ความคิดเห็นที่ 1 Dallas Arbiter Fuzz Face (1968-1975) Fuzz Face เป็น Effect Pedal เสียงแตกตัวแรกที่เดฟใช้มาตั้งแต่สมัยเริ่มงานกับวง Pink Floyd เป็นครั้งแรกในอัลบั้ม Saucerful of Secrets และก็เป็นอาวุธหลักในการบันทึกเสียงและออกทัวร์ มาจนถึงปี 1975 เลยทีเดียว Fuzz Face นั้นถูกผลิตครั้งแรกจากบริษัท Arbiter Electronics ประเทศอังกฤษ ในปี 1966 และกลายมาเป็นอาวุธหลักที่สำคัญของมือกีตาร์ระดับตำนานหลายคนในช่วงปลายยุค 60's แน่นอนว่าจะต้องมีชื่อของ Jimi Hendrix และ Eric Clapton สมัยวง Cream อยู่ในนั้นด้วย ในช่วงแรกของการผลิตนั้น Fuzz Face จะใช้ทรานซิสเตอร์ที่เป็นเจอมาเนียม ซึ่งซาวน์ของเจอมาเนียมนั้นจะให้โทนของเสียงที่ค่อนข้างหม่นและทึบ ใกล้เคียงกับซาวน์แบบ Overdrive ในขณะที่ภายหลังในช่วงประมาณปี 1969 ทรานซิสเตอร์แบบซิลิกอนจะถูกทำมาใช้แทนที่ ซึ่งซาวน์ของมันจะเปลี่ยนไป โดยจะมีโทนที่ออกจะใสและคมมากขึ้น เดฟนั้นใช้ Fuzz Face แบบเจอมาเนียมในช่วงแรกๆ ตั้งแต่บันทึกเสียงในอัลบั้ม Saucerful of Secrets และเปลี่ยนมาใช้รุ่นที่เป็นทรานซิสเตอร์ซิลิกอน เมื่อราวๆ ประมาณปี 1971 ซึ่งถูกใช้ในการบันทึกเสียงอัลบั้ม Meddle , Dark Side of the Moon และใช้ออกทัวร์เป็น Distortion ตัวหลักจนถึงช่วงปี 1975 ก่อนที่ Fuzz Face จะถูกแทนที่ด้วย Big Muff ในเวลาต่อมา ตัวอย่างที่ชัดเจนสำหรับ Fuzz Face เวอร์ชั่นเจอมาเนียมนั้น หาฟังได้จากเสียงกีตาร์ Distortion จากงานบันทึกเสียงและ Bootlegs ก่อนยุค Meddle ทั้งหมด ส่วนตัวอย่างของทรานซิสเตอร์ซิลิกอนที่ชัดเจนนั้นก็คือพาร์ตโซโล่ของเพลง Echoes ทั้งเวอร์ชั่นสตูดิโอจากอัลบั้ม Meddle และแสดงสด Live at Pompeii และโซโล่ในเพลง Time , Money จากอัลบั้ม Dark Side of the Moon รวมถึง Bootleg ในช่วงก่อนหน้า Animals Tour แทบทั้งหมด ปัจจุบัน Jim Dunlop ได้ผลิต Fuzz Face เวอร์ชั่น Reissue ซึ่งเป็นทรานซิสเตอร์แบบซิลิกอนออกมา ซึ่งถ้าใครสนใจก็ลองไปแวะชมได้ที่ร้านบูเซ่ แอนด์ ฮอคส์ ในซอยเวิ้งนาครเกษม ราคาน่าจะซัก 5-6 พันกว่าบาท แต่บางคนก็บอกว่ารุ่น Reissue นี้ เสียงไม่ค่อยดีนักก็อาจจะมองหา Fuzz ตัวอื่นแทนก็ได้ ที่น่าใจก็มีอย่าง Fuzz ที่เป็นของ Fulltone ก็ไม่เลวทีเดียวครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 24 ต.ค. 49 23:33:39 ]

ความคิดเห็นที่ 2 Binson Echorec (1968-1977) ใครที่เคยได้เห็นภาพจากคอนเสิร์ตเก่าๆ เมื่อช่วงปลายยุค 60's ถึงต้นยุค 70's หรืออาจจะชมดีวีดี Live at Pompeii ก็คงจะเคยเห็นเจ้าเครื่องใหญ่ๆ ที่วางอยู่บนหัวแอมป์ Hiwatt ของเดฟ ซึ่งก็จะมีอีกตัววางอยู่บนออร์แกนของริกด้วย เจ้าตัวนี้แหละครับ Binson Echorec นี่เอง Binson Echorec คืออะไร? มันคือ Tape Echo Machine หรือเรียกให้เข้าใจกันง่ายๆ ว่ามันคือเอฟเฟคต์ดีเลย์ในยุคโบราณครับ โดยเจ้า Tape Echo Machine นี้จะใช้หลักการและกลไลของการทำงานแบบอนาล็อค โดยเครื่องจะมีเทปบันทึกเสียงอยู่ และจะทำการบันทึกหรืออัดสิ่งที่เราเล่นผ่านลงไปในเทป และนำมาเพลย์แบ็คอีกครั้งในเวลาอันสั้น ซึ่งลักษณะของ Tape Echo Machine นี้ ถูกนำไปพัฒนากลายเป็น Analog Delay และ Digital Delay ในเวลาต่อมา พูดถึงความแตกต่างระหว่าง Tape Echo Machine กับ Digital Delay ว่าให้เสียงแตกต่างกันอย่างไร? คำตอบคือ เสียงของ Tape Echo Machine นั้นจะค่อนข้างหม่นและทึบ แต่จะให้เนื้อเสียงที่มีมวลและแน่นมาก ในขณะที่ Digital Delay จะมีความคมชัดและความใสที่มากกว่า แต่เนื้อเสียงที่ออกมาจะค่อนข้างบางเบา ส่วนการทำงานก็อย่างที่ว่าไว้แหละครับ Tape Echo Machine จะใช้หลักการบันทึกเสียงลงไปในเทปและทำมาเพลย์แบ๊คอีกครั้ง การใช้งานหนักจึงอาจทำให้หัวเทปเสื่อม หรือมีสิ่งสกปรกเข้าไปติดอยู่ภายใน จึงต้องหมั่นของดูแลและทำความสะอาดอย่างสม่ำเสมอ ในขณะที่ Digital Delay นั้นวงจรภายในเป็นอิเล็กทรอนิกส์ จึงจะทำงานได้เที่ยงตรงและแม่นยำมากกว่า และไม่ต้องการการดูแลมากนัก ทั้งเดฟและริกใช้ Binson Echorec มาตั้งแต่ช่วงปลายยุค 60's จนไปถึงช่วงต้นยุค 70's ซึ่งหลังจากนั้นเดฟเปลี่ยนมาใช้ MXR Digital Delay แบบ Rack แทน ส่วนริกนั้นมักจะใช้ Binson Echorec คู่กับ Farfisa Organ เป็นประจำ จนเรียกได้ว่าเป็นคู่หูกันไปแล้ว สำหรับทัวร์ On An Island ล่าสุดของเดฟ ที่มีริกเป็นมือคีย์บอร์ดประจำทัวร์ ริกกลับมาใช้ออร์แกนในเซ็ตอัพการแสดงสดถึงสองตัว ตัวหนึ่งคือ Hammond B-3 ซึ่งเป็นออร์แกนตัวหลักอยู่แล้ว และริกคงต้องการซาวน์ Vintage มากๆ จึงเอาคู่หู Farfisa Organ กับ Binson Echorec กลับมาใช้อีกครั้ง เรียกได้ว่าพิถีพิถันกับซาวน์จริงๆ ครับ สำหรับในปัจจุบัน Tape Echo Machine ไม่ค่อยจะได้รับความนิยม จึงกลายเป็นของสำหรับนักสะสมไปแล้ว ตัวไหนสภาพสวย เป็นรุ่นหายากก็จะมีราคาสูงทีเดียว ใครสนใจลองไป search ใน ebay ดูได้ครับ แต่สำหรับใครที่อยากจะได้ซาวน์ Echo แบบ Vintage แท้ๆ ก็ไม่ต้องถึงขนาดไปหาซื้อ Tape Echo Machine มาใช้หรอกครับ เพราะมี Digital Delay อยู่หลายตัวที่มี Feature Tape Echo ซึ่งสามารถเลียนเสียง Tape Echo ได้ ที่นิยมกันก็จะมี Boss DD-20 (ซึ่งผมใช้อยู่) และก็ Line 6 DL-4 อีกตัวหนึ่งซึ่งจะราคาสูงกว่า Boss DD-20 อยู่หน่อย และสำหรับคนที่งบน้อยลงมาหน่อย Ibanez DE7 Delay/Echo เป็นตัวเลือกที่ไม่เลวทีเดียว เนื่องจากมันใช้งานได้ดีและเหมาะมากกับซาวน์แบบเดฟ และราคาก็ไม่แพงเลย ทั้งนาย jroscoe เจ้าของเว็บไซต์ Tone from Heaven และนาย Bjorn Riis เจ้าของเว็บไซต์ Gilmourish ต่างก็ใช้เจ้า DE7 ทั้งคู่เลย อย่างนี้ย่อมเครื่องการันตีได้ระดับหนึ่งว่า ของเค้าดีจริง ผมไม่แนะนำให้ใช้ดีเลย์ยอดฮิตอย่าง Boss DD-3 เนื่องจากซาวน์มันเป็น "ดิจิตอล" เกินไป แถมยังไม่มี Feature Tape Echo อีกตะหาก ไม่ใช่ว่า Boss DD-3 ไม่ดีนะครับ เพียงแต่สำหรับคนที่ต้องการซาวน์แบบเดฟ มันมีตัวเลือกอื่นที่เหมาะสมกว่าก็เท่านั้นเองครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 24 ต.ค. 49 23:35:00 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เดฟกับ Binson PE และ Binson Echorec 2 ในปี 1973 ที่ Earls Court London จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 24 ต.ค. 49 23:35:43 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ภาพจากดีวีดีปอมเปอี ริกกำลังเล่น Hammond B-3 อยู่โดยทางด้านซ้ายมือของริกเราจะเห็น Binson Echorec 2 วางอยู่บน Farfisa Compact-Duo Organ [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 24 ต.ค. 49 23:37:02 ]

ความคิดเห็นที่ 5 Vox Wah Wah & Cry Baby Wah Wah (1968-Present) พูดถึง Wah Pedal กับเดฟแล้ว ดูเหมือนว่ามันจะไม่เกี่ยวข้องกันเท่าไหร่นัก เดฟเคยใช้ Wah Pedal อยู่ไม่กี่เพลงเองมั้ง ที่เห็นจะๆ ก็อย่างเพลง Corporal Clegg กับเพลง See Saw จากอัลบั้ม Saucerful of Secrets เท่านั้น ริกเองก็เคยใช้ Wah Pedal คู่กับเปียโนไฟฟ้าในเพลง Money ในอัลบั้ม Dark Side of the Moon กับเพลง What Do You Want From Me ในอัลบั้ม The Division Bell เท่านั้นเอง ที่กล่าวมาข้างต้นก็ถูกนะ แต่ยังไม่ทั้งหมด เรายังมีอีกเรื่องหนึ่งที่มองข้ามไป ซึ่งคนส่วนใหญ่ไม่รู้ มีใครเคยสงสัยไหมว่า ไอเจ้าเสียงหวีดๆ สุดสยอง ที่อยู่ในช่วงกลางเพลง Echoes มันคือเสียงอะไร มันทำได้ยังไง คำตอบคือ มันคือ Seagull Effect ใช้เจ้า Wah Pedal เนี่ยแหละครับ ต่อแบบ Reverse งงกันใช่ไม๊ครับ? งั้นขออธิบายเป็นขั้นตอนเลยละกันครับ ใครมี Wah Pedal ก็ลองทำตามดูได้เลยครับ ขั้นตอนการทำ Seagull Effect (หมายเหตุ - Seagull Effect นี้ใช้ไม่ได้กับกีตาร์ที่ใช้ปิ๊คอัพแบบ humbucker หรือเป็น active pickup และควรใช้ Wah ของ Vox หรือ Cry Baby) 1. ต่อกีตาร์กับแอมป์เข้ากับ Wah Pedal แบบ Reverse โดยต่อทางด้านช่อง Amp ของ Wah Pedal เข้ากับกีตาร์ และต่อทางด้านช่อง Instrument เข้ากับแอมป์ (ต่อสลับข้างนั่นเอง) 2. ปรับสวิทซ์ปิ๊คอัพไปที่ตำแหน่งกลาง (middle pickup) ดูให้แน่ใจว่าปุ่มวอลลุ่มและโทนทั้งสามเปิดไว้สุดทั้งหมด (เบอร์ 10) 3. กดสวิทซ์เปิด Wah Pedal แล้วคอนโทรลโดยกดส้นเท้าลง เราจะได้ยินเสียงหวีดดังขึ้นมา 4. ควบคุมเสียง Feedback นี้ โดยใช้ Wah Pedal ควบคุมเสียงสูง-เสียงต่ำ และหมุนปุ่มโทนตัวล่างของกีตาร์ช้าๆ เพื่อควบคุมความถี่ในการสั่นของเสียง ถ้าปรับดีๆ จะได้ยินเสียงเหมือนมัน "หัวเราะ" ได้ 5. ลองเปลี่ยน Pickup เพื่อผสมเสียงดู เป็นไงล่ะครับ เข้าท่าดีใช่ไม๊เอ่ย? ถ้าต้องการความกลมกล่อม หรือต้องการให้เสียงเหมือนในอัลบั้มหรือแสดงสดมากขึ้น แนะนำให้ลองใส่ Delay แบบ Tape Echo ที่เวลา 310 ms ดู จะยิ่งกลมกล่อมมากยิ่งขึ้น วิธีนี้ใช้แกล้งข้างบ้านได้ไม่เลวทีเดียว เปิดเสียงแบบนี้ดังๆ แล้วเราก็หนีไปที่อื่น ปล่อยให้ข้างบ้านได้ยินเสียงแบบนี้ทั้งวัน รับรองว่า ประสาทเสียแน่ๆ ในปัจจุบันเดฟก็ยังใช้ Wah Pedal ต่อ Reverse แบบนี้อยู่ เนื่องจากมีเพลง Echoes อยู่ในเซ็ตลิสต์ หรือจะเรียกได้ว่า มีเพลง Echoes ที่ไหน มี Reverse Wah ที่นั่นก็ได้ ช่วงแรกๆ คือก่อนปี 1972 เดฟจะใช้ Vox Wah และเปลี่ยนมาเป็น Cry Baby Wah หลังจากนั้นเป็นต้นมา จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 24 ต.ค. 49 23:38:58 ]

ความคิดเห็นที่ 6 Univox Uni-Vibe (1972-Present) Uni-Vibe คือเอฟเฟคต์ Chorus-Vibrato ในยุคแรก มันถูกผลิตขึ้นมาเพื่อ "จำลอง" เสียงของตู้ลำโพงเลสลี่ ที่ปรกติจะใช้กับออร์แกน แต่ในช่วงปลายยุค 60's ลำโพงเลสลี่ถูกนำมาใช้กับกีตาร์โดยมือกีตาร์อย่าง George Harrison (ในอัลบั้ม Abbey Road และ Let It Be) และ Eric Clapton (ในเพลง Badge จากอัลบั้ม Goodbye ของวง Cream) ซึ่งถือว่าเป็นซาวน์ที่แปลกใหม่มากในสมัยนั้น มือกีตาร์อีกคนหนึ่งที่ใช้เสียงจาก Uni-Vibe โดยตรงก็คือ Jimi Hendrix นั่นเอง มันช่วยเพิ่มสีสันให้กับเสียงได้ดี ทั้งในพาร์ตโซโล่และพาร์ตริธึ่ม Uni-Vibe ถูกใช้งานในอัลบั้มระดับตำนาน Dark Side of the Moon มันถูกใช้ในพาร์ตริธึ่มเสียส่วนใหญ่ และซาวน์ของมันก็ชัดเจนและมีเอกลักษณ์ดีมากๆ และเสียงของมันก็เหมาะกับเพลงที่มี Space มากๆ โดยเฉพาะเพลงช้า เหมาะกับการเล่น Apeggio ของเดฟในอัลบั้มได้เป็นอย่างดี ลองฟังพาร์ตริธึ่มของ Breathe , Breathe Reprise , Us and Them , Brain Damage และ Eclipse ดูสิครับ สิ่งที่น่าสนใจและถือเป็นจุดเด่นอย่างนึงของเสียงกีตาร์ของเดฟในอัลบั้ม Dark Side of the Moon ก็คือการใช้ Space หรือช่องว่างของเพลงในพาร์ต Appegio ได้อย่างเหมาะสมและงดงาม ยิ่งรวมกับซาวน์ของ Uni-Vibe แล้วยิ่งสุดยอดเข้าไปอีก เรียกได้ว่า Uni-Vibe เป็นเอกลักษณ์ที่สำคัญอย่างหนึ่งในอัลบั้ม Dark Side of the Moon เลยก็ว่าได้ครับ นอกจากพาร์ต Apeggio แล้ว เดฟยังใช้ Uni-Vibe ผสมกับ Fuzz Face บันทึกเสียงกีตาร์โซโล่ในเพลง Any Colour You Like ของอัลบั้ม Dark Side of the Moon ด้วย ซึ่งก็แปลกดีไปอีกแบบ ในปัจจุบันตั้งแต่ทัวร์ The Division Bell งาน Live 8 จนถึงทัวร์ On An Island เดฟก็ยังใช้ Uni-Vibe สำหรับการแสดงสดอยู่เพียงแต่จะเปลี่ยนเป็นแบบ Rack ไม่ใช่แบบ Pedal อย่างที่เห็นในภาพ หรือบางครั้งเดฟก็จะใช้เสียงจากลำโพงเลสลี่โดยตรงเลย ในสมัยช่วงทัวร์ปี 1975 - 1977 บางครั้งเดฟจะใช้ MXR Phase 90 แทน เนื่องจากสามารถปรับให้เสียงใกล้เคียงกันได้ Uni-Vibe รุ่นโบราณอย่างที่เห็นในภาพนั้นขนาดจะค่อนข้างใหญ่และใช้งานคู่กับ Pedal ซึ่งจะควบคุมความเร็วในการหมุนของเลสลี่ ซึ่งในปัจจุบัน Uni-Vibe รุ่นโบราณแบบนี้มีราคาสูงมาก ใน ebay ประมูลกันด้วยราคาสูงเกินหนึ่งพันเหรียญทีเดียว อยากได้มาใช้บ้างจัง ส่วนรุ่นที่ผลิตในปัจจุบันจะมีสองรุ่น คือเป็นรุ่นใหญ่และรุ่นเล็ก สนใจติดต่อร้านบูเช่เจ้าเก่าได้ครับ รุ่นใหญ่ราคาประมาณหมื่นนิดๆ ส่วนรุ่นเล็กเจ็ดพันห้ามั้ง (แพงจัง) หรือถ้าเห็นว่าราคาสูงไปก็ใช้เอฟเฟคต์จำเสียงเลสลี่ตัวอื่นๆ หรือใช้ Phase 90 แทนก็ได้ครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 24 ต.ค. 49 23:40:35 ]

