|
.......................พานพบ....และ.....ผูกพัน........................
ในระยะเวลาหลายปีที่ทำงานอยู่กับการเกิด, แก่, เจ็บ และตาย ของผู้คนที่วนเวียนกันมาใช้บริการในโรงพยาบาล...สิ่งหนึ่งที่พยายามหลีกเลี่ยงตลอดมาคือการทำงานประจำอยู่วอร์ดใดวอร์ดหนึ่งเป็นการถาวร...เนื่องจากมีข้อจำกัดส่วนตัวที่ไม่ต้องการผูกพันกับใครหรืออะไรมากเกินความจำเป็น...
....การทำงานในแผนก Float Pool ซึ่งเป็นแผนกที่จัดส่งเจ้าหน้าที่ไปตามวอร์ดต่างๆผลัดเปลี่ยนไปทุกวัน แล้วแต่ที่ไหนจะขาดคน จึงเป็นลักษณะงานที่ค่อนข้างตรงกับความต้องการของตนเอง
...เมื่อวานนี้ ถูกส่งให้ไปช่วยงานที่วอร์ด Medical-Surgery ซึ่งเป็นวอร์ดที่ให้การรักษาผู้ป่วยโรคทั่วไปและผู้ป่วยพักฟื้นหลังการผ่าตัด....วันนั้นหนึ่งในคนไข้ที่ต้องรับผิดชอบคือ ..นิค....ผู้ป่วยโรคเอดส์ระยะสุดท้ายและมีโรคปอดเป็นอาการแทรกซ้อน...
ก่อนที่จะเข้าไปในห้องของนิค....เสื้อกาวน์ป้องกันเชื้อ, หน้ากาก, ถุงมือ ถูกสวมใส่อย่างมิดชิดรัดกุม...ความรู้สึกทั้งหลายทั้งปวงที่จะเป็นอุปสรรคต่อการทำงาน ถูกปิดกั้นไว้ด้วยคำเพียงคำเดียว คือ "หน้าที่"...
เกราะกำบังตัวเองไม่เพียงแต่วัสดุที่สวมใส่ห่อหุ้มร่างกายเท่านั้น...ทางด้านจิตใจได้พยายามที่จะวางเฉยต่อสิ่งที่พบเห็นในแต่ละเคสให้มากที่สุด...แต่การพานพบครั้งนี้...ให้บทเรียนอีกครั้งว่า....หน้าที่กับส่วนที่อ่อนโยนในจิตใจเช่นคนทั่วไป...ได้สวนทางกันอย่างสิ้นเชิง..
จากคุณ :
แม่ของจิตร
- [
29 มี.ค. 49 12:55:55
]
|
|
|
|
|