ความคิดเห็นที่ 1 ขอปรบมือให้พี่แพท ตอบได้โดนใจ เย้ๆ จากคุณ : แดดอุ่น (แดดอุ่น) - [ 8 เม.ย. 49 11:41:34 ]

ความคิดเห็นที่ 2 มาเฮด้วยคน ท่าทางเฮียจะดังไปทุกวงการแล้ว เสียดายที่สังขารไม่อำนวย (ไข้ขึ้น..รีบบอกเดี๋ยวมีคนมาช่วยต่อ) เมื่อวาน จากคุณ : Nice No.1 - [ 8 เม.ย. 49 11:58:35 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สังคมไม่อาจดีขึ้นได้ ด้วยการเพียงแค่ไปหย่อนบัตรเลือกตั้ง นั่งรออยู่ในห้องแอร์ และหวังว่านักการเมืองจะทำอะไรดีๆ ถูกต้อง ไม่โกง หรือโกงน้อยๆ ถ้าเราเลือกตั้งเสร็จแล้ว นั่งอยู่บ้านเฉยๆ นักการเมืองจะทำอะไรก็ช่าง ถ้าเขาโกง ก็บอกว่า ทำไมไม่รอให้ครบ 4 ปีแล้วเลือกตั้งใหม่เล่า ก็จะเกิดบรรทัดฐานว่า งั้น 4 ปีนี้ก็เป็นช่วงเวลาปลอดภัยของนักการเมือง จะโกงอย่างไรก็ได้ พอครบ 4 ปี ก็รวยแล้ว ไม่เห็นต้องกลัวอะไร เผลอๆ ตั้งคนของตัวเองไปขวางระบบตรวจสอบได้หมด สร้างภาพผ่านสื่อที่ตัวเองคุมได้หมด ก็อาจจะกลับมาโกงต่อได้อีกสมัย โดยไม่มีใครว่าอะไร ไม่อยากให้คิดว่า ใครๆ ก็โกงทั้งนั้นแหละ งั้นช่างมันเหอะ เราก็หย่อนบัตรเลือกตั้งแล้วอยู่บ้านเฉยๆ ดีกว่า เพราะจะทำให้นักการเมืองคิดว่า เขาได้เสียงข้างมากแล้ว จะทำอะไรก็ได้ ถ้าเป็นไปได้ เราต้องบอกให้พวกนักการเมืองรู้ว่าเราไม่เอาคนโกง ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ถ้าจะขึ้นมาเป็นนายก โปรดรู้ไว้ว่า ประชาชนตื่นตัวทางการเมือง และพร้อมจะมารวมตัวกันเพื่อตรวจสอบคุณทุกเมื่อ เมื่อไหร่ก็ได้ เพื่อว่า เวลาเขาจะทำอะไร จะได้มีความยับยั้งชั่งใจมากขึ้น เราก็คิดแค่นี้แหละ ปล. ถึงพี่แพทผู้เสพติดม็อบ เราคิดว่าเราก็เกือบจะเสพติดม็อบเหมือนกัน สิ่งที่ชอบในการชุมนุมก็คือ การที่มีผู้มีความรู้ในสาขาต่างๆ มาขึ้นเวทีอธิบาย ให้ความรู้ อยากให้มีการจัดเวทีแบบนี้อย่างต่อเนื่องต่อไป ในรูปแบบเวทีเผยแพร่ข่าวสาร ความรู้ เช่น ให้ สว. มาให้ข้อมูลเป็นระยะ ว่าตอนนี้รัฐบาลกำลังร่างกฎหมายอะไร จะส่งผลกระทบต่อใคร อย่างไร เป็นต้น จากคุณ : แดดอุ่น - [ 8 เม.ย. 49 12:39:32 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ฝากถึง วง แม้นศรี ... ด้วยความนับถือ        ประการแรกเลย ต้องนับถือน้ำใจ และ ความกล้าหาญที่สามารถขึ้นไปยืนบนเวทีศักดิ์สิทธิ์ ดังที่ได้เห็นๆกันไปแล้ว        ในกรณีที่ทางวง อาจจะได้มีโอกาสได้ขึ้นไปทำการแสดง บนเวทีปราศรัยเพื่อต่อสู้ในทางการเมืองอันทรงเกียรติ์อีกในอนาคตอันไม่ไกลนี้        อยากขอเสนอ ให้เพิ่มความพิถีพิถันในเรื่องของการเลือกบทเพลงเพื่อนำไปใช้ในการแสดงให้มากขึ้น...        