ความคิดเห็นที่ 7 EMS Synthi Hi-Fli guitar effect processor (1972-1973) Dark Side of the Moon recording session & '73 Tour Hi-Fli หรือที่มีชื่อเล่นเรียกกันว่า Sound Freak ถูกดีไซน์โดยนาย David Cockerell ในปี 1971 ให้กับบริษัท EMS ซึ่งในภายหลังนาย David Cockerell คนนี้ ได้ไปออกแบบเอฟเฟคต์เพดัลอีกหลายตัวให้กับทาง Electro Harmonix เจ้าตัว Hi-Fli นั้นถูกผลิตขึ้นเพียง 350 ตัวเท่านั้น ทำให้กลายเป็นของที่หายากและมีราคาสูงทีเดียว เดฟซื้อตัวต้นแบบมาในปี 1972 และกล่าวถึงมันว่า "แพงมากๆๆๆ" จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 24 ต.ค. 49 23:42:30 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ว่าแต่ไอเจ้า Hi-Fli มันคืออะไรล่ะเนี่ย? ตามที่เขาโฆษณาในสมัยก่อนไว้นั้นเขาบอกว่ามันคือ Synthesizer ชนิดหนึ่ง แต่ความจริงแล้วมันก็คือมัลติเอฟเฟคต์ประเภทอนาล็อคนั่นเอง สามารถใช้งานได้กับทั้งออร์แกน กีตาร์และเสียงร้อง เจ้าตัว Hi-Fli จะประกอบไปด้วย Pedal สองตัวซึ่งใช้ควบคุมการทำงานของเจ้า Hi-Fli และแน่นอนว่าระบบการทำงานของมันเป็นแบบ Analog จึงไม่มีการตั้งโปรแกรม Memory หรือหน่วยความจำใดๆ เหมือนกับ Digital Multi Effect ในปัจจุบัน การควบคุมทุกอย่างจึงเป็นแบบ Real Time ทั้งหมด ความสามารถของมันมีดังนี้ครับ Features; top boost (30dB treble booster), octave shifter (1 drop), buzz (treble booster to octave effect), Ring modulator, sustain fuzz, solo/strum sensitivity control, bypass, modulation selector (rotary, phaser, vibrato and different types of auto-wah) แก้ไขเมื่อ 24 ต.ค. 49 23:45:22 จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 24 ต.ค. 49 23:44:18 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เดฟใช้เจ้า Hi-Fli ในคอนเสิร์ตที่ Earl Court เมื่อปี 1973 และใช้ในเซสชั่นบันทึกเสียงอัลบั้ม Dark Side of the Moon แต่ไม่มีข้อมูลที่แน่ชัดนักว่าใช้ในเพลงไหน จากดีวีดีปอมเปอีเวอร์ชั่นใหม่ เราจะเห็นฉากนึงที่เดฟกำลังเล่นกีตาร์ออกมาเป็นเสียงคล้ายๆ กับเสียงของ Backward Guitar คาดว่าน่าจะมาจากเจ้า Hi-Fli ตัวนี้นั่นแหละครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 24 ต.ค. 49 23:46:57 ]

ความคิดเห็นที่ 10 MXR Phase 90 & MXR Phase 100 (1975-1981) Electro Harmonix Small Stone (1980-1981) พูดถึงเอฟเฟคต์ Phaser แล้วล่ะก็ ใครๆ หลายคนคงนึกถึงเจ้าพีดัลในตำนานตัวนี้ MXR Phase 90 เจ้าตัวนี้แหละที่ถือได้ว่าเป็นอาวุธหลักชิ้นนึงของ Eddie Van Halen ในช่วงปลายยุค 70's - ต้นยุค 80's เลยก็ว่าได้ (ปัจจุบันทาง MXR ได้ออก ทั้ง Phaser และ Flanger รุ่น Eddie Van Halen ออกมาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว) อาจกล่าวได้ว่าเอฟเฟคต์ Phaser เป็นเอฟเฟคต์ประเภท Modulation ชนิดแรกของโลกเลยก็ว่าได้ (เราไม่นับตู้ลำโพงเลสลี่ เพราะมันไม่ถือเป็น "เอฟเฟคต์พีดัล") Phaser เริ่มเป็นที่แพร่หลายในช่วงต้นยุค-กลางยุค 70's เจ้า Phaser นี้อาศัยหลักการทำงานของการแทรกสอดของคลื่นเสียง ทำให้เสียงเหมือนกับว่ามันถูกเปลี่ยนโทนอยู่ตลอดเวลา พูดง่ายๆ คือเสียงจะถูกสลับระหว่างเสียงแบบ Dark กับแบบ Bright นั่นเองล่ะครับ เดฟเริ่มใช้เอฟเฟคต์ MXR Phase 90 เป็นครั้งแรกในช่วงระหว่างปี 1974 ขณะที่ทางวงพิงค์ฟลอยด์กำลังทัวร์อัลบั้ม Dark Side of the Moon และมันกลายมาเป็นอาวุธหลักชิ้นสำคัญของเดฟในช่วงทัวร์ปี 1975 ซึ่งทัวร์ในปีนั้นทางวงต้องออกทัวร์สลับกับเข้าสตูดิโอบันทึกเสียงอัลบั้ม Wish You Were Here ไปพร้อมๆ กัน ดังนั้นเจ้า Phase 90 จึงถูกใช้งานในการบันทึกเสียงอัลบั้ม Wish You Were Here ด้วย ตัวอย่างที่ชัดเจนสำหรับเสียงของมันในอัลบั้มคือ โซโล่กีตาร์ท่อนที่สามใน Shine On (Part 1-5), ริฟฟ์และโซโล่ในเพลง Have A Cigar และรึธึ่มกีตาร์ในท่อน Funky Part ของเพลง Shine On (Part 6-9) ส่วนในการแสดงสดนั้นสามารถหาฟังได้จาก Bootlegs ที่บันทึกในช่วงปี 1975 แทบทั้งหมด จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 24 ต.ค. 49 23:48:56 ]

ความคิดเห็นที่ 11 หลังจากทัวร์ในปี 1975 เสร็จสิ้น ทางวงหยุดพัก และเริ่มบันทึกเสียงอัลบั้ม Animals ในช่วงปี 1976 จนถึงสิ้นปีเดียวกันนั้น ถัดมาในช่วงต้นปี 1977 อัลบั้ม Animals ก็ออกวางตลาด พร้อมกับทางวงเริ่มออกทัวร์ในช่วงเวลาเดียวกันนี้เอง และดูเหมือนกับว่าเสียงของ MXR Phase 90 จะต้องจากไปพร้อมๆ กับทัวร์ในปี 1975 เนื่องจากเดฟนั้นมาพร้อมกับเอฟเฟคต์ Modulation ตัวใหม่ มันคือ Electro Harmonix Electric Mistress Flanger (ความจริง MXR Phase 90 ก็คงยังอยู่บนพีดัลบอร์ดของเดฟไปจนถึงช่วงทัวร์ The Wall แต่ดูเหมือนเดฟจะไม่ค่อยได้ใช้งานมันอีกเลย) เรียกได้ว่า MXR Phase 90 คือสัญลักษณ์และซาวน์ของเดฟในช่วงปี 1975 อย่างแท้จริง ใครสนใจ MXR Phase 90 ก็แวะไปชมได้ที่ร้านบูเช่ เจ้าเก่าเหมือนเดิม สนนราคาอยู่ที่ 4-5 พัน ถ้าจำไม่ผิด ส่วน MXR Phase 100 นั้นจะให้เสียงที่คล้ายกันกับ Phase 90 เพียงแต่จะมี knob สำหรับปรับ Intensity เพิ่มขึ้นมา เดฟเปลี่ยนมาใช้ Phase 100 แทน Phase 90 ในช่วงปี 1977 พีดัลของ MXR รุ่นปัจจุบันตัวอักษรและชื่อยี่ห้อจะเป็นตัวพิมพ์ ไม่เหมือนในภาพซึ่งเป็นพีดัลที่ผลิตในสมัยก่อน ซึ่งจะเป็นตัวเขียน สำหรับ Electro Harmonix Small Stone เป็นเอฟเฟคต์ Phaser เช่นกัน มันถูกใส่เข้าไปในพีดัลบอร์ดของเดฟในช่วงทัวร์ The Wall แต่เหมือนมันจะไม่เคยถูกใช้งานเลยซะด้วยซ้ำ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 24 ต.ค. 49 23:50:40 ]

ความคิดเห็นที่ 12 Electro Harmonix Electric Mistress (1977-1994) ถ้าหากให้แฟนๆ ของเดฟจับอันดับ Top Five ของเอฟเฟคต์พีดัลของเดฟล่ะก็ ผมเชื่อได้เลยว่าในลิสต์นั้นต้องมี Electric Mistress อยู่ในนั้นแน่นอน Electric Mistress นั้นถือได้ว่าเป็นเอกลักษณ์ของซาวน์กีตาร์ในช่วงปลายยุค 70's จนไปถึงกลางยุค 80's หรือเกือบกินช่วงเวลาถึง 10 ปีเลยทีเดียว ถือได้ว่าเป็นเอฟเฟคต์ประเภท Modulation ที่อยู่คู่กับเดฟมานานที่สุดเลยก็ว่าได้ เสียงของเอฟเฟคต์ Flanger เป็นยังไง? ลักษณะของเสียงจะคล้ายๆ กับเสียงของเครื่องบินเจ็ทที่บินแหวกอากาศด้วยความเร็วสูง ซึ่งเราจะได้เสียงประมาณ "เฟี๊ยวๆ" นั่นแหละครับ (อธิบายยากจัง) หลักการทำงานของเอฟเฟคต์ Flanger ในทางทฤษฎีคือมันเป็นเอฟเฟคต์ Delay ที่สร้างเสียงดีเลย์ในช่วงเวลาอันสั้นมากๆ ประมาณ 1 ถึง 10 มิลลิวินาที แล้วถูกนำไปผ่านกระบวนการที่ทำให้ Pitch เปลี่ยนแปลงไป ซึ่งเมื่อเสียงนี้ถูกนำไปซ้อนทับกับเสียงต้นฉบับ ก็จะเกิดเป็นซาวน์ของเอฟเฟคต์ Flanger มีตำนานเล่าเกี่ยวกับการค้นพบเอฟเฟคต์ Flanger ว่า ในสมัยที่ The Beatles กำลังบันทึกเสียงอัลบั้มและทำงานอยู่กับ Tape Echo เพื่อสร้างเสียงดีเลย์อยู่นั้น มีใครบางคนเอานิ้วไปจิ้มสายเทปเข้า ซึ่งมันส่งผลให้ Pitch ของเสียงเปลี่ยนไป และเมื่อมันซ้อนทับกับเสียงต้นฉบับ เลยกลายมาเป็นเอฟเฟคต์ Flanger โอ้! อัจฉริยะจริงๆ เลย จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 24 ต.ค. 49 23:53:13 ]

ความคิดเห็นที่ 13 Electric Mistress Flanger ถูกนำมาวางจำหน่ายเป็นครั้งแรกในปี 1976 และเดฟก็เริ่มนำมันไปใช้ในช่วงแรกๆ ของ Animals Tour ในช่วงต้นปี 1977 และใช้ในการบันทึกเสียงอัลบั้ม The Wall และทัวร์ The Wall ในปี 1980-1981 ต่อด้วยการบันทึกเสียงอัลบั้ม The Final Cut และอัลบั้มโซโล่ของเดฟเอง About Face ซึ่งในช่วงนั้นเดฟทำงานเป็นมือปืนรับจ้างให้กับศิลปินดังๆ หลายๆ คน ซึ่ง Electric Mistress ก็ถือได้ว่าเป็นเงาที่ตามเสียงกีตาร์ของเดฟอยู่ตลอด ปี 1984 เดฟไปเป็นแขกรับเชิญโซโล่กีตาร์ให้กับ Paul McCartney ในเพลง No More Lonely Nights ในปี 1985 เดฟขึ้นเวที Live Aid ในฐานะมือกีตาร์ของ Bryan Ferry ซึ่งเราก็ยังได้ยินเสียงของ Electric Mistress จากกีตาร์ของเดฟอยู่ตลอด ในช่วง Animals Tour เดฟจะปรับซาวน์ของ Mistress ไว้ค่อนข้างที่จะเฟี๊ยวฟ๊าวพอสมควร ใครเคยฟัง Bootleg ระดับตำนานอย่าง Oakland '77 หรือ Montreal '77 คงรู้ดีว่าซาวน์ของมัน "พล่าน" ขนาดไหน ในขณะที่หลังจากช่วง The Wall เป็นต้นไปเดฟจะปรับซาวน์ของมันให้ออกหม่นๆ วนๆ หน่อย ซึ่งเราสามารถหาฟังเสียงแบบนี้ได้อย่างเต็มอิ่ม จากอัลบั้ม Is There Anybody Out There? (The Wall Live 1980-81) รวมถึง Bootleg ในช่วง The Wall Tour ทั้งหมด และดีวีดี The Wall Live at Earl's Court ฉบับ Bootleg ที่มีชื่อว่า Divided We Fall ภายหลังในปี 1994 Mistress ถูกสร้างเป็นเอฟเฟคต์แบบ Rack เพื่อใช้ออกทัวร์ของอัลบั้ม The Division Bell อีกด้วย Electric Mistress เวอร์ชั่นปัจจุบันจะมีรูปร่างหน้าตาตามแบบข้างล่างนี้ ใครสนใจต้องลองติดต่อตัวแทนจำหน่ายของ Electro Harmonix ในบ้านเรา คือร้าน Lucky Music เยื้องๆ พันธ์ทิพย์ ใกล้ๆ กับร้าน Rex นี่เอง ผมเคยไปถามมาเหมือนกันเห็นบอกว่าไม่มีของ แต่สามารถสั่งมาได้ ส่วนเรื่องราคาต้องลองดูกันดีๆ เพราะพูดตามตรงว่าร้านนี้ขายของราคาค่อนข้างสูงพอสมควร หลายคนบ่นมาว่าอย่างนั้น แต่อย่างไรก็ดีลองขอส่วนลดเค้าดูก่อนก็ได้ เพราะผมก็เคยไปซื้อเอฟเฟคต์ของ Digitech เค้าก็ลดราคาให้นิดหน่อย จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 24 ต.ค. 49 23:54:25 ]

