแนวทำนองประสานที่ทั้งขัด-ทั้งเสริมกันอยู่ในทีกับไลน์ของกีต้าร์ แต่พอฟังบทเพลงโดยรวมกลับให้รสชาติดีและมีเสน่ห์ มากด้วยชั้นเชิง ลักษณะเช่นว่านี้เกิดขึ้นกับกลองด้วยเช่นกัน อัลบั้มนี้จึงเป็นงานดนตรีทริโอ้แบนด์ที่ยอดเยี่ยมชุดหนึ่งของแพท หากจะมีใครสักคนกล่าวว่าเสียงกลองร้องเมโลดี้ไม่ได้ ผู้ฟังคนนั้นคงต้องลองหาโอกาสฟังผลงานชุดนี้อย่างตั้งใจ และมีสมาธิเพื่อจดจ่อกับบทเพลงดูสักครั้ง! จากคุณ : Younger Pat - [ 9 มี.ค. 49 21:36:30 ]

ความคิดเห็นที่ 10 บทเพลงจำนวน 7 จากทั้งหมด 8 เพลงในผลงานชุดนี้ล้วนเกิดจากความสามารถด้านการประพันธ์ของแพทเองทั้งสิ้น เริ่มจากบทเพลงไตเติ้ลแทร็คที่ให้ความรู้สึกไพเราะ อ้อยอิ่ง แต่แฝงด้วยพลังอย่าง Bright Size Life บทเพลงต่อมาชื่อ Sirabhorn ซึ่งแพทแต่งให้หญิงสาวผู้หนึ่งที่ชื่อ สิราภรณ์ มันตาภรณ์ (ดร. กะทิ บราซิลเลี่ยนแจ๊ส) ผู้ซึ่งต่อมาเป็นนักร้อง/นักกีต้าร์ในแนวบอสซาโนว่าชั้นแนวหน้าคนหนึ่งของเมืองไทย บทเพลงนี้ได้เริ่มแสดงให้เห็นถึงความสามารถในด้านการบรรเลง และประยุกต์ใช้กีต้าร์ในรูปแบบต่างๆ ของแพทออกมาตั้งแต่งานเปิดตัวชุดแรกของเขาเลยทีเดียว โดยในเพลงนี้แพทได้นำกีต้าร์ไฟฟ้า 12 สายมาบรรเลงได้กลมกลืนกับทำนองและอารมณ์ของบทเพลงได้เป็นอย่างดี จังหวะอารมณ์ของบทเพลงสื่อถึงจังหวะวอลทซ์ (เพลงนี้มีชื่อเดิมว่า Waltz(2)) จนเราอดนึกถึงจังหวะเต้นรำช้าๆ ที่เราผู้ฟังกำลังเต้นรำอยู่กับคนรักได้อย่างไม่ยาก แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 49 14:21:09 จากคุณ : Younger Pat - [ 9 มี.ค. 49 21:37:31 ]

ความคิดเห็นที่ 11 มือกีต้าร์ผู้สร้างสรรค์ซาวด์หลากรูปแบบ ก่อนหน้านี้แม้จะเคยมีนักกีต้าร์อย่าง ราล์ฟ ทาวเนอร์ (Ralph Towner) ที่นำกีต้าร์ 12 สายมาใช้กับงานดนตรีแจ๊ส แต่ก็เป็นกีต้าร์อะคูสติก ส่วนจอห์น แม็คลัฟลิน (John McLaughlin) ก็เคยสร้างชื่อกับการนำกีต้าร์แบบ 6 สายที่มี 2 คอมาใช้เลียนเสียงซีต้าร์ไฟฟ้า จะมีก็แต่แพท มาร์ติโน้ (Pat Martino) เท่านั้นที่เคยนำกีต้าร์ไฟฟ้า 12 สายมาบรรเลงในอัลบั้ม Desperado ของเขา แต่แพท เมธินี่ย์ได้ชื่อว่าเป็นผู้นำกีต้าร์ไฟฟ้า 12 สายมาใช้อย่างมีนัยสำคัญในงานดนตรีแจ๊สเป็นคนแรกๆ ไม่เพียงเฉพาะในบทเพลง Sirabhorn ในผลงานชุดนี้เท่านั้น ในผลงานชุดที่ 2 ของเขา (Watercolors) แพทก็ใช้กีต้าร์ไฟฟ้า 12 สายบรรเลงในบทเพลงชื่อ Icefire และในผลงานชุดที่สามที่เขาบรรเลงเล่นร่วมกับวง Pat Metheny Group แพทก็บรรเลงบทเพลงอย่าง San Lorenzo ด้วยกีต้าร์ไฟฟ้า 12 สายอีกครั้งได้อย่างไพเราะยิ่ง แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 49 14:25:17 จากคุณ : Younger Pat - [ 9 มี.