PANTIP.COM : C4860773 ***** คำแปลรายการวิทยุ Midnight Family สัมภาษณ์เจอร์รี่เกี่ยวกับมองโกเลีย ****** [F4 Forever]

***** คำแปลรายการวิทยุ Midnight Family สัมภาษณ์เจอร์รี่เกี่ยวกับมองโกเลีย ******

Credit to denverguo

คำแปลรายการวิทยุ
Midnight Family 2006.11.2 23.00

พิธีกร กวงอวี่
(เท่าที่เคยรู้มา รายการวิทยุรายการนี้เป็นรายการที่เจอร์รี่ฟังตั้งแต่สมัยวัยรุ่นค่ะ เคยโทรเข้าไปปรึกษาปัญหาชีวิตด้วย ตอนที่ F4 ดังใหม่ๆ ก็เคยไปออกรายการนี้ค่ะ ตอนออกอัลบั้มเพลงเดี่ยวก็ไปค่ะ --ผู้แปล)

ดนตรีเพลงอี้กงฉื่อ

กวง... เจ้าของ 1 เมตร... มาแล้ว... เค้าอยู่ห่างจากผม 1 เมตร...เค้ากำลังเข้ามาใกล้...เชิญนั่ง....ประโยคสุดท้ายของเพลงที่บอกว่า หว่อจื่อโหย่วเฉิงเฉวียน ยร่างหนี่หลีไคหว่อเซินเปียน (ฉันได้แต่ยอมตามใจ ให้เธอจากไปจากข้างกายฉันแต่โดยดี) ชีวิตมนุษย์ก็เป็นแบบนี้ พบกัน ลาจาก แต่ว่านอกจากเรื่องพวกนี้แล้ว ยังมีเรื่องบางอย่าง ซึ่งเมื่อเทียบกับเรื่องพวกนี้แล้ว เป็นเรื่องที่ใหญ่มากกว่า การเห็นแต่ละครซีรี่ย์เกี่ยวกับความรักจนเคยชิน คุณอาจจะลืมไปว่า ในโลกนี้ยังมีบางมุม ที่ตายซะยังดีกว่าอยู่ เป็นความรู้สึกที่ดูเหมือนจะไร้อนาคตไม่มีวันพรุ่งนี้...ผู้ร้องเพลงอี้กงฉื่อเมื่อซักครู่ ตอนนี้เค้าอยู่ห่างจากผม 1 เมตรจริงๆ แต่ว่า ระยะห่างของจิตใจ น่าจะ ไม่ได้ไกลกันขนาดนั้น อาจจะอยู่ใกล้ยิ่งกว่าสำหรับทุกๆ คน เค้าเตรียมที่จะมาพูดถึงความรู้สึกของเค้าในเวลานี้ ขอต้อนรับ มิสเตอร์อี้กงฉื่อ เหยียนเฉิงซวี่ hello....

ซวี่.... สวัสดีครับพี่กวงอวี่ แล้วก็ เพื่อนๆ ของ family ทุกท่าน สวัสดีครับทุกคน ผมคือเหยียนเฉิงซวี

กวง... ขอต้อนรับ โดนแดดเผาจนเกรียมกลับมา (หัวเราะ) (ซวี่ (หัวเราะ)... ตุ้ยอา) เรื่องแดดเผาเป็นเรื่องเล็ก แต่คุณได้เห็นสิ่งต่างๆ มากมาย ได้สัมผัสถึงความรู้สึกอันน่าตกใจและภาพเรื่องราวในสถานการณ์จริงที่เมื่อก่อนคุณอาจจะไม่เคยได้สัมผัสกับมันอย่างใกล้ชิดด้วยตนเอง (ซวี่... ครับ คือว่า เป็นความรู้สึกและประสบการณ์ที่แตกต่างไปอีกอย่างในอีกด้านของมนุษย์เรา) ครั้งนี้ World Vision ไต้หวันให้ไปถึงมองโกเลีย เป็นทูต ไปดูสถานการณ์ของเด็กๆ ในท้องถิ่นที่ต้องการความช่วยเหลือ ไปเรียนหนังสือ และเติบโตขึ้น (ซวี่..อืม) แน่นอนว่าหนังสือพิมพ์เอย สื่อต่างๆ เอย ก็มีรายงานข่าวกันหมด พอคุณได้เห็นภาพต่างๆ พวกนี้ บางทีก็ทำให้คุณคิดขึ้นมา คุณก็กำพร้าพ่อตั้งแต่เล็กเหมือนกัน (ซวี่...อืม) แล้วก็ ชีวิตอย่างนั้น เรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมาก็เหมือนกับจะหวนกลับมาให้คิดถึง (ซวี่...ตุ้ยอา) แต่ว่าการที่คุณได้ไปเห็นด้วยตาตัวเอง สภาพของพวกเค้าแย่กว่าคุณอีก เแย่กว่าช่วงที่คุณเติบโตขึ้นมาอีก...