ความคิดเห็นที่ 14 Coloursound Power Boost (1977-1981) Orange Treble & Bass Booster (????-1975) ทั้ง Coloursound Power Boost และ Orange Treble & Bass Booster หน้าที่ของมันก็คือเป็นตัวให้เสียง Overdrive นั่นเอง เดฟเริ่มใช้งาน Orange Treble & Bass Booster ในช่วงปลายยุค 60's จนไปถึงช่วงทัวร์ในปี 1975 และเปลี่ยนมาเป็น Coloursound Power Boost ในช่วงทัวร์ Animals ในปี 1977 และใช้งานมันไปจนถึงทัวร์ The Wall ในปี 1981 สำหรับ Orange Treble & Bass Booster ผมมีข้อมูลมันไม่มากนัก มันถูกผลิตขึ้นในช่วงปลายยุค 60's ในประเทศอังกฤษ จากเว็บไซต์ของ BSM บอกว่าเดฟใช้มันในการบันทึกเสียงอัลบั้ม Ummagumma, Meddle และ Dark Side of The Moon ในขณะที่นาย Bjorn Riis เจ้าของเว็บไซต์ Gilmourish บอกว่าเดฟใช้ในการบันทึกเสียงอัลบั้ม Wish You Were Here เท่านั้น จะว่าไปข้อมูลของนาย Bjorn ก็น่าเชื่อถือพอสมควร เพราะหากเราสังเกตดูจากดีวีดี Pompeii ไม่มีวี่แววของ Orange Booster ให้เห็นแม้แต่น้อย (บนพื้นมีแต่ Fuzz, Wah, Volume Pedal และ Tape Echo) ซึ่งถ้าเป็นอย่างที่เว็บไซต์ของ BSM ว่าไว้จริงล่ะก็ Orange Booster ควรจะปรากฎให้เห็นอยู่ในดีวีดีด้วย แต่ช่างมันเถอะครับ เอาเป็นว่าเดฟเคยใช้มันละกัน ตอนไหนซักช่วงนึงเนี่ยแหละ สำหรับ Orange Booster ตัวต้นฉบับแบบที่เดฟใช้นั้น เค้าเลิกผลิตไปนานแล้ว แต่ปัจจุบันมีตัวโคลนที่ผลิตจากบริษัท BSM ขายอยู่ ซึ่งจะมีคอนโทรลเพียงตัวเดียวก็คือ Tone (คงเหมือนตัวต้นฉบับแหละครับ) รูปร่างหน้าตาของมันก็จะเป็นแบบนี้ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 24 ต.ค. 49 23:57:35 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ส่วนเจ้า Coloursound Power Boost คนส่วนใหญ่จะรู้จักมันเพราะ Jeff Beck นำไปใช้บันทึกเสียงอัลบั้ม Blow By Blow ซะมากกว่า ซาวน์มันจะออกแห้งๆ หน่อย เจ้าพีดัลตัวนี้ผลิตโดยร้านเอฟเฟคต์ Handmade เล็กๆ ในลอนดอนที่ชื่อว่า Macaris ซึ่งปัจจุบันทางร้านก็ยังผลิตเอฟเฟคต์แบบ Handmade ภายใต้ยี่ห้อ Coloursound อยู่เหมือนเดิม ใครสนใจเจ้าพีดัลตัวนี้ก็คงต้องสั่งซื้อออนไลน์เพียงอย่างเดียว เพราะไม่มีขายในบ้านเรา ราคาอยู่ที่ 149 ปอนด์ครับ แพงเอาเรื่องเลยทีเดียว หากอยากฟังซาวน์ของมันชัดๆ ก็ลองฟังพวกพาร์ตริธึ่มในอัลบั้ม Is There Anybody Out There? ดูละกันครับ ตัวอย่างชัดๆ ก็อย่างพาร์ตโซโล่ในเพลง The Thin Ice ริฟฟ์และโซโล่ในเพลง Young Lust เป็นต้น เร็วๆ นี้ (วันนี้เองแหละ) มีคนไปตั้งกระทู้ถามในบอร์ด David Gilmour Gear Forum ว่า Coloursound Power Boost ราคาค่อนข้างแพงและไม่สะดวกที่จะซื้อ สามารถใช้ตัวอื่นแทนได้รึเปล่า พอดีผมเองก็ประสบปัญหาเดียวกันนี้ คือมันไม่สามารถหาซื้อได้ในเมืองไทย ผมเลยลงชื่อร่วมถามไปอีกคน พร้อมกับถามประมาณว่า ใช้ Boss Blues Driver แทนได้รึเปล่า เข้าใจว่าเสียงคงใกล้เคียงกัน ซึ่งภายในเวลาต่อมาก็มีคนเข้ามาพูดประมาณว่าคงใช้ได้ ผมก็ใช้อยู่ อะไรประมาณนี้ แต่ภายหลังได้รับคำตอบจากนาย Fallon ซึ่งเป็น Moderator ของบอร์ดว่า หลักการทำงานของ Treble Booster กับ Overdrive อย่าง Blues Driver นั้นไม่เหมือนกัน เนื่องจาก Treble Booster นั้นทำงานในการบูสต์เสียงให้มีระดับความดังที่มากขึ้น เอ่อ... อย่าให้ผมอธิบายเลยครับ เอามาให้อ่านกันเลยดีกว่า คือเค้าบอกมาว่างี้ครับ the thing is a Treble booster basically is a frequency dependant drive unit its not a clean boost....best results are achieved by using valve amps...using the unit to push the preamp into a creamy overdrive...it just pushes a valve amp into more natural drive ....if that makes sense....if you use with a clean amp they don't sound too good...the amp has to be at breaking point and very loud for them to shine.... An example would be Brian May his amps are flat out......then he adds the treblebooster which just makes the amp drive more...though he uses the normal channel on a Vox AC30...the great thing is your volume control on your guitar then becomes your drive level....wind it down for less drive and the amp will clean up..but still be pretty loud....wind it up for Valve mayhem.... I would n't really compare a Blues driver....to a treble booster too completely different beasts.... Just me thoughts.. ไม่ใช่แค่ความคิดของเค้าหรอกครับ ผมว่าถูกเผงเลยแหละ ผมก็เลยบอกพี่แกไปว่าช่วยแนะนำ Treble Booster ตัวที่หาซื้อง่ายๆ แถวๆ นี้ให้หน่อยสิ (พี่แกรู้ว่าผมอยู่เมืองไทย) พี่แกเลยแนะนำมาว่า There are alot of treble boosters around......a guy who lives down your way is Greg fryer...he makes awesome trebleboosters.....he is Australia based and makes them for Brian may....its basically a better version of the original Pete Cornish one... Heres link.. http://www.brianmayworld.com/GregFryer_products.htm There is no Mojo with them....though a nice vintage Mullard OC44 helps abit.... The greg fryer is a great one...so is the Mango Toneranger....these are based more on the old design etc.... เฮ้อ เชื่อเลย พูดง่ายเหมือนผมเดินออกไปซื้อของที่เซเว่นหน้าปากซอยเลย ให้ไปซื้อที่ออสเตรเลียเนี่ยนะ อย่างงี้ผมสั่งตัวต้นแบบจากร้าน Macaris ไม่ดีกว่าเหรอ หรือไม่ก็นั่งรถเมล์ไปซื้อ Boss Blues Driver ที่ร้านธีระมิวสิคมาใช้แทนซะเลย (แต่มันก็ไม่ใช่ Treble Booster อยู่ดี) ว่าแต่ใครจะไปอังกฤษ อย่าลืมซื้อ Coloursound Power Boost จากร้าน Macaris มาฝากผมล่ะครับ แหะๆ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 24 ต.ค. 49 23:58:56 ]

ความคิดเห็นที่ 16 MXR Dyna Comp (1977-1994) Boss Compressor Sustainer CS-2 (1984-2001) หน้าที่ของ Compressor คือการลดระดับเสียงดังเกินไปลง และเพิ่มเสียงที่เบาเกินไปให้ดังขึ้น พูดง่ายๆ คือปรับหรือบาลานซ์เสียงให้อยู่ในระดับที่เหมาะสมนั่นเอง ซึ่งเอฟเฟคต์ชนิดนี้โดยทั่วไปจะถูกใช้งานกับการมิกซ์เสียงดนตรีของเครื่องดนตรีชนิดอื่นๆ อยู่แล้ว รวมถึงเสียงร้องด้วย นักร้องมืออาชีพหลายๆ คนที่ร้องเพลงผ่านไมค์แล้วถูกต่อผ่านไปยังชุด Rack หรือ Mixing Desk อะไรก็ตาม ให้เราสันนิฐฐานไว้ก่อนเลยว่า เสียงของเขา(หรือเธอ) ก่อนที่จะออกมาจากลำโพง มักจะผ่านกระบวนการของเอฟเฟคต์ Compressor เสมอ ส่วนกรณีของ Sustainer คือการยืดเสียงให้เสียงมี Sustain ที่ยาวขึ้น ทำให้มันดูไพเราะมากขึ้น ซึ่งมักจะใช้ได้ดีเมื่อใช้คู่กับพวก Distortion หรือ Overdrive สำหรับ MXR Dyna Comp เดฟเริ่มนำมาใช้ประจำบอร์ดในช่วง Animals Tour ในปี 1977 เช่นกัน และเดฟก็ใช้งานมันไปจนถึงทัวร์ The Division Bell ในปี 1994 โน่นแน่ะ Dyna Comp มักจะถูกใช้ร่วมกับ Big Muff ในท่อนโซโล่ เพื่อให้เสียงกีตาร์ Smooth มากขึ้น และมี Dynamic และ Sustain ที่ชัดเจนยิ่งขึ้น โซโล่ในเพลง Comfortably Numb เวอร์ชั่นแสดงสดใน Pulse คือตัวอย่างที่ชัดเจนของการทำงานร่วมกันระหว่าง Big Muff กับ Dyna Comp ส่วนตัวอย่างอีกกรณีนึงของ Dyna Comp คือการใช้ในพาร์ตรึธึ่ม อย่างเช่นในเพลง Run Like Hell ซึ่งจะมีริฟฟ์ที่เล่นด้วยการอุดสายด้วยอุ้งมือ (Palm Mute) และริฟฟ์ที่เล่นด้วยคอร์ดบนสามสายล่าง ซึ่งโดยปกติแล้ว การเล่นในลักษณะ Palm Mute จะให้เสียงที่เบามากกว่าปกติ ซึ่งถ้าหากเล่นเพลง Run Like Hell โดยไม่มี Compressor แล้ว เสียงที่เล่นด้วยการดีดคอร์ดสามสายล่างจะดังมาก ในขณะที่เสียงริฟฟ์ที่เกิดจากการเล่น Palm Mute จะเบา เดฟจึงใช้ Dyna Comp เพื่อปรับระดับเสียงการเล่นทั้งสองแบบให้เท่ากัน และยังช่วยการเล่นแบบ Palm Mute มี Sustain เสียงไม่ห้วนเกินไปอีกด้วย จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:02:11 ]

ความคิดเห็นที่ 17 Boss Compressor Sustainer CS-2 ถือเป็นเอฟเฟคต์ในตำนานอีกตัวหนึ่ง เพราะใครๆ ที่เคยสัมผัสก็ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเสียงดีมาก น่าเสียดายที่มันกลายเป็นตำนานเพราะปัจจุบัน Boss เลิกผลิตไปแล้ว แต่มี CS-3 มาแทน ซึ่งเสียงก็โอเค แต่ยังไง๊ ยังไงก็ยังสู้ CS-2 ต้นฉบับไม่ได้ ถ้าใครอยากได้ก็ลองไปหาตามร้านของเครื่องดนตรีมือสองหรือไม่ก็ลองเสิร์ชใน ebay ดูละกันครับ เดฟเริ่มใช้ CS-2 เมื่อประมาณช่วงปี 1984 ซึ่งเป็นช่วงที่เดฟทัวร์อัลบั้มโซโล่ของตัวเอง About Face ซึ่งในช่วงนั้นเดฟใช้เอฟเฟคต์ของ Boss เป็นหลัก เสียงของ Dyna Comp กับ CS-2 ต่างกันยังไง? ซาวน์ของ Dyna Comp จะออกพุ่ง ใส และคมกว่า จึงเหมาะกับการใช้งานร่วมกับพวก High Gain เอฟเฟคต์อย่าง Big Muff ในขณะที่ CS-2 จะออกหม่นทึบและลึกมากกว่า จึงเหมาะกับเสียงคลีนหรือเสียงแตกแบบอ่อนๆ แต่ในบางครั้งเดฟก็เปิดใช้ทั้งสองตัวพร้อมกันเลย เช่นในท่อนอินโทรของเพลง Shine On ในเวอร์ชั่นแสดงสด Pulse ซาวน์ของ CS-2 สามารถหาฟังได้เต็มอิ่มจากอัลบั้ม The Division Bell ซึ่งในอัลบั้มนี้ CS-2 จะถูกใช้งานคู่กับเสียงคลีน, Tube Driver และ Soft Sustain ซึ่งมันช่วยให้เสียงกีตาร์ของเดฟมีมนขลังและสเน่ห์ล้ำลึกอย่างบอกไม่ถูก เดฟใช้งาน CS-2 ครั้งสุดท้ายในทัวร์ย่อยๆ ของเขาเมื่อปี 2001-2002 ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็น Demeter Compulator ในการบันทึกเสียงและทัวร์อัลบั้ม On An Island จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:03:19 ]

ความคิดเห็นที่ 18 MXR Digital Delay (1977-Present) TC Electronics TC 2290 (1986-1994) T-Rex Replica delay unit (2006-Present) หากพูดถึงเสียงกีตาร์ของเดฟแล้วล่ะก็ จะขาดดีเลย์ไปไม่ได้เชียว หลังจากที่เดฟใช้ดีเลย์แบบโบราณ Tape Echo Machine มาตั้งแต่ปลายยุค 60's มาจนถึงช่วงกลางยุค 70's เดฟก็เปลี่ยนมาใช้ Digital Delay แบบ Rack ของ MXR ซึ่งสามารถควบคุมได้ง่ายกว่า สะดวกกับการใช้งานมากกว่า MXR Digital Delay ถือเป็นดีเลย์ตัวหลักที่อยู่กับเดฟมาตั้งแต่ช่วงกลางยุค 70's จนถึงปัจจุบันเลยทีเดียว ในช่วงบันทึกเสียงและออกทัวร์อัลบั้ม A Momentary Lapse of Reason ในช่วงปลายยุค 80's เดฟเริ่มใช้ดีเลย์แบบ Rack หลายตัวมากขึ้น เรื่อยมาจนถึงทัวร์ The Division Bell ในปี 1994 ซึ่งในช่วงนั้นตัวที่เป็นพระเอกคือ TC Electronics TC 2290 ดีเลย์แบบ Rack ระดับ Hign-End ของบริษัทเครื่องเสียงชื่อดัง ส่วนในทัวร์ On An Island ที่เพิ่งผ่านพ้นมา เดฟจะใช้ MXR Digital Delay เป็นตัวหลักคู่กับ Pete Cornish Tape Echo Simulator ในช่วงแรก และเปลี่ยนมาใช้คู่กับ T-Rex Replica delay unit ซึ่งเป็นดีเลย์พีดัลระดับ High-End เช่นกัน ซึ่งเจ้าตัวนี้สามารถจำลองเสียงของ Tape Echo ได้สุดยอดทีเดียว (เค้าว่ามาว่างั้นนะ) จากที่กล่าวมาข้างต้นจะเห็นว่าดีเลย์แต่ละตัวที่เดฟใช้นั้น แพงๆ ทั้งนั้น และส่วนใหญ่จะเป็นในรูปแบบของ Rack ซึ่งไม่สะดวกต่อการใช้งาน (ภายในครัวเรือน) มากนัก เราจึงไม่จำเป็นต้องถึงขนาดไปหาซื้อแบบเค้า อย่างที่ผมแนะนำไปในช่วงของ Binson Echorec ข้างต้นว่าให้ใช้เป็น Digital Delay แบบที่มีที่ฟีเจอร์ Tape Echo ดีๆ ซักตัวก็พอแล้วครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:05:40 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มาพูดถึง Delay Time กันนิดนึงครับ มีใครเคยสังเกตรึเปล่าว่า เดฟจะใช้ Delay Time ที่แตกต่างกันไป ในแต่ละช่วงยุค (ใครมันจะไปฟังออกเนี่ย?) วันนี้ผมมีข้อมูลของ Delay Time จากเว็บไซต์ Gilmourish ในแต่ละช่วงยุคของเดฟมาฝากกัน ไว้ให้เป็นไอเดียในการเซ็ตปรับแต่งดีเลย์ของเรา มาฝากกันครับ Early Years to Dark Side of the Moon : 310 ms Tape Echo Wish You Were Here & Animals : 370 ms Digital Delay The Wall Era : 440 ms Digital Delay Pulse : 500 ms Digital Delay สำหรับ Volume และ Feedback นั้นก็แล้วแต่คนชอบครับ ลองปรับกันดู ส่วนใหญ่ผมจะตั้งไว้ที่ 50% ทั้งคู่เลย (ค่อนข้างเยอะพอสมควร) ส่วนบางเพลงในอัลบั้ม The Wall นั้น ที่เดฟเล่นประสานกับเสียงดีเลย์ของกีตาร์ของตัวเอง อย่าง Run Like Hell หรือ Another Brick in the Wall Part 1 ก็ให้ลองปรับดังนี้ครับ Another Brick in the Wall Part 1 : Digital Delay Delay Time 440 ms , Volume 100% , Feedback 50% Run Like Hell : Digital Delay Delay Time 380 ms , Volume 100% , Feedback 50% ก็ลองนำไปใช้กันดูครับ ใช้ได้ผลดีทีเดียวเลย จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:07:39 ]