ทั้งนี้ จากการที่ได้เฝ้ามองมาตลอด ตั้งแต่ เมื่อครั้งที่ใช้ชื่อ Brown Sugar กับนักดนตรีต่างชาติมาแล้วว่า บทเพลงที่มีลักษณะของ Easy Listening ทั้งในด้านของ Rhythmic และ Melodic ตลอดไปจนถึงเรื่องของ Harmony ดูออกจะค่อนข้างอ่อนไปมากๆ สำหรับ ทั้งสถานที่ๆกว้างใหญ่ และ บรรยากาศที่ค่อนข้างจะปรุกเร้าอย่างนั้น        โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ณ. เวทีที่ต้องนำเสนอจุดยืนของแต่ละฝ่ายๆอย่างชัดเจนด้วยแล้วนั้น ในภาคของเพลงภาษาไทย ยิ่งต้องควรระวังให้มากๆอย่างยิ่งในเรื่องของ Original Song ด้วย        เพลงในเนื้อหา Love Song หลีกเลี่ยงได้ ยิ่งเป็นการดี เพราะฟังกี่ครั้งๆ ก็ไม่เข้ากับบรรยากาศดังได้กล่าวแล้วเลยแต่ประการใด        จึงเรียนมา เพื่อสิ่งดีๆ ที่มีพลัง ในการแสดงของฝ่าย Jazz ____________________________________________________________________ จากคุณ : ข อ ข อ บ คุ ณ - [ 8 เม.ย. 49 19:17:41 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ดูจากทีวีบ้าน คุณย่านะครับ..... ซาวน์ที่ออกทีวีไม่ค่อยดีเท่าไร อย่าว่า แต่แม้นศรีครับ ศิลปินก่อนหน้านี้โดนกันหมด.... ผมดูว่า วันนี้อ.นุ มากันแบบกึ่งๆแจมเซกชั่น มากกว่านะครับ แต่ภาพโดยรวมถือว่ากำลังดีครับ summertime ในลักษณะที่เป็นแวมป์ แบบนี้นี่ฮิตมากจากที่ค่ายปะครับ เล่นกันสนุกดีครับ จากคุณ : Mr.Sak - [ 8 เม.ย. 49 21:17:50 A:124.121.95.254 X: TicketID:111007 ]

ความคิดเห็นที่ 6 นับถือน้ำใจแม้นศรีครับ และขอคารวะผู้มีจิตใจรักชาติทุกท่านที่ไปร่วมชุมนุมในวันนั้น เพื่อประกาศให้นักการเมืองโกงชาติได้รับรู้ว่า คนไทยไม่ใช่วัวให้สนตะพาย เราทุกคนรับรู้ว่าพวกคุณเล่นละครน้ำเน่าได้เก่งเพียงใด เพราะสิ่งที่ปรากฏนั้น เนื้อหาหลักๆ นั้น ยังไม่มีการแก้ปัญหาตรงไหนเลย จากคุณ : bluetrane - [ 9 เม.ย. 49 11:41:20 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อดดูเลยงานนี้ สงสัยคงแสดงตอนช่วงที่ผมกำลังเดินทางไปสนามหลวง...ยังไงก็ตาม ขอคารวะในความกล้าหาญของสมาชิกวงแม้นศรีด้วยอีกวงครับ ยังไงงวดหน้า ขอเพลง "ไอ้หน้าเหลี่ยม" เวอร์ชั่น hardbop (พูดเล่นครับ...) คงยังจะได้เจอกันอีกหลายครั้งครับ (ก็คนเรา มันไม่ใช่แค่ เหลี่ยมจัดอย่างเดียว มันยังด้านสุดๆ ด้วยครับ) จากคุณ : ท๊ากกก...สิน..ออกไป (ปุ๋ย PUI) - [ 10 เม.ย. 49 01:18:42 ]