ซวี่....(หัวเราะ) หลายคนเทียบกับผมแล้ว.....พวกเราถือว่าโชคดีมาก....เพราะว่าพวกเราอาศัยอยู่ในที่ๆ เจริญแล้ว..ใช่..คุณว่าไม๊ต่อให้ลำบากอีกแค่ไหน ก็ไม่...ก็ไม่...สามารถจะเทียบกับพวกเค้าที่นั่นได้...ตุ้ยอา

กวง....ก็ไม่สามารถจะเทียบกับความลำบากของพวกเค้าได้...คุณจะเล่าหน่อยได้ไม๊เกี่ยวกับการเดินทางไปมองโกเลียของคุณในครั้งนี้ รวมๆ แล้วกี่วันนะครับ แล้วก็....

ซวี่.....พวกเราไปรวมแล้ว 7 วัน ต่อเครื่องบิน เดินทาง...แล้วก็...(กวง...อากาศหนาวสาหัสลบ 40 องศา) อ๋อ ครับ (กวง....แต่ว่าพระอาทิตย์กลับดวงใหญ่มากๆ) อ๋อ ครับ ก็คุณอาจจะ (หัวเราะ) ไม่ทันระวัง โดนพระอาทิตย์เผาจนเกรียมโดยไม่รู้ตัว

กวง....จริงสิ แถมงานของคุณยังจำเป็นต้องสู้แดด ไม่ว่าไปที่ไหนก็ต้องหันหน้าสู้แสง แล้วก็...

ซวี่....ครับ เพราะว่าต้องบันทึกภาพ ต้องหันหน้าเข้าหากล้อง พวกเราคิดว่าการถ่ายภาพต้อง...(กวง....จะหันหลังให้แสงไม่ได้) ครับ ครับ ครับ...โดยไม่รู้ตัวก็เลย....(กวง....แถมไม่ได้ทาครีมกันแดด) ใช่ครับ เพราะเป็นผู้ชายนี่ อย่างตัวผม...ไม่ได้คิดมากขนาดนั้น (กวง...ชอบเล่นกีฬา ก็ไม่ได้คิดว่า โอเค อุณหภูมิลบ 40 องศาไม่น่าจะเท่าไหร่หรอก) ครับ...

กวง.....แต่ก็ยังดี ที่คุณไม่ได้โดนแดดทำร้ายดวงตา อืม นั่นมันจะยิ่งแย่... (ซวี่...อืม.....) คุณใส่แว่นกันแดดใช่รึเปล่า (ซวี่....เปล่า เปล่าครับ) ว้าว ดวงตาของคุณก็แข็งแรงอย่างกับเหล็กน่ะสิ....

ซวี่...อ๋อ เพราะว่าพวกเราปกติก็รู้อยู่แล้วว่าถ้าต้องหันหน้าเข้าหาแสง ก็ต้องปิดตาก่อน ให้ตาปรับตัวเข้าหาแสงแดด ความสว่างก่อน แล้วพอลืมตาขึ้น มันก็จะค่อนข้าง...ไม่รู้สึกว่ามันแยงตามาก แล้วก็ผมก็ไม่ได้ต้องมอง...มองแสงแดดตรงๆ (กวง...อืม..อืม ...อืม) ก็เลย ไม่ได้มีอะไรร้ายแรงขนาดนั้น....

กวง....ใส่หมวกรึเปล่า

ซวี่....เปล่า

กวง...ก็ไม่ได้ใส่เหรอ...

ซวี่....ใส่หมวกไหมพรม มีใส่หมวกไหมพรม แต่ว่าหมวกไหมพรมไม่มีปีก ก็เลยไม่ได้ช่วยบัง...

