นี่เป็นบันทึกจากวง เดอะ โฟโต้ สติกเกอร์ แมชชีน ที่เป็นหนึ่งในศิลปินที่เข้าร่วมแสดงโขนรามเกียรติ์ ตอน นางลอย ที่นิวยอร์คด้วยครับ
วง ๆ นี้ ประกอบไปด้วย คุณกอล์ฟ ทีโบน กับ คุณโหน่ง มือคีย์บอร์ดวงทีโบน และอดีตสมาชิกวงละอองฟอง
ซึ่งผมคิดว่าคนที่เขียนบันทึกเกี่ยวกับเหตุการณ์ครั้งนี้ น่าจะเป็นคุณโหน่งมากกว่า
บันทึกนี้เผยแพร่อยู่ในเวบบอร์ดของ www.hualampongriddim.com ครับ เนื้อหาของบันทึกมีดังนี้คือ
รามาเกียรติ์ รัก โอเปร่า
งานนี้ท่าทางจะรวมพลคนไทยเจ๋งๆ หลายภาคส่วน อันนี้ไม่นับตัวเอง พี่ที่ไปชนะละครหุ่นก็มาร่วมด้วย มีนักเต้น นักร้อง นักดนตรี ผู้กำกับหนัง ศิลปินอิสระ ทั้งหมดทั้งมวลบ่นกันเป็นเสียงเดียวกันเรื่องนัดเวลาซ้อม แต่นั่นแหละพอทุกอย่างประกอบกันหมด น่าจะเป็นปรากฎการที่น่าสนใจมากเพราะรวมยอดฝีมือ เดี๋ยวก็ได้รู้กัน แต่ก็นะการจะเดินทางไปเล่นต่างประเทศของพวกเราก็มักจะทุลักทุเลไม่ได้สวยงามเท่เหมือนภาพทุกครั้งไป ยังต้องติดต่อขอ sponcer กันเอง เมื่อไหร่หนอ ที่คนประเทศโลกที่ 3 อย่างเราจะได้รับการสนับสนุนอย่างจริงจัง จะได้เอาเวลาและหัวสมองไปสร้างสรรค์อะไรใหม่ๆ กันอย่างปลอดโปร่งซะที
by :: TPSM date/time :: 2549-08-08 22:59:31
riddim :: 1
LinconCenter : 24 07 06
เช้าวันนี้มีนัดประชุมตอนสัก 10 โมงสรุปภาพทั้งหมดและกฎกติกามารยาท เพราะที่แสดงอยู่ในเขตโรงเรียน ชาวบุหรี่ต้องออกมาสูบด้านนอกริมถนน ห้ามเครื่องดื่มแอลกอฮอล และห้ามเคลื่อนย้ายของบนเวทีเอง ต้องให้คุณ stage hand มาเป็นมือแทน ว่ากันว่ามือกลองจะปรับเองยังไม่ได้ แถมทุก 4 ชั่วโมงจะมีพัก 15 นาที และทุกคนต้องออกไปจาก stage นี่เป็็นกฏของ Union
ตั้งแต่วันนี้ไปจะมีงบประมาณ 55 $ ต่อคนให้ไปกินที่ cafeteria ของที่นี่ เป็น barcode ติดบนบัตร และอาหารเย็นกล่องๆ จากร้านอาหารไทย และพอเที่ยงทั้งคณะชาวไทยที่โดนหลอกมาขายแรงงานต่างแดนก็เคลื่อนขบวนไปยังที่กินข้าว ทางกลุ่ม director พูดถึงเวลาการซ้อมและจัดไฟจะดำเนินไปอย่างช้า และน่าเบื่อ ขอให้อดทน ใครจะไปไหนก็ต้องแจ้ง stage manager เสมอ ไม่น่าเชื่อว่าคณะชาวไทยคณะนี้จะสามารถรวมกลุ่มได้ใหญ่ และเรียบร้อย อดทน ได้ขนาดนี้ เพราะ มันเป็นการรวมแกีงค์ตัวแสบทั้งนั้น