ค. 49 21:40:46 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ความแปลกใหม่ในสำเนียงกีต้าร์ของแพทมิใช่จำกัดอยู่เฉพาะกีต้าร์ไฟฟ้า 12 สายเท่านั้น แต่กับกีต้าร์ไฟฟ้า 6 สาย (Gibson ES 175) นี้เองที่กลับประกาศความเป็นตัวตนของแพทออกมาได้อย่างเด่นชัดที่สุด ทั้งนี้เพราะทุกโน๊ต..ทุกวลีจากสำเนียงกีต้าร์ที่พรั่งพรูออกมาจากปลายนิ้วของแพทจากผลงานเปิดตัวชุดนี้ สามารถประกาศอัตลักษณ์แห่งเสียงกีต้าร์ของเขาออกมาได้อย่างไพเราะและงดงาม มีความเป็นต้นแบบ (Original) แม้ว่าผู้ฟังจะยังคงจับริ้วรอยและสำเนียงกีต้าร์ของนักดนตรีรุ่นใหญ่ที่ส่งอิทธิพลมายังแพทอย่าง จิม ฮอลและ เวส มอนท์โกเมอรี่ได้ก็ตามที แต่สุ้มเสียงใหม่ของแพทก็มีเอกลักษณ์และนัยที่แตกต่างจากเสียงของบรมครูกีต้าร์เหล่านั้นอย่างชัดเจน แพทยกย่องครูทางดนตรีของเขาทั้งสองเป็นอย่างมาก เขาเคยให้สัมภาษณ์ในประเด็นนี้ไว้ว่า “คุณรู้ไหม มันเป็นเรื่องตลกที่ผมเองกลับรู้สึกว่า สำเนียงกีต้าร์ของผม (ที่ได้รับการยอมรับว่ามีความเป็นต้นแบบนั้น) มันมีหลายส่วนที่ได้สืบต่อมาจากผู้เป็นต้นแบบเสียงของผมจริงๆ.. จิม ฮอลเปรียบเสมือนพ่อของผม จริงๆ แล้วไม่ใช่เฉพาะกับผมคนเดียวหรอกครับ จิมเสมือนบิดาทางดนตรีของนักกีต้าร์รุ่นหนุ่ม (ในตอนให้สัมภาษณ์) อย่างจอห์น สโคฟิลด์ (John Scofield), บิล ฟรีเซล (Bill Frisell), จอห์น อเบอร์ครอมบี้ (John Abercrombie) และมิค กู๊ดริค ต่างล้วนสืบทอดและรับเอาอิทธิพลด้านการเล่นกีต้าร์มาจากสิ่งที่จิมค้นพบมาก่อนด้วยกันทั้งนั้น เวส (มอนท์โกเมอรี่) ก็เป็นอีกคนหนึ่งที่มีอิทธิพลต่อผมมากในด้านการสร้างความต่อเนื่องของท่วงทำนองเพลง ในด้านนี้..บางทีเขาอาจจะมีอิทธิพลกับผมมากกว่านักกีต้าร์คนใดก็ว่าได้” (4) จากคุณ : Younger Pat - [ 9 มี.ค. 49 21:42:36 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อิทธิพลด้านการประพันธ์และบรรเลงบทเพลงจากอดีตสู่อนาคต บทเพลง Sirabhorn ในผลงานชุดนี้ คือหนึ่งในตัวแทนของอิทธิพลทางดนตรีในเชิงการประพันธ์เพลงที่แพทได้รับมาจากวงของแกรี่ เบอร์ตั้น นอกจากนี้แพทยังให้สัมภาษณ์ในภายหลังด้วยว่า การที่เขาได้ร่วมเล่นในวงของแกรี่ โดยเฉพาะการได้บรรเลงร่วมกับสตีฟ สวอลโล่มือเบสของวงทุกๆคืนนั้น ทำให้เขาได้รับอิทธิพลมาหลายๆด้าน เช่น การใช้ arpeggio (เสียงที่มีความถี่ตามกัน แทนที่จะพร้อมกัน) ที่ใช้กับบทเพลงที่หกของอัลบั้มนี้อย่าง Unquity Road เป็นต้น นอกจากนี้แพทยังให้เครดิตกับสวอลโล่ในเรื่องวิธีการเล่นด้น (Improvisation) ของเขา รวมไปถึงนักกีต้าร์ในวงอีกคนอย่าง มิค