ความคิดเห็นที่ 1 Chapter 19 (The End) เหว่ยอี้......เซินเซิน คุณทำอะไรน่ะ เซินเซิน.....ตอนนี้ฉันต้องไปแล้ว เหว่ยอี้....คุณจะไปไหนเหรอ เซินเซิน.....ไปจากที่นี่ ไปจากคุณ เหว่ยอี้.....คุณล้อเล่นรึเปล่า เซินเซิน เซินเซิน.....ฉันไม่ได้ล้อเล่น เพราะฉันไม่ได้รักคุณแล้ว (ทำภาษามือ) เพราะฉันเบื่อตัวเองที่ต้องคอยเป็นภาระให้คุณ ต้องเห็นคุณทำงานอย่างเหน็ดเหนื่อยและคุณยังเจ็บป่วยอีก แต่ต้องแกล้งทำเป็นมีความสุข เหว่ยอี้.....เซินเซิน คุณทำมือช้าๆหน่อยได้ไหม ผมไม่เข้าใจ เซินเซิน....ฉันกับคุณ เราไม่ได้อยู่โลกเดียวกันอีกแล้ว เข้าใจไหม เหว่ยอี้.....เป็นเพราะว่าเรื่องพ่อของผมด้วยใช่ไหม เซินเซิน...(พยักหน้า) เพราะพ่อของคุณทำร้ายพ่อของฉัน เพราะฉะนั้นที่ฉันเข้าใกล้คุณเพราะต้องการแก้แค้น เหว่ยอี้......ผมไม่เข้าใจ เซินเซิน....เดิมทีฉันไม่ได้รักคุณเลย ทั้งหมดคือการแก้แค้น เหว่ยอี้......ผมไม่เข้าใจ เซินเซินเข็นกระเป๋าเดินออกไปร้องไห้ไปด้วย เหว่ยอี้.....คุณทำถูกแล้วล่ะ เพราะว่าความรักของเรามีกำหนดแค่ 3 เดือน ช่วงเวลาที่ผ่านมา ผมมีความสุขมาก มีความสุขจนผมคิดว่า ถ้าผมต้องตายตอนนี้ผมจะไม่เสียดายเลยซักนิด เหว่ยอี้ปวดท้อง เหว่ยอี้.....ผมคิดว่าผมไม่ใช่ชีเหว่ยอี้แล้ว ผมคือมนุษย์ต่างดาว มนุษย์ต่างดาวคนนึงที่มีความสุข ผมไม่ต้องการแสงแดด ไม่ต้องการอ๊อกซิเจน เพียงแค่ให้ผมได้รักอย่างเต็มที่ ชีวิตผมคงผ่านไปได้ด้วยดี ผมมีความสุขมาก จ้าวเซินเซิน คุณไม่เคยได้ยินมนุษย์ต่างดาวร้องเพลงใช่ไหม เหว่ยอี้ร้องเพลง.....คนๆนึงในปีนั้นในวันนั้น เป็นคนที่ต้องเสียใจ ยากเหลือเกินที่เอ่ยคำลา ทำให้ทุกสิ่งต้องถูกพลัดพราก มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เราต่างไม่ยอมร้องไห้ ทำเหมือนไม่มีความหมาย ให้มันผ่านเลยไป จนกระทั่งถึงตอนนี้ ฉันไม่เคยหยุดคิดถึงเลย คิดถึงเธอ คิดถึงเรื่องอดีต จนลมทะเลพัดมาอีกครั้ง มีเพียงคลื่นที่ซัดมา เปรียบเหมือนความอบอุ่นของเธอ (เหว่ยอี้พยายามร้องเพลงทั้งๆที่ปวดท้อง เซินเซินร้องไห้เดินจากไป) เหว่ยอี้นั่งเสียใจ.....เวลานี้ ผมกลับสูญเสียความกล้าหาญที่จะรั้งเซินเซินเอาไว้ ผมจะพยายามยังไง ในที่สุดผมและเธอก็ต้องจากกันอยู่ดี คงเป็นพรหรมลิขิตแล้ว หรือว่าในความมืดสลัวนี้ทำให้เราต้องจากกันแบบนี้ คงเป็นจุดจบที่ดีสำหรับเราแล้ว (เหว่ยอี้ร้องไห้) --------------------------------------------------------------------------- เซินเซินหยิบกล่องใส่รูปขึ้นมาดูรูปจั่วจวินตอนเด็ก เซินเซิน......พี่จั่วจวิน ลุงจั่ว พวกคุณเป็นคนที่สำคัญที่สุดในชีวิตหนู พวกคุณดูแลหนูมาตลอด ทำไมหนูจะเอาความรักของตัวเองมาเสียสละให้พวกคุณไม่ได้ล่ะ สวีลี่มาหาเซินเซิน สวีลี่.....ห้องรับแขกไม่มีคนอยู่ ประตูก็ไม่ได้ปิด ฉันเลยเดินเข้ามา ฉันแค่จะมาดูว่าคุณอยู่รึเปล่า ดีนะที่คุณตาสว่าง จั่วจวินก็จะได้เป็นอิสระ เซินเซิน.....คุณวางใจเถอะ ถ้าฉันพูดแล้วฉันต้องทำได้ สวีลี่เห็นรูปพ่อของเซินเซินทำหน้าตกใจ สวีลี่.....เขาเป็นใคร เซินเซินดึงรูปจากมือสวีลี่มาเก็บ สวีลี่นึกย้อนไปวัยเด็ก สวีลี่.....แม่ นี่พ่อรึเปล่าคะ แม่สวีลี่......เขาไม่ใช่คนเลวคนนั้น เขาเป็นเพื่อนรักของพ่อ เป็นคนที่คอยช่วยเหลือพวกเรา เขายื่นมือมาช่วยเราสองแม่ลูกไง สวีลี่วางแก้วเหล้า สวีลี่......จ้าวเซินเซินลูกสาวของเขา แก้แค้นมาตั้งนาน ที่แท้ฉันก็ทำร้ายลูกของผู้มีพระคุณ --------------------------------------------------------------------------- ดาดฟ้าบ้านจื้อเย่ สวีลี่มาหาเหว่ยอี้ เหว่ยอี้เปิดประตูมา สวีลี่เมา เหว่ยอี้ประคองไว้ เหว่ยอี้ยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ สวีลี่.....ขอบคุณ เหว่ยอี้.....ไม่จำเป็นต้องเกรงใจน้องชายคนนี้ก็ได้ สวีลี่.....หึ หึ น้องชายเหรอ คำนี้แปลกหูจัง ฉันคิดมาตลอดว่าเธอเป็นศัตรูฉัน เหว่ยอี้.....แต่ว่า ตอนที่ผมรู้ว่ามีพี่สาว บอกตามตรง ผมดีใจมาก เพราะว่ามีพี่แล้ว ถ้าเกิดว่าผมเกิดเรื่องอะไรขึ้น พ่อของผม แม่ของผม คงต้องเป็นพี่ทำให้ท่านสมหวังแล้วล่ะ สวีลี่.....เธอฝันไปรึเปล่า พ่อแม่ของเธอเคยทำให้ฉันโชคร้าย แต่เธอกลับมาให้ฉันเป็นคนทำให้พ่อกับแม่เธอมีความสุขสมหวังงั้นเหรอ ขอโทษนะ ฉันเกรงว่าจะทำไม่ได้ เหว่ยอี้.....อย่าเข้าใจแม่ผมผิดไป ก่อนที่จะพบคุณ ท่านไม่รู้มาก่อนเลยว่ามีคุณและแม่ของคุณอยู่ แม่ถูกส่งเสริมมาตลอด เป็นเพราะคุณตาทำร้ายแม่ผมตลอดชีวิตอย่างนี้ ยี่สิบปีมานี้ นอกจากเงินแล้ว ท่านไม่มีความสุขเลย ได้โปรดอย่าทำร้ายแม่ผม ขอร้องนะ พี่..... สวีลี่......ฉันแค่อยากจะมาบอกอะไรเธอ พรุ่งนี้ฉันจะกลับชิงเต่าแล้ว เหว่ยอี้.....พี่ ขอบคุณนะครับ ที่ได้คุยกันที่นี่คงเป็นการร่ำลาครั้งสุดท้ายแล้ว --------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : หมวยเจริญผล - [ 28 ก.ย. 49 17:22:28 ]

