คือเห็นมาตั้งกระทู้รื้อฟื้นความหลังกัน ไม่ทราบว่าเพื่อนๆได้อ่านทางช้างเผือกกันหรือยัง ซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับมานะ มานีและผองเพื่อน เดิมทีได้เขียนเป็นตอน ลงไว้ในเดอะเดย์เเละได้นำมารวมเล่มเป็นทางช้างเผือก
เรานั้นรักมานะ มานี มาแต่ไหนแต่ไรจึงได้ซื้อมาอ่าน และในบทสุดท้าย เนื้อเรื่องเกี่ยวกับเรื่องที่ชูใจได้ย้ายไปอยู่เมืองนอกกับแม่ และได้เขียนจดหมายติดต่อกันกับมานี ในจ่าหน้าจดหมายผู้เขียนได้ลงเบอร์โทรและที่อยู่ไว้ด้วย เราก็นึกสนุกกะว่าจะโทรไปแกล้งคิดว่าเค้าลงไปมั่วๆ
เราเลยลองต่อเบอร์ไป ปรากฎว่ามีคนรับเป็นเสียงผู้หญิงสาว เราเลยอำว่าขอสายมานีหน่อย ตอนแรกเค้าก็ตกใจงงๆ เราเลยบอกว่าอ่านเรื่องทางช้างเผือก แล้วเค้าลงเบอร์นี้ไว้ อยากคุยกะมานี 5555 สักพักเค้าก็บอกว่าอ๋อ รอเดี๋ยวนะคะ จากนั้นก็มีเสียงผู้หญิงแก่ๆ บอกว่าสวัสดีค่ะ นี่อาจารย์รัชนีค่ะ เราก็แบบ หาจริงเดะ ตื่นเต้นมากๆๆๆๆๆเพราะอ.รัชนี ศรีไพรวรรณคือคนแต่งมานะมานีให้กระทรวงศึกษาธิการมาแต่ไหนแต่ไร เราก็แบบคุยไปเลยยว่าชอบมานะมานีมาก เสียดายที่เค้าเปลี่ยนเป็นเล่มอื่น อาจารย์ใจดีมากๆ บอกว่าดีใจที่ยังมีคนคิดถึงมานะมานี
อิอิ เพื่อนๆคนไหนยังไม่ได้อ่านลองไปหามาอ่านนะครับ แต่ถ้าใครคิดว่าจะได้บรรยากาศแบบเก่าๆอาจผิดหวัง เพราะเราโตแล้ว และเนื้องเรื่องค่อนข้างเปลี่ยนไป แต่โดยรวมอ่านแล้วสบายใจสุดๆ
ป.ล.ชอบเพชรมากๆๆ สงสารตอนแม่เพชรตาย
จากคุณ :
kiminon
- [
19 มี.ค. 49 00:56:10
]