ความคิดเห็นที่ 20 Boss Chorus CE-2 (1981-2002) เอฟเฟคต์คอรัสเป็นอีกเอฟเฟคต์ Modulation ยอดนิยมที่ใครๆ ก็ใช้กัน โดยเฉพาะในบ้านเรา หลักการทำงานของคอรัสคือมันสร้างเสียงอีกเสียงนึง ให้ซ้อนกันขึ้นมา ทำให้ฟังดูเหมือนมีเสียงกีตาร์สองตัวเล่นพร้อมกันอยู่นั่นเอง เสียงของมันจะฟังดูดีและเหมาะกับพาร์ต Apeggio อย่างยิ่ง สำหรับเจ้า CE-2 นี้ก็เป็นพีดัลคอรัสรุ่นแรกๆ ของบอสเลยทีเดียว ซึ่งในสมัยก่อนจะมีแค่เวอร์ชั่นที่เป็น CE หรือชื่อเต็มของมันก็คือ Chorus Ensemble แต่ปัจจุบันจะมีรุ่นที่เป็น CH หรือชื่อเต็มของมันคือ Super Chorus ซึ่งความต่างของมันคือ CE จะออกซาวน์โบราณ ฟังดูก้องๆ นวลๆ กว่า ในขณะที่ CH จะออกซาวน์ทันสมัย ออกแนวใสๆ คมๆ ซะมากกว่า ส่วนเดฟนั้นเริ่มนำเอา CE-2 มาวางข้างๆ พีดัลบอร์ดในช่วงครึ่งหลังของทัวร์ The Wall หรือประมาณปี 1981 เข้าใจว่าคงใช้ในพาร์ต Apeggio ของบางเพลงในโชว์ และเริ่มมีบทบาทมากเป็นพิเศษตั้งแต่อัลบั้มโซโล่เดี่ยวของตัวเอง About Face จนไปถึงบันทึกเสียงอัลบั้ม A Momentary Lapse of Reason และออกทัวร์ในช่วงปี 1986-1990 สิ่งที่น่าสนใจสำหรับการใช้งานเอฟเฟคต์ประเภทคอรัสของเดฟคือ โดยความเป็นจริงนั้น คอรัสเป็นเอฟเฟคต์ประเภท Modulation แบบหนึ่งที่เสียงของมันเหมาะสำหรับการใช้งานในพวกพาร์ตริธึ่ม พวกพาร์ต Apeggio มากกว่าที่จะใช้โซโล่ แต่เดฟคงมองว่าซาวน์มันคล้ายๆ Electric Mistress ซึ่งเป็น Flanger เดฟเลยเอาคอรัสไปพ่วงกับดิสทอร์ทชั่น เอามาใช้โซโล่ ซึ่งก็เป็นเรื่องที่แปลกดี ผมยังไม่เคยเห็นใครทำแบบนี้เลย (อาจจะมีแต่ผมไม่เคยฟัง) ตัวอย่างของซาวน์โซโล่แบบนี้ที่ชัดเจนคือเพลง On the Turning Away , Terminal Frost และ Sorrow จากอัลบั้ม A Momentary Lapse of Reason ซึ่งก็แปลก แต่ซาวน์สวยไปอีกแบบครับ ฟังดูมีมิติแปลกๆ ดี คอรัสนี่เองแหละครับที่เป็นเอกลักษณ์ที่สำคัญของเสียงกีตาร์ในอัลบั้ม A Momentary Lapse of Reason สำหรับคนที่ต้องการซาวน์ดิสทอร์ทชั่นผสมคอรัสแบบเดฟนั้น มีหลักอยู่ว่าต้องพ่วงคอรัสไว้หลังดิสทอร์ทชั่นนะครับ อธิบายหลักให้เข้าใจง่ายๆ ว่า "ทำให้แตกก่อน แล้วค่อยเอาไปซ้อน" เพราะถ้าหากเรา "ซ้อนก่อน แล้วค่อยทำให้แตก" เสียงคอรัสจะหายไป หรือฟังไม่ชัดเจน สำหรับ Boss Chorus นั้น สามารถหาซื้อได้ง่ายมากๆ ในบ้านเรา เพราะบ้านเรานิยม Boss เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แถมคอรัสก็เป็นหนึ่งในเอฟเฟคต์ยอดนิยมอยู่แล้ว สำหรับ CE-2 นั้นถ้าขยันเดินหาตามร้านของเครื่องดนตรีมือสองซะหน่อย ก็อาจจะมีหลงมาอยู่บ้าง ส่วนถ้าใครอยากได้ตัวใหม่ ก็ตรงไปที่ธีระมิวสิคได้เลยครับ แนะนำเป็น CE-5 ครับผม จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:09:56 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ProCo Rat II (1988-1994) Ibanez TS10 Tubescreamer (1988-1990) Boss HM-2 Heavy Metal & Boss MZ-2 Digital Metalizer (1984-1994) TC Electronics Booster+ (1987-1990) สำหรับเจ้า 4-5 ตัวนี้ ขอเขียนรวบไปทีเดียวเลยละกันครับ สำหรับเจ้าเซ็ตนี้ถือเป็น Overdrive-Distortion ตัวย่อยๆ ที่เดฟเคยใช้ในช่วงทัวร์ A Momentary Lapse of Reason ไปจนถึงทัวร์ The Division Bell เป็นหลัก หน้าที่ของมันก็ดูเหมือนไม่โดดเด่นมากนัก สำหรับ ProCo Rat II ถือเป็นพีดัลยอดนิยมอีกตัวหนึ่งทั้งในบ้านเราและต่างประเทศ ซาวน์ของมันอธิบายได้ง่ายๆ ว่า เป็นการจำลองเสียงแตกหน้าตู้ของแอมป์ Marshall นั่นเองครับ เดฟใช้งานในพาร์ต Dry Solo ของเพลง Money ในช่วงทัวร์ A Momentary... และ The Division Bell และใช้งานร่วมกับ Chandler Tube Driver ในพาร์ตโซโล่ของเพลง What Do You Want From Me ทั้งในอัลบั้มเวอร์ชั่นและแสดงสด แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 49 01:08:13 จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:12:59 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ส่วน Boss HM-2 Heavy Metal เป็นดิสทอร์ทชั่นในแบบ Metal รุ่นแรกๆ ของบอส ซึ่งเป็นต้นแบบให้กับพีดัลยอดนิยมอย่าง Boss MT-2 Metal Zone ในปัจจุบัน ยังมีการถกเถียงอยู่ว่า ระหว่าง HM-2 หรือ Big Muff ตัวไหนกันแน่ที่เป็นดิสทอร์ทชั่นตัวหลักที่เดฟใช้บันทึกเสียงพาร์ตโซโล่ในอัลบั้ม A Momentary Lapse of Reason เนื่องจากปรกติเดฟจะใช้ Big Muff เป็นประจำอยู่แล้ว แต่ดูเหมือนว่าซาวน์กีตาร์ของเดฟในอัลบั้มนั้นจะดู "ดุและหยาบ" กว่าปรกติทั่วๆ ไป จึงอาจจะเป็นเสียงของ HM-2 ก็ได้ จะว่าไปก็ฟังยากพอสมควร เพราะโซโล่ในอัลบั้ม A Momentary... หลายเพลงถูกซ้อนด้วยเสียงคอรัส รายละเอียดของเสียงแตกที่ออกมาจึงสังเกตได้น้อยลง เดฟใช้ HM-2 จนมาถึงช่วงทัวร์ A Momentary ในปี 1990 และเปลี่ยนมาเป็นเป็น MZ-2 ในช่วงทัวร์ The Division Bell ซึ่งซาวน์ของทั้งสองตัวก็จะคล้ายๆ กัน แต่ MZ-2 จะมีโหมดของคอรัสผสมอยู่ด้วย แต่ดูเหมือนมันจะไม่ค่อยมีบทบาทในการใช้งานมากนัก สำหรับสองตัวที่เหลือดูเหมือนบทบาทและการใช้งานของมันไม่แน่ชัดนัก ขอผ่านครับ (เริ่มเหนื่อยละ) จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:14:45 ]

ความคิดเห็นที่ 23 Boss GE-7 Equalizer (1984-Present) Ernie Ball Volume Pedal (1987-Present) จะว่าไปทั้งสองตัวข้างบนนี้ก็ไม่ถือเป็นเอฟเฟคต์ซะทีเดียว หน้าที่ของมันถือเป็นตัวคอนโทรลเสียงซะมากกว่า สำหรับ Boss GE-7 ก็เป็นพีดัลอีกตัวหนึ่งที่หลายๆ คนคุ้นเคยกันดี มันทำหน้าที่เป็นตัว Equalizer คือปรับแต่งเสียงในแต่ละย่านความถี่ให้ได้ตามความต้องการ หรือใช้ Shape เสียงกีตาร์ที่ผ่านหลังเสียงแตกออกมา หรือใช้บูสต์ย่านความถี่บางส่วนให้เสียงกีตาร์ของเราโดดเด่นขึ้นก็ได้ เดฟเริ่มใช้ GE-7 ตั้งแต่ช่วงบันทึกเสียงและออกทัวร์อัลบั้ม About Face หลังจากนั้นก็ใช้มาเรื่อยจนถึงปัจจุบัน สิ่งที่น่าสนใจและน่าศึกษาเป็นอย่างยิ่งคือในช่วงทัวร์ The Division Bell เดฟใช้เจ้า GE-7 พ่วงกับชุดเอฟเฟคต์ของเค้าถึง 4 ตัว ตัวนึงใช้เพื่อ Shape เสียงที่ผ่านออกมาจาก ProCo Rat II ส่วนอีกสามตัวนั้นใช้บูสต์เสียงในแต่ละย่านความถี่ให้โดดเด่นออกมา ซึ่งจะมี Graphic A ใช้บูสต์เสียงเบส ในเพลง Shine On You Crazy Diamond และตัวที่สอง Graphic B ใช้สำหรับบูสต์เสียงกลาง ในเพลง Sorrow และตอนช่วงอินโทรของเพลง Time และ Graphic C สำหรับบูสต์เสียงเบสและเสียงแหลม ซึ่งตัวนี้ไม่มีข้อมูลว่าถูกใช้ในเพลงไหนครับ ทั้งหมดที่กล่าวมาสามารถฟังเสียงได้จากดีวีดี Pulse ครับ และสำหรับทัวร์ On An Island ล่าสุด เดฟลดจำนวนการใช้งาน GE-7 ลง เหลือเพียงตัวเดียวบนบอร์ด นั่นคือ Graphic A ใช้บูสต์เสียงเบสสำหรับเพลง Shine On You Crazy Diamond จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:17:08 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ภาพนี้คือชุดเอฟเฟคต์ของเดฟที่ใช้ในช่วงทัวร์ The Division Bell เราจะเห็นเจ้า GE-7 ทั้ง 3 ตัวเรียงรายกันอยู่ พร้อมเขียนป้ายชื่อแปะไว้เรียบร้อย จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:19:20 ]

ความคิดเห็นที่ 25 สำหรับตัวถัดมา Ernie Ball Volume Pedal ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าเป็น Volume Pedal หรือพีดัลสำหรับปรับระดับความดังของเสียงที่ออกมานั่นเอง นี่เป็น Volume Pedal ที่ได้มาตราฐานและเป็นที่ยอมรับของศิลปินมากที่สุดในตลาดปัจจุบัน มีให้เลือกทั้งแบบรุ่นธรรมดา หรือเป็นแบบ JR ซึ่งจะมีขนาดเล็กกว่า และก็เลือกได้ทั้งแบบที่เป็นโมโนและสเตอริโอ สนใจแวะชมเชิญที่ร้าน เบ๊ เงียบ เส็ง ซอยเวิ้งนาครเกษมได้เลยครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:21:08 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อาจจะมีคนนึกสงสัยว่า ในเมื่อที่ตัวกีตาร์นั้นมีตัววอลลุ่มอยู่แล้ว ทำไมเราต้องเสียเงินไปซื้อ Volume Pedal มาต่อให้ยุ่งยากและเปลืองอีก คำตอบก็คือว่า โดยปรกตินั้นถ้าหากเราเสียบกีตาร์เข้ากับแอมป์โดยตรงและเล่นเสียงคลีน การลดวอลลุ่มที่ตัวกีตาร์นั้น จะส่งผลให้ระดับเสียงที่ออกมาเบาลงและโทนเสียงจะเปลี่ยนแปลงด้วย โดยเสียงแหลมจะหายไปเล็กน้อย ทำให้เสียงมันดูทึบๆ และออกจะขุ่นๆ หน่อย นี่คือประการแรก และประการที่สองคือในกรณีที่เราพ่วงเอฟเฟคต์เสียงแตกระหว่างตัวกีตาร์และตัวแอมป์ ซึ่งการต่อในลักษณะนี้หากเราลดวอลลุ่มที่ตัวกีตาร์ลง ปริมาณสัญญาณ Input ที่เข้าไปในเอฟเฟคต์ก็จะน้อยลงตามไปด้วย ส่งผลทำให้ทั้งระดับเสียงเบาลง และปริมาณเสียงแตกก็ลดลงเช่นเดียวกัน ซึ่งเราสามารถแก้ไขปัญหานี้ได้ด้วยการนำ Volume Pedal มาต่อข้างหลังเอฟเฟคต์เสียงแตกของเรา ซึ่งในกรณีนี้ถ้าเราลดวอลลุ่มด้วย Volume Pedal แทน เสียงที่ออกมาจะมีระดับของความดังที่ลดลง แต่ปริมาณเสียงแตกยังคงเดิมอยู่ ซึ่งวิธีการนี้ที่เดฟใช้ ก็เป็นวิธีการเดียวกันกับที่มือกีตาร์คนอื่นๆ ทั่วไปเค้าใช้กันแหละครับ แต่อีกแง่มุมนึงของการใช้ Volume Pedal ของเดฟที่ไม่เหมือนคนอื่นคือการใช้ Fade เสียงของ Lap Steel เรามาดูรายละเอียดกันหน่อยดีกว่าครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:23:16 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ในการบันทึกเสียงกีตาร์ Pedal Lap Steel ในช่วงต้นยุค 70's อย่างในอัลบั้ม Atom Heart Mother และ Dark Side of the Moon เดฟใช้ Fender 1953 model 1000 twin neck pedal steel ในการบันทึกเสียง มันเป็นกีตาร์ Pedal Lap Steel แท้ๆ คือมีสองคอ และมี Pedal อยู่ในตัวเพื่อใช้สำหรับ Fade เสียง อย่างที่พวกนักดนตรีคันทรีใช้กัน ซึ่งเดฟก็ใช้งานเจ้าตัวนี้อยู่ในสตูดิโอ แต่หลังจากที่เดฟเอามันไปออกทัวร์อยู่ซักประมาณเดือนนึง ก็มีความรู้สึกว่า ด้วยการขนย้ายของมันที่ไม่สะดวกนัก แถมยังเสี่ยงต่อการเกิดความเสียหาย เดฟจึงได้สั่งให้ Phil Taylor กีตาร์เทคนิคเชี่ยนของเดฟ (ซึ่งในขณะนั้นเพิ่งเริ่มทำงานกับทางวง) ให้ไปหาซื้อ Lap Steel มาสองตัวสำหรับออกทัวร์ เนื่องจากต้องการจูนสายในแบบที่แตกต่างกัน ซึ่งฟิลก็ซื้อ Lap Steel มาสองตัว ตัวนึงเป็นสีครีม อีกตัวนึงเป็นสีแดง ข้อแตกต่างของมันกับ Fender 1953 model 1000 twin neck pedal steel คือมันมีน้ำหนักเบากว่า และมีขาตั้งสามขาซึ่งสามารถพับเก็บได้ ซึ่งสะดวกต่อการนำไปใช้ออกทัวร์มากกว่า แต่เนื่องจากมันไม่มี Pedal ที่ใช้คอนโทรลระดับเสียง ทำให้ต่อมาในภายหลังเดฟต้องนำมันไปพ่วงกับ Ernie Ball Volume Pedal เพื่อใช้ Fade เสียง เลียนแบบการทำงานของ Pedal Lap Steel ตัวอย่างที่ชัดเจนสำหรับกรณีนี้คือ ในเพลง The Great Gig in the Sky ในดีวีดี Pulse หากสังเกตที่ขาขวาของเดฟดีๆ จะเห็นว่าเหยียบ Volume Pedal อยู่ และเพลง Breathe ในงาน Live 8 ในปี 2005 ที่ผ่านมาก็เช่นเดียวกันครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:25:19 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ภาพจากทัวร์ On An Island ที่ Royal Albert Hall เมื่อปลายเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา เดฟกับกำลังเล่น Fender Lap Steel สีครีม สังเกตที่เท้าขวาของเดฟกับกำลังเหยียบ Volume Pedal อยู่ ขอเสริมก่อนจบซักนิดครับว่า ก่อนหน้าที่เดฟจะเริ่มใช้งาน Ernie Ball Volume Pedal ในช่วงกลาง-ปลายยุค 80's นั้น เดฟเคยใช้ DeArmond Volume Pedal มาก่อนใช้ช่วงต้นๆ และพอมาถึงกลาง-ปลายยุค 70's เดฟก็ใช้บริการเอฟเฟคต์บอร์ดจากนาย Pete Cornish ซึ่งนายพีทคนนี้จะทำการดัดแปลง Crybaby Wah ให้กลายเป็น Volume Pedal วางอยู่บนเอฟเฟคต์บอร์ดของเดฟครับ (ดูภาพได้จากส่วนต่อไปของบทความชุดนี้ครับ) แก้ไขเมื่อ 25 ต.ค. 49 00:27:46 จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:27:03 ]

ความคิดเห็นที่ 29 Digitech Whammy Pedal & DigiTech ISP-33B Super Harmony pitch shifter (1994-Present) ก่อนอื่นพอพูดเกริ่นเกี่ยวกับบริษัท Digitech ซักนิดครับ บริษัท Digitech ถือได้ว่าเป็นบริษัทที่เพิ่งเกิดใหม่ คือเพิ่งเปิดมาได้ 10-20 ปี (ถือว่ายังใหม่อยู่เมื่อเทียบกับบริษัทเจ้าอื่นๆ) ซึ่งในปัจจุบันนี้เน้นก๊อปปี๊งานของคนอื่นเป็นหลัก คือพยายามสร้าง Effect Pedal ที่รวมเอฟเฟคต์ชื่อดังจากบริษัทอื่นๆ หลายตัวเข้าไว้ด้วยกัน รวมทั้งออกเอฟเฟคต์รุ่น Signature ของมือกีตาร์ดังๆ หลายๆ คน (ซึ่งผมก็หลวมตัวซื้อมาหนึ่งชิ้น) ซึ่งดูเหมือนว่าบริษัทนี้จะไม่ค่อยประดิษฐ์นวัตกรรมที่แปลกใหม่ซักเท่าไหร่ เนื่องจากจุดขายของเค้าคือความหลากหลายและความคุ้มค่า แต่ถ้าหากถามถึงผลิตภัณฑ์ชิ้นหนึ่งของ Digitech ที่ถือเป็นตำนานและทำให้ Digitech มีชื่อเสียงมาจนถึงทุกวันนี้ เชื่อว่าใครๆ หลายคนคงจะตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า มันคือ Whammy Pedal นั่นเอง Whammy Pedal เป็นเอฟเฟคต์ประเภท Pitch Controller (หรือจะเรียก Pitch Bends ก็ได้ แล้วแต่ชอบ) ดูเผินๆ ไปเหมือนว่ามันจะคล้ายๆ กับ Wah Pedal คือมีลักษณะเป็น Pedal ที่เหยียบขึ้นลงแล้วให้เสียงแปลกๆ เหมือนกัน แต่ Wah Pedal เป็น Tone Control คือเหยียบแล้วโทนของเสียงจะเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ทำให้เกิดเสียง "วาว-วาว" ออกมา ในขณะที่ตัว Whammy Pedal นั้นเมื่อเหยียบแล้วจะทำให้พิตช์ (หรือความถี่) ของเสียงเปลี่ยนไป ทำให้เกิดเสียงคล้ายๆ กับ "วี๊-วี๊" ซึ่งก็จะแปลกดีไปอีกแบบ สำหรับ Digitech Whammy Pedal รุ่นแรกถูกผลิตขึ้นเมื่อประมาณสิบกว่าปีที่แล้ว ให้เสียงที่หนาและเต็มมาก ปัจจุบันกลายเป็นของสะสมไปแล้ว เห็นประมูลกันใน ebay ด้วยราคาสี่ร้อยกว่าเหรียญ (รุ่นปัจจุบันของใหม่ราคาเกือบๆ สองร้อยเหรียญ) ซึ่งนอกจากจะมีฟังก์ชั่น Pitch Control ในแบบต่างๆ แล้วก็ยังมีฟังก์ชั่นเสียงคู่ประสานและเสียงคอรัสอีกด้วย ซึ่งภายหลัง Digitech ได้ออกรุ่นที่สอง สาม สี่และเวอร์ชั่นที่เป็น XP ตามมาอีกหลายรุ่น ซึ่งบอกได้เลยว่าไม่มีรุ่นไหนเสียงสู้ต้นแบบได้เลย หลังจากผมทำใจอยู่นานก็เลยตัดสินใจซื้อรุ่นปัจจุบันมา Whammy 4 เสียงก็พอใช้ได้แหละครับ (เพราะไม่ได้หวังอะไรมากอยู่แล้ว) เดฟใช้ Whammy Pedal บันทึกเสียงอยู่สองเพลงเท่านั้นเองครับ ซึ่งเป็นเพลงโปรดของผมทั้งคู่เลย เพลงแรกคือเพลง Marooned จากอัลบั้ม The Division Bell ภายหลังเพลงนี้ได้รับรางวัล Grammy Award สาขา Best Rock Instrumental Performance ในปี 1994 อีกด้วย ส่วนอีกเพลงคือ The Blue จากอัลบั้มชุดใหม่ของเดฟ On An Island สิ่งที่ผมอยากให้สังเกตเกี่ยวกับใช้ Whammy Pedal ของเดฟคือ เดฟเป็นคนที่ใช้ Whammy Pedal เพื่อสร้างเมโลดี้ได้อย่างสวยงาม หยดย้อยมากๆ ครับ ในขณะที่มือกีตาร์คนอื่นๆ มักจะใช้ Whammy Pedal เหยียบให้เสียงมันแปลกๆ ไปเฉยๆ ซะอย่างงั้น แต่เดฟนำเอาความสามารถของ Whammy Pedal มาใช้สร้างไลน์เมโลดี้ที่สวยงามมากๆ ครับ อีกอย่างที่สำคัญคือเดฟคอนโทรลมันได้ "เชื่อง" มาก ใครไม่เชื่อลองหัดเล่นเพลง The Blue ดูได้ครับ แล้วจะรู้ว่าสำเนียงและการคอนโทรลเจ้า Whammy Pedal ให้เชื่องแบบที่เดฟทำ ยากเอาเรื่องเลยทีเดียวครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:32:56 ]

