CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    **The Hospital ตอน7...ตอนนี้ห้ามพลาดเด็ดขาดเพราะหมอซูน่าร๊ากกกก**

    flowerThe Hospital ตอน7..flower
    ...................(กวานซินวิ่งออกไปขัดขวางการประท้วงหน้ารพ.)
    กวานซิน..พวกคุณทำอะไรน่ะ  พวกคุณทำแบบนี้ไม่ได้นะ ฉันไม่ได้ทำผิดอะไรทั้งนั้น  พวกคุณจะทำอะไร  พวกคุณทำแบบนี้ไม่ได้นะ
    สามีผู้ตาย..เค้าคนนั้นแหละกวานซิน  หมอวางยาที่ทำให้เมียผมตาย  อย่าปล่อยให้เธอหนีไปได้  อย่าหนีนะ อย่าหนีนะ  (หมอซูลากกวานซินวิ่งฝ่าฝนหนีขึ้นรถแท็กซี่ไป)
    กวานซิน..คุณไม่ต้องอยู่เป็นเพื่อนฉันหรอก  ฉันอยากอยู่คนเดียวเงียบๆ
    หมอซู..ผมเห็นคุณเป็นแบบนี้มาทั้งวัน  จะให้ผมวางใจให้คุณเข้าไปคนเดียวได้อย่างไง
    กวานซิน..ฉันไม่เป็นไรหรอกน่า
    หมอซู..ปกติผมยอมรับความชอบเอาชนะและความดื้อรั้นของคุณได้  แต่ขอร้องละวันนี้อย่าดื้อได้มั้ย  ถ้าวันนี้ผมไม่ได้เห็นคุณเข้าประตูบ้านไปอย่างปลอดภัย  ผมจะไม่ไปไหนแน่.........เอ๊ะ ประตูบ้านคุณทำไมไม่ได้ปิด
    กวานซิน..พี่สาวฉันอาจลืมปิดประตูอีกแล้ว ((((((((((อ๋า)))))))))) (บ้านถูกรื้อกระจุยกระจาย) กวานฮว๋า
    หมอซู..เดี๋ยวรอก่อน  ผมขึ้นไปพร้อมกับคุณ
    กวานซิน..กวานฮว๋า
    กวานฮว๋า..ฉันอยู่ข้างบน
    หมอซู..เดี๋ยวรอก่อน  รอก่อน
    กวานซิน..เธอไม่เป็นอะไรใช่มั้ย
    กวานฮว๋า..ดูสิ พวกคุณดูสิ  ฉันเพิ่งกลับถึงบ้านทีแรกคิดว่าโดนขโมยขึ้นบ้านซะอีก  พอขึ้นมาเห็นตัวหนังสือที่เค้าเขียนทิ้งไว้  เกิดอะไรขึ้นกันแน่
    กวานซิน..ฉันไม่ได้ทำผิดอะไรเลย  ทำไมต้องทำกับฉันอย่างนี้ด้วย  ทำไมต้องทำกับฉันอย่างนี้ด้วย
    กวานฮว๋า..กวานซินบอกพี่หน่อยสิเกิดอะไรขึ้นกันแน่  บอกพี่มาสิพี่จะจัดการให้เธอเอง
    หมอซู..อาจจะเกี่ยวกับข้อพิพาทในการรักษาครั้งก่อนในรพ.