เนื่องจากมีคำขู่ว่าต้องรออยู่ที่เวทีตลอดเวลา ห้ามไปไหน คณะคนไทยที่แสนจะน่ารักก็เตรียมการหาวิธีฆ่าเวลาต่างๆนาๆ หลังจากกินอาหารโรงเรียนก็เข้าไปรอแบบ stlye เดิมๆ คือไม่รู้เมื่อไหร่เวลาที่แน่นอน สุดท้ายก็เริ่ม soundcheck กันไป เรียงทีละวง กว่าจะเสร็จก็ห้าโมงกว่า รอคอยอาหาร พอหกโมงคนก็เริ่มออกเดินทางหาอาหารตามห้องต่างๆ ซึ่งตลกและอนาถมาก จนทราบจาก TIM (Producer) ว่าอีกสักพักอาหารจะมา ก็แบกท้องกันกลับมาที่เดิม พออาหารมาถึงทุกคนก็หยิบมากินกันด้วยความหิว ไอ้วิชญ์ส่งเสียงว่าน่าจะเก็บภาพประวัติศาสตร์การรอทานและทานอาหารแบบภาวะจำยอมที่หาดูได้ยากนี้ไว้
นั่งคุยกันฆ่าเวลาเพราะนัดซ้อมตอนทุ่มครึ่งที่ สุดท้ายเริ่มกันจริง สองทุ่มครึ่ง วันแรกการแสดงเดินทางไปถึงแค่ตอนจบ soundcheck
วันพรุ่งนี้มีนัดซ้อมกันตอนบ่าย
by :TPSM date/time : 2549-08-08 22:59:54
riddim :: 2
LinconCenter : 25 07 06
ประกอบร่าง
เที่ยงทุกคนก็เริ่มปรากฎตัวที่ร้านอาหาร พอบ่ายก็พร้อมกันที่ห้องแสดง เราเริ่มซ้อมต่อจากช่วงจบ sound check เพลงพระะราม ขยับกันไปทะละนิดเติมปรับนู่นนี่ จำอะไรมากไม่ได้ เพราะที่จะเล่าคือหลังจากการซ้อม run trough สุดท้ายของวัน ซึ่งถือเป็นการประกอบร่างครั้งแรกแบบต่อเนื่อง ระหว่าง นักเต้น นักดนตรี ภาพ ฉาก แสงไฟ และการแต่งชุด
สำเร็จ
อารมณ์ของการแสดงเมื่อถูกประกอบกันจนจบสุดท้าย สำหรับผมมันทำให้เปลี่ยนความคิด และรู้สึกว่า director ทั้งหมดเก่ง เพราะการซ้อมทุกอย่างเกิดอย่างแยกเป็นกลุ่มย่อย เป็นไปแบบหลวมๆ มาก
ในใจผมคิด เยี่ยม ดูดีมีอนาคต นี่เป็นการเปลี่ยนความรู้สีกทั้งหมดของผมเอง มันคือการซ้อมแบบทยอย และสำเร็จ Amazing thailand !!