ความคิดเห็นที่ 30 และสำหรับเจ้า DigiTech ISP-33B คืออะไรล่ะ? มันคือเอฟเฟคต์ Harmonizer แบบ Rack ที่มีฟังก์ชั่น Pitch Shifter และพวก Whammy อยู่ในตัว โดยการใช้งานจะถูกพ่วงกับ Ernie Ball Volume Pedal เพื่อใช้เป็นตัวคอนโทรล เดฟใช้งาน DigiTech ISP-33B ในช่วง The Division Bell Tour เมื่อปี 1994 และในทัวร์ On An Island ล่าสุด เดฟใช้ Digitech Whammy รุ่นแรกสีแดงๆ นั่นแหละครับ โดยมันจะวางอยู่ข้างๆ เอฟเฟคต์บอร์ดของเดฟนั่นเอง จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:34:31 ]

ความคิดเห็นที่ 31 Pete Cornish Custom Units (P-1,P-2,G-2,SS-2) (1977-Present) พูดถึงชื่อของ Pete Cornish อาจจะไม่ค่อยมีคนรู้จักชื่อเค้ามากนัก Pete Cornish เป็นกูรูทางด้านเอฟเฟคต์กีตาร์ที่เคยร่วมงานกับ Brian May และเดฟมาตั้งแต่สมัยยุค 70's โน่นแน่ะ หน้าที่ของเค้าคือสร้างเอฟเฟคต์แบบคัสทอมตามที่ศิลปินต้องการ และสร้างเอฟเฟคต์บอร์ด โดยการนำเอฟเฟคต์หลายๆ ตัวมาชำแหละชิ้นส่วนออกแล้วเดินสายเชื่อม เพื่อที่จะจับมันรวมกันลงในบอร์ด เพื่อให้ง่ายและสะดวกต่อการใช้งาน ที่สำคัญคือเค้าจะโมดิฟายเอฟเฟคต์แต่ละตัวให้มีความเหมาะสมต่อการใช้งานและเพิ่มประสิทธิภาพให้กับเอฟเฟคต์ตัวนั้นๆ อีกด้วย เดฟเริ่มใช้บริการจาก Pete Cornish ในช่วงปี 1976-1977 ซึ่งก่อนหน้านั้นเดฟจะทำเอฟเฟคต์บอร์ดอย่างง่ายๆ ด้วยตัวเอง งานชิ้นเรกที่เค้าทำคือสร้างเอฟเฟคต์บอร์ดสำหรับบันทึกเสียงและออกทัวร์อัลบั้ม Animals ซึ่งเอฟเฟคต์แบบคัสทอมของ Pete Cornish ตัวแรกที่เดฟใช้คือ Fuzz P-1 ก็ถูกใส่เข้าไปในเอฟเฟคต์บอร์ดตัวนี้แหละครับ ซาวน์ของ P-1 เป็น Fuzz-Distortion ที่ให้เสียงคล้ายๆ Big Muff มันจึงมีชื่อเล่นว่า Pete Cornish Muff จุดเด่นของมันคือซาวน์จะออกแหลมๆ คมๆ บาดหูนิดๆ เจ้า P-1 อยู่บนบอร์ดของเดฟไปจนถึงช่วงทัวร์ The Wall ในปี 1981 เดฟกลับมาใช้งาน P-1 อีกครั้งในช่วงเมื่อต้นปีที่ผ่านมา โดยมันถูกประกอบเข้ากับเอฟเฟคต์บอร์ดตัวใหม่ของเดฟ เพื่อใช้ออกทัวร์ On An Island แต่ผมเองไม่แน่ใจว่ามันมีบทบาทในการถูกใช้งานมากแค่ไหน เนื่องจากเดฟมี Fuzz-Distortion อยู่หลายตัวบนบอร์ด เสียงบางตัวก็ใกล้เคียงกันเหลือเกิน แยกได้ลำบากมากครับ สำหรับพวก P-2 , G-2 และ SS-2 นั้น เป็นเอฟเฟคต์พีดัลในยุคหลังของ Pete Cornish โดยเดฟเริ่มจากการใช้งาน P-2 และ SS-2 บนบอร์ดของทัวร์ The Division Bell เมื่อปี 1994 หลังจากนั้นในปี 2001 Pete Cornish ก็ได้สร้างเอฟเฟคต์บอร์ดให้เดฟสำหรับทัวร์เล็กในช่วงปี 2001-2002 ของเดฟ ซึ่งมี G-2 และ SS-2 เป็นส่วนประกอบอยู่ในบอร์ด และเดฟก็ใช้พีดัลบอร์ดตัวนี้ในงาน Strat Pack และ Live 8 อีกด้วย จนกระทั่งช่วงต้นปีที่ผ่านมา เดฟต้องการพีดัลบอร์ดตัวใหม่สำหรับออกทัวร์ On An Island อีก ซึ่งคราวนี้ตัวที่ถูกใช้งานคือ G-2 และ P-1 อย่างที่กล่าวไว้ข้างต้น จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:37:35 ]

ความคิดเห็นที่ 32 อ่านแล้วงงกันใช่ไม๊ครับ? ผมก็งงเหมือนกัน (อ้าว!!) เอาเป็นว่าอย่าไปใส่ใจมากในรายละเอียดเลยครับ เรามาพูดถึงไอข้อแตกต่างของไอเจ้าสี่ตัวนี้กันดีกว่า P-1 กับ P-2 นั้นดูเหมือนว่าเสียงจะคล้ายๆ กัน แต่ P-1 โทนจะออกไปทางแหลมๆ มากกว่า โดยทั้งสองตัวเป็นเอฟเฟคต์ประเภท High Gain คล้ายๆ Big Muff คือซาวน์แตกแรง ออกไปทาง Fuzz มากๆ ส่วน G-2 นั้นเป็น Fuzz ที่ไม่แรงมาก ซาวน์จะออกไปทาง Smooth มากกว่า ตัวอย่างที่ชัดเจนของ G-2 คือโซโล่ในเพลง Money และ Comfortably Numb จากงาน Live 8 นั่นเองครับ และตัวสุดท้าย SS-2 หรือมันมีชื่อเต็มๆ ว่า Soft Sustian เป็นเอฟเฟคต์ Overdrive ที่ถูกออกแบบมาเพื่อใช้งานเป็นเสียงแตกอ่อนๆ คือซาวน์ของมันจะอยู่กลางระหว่างเสียงคลีนกับเสียงแตก ช่วยเพิ่ม Sustain และความอุ่นให้กับเนื้อเสียงครับ เดฟใช้ SS-2 บันทึกเสียงอัลบั้ม The Division Bell ในหลายๆ เพลงทีเดียวครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:39:27 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เอฟเฟคต์ประเภทคัสทอมของ Pete Cornish อย่างในเซ็ทนี้ มีวางจำหน่ายด้วยครับ แต่เนื่องจากมันเป็นแบบคัสทอม แน่นอนว่าราคาจะต้องสูงมาก โดยราคาจะอยู่ที่ราวๆ สามถึงสี่ร้อยปอนด์ต่อตัวเลยทีเดียว เห็นอย่างงี้แล้วไปหาอย่างมาใช้แทนดีกว่าครับ แถมในบ้านเราก็หมดสิทธิ์เลยที่จะหาซื้อ ยกเว้นว่าจะสั่งจากทางอินเตอร์เน็ตครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:40:28 ]

ความคิดเห็นที่ 34 Chandler/BK Butler Tube Driver (1994-Present) Tube Driver ถือเป็น Overdrive ตัวหลักของเดฟตั้งแต่ช่วง The Division Bell เป็นต้นมาจนถึงปัจจุบัน Tube Driver ถือเป็นเอฟเฟคต์ Overdrive ระดับ Hi-End ด้วยหลักการทำงานของมันคือเป็นลักษณะเหมือนเป็น Pre Amp ที่มีหลอดอยู่ด้านใน เสียงของมันจึงอุ่นและเป็นธรรมชาติมากๆ ทีเดียว มือกีตาร์ดังๆ คนอื่นนอกจากเดฟที่ใช้ Tube Driver ก็อย่างเช่น Eric Johnson เป็นต้น แบบนี้การันตีได้เลยว่าเสียงดีจริงๆ ครับ Tube Driver ออกแบบและดีไซน์โดย BK Butler และเริ่มผลิตวางจำหน่ายครั้งแรกโดยบริษัท Chandler ในช่วงปลายยุค 80's และผลิตมาเรื่อยๆจนถึงช่วงต้นยุค 90's หลังจากนั้น BK Butler ก็ออกจากบริษัท Chandler ไปอยู่กับบริษัท Tube Works ในช่วงกลางยุค 90's อยู่พักหนึ่ง และหลังจากนั้น BK Butler ก็ออกจากบริษัท Tube Works อีก จนในปัจจุบัน Tube Driver ผลิตโดยบริษัท Butler Audio ซึ่งเป็นบริษัทของนาย BK Butler เอง BK Butler บอกเหตุผลที่เค้าออกจากบริษัททั้งคู่ว่า ทั้งสองบริษัทพยายามที่จะขโมยและยึดดีไซน์ของ Tube Driver ไปเป็นชื่อของบริษัทตัวเอง ซึ่งเรื่องนี้พี่แกรับไม่ได้ ตอนหลังเลยต้องออกมาตั้งบริษัทผลิตซะเองเลย ฉะนั้น Tube Driver ที่มีอยู่ในตลาดจึงแบ่งได้เป็น สามรุ่น สามช่วงการผลิตด้วยกัน คือรุ่นที่มีตราของ Chandler เริ่มผลิตเป็นชุดแรก หลังจากนั้น ก็จะเป็นตราของ Tube Works และรุ่นปัจจุบันซึ่งจะมีเขียนแต่ชื่อของ BK Butler เท่านั้น Tube Driver แต่ละรุ่นจะมีเสียงต่างกันเล็กน้อย สำหรับของ Chandler จะค่อนข้าง Smooth หน่อยๆ สำหรับรุ่นปัจจุบันที่มาจาก Butler Audio เสียงจะออกไปทาง Aggressive มากหน่อย ในขณะที่ใครๆ บอกว่ารุ่น Tube Works นั้นเสียงจะแข็งๆ และฟังดูแย่ที่สุดในสามตัวนี้ ฮือๆ ตัวที่ผมใช้อยู่เป็น Tube Works ครับ เศร้าเลย แต่ผมมีวิธีทำให้มันฟังดูดีขึ้นนิดหน่อย เดี๋ยวจะเก็บไว้ค่อยบอกทีหลังครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:44:31 ]

ความคิดเห็นที่ 35 พูดถึงการใช้งานของเดฟกันบ้างดีกว่า เดฟเริ่มใช้งาน Tube Driver รุ่นที่เป็นของ Chandler ในช่วงบันทึกเสียงอัลบั้ม The Division Bell ซึ่งถือได้ว่าเป็น Lead Sound หลักของอัลบั้มเลยทีเดียว (คู่กับ Soft Sustain) ลองฟังเสียงจากอัลบั้มดูจะรู้ได้เลยว่า เสียงกีตาร์ของเดฟอุ่น หวานและเป็นธรรมชาติมากทีเดียวครับ เพลงที่เห็นชัดๆ ก็อย่างเช่น Wearing Inside Out เป็นต้นครับ หลังจากนั้นในช่วงออกทัวร์ The Division Bell เดฟใช้ Chandler Tube Driver ในชุด Rack สองตัวด้วยกัน โดยตัวนึงจะเซ็ทเป็นลักษณะของ Volume Boost คือใช้บูสต์เสียง+แตกอ่อนๆ บางครั้งเอาไว้ไป Blend Big Muff เพื่อเพิ่มย่านความถี่ในช่วงกลางและเบส และทำให้เสียง Big Muff ที่ออกมานวลยิ่งขึ้น ส่วนอีกตัวจะเซ็ทเป็น Overdrive คือจะแตกมากหน่อยนั่นเองครับ ในบอร์ดที่เดฟใช้ในช่วงปี 2001-2005 ซึ่งสร้างโดย Pete Cornish ก็ยังมี Chandler Tube Driver เช่นเคยครับ แต่ผมไม่แน่ใจว่ามีตัวเดียวหรือสองตัว (น่าจะตัวเดียวมากกว่า) ซึ่งเราสามารถฟังเสียงของ Tube Driver ได้อย่างชัดเจนจากดีวีดี In Concert ที่วางจำหน่ายในช่วงปี 2002 และจากดีวีดี Strat Pack ที่วางจำหน่ายในช่วงปี 2005 ครับ และเดฟใช้บอร์ดตัวเดียวกันนี้บันทึกเสียงอัลบั้ม On An Island ด้วยครับ ในอัลบั้มนี้เราจะได้ฟังเสียงของ Tube Driver กันอย่างเต็มอิ่ม ในเพลงอย่าง Castellorizon, On An Island, The Blue, This Heaven และ Then I Close My Eyes ซึ่งเป็นซาวน์ที่มีแคแร็คเตอร์เฉพาะตัวสูงจริงๆ ใครฟังดูจะรู้ว่าเจ้า Tube Driver เป็น Overdrive ที่เสียงอุ่นและลึกมากๆ ทีเดียวครับ หลังนั้นในช่วงต้นปี 2006 Pete Cornish ก็ได้สร้างบอร์ดตัวใหม่ให้เดฟสำหรับใช้ทัวร์ On An Island ซึ่งคราวนี้มี Tube Driver ในบอร์ดสองตัว ซึ่งเป็นรุ่นปัจจุบันที่ผลิตโดย Butler Audio ซึ่งก็ยังใช้สูตรเดิมคือตัวนึงเซ็ทเป็น Volume Boost และอีกตัวเป็น Overdrive อย่างที่ผมบอกไว้ข้างต้นคึอเสียงมันจะค่อนข้างแรงกว่า Chandler ถ้าใครลองฟังเสียงจากอัลบั้ม On An Island เทียบดูกับ Bootleg ที่มาจากทัวร์ ก็จะสังเกตความแตกต่างของเสียงได้อย่างชัดเจนครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:46:39 ]