    กวานฮว๋า..เมื่อวานนี้เธอพูดกับพี่ว่าข้อพิพาทในการรักษาอันนั้น  เธอบอกว่าเธอไม่ได้ผิดไม่ใช่หรือ  ทำไมกลายเป็นแบบนี้ไปได้
    หมอซู..โดยปกติทางญาติผู้ตายเจอเรื่องทำนองนี้อารมณ์มักจะรุนแรง  ดังนั้นหมอที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการรักษา ก็จะเป็นที่ระบายอารมณ์ของพวกเค้า
    กวานฮว๋า..แต่ถึงยังไงก็ทำอย่างนี้ไม่ได้  บ้านตัวเองมีคนตายพวกเค้าก็ไม่แยกแยะผิดถูก  มาเที่ยวอาระวาดพังบ้านคน  สังคมนี้ยังมีคุณธรรมอีกมั้ยเนี่ย  ไม่เป็นไรนะ ๆ เรื่องนี้พี่จะจัดการให้เอง
    หมอซู..อย่างนี้ละกัน  ผมจะโทรแจ้งความก่อน
    กวานฮว๋า..ดีค่ะคุณแจ้งความก่อนเลย
    กวานซิน..ไม่ต้องหรอก  ไม่มีประโยชน์  ฉันรู้ว่าพวกเค้าต้องการอะไร
    กวานฮว๋า..เธอจะทำอะไร  เธอคิดจะทำอะไร นี่  เธออย่าเช็ดสินี่มันเป็นหลักฐานนะ เหลือทิ้งไว้พี่จะฟ้องร้องพวกมัน
    พี่จะให้พวกมันชดใช้ด้วยชีวิต  อย่าทำลายหลักฐานสิ
    กวานซิน..ฟ้องพวกเค้าแล้วจะมีประโยชน์อะไร  ฟ้องพวกเค้าก็ไม่สามารถคลี่คลายปัญหาได้
    กวานฮว๋า..ฉันต้องฟ้องเค้าแน่  ไม่งั้นความเสียหายเป็นของใครละ  เธอรับเองหรือเธอประสาทหรือไง
    กวานซิน..บ้านนี้เป็นของฉัน  ฉันบอกให้แล้วกันไปก็แล้วกันไปสิ (น่าสงสารหมอซูต้องยืนฟังสองพี่น้องทะเลาะกัน)
    กวานฮว๋า..เธอพูดแบบนี้อีกแล้วนะ ของในบ้านนี้เป็นของเธอหมด  แล้วฉันเป็นอะไรละฉันไม่ยุ่งกับเธอแล้ว  หลีกทาง
    หมอซู..พอแล้ว ๆ กวานซินไม่ต้องเช็ดแล้วละเช็ดแบบนี้ไม่ออกหรอก  เธอมานั่งตรงนี้ก่อน  ผมทำเอง  อย่าคิดมากนะ
    ผมจะไปเอาน้ำ…..
    หมอซูเอาน้ำมาแล้วช่วยเช็ดตัวหนังสือแดงที่คนร้ายเขียนทิ้งไว้...(น่ารักทั้งในจอและนอกจอจริงๆเล้ย) เช็ดไปไม่ลืมหันมายิ้มให้กวานซินไป  ช่วยเก็บกวาดของที่ระเนระนาด.....ทำอย่างมีความสุขสุดๆที่ได้อยู่ใกล้คนที่รัก
    หมอซู..มาผมทำเอง  ผมยกเอง  ผมยกเอง  ระวังนะ  ระวังนะ โต๊ะนี้หนักมากเลย  ระวัง ๆ (หมอซูยกทีวีขึ้นมาตั้ง)
    กวานซิน..คนมักพูดกันว่าอาชีพหมอต้องช่วยคน  คุณดูสิฉันช่วยคนจนได้ผลตอบแทนแบบนี้ (หมอซูพูดไม่ออกจ้องกวานซินตาแป๋ว..น่าร๊ากกกกกกกก)
    หมอซู..กวานซิน  ดูนี่สิปลาดาวอันนี้ไม่ใช่หรือที่ตอนนู้น  ตอนที่ผมไปฝึกงานผมให้คุณตอนที่อยู่ทะเล (คุณหมอท่าทางตื่นเต้นมากที่เจอปลาดาวเหมือนเด็กเลย)
    กวานซิน..ไม่เห็นตั้งนานแล้ว คุณเก็บได้จากใต้โซฟาหรือ
    หมอซู..ตุ้ยอา  เมื่อกี้นี้ผมเห็นอยู่ใต้โซฟา (ตื่นเต้นไม่หาย) ไม่ได้เห็นมันตั้งนานแล้วอยู่ๆก็มาเห็นรู้สึก.....