by :TPSM date/time : 2549-08-08 23:00:11
riddim :: 3
ซ้อมวันสุดท้าย : 26 07 06
เริ่มบ่ายโมง ทุกอย่างน่าจะดีแต่ก็เกิดเหตุ เสกไม่มาซ้อม แล้วให้มือกีตาร์เล่นร้องแทนทั้งหมด ในขณะที่เป็นการซ้อมที่สำคัญ ผมงง และคิดว่าทุกคนคงไม่เข้าใจ ขนาดคุณ Alto lindsay (เล่นเป็นทศกัณฐ์) เขาระดับโลกยังไม่ทำตัว superstar ส้นxx ที่ไม่ให้เกียรติคนอื่น แบบนี้ ทราบมาว่ามีการโทรตาม แต่ปิดมือถือ
run trough เรียบร้อย นัดเจอกันอีกทีตอนทุ่มครึ่ง
กว่าจะรู้ว่าเป็นรอบซ้อมใหญ่ที่ให้สื่อมวลชนมาดู ก็ตอนทานข้าวเย็นแล้ว
ทุกอย่างน่าจะดำเนินไปด้วยดี ยกเว้นเมื่อถึงช่วงที่คุณเสก แสดง super surprise ส่วนตัวด้วยการกระทืบกีตาร์ แล้วเดินไปบิด Delay ชนิดที่ผมยังรู้เลยว่า feedback แบบนี้มันไม่รู้ว่าจะจบกันตรงไหน คิวที่พี่น้อยต้องหยิบกีตาร์จึงไม่เงียบ (คือในการซ้อมเนี่ยพอพระรามคือเสกกระหน่ำกีตาร์จนพอใจจะวางกีตาร์ลง และปล่อยให้เสียงค้างพอพี่น้อยมาจับกีตาร์ทุกอย่างก็จะเงียบลงทั้งหอประชุม คือเงียบสนิท ซึ่งเป็น effect ที่ เจ๋งมาก แต่..) พอส่งให้เสกก็เกิด feedback มหาศาล จนมือ bass ต้องย่องออกไปบิดปุ่ม ยังไม่นับคิวโดดที่เดินเข้าไปบิด delay แล้วยังออกมากระชากสายกีตาร์ทิิ้งอีก อนาถแท้ ผมอายมาก
เมื่อทุกอย่างสงบหมดบทบาท นายเสก ทุกอย่างก็อยู่ใน Control ของทุกคน จนกระทั้งฉากสุดท้ายที่ นักบัลเล่ย์ที่เป็นนางสีดาจะเป็นอิสระ เพลงพิณเปี๊ยของฟองน้ำกับเสียงน้องปาล์มมี่ก็ต้องมาสดุดกับ harmonic ห่วยแตกของ เสก ที่นอกจากการที่มีกีตาร์สายพิการจากน้ำมือตัวเอง แล้วยัง out of tune ประกอบการทำ harmonic ไม่สำเร็จ ที่เรียกว่า "แป็ก" คือมันดังอย่างนั้นจริง และดัง ในขณะที่ชาวกีตาร์อื่นๆ กำลังบรรเลงเบาๆ บน harmonic แห่งสรวงสวรรค์ Fxxxx sxxx ยังไม่หนำใจ แม่xบิด delay แหลมมาพร้อมกับ harmonic แป็ก จนผมแทบจะเดินลงเวทีไปเลย ถ้าไม่เกรงใจว่าเป็นรอบที่มี สื่อมวนชนมาดู
อายมาก
by :TPSM date/time : 2549-08-08 23:02:12
riddim :: 4
Break 15 minuets พบกันที่ห้อง A 17
เมื่อทุกคนมาพร้อม
อาจารย์ก็ขอบคุณและปรับนู่นนิดนี่หน่อย เพื่อความสมบูรณ์ มาสดุดอารมณ์เมื่อคำถามถึงตำแหน่ง blocking ของพี่น้อย แล้วแกก็ไม่อาจเก็บความรู้สึกได้อีกต่อไป "จะรู้ได้ยังไงถ้าไม่มาซ้อม" BOOM!!! พี่พิเชษฐ์ผสมโรง อาจารย์บรูซ ถอย พยายามให้เหตุการณืกลับสู่ปกติ