ความคิดเห็นที่ 2 บ้านตระกูลชี ชีเหว่ยอี้หิ้วกระเป๋ากลับบ้านมาหาแม่ เหว่ยอี้......แม่ ผมกลับมาแล้ว แม่.....เหว่ยอี้ แม่ไม่ได้ฝันไปใช่ไหม เหว่ยอี้.....ผมอยากกินบะหมี่เนื้อตุ๋นที่แม่ทำจัง แม่.....ไม่มีปัญหา ให้เวลาแม่ 15 นาทีนะ ห้องนอนเหว่ยอี้ เหว่ยอี้เห็นจดหมายวางอยู่บนโต๊ะ อาฮั่น......ทำไมคุณไม่ตอบจดหมายผมครับ ผู้จัดการครับ อาทิตย์ที่ผ่านมาคุณไม่ได้มาดูการแข่งขันที่โรงเรียน ผมเป็นตัวแทนโรงเรียนด้วยฮะ ลุงเปี้ยนโต้วบอกว่าครั้งนี้เป็นการแข่งขันเล็กๆ ดังนั้นคุณก็เลยไม่มา ผมตัดสินใจแล้วว่าต้องเป็นตัวแทนของโรงเรียนให้ได้ คุณต้องมาดูการแข่งขันว่ายน้ำครั้งใหญ่ของผมนะ คุณลองทายดูว่าผมจะได้เป็นแชมป์ไหม เดือนหน้าวันที่หนึ่ง ผมจะเป็นตัวแทนของชิงเต่าไปแข่งนะฮะ คุณต้องกลับมาดูให้ได้นะฮะ  อาฮั่น... เหว่ยอี้โทรหาพ่อ เหว่ยอี้.....พ่อ ผมกลับมาแล้วนะครับ กลับมาทานข้าวเย็นกันซักมื้อได้ไหมครับ --------------------------------------------------------------------------- ท่านประธาน.....เหว่ยอี้ล่ะ พ่อบ้าน....อยู่ในสวนครับ ท่านประธาน.....กลับมาแล้วเหรอ เหว่ยอี้......พ่อ ท่านประธาน......อย่างนี้ฉันก็วางใจได้แล้ว ฉันจะให้แกกลับมารับตำแหน่งประธานบริษัท มาสืบทอดความมั่งคั่งของตระกูลชีเรา ฉันขอมอบให้แกหมดเลย เหว่ยอี้......พ่อ เราอย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องนี้ได้ไหมครับ วันนี้พวกเรากินข้าวด้วยกันซักมื้อดีไหม --------------------------------------------------------------------------- โต๊ะอาหาร เหว่ยอี้เอาชามน้ำแกงมาตักน้ำแกงให้พ่อ เหว่ยอี้.....พ่อ ดื่มน้ำแกงฮะ พ่อ....ขอบใจ แม่.....ทานข้าวเถอะ เหว่ยอี้ กินอีกหน่อยนะจ๊ะ คุณลองชิมเนื้อนี่สิคะ พ่อ......ขอบใจ --------------------------------------------------------------------------- เหว่ยอี้......ถ่ายวีดีโอ เหว่ยอี้......แม่ สุขสันต์วันเกิดครับ ชอบของขวัญที่ผมให้แม่ไหมครับ แต่ว่า...ยังไงดีล่ะ วันที่ผมต้องอยู่ตรงนี้ ต้องบอกเรื่องสำคัญเรื่องนึงกับแม่ ผมเป็นมะเร็ง มะเร็งตับ อยู่ได้อีกไม่กี่วันแล้ว..... --------------------------------------------------------------------------- หน้าบริษัท คนงาน......พวกเราต้องทำงาน คืนงานให้พวกเรามา พวกเราต้องใช้ชีวิตอยู่ ต่อต้าน ต่อต้าน ชาย 1,2 ...... ผู้จัดการ มาแล้ว ชาย2...... ผู้จัดการ วันนี้เราต้องคุยกันให้รู้เรื่องนะ เป็นตัวแทน ตัวแทน ตัวแทนพวกเรา --------------------------------------------------------------------------- ห้องทำงานท่านประธาน ทนาย.....ท่านประธานครับ วันนี้ผมมาขอร้องคุณ ให้คุณรับข้อตกลงของคุณวั่นเหม่ยหรู ท่านประธาน.....เหลวไหล คุณไปบอกเขานะว่าผมไม่หย่า ทนาย.....แต่ว่าผมจำเป็นต้องคุยกับคุณให้เข้าใจนะครับ ถ้าคุณยอมหย่า คุณวั่นยอมให้สิทธิ์ในหุ้นทั้งหมด อสังหาริมทรัพย์ ทรัพย์สินทั้งหมด --------------------------------------------------------------------------- เหว่ยอี้.....ขอโทษทุกท่านด้วย ผมไม่ใช่คนของบริษัทอี้หยางแล้ว ไม่สามารถเป็นตัวแทนบริษัทมาเจรจากับพวกคุณได้  ผมสามารถทำได้เรื่องเดียวก็คือยืนอยู่ข้างพวกคุณ ถึงแม้การประท้วงในวันนี้ฝ่ายตรงข้ามจะเป็นท่านประธานพ่อของผม ผมก็ยังยืนหยัดที่จะอยู่ข้างพวกคุณ พวกเราจะช่วยกัน คนงาน.....เฮ.... พวกเราช่วยกัน พวกเราช่วยกัน พนักงาน......ท่านประธานคะ คนงานจากโรงงานที่ท่านไล่ไปกำลังประท้วงใหญ่เลยค่ะ ท่านประธาน....เอาล่ะ เรื่องพวกนี้เดี๋ยวฉันจัดการเอง พนักงาน.....แต่ว่าทีวีกำลังสัมภาษณ์คนที่เป็นตัวแทนอยู่นะคะ ตัวแทนคือผู้จัดการค่ะ นักข่าว......ตอนนี้พวกเรามาพบกับผู้จัดการของบริษัทอี้หยางแล้วนะคะ ซึ่งผู้จัดการก็เป็นตัวแทนของคนงานด้วย ขอเชิญคุณพูดอะไรหน่อยค่ะ เหว่ยอี้ตะโกน......ให้หลักประกันกับคนทำงานด้วย คนงาน.......