กู๊ดริค ซึ่งจะเล่นด้นในแนวทำนองที่แตกต่างกันอย่างเด่นชัดในทุกๆ คืน กู๊ดริคไม่เคยเล่นซ้ำกันเลย(4) ต่อมาแพทได้ใช้งานดนตรีในชุด Bright Size Life นี้เป็นรากฐานในการสร้างสรรค์งานในชุดถัดๆมาด้วย อย่างการโซโล่กีต้าร์ในบทเพลงที่สามอย่าง Unity Village ก็นำมาซึ่งบทเพลงอย่าง Going Ahead ในอัลบั้มแสดงสดชุด Travels (1983) และอีกหลายๆ บทเพลงที่แพทมักนำมาโซโล่คนเดียวบนเวทีเวลาแสดงสด ส่วนบทเพลงที่สี่ของอัลบั้มเปิดตัวชุดนี้ที่ชื่อ Missouri Uncompromised นั้นก็มีสุ้มเสียงส่งทอดมายังงานในอัลบั้ม 80/81 (1980) ของเขาในเวลาต่อมาด้วยเช่นกัน โดยเฉพาะรูปแบบวิธีการเล่นด้นพร้อมๆกันของเครื่องดนตรีทั้งสามชิ้นอย่างกีต้าร์ เบส และกลองที่รวดเร็วและสอดรับกันได้อย่างดียิ่ง จากคุณ : Younger Pat - [ 9 มี.ค. 49 21:44:19 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ท่วงทำนองในหลายๆบทเพลงจากผลงานเปิดตัวชุด Bright Size Life นี้ของแพท แสดงให้เห็นถึงรากฐานของสำเนียงจากถิ่น Midwestern ของอเมริกาที่แพทเติบโตขึ้นมา ที่เด่นชัดนอกจากเพลง Missouri Uncompromised ในแนวทำนองที่รวดเร็วฉับไวแล้ว ยังมีบทเพลงที่ 5 ของอัลบั้มนี้อย่าง Midwestern Nights Dream แพทก็ฉุดผู้ฟังเข้าสู่ห้วงภวังค์ฝันอันแสนเงียบและวังเวง  รวมไปถึงบทเพลงที่เจ็ดที่ชื่อ Omaha Celebration ที่ให้ความรู้สึกสดใสของงานรื่นเริงเฉลิมฉลอง บทเพลงของแพทที่เขาแต่งขึ้นมาใหม่ในผลงานชุดนี้ทั้งหมด จึงแสดงให้เห็นแววความสามารถทางด้านการประพันธ์เพลงของเขาที่ไพเราะและหลากหลายอารมณ์ ทั้งสนุก อ้อยอิ่ง มันส์ วังเวง นอกจากบทเพลงที่ประพันธ์ขึ้นใหม่ที่กล่าวแล้ว แพทยังเลือกที่จะปิดอัลบั้มเปิดตัวของเขาด้วยบทเพลงของบิดาแห่งฟรีแจ๊สอย่าง ออร์เน็ต โคลแม่น ศิลปินคนโปรดที่แพทชื่นชอบมาตั้งแต่เด็กๆ (จากบทความตอน 1 ครับ) 2 บทเพลงอย่าง Round Trip/ Broadway Blues ของออร์เน็ตที่แพทเลือกมาบรรเลงปิดท้ายอัลบั้ม จึงเสมือนการน้อมคารวะให้แก่นักดนตรีผู้เป็นแรงบันดาลใจของเขานั่นเอง แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 49 14:40:45 แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 49 14:32:31 จากคุณ : Younger Pat - [ 9 มี.ค. 49 21:45:29 ]

