พอดีวันนี้ว่าง + อารมณ์ดี เลยอยากจะพูดถึงมารายห์ กับรางวัลแกรมมี่ดู สับแหลกอย่างรุนแรง อย่าว่ากันน้า ถ้ามันจะเกรียนไปหน่อย Ha ha hA ~*

พูดถึงรางวัลทางดนตรีที่สำคัญที่สุดของอเมริกา คงไม่เกิน รางวัลแกรมมี่ กว่า48ปี ที่มีรางวัลนี้มา คงเป็นการบอกสถานภาพและการันตีได้เป็นอย่างดี ว่ารางวัลนี้ เริ่ด เชิด หยิ่งขนาดไหน !!!

แล้วแม่มะหมี่ก็ใช่ว่าจะขี้ๆ ซะที่ไหน ตลอดระยะเวลาที่โลดแล่นอยู่บนถนนดนตรี กว่า 16 ฝน 16 หนาว หล่อนก็กวาดรางวี่รางวัลมาแบบไม่อายเทวดาฟ้าดิน หอบหิ้วรางวัล พะรุงพะรังกลับบ้านไปตลอด ขอให้ได้ชิงเถอะ แม่กวาดเรียบ !!! แต่พอมาถึงรางวัล ยิ่งใหญ่ ไฮโซ อย่างแกรมมี่แล้ว ทำไมกัน ฟ้าดินต้องกลั่นแกล้งกันด้วย จริงอยู่ ที่มะหมี่ มันเข้าชิงบ่อยอย่างแรง กว่า 31 ครั้ง สำหรับรางวัลที่หล่อนเข้าชิง ( เรื่องเข้าชิง เป็นรองแค่ป้าอรีธาเท่านั้นนะจ๊ะ ) แต่จาก 31 ครั้ง แม่มะหมี่ ได้รางวัลมากอดแค่ 5 ตัว !!!  

แค่ 5 ตัวสำหรับรางวัลแกรมมี่ ไม่เข้าใจจริงๆ เลยว่า มันเกิดอะไรขึ้น ขอพูดเป็นรางวัลๆ ไปก็แล้วกัน
(  ก่อนจะอ่านบทความในช่วงต่อไป ให้ไปเชครางวัลของแม่มะหมี่ที่ลิงค์นี้ก่อน http://en.wikipedia.org/wiki/Grammy_Awards_and_nominations_for_Mariah_Carey )

เอาสาย POP ก่อนก็แล้วกัน Best Pop Vocal Performance, Female แม่มะหมี่ เข้าชิง ในสาขานี้ทั้งหมด 8 ครั้ง !!!  และ Best Pop Vocal Collaboration อีก 4 ครั้ง สำหรับในสาย Pop Vocal แม่มีมี่ กวาดมาได้ ทั้งหมด 1 ตัวจ้า ทำไมมันได้มากมายมหาศาลเช่นนี้ล่ะจ๊ะ บางตัวก็ไม่ค่อยจะแปลกใจเท่าไหร่ เพราะคู่แข่งก็สมน้ำสมเนื้อ หรือมีภาษีดีกว่าทั้งนั้น แต่บางตัวนี่สิ ทำไม๊ ทำไมไม่ได้ เพลงของมารายห์ ทุกเพลง ที่ได้เข้าชิง เทคนิคการร้อง แตกต่างกันแทบทุกเพลงเลย แล้วตัวที่น่าจะได้มากๆ สาเหตุทั้งหมดทั้งมวลเป็นเพราะ เพลงทั้งหมดที่มารายห์เข้าชิง มันไม่ Best Vocal สู้เพลงแรกของตัวเองรึปล่าว ? กับ Vision of  love เพลงสุดสวาท ร้องยากโคตรๆ ของชี ก็อาจจะเป็นไปได้ ที่เค้าจะดูผลงานที่ผ่านมาของแม่มีมี่ก่อน รึผลงานเพลงใหม่ มันไม่ดีสู้เพลงเก่ารึปล่าว แต่ว่า....อย่างเพลง Butterfly กลับไม่ได้รางวัล ( My All เพลงนี้ก็ไม่ได้เข้าชิงแต่อย่างใด ) คือปีที่ Butterfly ได้ชิงเนี่ย เพลงที่ได้ ตกเป็นของ ซาร่า เพลง Building a Mystery เพลงนี้ก็ดีอยู่ แต่ Best Vocal ทำไมมารายห์ไม่ได้ หรือที่ค้านสายตาสุดๆ กับ One Sweet Day ที่มันปิ๋วไปหมด เป็นปีที่แม่มะหมี่ ไม่สมหวังอย่างแรง อีกเพลง ก็เพลง Hero เพลงนี้ลงตัวสุดๆ ทั้งเนื้อหา ทำนอง กลับไม่ได้  แต่คู่ต่อสู้ก็นะ เชอรี่ โครว ตอนนั้น ชียิ่งเดบิ้วตัวเองจนโด่งดังเป็นพลุแตก ( แล้วเพลงที่ชนะแม่มีมี่ได้ก้ ได้ เรคคอร์ด ออฟเดอะเยียร์ ด้วย )  แล้วก็กลับมานั่งคิดไปต่างๆ นานา 12 ได้ 1 เฮ้อ... ( แต่ทั้งหมดทั้งมวลของสาย Pop Vocal เสียดายเพลง  Butterfly กับ One sweet day มากๆ )