    กวานซิน..เก็บกวาดใกล้จะเสร็จแล้วจะไปหาอะไรกินหน่อยมั้ย  ฉันเป็นเจ้ามือเองถือว่าเป็นการขอบคุณ
    หมอซู..เออ  ทางด้านครัวน่าจะยังเก็บไม่หมดเลยนะ
    กวานซิน..อย่างมากก็จุดไฟเผาซะเลย  แล้วค่อยโทษพวกเค้าว่าเจตนาวางเพลิง  แบบนี้จะได้ไม่ต้องเก็บต่อ
    หมอซู..คุณยังมีอารมณ์พูดเล่นได้นี่ ก็ยังโอเคนะ แต่ว่าผมเห็นข้างนอกฝนตกหนักมากคุณจะวางเพลิงคงไม่สำเร็จหรอก (รอยยิ้มใสมากกกกน่ารัก ๆ ๆ ๆ)
    กวานซิน..แล้วตกลงคุณจะไปมั้ยเนี่ย  ถ้ายังไม่รีบตัดสินใจฉันจะเปลี่ยนใจแล้วนะ (ฉากนี้กวานซินเหมือนพี่สาวเลย)
    หมอซู..อ้อ..งั้นผมเก็บตรงนี้อีกนิดหน่อย
    -------------
    หมอซู..คุณลองชิมอันนี้สิรสชาติไม่เลวนะ
    กวานซิน..ขอบคุณค่ะ ไม่คิดเลยจริงๆว่าเมื่อคืนทั้งคืนคุณก็เจอปัญหาไม่น้อย
    หมอซู..ต้องขอโทษจริงๆ  ช่วงนี้เรื่องยุ่งๆของคุณก็มากพออยู่แล้ว  ผมยังไปหาคุณเล่าเรื่องของผมมากมายให้คุณฟังอีก แล้วตอนนี้คุณจะทำยังไง  ปรับความเข้าใจกับญาติผู้ตายหรือ
    กวานซิน..ฉันไม่ตกใจง่ายๆหรอก  วันนี้แย่มากพอแล้วไม่พูดเรื่องนี้ดีกว่า
    บริกร..คุณต้องการอีกแก้วมั้ยคะ
    หมอซู..วันนี้คุณดื่มมากแล้วนะ
    กวานซิน..ดื่มเป็นเพื่อนฉันอีกสักแก้วสิได้มั้ย  เอามาอีกสองแก้ว ขอบคุณ
    หมอซู..คุณยังจำได้มั้ย  มีอยู่ปีนึงพวกเราไปที่ตงปู้ไปวิจัยแมลงกาฝาก  คุณดื่มจนเมามาก
    กวานซิน..เหล้าบ๋วยดำ ฉันจำได้นั่นเป็นการดื่มเหล้าครั้งแรกของฉัน  ใครจะไปรู้เหล้าบ๋วยดำรสหวานๆแต่แรงจัง
    หมอซู..คุณดื่มจนยืนไม่อยู่  จากนั้นพวกเค้าบอกให้ผมไปส่งคุณที่ห้อง  คุณยังจำได้มั้ยว่าคุณพูดอะไรกับผมบ้าง
    กวานซิน..จำไม่ได้ฉันมีพูดอะไรด้วยหรือ  ฉันมีพูดด้วยหรือ
    หมอซู..คุณพูดกับผมตลอดเวลาว่า ขอบคุณ ๆ  แล้วก็ขอบคุณ  แล้วก็โค้งคำนับผมตลอดเวลา
    กวานซิน..ฉันแย่ขนาดนั้นเลยหรือ
    หมอซู..ไม่หรอก  คุณรู้มั้ยวันนี้คุณก็พูดขอบคุณผมตลอดเวลาเหมือนกัน
    กวานซิน..ถ้าอย่างนั้นเมื่อครู่นี้ฉันก็ดูแย่มากละสิ  เรามาชนแก้วกัน  อึ๊ ๆ แก้วใหม่.....ขอบคุณมาก  ขอบคุณมากจริงๆ
    (นักร้องๆเพลงเก่า)
    หมอซู..ช่วงเวลานี้ทำไมมีคนร้องเพลงสมัยที่พวกเราเป็นนักเรียนนะ (หมอซูดื่มด่ำกับเพลงร้องตามตนจบ “อ้ายหว่อ”ยิ้มหวานเชียว)
    -------------
    หมอซู..กวานซิน  ระวังข้างนอกฝนตก  เข้ามาในร่มสิ
