CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    ...............เสน่ห์บ้านนา..................

    .. ได้ฤกษ์งามยามดีวันนี้ จะมาชวนคุยเรื่องประทับใจเล็กๆน้อยๆ เกี่ยวกับท้องทุ่งบ้านเรา ...ทริปกลับไปเยี่ยมบ้านครั้งที่ผ่านมานี้เป็นหน้าฝน ผักหญ้าขึ้นเขียวชะอุ่มงดงาม สำหรับคนที่เห็นอยู่ประจำก็คงเฉยๆ...แต่คนที่มาจากเขตทะเลทราย เจอแต่ต้นไม้แบบพุ่มๆ แห้งโกร๋นติดดิน  ภาพข้าวกล้าที่กำลังอยู่ในช่วงปักดำ เขียวไสวตลอดท้องทุ่ง คือความงดงามสบายตา สุขใจเสียจริง..

    ....ดิฉันกับลูกหอบหิ้วกันไปอยู่ที่หมู่บ้านเล็กๆแห่งหนึ่ง ติดชายแดนไทย กัมพูชา...ที่นั่นค่อนข้างเงียบเหงาเหมือนหมู่บ้านชนบทไทยหลายๆแห่งที่ผู้คนอพยพเข้าเมืองกรุงกันหมด เหลือแต่ผู้เฒ่า ผู้แก่ กับเด็กน้อยวัยเรียน....ของกินประเภทหมูเห็ด เป็ด ไก่ ต้องไปซื้อจากตลาดในตัวอำเภอมาแช่ตู้เย็นไว้....

    แต่พืชผักต่างๆนั้นเดินไปเด็ดเอาตามริมรั้วบ้านใกล้เรือนเคียง แบ่งปันกันกินไม่มีหวงเลยค่ะ...ข่า กระเพรา พริก ตะไคร้ ใบมะกรูดสดๆปลอดยาฆ่าแมลง ...ที่ชอบใจมากก็คือการเดินเด็ดยอดตำลึงอวบงามกับยอดกระถินเอามาจิ้มน้ำพริก ผักทั้งสองอย่างนี้หาไม่มีในเขตที่ดิฉันอยู่ที่อเมริกา...การได้กลับมาอยู่กับธรรมชาติที่เรียบง่ายแบบพื้นบ้านอีกครั้งจึงเป็นการฟื้นฟูสภาพจิตใจและร่างกายที่ดีอย่างหนึ่ง....

    ....แต่เดี๋ยวนี้การจะตำน้ำพริกกินเองซักถ้วยโดยเฉพาะน้ำพริกปลาทู..คนจนๆหมดสิทธิ์ เพราะปลาทูตัวหนึ่ง ..ที่อื่นไม่ทราบราคาเท่าไหร่นะคะ ในตัวอำเภอแถวบ้านดิฉันตัวละสามสิบบาท...แพ็คในถาดโฟมแทนที่เข่งไม้ไผ่สานแบบเก่า....ชาวบ้านเลยต้องหันไปซื้อน้ำพริกถุงพลาสติค หรือไม่ก็ใช้ปลากระป๋องตำน้ำพริก ถ้าโชคดีหาปลามาได้ก็ใช้ปลาสด...

    ...การทำกับข้าวกินเองดิฉันคิดว่าดีกว่าไปกินนอกบ้านหรือซื้อสำเร็จ ท่านอื่นจะคิดอย่างไรไม่ทราบ แต่เวลาดิฉันทำกับข้าวให้คนที่รักกิน มันเป็นความสุขอิ่มเอิบใจ...ไม่จำเป็นจะต้องเป็นอาหารที่ประกอบยากซับซ้อนอะไรเลย  อย่างเช่นมีอยู่วันหนึ่ง ดิฉันกับลูกชายไปเด็ดยอดตำลึงด้วยกันได้กำโตๆ  จิตรไม่ชอบกินผักหรือแกงที่เป็นน้ำๆซักเท่าไหร่นัก...ดิฉันก็เลยเด็ดยอดอ่อนและใบตำลึงเอาไว้ ผัดหมูสับปรุงรสได้ที่ ตักขึ้น แล้วเร่งไฟผัดใบตำลึง...

    ....ได้เป็นหมูสับผัดใบตำลึงไฟแดงราดข้าว...ตั้งใจผัดให้ลูกกินด้วยความรักที่เติมเต็มเข้าไปในขณะทำ เห็นลูกนั่งกินคำโตๆ ด้วยความเอร็ดอร่อยเท่านี้ก็เป็นความสุขที่ล้นเหลือแล้วค่ะ...อิ่มข้าวก็มีกล้วยน้ำว้าสุกงอมที่เพื่อนบ้านตัดเอามาฝากเป็นของหวาน...คนเราหาความสุขได้ไม่ยากหากรู้เท่าทันชีวิต...

    .....ดิฉันกับลูกใช้ชีวิตที่บ้านนอกอย่างเพลิดเพลิน...ถ้าคุณๆมีเวลาผ่านทุ่งนาไม่ว่าจะยามไหน ลองหยุดสูดอากาศรอบตัวดูนะคะ จะได้กลิ่นไอดิน กลิ่นหญ้าที่สดชื่น  ดิฉันชอบพาลูกไปเดินยามสาย แถวคันนาบางแห่งจะมีต้นกระถินณรงค์ปลูกอยู่...ดอกสีเหลืองอ่อนช่อสั้นๆหอมอวลปนกลิ่นท้องทุ่ง....เป็นกลิ่นเฉพาะที่จำได้ติดตรึงใจเลยทีเดียว ..

     
     

    จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 20 ก.ค. 49 07:30:30 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com