มาพูดถึงสาย R&B บ้าง นอกจากมารายห์ จะทำเพลง POP แล้ว R&B มารายห์ ก็โดดเด้งเหนือใคร ก็ตั้งแต่แรก เพลงของมารายห์ จะมีส่วนผสมของ R&B เสมอ ( ไม่ก็จับเพลงมาทำ รีมิ๊กส์ ยำซะสะใจ ) แต่ไม่ค่อยจะได้เข้าชิงเลย ส่วนมากจะไปชิงในสาย pop ซะมากกว่า การเข้าชิงสายนี้จึงค่อนข้างน้อย เพราะอัลบั้มมารายห์ ที่เป็นอาร์แอนบีแบบจริงๆ จังๆ ก็มีแค่สองอัลบั้ม คือ Butterfly กับ อัลบั้มล่าสุดเนี่ยแหละ ( นอกนั้นก็ ป๊อบ แล้วก็ผสมกันไปกันมา ยิ่งอัลบั้มชาม จะยิ่งจับฉ่ายอย่างรุนแรง - -* ) แต่ก็ได้มาเยอะเลยนะ ได้มาตั้งสามตัวแน่ะ จากอัลบั้มล่าสุดนั่นแหละ สายนี้ก็ดูๆไป สมน้ำสมเนื้อดี ไม่ค่อยเสียใจเท่าไหร่ แต่ในอนาคต คงต้องทำมาหากินกับสายนี้ คาดว่าน่าจะได้จากสายนี้ เพิ่มอีก

มาถึงส่วนที่ชอกช้ำใจมากที่สุด ของแม่มะหมี่กับรางวัลแกรมมี่กันดีกว่า จะมีอะไรซะอีกล่ะ ก็ รางวัลใหญ่ รึที่เขาพากันเรียกว่า Big 4 น่ะสิ รางวัลใหญ่จะประกอบไปด้วย Best new artist , album song และ record  of the year ไอ้สี่ตัวนี้ ถือเป็นสิ่งเชิดหน้าชูตานักร้อง เป็นการแสดงศักยภาพที่สวยงามของตัวเอง แม่มะหมี่ ได้เข้าชิง  Big 4 ครั้งเดียว คืออัลบั้มแรก และ รางวัลใหญ่ๆ อีกสองครั้ง คือเดย์ดรีม กับ อิแมนสิเพดตัวเอง ( Best new artist เค้าชิงกันแค่ครั้งเดียวในชีวิต ส่วนเดย์ดรีมนี่ ไม่ได้ชิง Song นะ ) ถือเป็นนักร้องคนนึง ที่เข้าใกล้รางวัลใหญ่ๆ แบบนี้ หลายครั้งมาก (ถึงสามครั้งในชีวิต) แต่แม่มะหมี่ของเราก็ปิ๋วหมด (  Best new artist เนี่ยได้อยู่ ถ้าไม่ได้ล่ะก็...... ) ครั้งที่น่าเจ็บปวดก็คงหนีไม่พ้น Record of the Year ปี 1996 แพ้ seal ไป ที่เจ็บปวดเพราะ ปีนั้น มารายห์ปิ๋วหมด หมดเลย หมดกัน!!! ไม่ได้อะไรกลับบ้านมาเลยแม้แต่รางวัลเดียว ทั้งๆ ที่ได้เข้าชิงก็เยอะ ตัวเพลงก็เด่นเด้ง ดีกรี อันดับ 1 hot 100 นานที่สุด แล้วก็ปิ๋ว แต่ ครั้งล่าสุด มันน่าเจ็บใจมากกว่า ที่ เข้าชิงถึงบิ๊กๆ สามตัว แต่ยูทู จู่ๆ ก็มาคว้ารางวัลใหญ่ๆ ไปถึงสองตัว จะมีอะไรล่ะ เราๆ ก็อึ้งแดรกไปตามๆ กัน โดยเฉพาะ Song of the year ของปีนี้ มันน่าน้อยใจมั๊ยล่ะ? ถึงแม้แกรมมี่จะมีรางวัลปลอบใจให้ถึง 3 ตัว ( พยายามทำใจแล้ว ตั้งแต่แรก ว่าถ้ายูทูเข้าชิง คือยูทูได้ และปัจจุบัน ยูทูมีแกรมมี่ไปกอดถึง 22 ตัว )

สิ่งที่น่าภูมิใจที่สุด ตั้งแต่มารายห์เข้าชิงรางวัลแกรมมี่มา คือการที่มารายห์ได้เข้าชิง Producer of the Year, Non-Classical เพราะถึงแม้จะเป็นแค่เพียงการเข้าชิงก็ตาม แต่มันก็น่าภูมิใจมาก ๆ ที่นักร้องที่เราชอบมากๆ ไม่เพียงแค่เสียงดี แต่ยังมี "สมอง" ทางดนตรีอีกด้วย ไม่ได้ไม่เป็นไร แค่เข้าชิง รางวัลนี้ก็ภูมิใจแทนแม่มะหมี่สุดๆ แล้ว

ถึงแม้แม่มะหมี่ กับรางวัลแกรมมี่ จะไม่ค่อยสมพงษ์กัน ยังไงก็ตาม พออัลบั้มหน้าก็ต้องมาลุ้นใหม่อีก ว่าเพลงของมันจะได้เข้าชิงแกรมมี่กี่ตัว เพราะยังไง ระดับมารายห์ แครี่ ก็ไม่เคยทำอะไรลวกๆ มาให้แฟนเพลงฟังอยู่แร้น