ความคิดเห็นที่ 36 จะว่าไปในบรรดาเอฟเฟคต์ทั้งหมดที่ผมเขียนถึง ต้องบอกว่าตัวนี้แหละครับ เป็นตัวโปรดที่สุดของผมเลย นอกจากจะเสียงดีแล้ว ยังปรับได้กว้าง แต่ก็มีแคแร็คเตอร์เฉพาะตัว หวาน อุ่น ลึก และก็ไม่กินเนื้อเสียงของกีตาร์มากเกินไป เอฟเฟคต์บางตัวเสียง "แรง" มาก จนบางครั้งมันกลืนกินโทนของกีตาร์เราไปจนหมด แต่ Tube Driver ไม่เป็นแบบนั้น เรียกว่าเป็นเอฟเฟคต์ในฝันของผมเลยล่ะ ที่สำคัญมันเป็น Lead Sound หลักของเดฟในช่วงสิบกว่าปีที่ผ่านมานี้ด้วยครับ ขอเสริมเกี่ยวกับเรื่องของหลอดภายในตัว Tube Driver ซักนิดครับ โดยทั่วๆ ไป Tube Driver จะใช้หลอด 12ax7 ซึ่งจะให้เสียงที่ Aggressive พอสมควร แต่สำหรับคนที่ชอบเสียงคลีนๆ หน่อย หรือจะใช้งานไว้สำหรับ Boost เสียงแบบละเอียดๆ ล่ะก็สามารถเปลี่ยนหลอดหรือเลือกเวอร์ชั่นที่เป็นหลอด 12au7 ได้ครับ ซึ่งจะให้เสียงคลีนกว่า และปรับรายละเอียดในช่วงเสียงคลีนได้มากขึ้นครับ สำหรับคนที่อยากจะหาซื้อ Tube Driver มาใช้ซักตัว ก็ต้องใช้ความพยายามและความอดทนกันหน่อยครับ ยกเว้นในกรณีที่ทุนหนา และสั่งของจากนอกได้ ก็สั่งได้จากเว็บไซต์ของ Butler Audio ได้เลยครับ (เว็บขายเครื่องดนตรีทั่วๆ ไปไม่มี) สนนราคาของใหม่อยู่ที่ 299 เหรียญ ไม่รวมค่าส่งนะครับ หรือจะหาจาก ebay ก็ได้ ส่วนสำหรับคนที่ทุนน้อยและไม่มีปัญญาสั่งของจากนอก (อย่างผม) ก็ลองติดต่อร้าน Tokai Music แถวๆ ถนนรามคำแหงดูละกันครับ เค้าเป็นร้านขายของมือสองที่นำเข้าพวกเครื่องดนตรีมือสองมาจากญี่ปุ่น ลองสั่งเข้ามาดูได้ครับ เพราะผมเองก็สั่งจากร้านนี้เหมือนกัน มีเรื่องเล่าเล็กน้อยเกี่ยวกับ Tube Driver ของผม คือตอนแรกไปแวะไปที่ร้าน Tokai Music เมื่อประมาณครึ่งปีที่แล้วได้มั้ง ทางร้านเค้ามี Chandler Tube Driver อยู่ตัวนึง ก็ไปลองดู เสียงใช้ได้เลย แต่ว่าพวก Knob มันไม่ค่อยดี คือเวลาปรับแล้วมันจะมีเสียง Noise แทรกเข้ามา ประกอบกับช่วงนั้นยังไม่ค่อยมีงบ (ของบจากคุณพ่อยังไม่ผ่านการอนุมัติ) เลยคิดว่าเอาไว้ก่อน พอประมาณสามสี่เดือนผ่านไป ได้งบแล้วคิดว่ากำลังจะไปซื้อ เช็คไปที่ทางร้านเค้า ปรากฎว่าขายไปเรียบร้อยแล้ว (เห็นบอกขายให้ฝรั่งไป) แถมที่ร้านมีอยู่ตัวเดียวซะด้วย ตอนนั้นหัวเสียมาก โวยวายลั่นบ้าน ร้องไห้เลย (สงสัยเราจริงจังมากไป) เพราะต้องบอกว่ามันหายากจริงๆ (สำหรับในเมืองไทย) ประมาณว่าฝันอยู่หลายเดือน แล้วในที่สุดก็ฝันสลาย ตอนหลังก็เลยโทรไปที่ร้าน เค้าบอกว่าจะสั่งมาให้ใหม่ รออยู่สองเดือนก็เลยได้ของมา ในราคา 8,500 บาท ก็เลยสบายใจขึ้นมาหน่อย พอดีช่วงนั้นเป็นช่วงสอบอยู่ เลยไม่ค่อยได้หยิบมาเล่นมาก แต่ก็สังเกตว่ามันเป็นของ Tube Works ไม่ใช่ Chandler เหมือนตัวเก่าที่เคยไปลองที่ร้าน แต่ก็ไม่ได้คิดไรมาก จนสอบเสร็จมาลองเล่นดู รู้สึกเสียงเวลาใช้เป็นตัว Boost มันไม่หวานเท่าตัวเก่า เลยไปถามๆ ในบอร์ด David Gilmour Gear Forum ดูว่าเสียงมันต่างจากของ Chandler รึเปล่า นาย Fallon ก็เลยมาตอบอ้อมๆ ประมาณแบบว่าจริงๆ เสียงสู้ Chandler ไม่ได้ แต่ก็ใช้ได้นะ อะไรประมาณนี้ คือพยายามปลอบใจผม ว่างั้นเหอะ ผมเลยโทรไปที่ร้านไปถามว่า นี่มันไม่ใช่เป็นของ Chandler เหมือนตัวเก่านิ ทางร้านเค้าก็บอกว่าไม่รู้ เห็นเป็น Tube Driver เหมือนกันนิ ซึ่งผมก็เข้าใจ เพราะทางร้านเค้าก็ไม่รู้จริงๆ ว่าแต่ละเวอร์ชั่นต่างกันยังไง เสียงต่างกันรึเปล่า ผมพยายามเล่นและปรับดูอยู่หลายที ก็เลยพบวิธีการและข้อแตกต่างของมัน คือในกรณีที่เซ็ทเป็น Volume Boost เสียงอาจจะนุ่มสู้ของ Chandler ไม่ได้ ซึ่งของ Tube Works ก็จะใกล้เคียงกับรุ่นปัจจุบันของ Butler Audio คือมันจะกระด้างนิดๆ คล้ายกับรุ่นที่เดฟใช้อยู่ปัจจุบันแหละ ซึ่งเดฟเองก็ยังใช้ได้ ไม่มีปัญหาอะไร ไม่เคยบ่นซักคำ (หรืออาจจะบ่น แต่ผมไม่รู้) ส่วนในกรณีที่เซ็ทเป็น Overdrive เสียงก็คงยังสุดยอดอยู่เหมือนเดิมแหละครับ เลยคิดว่าจะใช้มันเป็น Overdrive ตัวหลักและไปหาซื้อ Boss Blues Driver มาแล้วเอาไปโมดิฟายกับทาง Tone Modify ที่ร้าน Music Center ที่ฟอร์จูนทาวน์ดีกว่า ผมเคยลองของเค้าแล้ว เสียงดีจริงๆ ครับ โดยเฉพาะถ้าหากไปรวมกับ Boss CS-3 แล้วเนี่ย เป็นเสียงแตกอ่อนๆ ที่งามมากๆ เลยครับ เพราะยังไงผมก็คงไม่ซื้อ Tube Driver มาใช้สองตัวเป็น Volume Boost กับ Overdrive อยู่แล้วครับ ราคาขนาดนั้น ซื้อมาตัวนึงก็พอ แล้วเอาเงินที่เหลือไปซื้ออย่างอื่นดีกว่า นี่แหละครับคือเรื่องราวของ Tube Driver เอฟเฟคต์ตัวโปรดที่สุดของผมของผม ลองสังเกตความแตกต่างของ Tube Driver ในรูปทั้งสามรูปที่ผมเอามาให้ดูนี้ให้ดี รูปบนสุดคือเป็นของ Chandler ขอยืมมาจากเว็บของร้าน Tokai Music ตัวนี้คือตัวที่ผมไปลองมาแหละครับ ส่วนรูปที่สองเป็นตัวที่ผมใช้อยู่เลย ถ่ายมาเองกับมือ เป็นรุ่นของ Tube Works ส่วนรูปสุดท้ายมาจากเว็บไซต์ของ Butler Audio ซึ่งเป็นรุ่นปัจจุบันครับ ลองสังเกตุความแตกต่างดูละกันครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:48:40 ]

ความคิดเห็นที่ 37 Electro Harmonix & Sovtec Big Muff Pi (1977-Present) และแล้วในที่สุด ก็มาถึงตัวสุดท้ายซะทีครับ พูดถึงตัวนี้ถือเป็นเอฟเฟคต์ที่สำคัญที่สุดของเดฟเลยก็ว่าได้ ใช่แล้วครับ มันคือ Big Muff นั่นเอง Big Muff ถือเป็น Fuzz-Distotion ตัวหลักที่เป็น Lead Sound ของเดฟมาตั้งแต่ปี 1977 จนมาถึงช่วงปัจจุบัน เรียกว่าเป็นหนึ่งในเอฟเฟคต์ที่อยู่คู่กับเดฟมานานที่สุดเลยก็ว่าได้ เดฟใช้มันเป็น Lead Sound ของเพลงฮิตๆ มากมายของฟลอยด์ อย่างเช่น Time และ Money (ในการบันทึกเสียงเพลงอัลบั้ม Dark Side of the Moon เดฟใช้ Fuzz Face เล่นโซโล่ในสองเพลงนี้ แต่ช่วงหลังจากนั้นมาเป็นต้นไปเวลาออกทัวร์ เดฟก็ใช้ Big Muff เป็น Lead Sound มาตลอด) Comfortably Numb และอื่นๆ อีกมากมาย พูดถึงซาวน์ของมันซักนิดนึงครับ Big Muff คือเอฟเฟคต์ประเภทไหน? จริงๆ มันเขียนเอาไว้ว่าเป็น Distortion-Sustainer แต่มันมีลักษณะพิเศษเฉพาะตัวคือ มันเป็น Distortion ที่ซาวน์คล้ายๆ Fuzz เนื่องจากมันเป็น Distortion ในยุคแรกๆ ที่เกิดในช่วง Fuzz กำลังเฟื่องฟูนั่นเอง ซาวน์ของมันจึงเหมาะกับการใช้งานเพื่อนำไปโซโล่อย่างยิ่ง นี่คือเอฟเฟคต์ที่สร้างความปวดเศียรเวียนเกล้าให้กับมือกีตาร์ที่เป็นแฟนๆ ของเดฟจำนวนมาก เรื่องของเรื่องคือมันมีหลายรุ่น หลายบริษัทผลิต รูปร่างก็คล้ายๆ กัน แต่เสียงไม่เหมือนกัน แถมยังมีรุ่นก๊อปปี้อีกหลายแบบ และรุ่นลูกรุ่นหลานของมันอีกหลายเวอร์ชั่น เรามาดูประวัติของมันกันดีกว่าครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:51:23 ]

ความคิดเห็นที่ 38 Big Muff ถือกำเนิดขึ้นในช่วงปี 1971 โดยนาย Mike Matthews เจ้าของบริษัท Electro Harmonix เวอร์ชั่นแรกที่ออกจำหน่ายในช่วงปีนั้นคือโมเดล EH-3003 ขนาดของมันค่อนข้างเล็ก โดยมี Case เป็นโลหะสีเงิน โลโก้และชื่อพิมพ์ด้วยตัวสีดำล้วน และที่เป็นจุดเด่นคือ knob ทั้งสามเรียงกันเป็นลักษณะทรงสามเหลี่ยม โดยมีสวิทซ์ปิด-เปิด อยู่ทางด้านหน้าเหนือ knob Volume มันจึงถูกเรียกกันติดปากว่า Big Muff "Triangle Knobs" หรือชื่อที่เป็นทางการกว่านั้นหน่อยคือ Big Muff I นั่นเอง วงจรภายในของมันเป็นแบบอนาล็อคล้วนๆ ซึ่งประกอบด้วยทรานซิสเตอร์ 4 ตัว ตัวเก็บประจุและตัวต้านทานอีกเพียบ ซาวน์ของมันใสและ Smooth มาก ถือเป็นสุดยอดเอฟเฟคต์คลาสสิคในอดีตเลยครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:53:27 ]

ความคิดเห็นที่ 39 หลังจากนั้นในปี 1973 ทาง Electro Harmonix ได้วางจำหน่าย Big Muff II หรือรุ่นที่สอง โดยรุ่นนี้มีชื่อเล่นว่า "Ram's Head" โดยเคสมีขนาดใหญ่ขึ้น แต่ยังคงเป็นสีเงินเปลือยๆ โลโก้และชื่อพิมพ์ด้วยตัวอักษรสีแดงหรือสีน้ำเงิน (มีสองแบบ) และ knob ทั้งสามเรียงกันเป็นเส้นตรง และมีสัญลักษณ์ของบริษัท Electro Harmonix อยู่ทางด้านขวาล่าง โดยสวิทซ์ปิด-เปิดย้ายไปอยู่ทางด้านหลังของเคส บริเวณเดียวกับช่อง Input-Output นั่นเองครับ โมเดลนัมเบอร์ของรุ่นนี้คือ EH-3034 จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:55:31 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ส่วนรุ่น Big Muff III นั้นออกวางจำหน่ายในปี 1978 โดยตัวเคสมีขนาดเท่าเดิม แต่ดีไซน์เปลี่ยนไป โดยมีแถบสีดำๆ อยู่ด้านล่าง ชื่อและโลโก้ขนาดใหญ่พิมพ์ด้วยสีแดง โดย knob ทั้งสามเรียงกันเป็นเส้นตรงเหมือนเดิม จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:56:32 ]

ความคิดเห็นที่ 41 หลังจากนั้นในช่วงยุค 80's ก็มีรุ่นที่สี่ออกมาอีก (Big Muff VI) ดูเหมือนว่ารุ่นนี้จะไม่ค่อยได้รับความนิยมเท่าใดนัก รูปลักษณ์ภายนอกคล้ายๆ กับรุ่นที่สาม ต่างกันตรงที่แถบสีดำด้านล่างนั้นหายไปเท่านั้น จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 00:58:51 ]

ความคิดเห็นที่ 42 นอกจากตัวคลาสสิคของ Big Muff ทั้ง 4 รุ่นแล้ว ก็จะมีรุ่นพิเศษที่ Electro Harmonix ผลิตออกมาขายในช่วงปี 1978 มีชื่อว่า Deluxe Big Muff Pi ซึ่งจะมีสองแบบ อย่างแรกเป็นเอฟเฟคต์ Big Muff ที่มาคู่กับตัว Compressor โมเดลนัมเบอร์ของมันคือ EH-1330 และอีกตัวคือโมเดลนัมเบอร์ EH-3053/3054 ที่มาพร้อมกับสวิทซ์ Series/Parallel จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:01:00 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ในช่วงประมาณปี 1982 บริษัท Electro Harmonix เริ่มประสบกับปัญหา และในที่สุดก็ปิดบริษัทไปในปี 1984 หลังจากนั้นในปี 1990 นาย Mike Matthews ก็ไปเปิดบริษัทใหม่ที่ประเทศรัสเซีย และผลิตเอฟเฟคต์คลาสสิคของ Electro Harmonix ในยุค 70's ออกมาวางจำหน่ายอีกครั้ง ภายใต้ชื่อ Sovtek โดย Big Muff ถูกผลิตออกมาอีกหลายเวอร์ชั่นหลายสีสัน โดยบรรจุมาในรูปแบบกล่องไม้ แบ่งใหญ่ๆ ตามสี ได้ 4 แบบ เรียงตามช่วงเวลาที่ผลิตได้ดังนี้ครับ แบบสีเขียว-ทอง โดยที่ knob เป็นสีเทา น่าจะถูกผลิตเป็นแบบแรก ชื่อเล่นของมันคือ Sovtek Big Muff "Red Army" จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:03:53 ]

ความคิดเห็นที่ 44 แบบสีน้ำเงิน-เทา โดย knob เป็นสีดำ แบบนี้แฟนๆ ของเดฟนิยมใช้กันมาก เห็นบอกว่าเสียงดีสุดในบรรดา Sovtek Big Muff ทั้งหมด เค้าบอกว่าเสียงใสและ Smooth มาก ที่สำคัญคือเป็นแบบเดียวกับที่เดฟใช้ในทัวร์ The Division Bell และถูกบันทึกเป็นดีวีดี Pulse ไงล่ะครับ เจ้าตัวนี้แหละแหละ คือต้นเกิดเนิดเสียงของโซโล่ในเพลง Comfortably Numb ในดีวีดี Pulse น่าจะเป็นเครื่องยืนยันได้ว่าเสียงดีจริง เจ้า Sovtek Big Muff ตัวนี้มีชื่อเล่นว่า “Civil War” ครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:05:13 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ส่วนเจ้าตัวนี้เป็นสีเขียวขี้ม้า เค้าจึงเรียกกันว่ารุ่น "Military Green" นั่นเอง จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:06:14 ]

ความคิดเห็นที่ 46 และนี่คือเวอร์ชั่นสีดำ แบบที่ผลิตอยู่ปัจจุบันครับ รูปร่างของตัวหนังสืออาจจะแตกต่างกันไปบ้าง ก็เสียงก็จะคล้ายๆ กัน เรียกรุ่นนี้กันง่ายๆ ตรงตัวเลยว่ารุ่น "Black" ครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:08:39 ]

