ความคิดเห็นที่ 34
ผมก็เด็กมงฟอร์ตครับ
ถ้าคุณ ดาวตก@ผีเสื้อ@กระบี่ อายุเกิน 20 แล้ว น่าจะรู้จัก เพลง Come cheer ด้วยนะครับ
ผมเข้าใจว่าเพลงนี้เป็นเพลงโรงเรียนภาษาอังกฤษของ ร.ร.มงฟอร์ต ด้วย (ถ้าผมเข้าใจผิดก็ขออภัย ผมเข้าใจอย่างนั้นมาตลอดจริงๆ) เนื้อเพลงจาก http://www.montfort.ac.th/applications/address/viewaddress.php
ดังนี้ครับ
Come, cheer up, my lads, Tis to glory we steer, The prize, more than all, to a Montfortist dear. Let us sing very loud, Let our colours be high, For who can be proud as the Sons of the Thai MONTFORT boys, come along. Let us sing our best song
. Our flags RED WHITE AND BLUE. TO it well be true. Well fight and well conquer aqain and again *** When borne by the RED, White and BLUE ( white and Blue) (bis)
Our Colours shall be hoisted on high, When borne by the RED, WHITE and BLUE
ถ้านึกถึงเพลงนี้ผมจะนึกถึง บราเดอร์อันโตนีโอ มารีอา หรือที่พวกผมเรียกกันสั้นๆ ว่า บราเดอร์อันโต (หรือพวกเพื่อนผมที่เซี้ยวๆ หน่อยจะเรียกว่า ปู่...) ภาพที่เราคุ้นเคยกันคือ ท่านจะมาพร้อมกับเวสป้าสีส้มสดๆ ขี่ช้าๆ บีบแตรรถเสียงเป็ดๆ แหบๆ ตลอดเวลา เพื่อให้เด็กนักเรียนที่กำลังวิ่งเล่นอยู่ระวังตัว ไม่เข้ามาใกล้รถท่านที่กำลังวิ่งอยู่ เพราะจะเกิดอันตรายได้
ท่านสอนวิชาที่เราชาวมงฟอร์ตประถมคุ้นเคยกัน นั่นคือ วิชาเทป ปกหนังสือเป็นรูปโดนัลด์ ดั๊ก กำลังโทรศัพท์ ที่มีเนื้อหาของปีเตอร์กับแมรี่ที่เป็นสามีภรรยากัน ผมจำประโยคแรกของบทหนึ่งได้ว่า Mary: Wake up peter, wake up. Peter: Oh my head,my poor head.... จำได้แค่นี้แหละครับ
และวิชาดนตรี เป่าขลุ่ย recorder พกมาสัปดาห์ละวัน เพื่อนผมที่ชอบวิชานี้ก็จะเอามาเป่าอยู่นั่นแหละ ไม่ว่าจะ พักเช้า พักเที่ยง พักบ่าย ส่วนผมน่ะเหรอครับ เป่าไม่เป็นครับ ก็เลยไม่ชอบมันซะอย่างนั้น ตอนสอบเป็นกลุ่มก็จะซิงค์นิ้วมือให้มันคล้ายๆ ที่เพื่อนกด แล้วไม่เป่าออกเสียงออกมา พอรอดไปได้ ใจมันตุ๊มๆ ต่อมๆ ทุกครั้งที่สอบเลยครับ
สองวิชานี้ถ้าเป่าไม่ดีหรือไม่ตั้งใจเรียนจะถูกไม้เรียวตีก้น หรือถ้าดื้อหรือเสียงดังกันหนักๆ ก็จะถูกอยู่เย็น (เป็นสุข) หลังเลิกเรียน เพื่อเรียนซ้ำอีกทีนึง คำที่ท่านมักใช้สั่งสอนนักเรียนคือ "ควายใบ้" ตอนนั้นผมไม่เห็นรู้สึกว่าคำนี้มันจะเป็นคำด่าได้ยังไง ผมว่ามันตลกมากกว่า
ที่ผมเล่ามา อาจจะเลอะเทอะไปบ้างก็ขออภัย อ่านกระทู้นี้แล้วความทรงจำมันระเบิดออกมา เลยขอพิมพ์หน่อยเถอะ บางทีมีเพื่อนชาวมงฟอร์ตมาอ่านเจออาจจะมีความทรงจำที่โรงเรียนระเบิดออกมาอีกก็ได้ครับ ผมอยากอ่านความทรงจำของเพื่อนๆ ด้วย
เอ... เหมือนเคยได้ยินเค้าว่ากันว่า คนวัยเด็กมักจะคิดถึงอนาคต คนแก่มักจะคิดถึงความหลัง ผมว่าผมยังไม่แก่นะ..ฮิฮิ
จากคุณ :
omega_ohm
- [
26 มี.ค. 49 02:27:37
]
|
|
|