ให้หลักประกันกับคนทำงานด้วย เหว่ยอี้......ให้หลักประกันกับคนทำงานด้วย --------------------------------------------------------------------------- บ้านลุงจั่ว จั่วจวินถูกตำรวจปล่อยมา จั่วจวิน.......บอกแล้วพวกเขาก็ไม่เชื่อ ลุงจั่ว.....แกยังมาพูดอย่างนี้อีกเหรอ จั่วจวิน.....พ่อเป็นอะไรไปน่ะ ลุงจั่ว....ฉันจะตีแกแทนเซินเซินไง แกรู้รึเปล่า เพราะแก เซินเซินต้องไปรับปากเงื่อนไขของเขา จั่วจวิน.....ชีเจิ้นหยาง ลุงจั่ว......นี่ แกจะไปไหนน่ะ --------------------------------------------------------------------------- บริษัทอี้หยาง เหว่ยอี้.......ท่านประธาน พ่อครับ ผมคิดว่าพ่อคงกำลังดูทีวีอยู่นะครับ พ่อกรุณาฟังเสียงของคนงานด้วย เป็นไปได้ไหม ตั้งแต่เล็กจนโต พ่อเคยสอนผมว่าการทำงานมากมายต้องใช้ฝีมือ มีอยู่หลายเรื่องบางทีต้องคิดอ่านอย่างละเอียด จึงจะแก้ไขเรื่องราวได้ ครั้งนี้พ่อรับปากผมได้ไหม ขอให้พ่อให้โอกาสพวกเขาอีกซักครั้ง พ่ออย่าลดคนงานได้ไหมครับ ขอโทษด้วยนะครับ ผมไม่ได้เป็นลูกในแบบที่พ่อต้องการได้ ชาติหน้า ผมขอให้ครอบครัวของเราไม่จำเป็นต้องมีบ้านหลังใหญ่ๆ ไม่จำเป็นต้องมีชื่อเสียง .... จั่วจวินเปิดประตูห้องทำงานท่านประธาน จั่วจวิน......คุณทำลายความสุขช่วงเวลาสุดท้ายของลูกคุณด้วยมือคุณเอง คุณไม่รู้สึกเสียใจเหรอไง ท่านประธาน...แกพูดอะไร จั่วจวิน....ลูกชายคุณเป็นมะเร็ง เขาใกล้ตายแล้ว คุณรู้รึเปล่า เขาไม่มีเวลาแล้ว --------------------------------------------------------------------------- เหว่ยอี้.......พ่อ ขอให้พ่อยกโทษให้ผมด้วย ผมทำให้พ่อเสียใจ ผมอยากบอกไปถึงชาติหน้าว่า หวังว่าในชาติหน้า ผมคงได้เป็นลูกของแม่อีก ยกโทษให้ผมด้วยที่ผมอกตัญญูไม่มีหน้าไปลาพวกท่านด้วยตัวเอง --------------------------------------------------------------------------- คนงาน......ทุกคน บริษัทโทรมาบอกว่าเขารับปากเรื่องที่พวกเราต้องการแล้ว คนงาน......เฮ.... ท่านประธานขับรถมาหาพวกคนงาน ท่านประธาน......ลูกชายฉันชีเหว่ยอี้ล่ะ ผู้ชาย 1.....ผู้จัดการถือกระเป๋าไปแล้วครับ เห็นบอกว่าจะไปชิงเต่า ท่านประธาน......ไป.... --------------------------------------------------------------------------- อาฮั่นมาหาเหว่ยอี้ที่บ้านคริสต์มาส อาฮั่น......ผู้จัดการ คุณจะมาไหมครับ คุณรับปากผมแล้ว ผมเชื่อว่าคุณต้องไม่หลอกผมนะครับ คุณต้องมาให้กำลังใจผมให้ได้นะครับ --------------------------------------------------------------------------- หยางผิงกับอาหลิงขี่จักรยานมาตามหาอาฮั่นที่บ้านคริสต์มาส อาฮั่นนั่งหลับอยู่หน้าบ้านจนเช้า อาฮั่นไปเขย่าประตูบ้าน อาฮั่น......คนโกหก บอกว่าจะมาดูเราแข่งขันว่ายน้ำแน่ๆ ที่แท้ก็หลอกกัน แม้แต่จดหมายซักฉบับก็ไม่มี อาหลิง....อยู่นั่นค่ะ นั่น อาฮั่นอยู่นั่นไง จับได้แล้ว ฉันรู้แล้วว่าเธออยู่ที่นี่ ฉันบอกเธอแล้วว่าเขาอยู่ที่นี่ (ชี้ตุ๊กตา) เธอก็ไม่เชื่อ ดูสิ ดูสิ หยางผิง.......ทุกคนตามหาเธอแทบตาย เธอมาอยู่ที่นี่ตลอดคืนทำอะไร อาหลิง.....อาฮั่นมาฝึกว่ายน้ำที่ทะเลสาบที่นี่ค่ะ อาฮั่น.....พี่ หยางผิง.....อ๋อ ที่แท้อาฮั่นมาฝึกความแข็งแรงที่นี่เองเหรอ อย่าเครียดเลยนะ ความเครียดทำให้เราไม่มีแรงนะ การแข่งขันว่ายน้ำพรุ่งนี้ ถือซะว่าไปเล่นน้ำละกัน พี่หยางผิงเห็นเธออย่างนี้นะ ไม่มีปัญหาแน่นอน พรุ่งนี้ต้องได้ที่ 1 ใน 3 แน่นอน เอาล่ะ ไปเถอะ รถมาจอดหน้าบ้านคริสต์มาส อาฮั่น......ผู้จัดการ ผู้จัดการ อาฮั่นวิ่งแล้วหกล้ม เหว่ยอี้มายืนตรงหน้าอาฮั่น เหว่ยอี้......พรุ่งนี้ต้องแข่งแล้ว ทำไมยังไม่ไปฝึกซ้อม มาทำอะไรที่นี่ อาฮั่นร้องไห้กอดเหว่ยอี้.....ผมนึกว่าคุณหลอกผม ผมคิดว่าคุณไม่มาแล้ว เหว่ยอี้กอดอาฮั่น --------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : หมวยเจริญผล - [ 28 ก.ย. 49 17:22:52 ]

