ความคิดเห็นที่ 9
นี่เป็นคำถามที่ดีอีกคำถามหนึ่งครับ สำหรับคนชอบฟังบรูตัล
ผมเคยถามตัวเองว่าทำไมรักดนตรีแนวนี้มาก ผมบอกตามตรงว่าผมคงไม่เปลี่ยนแนวฟังหรอกครับ ผมชอบบรูตัลมากที่สุดแล้วในสายเมตัล มันมีทุกอย่างที่ความรุนแรงในโลกจะมีได้ ผมมีรากเหล้าดนตรีที่เป็นเฮฟวีเหมือนกัน และผมไม่เคยคิดจะปฏิเสธวงเริ่มต้นพวกนั้นอย่าง King Diamond, Mercyful Fate, Motley Crue, Early Metallica inj Cliff Burton Period, Dark Angel, Death Angel และพวกแธรชทั้งหลาย ตอนที่ได้ฟังครั้งแรกก็รู้สึกว่า มีเร็วกว่านี้อีกไหม หนักกว่านี้อีกไหม สุดท้ายเดธเมตัลก็มา และในที่สุดกลายพันธุ์เป็นบรูตัล แธรชอีกสายก็แตกแขนงเป็นแบล็ก
ชีวิตผมมาหยุดที่บรูตัลนานมาก ตั้งแต่ที่รู้ตัวว่าชอบภาคดนตรีบุกทะลุ เรื่องราวสยดสยองแบบไม่มีปราณี เสียงร้องเค้นกันแบบกระเดือกแทบหลุด ดนตรีซับซ้อน ทุกช่วงสามารถเปลี่ยนจังหวะหรืออารมณ์กระทันหันแบบคาดไม่ถึง ทุกครั้งที่ผมเครียดกับการงานการฟังบรูตัลเป็นทางคลายเครียดที่ดีอย่างหนึ่ง ดนตรีบรูตัลเป็นอีกเเนวหนึ่งที่มีเรื่องราวเปิดกว้างในเนื้อหา มีตั้งแต่ความตายง่ายระดับชาวบ้าน ตายในชีวิตประจำวัน ไปจนถึงความเชื้อที่ซับซ้อน จินตนาการ เรื่องราวอียิปต์โบราณอย่าง Nile หรือวงอื่นๆ นี่ก็เป็นอีกจุดที่น่าสนใจ
ดนตรีนั้นแน่นอนครับ แต่ละวงพยายามสอดแทรกความเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองเอาไว้ แต่ไม่ทิ้งความรวดเร็วไปด้วย หรือจะใส่จังหวะเมามัน หรือขัดก็มีครับ กลุ่มเน้นจังหวะก็อย่างที่รู้ดีก็มี Dying Fetus เป็นผู้นำ ส่วนกลุ่มพายุหมุนนี่ก็ต้อง Deeds of Flesh, Disgorge, Nile ถ้าชอบจริงๆผมว่าเวลาฟังก็จะรู้ว่าริฟฟ์หรือสเกลไหนที่พวกเขาใช้เป็นเอกลักษณ์ครับ ส่วนเรื่องเสียงร้องนี่ต้องโทษกลุ่มผู้นำครับ คือในช่วงแรกๆ แฟรงค์ มูลเลน แห่ง Suffocation และ คริส บาร์นส พยายามทำสิ่งที่ต่างจากเดธทั่วไปคือ การร้องแบบแบบ มาเป็นกดต่ำในลำคอ ที่มันโหดเหี้ยมผิดจากเดิม แน่นอนวงที่รับอิทธิพลมาจากพวกเขาก็พยายามทำอย่างเดียวกันวงไหนยิ่งกดได้มาก ก็จะยิ่งสุดยอด แน่นอนรุ่นใหม่น่าทึ่งก็มีอย่าง แมตตี เวย์ (Liturgy, ex-Disgorge) นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาจึงเล่นกันอย่างนี้ ซึ่งดนตรีพวกเขาก็พยายามหาเอกลักษณ์ให้ตัวเอง และเล่นให้เร็วขึ้น แต่เหนือสิ่งอื่นใดพวกเขาบอกว่า พวกเขาพอใจจะเล่นแบบนี้ใครจะทำไม ดังนั้นพวกเขาเลยพยายามเกาะกลุ่มกันไว้ จากยุคแรกจนถึงยุคปัจจุบัน ที่ยังเหนียวแน่นเป็นกลุ่มทั้งจากแคลิฟอร์เนีย, เท็กซัส, อิลลินอยส์ตอนนี้เข้าสู่ยุคบรูตัลเติบโต ซึ่งกระแสนั้นแรงมาตั้งแต่ปี '98 พวกเขาเล่นดนตรีแบบเดียวกัน เนื้อหาเหมือนกัน แต่พยายามใส่เอกลักษณ์ของตัวเองให้ต่างออกไป ไม่เช่นนั้นก็จะเป็นเหมือนปรากฏการณ์ Suffoclones
ผมฟังทั้งหมดเนื้อเพลงยังพยายามทำความเข้าใจรับรู้อารมณ์ตอนคนหน้ามืด หรือเรื่องราวที่สอดแทรกอยู่ในเนื้อเพลง ไม่รู้ว่าคนทั่วไปเคยรู้ไหมว่า ศัพท์ที่พวกเขาใช้เเต่งเพลงเป็นศัพท์ชั้นสูงที่คนอเมริกันเองยังต้องเรียนเป็นเรื่องเป็นราว นี่ก็เป็นความจริงที่อย่างที่คนไม่รู้ และมีใครเคยรู้ไหมว่าคนอย่างพวกเขาเป็นคนอย่างไร พวกเขาขมขื่นทุกคนไม่เลือก หรือฆ่าทุกคนเลยหรือ ไม่ใช่เลยครับพวกเขาเป็นคนที่ไนซ์มากครับ จากการคลุกคลีส่วนตัวของผม พวกเขาไม่เคยดูถูกคนที่ไม่ฟังเขา นับถือคนมาดูโชว์หรือซื้ออัลบัมของเขา พวกเขาเฮฮามีอารมณ์ขันมาก ซึ่งต่างจากภาพลักษณ์ที่คนทั่วไปจินตนาการ
ที่ผมเขียนมานี่เพราะอัดอั้นตันใจมานานแล้วครับผมได้ยินได้เห็นสื่อในเมืองไทยที่ให้นิยามหรือความคิดเห็นที่ผิดๆกับบรูตัล อย่างเช่นทุกๆวงเล่นเหมือนๆกันหมด หรืออัลบัมอย่าง Tomb of Mutilated แม่งไม่เห็นมีอะไรดี ทุกอย่างนั้นธรรมดา ซึ่งต่างจากความเห็นของผมโดยสิ้นเชิง ทั้งหมดนี่ผมได้อ่านจากสื่อในประเทศครับ และยืนยันว่าเป็นเรื่องจริง ผมยังมีอยู่ในมือเลย ผมว่ามันไม่แฟร์สำหรับคนที่เข้าใจพวกเขาอย่างแท้จริง ไม่ชอบไม่ต้องฟังไม่ต้องเขียนในทางที่ไม่ดี
สั้นกับคำถามข้างบน คุณชอบดนตรีแบบนี้ไหม ถ้าชอบทุกอย่างเป็นจุดเด่นหมดเลย ทั้งเสียงร้องดนตรีเนื้อเพลงหรือความสามารถ ถ้าคุณไม่ชอบทุกอย่างที่พวกเขาทำมันก็ไม่มีอะไรดี
จากคุณ :
aphos (aphos) 
- [
17 เม.ย. 49 10:12:54
]
|
|
|