กวง....พูดได้ว่า คุณได้เปิดหุเปิดตามาก ใน 7 วันนี้ที่ได้เห็นเรื่องราวและภาพเหตุการณ์ต่างๆ (ซวี่...อืม) สถานที่ที่ลึกเข้าไปในมองโกเลียมันเป็นยังไงครับ

ซวี่.....ได้ไปที่เมืองหลวงของพวกเค้า แล้วก็ไปในที่ที่ค่อนข้างลึกเข้าไปข้างในประเทศ เป็น...ถือได้ว่าเป็นเมืองเล็กๆ เมืองหนึ่งได้ แต่ก็ไม่เชิง.....มันเป็นแค่....(กวง... ยิ่งลึกเข้าไปในประเทศ...) ครับ เป็นทุ่งที่มีแต่กระโจม จากเมืองหลวงถึงที่นั่นต้องเดินทางด้วยรถประมาณ 7-8 ชั่วโมงได้ (กวง...นั่งรถ 7-8 ชั่วโมง.....) ครับ เพราะว่ามันค่อนข้างเปลี่ยว อยู่ลึกเข้าไปในประเทศ เพราะฉะนั้นที่นั่นมันไม่ได้เหมือนอย่างไต้หวัน ที่ทางก็ราบเรียบ (กวง....มีถนน) คุณก็เลยอาจจะโคลงเคลงไปตลอดทาง แต่ว่าทิวทัศน์ระหว่างทางมันสวยมาก (กวง....กว้างใหญ่งดงาม) แปลกตา เช่นตอนแรกคุณจะเห็นทุ่งหญ้ากว้าง แต่พอหลังๆ คุณก็จะผ่านพวกแบบว่า.. (กวง...ทะเลทราย) อืม แล้วก็ ท้ายสุด คุณก็จะเห็นหิมะเต็มไปหมด เป็นทิวทัศน์ที่แตกต่างกัน มันดูกว้างใหญ่ไพศาลมาก

กวง....อืม อืม อืม ถือได้ว่านอกจากการมารับรู้เข้าใจถึงความทุกข์ยากของเด็กๆ ในมองโกเลีย คุณก็ได้มีโอกาสได้เที่ยวเปิดหูเปิดตาไปด้วย

ซวี่....เที่ยมชม..ก็ถือว่าได้มั้ง

กวง....ตลอดทางก็ได้เปิดหูเปิดตาเห็นภูมิประเทศที่แตกต่าง

ซวี่.... ก็ได้เปิดหูเปิดตาเห็นว่ามองโกลไม่ได้เหมือนกับที่เคยจินตนาการไว้ ที่มีแต่ทะเลทราย แต่จริงๆ แล้วมันยังมีทิวทัศน์อย่างอื่น เป็นความพิเศษมากๆ

กวง....ครั้งนี้ทาง World vision ไต้หวันต้องการให้ทุกๆ คนรับทราบถึงเด็กๆ ที่ยากไร้ในมองโกเลีย สภาพที่พวกเค้าไม่สามารถจะมีชีวิตอยู่รอดได้ ไม่สามารถไปเรียนหนังสือ คุณก็ได้เข้าไปเยี่ยมถึงครอบครัว 2-3 ครอบครัว ได้ไปเห็นชีวิตของเด็กๆ ในบางท้องถิ่น (ซวี่...ครับ) คุณจะช่วยเล่าให้ฟังอย่างคร่าวๆ ซักหน่อยได้ไม๊ครับ

ซวี่....ผมได้ไปเยี่ยมเด็กที่ตัวผมเองให้การอุปการะ จริงๆ แล้วชะตากรรมของพวกเค้าก็แตกต่างกัน แล้วก็...จริงๆ แล้วรู้สึกสลดใจมาก คือว่า ณ ตรงนั้นมันมีเหตุการณ์บางอย่างที่เป็นพิเศษเกิดขึ้น ก็เลย...จริงๆ แล้ว ก่อนไปกับหลังจากที่ไปแล้ว สภาพจิตใจมันแตกต่างกันมาก เช่นตอนก่อนที่ผมจะไป ก็อาจจะคิดว่า ผมจะไป ผมจะไปอย่างรู้สึกมีความสุข ไป ไปเยี่ยมพวกเค้า แล้วก็นำความสุขไปให้พวกเค้า จริงๆ แล้วก่อนไป สภาพจิตใจมันแบบว่า (กวง....เตรียมไปแบบนั้นแล้ว...) เพราะคิดว่าไม่อยากจะไปที่นั้นแล้วรู้สึกสลดใจ เพราะผมคิดว่าชีวิตแบบนั้นของพวกเค้าเอง แล้วคุณยังจะไป แล้วยังจะมาดูเหมือนสลดใจ มันจะเป็นการไปเพิ่มแรงกดดันให้พวกเค้ารึเปล่า แล้วอีกอย่างผมก็คิดว่าเด็กๆ จริงแล้วก็...คุณควรจะใช้ความรู้สึกที่ร่าเริง มีความสุขอยู่กับพวกเค้า เล่นกับพวกเค้า หรืออะไรแบบนี้ (กวง...อืม อืม อืม)....แต่ว่าพอไปถึง คุณจะพบว่า ประสบการณ์ชีวิตบางอย่างของพวกเค้า ปูมหลังครอบครัว มันต่างออกไป เช่น ผมเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เธอเป็นแบบว่า...ตั้งแต่เกิดมาก็เป็นโรคที่ไม่ค่อยพบกัน เธอไม่สามารถที่จะขับถ่ายได้อย่างปกติ ก็เลยต้องผ่าตัดหลายครั้ง จนในที่สุด วิธีของเธอคือ ผ่าตัดใส่ถุงเข้าไปข้างใน แต่ว่า แต่ว่า ตอนที่คุณฟังเธอเล่า ความทุกข์ทรมานที่เธอได้ผ่านมาเป็นสิ่งที่คุณอาจจะไม่เคยคิดถึงและจินตานาการได้ แต่ว่าตอนนั้นเธอ... เพราะตอนหลังพวกเค้าขอให้เธอถอดเสื้อออก ผมช็อกไปเล็กน้อย ถ้าคุณได้เห็นรอยแผลเป็นบนตัวเธอ (กวง...มีรอยแผลเป็นมากมาย) มันเต็มไปหมดมาก เป็นแผลเป็นที่ระเกะระกะมาก เช่น (กวง....กระจายเต็มไปหมด) ใช่ แล้วก็เป็นรอยคว้านลึกบ้าง แล้วคุณ....จริงๆ แล้วในตอนนั้นผม....เพราะว่าภาพนั้น แล้วก็..(กวง...มันอยู่ใกล้มาก) ครับ คุณก็จะคิดได้ว่าเด็กผู้หญิงคนนี้...เพราะคุณก็รู้ พวกเราเคยอ่านบทความกันบ่อยๆ (กวง....เรื่องที่เธอประสบมา) ครับ คุณได้แค่.... คุณอาจจะได้แค่จินตนาการ แต่พอคุณได้มาเห็นรอยแผลเป็นของเธอกับตา คุณก็จะพบว่ามัน....(กวง...น่าตกใจ) ครับ จะรู้สึกแทนเธอ...อืม.. (กวง...สงสาร) ครับ...จริงๆ แล้วเธอยังเด็กมาก น่าจะประมาณ 10 ขวบได้ แต่ว่าเธอผ่านการผ่าตัดมานับครั้งไม่ถ้วน แล้วสภาพจิตใจในตอนนั้นพอคิดถึงว่าต้อง......ผมก็ไม่รู้ ถ้าเป็นผมตอนเด็กๆ ผมคงจะ...คุณมาบอกผมว่าเพราะอะไรก็แล้วแต่ผมต้องเข้าผ่าตัด ผมคงจะแทบช็อกตายแล้ว แต่ว่าเธอเข้าผ่าตัดมานับครั้งไม่ถ้วน...(กวง....อืม) ผมเชื่อว่าการผ่าตัดมันเป็นเรื่องที่ทุกข์ทรมานมาก ก่อนการผ่าตัด การเตรียมใจของคุณ หลังการผ่าตัดคุณก็ต้องเผชิญกับความรู้สึกทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด....ผมคิดว่า....เข้มแข็งมาก....แล้วก็รู้สึกสงสารจริงๆ เธอยังเด็กแค่นั้น ต้องมาแบกรับเรื่องพวกนี้ แค่ผมคิด ผมอาจจะไม่มีความเข้มแข็งพอที่จะมีใจสู้รับความจริงแบบนี้ได้ พูดจริงๆ นะ

(ยังมีต่อ)
----------------------------------
คงทยอยแปลนะคะ เพราะยาวพอสมควรเลย รายการนี้เป็นรายการแรก เค้ายังมีออกอีก 2 รายการ (E-generation, BCC-Hala) ยังไม่รู้จะแปลไหวไม๊ อาจจะต้องรอๆ กันหน่อยนะคะ

คืนพรุ่งนี้ถ้ามีกระทู้ใหม่ก็จะแปะไว้ล่างๆ กระทู้นะคะ ช่วยมองหากันด้วยนะคะ

จากคุณ : Bam (Wen Wen) - [ 9 พ.ย. 49 00:05:01 ]