ความคิดเห็นที่ 47 หลังจากทราบประวัติคร่าวๆ ของ Big Muff ในยุคสมัยก่อนกันไปแล้ว อาจจะงงว่า จะรู้ไปทำไมกัน? ต้องขออธิบายครับว่า Big Muff หลายๆ รุ่นในอดีตอย่างที่ผมแนะนำไปหลายๆ ตัวนั้น เสียงดีกว่ารุ่นที่ผลิตในปัจจุบันแทบทุกตัวครับ เพราะฉะนั้นหากใครมีทางเลือกที่จะไปหาซื้อของมือสองที่เป็นรุ่นเก่าๆ แบบพวกนี้มาใช้ ก็จะเป็นการดีครับ เมืองนอกเค้าทำแบบนี้กันทั้งนั้น เพราะบ้านเค้ามี ebay มีอะไรหลายๆ อย่างที่เป็นทางเลือกมากมาย ทำให้การหาของเก่าๆ พวกนี้เป็นเรื่องที่ไม่ยากมากนัก และถ้าใครที่มีโอกาสได้ไปต่างประเทศหรือมีความสามารถสั่งของทางอินเตอร์เน็ทได้ก็ลองหาๆ ดูครับ ส่วนผมคงหมดโอกาสตรงนี้ ในส่วนต่อไปจะขออธิบายเกี่ยวกับการใช้งาน Big Muff ของเดฟ และพูดถึงรุ่นที่สามารถหาซื้อ(หรือสั่ง)ได้ในเมืองไทยปัจจุบันครับ เรามาดูเรื่องของ Big Muff กับเดฟกันมั่งครับ เดฟเริ่มใช้ Big Muff ครั้งแรกในช่วงทัวร์ Animals เมื่อปี 1977 ซึ่งเป็นรุ่น "Ram's Head" ซึ่งมันมาเป็น Lead Sound แทนที่ Fuzz Face ที่เดฟเคยใช้อยู่ตั้งแต่สมัยเกือบ 10 ปีก่อนหน้านั้น โดย Electro Harmonix Big Muff "Ram's Head" เป็นส่วนประกอบอยู่ในเอฟเฟคต์บอร์ดของเดฟจนไปถึงทัวร์อัลบั้ม A Momentary Lapse of Reason โน่นแน่ะ แน่นอนว่ามันเป็น Distortion ตัวหลักที่เดฟใช้ในการบันทึกเสียงอัลบั้ม The Wall, The Final Cut และ A Momentary Lapse of Reason ก่อนที่มันจะถูกแทนที่ด้วย Fuzz P-2 ในช่วงหลังๆ ของทัวร์ หลังจากนั้นในช่วงทัวร์อัลบั้ม The Division Bell ในปี 1994 เดฟเปลี่ยนมาใช้ Sovtek Big Muff "Civil War" อย่างที่ผมกล่าวไว้ในตอนต้นแหละครับ จนมาถึงทัวร์ล่าสุด On An Island ในปี 2006 ในช่วงครึ่งแรกนั้นเดฟใช้ P-1 กับ G-2 เป็น Lead Sound ผสมกันไป และในช่วงครึ่งหลังของทัวร์ เดฟก็เพิ่ม Electro Harmonix Big Muff "Triangle Knobs" เวอร์ชั่นแรก มาวางไว้บนบอร์ด และมันก็กลายเป็น Lead Sound ของเดฟในช่วงครึ่งหลังของทัวร์ หากใครได้ฟัง Bootleg ที่บันทึกเสียงมาจากครึ่งแรกและครึ่งหลังของทัวร์มาเทียบกัน จะเห็นความแตกต่างของ Lead Sound ได้อย่างชัดเจนครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:10:25 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เอาล่ะ ทีนี้มาพูดเรื่องของเรากันบ้าง ปัจจุบันบริษัท Electro Harmonix ที่ New York กลับมาเปิดธุรกิจและผลิตเอฟเฟคต์ออกมาขายอีกครั้ง รวมถึง Sovtek ก็ยังผลิตสินค้าอยู่เช่นกัน Big Muff รุ่นปัจจุบันก็มีผลิตออกมาหลายแบบ คือ Big Muff USA Reissue, Double Muff, Metal Muff, Little Big Muff และ Sovtek Black Big Muff ถามว่ารุ่นไหนเหมาะกับซาวน์แบบเดฟที่สุดในห้าตัวนี้ Metal Muff นี่ตัดทิ้งออกไปได้เลยไม่ใช่แน่ๆ Double Muff ก็ดูเหมือนว่าเสียงไม่ดีนัก ส่วน Little Big Muff นั้นเป็นตัวใหม่เพิ่งออกมาได้ไม่นานนัก ทำท่าว่าเหมือนจะดี เพราะทาง Electro Harmonix เค้าโฆษณาไว้ว่า "The Little Big Muff presents the classic, true-to-heritage, 1970 tone that falls somewhere between the current U.S. Big Muff and the Russian Big Muff. Its long, silky smooth sustain proves that celebrated sound can indeed come in small packages." ฟังดูแล้วก็เข้าท่าทีเดียว แต่มีตัวแทนจากทาง David Gilmour Gear Forum ไปลองมาเรียบร้อยแล้ว ชื่อนาย fogie มาจากฮอลแลนด์ พี่แกบอกว่า (ที่เขียนแปลกๆ นี่ไม่ใช่ผมพิมพ์นะ เค้าเขียนมางี้เลย) today i tested the new "little" bigg muff, i coulden't get an nice DG tone out of it. (humbucker (splitted to single coil) humbucker guitar, with an cheap ass fender amp). and i also didden't like it very much. i expected more from it. it goes far to heavey for me. เพราะงั้นก็ตัดทิ้งไปสามตัวได้เลย เหตุผลสำคัญอีกอย่างที่ต้องตัดสามตัวนี้ทิ้งไป ก็คือทางร้าน Lucky Music ที่เป็นดีลเลอร์ของ Electro Harmonix ในบ้านเรานั้นไม่มีของทั้งสามตัวนี้ครับ (อ่าว แล้วจะพูดให้ยืดยาวทำไม) จริงๆ ก็สั่งทางร้านเค้าให้เอาของเข้ามาได้ครับ แต่ต้องรอนิดนึง จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:11:40 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ทางร้านเค้ามีของอยู่สองตัวครับคือ Big Muff USA Reissue (ตัวทางซ้าย) ราคาตั้งประมาณ 5 พันกว่าบาท และ Sovtek Black Big Muff (ตัวทางขวา) ราคาตั้งประมาณ 4 พันกว่าบาท อย่างที่เห็นในภาพเนี่ยแหละ ถามกันเล่นๆ ครับว่า ถ้าหากลองให้เลือกสองตัวนี้ไปใช้ซักตัวจะเลือกตัวไหนกันครับ หลายๆ คนคงจะเลือกตัวซ้ายเป็นแน่ครับ รวมถึงผมในสมัยก่อนก็คิดว่าตัวซ้ายเสียงน่าจะดีกว่า เนื่องจากมันผลิตใน USA และรูปลักษณ์ภายนอกก็ดูสวยงามกว่าตัวทางขวาเป็นอันมาก แต่หลังจากที่ได้ลองเล่นทั้งสองตัวดูแล้วก็พบว่าคิดผิดครับ เสียงของ USA Reissue ไม่ใช่ว่ามันไม่ดีนะ แต่มันมีลักษณะของซาวน์ที่เรียกว่า "Boomy" มากเกินไป คือซาวน์จะออกหนาๆ พร่าๆ ไม่คม ไม่ใสเลย เรื่องนี้เมืองนอกเค้าด่ากันเละทีเดียว เนื่องจากมันชื่อรุ่นว่า Reissue รูปร่างมันเหมือนกับ Big Muff III หยั่งกะแกะ แต่เสียงไม่เห็นเหมือนรุ่นเก่าๆ เลย อย่างนี้เรียกว่า "Looks Reissue" อย่างเดียวนี่น่า ไม่ใช่ "Sound Reissue" จริงๆ เสียงมันอาจจะดีก็ได้สำหรับดนตรีบางแนวอย่างพวก Alternative แต่สำหรับซาวน์แบบเดฟมันไม่เหมาะเอามากๆ ส่วนตัวดำนั้นถึงจะรูปไม่สวย แต่จูบก็หอมกว่าเยอะ ทั้งคม ใส ที่สำคัญราคาถูกกว่าด้วย มีจุดด้อยอยู่นิดหน่อยคือเสียงจี่เยอะ เสียงไม่ค่อยมีเนื้อมาก แล้วก็ใช้ไฟเลี้ยงต่อไม่ได้ ต้องใส่ถ่านอย่างเดียวเท่านั้น แต่ยังไงมันก็ดูเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด (สำหรับคนที่ไม่มีทางเลือก) ของผมอยู่ดีครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:13:44 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ภาพนี้แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างภายนอก ของรุ่น Big Muff III กับรุ่น Reissue ครับ ดูภายนอกคล้ายๆ กัน แต่มีจุดต่างอยู่เหมือนกัน คือตำแหน่งสวิทซ์อยู่ต่างกัน และรุ่นเก่าจะไม่มีไฟ LED รวมถึงลักษณะภายนอกอื่นๆ ต่างกันนิดหน่อย ลองสังเกตกันดูนะครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:15:50 ]

ความคิดเห็นที่ 51 อีกมุมนึงครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:17:58 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ส่วนรุ่นก๊อปปี้นั้นก็มีมากมายหลายยี่ห้อ ก็ต้องไปลองกันดูว่าเสียงดีไม๊? รุ่นของเมืองนอกที่ดังๆ ก็มี D*A*M Ram Head ซึ่งเป็นรุ่นก๊อปปี้ของ Big Muff II "Ram's Head" นั้นเอง ท่าจะเสียงดีทีเดียว แต่ต้องสั่งเมืองนอกเอา ใครสั่งได้ ก็น่าจะลองดูเหมือนกัน เห็นมีคนใช้กันพอสมควร จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:21:40 ]

ความคิดเห็นที่ 53 นี่คือรุ่นก๊อปปี้ของบริษัท Behringer ชื่อรุ่น VD1 Vintage Distortion บ้านเราขายอยู่ที่ร้านบูเช่ จุดเด่นคือราคาถูกมาก เคยไปถามมาราคาตั้งอยู่ที่ 1700 บาทเท่านั้นเอง เหมาะสำหรับคนงบน้อย ถามว่าเสียงดีไม๊? เหมือนเดิมครับ เมืองนอกเค้าด่ากันเละเช่นเคย ส่วนผมเองก็ยังไม่เคยลองเหมือนกันแหละครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:22:44 ]

ความคิดเห็นที่ 54 จบในส่วนของเอฟเฟคต์แล้ว ในส่วนหลังนี้จะแถมท้ายด้วยภาพของเอฟเฟคต์บอร์ดและชุด Rack ของเดฟในอดีตจนถึงปัจจุบัน ซึ่งหลักๆ แล้วจะเป็นภาพที่ถ่ายมาจากนิทรรศการ Interstellar Exhibition ที่กรุงปารีส ที่จัดขึ้นในช่วงปลายปี 2003 ถึงต้นปี 2004 ตบท้ายด้วยภาพของเครื่องไม้เครื่องมือของเดฟในทัวร์ On An Island ในปี 2006 อีกเล็กน้อย เรามาดูกันเลยดีกว่าครับ นี่คือเอฟเฟคต์บอร์ดที่เป็นกิจลักษณะตัวแรกที่เดฟใช้ ซึ่งมันคือเอฟเฟคต์บอร์ดตัวแรกที่ทาง Pete Cornish สร้างให้กับเดฟใช้ โดยบอร์ดตัวนี้ถูกใช้ในช่วงทัวร์อัลบั้ม Animals ในปี 1977 โดยภายหลังมันถูกนำไปอัพเกรด เพื่อใช้ในทัวร์อัลบั้ม The Wall ภาพนี้เป็นเวอร์ชั่นของทัวร์ Animals เลย ภาพเลยเก่าแก่เป็นพิเศษ เราจะเห็น Morley EVO-1 Echo Volume วางอยู่ด้านซ้ายมือข้างๆ บอร์ด บนบอร์ดมี Cry Baby Wah Pedal สามตัวที่ถูกโมดิฟายเพื่อใช้เป็น Wah Pedal, Tone Control และ Volume Pedal ส่วนพีดัลสองตัวที่วางอยู่บนบอร์ดทางด้านขวานั้นคือ Big Muff และ Electric Mistress จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:28:40 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ส่วนนี่คือเอฟเฟคต์บอร์ดเวอร์ชั่นที่อัพเกรดแล้ว ใช้งานในช่วงทัวร์ The Wall จริงๆ เดฟจะมีเอฟเฟคต์บอร์ดสองตัวที่ใช้ในทัวร์ The Wall ตัวหนึ่งเป็นตัวใหญ่คือตัวนี้ ใช้งานประจำอยู่ด้านหลังกำแพง ส่วนอีกตัวจะเป็นตัวเล็กกว่าใช้งานที่ด้านหน้าของกำแพง หลังจากจบเพลง Comfortably Numb ไปแล้ว (ใครนึกไม่ออกลองไปหาดีวีดี Bootleg ที่ชื่อว่า Dived We Fall มาดู ก็จะเข้าใจ) จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:31:05 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ส่วนนี่คือตัวเล็กที่ใช้หน้ากำแพง หลักๆ ก็จะมีพวก Big Muff และ Electric Mistress ใช้ในเพลง In The Flesh?, Run Like Hell และ Waiting For The Worms จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:33:25 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ส่วนนี่คือ Rig ช่วงที่เดฟออกทัวร์อัลบั้ม About Face ในช่วงปี 1984 ช่วงนั้นส่วนใหญ่เดฟจะใช้เอฟเฟคต์ของ Boss เป็นหลัก จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:35:14 ]

ความคิดเห็นที่ 58 อันนี้คือชุด Rig ที่เดฟใช้ในช่วงปี 1987 ช่วงอัลบั้ม A Momentary Lapse of Reason จะเห็นว่าเริ่มใหญ่และซับซ้อนมากขึ้นเรื่อยๆ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:38:15 ]

ความคิดเห็นที่ 59 อันนี้เป็นเซ็ทที่เดฟใช้ในช่วงทัวร์ปี 1988-1990 ซึ่งในคอนเสิร์ตที่เวนิช อิตาลี และงาน Knebworth ในปี 1990 ด้วย จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:41:02 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ส่วนนี่คือ Rig ที่เดฟใช้ในช่วงทัวร์ The Division Bell ซึ่งเป็นชุดเดียวกับที่ถูกบันทึกเป็นดีวีดี Pulse ด้วย จะให้เสียงไม่ดีได้ยังไงล่ะ ก็เล่นซะเยอะแยะขนาดนี้ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:46:54 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ส่วนเอฟเฟคต์บอร์ดที่เดฟใช้ในคอนเสิร์ต Meltdown, Strat Pack และ Live 8 เคยโพสต์ไปแล้วในกระทู้ตอนที่หนึ่ง ใครอยากชมลองตามลิงค์กระทู้เก่าไปดูนะครับ ตอนนี้ขอขึ้นส่วนของ On An Island Tour Gear เลยละกันครับ เราสามารถแบ่งอุปกรณ์ที่ใช้หลักๆ ได้เป็นสามประเภท แน่นอนว่าคือ กีตาร์ แอมป์ และเอฟเฟคต์ เรามาดูกันเลยดีกว่าครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:49:01 ]

ความคิดเห็นที่ 62 Fender "Black Strat" กีตาร์หลักที่เดฟใช้ในทัวร์นี้คือ Fender "Black Strat" ประวัติคร่าวๆ ของมันคือมันเป็นกีตาร์ตัวหลักที่เดฟใช้มาตั้งแต่สมัยกลางยุค 70's ซึ่งในตอนนั้นคอเป็นไม้ Rosewood เดฟใช้มันออกทัวร์ในช่วง Animals และบันทึกเสียงอัลบั้ม The Wall หลังจากนั้นก็เปลี่ยนคอเป็นไม้ Maple และใช้ออกทัวร์ The Wall และทำงานบันทึกเสียงหลังจากนั้นจนถึงปี 1984 มันก็ถูกปลดระวางไปเป็นเวลาเกือบ 20 ปี ก่อนที่จะมาปรากฎให้เห็นเป็นครั้งแรกในดีวีดี Dark Side of the Moon documentary ในปี 2003 ซึ่งมันถูกเปลี่ยนคอใหม่อีกครั้งเป็นคอ Maple แบบที่เป็นคอของ Fender Reissue ปี 57 และเดฟก็ใช้มันออกงานครั้งประวัติศาสตร์ Live 8 เมื่อปี 2005 จนถึงปัจจุบันมันเป็นกีตาร์ตัวหลักที่ใช้งานในทัวร์ On An Isalnd ที่ผ่านมานั่นเองครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:51:06 ]

ความคิดเห็นที่ 63 Black Strat #1 จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:52:59 ]

ความคิดเห็นที่ 64 Black Strat #2 จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:54:02 ]

ความคิดเห็นที่ 65 Black Strat #3 จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:54:52 ]

ความคิดเห็นที่ 66 Fender "Red Strat" with EMGs หลังจากที่ Black Strat ถูกปลดระวางไปในช่วงปี 1984 เดฟก็เปลี่ยนกีตาร์ตัวหลักมาเป็น Fender "Red Strat" with EMGs แทน Red Strat เป็นกีตาร์ Fender รุ่น Reissue '57 คอเป็นไม้ Maple จุดเด่นที่ทำให้มันเสียงแตกต่างไปจากกีตาร์ทั่วๆ ไป คือเดฟเปลี่ยน Pick Up เป็นของ EMGs ใส่แทน Pick Up ตัวเดิม เดฟบอกว่า สาเหตุที่ต้องเปลี่ยน Pick Up ก็เพราะว่า Pick Up ที่เป็น Single Coil ทั่วๆ ไปเวลาเจอกับพวกสัญญาณไฟฟ้าที่เกิดจากอุปกรณ์ต่างๆ บนเวทีมารบกวน จะทำให้เกิดเสียงจี่รบกวน เดฟเลยเปลี่ยนมาใช้ Pick Up ของ EMGs ซึ่งจะช่วยแก้ปัญหานี้ได้ และผลพลอยได้อีกอย่างนึงคือเจ้า Pick Up จะทำให้เสียงกีตาร์จาก Red Strat ฟังดูแน่นและมีพลังมากขึ้น ซาวน์ฟังดูคล้ายกับเสียงกีตาร์ที่ใช้ Pick Up แบบ Humbucker เดฟใช้ Red Strat เป็นกีตาร์ตัวหลักตลอดการออกทัวร์ในช่วง Reborn ของ Pink Floyd ตั้งแต่ปี 1984 เป็นต้นมาจนไปถึงปี 1994 เลยทีเดียว ซึ่งก็รวมถึงในวีดีโอและดีวีดีบันทึกการแสดงสด Delicate Sound of Thunder และ Pulse ด้วย และทัวร์ On An Island นี้เดฟใช้เจ้า Red Strat เป็น Secondary Guitar โดยถูกใช้งานในเพลง Shine On You Crazy Daimond และ Wearing Inside Out จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:58:07 ]

ความคิดเห็นที่ 67 Red Strat #1 จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 01:59:22 ]

ความคิดเห็นที่ 68 Red Strat #2 จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 02:00:30 ]

ความคิดเห็นที่ 69 Red Strat #3 จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 02:01:20 ]

ความคิดเห็นที่ 70 สำหรับกีตาร์ตัวย่อยๆ ตัวอื่นที่เดฟใช้ในทัวร์ มีดังนี้ครับ Gibson Les Paul Gold Top รุ่นปี 1956 และติดคันโยกของ Bigsby เข้าไปด้วย นี่น่าจะเป็นตัวเดียวกับที่เดฟใช้โซโล่เพลง Another Brick in the Wall Part 2 ในทัวร์ The Wall เมื่อปี 1980-81 โดยในทัวร์ครั้งนี้เดฟใช้เจ้า Gold Top ตัวนี้เล่นในเพลง This Heaven (รวมถึงใช้บันทึกเสียงเพลงนี้ในอัลบั้มด้วยเช่นกัน) Fender Telecaster ตัวนี้เข้าใจว่าเป็นตัวใหม่ เพราะก่อนหน้านี้ไม่เคยเห็นมาก่อน เป็น Telecaster สีครีม (สีขาว) เดฟใช้งานในเพลง Arnold Layne และโซโล่ในเพลง Fat Old Sun (ไม่แน่ใจว่าใช้ในเพลง Astronomy Domine ด้วยรึเปล่า) Gretsch Duo Jet เป็นตัวเดียวกับที่เดฟใช้ในคอนเสิร์ตที่ Meltdown เมื่อปี 2001 เดฟใช้เล่นแบบ Finger Picking ในเพลง When We Start Fender Lap Steel Lap Steel สีครีม ตั้งสายเปิดเป็นคอร์ด G เดฟใช้เล่นในเพลง Breathe , Wots...Uh, the Deal และ The Great Gig in the Sky Jedson Lap Steel Lap Steel สีแดง ตั้งสายเปิดเป็นคอร์ด Em เดฟใช้เล่นในโซโล่ของเพลง High Hopes จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 02:03:08 ]