แล้วแกก็เปลี่ยนเรื่องเป็นเรื่องสุดท้ายคือ harmonic ที่ว่า อย่าทำดัง แต่อย่างที่ทุกคนรู้ ว่าเขาคือใคร แต่อาจารย์กอล์ฟก็พูดออกไป ถ้าใช้ delay ต้องคุมให้ได้ ไม่เป็นอย่าใช้ อาจารย์โหน่งผสมโรง อย่าใช้เลยดีกว่า มันแย่มาก ผมอายมาก อาจารย์กอล์ฟบอก fxxx you อาจารย์โหน่งทุบโต๊ะเสียงดัง ++ อาจารย์บรูซ อ้ำอึ้งหันมากระซิบเบาๆ ว่า ผมก็ว่างั้น อาจารย์กอล์ฟก็บอก อาจารย์ต้องจัดการ นี่เป็นหน้าที่อาจารย์ yes is my job !! อ่อ ในนั้นไม่มี เสก มีเฉพาะ มือกีตาร์สอง กับ ผรั่ง ก็รับไปเต็มๆ ต่อหน้าบุคลากรสำคัญของวงการบ้านเรา
ทศกัณฐ์ก็ทำหน้าที่แผลงฤทธิ์อีกครั้ง ประชุมเสร็จเราก็กลับกันทันที
อนาถ คนที่มีสมอง มี comon sense ธรรมดาที่ดีเขาไม่ทำกัน ระดับครูบาอาจารย์ทั้งนั้น พี่ๆฟองน้ำนี่เจอต้องไหว้ทุกคน นี่เป็นโอกาสที่ super star ที่ไม่มาซ้อมที่เมืองไทย จะมาแก้ตัวให้ทุกคนรู้สึกดีขึ้น แต่ไม่ ถ้าไม่หลงตัวเองสุดๆ หรือ อยากลดปมด้อยตัวเอง ก็ถือว่าโง่มาก fxxx you !! fxxxing sxxx !!
คืนนี้คงเป็น Talk of the night เจอกันบ่ายสามพรุ่งนี้
by :TPSM date/time : 2549-08-08 23:03:01
riddim :: 5
D-DAY
วันนี้นัดกันบ่ายสามครึ่ง เล่นประมาณ สองทุ่มครี่ง มีการซ้อมภาคดนตรีช่วงโหมประโคมกันอีกครั้ง delay ได้หายไปจากฝั่งคุณเสกแล้ว นอกจากนั้นตอนช่วงที่กีตาร์ feedback มือกีตาร์ 2 กังวลจัดจนต้องเดินไปกด effect ให้พอดีตอนคุณน้อยหยิบ
หยุดซ้อมดนตรีเจอกันหกโมงกินข้าว เหลือนักแสดงนำที่ต้องตกลง blocking กันให้ชัดเจน
ตอนทานข้าวเย็นก็ได้ทราบว่าเป็นอย่างที่คิดคือ คุณเสกให้คนในวงไปซื้อ delay มาใหม่จริงๆ (โอ้้..ไม่)
คนเริ่มทยอยมาวันนี้บัตรขายเกือบหมด เหตุการณ์ปกติไม่น่าจะมีอะไร ตอนเดินเข้าไปในห้องพักรวมเจอเสกพอดี ได้เห็นจุดกำเนิดเหตุการณ์ขั้นที่ 1 คือ เสกกำลังกินไวน์ เดินถือขวดไปมา (เอ.. ตกลงเขาห้ามไม่เนี่ย)
การแสดงเป็นไปอย่างแนบเนียนจนกระทั่ง ถึงตอนที่ทศกัณฐ์ ต่อกรกับพระราม เสกเมา+มัน มาก แต่ดันเดินข้ามตัวพี่พิเชษฐ์ นั้นหมายถึง ข้ามหัวโขนที่เป็นของสูง สร้างความไม่พอใจเงียบๆจากพี่พิเชษฐ์ และฟองน้ำ กีตาร์หมุนไปรอบตัว จับวางลงบนพื้ืน เอาเท้าเขี่ย ทุกอย่างเป็นไปตามข้อตกลงจนกระทั่ง.. การผิดคิวโดยเจตนา เสกเปลี่ยนที่ที่ควรจะนั่งไปนั่งที่ตรงกลางคนดูแถวที่สอง