ความคิดเห็นที่ 8 จารย์เเดดอุ่น จริงๆผมเนี่ย ไปร่วมกับการชุมนุมนับครั้งได้เลยนะครับ เพราะงานเยอะทั้งงานประจำและงานจร(งานบทความ)เลยไม่ค่อยมีเวลา แต่อาศัยว่าผมจะเปิด NSTV ที่หน้าจอเว็บผู้จัดการดูเมื่อมีโอกาส(โดยเฉพาะคืนชุมนุมใหญ่ๆ) หรือไม่ก็ฟังวิทยุชุมชนคลื่นของผู้จัดการ แบบนอนฟังจนหลับไปทุกคืน จะเรียกว่าเสพติดก็คงได้ครับ   ไม่รู้กลางคืนเผลอฝันละเมอแบบโรแมนติก ประมาณตะโกน ท้ากก...ษิณ ออกไป! มั่งหรือเปล่า (ฮา) ---------------------------------------------------------------------------------- พี่ไนซ์ แหมมันคงไม่โด่งดังอะไรหรอกครับ แค่ข่าวในหนังสือพิมพ์ต่างประเทศสกู๊ฟนึง วันนึง แล้วก็ผ่านเลยไปเท่านั้น แต่คิดว่าคำให้สัมภาษณ์ของเราคงบอก ควมคิดและตัวตนของคนที่เข้าร่วมชุมนุมให้กับชาวต่างชาติได้เข้าใจเท่านั้น เพราะเขาจะงงว่า เอ ทำไมคนที่มาจากการเลือกตั้งถึงได้ถูกต่อต้านด้วยอารยะขัดขืนถึงขนาดนี้ ----------------------------------------------------------------------------------- พี่ปุ๋ย วันไหนพี่ไปร่วมชุมนุมอีกแล้วผมว่าง เด๋วเรานัดเจอกันในที่ชุมนุมดีกว่า จะได้เป็นตัวแทน "ชมรมวิศวกรม.เกษตรเพื่อประชาธิปไตย" ไปเลย (ฮา) แก้ไขเมื่อ 13 เม.ย. 49 08:49:31 แก้ไขเมื่อ 10 เม.ย. 49 20:36:18 จากคุณ : Younger Pat - [ 10 เม.ย. 49 20:30:39 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เรามาตั้งชมรม แจ๊สแฟนคลับเพื่อประชาธิปไตย บ้างดีมั้ยเนี่ย จากคุณ : เอ๋ (pka) - [ 11 เม.ย. 49 00:17:59 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ^ ^ กลัวไม่มีคนเข้าร่วมอ่ะ..555 จากคุณ : - (Younger Pat) - [ 11 เม.ย. 49 13:24:50 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ไม่ต้องห่วงค่ะ เรานั้นสนับสนุนแน่ๆ ถึงไม่ไปปรากฏกาย แต่เจตนารมณ์ก็แฝงอยู่ในงานเขียนทุกชิ้นของเรา ขอให้กำลังใจคุณ younger pat :-) จากคุณ : nunaggie - [ 11 เม.ย. 49 16:06:59 ]

ความคิดเห็นที่ 12 แจ๊สกับการเมือง ดังที่หลายท่านรับรู้กันแล้วว่า ส่วนงานการแสดงทางวัฒนธรรม บนเวทีการชุมนุมของพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยตั้งแต่เวทีท้องสนามหลวง เรื่อยมาจนถึงแยกสวนมิสกวันและสะพานมัฆวานฯ นั้น มีสีสันน่าติดตามเป็นพิเศษ เพราะความหลากหลายของกลุ่มศิลปินนักร้องนักดนตรีที่เข้าร่วมนั่นเอง เท่าที่ผมทราบ ในส่วนของนักดนตรีแจ๊สไทย ไม่เพียง “บราวน์ ชูการ์ แจ๊ส แบนด์” และ “สาวสะดุ้ง” เท่านั้น ในความเคลื่อนไหวที่ผ่านมา นักดนตรีแนวนี้จำนวนหนึ่ง รวมถึงคณาจารย์และนักศึกษาตามสถาบันต่างๆ พยายามและต้องการที่จะออกมาประกาศจุดยืน “ทักษิณ ออกไป” หากขณะนี้อาจจะอยู่ในระหว่างการเตรียมตัวเพื่อไปแสดงในการชุมนุม เป็นเรื่องเข้าใจได้ว่า ในด้านหนึ่งนั้น นักดนตรีแจ๊สก็มีสถานภาพเป็นสมาชิกในสังคม พวกเขามีความรู้สึกนึกคิด มีชีวิตจิตใจ เช่นเดียวกันกับนักดนตรีแขนงอื่นๆ (คงไม่ต้องนับรวมนักดนตรีเพื่อชีวิต ที่มีจุดยืนทางการเมืองโดยเนื้อหาของผลงานอยู่แล้ว) เพียงแต่ระดับความเข้มข้นของจิตสำนึกทางการเมืองอาจจะแตกต่างกันไปเท่านั้นเอง ที่ผ่านมา แจ๊ส เป็นดนตรีที่ถูกทำให้เข้าใจผิดมาโดยตลอด บ้างว่าเป็นดนตรีของพวกหัวสูง เข้าใจยาก สินค้าบางตัวจัดวางตำแหน่งทางการตลาดให้แจ๊สเป็นดนตรีของผู้ประสบความสำเร็จในชีวิต เป็นดนตรีที่รับใช้ไฮโซและพวกยัปปี้ โดยส่วนตัวผมว่า ทั้งหมดนั้นเหลวไหลทั้งเพ หากเราศึกษาจากประวัติศาสตร์ดนตรี จะพบว่ามีผลงานของศิลปินแจ๊สที่เกี่ยวข้องกับการเมืองครั้งแล้วครั้งเล่า แจ๊ส เป็นดนตรีที่เพรียกหาเสรีภาพตั้งแต่ระดับดีเอ็นเอด้วยซ้ำ เมื่อบรรพบุรุษผู้สร้างสรรค์ดนตรีแขนงนี้เคยถูกกระทำย่ำยีในฐานะทาสมาก่อน กิลาด แอทซ์มอน เคยเขียนบทความลงในหนังสือพิมพ์ เดอะ การ์เดียน ในหัวข้อนี้ โดยระบุว่า เพลง Now’s The Time ในทศวรรษ 1940s ของ ชาร์ลี พาร์คเกอร์ ศิลปินผู้สร้างตำนานบีบ็อพ คือคำประกาศถึงการเปลี่ยนแปลงของยุคสมัย ชาร์ลส์ มิงกัส แต่งเพลง Fable of Faubus ในปี ค.ศ.1959 เพื่อประท้วง ออร์วัล ฟาวบัส ผู้ปกครองรัฐอาร์คันซอส์ในสมัยนั้น ที่มีทัศนคติเหยียดสีผิวและเลือกปฏิบัติต่อประชาชนผิวสี ขณะที่สำเนียงแซ็กโซโฟนอันอุดมด้วยความหมายลึกซึ้งที่ซ่อนเร้นในเพลง Alabama ของ จอห์น โคลเทรน ไม่ต่างจากโศลกอันเศร้าสร้อยที่มีต่อการเสียชีวิตของเด็กหญิงผิวสี 4 คน สืบเนื่องจากการระเบิดในโบสถ์เบอร์มิงแฮม ที่อลาบาม่า ไม่เพียงเท่านั้น เมื่อ มาร์ติน ลูเธอร์ คิง ลุกขึ้นมารณรงค์สิทธิเสรีภาพและความเสมอภาค ชุมชนดนตรีแจ๊สในสหรัฐอเมริกา ทั้งคนขาวและคนดำ ก็ออกมายืนเคียงข้างผู้นำคนนี้ เพื่อประกาศจุดยืนทางอุดมการณ์เดียวกัน ช่วงเวลาที่ แจ๊ส ได้มีโอกาสประกาศจุดยืนทางการเมืองดังกล่าว ใกล้ชิดกันกับพัฒนาการของแจ๊สในรูปแบบ ฟรี แจ๊ส (Free Jazz) และ อวอง-การ์ด (Avant Garde) ในช่วงทศวรรษ 1960s ซึ่งมีศิลปินหัวขบวนการ อย่าง แม็กซ์ โรช ร่วมกับ แอบบีย์ ลินคอล์น, โคลแมน ฮอว์กินส์ ทำอัลบั้ม We Insist : Freedom Now Suite เพื่อการณ์นี้โดยเฉพาะ เช่นเดียวกับที่ ชาร์ลี เฮเดน มือเบส ผู้ก่อตั้งสถาบัน CalArts ในแคลิฟอร์เนีย ก็เคยทำ Liberation Orchestra มาแล้ว ล่าสุดพวกเขารวมตัวกันใหม่ ทั้งทัวร์แสดงดนตรีและออกอัลบั้ม Not In Our Name เพื่อบอกชาวโลกให้รับรู้ว่า พฤติกรรมกระหายเลือดกระหายสงครามของ ปธน. จอร์จ บุช นั้น ไม่ใช่การกระทำที่ชอบธรรม และไม่ใช่ตัวแทนความเป็นอเมริกันแต่อย่างใด จากการวิเคราะห์ของ แอทซ์มอน ในช่วงทศวรรษ 1970s แจ๊ส คลี่คลายไปสู่การลดทอนความเข้มข้นของสารัตถะดังกล่าว สืบเนื่องจากแรงกดดันทางด้านการตลาดและเชิงพาณิชย์ โดยเฉพาะศิลปินแจ๊สผิวขาว ได้ลดทอนเนื้อหาความหมายทางการเมืองลง เหลือเพียงดนตรีที่ฟังเพื่อความผ่อนคลายเท่านั้น แอทซ์มอน เรียกซาวด์ของดนตรีฟิวชั่นอันบางเบานี้ว่า “a form of meaningless white noise” หรือรูปทรงของเสียงขาวๆ ที่ปราศจากความหมาย ในระยะเวลาดังกล่าว แจ๊ส ลดฐานะจากเสียงที่เพรียกพาเสรีภาพ มาเป็นการผจญภัย (ทางเส้นเสียง) ของชนชั้นกลางผิวขาวเท่านั้น เช่นเดียวกับการนำองค์ความรู้ของแจ๊สเข้าสู่สถาบันการศึกษา ทำให้ในอีกด้านหนึ่ง แจ๊ส เกี่ยวข้องกับเรื่องของวิชาการ มากกว่า จิตวิญญาณ พูดง่ายๆ คือกระบวนการศึกษาดังกล่าว ทำให้หลายคนพิจารณา แจ๊ส ในแง่เทคนิค หรือกลวิธีการบรรเลงอันสลับซับซ้อน มากไปกว่าการกลับไปหา จุดเริ่มต้น รากฐาน และอุดมการณ์ทางสังคมพื้นฐานของมัน ในระยะหลัง เรายังได้เห็นศิลปินแจ๊สที่มีจุดยืนทางการเมืองชัดเจน อย่าง เดฟ ดักลาส นักทรัมเป็ตผิวขาว ซึ่งเคยแต่งเพลงเกี่ยวกับ ออง ซาน ซูจี และอีกหลายเพลงเกี่ยวกับสงครามอิรัก การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในแอฟริกา และยุโรปตะวันออก ฯลฯ (คุณสามารถหาอ่านบทความที่มีรายละเอียดเกี่ยวกับตัวเขาได้ ในนิตยสาร แจ๊ส ซีน ฉบับล่าสุด ปก The Other Side of Miles) ส่วนตัวผม ไม่ได้เห็นด้วยกับ แอทซ์มอน ทั้งหมด โดยเฉพาะการไปเปรียบเปรยคุณค่าทางด้านนี้ กับผลงานของศิลปินอย่าง เคนนี จี หรือ นอราห์ โจนส์ ผมว่าเป็นคนละเรื่องกัน แต่มุมมองของนักแซ็กโซโฟนแจ๊สหัวก้าวหน้าคนนี้ ก็น่ารับฟังไม่ได้น้อย เพราะมันสะท้อนถึงสิ่งที่ศิลปินแจ๊สตัวจริงหลายต่อหลายคน กำลังวิตกกังวลต่อสถานภาพทางศิลปะและสังคมของดนตรีแขนงนี้ นั่นคือการตกต่ำลงเรื่อยๆ ของอุดมการณ์เสรีภาพที่ปรากฏในการสร้างสรรค์ดนตรีแจ๊ส ผมเห็นด้วยกับ แอทซ์มอน