ความคิดเห็นที่ 3 รถท่านประธานมาจอดหน้าบ้านจั่วจวิน เซินเซินเปิดประตูมา ท่านประธาน.....เหว่ยอี้ไปแล้ว บางทีพระเจ้ากำลังลงโทษฉัน ถ้าหากว่าฉันสามารถเลือกใหม่ได้ ฉันยอมแลกทุกสิ่งทุกอย่างให้ลูกชายฉันกลับคืนมา แต่ว่า ตอนนี้ฉันไม่รู้จะมีหน้าไปพบเขาได้ยังไง ฉันคิดว่าตัวเองไม่มีค่าพอจะเป็นพ่อเขาด้วยซ้ำ เซินเซิน ถ้ามีวันนึงที่เหว่ยอี้ต้องตาย เธอจะทำยังไง จั่วจวินแปลภาษามือให้ท่านประธานฟัง เซินเซิน......ฉันก็จะรักเขาไปจนถึงวันนั้น ท่านประธาน.....ช่วยฉันพาเหว่ยอี้กลับมานะ (ยื่นตั๋วเครื่องบินให้เซินเซิน) --------------------------------------------------------------------------- หน้าโบสถ์ที่ชิงเต่า เหว่ยอี้.....เซินเซิน อย่าเสียใจได้ไหม ตอนที่ผมจากไปแล้ว ขอร้องคุณอย่าเสียใจเลยนะ ขอให้คุณจำไว้ ผมมีความสุขมาก ช่วงเวลาสุดท้ายของผม ผมมีความสุขจริงๆ --------------------------------------------------------------------------- บ้านคริสต์มาส เหว่ยอี้ปวดท้อง อาเจียนออกมาเป็นเลือด เหว่ยอี้......อย่าเพิ่งพาผมไปเลยนะครับ ขอเวลาให้ผมอีกซักนิด ได้ไหมครับ ให้เวลาผมอีกนิด อาฮั่นเอาข้าวกล่องมาให้เหว่ยอี้ อาฮั่น....ผู้จัดการ ผู้จัดการ ผู้จัดการ เห็นสภาพเหว่ยอี้ อาฮั่นวิ่งไปหาหมอใหญ่ทันที อาฮั่น.....อาจารย์หมอ เปิดประตูหน่อยครับ อาจารย์หมอ เปิดประตูหน่อย เร็ว อาจารย์หมอ.....มีอะไรเหรอ อาฮั่น นี่มันดึกแล้วนะ อาฮั่น.....ผู้จัดการ ไม่สบาย หมอไปช่วยเขาหน่อยได้ไหมครับ ไปช่วยเขาเร็วๆ อาจารย์หมอเร็วหน่อยสิ อาฮั่นเอาผ้ามาเช็ดหน้าให้เหว่ยอี้ อาจารย์หมอจับชีพจรเหว่ยอี้ อาจารย์หมอ.....อาฮั่น อาการเพื่อนของเธอ..... อาฮั่น....เขาเป็นอะไรครับ เหว่ยอี้สะกิดมือหมอใหญ่ อาจารย์หมอ.....เขาไม่ได้ป่วยเป็นอะไรหรอก เธอไปหาน้ำอุ่นมาให้เขาดื่มหน่อย อาการก็ดีขึ้นแล้วล่ะ อาฮั่น....ครับ เหว่ยอี้.....ขอบคุณครับ อาจารย์หมอ......ขอบคุณอะไร ฉันช่วยอะไรเธอไม่ได้เลย เหว่ยอี้.....อย่างน้อย ช่วยให้ผมได้เห็นอาฮั่นแข่งขันจนจบได้ไหมครับ --------------------------------------------------------------------------- บ้านลุงจั่ว จั่วจวินหิ้วกระเป๋าเซินเซินลงมา จั่วจวิน.....เอาพาสปอตไปรึยัง เอาล่ะ รีบไปเถอะ เครื่องบินไม่รอนะ ฉันไม่ไปส่งเธอที่สนามบินนะ เธอก็รู้ฉันไม่ชอบไปร้องไห้ต่อหน้าคนเยอะๆ ระวังตัวด้วย เซินเซินหันมองจั่วจวินแล้วลากกระเป๋าออกมาขึ้นรถ จั่วจวินออกมากางร่มให้ จั่วจวิน.....เธอจากพี่จั่วจวินไปแล้ว เธอจ้าวเซินเซินต้องเป็นคนที่สองในโลกนี้ที่มีความสุขที่สุดนะ รู้ไหมล่ะ เซินเซิน.....ทำไมต้องเป็นที่สองด้วยล่ะ จั่วจวิน......เพราะว่าฉันรักเธอมา 13 ปี อนาคตฉันก็ยังคงรักเธอตลอดไป ความรักที่ผ่านมา 13 ปี คนที่มีความสุขที่สุดในโลกแน่นอนก็ต้องเป็นฉันไงล่ะ จำไว้นะ ไม่ว่าเธอจะพบกับเรื่องอะไรก็ตาม รับปากฉัน เธอจะต้องกล้าหาญต่อไป รู้รึเปล่า เซินเซินพยักหน้า เซินเซินขึ้นรถไป จั่วจวินตะโกน จั่วจวิน.....เธอต้องจำไว้นะว่าเธอจะต้องมีความสุขมากๆ เธอได้ยินรึเปล่า เซินเซินหันมาร้องไห้ --------------------------------------------------------------------------- เหว่ยอี้แต่งตัวเพื่อไปดูการแข่งว่ายน้ำ --------------------------------------------------------------------------- บ้านตระกูลชี เหว่ยอี้.....สุขสันต์วันเกิดครับ ชอบของขวัญที่ผมให้แม่รึเปล่าครับ แม่วันนี้เราจะไปเที่ยวไหนกันดีนะ ขอโทษด้วยนะฮะ ผมไม่สามารถพาแม่ไปด้วยตัวเอง แต่ว่าผมนึกได้ว่าแม่ขับรถเป็น ถ้างั้นรถคันนี้ให้แม่ แม่อยากไปเที่ยวไหน แม่ก็ขับไปนะ ออกไปเที่ยวหน่อยนะครับ แม่ต้องออกไปเที่ยวบ้างนะครับ งั้น.... วันนี้พวกเราไปจิ่วเฟินกันดีไหม ไปครับ --------------------------------------------------------------------------- เหว่ยอี้ใส่สูท --------------------------------------------------------------------------- แม่เปลี่ยนเทป เหว่ยอี้.......สนามหญ้าที่นี่ ทำให้จิตใจสงบมากครับ สบายใจจัง เพราะฉะนั้น แม่ครับผมตัดสินใจมอบที่ดินตรงนี้ให้กับคนที่จิตใจดีพวกนั้น พ่อชอบพูดเสมอว่าผมชอบทำอะไรไม่ได้ความ แม่ต้องรู้แน่นอนว่าผมทำถูกหรือไม่ ยิ่งอยากดึงดันไว้เท่าไหร่ยิ่งทำให้ไม่ได้อะไรเลย เด็กผู้ชายคนนี้ชื่อ อาฮั่น เป็นเด็กกำพร้าพ่อและแม่ มีแต่พี่สาวที่ไม่สมประกอบ ดังนั้นเลยทำให้เขาเป็นเด็กที่มีความคิดเหมือนผู้ใหญ่ จริงๆแล้วเขาเป็นเด็กที่ต้องการให้คนมารักและเป็นห่วง แต่กลับไม่กล้าพูดออกมาเหมือนกับผมตอนเด็กเลย พ่อเขาจมน้ำตาย เขาก็เลยกลัวน้ำ ความตายสุดท้ายแล้วจะเป็นยังไงนะ มีบางทีผมอยากให้พระเจ้าช่วยบอกผมหน่อยว่าจะพาผมไปที่ไหน ผมจะได้เตรียมตัวให้พร้อม เพื่อผมจะได้ไม่ต้องหวาดกลัว เรื่องที่เกิดมันกะทันหันจริงๆ ความตายคืออะไร ตอนนี้ผมเป็นคนที่ไม่กลัวความตายแล้วล่ะ --------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : หมวยเจริญผล - [ 28 ก.