จากด้านหน้าเวที (แต่ก่อนลงไปยกมือไหว้ก่อน อันนี้เลยคิดว่าไม่น่าเมา) ทุกคนอึ้งเพราะเรื่องจะดำเนินต่อได้ถ้ากลับมานั่งที่ พี่น้อยแก้ปัญหา โดยไปลากเสกมาจากที่นั่งขึ้นมาได้สำเร็จแบบทุลักทุเล ดึงกันไปมา และลากไปที่นั่งจนได้ กดเสกลงแต่เสกไม่ยอมปล่อยดึงคอไว้ เหตุการณ์ชักบานปลาย ตอนหลังทราบว่ามีการด่ากันด้วย จนพี่น้อยหมดความอดทน ถอยออกมาถอดรองเท้าปาใส่ เสกพีคแตกหยิบรองเท้ามาหน้าเวทีจับหัว เอารองเท้าชี้หน้าแล้วตบด้วยรองเท้า ดึงมือกันไปมาจนสุดท้ายมากอดกัน เสกกับพี่น้อยตบหลังกัน เหตุการณ์น่าจะจบลงตรงนี้แต่ไม่ ทั้งคู่ควรจะพากันไปที่นั่ง แต่เสกลากมือน้อยออกไปทางหลังเวที พอพ้นเขตเวทีพี่น้อยสบัดมือ แต่เสกก็มาลากไป คือประมาณว่าจะต้องพากันไป clear ข้างนอกให้ได้ จนสุดท้ายก็หายกันไปได้ยินแต่เสียง ตุ๊บ โครมคราม มาทราบทีหลังว่าออกไปต่อยกัน แล้ว stage hand ก็มากันเอาตัวเสกออกส่งขึ้น taxi ไปโรงแรม
by :TPSM date/time : 2549-08-08 23:03:34
riddim :: 6
พี่แกละรีบดึงความสนใจเข้าสู่ละครอีกครั้ง การแสดงดำเนินไปจนจบ ช่วงท้ายเพลงพี่น้อยไม่สามารถร้องได้ปกติ คาดว่าคงกำลังเสียใจอยู่
คนดูชาวฝรั่งที่ดูจนจบ และผ่านเหตุการณ์สำคัญคงไม่ทันสังเกตุความผิดปกติ บางคนยังหัวเราะตอนพี่น้อยโดนเอารองเท้าตบหัว แต่รอบนั้นคนไทยเพียบไม่รู้ก็แปลก
จบการแสดงทุกคนพูดถึงเหตุการณ์ประวัติศาสตร์นี้ พี่น้อยเดินมาจากอีกด้านของเวที ร้องให้มาก็เลยคุยกัน ทำดีแล้วครับ
มีการเปิด แชมเปญหลังการแสดง พี่น้อยได้รับการปรบมือเสียงดัง อย่างที่เล่าปัญหาสำคัญคือ นอกจากผิดบทจนเกิดเรื่องแล้ว ก็เรื่องข้ามหัวโขน
คืนนั้นกลับไปกว่าจะนอนคุยกันตั้งนาน
การแสดงมีที้งหมด 3 วัน วันที่เหลือก็ไม่มีเสกอีกต่อไป ต้องออกจากการแสดงไปตั้งแต่คืนแรก และให้มือกีตาร์ สอง ของ LOSO เล่นแทน
วันสุดท้ายก็ไม่ต่างจากเมื่อวานมากแต่ดีกว่า แต่มีคนไทยที่มาดูก็มาเล่าให้ฟังว่ามีฝรั่งข้างหน้ามาดูทั้ง 3 วันเห็นการเปลี่ยนแปลง และเห็นเหตุการณ์สำคัญด้วย คงเอาไปเขียนซะเละ ท่าทางจะเป็นพวก นักเขียนวิจารณ์ ได้อับอายขายขี้หน้าประเทศก็คราวนี้แหละ
นี่นับเป็นประวติศาสตร์ของวงการศิลปไทยอีกขั้นนึง "-
by :TPSM date/time : 2549-08-08 23:04:06
จากคุณ :
คนจรฯลฯ 
- [
9 ส.ค. 49 18:45:46
]
อีกหนึ่งแง่มุมเกี่ยวกับเหตุการณ์เสก-น้อย
