CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    *******ขอระบายความคิดถึงที่มีต่อซวี่ๆหน่อยนะ...จาก..ส่ามา2*******

    กระดิ่งข้าวต้มรอบดึกจ้ากระดิ่ง

    flowerสวัสดีค่ะ MMS & JMS ทุกคน เมื่อวานนี้พี่น้องทั่วโลกได้กรี๊ดที่เจ้าชายน้อยโผล่หน้ามาให้เห็น  คงทำให้หายคิดถึงไปบ้าง  บทความนี้เขียนขึ้นก่อนที่เจ้าชายน้อยจะปรากฏตัว  เนื้อหาตอนต้นๆก็เลยไม่ค่อยเข้ากันเท่าไหร่คิดซะว่าอ่านแก้เซ็งก็แล้วกันนะ wink

    ขอระบายความคิดถึงที่มีต่อซวี่ๆหน่อยนะ...จาก..ส่ามา2
    flowerดิฉันเชื่อว่าช่วงนี้พี่น้องครอบครัวเหยียนเฉิงซวี่ทุกคนคงกำลังเป็นโรคคิดถึงซวี่ๆที่หายเงียบไป  รวมถึงตัวดิฉันด้วยที่คิดถึงเจ้าตัวแสบซวี่จนจะเป็นประสาทอยู่แล้ว  ทำไงดี? ไม่ได้แล้วฉันต้องลุกขึ้นมาเขียนระบายความคิดถึงที่อัดอั้นอยู่ในใจออกมาบ้างเผื่อจะช่วยทุเลาได้บ้าง  เมื่อเธอไม่ออกมา  ส่ามาก็จะขอระลึกถึงวันคืนเก่าๆที่ผ่านมาตั้งแต่เริ่มรักเธอ

    flowerก่อนหน้าที่จะดูเรื่อง(หลิวซิงฮวาหยวน) บอกตรงๆว่าฉันไม่เคยคลั่งไคล้ดาราชายมาก่อนเลยอาจเป็นเพราะถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เด็กว่าผู้หญิงเราต้องรักนวนสงวนตัว  การที่เที่ยวไปชื่นชมผู้ชายนั้นเป็นสิ่งน่าอาย  แต่พอดู(หลิวซิงฮวาหยวน)แค่ตอนแรกเท่านั้นฉันก็เริ่มค่อยๆเปลี่ยนไป  คำว่า “น่ารักจังเลย,หล่อจังเลย,ทำไมถึงน่ารักได้ขนาดนี้นะ,ดูสิเวลาที่แสดงอาการร้ายกาจหรือเวลาที่เอาแต่ใจตัวเองก็ยังชวนให้คนหลงใหลได้”  คำพูดเหล่านี้จะออกจากปากฉันตลอดเวลาที่นั่งดูเค้า  เค้าช่างเหมาะกับฉายา “วายร้ายผู้น่ารักจริงๆ” เค้าแสดงได้เยี่ยมยอดมาก  
    พอละครจบฉันเริ่มกระวนกระวายฉันอยากรู้เรื่องต่างๆของเค้า  ทำไงดีละ?  จะไปหาแหล่งข้อมูลที่ไหนได้บ้าง? ขั้นตอนแรกต้องไปหาที่ร้านหนังสือ  และส่ามาก็โชคดีได้เจอแฟนซวี่ในร้านนั้น  เธอแนะนำให้เข้าไปค้นหาในคลับแฟนซวี่  ที่นั่นเป็นแหล่งข้อมูลที่ครบถ้วน  เธอจดชื่อเวปไซต์ให้ฉัน  ฉันต้องขอบคุณเธอผู้นั้นจริงๆ  แต่ปัญหาใหม่ก็ตามมาอีก  คือส่ามาไม่รู้จักคอมฯเลยสักนิด  สมชื่อส่ามาจริงๆ  นั่งจ้องคอมฯที่บ้านเหมือนลิงนั่งมองอาหารกระป๋อง “จะเปิดกระป๋องยังไงดีฟ่ะ?” ก็เลยไปอ้อนวอนลูกสาวช่วยเปิดให้ดูหน่อย   เพราะปกติจะคอยดุลูกที่เล่นอยู่หน้าคอมตลอด   ลูกสาวก็เปิดให้ด้วยความยินดีคิดว่าต่อไปหม่าม้าจะได้ไม่ต้องบ่นเค้าอีก  แต่พอบ่อยครั้งเข้าลูกสาวเริ่มหงุดหงิด  “หม่าม้าเปิดเองดีกว่าจะสอนให้” และจากวันนั้นคอมฯก็โดนหม่าม้ายึดครองตลอดจนถึงวันนี้   ลูกสาวเคยบ่นว่า “ไม่น่าพลาดที่สอนหม่าม้าเล้ย” ขอโทษนะจ๊ะลูกสาวที่รักhaha

    flowerพอได้เข้าไปติดตามข่าวคราวในคลับแฟมิลี่ซวี่  ได้รู้ถึงพี่น้องในคลับมากมายที่ไปตามรับตามส่งได้เห็นซวี่อย่างใกล้ชิด  รู้ถึงความน่ารักต่างๆของซวี่เวลาที่เค้าได้เจอแฟนๆ   ทำให้อยากเจอเค้าอย่างมาก  ขอแค่ครั้งเดียวก็พอ   แต่ก็ได้แค่ฝันเพราะระหว่างเราห่างไกลกันเหลือเกินไกลเกินเอื้อม  ด้วยภาระหน้าที่และความไม่เข้าใจของคนในครอบครัวหลายๆอย่างไม่อำนวยให้ฉันทำอย่างนั้นได้  ได้แต่ตัดใจ.