ความคิดเห็นที่ 15 แพทให้สัมภาษณ์ในภายหลังถึงอัลบั้มเปิดตัวชุดนี้ของเขาว่า “ในช่วงที่ผ่านมา ผมมีความรู้สึกและมีมุมมองที่แตกต่างกันอย่างลิบลับต่องานชุด Bright Size Life ผมขอสารภาพตามความเป็นจริง ภายหลังจากที่ผมทำเสร็จใหม่ๆ นั้น ผมไม่สามารถจะหยิบมันขึ้นมาฟังได้อีกเลยในช่วงประมาณ 7 ปีหลังจากนั้น มันคิดว่ามันเป็นงานที่แย่มาก โอเคว่า ผมทำมันด้วยความรู้สึกสนุก และจาโคก็อยู่ในช่วงฟอร์มที่ยอดเยี่ยมจริงๆ  และมันก็เป็นการไปเยือนยุโรปเป็นครั้งแรกของเขาด้วย จาโคเป็นคนที่เปี่ยมไปด้วยพลังทางดนตรี ต้องถือว่าเป็นการร่วมงานที่น่าตื่นตาตื่นใจสำหรับผม” “แต่ผมก็มีความรู้สึกในตอนนั้นตลอดเวลาว่า ผมสามารถจะทำให้งานเปิดตัวชุดนี้ให้ออกมาดีกว่าที่ได้ยินจากแผ่นมาก มันก็คล้ายๆ กับผลงานแจ๊สอื่นๆทั้งหมดนั่นแหละ ที่เราต้องอัดเสียงอย่างรวดเร็วให้เสร็จภายในวันเดียว แต่ในวันนี้ภายหลังจากสร้างงานชุดนั้นมาแล้ว 15 ปี (ให้สัมภาษณ์ในปีค.ศ. 1990) ผมจึงได้รู้สึกว่า บางทีนั่นอาจจะเป็นหนึ่งในอัลบั้มที่ดีที่สุดในชีวิตที่ผมเคยทำมาก็ได้ครับ” (4) แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 49 14:53:13 แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 49 14:45:21 แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 49 14:44:06 จากคุณ : Younger Pat - [ 9 มี.ค. 49 21:48:06 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เอกสารอ้างอิง (1) ประทักษ์ ใฝ่ศุภการ (2545) แพท เมธินี หวนทำวงทริโอ, ฤาจะอ่อนหวานปานแจ๊ส, สนพ. สามัญชน. (2) สิเหร่ (2545) แพท เมธินี กีต้าร์โรแมนติกผู้ไม่เคยดับฝัน, เสี้ยวแจ๊ส, สนพ. อีกหนึ่งสำนักพิมพ์. (3) Kenny Mathieson (199x), Pat Metheny, Masters of Jazz Guitars. (4) Andy Aledort (1990), Pat Metheny - Straight Ahead, Guitar Extra. จากคุณ : Younger Pat - [ 9 มี.ค. 49 21:49:36 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เห็นตัวเลขจองที่นั่งแล้วผมก็อดจะเอาใจช่วยเขาไม่ได้ ไม่อยากให้เขาเจ็บตัวกับการจัดการคอนเสิร์ตดีๆ ทั้งๆที่เขาก็"ไม่ได้อะไร"กับผมเลยเมื่อตอนติดต่อขอซื้อบัตรแถวหน้าสุด ผมแหกขี้ตาไปบู๊ทไทยทิคเก็ตตั้งแต่ห้างเพิ่งเปิดได้ไม่ถึง 5 นาที ขอซื้อบัตรแถวหน้าสุด ยังไม่ให้ซื้อเลย แต่เอาเถอะ.. ถือว่าช่วยๆกัน ปลุกกระแสครับ จากคุณ : Younger Pat - [ 9 มี.ค. 49 21:53:35 ]

ความคิดเห็นที่ 18 #9 "หากจะมีใครสักคนกล่าวว่าเสียงกลองร้องเมโลดี้ไม่ได้ ผู้ฟังคนนั้นคงต้องลองหาโอกาสฟังผลงานชุดนี้อย่างตั้งใจ และมีสมาธิเพื่อจดจ่อกับบทเพลงดูสักครั้ง" ถ้าใครได้ฟัง เพลง "omaha celebration" แล้วละก็ จะไม่รู้สึกกังขากับ ความเห็นนี้ของ เจ้าของกระทู้แม้แต่น้อยครับ เพลงนี้ บ็อบ โมเสส ตีกลองได้นุ่มนวล มีชีวิตชีวา สอดรับกับทำนองของ แพทฯ อย่างมีสุนทรีย์มากๆ ครับ จากคุณ : คิตาโน่ - [ 10 มี.ค. 49 08:40:43 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เยี่ยมยอดเหมือนเคยครับคุณ pat น้อย... เช่นเดียวกับคุณครับ เอาใจช่วยในเรื่องของการขายบัตร ดูจากที่คุณ post ในกระทู้ที่แล้วแล้วรู้สึกเป็นห่วงครับ ห่วงว่าขืนเป็นอย่างงี้หลายๆ รอบ เมืองไทยคงหาคอนเสิร์ทดีๆ ดูยากเหมือนเดิม.. แย่จังครับ...... หลักๆ คงหนีไม่พ้นเรื่องของค่าบัตรที่ค่อนข้างจะสูง ผมคิดว่าคนที่ให้สำคัญกับเนื้อหาดนตรีจริงๆ กลุ่มใหญ่อย่างนักเรียนนักศึกษานั้น อาจจะสู้ราคาบัตรไม่ไหว จุดนี้น่าเสียดายครับ แต่ก็ไม่รู้จะแก้ไขกันยังงัยดี.. คิดถึงตัวเองว่าถ้า pat มาสมัยตอนเรียนอยู่มหาวิทยาลัย ก็คงได้แต่น้ำลายหกแต่ไม่มีเงินจะไปดู....... จากคุณ : SA_KE (SA_KE) - [ 10 มี.ค. 49 09:00:15 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ^ ^ ^ ^ เรียกว่าความฝันอันสูงสุดก็ได้นะนี่ แบบผมตอนเด็ก ๆ ก็อยากมีสักครั้งที่จะได้มีโอกาสดูศิลปินที่เราชื่นชอบ จากคุณ : wicked man - [ 10 มี.ค. 49 10:13:50 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เยี่ยมจริงๆ ขอบคุณครับ ตอนแกอยู่ ECM หลังจากออกอัลบั้มแรกๆ ศิลปินคนอื่นหลายคนในค่ายเดียวกัน แห่มาเล่นสไตล์ที่ Pat วางไว้ จากคุณ : Analog Kid - [ 10 มี.ค. 49 13:22:55 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ใครว่าบัตรแพง เมื่ออาทิตย์ก่อนที่นักร้องเกาหลี Rain มาเปิดการแสดง เด็กๆ นิสิตนักศึกษา ยังซื้อตั๋วยืนราคา 6 พันบาทเข้าไปดูเลย  ครับ ตั๋วยืนราคา 6 พันบาท  แล้วตั๋วนั่งของ Pat นี่ราคาแค่ครึ่งเดียวเอง  ถ้าสนใจจริงๆ ทำไมจะจ่ายไม่ไหว ผมว่าคนไทยบริโภค pop media มากกว่า  งานศิลป์ที่ลึกซึ้งไม่เคยได้รับความนิยม มันก็คงจะเป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าเมื่อไรถึงจะเปลี่ยนแปลงได้ซักที จากคุณ : Cherokee1 - [ 10 มี.ค. 49 15:33:11 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ^ ^ ^ ^ ^ อ่านแล้วรู้สึกถึงความรักชาติ (เพลง) ของจริง คนจริง ทำไมล่ะ จะเสียไม่ได้ อย่าให้วัฒนธรรมในการบริโภค ของคนในบ้านเราคิดแบบนี้จัง จากคุณ : wicked man - [ 10 มี.ค. 49 15:44:01 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ^ ^ ^ เป็นข้อมูลและมุมมองที่ดีครับ เราห้องแจ๊สคงต้องช่วยกันทำให้แจ๊สกระจายไปสู่mass ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ความจริงหากเรามองในแง่ดี มันก็ปรากฏแนวโน้มที่ดีนะครับ ในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมา มีผู้คนรู้จักแจ๊สมากขึ้นๆ แม้แต่อเมริกา แจ๊สยังแทบตกขอบเลยครับ ไม่งั้นนักดนตรีอย่างเจ๊ได๋ ยัยเจน น้องนอร่าห์ รวมถึงเจ๊หมึกอีก 2-3 คน คงไม่ต้องแข่งกันอวดเนินอกถ่ายแบบ พร้อมๆกับร้องเพลงแจ๊สไปด้วย เรียกว่า นักร้องป็อพทำอะไร นักร้องแจ๊สสมัยนี้ก็มีเหมือนกัน (ฮา) http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/A3758977/A3758977.html นี่คือความจริงที่ต้องยอมรับครับ แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 49 18:56:06 จากคุณ : - (Younger Pat) - [ 10 มี.