นักดนตรีเชื้อสายยิวคนนี้ ที่ว่า การสร้างสรรค์แจ๊สไม่ใช่เรื่องของการผจญภัยทางเทคนิค ไม่ใช่เรื่องของทางนิ้ว สเกล หรืออัตราความเร็วในการเล่น เหมือนที่นักเรียนแจ๊สหลายๆ คนกำลังหมกมุ่นอยู่ในจุดนั้น แม้นั่นจะเป็นเรื่องพื้นฐานหนึ่งที่นักดนตรีแจ๊สทุกคนต้องฝ่าข้ามไป เหนืออื่นใด การบรรเลงแจ๊สไม่ใช่เรื่องของเทคนิค แต่เป็นเรื่องของการสื่อสารข้อความที่คุณต้องการจะบอกกล่าวกับคนฟังต่างหาก ดังนั้น แจ๊ส จึงหนีเรื่องการเมืองไปไม่พ้น. จากคุณ : อนันต์ - [ 11 เม.ย. 49 20:57:39 A:10.2.3.5 X:203.154.97.194 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ^ ^ หนักแน่นด้วยเนื้อหา ชัดเจนทางความคิด ต้องมิสเตอร์ อนันต์ ลือประดิษย์ -พี่รักของพวกเรา ^_^ จากคุณ : Younger Pat - [ 11 เม.ย. 49 21:20:02 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ยอดเยี่ยมมากค่ะคุณอนันต์ ยังไงก็ยังอยากได้ลายเซ็นต์มาประดับหนังสือ Jazz อยู่นะคะ (แต่ไม่กล้าขอ เขิน 555) เห็นด้วยค่ะ ไม่ว่าอะไรก็คงหนีเรื่อการเมืองไปไม่พ้น แก้ไขเมื่อ 12 เม.ย. 49 09:44:41 จากคุณ : nunaggie - [ 12 เม.ย. 49 09:38:16 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณ คุณอนันต์ มากครับ สำหรับ "แจ๊สกับการเมือง" ได้ความรู้ใหม่ๆ แล้วยังได้รู้จัก "Not In Our Name" ของ ชาร์ลี เฮเดน อีกด้วย เคยเห็นแว๊บๆ บนแผง คงต้องลองหามาฟังบ้างแล้ว...(มีใครเคยฟังชุดนี้แล้ว ลองมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะครับ) น้อง Younger Pat, น้อง nunaggie จะไปร่วมชุมนุม เมื่อไหร่ บอกได้นะ....เจอกัน (เมื่อชาติต้องการ!!) จากคุณ : ท๊ากกก...สิน..ออกไป (ปุ๋ย PUI) - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 00:26:15 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ^ ^ ได้เลยพี่ปุ๋ย ชุมนุมใหญ่คราวหน้าเด๋วพบกันครับ จากคุณ : - (Younger Pat) - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 08:46:06 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ^ ^ คุณ nunaggie ลายเซ็นพี่อนันต์นี่ผมได้มาตั้งแต่เมื่อสัก 2-3 ปีก่อน ตอนงานเสวนา ปัจเจกภาพบนตัวโน๊ต จากคุณ : Younger Pat - [ วันมหาสงกรานต์ (13) 08:48:52 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ^ ^ แฮ่ๆๆ เคยไปเจอคุณอนันต์ตอนหนังสือออกใหม่ๆ แต่ไม่กล้ายื่นให้เซ็นต์ :-)))) จากคุณ : nunaggie - [ วันเถลิงศก (15) 13:37:28 ]