ความคิดเห็นที่ 71 Gibson Acoustic Guitar กีตาร์อคูสติกตัวหลักของเดฟ เป็นตัวเดียวกับที่ใช้ในดีวีดี Pulse และงาน Live 8 ใช้งานในหลายๆ เพลง Taylor Nylon Strings Guitar กีตาร์สายไนลอน (แบบกีตาร์คลาสสิค) ใช้งานในเพลง High Hopes Weissenborn Slide Guitar สไลด์กีตาร์อคูสติกแบบโบราณ วางอยู่บนขาตั้งด้านซ้ายมือของเดฟ ใช้งานในเพลง Smile และ Then I Close My Eyes Cumbus Guitar กีตาร์ที่เป็นเครื่องดนตรีพื้นเมืองของประเทศตุรกี ใช้ในช่วงอินโทรของเพลง Then I Close My Eyes จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 02:05:19 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ส่วนต่อไปก็จะพูดถึงแอมป์ครับ ก็เซ็ทอัพไม่มีอะไรมาก คือใช้หัวแอมป์ Hiwatt DR 103 สามตัว กับลำโพง Cabinet ของ WEM ขนาด 4 x12 จำนวนสามตัว โดยตัวนึงใช้สำหรับเอฟเฟคต์ Sound On Sound ดูจากภาพนี้จะเห็นได้ชัดเจนครับ ภาพนี้ถ่ายจากคอนเสิร์ตที่ Royal Albert Hall ช่วงปลายเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา เป็นช่วงที่กำลังเล่นเพลง Then I Close My Eyes อยู่ โดยมีแขกรับเชิญคือ Robert Wyatt ซึ่งประสบอุบัติเหตุทำให้ขาพิการมาตั้งแต่ช่วงต้นยุค 70's เลยทำให้ต้องนั่งรถเข็น โดย Robert Wyatt ออกมาเป่า Cornet ในเพลงนี้ อยากให้สังเกตที่ด้านหลังของเดฟ เราจะเห็นลำโพง WEM Cabinet สามตัว และหัวแอมป์ Hiwatt DR 103 อีกสามตัววางอยู่เลยไปอีกหน่อยครับ จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 02:07:48 ]

ความคิดเห็นที่ 73 Hiwatt DR 103 จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 02:10:54 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ต่อไปเป็นส่วนสุดท้ายแล้วครับคือส่วนของเอฟเฟคต์ เอฟเฟคต์ของเดฟในทัวร์นี้จะแบ่งได้เป็นสองส่วน คือส่วนที่เป็นเอฟเฟคต์บอร์ดวางอยู่บนพื้น และส่วนที่เป็น Rack ซึ่งจะถูกใช้งานร่วมกัน เรามาดูกันทีละส่วนเลยครับ นี่คือเอฟเฟคต์บอร์ดของเดฟที่ต่อพร้อมใช้งาน โดยภาพนี้ถ่ายมาจากช่วงครึ่งแรกของทัวร์ จึงยังไม่มี Big Muff "Triangle Knobs" และ T-Rex Replica วางอยู่บนบอร์ด ภาพนี้ผมจิ๊กมาจาก Photobucket ของนาย Fallon (ไม่ทราบว่าใครเป็นคนถ่ายเหมือนกันถึงถ่ายได้มุมดีขนาดนี้) เรียงจากซ้ายไปขวา ตั้งแต่ Ernie Ball Volume Pedal สองตัวที่ภาพจะขาดไปตัวนึงดังนี้ครับ Volume Pedal >> Volume Pedal ที่เป็น Long Delay ใช้สำหรับเอฟเฟคต์ Sound on Sound >> Digitech Whammy Pedal >> (บนบอร์ด) Demeter Compulator (เขียนป้ายติดไว้ว่า COMP) >> ตัวบน Pete Cornish G-2 Fuzz (เขียนป้ายติดไว้ว่า G-2) ตัวล่าง Pete Cornish P-1 Fuzz (เขียนป้ายติดไว้ว่า Muff) >> BK Butler Tube Driver 2 ตัว เซ็ทเป็น Volume Boost กับ Overdrive >> Boss GE-7 ใช้บูสต์เสียงเบสในเพลง Shine On You Crazy Diamond >> (ตัวสุดท้ายบนบอร์ด) Pete Cornish Tape Echo Simulator บนล่างต่างกันยังไงไม่แน่ใจเหมือนกัน >> Pete Cornish line selector ตัวสลับระหว่างกีตาร์กับ Lap Steel >> Pete Cornish “reversed wah” switcher สำหรับสลับ Reverse Wah เพื่อใช้ทำ Seagull Effect ในเพลง Echoes >> Crybaby Wah Pedal บนบอร์ดเราจะเห็นสวิทซ์ปิด-เปิดเอฟเฟคต์บางตัวที่ถูกเชื่อมกับ Rack อย่าง OCTAVE เข้าว่าเชื่อมกับ Digitech IPS 33B ส่วน UNIVIBE ก็เชื่อมกับ Uni-Vibe ที่เป็นแบบ Rack Version และสวิทซ์อันขวาสุดบนบอร์ด MXR DDL ที่เชื่อมกับ MXR Digital Delay จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 02:13:57 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ส่วนนี่คือภาพที่แสดงให้เห็นถึงความซับซ้อนในการต่อสายหลังเอฟเฟคต์บอร์ดของเดฟ เปลืองสายจริงๆ เลย (คลิกที่ภาพเล็กเพื่อขยายเป็นภาพใหญ่) [คลิกเพื่อชมภาพขนาดจริง] จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 02:18:33 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ภาพนี้จิ๊กมาจาก Photobucket ของนาย Fallon อีกแล้ว แต่ถ่ายโดยนาย Bjorn Riis แห่งเว็บไซต์ Gilmourish ที่ Royal Albert Hall เช่นเคยครับ พี่แกอุตส่าห์ลงทุนไปดูเดฟรอบสองที่ลอนดอนกันเลยทีเดียว ว่าแต่รูปนี้มันคืออะไรนะ ใครดูออกมั่ง? มันคือเอฟเฟคต์พีดัลสองตัวที่เพิ่มเข้ามาวางบนบอร์ดในช่วงครึ่งหลังของทัวร์ครับ ตัวสีส้มๆ ทางซ้ายนั่นคือ T-Rex Replica ส่วนตัวสีเงินทางขวาคือเจ้า Big Muff "Triangle Knobs" นั่นเอง จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 02:19:47 ]

ความคิดเห็นที่ 77 และแล้วก็มาถึงส่วนสุดท้าย(จริงๆ)ซะที นี่คือชุดเอฟเฟคต์ Rack ของเดฟ ในทัวร์ On An Island โดยเริ่มไล่จากตัวแดงๆ บนสุดจนไปถึงตัวล่างครับ (ข้อมูลจาก Gilmourish เจ้าเก่า) Roland SDD-3000 delay ดีเลย์ยุคโบราณ แบบเดียวกับที่ The Edge แห่งวง U2 ใช้ เข้าใจว่าใช้เป็นดีเลย์ตัวรอง Furman PL-8 Power Conditioner ตัว Power Supply สำหรับเอฟเฟคต์อื่นๆ MXR Digital Delay System model II ดีเลย์สุดคลาสสิคที่อยู่คู่กับเดฟมาตั้งแต่ยุค 70's โน่นแน่ะ ใช้งานเป็นดีเลย์ตัวหลัก Pete Cornish “Sound on Sound” unit เอฟเฟคต์ Sound on Sound ของ Pete Cornish ใช้ในเพลง Shine On You Crazy Diamond Digitech IPS 33B Harmonizer ตัว Harmonizer ที่เดฟเริ่มใช้มาตั้งแต่ทัวร์ The Division Bell ใช้งานเป็นตัวสร้างเอฟเฟคต์ Octave หรือคู่ประสานนั่นเอง Univox Uni-Vibe (custom rack unit) เอฟเฟคต์ Uni-Vibe จำลองเสียงตู้ลำโพงเลสลี่ในเวอร์ชั่นที่เป็นแบบ Rack ใช้ในเพลง Breathe, Time/Breathe Reprise และในพาร์ต Appegio ของเพลงอื่นๆ อีกหลายเพลง Peterson’s Strobe rack tuner 2 Avalon U5 mono instrument class A DI Preamplifier จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 02:22:35 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ส่งท้าย หลังจากทุ่มเทเวลาเกือบสองอาทิตย์ในช่วงปิดเทอม ผลงานชิ้นนี้ก็สำเร็จลงจนได้ หลังจากอ่านจนจบบางคนอาจจะสงสัยว่า ผมบ้ารึเปล่า? ต้องขอตอบตรงนี้เลยครับว่า ผมบ้าจริงๆ (555+) เป็นโรคจิตน่ะครับ ก็ไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไปได้ยังไง แหะๆ ตอนนี้ผมเองก็เรื่อยๆ ครับ เก็บตังค์ซื้อเอฟเฟคต์ตัวโน้นตัวนี้ตลอด ตั้งใจว่าจะเปลี่ยนกีตาร์กับแอมป์ใหม่ก็ยังไม่ได้เปลี่ยนซะที เพราะของพวกนี้เวลาซื้อทีนึงต้องใช้เงินมากๆ หลายหมื่น ในขณะที่พวกเอฟเฟคต์ส่วนใหญ่เต็มที่ก็หมื่นนิดๆ ครับ (ถ้าแพงกว่านั้นผมก็ไม่ซื้อเท่านั้นเอง) ส่วนเรื่องการเล่นผมก็ยังเล่นอยู่เหมือนเดิม เพียงแต่จะมากจะน้อยแล้วแต่เวลาว่าง ความฝันที่จะมีวงเล่นกับเค้าก็ดูเหมือนจะริบหรี่ลงทุกที เมืองนอกเค้ามีวง Pink Floyd Tribute มากมาย ที่สำคัญสามารถออกทัวร์หาเลี้ยงชีพตัวเองได้เลยทีเดียว ส่วนเมืองไทยถ้าคิดจะทำแบบนั้นก็คงลำบากพอดู ก็เลยได้แค่ฝันไปเรื่อยๆ ฝันว่าอยากออกเทปด้วย อยากดังกับเค้าเหมือนกันครับ แต่งเพลงไว้จำนวนนึง เก็บไว้ หวังว่าวันนึงคงจะได้เอามาใช้ซะที พยายามจะไม่ฝันมากครับ สุดท้ายแล้วความสุขทั้งหลายมันก็เกิดจากการ "ได้ทำ" ในสิ่งที่เรารักและเราชอบเท่านั้นเองครับ ขอให้มันเป็นสิ่งที่ดีและไม่ทำให้ใครเดือดร้อน เท่านั้นก็พอแล้วครับ วันจันทร์หน้าผมก็เปิดเทอมแล้ว ใจจริงวางแผนจะเขียนเรื่องคีย์บอร์ดของริกให้ได้อีกเรื่องก่อนเปิดเทอม แต่มาถึงตอนนี้คงไม่ทันแล้ว ยังไงจะพยายามหาเวลาเขียนให้ได้ซักวันนึง ซักวันต้องสำเร็จเป็นแน่แท้ สุดท้ายนี้ขอขอบคุณ - เว็บไซต์ Gilmourish และนาย Bjorn Riis ชาวนอร์เวย์ เจ้าของเว็บไซต์ สำหรับแรงบันดาลใจและข้อมูลดีๆ จำนวนมากมายมหาศาล ซึ่งเป็นแหล่งข้อมูลหลักสำหรับผลงานชิ้นนี้ และของดีๆ ที่นำมาฝากกันเสมอๆ ไม่ว่าจะเป็นทริกเล็กๆ น้อย รวมถึง Backing Track และอื่นๆ อีกมากมาย - David Gilmour Gear Forum รวมถึงสมาชิกทุกๆ คนในนั้น โดยเฉพาะนาย Fallon ซึ่งเป็น Moderator ของบอร์ด สำหรับคำแนะนำและข้อมูลดีๆ มากมาย ที่นี่คือแหล่งพูดคุยและแลกเปลี่ยนของคน "คอเดียวกัน" ที่อบอุ่นดีจริงๆ และขอบคุณเป็นพิเศษสำหรับรูปภาพอุปกรณ์ของเดฟทั้งหลายที่อยู่ในบอร์ดแห่งนี้ - A Fleeting Glimpse Pink Floyd Forum สำหรับการแบ่งปัน Bootleg มากมาย รวมถึงเป็นแหล่งพูดคุยของชาว Floydian จากทั่วทุกมุมโลก ที่สำคัญคือที่นี่ทำให้ผมรู้ว่ายังมีคนพวกเดียวกันกับผมอีกเยอะแยะเลยทีเดียว - คุณพ่อและคุณแม่ ที่พยายามสนับสนุนงานอดิเรกนี้ของลูกอย่างมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ขอบคุณคุณพ่อคุณแม่มากครับ - และสุดท้ายขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านด้วยครับ หากมีข้อผิดพลาดประการใด ก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยครับ สำหรับกระทู้ตอนแรกสามารถตามลิงค์ไปอ่านที่คลังกระทู้เก่าได้ที่นี่ครับ http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2006/03/C4177255/C4177255.html จากคุณ : Agent Fox Mulder - [ 25 ต.ค. 49 02:28:59 ]

ความคิดเห็นที่ 79 สุดยอดครับ ในฐานะคนเล่นกีต้าร์เหมือนกันขอซูฮกครับ dave มี sound กีต้าร์ที่ผมชอบมากๆ โดยเฉพาะในเพลง comfortbly numb เพิ่งทราบเหมือนกันนะครับว่า dave ใช้ tube driver เมื่อซักเดือนที่แล้วเห็นมือ 2 ขายอยู่ที่ร้าน yin yang music ตรง union mall เสียดายมากๆที่ไม่ได้ซื้อ ยังไงๆก็ขอบคุณสำหรับกระทู้ดีๆครับ add msn มาคุยกันเรื่องกีต้าร์ได้เลยนะครับ ปล.ไม่ทราบคุณมีโอกาสลอง z-vex box of rock หรือยังครับ สุดยอดดด จากคุณ : erotomanian - [ 25 ต.ค. 49 03:46:42 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ยังไม่กล้าอ่าน ว่างๆจะค่อยๆทยอยอ่าน แต่บอกว่า ขอบคุณ ที่หามาให้อ่าน คุณน้อง fox เนี้ยขยันดีจริงๆ เลยครับ จากคุณ : Analog Kid - [ 25 ต.ค. 49 09:59:27 ]

ความคิดเห็นที่ 81 สุดๆเลยสำหรับข้อมูลและความรู้ที่เอามาเผยแพร่ ขอบคุณมากครับ 5 ทุ่ม ถึงตี 2 (เฉพาะช่วงเวลาที่ Post) นับถือน้ำใจจริงๆครับ ^_^b จากคุณ : เจ็บ...วาย - [ 25 ต.ค. 49 10:56:25 A:124.121.71.168 X: TicketID:114114 ]

ความคิดเห็นที่ 82 เข้ามาอ่านครับ แต่ข้อมูลแน่นมากๆ ครับ คารวะหลายๆ จอกเลย ;) จากคุณ : Portillo - [ 25 ต.ค. 49 12:13:02 ]

ความคิดเห็นที่ 83 สุดยอดเลยครับ นับถือๆๆ จากคุณ : กอไผ่ - [ 25 ต.ค. 49 15:25:00 ]

ความคิดเห็นที่ 84 เข้ามาคารวะด้วยคน ขออนุญาต เก็บเข้าคลังกระทู้ครับ จากคุณ : melodic - [ 25 ต.ค. 49 15:26:17 ]

ความคิดเห็นที่ 85 big muff แฮนด์เมด อิอิ จากคุณ : บ๊องแบ๊ง - [ 25 ต.ค. 49 15:47:22 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ตอนจบขอบคุณเหมือนได้ออสการ์เลยนะฟอกซ์นะ...อิอิ จากคุณ : winston - [ 26 ต.ค. 49 00:49:55 ]

ความคิดเห็นที่ 87 สุดยอดกระทู้บ้าดีเดือดจริงๆครับ ในบรรดาเอฟเฟ็กต์ที่มีในกระทู้นี้ เคยได้ทดลองแค่ Jim Dunlop FuzzFace Wox wahwah ProCo Rat II Ibanez Tubescreamer ครับ ชอบ Rat II มากที่สุดครับ เสียงหนักแน่น เข้มข้น สดเหมือนฟังจากแอมป์หลอดเลย ราคาก็ไม่แพง แต่ยังไม่มีโอกาสได้เป็นเจ้าของมันซักทีครับ ขอบคุณมากนะครับที่นำมาโพสต์ให้ได้อ่านกัน มันส์จริงๆกระทู้แบบนี้ จากคุณ : blueframe - [ 26 ต.ค. 49 01:43:15 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ยอดมากตามเคย ขอบคุณครับ จากคุณ : น้ำใส - [ 26 ต.ค. 49 09:52:51 ]

ความคิดเห็นที่ 89 \(_ _)/ ขอซูฮก ด้วยคนครับ กว่าจะได้เป็นกระทู้นี้ คงใช้เวลาอักโข ขอบคุณมากๆ ครับ จากคุณ : Anduril - [ 27 ต.ค. 49 00:01:58 ]

ความคิดเห็นที่ 90 แจ่มครับ ขยันหาขยันเขียนมากๆ จากคุณ : akayutaka - [ 27 ต.ค. 49 10:58:44 ]

ความคิดเห็นที่ 91 เห็นแล้วได้แต่ร้องซี้ดซ้าด ซี้ดซ้าด ครับ เล่นดนตรีไม่เก่งหรอกครับ แต่ชอบพวกเรื่องอุปกรณ์ เหมือนถ่ายภาพครับ ถ่ายไม่เก่งหรอก แต่ชอบเรื่องอุปกรณ์ จากคุณ : นักล่าภาพ - [ 27 ต.ค. 49 16:30:04 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ถ้ามีแข่งแฟนพันธุ์แท้ Pink Floyd ผมคงรู้ผลก่อนลงแข่งแล้วครับ กระทู้นี้เรียกได้ว่าอ่านจนจบเล่นกีต้าร์ได้ซาวน์ เดวิด กิลมอแน่ๆครับ จะหาซื้อที่ไหนหรือหางบที่ไหนก็อีกเรื่อง แต่ผมนับถือความพยายามของพี่เขาจริงๆ ขอคารวะ 1 เหยือกเลย จากคุณ : Hurricane_love goldfish - [ 27 ต.ค. 49 17:24:53 ]

ความคิดเห็นที่ 93 กระทู้ขึ้นหิ้ง!!!!! จากคุณ : โอวววว - [ 1 พ.ย. 49 17:47:17 A:125.24.10.11 X: TicketID:124854 ]