ความคิดเห็นที่ 43
ขอบคุณอีกครั้งครับคุณต้น สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม
ผมขอยกตัวอย่างที่แปดริ้วให้ฟังกันน่ะครับ ในส่วนของวิทยุชุมชนล่ะกัน เพราะเคยรับรู้มาบ้าง สถานีวิทยุชุมชนที่แปดริ้วที่คนฟังมากก็จะมีอยู่ประมาณ 3-4 สถานี ซึ่งไม่มีรายการใดจัดเพลงในยุคนี้เลย หรือถ้ามีมาเปิดบ้างก็จะเป็นฉบับที่ถูกนำมาร้องใหม่ คนจัดรายการก็ไม่มีความรู้หรือทำการบ้านมาก่อน ได้แต่อ่านชื่อเพลง, คนร้อง, แล้วก็โฆษณาขายของ ส่วนใหญ่ที่เค้าเปิดกันก็เพียงแค่สตริงใหม่ ๆ (เปิดจากmp3ที่ขายกันตามตลาดนัด หาคนที่เปิดจากแผ่นลิขสิทธิ์ยากมาก) เพลงลูกทุ่งเก่า-ใหม่ เพลงลูกกรุงพอมีบ้างแต่ก็น้อยมาก เหตุผลที่เค้าจัดเปิดกันแบบนี้ก็คือมันมีคนฟัง, ขอสปอนเซอร์ได้ คนจัดบางคนไม่ได้นำเพลงมาเลย ใช้เพลงจากคอมพิวเตอร์เปิด (ซึ่งก็mp3 ผีล่ะครับ) เพราะฉนั้นแทนที่มีสถานีวิทยุชุมชนแล้วจะทำให้วงการเพลงคึกคัก, หลากหลาย กลับเป็นว่านิ่งเหมือนเดิมครับศิลปินก็ขายผลงานได้เท่าเดิม เพราะพวกใช้แผ่นผีเปิดกัน คนฟังก็ไม่ได้รับฟังเพลงที่หลากหลายขึ้น
วันนี้ผมหยิบชุดของคุณเสนีย์ ฉัตรวิชัย (สมาชิกอินโนเซนต์) ที่เคยเอาเพลงของชาตรีมาทำใหม่ ใช้ชื่อชุด กล้วย&ส้ม ออกมาประมาณ10ปีแล้ว ก็ได้อรรถรสไปอีกแบบนึง ทำให้คิดว่าการนำของเก่ามาทำใหม่อย่างนี้ก็ทำให้เพลงเก่าไม่ตาย เหมือนที่คุณต้นให้ความเห็นไว้น่ะครับ
จากคุณ :
พ.แปดริ้ว
- [
26 เม.ย. 49 09:36:45
A:58.147.51.230 X:
]
|
|
|