ค. 49 15:48:29 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ซีรี่ส์บทความเรื่อง "Pat Metheny ผู้นิพนธ์บทกวีด้วยกีต้าร์" ประกอบด้วย บทความ 15 ตอนกับ 6 ภาคผนวกครับ ตอนที่ 1: Pat Metheny งานดนตรีสองระนาบจากจิตวิญญาณเดียวกัน /เด็กน้อยจากมิสซูรี่ http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/A4147451/A4147451.html ตอนที่ 2: Pat Metheny Trio รุ่มรวยด้วยรากฐานดนตรีแจ๊ส (1) /แสงแรก ณ รุ่งอรุณ ตอนที่ 3: Pat Metheny Trio รุ่มรวยด้วยรากฐานดนตรีแจ๊ส (2) /หญิงสาวผู้เดียวดาย ตอนที่ 4: Pat Metheny Trio รุ่มรวยด้วยรากฐานดนตรีแจ๊ส (3) /บทสนทนาไร้ความกลัว ตอนที่ 5: Pat Metheny Trio รุ่มรวยด้วยรากฐานดนตรีแจ๊ส (4) /ดาราพร่างพรายเมื่อใกล้รุ่ง ตอนที่ 6: Pat Metheny Group อิมเพรสชั่นนิสต์ชวนฝัน /สายน้ำและเรือข้ามฟาก ตอนที่ 7: Pat Metheny Group จังหวะและลีลาแบบบราซิลเลี่ยน (1) /สายรุ้งกับฝนแรก ตอนที่ 8: Pat Metheny Group จังหวะและลีลาแบบบราซิลเลี่ยน (2) /รถไฟขบวนสุดท้ายกลับบ้าน ตอนที่ 9: Pat Metheny Group จังหวะและลีลาแบบบราซิลเลี่ยน (3) /จนกว่าจะถึงวันสิ้นโลก ตอนที่ 10: Pat Metheny Group สีสันของคีตศิลป์ตะวันออก /แว่วมโหรีจากอังกอร์วัต ตอนที่ 11: Pat Metheny Group คอนเซ็ปอัลบั้ม /ชีพจรดนตรีที่ทางเท้า ตอนที่ 12: Pat Metheny งานโซโล่อัลบั้ม /คืนหนึ่งซึ่งสงบเงียบ ตอนที่ 13: Pat Metheny ซาวด์แทร็คและออร์เคสตรัล มิวสิค /ปลิวไปกับสายลมเย็น ตอนที่ 14: Pat Metheny งานดูโอ้ร่วมกับนักดนตรีรุ่นใหญ่ /บทกวีแห่งท้องทุ่งกว้าง ตอนที่ 15: Pat Metheny บทสรุปภาพรวมบนถนนดนตรี /สุนทรพจน์บทสุดท้าย ภาคผนวก 1: คอลเล็คชั่นกีต้าร์และเอกลักษณ์แห่งซาวด์ ภาคผนวก 2: แพทเล่าถึงผลงานดนตรีที่ทรงอิทธิพลต่อเขา ภาคผนวก 3: แพท เมธินี่ย์วิพากษ์เคนนี่ จี ภาคผนวก 4: สุนทรพจน์ ณ เบิร์กลี่ คอลเลก ออฟ มิวสิค ภาคผนวก 5: คอนเล็คชั่นผลงานที่มีแพทฝากฝีมือกีต้าร์ไว้ ภาคผนวก 6: เกียรติประวัติและรางวัลต่างๆ ที่เคยได้รับ แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 49 21:20:34 แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 49 22:35:59 จากคุณ : - (Younger Pat) - [ 10 มี.ค. 49 22:35:32 ]