ย. 49 17:23:22 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เหว่ยอี้รินน้ำกินยา --------------------------------------------------------------------------- ที่สระว่ายน้ำ กรรมการ......เรามาขานชื่อกัน คนแรกหวางเสียงมาไหม .....มาครับ คนที่สองหลี่กัง....มาครับ คนที่หก จูฮั่น อาฮั่น......มาครับ กรรมการ......ต่อไปทุกคนเตรียมตัวให้ดี ใกล้เวลาลงแข่งแล้วล่ะ --------------------------------------------------------------------------- แม่นั่งที่สระน้ำมองเห็นเหว่ยอี้ว่ายน้ำ --------------------------------------------------------------------------- อาฮั่น.....ผมต้องเตะขาไปถึงเมื่อไหร่ครับ ผมต้องเป็นแชมป์หรือว่าเป็นเป็ดกันแน่ เหว่ยอี้....แน่นอนต้องเป็นแชมป์สิ อาฮั่น.....ผมพูดความจริงได้ไหม เหว่ยอี้....แน่นอน อาฮั่น......ตอนแรกที่ผมเห็นผู้จัดการ ผมเกลียดเขามาก ทั้งเก๊ก ทั้งโหด นอกจากหล่อแล้วไม่มีอะไรดีเลย เหว่ยอี้.....เด็กบ้า พูดอะไรนี่ อาฮั่น....ก็คุณบอกว่าพูดความจริงได้นี่ เหว่ยอี้......แล้วจำเป็นต้องพูดความจริงแบบนี้หรือไงล่ะ อาฮั่น....ต่อไปเขาก็เปลี่ยนไปนะครับ ตอนหลังเขายิ่งหล่อขึ้นอีก หลังๆผมถึงรู้ว่าเขาเป็นคนดีมาก คุณแม่ผู้จัดการครับ ลูกชายคุณแม่ไม่เลวเลยนะครับ --------------------------------------------------------------------------- เหว่ยอี้มาดูอาฮั่นแข่งว่ายน้ำ เหว่ยอี้.....ที่แท้การไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยในโลกแห่งความเงียบ มันน่ากลัวอย่างนี้นี่เอง ไม่รู้ว่าใครจะมาช่วย อาฝูเห็นเหว่ยอี้เดินเข้ามา อาฝู.....ผู้จัดการครับ ทางนี้ครับ คุณไม่สบายเหรอ เหว่ยอี้......ผมลืมเอาแว่นกันแดดมาน่ะ อาฝู......ผู้จัดการมาแล้ว --------------------------------------------------------------------------- ที่สนามบิน เซินเซินเดินออกมาเรียกแท๊กซี่ โดนคนตัดหน้าแย่งขึ้น สวีลี่ขับรถมาจอดให้เซินเซินขึ้น --------------------------------------------------------------------------- อาฮั่นมองผู้จัดการ เหว่ยอี้มองเห็นภาพตัวเองตอนเด็กลงแข่งว่ายน้ำ อาฮั่นว่ายน้ำชนะ สวีลี่มาส่งเซินเซินที่สระว่ายน้ำ เซินเซินทำมือขอบคุณ เหว่ยอี้ปวดท้องเดินเกาะราวเหล็ก อาฮั่นมองด้วยความเป็นห่วง เซินเซินเดินเข้ามาแล้วตะโกนเรียก เซินเซิน.....ชีเหว่ยอี้ ฉันชอบคุณ ฉันรักคุณ เหว่ยอี้ยิ้มพยายามเดินมาหาเซินเซิน เซินเซิน.....หว่ออ้ายหนี่ เหว่ยอี้....ผมรู้แล้ว (ตกน้ำ) เหว่ยอี้......เสียงดังจังเลย ที่แท้โลกนี้ก็เสียงดังอย่างนี้นี่เอง ในที่สุดผมก็ได้ยินเสียงคุณบอกรักผมแล้ว เพราะคุณ ทำให้ผมรู้แล้วว่าโลกนี้สวยงามเพียงใด --------------------------------------------------------------------------- พวกลุงเปี้ยนโต้วมาส่งเหว่ยอี้และเซินเซินที่บ้านคริสต์มาส ลุง.....เซินเซิน พวกเราไปก่อนนะ เธอดูแลตัวเองดีๆนะ อาฝู....แล้วพบกัน อาหง.....ใช่แล้ว ฉันเพิ่งนึกได้ วันที่เธอไปจากชิงเต่า มีคนมาหาเธอด้วย นี่นามบัตรเขา บอกให้เธอโทรศัพท์หาเขาด้วย เซินเซินรักษาตัวด้วยนะ แล้วพบกัน ฮั่นซินเดินมาหาเซินเซิน ฮั่นซิน.....เหว่ยอี้เป็นยังไงบ้าง คุณรู้ไหมหลังจากนั้นทำไมเขาถึงยอมผ่าตัด เป็นเพราะคุณ เขาอยากมีชีวิตอยู่ต่อ แต่ว่าสวรรค์ไม่ให้โอกาสเขาเลย ดังนั้นเขาเลยต้องเก็บกดอยู่คนเดียว หาวิธีที่จะไปจากคุณ ถึงกับไม่ยอมรับว่าเคยรู้จักคุณ เพราะว่าเขาไม่อยากใช้ชีวิตสามเดือนอย่างเห็นแก่ความสุขตัวเอง เซินเซินนึกย้อนกลับไปที่เหว่ยอี้เคยพูด เหว่ยอี้....นี่มันไม่ใช่เล่นละครนะ คุณทำแบบนี้ไม่คิดว่ามันน่าขำเหรอ นอกจากผมจะมีคู่หมั้นแล้ว ผมยังมีผู้หญิงอีกเยอะแยะ คุณอยากเป็นหนึ่งในนั้นไหมล่ะ (นึกถึงตอนจูบ) คุณไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เหรอ ฮั่นซิน.....จริงๆไม่ใช่สามเดือนหรอก แต่เป็น 13 ปีต่างหาก เขารักคุณมา 13 ปี ตั้งแต่ได้พบคุณคราวนั้นจนถึงตอนนี้ เซินเซินร้องไห้ ฮั่นซิน......ตอนนี้เหว่ยอี้ไม่มีเวลาแล้ว คุณกลัวไหม --------------------------------------------------------------------------- เหว่ยอี้นอนหลับ เซินเซินร้องไห้ นั่งลงจับมือเหว่ยอี้เอาไว้ เซินเซิน.....ฉันไม่มีเวลาที่จะกลัวอะไรอีกแล้ว ฉันต้องถนอมเวลาที่จะได้อยู่กับเหว่ยอี้เอาไว้ทุกนาทีทุกวินาที ทำให้พวกเราเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลกนี้ เซินเซินหลับไปตื่นมาเห็นเหว่ยอี้แต่งชุดขาว เหว่ยอี้........คุณกล้าไปกับผมในสถานที่ๆนึงที่อันตรายไหม สนามหญ้า เหว่ยอี้นั่งซบไหล่เซินเซิน เหว่ยอี้......ความจริงแล้วสำหรับมนุษย์ต่างดาวไม่มีความตายอะไรมาพรากพวกเขาไปได้ เพราะว่าคนที่จากโลกนี้ไป เขาจะไปอยู่สถานที่นึง คนที่จากโลกนี้ไปเขาจะไปอยู่ที่ Lucky Star ไปอยู่บนท้องฟ้าคอยกระพริบ กระพริบมองคุณ น่าเสียดาย ชาติหน้า......เซินเซิน ชาติหน้าผมจะไม่ยอมจากคุณไปเร็วอย่างนี้แน่นอน ผมให้สัญญา เหว่ยอี้และเซินเซินทำมือ Lucky Star ด้วยกัน --------------------------------------------------------------------------- เหว่ยอี้....แม่ ผมไม่ยินยอม ผมไม่อยากตาย ผมไม่อยากตายจริงๆ โทรศัพท์ดังแม่รับสาย แม่....ฮัลโหล...(ปล่อยหูโทรศัพท์) แม่ร้องไห้ เหว่ยอี้.....แม่ ตอนนี้ผมรู้แล้วล่ะว่าคนที่ไม่คิดจะรักใครมันเจ็บปวดนะ แม่...ผมคิดว่า อาฮั่นคงทำให้แม่มีความสุขได้ --------------------------------------------------------------------------- บ้านคริสต์มาส แม่เหว่ยอี้เดินมาที่บ้านมาหาอาฮั่น --------------------------------------------------------------------------- คริสต์มาสปี 2006 เซินเซินมาที่ห้องลับ หยิบจดหมายที่เหว่ยอี้เขียนไว้ขึ้นมาอ่าน เหว่ยอี้.....ขอโทษด้วย ตอนนั้นผมไม่ค่อยรู้หรอกว่าชีวิตคนเรามันแปลกอย่างนี้ คุณแต่งงานรึยัง ทำไมคุณไม่โทรศัพท์หาผมเลย คริสต์มาสปี 2006 คุณจะกลับมาไหม ผมมีเรื่องราวมากมายอยากถามคุณ เสียดายผมมีเหตุทำให้ต้องผิดนัดคุณ เพราะบนดาว Lucky Star ไม่มีตั๋วเที่ยวกลับมาที่โลก คุณให้อภัยผมเถอะนะ ผมเดาว่าตอนนี้คุณคงพยักหน้าอยู่ ใช่รึเปล่า ขออวยพรให้คุณมีความสุข ขาเข้าเผือก --------------------------------------------------------------------------- จั่วจวิน.....คริสต์มาสปี 2006 เซินเซินไปจากไต้หวัน เขาบอกว่าจะไปสถานที่นึงที่อยู่ใกล้มนุษย์ต่างดาว เซินเซินร้องเพลง Try to remember เป็นภาษามือ จั่วจวิน......วันนี้ผมได้ไปรษณียบัตรใบหนึ่ง เซินเซินบอกว่าเขามีความสุขมาก (บนทรายเขียนชื่อชีเหว่ยอี้) เขายังให้สัญญากับผมอีกว่าเขาเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลก คนที่มีความสุข ฉันต้องทำให้ได้ เซินเซินทำมือ Lucky Star                        อวสาน จากคุณ : หมวยเจริญผล - [ 28 ก.ย. 49 17:23:52 ]

ความคิดเห็นที่ 5 พี่นุช << ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ อ่านแล้วน้ำตาซึม สงสารเหว่ยอี้จนบอกไม่ถูกกับประโยคนี้... << พ่อ ขอให้พ่อยกโทษให้ผมด้วย ผมทำให้พ่อเสียใจ ผมอยากบอกไปถึงชาติหน้าว่า หวังว่าในชาติหน้า ผมคงได้เป็นลูกของแม่อีก ยกโทษให้ผมด้วยที่ผมอกตัญญูไม่มีหน้าไปลาพวกท่านด้วยตัวเอง >> พี่นา พี่นุข ปุ๋ยขอถือโอกาสนี้ขอบคุณรวบยอดเลยนะคะ เพราะที่ผ่านมาไม่ได้เข้าไป ขอบคุณพี่ทั้งสองทุกกระทู้ที่เปิดไว้ << ขอบคุณมาก ๆ สำหรับสิ่งดี ๆ ทั้งหมดที่พวกพี่ทำเพื่อไจ๋สุดที่รักของพวกเราค่ะ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ >> **** WEIYI YOU ARE NEVER DIE FROM OUR HEART **** จากคุณ : margarititfera - [ 28 ก.ย. 49 18:23:45 ]

ความคิดเห็นที่ 6 จบแบบเศณ้าแต่สวยงามในใจ ขอบคุณ พี่น้องหมวย และน้องมุก ที่ทำให้เรารับรู้ถึงความสวยงาม ทางคำพูด นอกเหนือจากภาพที่ได้เห็น หวังว่าทุกคนคงเก็บ ความรักของเหว่ยอี้และเซินเซิน ไว้ในความทรงจำตลอดไป จากคุณ : ขนมถ้วย - [ 28 ก.ย. 49 19:05:20 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เดี๋ยวขอทำใจก่อนนะพี่...... ยังไม่กล้าอ่าน...... เดี๋ยวร้องไห้กลางออฟฟิศ.... รอกลับบ้านก่อนนะจ๊ะ..... xie xie ni จากคุณ : จิ้มจุ่ม - [ 28 ก.ย. 49 19:34:23 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณค่ะ เดี๋ยวกลับไปดูอีกรอบ สงสัย น้ำตาท่วมบ้านแน่เลย จากคุณ : jerry&jew - [ 28 ก.ย. 49 20:07:36 ]

ความคิดเห็นที่ 9 จบ..................เศร้า.........ตราตรึงใจ....... คำแปลตอนสุดท้ายแล้วซินะ..... ขอบคุณทุกๆๆคนที่มีส่วนรวมให้พวกเราได้....ได้หัวเรอะ..ร้องไห้...มีความสุข......กับการได้ชมภาพและคำแปลอันมีคุณค่า......เราจะไม่ลืมและรอคอยการมาฉายในไทย...... ...................SILENCE.......................... แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 49 21:13:33 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 49 21:12:55 จากคุณ : ae-zai - [ 28 ก.ย. 49 21:12:22 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ..พูดไม่ออกค่ะ มันตื้อมากๆ อ่านแล้ว ทั้งดีใจ ทั้งน้ำตาไหล ซึ้งๆ หลายคำพูด มันทำเอาใจสั่นดื้อๆ...ยิ่งอ่านคำแปล ก้อยิ่ง อินจิงๆ... ..ใช่ค่ะ เหว่ยอี้ และเซินเซิน จะอยู่ในใจ ของเราตลอดไป.. ...มารอคอยการมาฉายในไทยค่ะ ช่อง 3 รีบเอามาฉายเถอะนะ.. รับรอง ไม่ผิดหวังแน่นอน.. ..สุดท้ายนี้ ส้มขอขอบคุณผู้แปล ภาคภาษาไทย พี่นุช น้องมุก. ที่ทำให้เราเข้าใจ ความหมายในทุกๆ คำพูด ที่เราสามารถสัมผัสมันได้.. .. ...พี่นา...สำหรับภาพประกอบที่สวยๆ เพื่อแฟนไจ๋บางคน ที่ยังไม่มีโอกาสได้ดู ถึงจะเป็นหนังแผ่น ที่ยังวิ่งไม่ได้ แต่มันก้อทำให้คนติดตามอ่านได้ค่ะ และที่ขาดไม่ได้แฟนๆไจ๋ทุกๆคน ไม่ใช่แค่แฟนไจ๋ แฟน F4 รวมถึงผู้อ่าน ที่เป็นแฟนน้องปาร์ค หรือนักแสดงเรื่องนี้..ที่ได้ติดตามมาตั้งแต่ตอนแรก จนถึง ตอนสุดท้าย...ร่วมกันค่ะ.. ...ขอบคุณมากๆค่ะ... แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 49 21:36:09 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 49 21:34:24 จากคุณ : Orange_vic - [ 28 ก.ย. 49 21:33:12 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณพี่หมวยนุชมากๆค่ะ รอเมื่อไหร่จะมาฉายที่เมืองไทย จากคุณ : SaranGe_U - [ 28 ก.ย. 49 21:36:02 ]

ความคิดเห็นที่ 12 . ขอบคุณนะค้า ขอบคุณที่แปลมาจนจบเลย ถ้าไม่มีคำแปล ก็ยังไม่รู้เลยว่าจะดูได้สนุกป่าว ดูเอง มั่วไดอะลอคเอง มันชอบออกทะเลไปเรื่อยเลยอ่า หุหุ . . ขอรอเรื่องต่อไปที่โฆษณาไว้ข้างบนเลยได้ป่ะคะ 555 จากคุณ : S and K - [ 28 ก.ย. 49 22:20:52 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ...ขอบคุณพี่นุช น้องมุก สำหรับคำแปลตั้งแต่ต้นจนจบนะคะ ขอบคุณที่สละเวลามาแปลให้อ่านกันนะคะ คำพูดแต่ละประโยคในละครเรื่องนี้ซึ้งกินใจมากๆ ชอบมากซึ้งคะ ...ขอบคุณพี่นา สำหรับภาพประกอบละครสวยๆด้วยนะคะ มันจะอยู่ในความทรงจำตลอดไปคะ ...ขอบคุณทุกๆท่านที่ร่วมติดตามดูมาตลอด19อาทิตย์ด้วยนะคะ แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 49 23:27:31 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 49 23:23:51 จากคุณ : nuzzi - [ 28 ก.ย. 49 23:22:17 ]

ความคิดเห็นที่ 14 กั๊กตอน 18-19 ไว้ดูรวดเดียวจบ พร้อมกะรออ่านคำแปลทั้งสองตอนให้รู้เรื่องก่องแล้วค่อยดู ... พรุ่งนี้พร้อมจะดูแว้ววววว .... พี่นุช ขอบคุณนะค่า  จะรอ ละครอร่อยเรื่องต่อไปค่า จากคุณ : kntanoy - [ 29 ก.ย. 49 00:32:48 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ร้องไห้รอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ค่ะ.... ดูทีไรก็ร้องไห้ทุกที... อ่านทีไรก็ร้องไห้ทุกที..... ขอบคุณนุชมากจ๊ะ.... นุชเก่งขึ้นทุกวันเลยเน้อะ.... ขอบคุณที่เป็นตัวแทนถ่ายทอดบทละครที่มีทั้งสุขและเศร้า ให้พวกเราได้ร่วมซาบซึ้งกินใจกัน Silence เป็นละครที่มีหลากหลายสีสัน เขาว่ากันว่า..ละครที่สนุก..เราจะรู้สึกว่าทำไมมันจบเร็วจังเลย อยากจะให้ฉายนานกว่านี้สักหน่อย ซึ่งเราก็รู้สึกว่า Silence จบเร็วจังเลย คำแปลของนุช...ทำให้พี่ๆน้องๆได้ร่วมซาบซึ้งกับตัวละคร ได้หัวเราะและร้องไห้ไปด้วยกัน ขอบคุณสักหมื่นครั้งจ๊ะ...ที่ทำเรื่องดีๆแบบนี้ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องสุดท้ายของน้องไจ๋ เพราะฉะนั้น...พวกเราคงต้องรบกวนนุชอีกในครั้งต่อๆไป ตอนนี้ก็รอให้ช่อง 3 เอามาฉาย หวังว่าคงจะไม่นานเกินรอ จากคุณ : PI-TA - [ 29 ก.ย. 49 09:20:13 ]

ความคิดเห็นที่ 16 หลังจากที่แอบอ่านมานาน วันนี้ถือโอกาสขอบคุณผู้แปล และผู้ทำภาพประกอบทุกท่านครับ ประทับใจละครเรื่องนี้มากครับ ถ้ามาเมืองไทยเมื่อไหร่ ไม่พลาดแน่นอน ขอบคุณแฟนๆ ไจ๋อีกครั้งครับ จากคุณ : Gyunwoo74 - [ 29 ก.ย. 49 12:41:40 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มาอ่านคำแปลทั้ง19ตอน เมนท์บ้างไม่เมนต์บ้างแต่ครั้งนี้ต้องมาขอบคุณมากๆๆเลยนะค้ะพี่นุช ตอนนี้ที่เมนต์ช้าเพราะมัวกะไม่อยากอ่านกลัวร้องไห้ ก็ร้องจิงสงสารเซินๆกะเหว่ยอี้ ทั้งแปลทั้งแปะ น้องมุกด้วยค่ะ พี่นารูปสวยมากๆๆทุกตอนเลยค่ะ แม้จะจบไปแต่รอติดตามไจ๋ต่อไปค่ะ จากคุณ : kathymoss - [ 29 ก.ย. 49 14:47:47 ]