    กวานซิน..เฮ้...คุณดูสิรถเมล์สาย32นี่  คุณยังจำได้มั้ยเมื่อก่อนนี้คุณนั่งรถสาย32ส่งฉันกลับบ้านบ่อยๆ
    หมอซู..จำได้แน่นอน  ทุกครั้งผมจะกลับบ้านเป็นเพื่อนคุณ
    กวานซิน..ใช่ หลังจากคุณส่งฉันเสร็จแล้ว  ฉันก็นั่งรกเมล์กลับไปส่งคุณอีก
    หมอซู..จากนั้นพอถึงหน้าบ้านคุณแล้ว  พวกเราสองคนก็อาลัยอาวรณ์ไม่ยอมลงจากรถ  แล้วพวกเราสองคนก็ส่งกันไปส่งกันมาอยู่อย่างนั้นถูกต้องมั้ย
    กวานซิน..คุณยังจำได้หรือ
    หมอซู..แน่นอน  ถ้าหากเวลาย้อนกลับมาได้จะดีแค่ไหนนะ
    กวานซิน..มันผ่านไปแล้ว  มันผ่านไปแล้ว
    หมอซู..กวานซิน  ระวังหน่อยทำแบบนี้คุณจะเป็นหวัดนะ กวานซิน....(สองคนเลยทิ้งร่มเล่นกลางสายฝนเลย)
    กวานซิน..คุณคงไม่ต้องให้ฉันไปส่งคุณที่บ้านนะ
    ------------
    กวานซิน..ขอโทษนะที่บ้านเราไม่มีเสื้อผ้าผู้ชาย  เสื้อคลุมอาบน้ำของกวานฮว๋าคุณใส่ไปก่อนนะ
    หมอซู..ขอบคุณครับ
    กวานซิน..ยังมีผ้าเช็ดตัว  วันนี้ทั้งวัน  ทั้งจัดบ้านทั้งตากฝนคงจะเหนื่ยมากแล้ว  รีบไปอาบน้ำเถอะ(หมอซูดีใจมากกก) ขึ้นไปแล้วซ้ายมือห้องแรก (คุณหมอระงับอาการดีใจไม่อยู่)
    เมื่อกี๊นี้ฉันเห็นเหล้าแดงในตู้ขวดนึงยังไม่โดนทำแตก  มาดื่มต่อกันมั้ย...รสชาติโอเคมั้ย
    หมอซู..นานมากแล้วที่ไม่ได้ดื่มเหล้ามากขนาดนี้
    กวานซิน..ไม่คิดว่าการดื่มเหล้าจะทำให้คนผ่อนคลายได้ขนาดนี้
    หมอซู..อื้ม (ขนาดอื้มยังน่ารักเลยอ่ะ อิ อิ)
    กวานซิน..ทำไมคุกเข่าอยู่อย่างนั้นละ  มานั่งนี่สิ  นั่งตรงนี้ (หมอซูเขินแย่งขวดเหล้าจากมือกวานซินมาดื่มแก้เขิน..น่าร๊ากกกกกกก) ผมคุณดูติงต๊องมากเลย
    หมอซู..เหรอ  ผมของคุณก็เปียกทั่วเลย (หมอซูเช็ดผมให้กวานซิน แล้วก็เกิดไฟช๊อตปิ๊ง ๆ  แต่ก็ห้ามใจไว้คว้าเหล้ามาดื่มย้อมใจ..((ฉากนี้คงทำให้สาวน้อยสาวใหญ่อิจฉาไม่น้อย55555)).หลังจากดื่มไปได้อึกสองอึกหมอซูเริ่มใจกล้าขึ้นกำลังจะจูจุ๊บกวานซิน  กวานฮว๋าก็เปิดประตูผั๊วเข้ามาขัดจังหวะฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าอดเลย)

    ********************
    ขออภัยตอน 7 นี้ซื่อมามาใส่ความคิดเห็นส่วนตัวมากไปหน่อยเพราะหมอซูน่าร๊ากกกจนอดไม่ได้จริงๆhaha

    ********************
    ยังมีต่อค่ะflowerflower

    จากคุณ : พี่ R - [ 31 ส.ค. 49 23:56:39 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com