PANTIP.COM : C4371535 หากคุณจะไปดูคอนเสิร์ทที่ญี่ปุ่น นอกจากพกตั๋วดูคอนเสิร์ทแล้วคุณต้อง....... [J-MUSIC]

ความคิดเห็นที่ 1

จากสถานีโตเกียว นั่งรถไฟกลับบ้าน ใช้เวลาเดินทางประมาณ ครึ่งชม.

เป็นเรื่องง่ายนิดเดียวที่จะกลับบ้านไปพร้อมกับตำรวจ แล้วหยิบ Passport โชว์ให้พวกเค้าดู
อาจจะไปถึงคอนเสิร์ทช้าหน่อย แต่ก็ดีกว่าไม่ได้ดู

แต่ทว่า กุญแจบ้าน ที่มีเพียงดอกเดียวนั้น ผมได้ให้แม่ผม (แม่บินมาเที่ยวญี่ปุ่น แล้วกลับพร้อมกัน เพื่อที่จะเพิ่มน้ำหนักขนของกลับได้อีก 30 Kg) ซึงวันนั้นแม่กำลังไปเที่ยวที่ เซนได กว่าจะกลับก็คงเย็นๆ ตามที่ได้นัดกันไว้
ทำให้ประเด็นที่จะกลับไปเอาที่บ้านนั้นแทบจะไม่ต้องคิด

เอาล่ะสิ อย่างงี้เค้าก็คงไม่ปล่อยตัวผมจนกว่าแม่ผมจะกลับเป็นแน่แท้ โอ้ว คอนเสิร์ทครั้งสุดท้ายของผม ต้องเป็นหมันแน่นอน

ขณะที่ฟุ้งซ่านอยู่นั้น ตร.ก็เดินเข้ามาพร้อมกับบอกว่า ติดต่อเจ้าของอพาร์ทเมนท์ที่ผมอยู่ได้แล้ว (ปกติจะติดต่อยากมาก เพราะโทรไปแล้วจะเข้าระบบฝากข้อความ แล้วเค้าจึงโทรกลับมาทีหลัง) เจ้าของเค้าบอกว่าเค้าจะเอากุญแจห้องมาให้ยืม

ผมเริ่มกลับมามีความหวังอีกครั้ง
ขณะนั้นเวลาเที่ยงครึ่ง ผมได้ขึ้นรถตำรวจเป็นครั้งแรกในชีวิต (ในไทยยังไม่เคยได้นั้งเลยนะเฟร้ย)

เมื่อขึ้นรถไป พวกเค้าถามที่อยู่ของผม ผมบอกไปแบบเวลาจ่าหน้าซองจม. เค้าก็คีย์เข้าไปในจอ Navigator หน้ารถของพวกเค้า
จากนั้นมันก็บอกตำแหน่งบ้านของผม กับตำแหน่งปัจจุบันของรถ รวมทั้งเส้นทางที่จะไปได้เร็วที่สุด โอ้ว มันจะทันสมัยอะไรขนาดนั้น

เค้าพูดปลอบใจผมว่า ไม่เป็นไร ขึ้นทางด่วนไป แป๊ปเดียวก็ถึง ซึ่งผมก็คิดว่าน่าจะเป็นอย่างงั้น เพราะถ้านั่งรถไฟ จะใช้เวลาครึ่งชม. นั่งรถมันต้องเร็วกว่านั้น

But!(อีกแล้ว) รถติดมหาโหดจริงๆ ประกอบกับ ทาวด่วนแมร่งโคตรอ้อมเลย รวมเวลาทั้งหมดจนถึงบ้านผมประมาณ ชม.หนึ่งได้

ไปถึงได้ไม่นาน เจ้าของบ้านก็นำกุญแจมาให้ ผมไขห้องเข้าไป ตรงรึ่ไปที่ๆเก็บเอกสารของผม หยิบวีซ่ามาเปิดโชว์ให้พวกเค้า
เค้าดูเสร็จแล้ว บอกว่า ต้องนำไป Copy ก่อน ทีนี้ก็เสร็จเรื่อง
ก็เอาสิ ช้ามาถึงนี่แล้ว จะเอาอะไรก็เอา ตามใจละ (ขณะนั้นผมหมดอารมณ์จริงๆ เพราะมันเฉียดๆบ่ายสองแล้ว)

เมื่อเสร็จธุระ เค้าก็อาสาพาผมกลับไปส่งที่สถานีโตเกียว เพราะยังงัยผมต้องกลับไปเปลี่ยนรถที่นั่นอยู่แล้ว
ผมซึ้งในน้ำใจเค้านะ แต่ขอบายฮะ (เหตุผลรู้ๆกันอยู่)

ผมรีบเดินทางไปทันทีทั้งๆที่รู้ว่าไม่ทันแล้ว แต่ไหนๆก็ไหนๆ ตั๋วก็มีแล้ว ได้เข้าไปดูเพลงสุดท้ายก็ยังดี

การเดินทางใช้เวลามากกว่าที่ผมคิดมากนัก เพราะสถานีโตเกียวมันกว้างจริงๆ (หากใครเคยไปมา คงนึกภาพออก) การเปลี่ยนสายรถไฟนั้นไม่ใกล้เลย ประกอบกับ เวลาของรถไม่ค่อยต่อเนื่องกัน ผมจึงเดินทางไปถึง Yokosuka เวลาสี่โมงหน่อยๆ

ผมถามทางไปจากพนักงานรถไฟ แล้ววิ่งฝ่าฝนสุดชีวิต เพื่อให้ทันเพลงสุดท้าย แต่ไม่ทันเสียแล้ว

การแสดงได้จบลงเสียแล้ว ผมแทบจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ทีเดียว

การแสดงรอบเย็นกำลังจะเริ่ม (รอบ 5 โมง) ถ้าผมดูรอบนี้ ผมจะกลับบ้านช้า แม่คงจะเป็นห่วง แต่ก็หวังว่าแม่จะโทรมาหาเรา ตอนที่แม่กลับมาถึงบ้าน แล้วค่อยบอกตอนนั้นแล้วกัน
ผมจึงลองเข้าไปถามที่ช่องขายตั๋ว ว่ายังมีตั๋วเหลืออยู่หรือไม่
"ยังมีอยู่ค่ะ" พนักงานสาวตอบ พร้อมกับรอยยิ้มที่ผุดขึ้นบนหน้าซึดๆของผม

ราคาตั๋ว 6500 เยน กับการที่จะต้องไปดูชั้น 4
ถ้าเป็นปกติ ผมคงไม่ซื้อเข้าไปดูแน่ๆ เพราะตั๋วเดิมของผมนั้น 6000 เยน ชั้น 1 ไม่หลังมาก
แต่วินาทีนั้น ต่อให้ชั้น 5 ก็จะเข้าไปแน่นอน

Abe Natsumi Concert Tours 2006 Otomechikku Bank ไม่ทำให้ผมผิดหวัง ผมสนุกกับมันจริงๆ และมันจะเป็นคอนเสิร์ทที่ผมจะไม่มีวันลืมไปชั่วชีวิต

สุดท้ายนี้ ไปดูคอนเสิร์ทที่ญี่ปุ่น นอกจากตั๋วคอนเสิร์ท และเพนไลท์แล้ว อย่าลืมพก พาสต์ปอร์ตไปด้วยนะครับ (^^)

จากคุณ : seifiros - [ 16 พ.ค. 49 01:09:17 ]