    flowerและแล้วสวรรค์ก็ไม่ใจร้ายกับคนที่มีความมุ่งมั่นและรักจริงอย่างฉัน  วันนึงโอกาสที่ฉันจะได้เจอซวี่ก็มาถึง  ต้องขอบคุณเปปซี่ที่พาเค้ามาให้ฉันได้เจอถึงบ้านเกิดฉัน  ฉันเริ่มช่วงชิงบัตรเข้างานซึ่งมันยากเย็นแสนเข็ญที่สุด  บอกได้เลยว่าในชีวิตของส่ามาไม่เคยเจอสิ่งที่ยากเท่านี้มาก่อน  เข้าคิวข้ามวันข้ามคืนนอนกลางดินกินกลางทรายกว่าจะได้บัตรมา  เมื่อได้มาแล้ว  สิ่งที่เวอร์กว่าก็คือ..เราจะเก็บรักษาบัตรยังไงดีถึงจะปลอดภัย?  เก็บไว้ในลิ้กชักใส่กุญแจเลยดีกว่า!  โอ้ย!  ไม่ได้ ๆ ถ้าเกิดวันงานเราลืมเอาไป  เข้างานไม่ได้คงต้องเสียใจไปชั่วชีวิตแน่  งั้นเก็บไว้ที่กระเป๋าสะพายเวลาไปจะได้ไม่ลืมเพราะเราต้องสะพายกระเป๋าอยู่แล้ว  อ้าว ! แต่ถ้าเกิดโชคร้ายถูกกระชากกระเป๋าก็แย่นะสิ  เงินทองไม่เสียดายหรอกแต่บัตรมีค่าสำหรับฉันมากเหลือเกิน  วิธีเก็บบัตรให้ปลอดภัยสารพัดวิธีวนเวียนอยู่ในสมองฉัน  สุดท้ายก็คือเก็บไว้ที่บ้านเพราะกลัวโดนกระชากกระเป๋า  แต่จะกันลืมด้วยการตั้งเสียงปลุกเตือนที่โทรศัพท์มือถือก่อนวันงานหนึ่งวัน  อาซวี่เพิ่มสีสันให้กับชีวิตฉันอย่างมากสนุกเร้าใจได้ทุกเวลา

    flowerหลังจากที่รอคอยโอกาสมานาน  วันหนึ่งส่ามาก็ได้มีโอกาสไปตามซวี่ที่ต่างประเทศบ้างแล้ว  โดยกว่าจะโน้มน้าวอ้อนวอนสามีให้ใจอ่อนลงได้  ต้องพูดหว่านล้อมจนน้ำลายเกือบแห้งหมดปาก  พอสามีอนุญาตเรื่องกังวลก็เกิดขึ้นอีก  กังวลว่าตัวเองจะเกิดอุบัติเหตุขาพลิกขาแพลงเป็นเหตุให้ไปไม่ได้  กลัวตัวเองจะป่วย  กลัวสามีและลูกป่วย   วันไหนถ้าคนในครอบครัวกลับดึกจะเป็นห่วงเป็นกังวลมากกว่าปกติ  จะเกิดอุบัติเหตุมั้ยนะ? คือกลัวไปหมด  ทั้งหมดทั้งปวงนี้คือกลัวจะเป็นเหตุให้ไม่ได้ไป  กังวลตั้งแต่สามีอนุญาตจนก้าวขึ้นเครื่องบินความกังวลจึงหยุด  เพราะตราบใดที่ยังไม่ขึ้นเครื่องทุกอย่างก็ยังไม่แน่นอน  เฮ่อ!
    วีรกรรมของฉันที่เกิดขึ้นเพราะซวี่ยังมีอีกมากมาย  เล่าอีกสามวันก็ไม่จบ  
    อาซวี่  เธอทำให้ส่ามาและแฟนเธอจำนวนมากเป็นโรคประสาทเธอรู้บ้างมั้ยเนี่ย  เพราะฉะนั้นเธอต้องปรากฏตัวออกมาให้แฟนๆได้เห็นบ้างนะไม่ใช่หายไปนานๆแบบนี้  ความคิดถึงมันทรมานใจมากนะรู้มั้ย?
    ได้ระบายความคิดถึงออกมาบ้างแล้วรู้สึกสบายใจจังเลย

    flower พี่น้องท่านอื่นๆถ้ารู้สึกคิดถึงซวี่มากๆก็เข้ามาแจมระบายความรู้สึกออกมาบ้างนะคะจะได้รู้สึกสบายขึ้นเหมือนส่ามาไงhaha

    จากคุณ : พี่ R - [ 15 พ.ค. 49 23:21:35 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป