CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    *****ราละเอียดงานคอนฯที่ออสเตรเลียค่ะ******

    เจอกันที่ศูนย์...หลังจากแจกบัตรเรียบร้อยแล้ว พวกเราก็ไปกินอาหารญี่ปุ่นกัน  หลังจากกินกันอิ่มแล้วกลับไปที่หน้างาน  ตกใจเป็นอย่างมากคนเยอะจริงๆ  มีทั้งแฟนกลุ่มผู้หญิงและผู้ชาย  ตอนนั้นในใจฉันเหมือนเต้นเหมือนรัวกลองเลย  ในขณะที่กังวลอยู่นั้น  คุณANวิ่งมาพูดกับฉันว่า...มีแต่แฟนไช่ทั้งนั้นเลยอ่ะ......ฉันไม่มีอะไรจะพูด  ได้แต่เข้างานก่อนค่อยว่ากัน

    หลังจากเข้าไปหาที่นั่งเรียบร้อยแล้ว  ก้เริ่มสังเกตบรรยากาศในงานรอบๆ  นอกจากที่นั่งใกล้เวทีที่สุดแล้ว โซนอื่นๆนั่งเต็มกันหมด ที่ออสเตรเลียอุปกรณ์เชียร์ในการดูคอนฯจะฟรี ชูป้ายเชียร์ของตัวเองไปด้วยดูบรรยากาศในงานไปด้วย  แทบจะทุกคนถือแท่งเชียร์สองมือโบกไปโบกมา ดูเหมือนไม่มีคนถือป้ายไฟหรือป้ายชื่อ  ค่อยวางใจหน่อย คิดในใจว่ากระแสสู้ไม่ได้(อันนี้ก็เป็นเรื่องธรรมดานะ เพราะนี่เป็นคอนฯของน้องไช่นี่) พวกเราเข้าไปก่อนที่เตรียมไว้ก็ได้หน้ากลับคืนมาบ้าง

    ใกล้สองทุ่มครึ่งแล้ว  ไฟดับลงแล้ว  ดนตรีเริ่งดัง (โอ้ยโหย  เสียงดังแทบจะรับไม่ได้) เสียงกริ๊ด เสียงดีใจ เสียงนกหวีดดังว้อนขึ้นมาพร้อมๆกัน  ในใจตื่นเต้นอีกแล้ว  กลัวว่าเวลาเสี่ยวไป๋ของเราออกมาจะไม่มีเสียงกริ๊ด  ตั้งแต่เค้าเดินเส้นทางนี้ยังไม่เคยเจอบรรยากาศที่เงียบเลยนะ

    น้องไช่ประเดิมโชว์แรกก็เป็นการเต้นอย่างเร่าร้อน  เต้นจนเราตื่นตลึง  ทุกคนก็HIGHไปกับเธอ  แท่งไฟก็แกว่งไปด้วย  เสียงกริ๊ดก็ดังไม่ขาด  บรรยากาศคึกคักเต็มที่
    อาจเป็นเพราะคอนเริ่มช้า  เหล่าต้าไม่อยากกลับดึก  หลังจากน้องไช่ร้องไปสองเพลงก็พูดว่า...ตอนนี้ฉันจะขอเชิญเจ้าชายม้าขาวของฉันออกโชว์แล้ว พวกเรานึกไม่ถึงว่าจะเร็วขนาดนี้มือไม้ระวิงไปหมด  ทั้งป้ายไฟ  ทั้งป้ายเชียร์  คิดไม่ถึงว่าบรรยากาศตอนนั้นคึกคักสุดๆ  เสียงกริ๊ดดดดดังกว่าตอนน้องไช่เต้นเสียอีก  มีคนยืนขึ้นมามากมาย  น้องไช่ทุ่มเทการเต้นแทบตายยังไม่ได้รับการกริ๊ดขนาดนี้เลย  จากนั้นน้องไช่ก็ลงเวทีไป

    อาซวี่ก็เริ่มทักทายแฟนๆ “ห่าวจิ่วปุ๊เจี้ยน=ไม่ได้เจอกันนาน”(คุณมาซิดนีย์ครั้งแรกนะ)เพลงแรกอิ๊กงฉื่อ  ยังตื่นเต้นเหมือนเดิม ประโยคแรกก็เสียงแหบ  ประโยคที่สองเสียงเพี้ยน แล้วก็ตามดนตรีไม่ทัน....เหล่าแฟนซวี่ลุ้นเหงื่อตก~~~~~~(ชินแล้วค่ะ) แต่สิ่งที่ทำให้ฉันตื่นเต้นดีใจก็คือ  คนดูไม่มีใครแคร์สิ่งพวกนี้  เสียงกริ๊ด เสียงยินดี  เสียงนกหวีด  ไม่ได้น้อยลงไปเลย
    ป้ายเชียร์7ป้ายของพวกเรากับป้ายไฟหนึ่งป้าย  ได้โชว์ได้อวดเต็มที่  พอหยิบออกมาก็จะมีคนตลึงและสนใจ  ยังมีคนขอถ่ายรูปด้วย  มีแฟนผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างหน้าคนนึง  จู่ๆก็มาแย่งไปจากมือพวกเราเอาไปทูนไว้บนหัวรู้แล้วรู้รอดไป...

    หลังจากนั้น  สิ่งที่ทำให้ฉันคาดคิดไม่ถึงคือ  แฟนๆไม่ใช่ว่ามีปฏิกิริยาตอบรับหลังจากที่ซวี่ร้องจบเพลงแรก  แต่คึกพร้อมไปกับแฟนซวี่เลย  พอซวี่หยุด  ก้เริ่มตะโกน  กระบองลมสองอันตีรัวสนั่นไปหมด  ดูแล้วเหมือนป่าทึบ......

    ที่ฉันบอกว่าคิดไม่ถึงคือ  แม้แต่น้องไช่ยังไม่ได้รับการต้อนรับแบบนี้เลย  เธอต้องร้องเพลงจบหนึ่งเพลง  แล้วหยุดคุย  ถึงมีเสียงของคนดู  

    อาจเป็นเพราะร้องถึงช่วงหลังคลายความตื่นเต้นลง  หรืออาจเป็นเพราะการตอบรับของแฟนๆทำให้ซวี่เพิ่มความมั่นใจ ยังไงก็แล้วแต่  ท่อนหลังของเพลงอิ๊กงฉื่อร้องได้ไม่เลวเลย เสีบงก็ใสขึ้น

    พอร้องเพลงแรกจบ อาซวี่บอกว่าจะร้องเพลงๆนึงที่มีความหมายกับตัวเองมากๆ(หวิ่ซื่อเจินเตอเจินเตอเหิ่นอ้ายหนี่)
    การตอบรับของคนดูทำให้ฉันแปลกใจเป็นครั้งที่สามคือ  เหมือนกับว่าทุกคนกำลังรอคอยเพลงนี้อย่างนั้นแหละ  เสียงกรีดร้องด้วยความดีใจเมื่อได้ยินซวี่จะร้องเพลงนี้ บรรยากาศคึกคักสุดๆ  อาซวี่หึกเหิมขึ้นมาทันที  รุกอีกก้าวให้ทุกคนช่วยกันร้อง  ช่วงที่ทำให้ตลึงงันมาแล้ว เค้าบอกให้ช่วยกันร้อง  และก้มีเสียงร้องจริงๆด้วยอ่ะ....ซวี่ยื่นไมค์ให้คนดูถึงสองครั้ง คนดูก็ช่วยเค้าร้องถึงสองครั้ง  เค้ามีความสุขมากถึงกับยกหัวแม่โป้งให้  ใบหน้ายิ้มไม่หุบเลย......

    การแสดงออกบนเวทีของเค้าครั้งนี้เหนือกว่าเมื่อก่อนมากนัก  ไม่ใช่หลับหูหลับตาร้องเองคนเดียวโดยที่ไม่สนใจคนดู  ยังรู้จักทักทายทุกคนด้วย
    ที่สำคัญแฟนซวี่อยู่ข้างหลังหมดเลย  ไม่เหมือนเมื่อก่อนในสายตาจะเห็นแต่แฟนซวี่เท่านั้น  ได้คะแนนเพิ่ม~~~~~~

    เออใช่  พอเค้าร้องเพลงอิ๊กงฉื่อจบ  ยังโชว์ลีลาถอดเสื้อด้วย  เค้าใส่เสื้อนอกสีขาว  ข้างในใส่เสื้อยืดสีดำมีลายขาว  คนดูกริ๊ดจนแทบคลั่งไปแล้ว  (คิดว่าถ้าน้องไช่ถอดยังไม่มีผลแบบนี้แน่ๆ).......

    พอร้องเพลงชาติจบ  ปากเค้าไม่รู้บ่นอะไรคำนึง  เดาว่าการแสดงของผมวันนี้ก็จบลงแค่นี้ประมาณนี้  แล้วก็หันหลังวิ่งเลย  เรียกว่าวิ่งเร็ว  แน่นอนว่าคนดูคลั่งอีกละรอก
    ขอปาดน้ำตาสงสารน้องไช่  ตั้งแต่การแสดงของอาซวี่จบลง  บรรยากาศในงานเงียบลงทันที  ความรู้สึกที่ให้คือ  มีคนมากมายมาเพราะเค้า  พอเค้าไปความคึกคักก็หายไปด้วย.......

    น้องไช่ก็พยายามเรียกความคึกคักกลับมา  เดี๋ยวก็เรียกทุกคนร้องพร้อมไปกับเธอ เดี๋ยวก็เรียกทุกคนให้ส่ายช่วงบน  แต่น่าเสียดายไม่ค่อยได้ผล  จนกระทั่งเธอลงกลิ้งบนเวที โชว์ขาอ่อน  บรรยากาศค่อยกลับมาบ้าง  แต่ความรู้สึกก็ยังไม่คึกคักเท่าตอนที่ซวี่อยู่บนเวที

    และความรู้สึกที่สองคือ  คนที่ซื้อบัตรวีไอพีและคนของ118ชอบซวี่มากกว่า  คนดูชั้นบนเป็นแฟนไช่ทั้งนั้น

    ยังไม่จบค่ะแต่เหลือแต่ส่วนของน้องไช่ไว้พรุ่งนี้ค่อยมาแปลต่อนะคะส่งจูบ

    ชอบรูปนี้มากเลยรักรักรัก

     
     

    จากคุณ : พี่ R - [ 14 ต.ค. 49 00:24:04 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | PanTown.com | BlogGang.com