เมื่อวานนี้ ผมแวะไปที่ร้าน Gramophone ที่ห้าง Siam
Paragon ในช่วงพลบค่ำ เพื่อเข้าไปแวะเอาแผ่นซีดีที่ได้
วานคุณบีที่ร้านช่วยเก็บไว้ให้....และ Beethoven: Sym-
phonies Nos. 5 & 7 ในการกำกับวงของ Gustavo
Dudamel กับวง The Simon Bolivar Youth Orchestra
ก็คือแผ่นที่ผมได้ซื้อมาฟังนั่นเอง...

ผมจั่วหัวว่า "ความกล้าหาญของ Dudamel (และ DG)" ก็
เหตุเพราะปัจจัยหลายสิ่งหลายอย่าง...

ปัจจัยอย่างแรกก็ คือ ซิมโฟนีทั้งสองหมายเลขนั้น เป็น
งานที่ถูกบันทึกหรือเล่นในโรงคอนเสิร์ตมากที่สุดประการ
หนึ่ง

ประการต่อมา ก็คือ Champion หรือวาทยกรผู้ที่เชี่ยวชาญ
ในการตีความและกำกับงานสองชิ้นคู่กันและมีชื่อเสียง
มากๆ นั้น มีอยู่หลายต่อหลายท่าน และเป็นที่เคารพยำ-
เกรงของวาทยกรรุ่นหลังที่ปรารถนาจะบันทึก "สองงานนั้น
คู่กัน" อย่างมาก

ประการที่สาม ดูดาเมล เป็นวาทยกรอายุน้อย (25 ปี!!!!)
ที่เพิ่งจะบันทึกลงวัสดุเล่นซ้ำเป็นครั้งแรกในชีวิต (debut)
แถมยังเป็นชาย (รูปงาม) ชาว Venezueran อีกตะหาก...

ประการที่สี่ วงดุริยางค์ Simon Bolivar เป็นวงระดับพื้นถิ่น
ของเวเนซูเอลาที่มีนักดนตรีในวัยละอ่อนทั้งสิ้น

ประการสุดท้าย ให้ตายเถอะ! สังกัดที่บันทึกความเป็นไป
ทั้งสี่ประการข้างต้น เป็นสังกัด Deutsche Grammophon
อันมีชื่อเสียงและทรงอิทธิพลอย่างยิ่ง (ที่สุด?) ในวงการฯ

คุณๆ ควรจะทราบว่า แผ่นซีดี Beethoven's 5th & 7th
ที่มีชื่อเสียงที่สุด มาจากการกำกับของ Carlos Kleiber
กับวง Vienna PO ในช่วงปลาย 70's ซึ่งยิ่งใหญ่มาก จน-
กระทั่ง วาทยกรหรือ Producer ในยุคต่อมา มิบังอาจ
บันทึกสองงานดังกล่าวนั้น ลงไว้ในแผ่น CD แผ่นเดียวกัน
หากจะมีก็แต่ Ashkenazy/ Philharmonia O of London/
Decca กับ Thielemann/ Philharmonia O./ DG เท่านั้น
กระมัง? ที่อาจหาญ แต่ทั้งคู่ฤาจะมากระทำอะไรกับไคล-
เบอร์ได้??

ดูดาเมล ผู้ไม่กลัวอะไรเลย เขาไมได้ "ใส่" อะไรลงไปใน
5th & 7th จนเป็นสิ่งที่เรียกว่า Dudamelian, เขาไม่ได้
Granitic เหมือน Klemperer/ Intensity เหมือน Szell
Passionate เหมือน Fricsay/  Aristocratic อย่าง
Karajan/ Astonishingly Phenomenon เหมือน Kleiber
หรือ หลุดโลกเหมือน Furtwangler...

เขากับวงชั้นสองกลับทำให้ Fate symphony เปล่ง
ประกายความสดและตัวโน้ตที่สิงสถิตบนสกอร์ดูเหมือนจะ
เคลื่อนไหวไม่อยู่นิ่ง,เสียงเครื่องสายช่วงพีคของท่อน I ถูก
เบรค tempo จนดูจะแปลก แต่ไม่แปร่ง และกลับมาใน
ท่อน II อย่างอบอุ่น นุ่มนวล และ อิ่มเอิบแบบที่ผมไม่
เคยได้รับฟังมาก่อน ท่อน III แม้จะ Mystic ไม่เท่าแซล
แต่ก็ไม่ใช่เรื่องน่าตำหนิอะไร และท่อน IV ก็จบลงอย่าง
แปลกๆ (เขาดึง legato ยาวไปจนเลยคิวของ Timpani
แบบที่ไม่ควรจะเป็น แถมยังไม่ถึง fff)...

...ดูดาเมลใน I & (โดยเฉพาะ) II ของ Fate Sym. เป็นสิ่ง
ที่เป็นของขวัญให้กับชาวโลกผู้รักดนตรีของเบโธเฟนโดย
แท้...

สำหรับ Dance Symphony (จากนิยามของ Wagner) ผม
รู้สึกได้ถึงความ พิถีพิถันของการควบคุมวงในท่อน I ของ
ดูดาเมล และคุณผู้ฟัง จะรู้สึกได้ หากเทียบการฟังกับงาน
บันทึกของวาทยกร Tyrant ท่านอื่นๆ...

แทบไม่น่าเชื่อว่า งานบันทึกที่ผมฟังอยู่ตรงหน้า มาจาก
วาทยกรอายุยังไม่เกินวัยเบญจเพส กับวงชั้นสองของ
ประเทศแถบอเมริกาใต้!!! What's happening?

ดูดาเมลมาหย่อนลงไปเล็กน้อยในท่อน II ที่ Mystic &
Dramatic น่าสะพรึงกลัว แน่ละ เขาทำได้ไม่เท่าไคลบอร์
หรือแม้แต่หลายต่อหลายคน (Bohm, Stokowski, Blom-
stedt, Kletski) But Who cares?

ท่อน III และ IV ที่วากเนอร์เทิดทูน ดูดาเมลก็กลับมาอีก
ครั้งอย่าง Vitality และ Spontaneously brisk...

จากที่ผมมีงานเบอร์ 5 กับ 7 ของเบโธเฟนรวมกันมากกว่า
50 Records เมื่อได้อ้างอิงกับ Dudamel แล้ว ก็เพียงจะ
เขียนอย่างไม่อายว่า...

สิ่งที่เราควรทำต่อไปนี้ คือ ออกจากบ้านไปหาซื้อแผ่นซีดี
ในราคาไม่เกิน 500 บาทแผ่นนี้กันเถิด!

...หวังว่า สักวันหนึ่ง Bundit Ungrangsee กับ วง . . .
คงจะไปถึงจุดที่เด็กหนุ่มดูดาเมล และวงของเขา นี้ทำได้
หลังจากที่มีความสุขกับการเขียนและขายหนังสือแล้ว...

^___________^