ความคิดเห็นที่ 18 โอ้วววววววววว โนนนนนนนนนนนน.... ไม่อยากให้ Silence จบเลย แต่ก็ทำไงได้ล่ะ งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกลา ฮือๆ ตั้งแต่ Silence จบไปก็เหมือนว่าชีวิตขาดอะไรไปบางอย่าง เพราะทุกอาทิตย์ที่ผ่าน เราจจะใจจดใจจ่อให้ถึงเย็นวันอาทิตย์เร็วๆ เพราะจะได้ดูความน่ารักของพระ-นาง ตอนนี้ไปก็ได้รอคอยละครเรื่องใหม่ของไจ๋ต่อไป ... พี่นุช ... ขอบคุณสำหรับคำแปลตั้งแต่ต้นจนจบค่า... อ่านแล้วน้ำตาซึมจิงๆ สงสารเหว่ยอี้ เซินเซิน ชีมาม่า... ... พี่นา ... ขอบคุณสำหรับภาพประกอบละครสวยๆด้วยนะคะ มีหลายฉาก / ประโยคที่ชอบมากๆ << ซึ้งมากกับฉากที่เหว่ยอี้ร้องเพลง ทั้งๆที่ตัวเองปวดท้องจะตาย.... T____T เศร้า... " คนๆนึงในปีนั้นในวันนั้น เป็นคนที่ต้องเสียใจ ยากเหลือเกินที่เอ่ยคำลา ทำให้ทุกสิ่งต้องถูกพลัดพราก มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เราต่างไม่ยอมร้องไห้ ทำเหมือนไม่มีความหมาย ให้มันผ่านเลยไป จนกระทั่งถึงตอนนี้ ฉันไม่เคยหยุดคิดถึงเลย คิดถึงเธอ คิดถึงเรื่องอดีต จนลมทะเลพัดมาอีกครั้ง มีเพียงคลื่นที่ซัดมา เปรียบเหมือนความอบอุ่นของเธอ " << ในที่สุดเหว่ยอี้ก็ทำให้ชีมาม่ามีความสุข ได้กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันพ่อ แม่ ลูก โดยที่ไม่ได้มีการทะเลาะกันบนโต๊ะอาหารอย่างที่ผ่านมา << พ่อ ขอให้พ่อยกโทษให้ผมด้วย ผมทำให้พ่อเสียใจ ผมอยากบอกไปถึงชาติหน้าว่า หวังว่าในชาติหน้า ผมคงได้เป็นลูกของแม่อีก ยกโทษให้ผมด้วยที่ผมอกตัญญูไม่มีหน้าไปลาพวกท่านด้วยตัวเอง << เหว่ยอี้.....เซินเซิน อย่าเสียใจได้ไหม ตอนที่ผมจากไปแล้ว ขอร้องคุณอย่าเสียใจเลยนะ ขอให้คุณจำไว้ ผมมีความสุขมาก ช่วงเวลาสุดท้ายของผม ผมมีความสุขจริงๆ << เซินเซิน.....ฉันไม่มีเวลาที่จะกลัวอะไรอีกแล้ว ฉันต้องถนอมเวลาที่จะได้อยู่กับเหว่ยอี้เอาไว้ทุกนาทีทุกวินาที ทำให้พวกเราเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลกนี้ T______T **** ขอเอาคำพูดพี่ส้มมาบอกอีกครั้งนะค่ะ...  ขอบคุณทุกๆท่านที่ร่วมติดตามดู Silence มาตลอด 19 อาทิตย์ด้วยนะคะ ^_______^ <<  ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆสักคำให้ลึกซึ้ง   ไม่ต้องบรรยายอะไรให้สวยเลิศเลอ   ไม่ว่าอะไรมันคือเหตุผลที่ฉันนั้นรักเธอ..   .. ให้รู้ว่ารักเธอเท่านั้นพอ >> จากคุณ : OakkiE_KhA - [ 30 ก.ย. 49 11:25:08 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ก่อนอื่นเลย ก็ต้องขอบคุณผู้มีส่วนร่วมทุกท่านทั้งในการแปลและแปะรูป Silence ตลอดเรื่อง ขอบคุณมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกค่าาาาาาาาาาาาา ติดตามอ่านมาตั้งแต่ต้นจนจบ มีครบทุกรสชาติจริงๆ แต่แย่จังที่จบซะเศร้าเชียว... เฮ้อออออ. .น้อยคนนักที่จะเอาชนะเจ้าโรคมะเร็งได้เนอะ .. แต่ที่สุดยอดเลยก็คือ... เจ้าไจ๋น่ารักมากกกกกกกกกกกกกก จากคุณ : xiao_zhen - [ 30 ก.ย. 49 14:02:39 ]

ความคิดเห็นที่ 20 โอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย .. อ่านจบแล้วน้ำตายังไหลพรากๆ อยู่เรย T_T ตามอ่านมาตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนสุดท้าย .. ยังไม่เคยเข้ามาขอบคุณผู้ที่ทำให้เกิดเรื่องราวน่าประทับใจนี้เลยนะคะ ขอบคุณพี่นุช กะ น้องมุก ที่เสียสละเวลามาแปลเรื่องราวน่ารักๆ ทั้งสุข ทั้งซึ้ง ทั้งเศร้าเคล้าน้ำตาด้วยค่ะ ขอบคุณพี่นา ที่ทำภาพประกอบสวยๆ มาให้ได้ชมกัน สำหรับคนที่ยังไม่ได้โหลดมาดู .. ชอบมากๆ ค่ะ จากคุณ : ^GaLs^ - [ 30 ก.ย. 49 14:37:57 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณคุณหมวยฯ สำหรับคำแปลนะคะ อ่านคำแปลแล้วน้ำตาซึมเลยค่ะ จากคุณ : ในระหว่างการเดินทาง - [ 1 ต.ค. 49 21:52:59 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ...ฮือ ๆๆ ซาบซึ้งจังค่ะ... ***ขอบคุณพี่นุชกะน้องมุกมาก ๆ นะคะกับความมีน้ำใจ ที่ช่วยแปลเรื่องจนสมบูรณ์*** >>>ขอบคุณพี่นาอีกครั้งกับภาพประกอบสวย ๆ ค่ะ<<< ...และขอบคุณพี่ ๆ เพื่อน ๆ น้อง ๆ ทุกคนที่เข้ามามี ประสบการณ์ร่วมกันกับไจ๋ พี่ปาร์ค และนักแสดงทุกคน ที่ทำให้เกิดละครที่น่าประทับใจเรื่องนี้ขึ้นมา... +++ ขอบคุณจิง ๆ ค่ะ +++ จากคุณ : xuyoufang - [ 2 ต.ค. 49 15:36:39 ]